.دیسک دژنراتیو گردن یکی از علل شایع گردن درد و درد شدید بازو است. از بین رفتن دیسک زمانی است که یک یا چند دیسک در ستون مهره های گردنی یا کمری آب خود را از دست میدهند و به اصطلاح دهیدره میشوند.
ممکن است یک جزء ژنتیکی وجود داشته باشد که برخی افراد را مستعد سایش سریعتر کند. آسیب ممکن است تسریع شود و گاهی اوقات باعث ایجاد تغییرات دژنراتیو شود.
چگونه دیسکهای گردنی می توانند تخریب شوند؟
معمولاً شش دیسک گردنی ژل مانند (یکی بین مهره های ستون فقرات گردنی) وجود دارد که ضربه را جذب و از ساییدگی استخوان های مهره ها به یکدیگر در حین حرکت گردن جلوگیری می کند.
لایه بیرونی دیسک از رشته های غضروفی ساخته شده که به آن آنولوس فیبروزوس میگویند. داخل آنولوس، فیبروزوس داخلی نرمی است که با ژل موکوپروتئینی به نام هسته پالپوس پر شده است. هسته خاصیت جذب ضربه را به دیسک می دهد.

دیسک دژنراتیو گردن
در کودکان دیسک ها حدود 85 درصد آب هستند. به صورت طبیعی دیسک ها در طول زمان آب خود را از دست میدهند. برخی تخمینها نشان میدهند که محتوای آب دیسک معمولاً تا سن ۷۰ سالگی به 70 درصد کاهش مییابد، اما در برخی افراد دیسک میتواند با سرعت بیشتری آب خود را از دست بدهد.
از آنجایی که دیسک رطوبت خود را از دست می دهد، انعطاف پذیری کمتری ایجاد می کند و بیشتر مستعد ترک و پارگی می شود. دیسک قادر به ترمیم واقعی خود نیست زیرا منبع خون مستقیم ندارد (در عوض مواد مغذی و متابولیت ها را از طریق انتشار با مهره های مجاور از طریق صفحات انتهایی غضروفی دریافت می کند). به این ترتیب، پارگی دیسک بهبود نمییابد. یا بافت اسکار ضعیفی را ایجاد میکند که پتانسیل پاره شدن مجدد را دارد.
دوره بیماری دژنراتیو دیسک گردن:
بیماری دژنراتیو دیسک گردن از نظر فنی یک بیماری نیست، بلکه توصیفی از فرآیند تخریبی است که دیسک های واقع در ستون فقرات گردنی طی می کنند. همه افرادی که عمر طولانی میکنند، دچار دیسک های تحلیل رفته خواهند شد.
مطالعات نشان می دهد که تعداد زیادی از بزرگسالان هیچ علامتی مربوط به بیماری دژنراتیو دیسک را ندارند. حتی اگر درصد بالایی از این بزرگسالان هنوز علائم انحطاط دیسک را در MRI در جایی از ستون فقرات نشان می دهند. نیمی از انسانها در سن بیست سالگی دچار شروع انحطاط دیسک میشوند. مطالعه دیگری نشان داد که حدود 75٪ از افراد زیر 50 سال دچار انحطاط دیسک هستند. در حالی که بیش از 90٪ از افراد بالای 50 سال دچار انحطاط دیسک می شوند.
هنگامی که بیماری دژنراتیو دیسک در ستون فقرات گردنی ایجاد می شود، می تواند در هر یک از دیسک های گردنی رخ دهد، اما احتمال وقوع آن در سطح C5-C6 کمی بیشتر است.
در مواردی که بیماری دیسک دژنراتیو گردن باعث ایجاد درد می شود، می تواند به طرق مختلف رخ دهد. در برخی موارد، خود دیسک ممکن است دردناک شود. افراد بیشتر در سنین 30، 40 یا 50 سالگی این نوع درد دیسکوژنیک را تجربه می کنند.
با مزمن شدن علائم بیماری دژنراتیو دیسک، درد احتمالاً به شرایط مرتبط با تحلیل دیسک مانند فتق دیسک، استئوآرتریت یا تنگی نخاع مربوط می شود. بسته به علت، بیماری ممکن است حاد یا مزمن شود. برای مثال، درد ناشی از فتق دیسک احتمالاً در نهایت خود به خود از بین می رود. اما درد ناشی از آرتروز ممکن است به درمان مزمن نیاز داشته باشد.

دیسک دژنراتیو گردن
عوامل خطر برای بیماری دیسک دژنراتیو گردن
در حالی که تقریباً همه افراد در نهایت با افزایش سن به بیماری دژنراتیو دیسک گردن مبتلا میشوند، عواملی وجود دارند که میتوانند احتمال بروز زودتر و یا علامتدار شدن آن را افزایش دهند. این عوامل خطر می تواند شامل موارد زیر باشد:
- ژنتیک: برخی از مطالعات روی دوقلوها نشان میدهد که ژنتیک نقش مهمتری نسبت به سبک زندگی در تعیین زمان بروز بیماری دژنراتیو دیسک و دردناک شدن آن دارد.
- چاقی: وزن با خطر ابتلا به بیماری دژنراتیو دیسک مرتبط است.
- سیگار کشیدن: مانع از رسیدن مواد مغذی به دیسکها میشود. به این ترتیب دیسک آب خود را از دست میدهد.
علاوه بر این آسیب به ستون فقرات، مانند فتق دیسک، گاهی اوقات می تواند باعث شروع یا تسریع بیماری دژنراتیو دیسک شود.