30 مرداد 1401 توسط کلینیک درد مهرگان 0 دیدگاه

علائم فتق دیسک چیست؟

فتق دیسک اغلب در ستون فقرات کمری یا ستون فقرات گردنی اتفاق می‌افتد، اما می‌تواند در ستون فقرات قفسه سینه (بالای کمر) نیز رخ دهد. هر محل برای علائم فتق دیسک متفاوتی از درد ایجاد می‌کند.

علائم فتق دیسک در ستون فقرات کمری

شایع‌ترین علامت همراه با فتق دیسک در ستون فقرات کمری، درد پا است (که به عنوان سیاتیک نیز شناخته می‌شود). تقریباً 90 درصد از فتق دیسک‌ها در L4-L5 و L5-S1 رخ می‌دهد و باعث ایجاد درد در عصب L5 یا S1 می‌شود که به پایین عصب سیاتیک تیر می‌کشد. علائم فتق دیسک در این مکان ها در زیر توضیح داده شده است:

  • فتق دیسک در قسمت 4 و 5 کمری (L4-L5) معمولاً باعث گیرافتادگی عصب L5 می‌شود. علاوه بر درد سیاتیک، این نوع فتق دیسک می‌تواند منجر به ضعف در هنگام بالا بردن شست پا و احتمالاً در مچ پا شود که به عنوان افتادگی پا (فوت دراپ)نیز شناخته می‌شود. بی حسی و درد نیز در بالای پا احساس می‌شود.
  • فتق دیسک در قسمت کمری 5 و بخش خاجی 1 (L5-S1) معمولاً باعث گیرافتادگی عصب S1 می‌شود. علاوه بر سیاتیک، این نوع فتق دیسک می‌تواند منجر به ضعف در هنگام ایستادن روی انگشتان پا شود. بی‌حسی و درد می‌تواند به کف پا و بیرون پا سرایت کند.

 

مطالعه کنید: فتق دیسک ستون فقرات و 3 علامت مهم

علائم فتق دیسک در ستون فقرات گردنی

فتق دیسک گردن کمتر از فتق دیسک کمر است زیرا مواد دیسک کمتری وجود دارد و نیروی قابل ملاحظه ای کمتری در سراسر ستون فقرات گردنی وجود دارد. درد و سایر علائم فتق دیسک بر اساس سطح متفاوت است:

  • فتق دیسک در بخش 4 و 5 گردنی (C4-C5) باعث گیرافتادگی ریشه عصبی C5 می شود. بیماران ممکن است در عضله دلتوئید بالای بازو احساس ضعف کنند اما معمولا احساس بی‌حسی یا گزگز ندارند. فتق دیسک گردن در این سطح نیز می‌تواند باعث درد شانه شود.
  • فتق دیسک در بخش 5 و 6 گردنی (C5-C6) باعث گیرافتادگی ریشه عصبی C6 می‌شود. این سطح یکی از شایع‌ترین مناطقی است که فتق دیسک گردنی رخ می‌دهد. می تواند باعث ضعف عضلات دوسر بازو (عضلات جلوی بازوها) و عضلات بازکننده مچ شود. درد، بی حسی و سوزن سوزن شدن می‌تواند به سمت شست دست گسترش یابد.
  • فتق دیسک در بخش 6 و 7 گردنی (C6-C7) باعث گیرافتادگی ریشه عصبی C7 می‌شود و یکی دیگر از انواع رایج فتق دیسک گردن است. می‌تواند باعث ضعف در عضلات سه سر (عضلات پشت بازو و امتداد آن تا ساعد) و در عضلات بازکننده انگشتان شود. بی‌حسی و سوزن سوزن شدن همراه با درد می‌تواند از عضله سه سر بازو و به انگشت میانی سرایت کند.
  • فتق دیسک در بخش 7 گردنی و بخش سینه 1 (C7-T1) باعث گیرافتادگی ریشه عصبی C8 می شود. این ممکن است منجر به ضعف در هنگام گرفتن دست، همراه با بی حسی، درد و سوزن سوزن شدن شود که به سمت پایین بازو و به سمت انگشت کوچک دست تیر می کشد.

 

علائم فتق دیسک در ستون فقرات توراسیک

فتق دیسک در قسمت فوقانی کمر به ندرت علامت دار است و به ندرت درد ایجاد می‌کند، اما اگر علامت دار باشد، درد معمولا در قسمت بالای پشت و یا قفسه سینه احساس می‌شود.

تشخیص فتق دیسک راهنمای درمان

به عقیده پزشکان جراح ستون فقرات کلینیک درد مهرگان، تشخیص بالینی صحیح بسیار مهم است، زیرا انتخاب گزینه‌های درمانی با تشخیص درست انجام می‌شود. به بیماران توصیه می‌شود که هرگز تشخیص را صرفاً بر اساس یافته های اسکن MRI یا سایر آزمایشات رادیوگرافی نپذیرند. درعوض، یک تشخیص بالینی دقیق باید در درجه اول بر اساس علائم بیمار و سایر اطلاعات از تاریخچه پزشکی بیمار و همچنین یک معاینه فیزیکی کامل از یک متخصص جراح ستون فقرات باشد. بخش بعدی به تشریح گزینه‌های درمانی برای فتق دیسک می‌پردازد.

دکتر مجید نجفی، مدیر کلینیک درد مهرگان

30 مرداد 1401 توسط کلینیک درد مهرگان 0 دیدگاه

بیماری دژنراتیو دیسک و شیوه‌های درمان آن

جراحی برای درمان بیماری دژنراتیو دیسک معمولاً تنها در صورتی توصیه می‌شود که درد شدید باشد و درمان‌های غیرجراحی مانند داروهای مسکن و فیزیوتراپی بی‌اثر باشند. هدف از جراحی تغییر مکانیسم‌های زمینه‌ای در ستون فقرات است که باعث ایجاد درد می‌شود، مانند  حرکات بیش از حد، التهاب و یا گرفتگی عضلانی.

درمان‌های غیرجراحی معمولاً برای حداقل 6 تا 12 هفته قبل از در نظر گرفتن جراحی پیشنهاد می‌شوند، اگرچه در بیشتر موارد درمان‌های غیرجراحی برای مدت طولانی‌تری مورد استفاده قرار می‌گیرند. به عقیده پزشکان فوق تخصص درد کلینیک درد مهرگان، تخمین زده می‌شود که تنها بین 10 تا 20 درصد موارد انحطاط دیسک کمر و تا 30 درصد موارد انحطاط دیسک گردن با استفاده از روش‌های غیرجراحی با موفقیت درمان نمی‌شوند و نیاز به جراحی برای تسکین درد و بهبود تحرک دارند.

ملاحظات قبل از جراحی ستون فقرات

چندین فاکتور وجود دارد که باید قبل از انتخاب درمان جراحی در صورت توصیه، در نظر بگیرید، از جمله:

  • فرآیند بازیابی. دوره نقاهت پس از جراحی ستون فقرات می‌تواند شامل ترکیبی از فیزیوتراپی، داروهای ضد درد یا استفاده از بریس پشت یا گردن باشد.
  • ملاحظات سبک زندگی. تغییرات سبک زندگی روزمره مورد نیاز برای درمان غیرجراحی یا جراحی ممکن است قابل توجه باشد. در مورد جراحی، یک روند بهبودی قابل قبول ممکن است به مرخصی قابل توجهی از کار نیاز داشته باشد. علاوه بر این، فیزیوتراپی منظم و مدیریت درد برای نتایج مطلوب مورد نیاز خواهد بود.
  • شواهد تصویربرداری دژنراسیون دیسک. جراحی ستون فقرات برای درد دژنراتیو دیسک معمولاً تنها در صورتی توصیه می‌شود که اسکن تصویربرداری با علت خاص درد مرتبط باشد، و حتی در آن صورت نیز نتایج همیشه قابل پیش بینی نیستند.

جراحی ستون فقرات همیشه انتخابی است، به این معنی که انتخاب بیمار است که آیا این عمل را انجام دهد یا خیر. فیوژن ستون فقرات رایج ترین روشی است که برای درد دژنراتیو دیسک استفاده می‌شود. در سال‌های اخیر، جایگزینی دیسک مصنوعی به طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار گرفته است، زیرا دستگاه‌ها و روش های جراحی بهبود یافته اند.

فیوژن ستون فقرات برای بیماری دژنراتیو دیسک

در طی یک عمل جراحی فیوژن ستون فقرات، دو مهره مجاور با هم پیوند می‌شوند تا مکانیسم‌های زمینه‌ای ایجاد درد را تغییر دهند. یک مفصل مصنوعی بی ثباتی در بخش ستون فقرات را از بین می‌برد و درد ناشی از ریز حرکت‌ها، گرفتگی عضلانی و یا التهاب را کاهش می‌دهد. همجوشی مفصل همچنین می‌تواند به رفع فشار کامل اعصاب تحت فشار کمک کند.

روش فیوژن ستون فقرات برای بیماری دژنراتیو دیسک معمولاً شامل مراحل زیر است:

  • تحت بیهوشی عمومی، برشی برای نزدیک شدن به ستون فقرات ایجاد می‌شود. برای فیوژن مهره‌های گردنی، برش معمولاً در جلوی گردن ایجاد می‌شود. برای فیوژن کمر، ممکن است یک برش در پشت، جلو یا کنار بدن ایجاد شود.
  • عضلات اطراف ستون فقرات بریده شده یا به طرفین فشار داده می‌شوند تا به ستون فقرات دسترسی پیدا کنند.
  • دیسک تحلیل رفته از فضای دیسک خارج می‌شود.
  • یک پیوند استخوان و یا ابزاری در سراسر فضای دیسک کاشته می‌شود تا بخش ستون فقرات را تثبیت کند و رشد استخوان را ایجاد کند.
  • ماهیچه‌های ستون فقرات جایگزین یا دوباره چسبانده می‌شوند و محل برش با بخیه بسته می‌شود.

جراحی فیوژن مکانیسم‌های رشد استخوان را تنظیم می‌کند و فیوژن در ماه‌های بعد از عمل اتفاق می‌افتد. به همین دلیل، روند بهبودی کامل از جراحی فیوژن می‌تواند تا یک سال طول بکشد، اگرچه اکثر بیماران در عرض شش هفته به فعالیت‌های عادی خود باز می‌گردند.

پس از جراحی، استفاده از بریس پشت یا گردن ممکن است برای ثابت نگه داشتن ستون فقرات و به حداقل رساندن حرکات دردناکی که می‌تواند روند بهبودی را تضعیف کند، توصیه شود. علاوه بر این، فیزیوتراپی معمولاً برای آماده سازی ماهیچه‌ها برای حمایت بهتر از ستون فقرات توصیه می‌شود و داروهای ضد درد برای مدیریت درد توسط پزشک فوق تخصص درد کلینیک درد مهرگان پس از جراحی تجویز می‌شود.

جراحی تعویض دیسک مصنوعی

درد دیسک دژنراتیو همچنین می‌تواند با کاشت دیسکی که حمایت و حرکت طبیعی دیسک ستون فقرات را در روشی به نام جایگزینی دیسک مصنوعی (ADR) تقلید می کند، به میزان قابل توجهی کاهش دهد یا از بین برود. برخلاف فیوژن ستون فقرات، این روش برای حفظ حرکت در بخش ستون فقرات پس از جراحی در نظر گرفته شده است.در این روش:

  • ستون فقرات از طریق یک برش کوچک تحت بیهوشی عمومی در معرض دید جراح قرار می‌گیرد. در طول ADR گردنی، برش معمولاً در جلوی گردن ایجاد می‌شود. در طی ADR کمری، برش معمولاً در پشت و مستقیماً روی ستون فقرات ایجاد می‌شود.
  • ماهیچه‌ها به کنار منتقل می‌شوند یا از ستون فقرات بریده می‌شوند.
  • دیسک دژنره شده به طور کامل برداشته می‌شود، همانطور که هر قسمت دژنره شده از مفاصل ستون فقرات یا مهره‌های مجاور در فضای دیسک برداشته می‌شود.
  • دیسک مصنوعی با استفاده از تصویربرداری اشعه ایکس برای هدایت دستگاه در فضای دیسک قرار می‌گیرد. برخی از دیسک‌ها همچنین شامل صفحات فلزی هستند که به هر یک از مهره‌های رو به فضای دیسک متصل می‌شوند.
  • ماهیچه‌های اطراف ستون فقرات دوباره به هم متصل می‌شوند و زخم بسته می‌شود.

دیسک‌های مصنوعی معمولا از مواد فلزی یا پلاستیکی ساخته می‌شوند. فرآیند بهبودی از تعویض دیسک مصنوعی معمولاً شامل ترکیبی از داروهای ضد درد، فیزیوتراپی و احتمالاً پوشیدن بریس پشت یا گردن است. بهبودی از این روش می‌تواند تا 6 ماه طول بکشد.

دکتر مجید نجفی، مدیر کلینیک درد مهرگان

30 مرداد 1401 توسط کلینیک درد مهرگان 0 دیدگاه

جراحی برای کمردرد مناسب است؟

ممکن است برای کمردرد شدید که پس از یک دوره 6 تا 12 هفته‌ای درمان‌های غیرجراحی بهبود نمی‌یابد، جراحی برای کمردرد در نظر گرفته شود. تقریباً همیشه تصمیم بیمار بسیار مهم است و فقط در موارد نادر است که انجام جراحی برای کمردرد فوری (اورژانسی) انجام می‌شود.

برخی از عواملی که قبل از انجام جراحی برای کمردرد باید در نظر گرفته شوند عبارتند از:

توانایی عملکرد

اگر می‌توان فعالیت‌های روزمره زندگی را با سطوح درد قابل کنترل کامل کرد و اگر درد خواب یا فعالیت را قطع نکرد، معمولاً درمان‌های غیرجراحی توصیه می‌شود. اگر بیمار توانایی محدودی برای عملکرد در زندگی روزمره داشته باشد، احتمالاً جراحی توصیه می‌شود.

روند درمان درد و سبک زندگی:

جراحی در مقابل مراقبت‌های غیرجراحی به درجات مختلفی از تعهد زمانی نیاز دارد.(صبر کردن)این مهم است که در مقایسه با مراقبت‌های غیرجراحی ادامه دار، در نظر بگیرید که چگونه روند بهبودی پس از جراحی بر بیمار تأثیر می‌گذارد.(در مواردی گرفتن نتیجه مورد نظر به چند ماه زمان نیاز دارد).

نوع جراحی:

برخی از جراحی‌ها به طور قابل‌توجهی تهاجمی‌تر از سایرین هستند و شامل دوره‌های بهبودی طولانی‌تر، درد کم و بیش قابل توجه در دوران نقاهت، و دوره‌های مختلف بستری در بیمارستان می‌شوند. با رویکردهای مدرن جراحی و جراح مجرب، بسیاری از انواع جراحی ستون فقرات را می‌توان به صورت سرپایی با دوره نقاهت کوتاه تر انجام داد.

 

مطالعه کنید: عمل دیسک کمر

سلامت روان:

مطالعات متعدد نشان داده‌اند که بهزیستی روانی و عاطفی با بهبود و رضایت بعد از جراحی همبستگی مثبت دارد. برای مثال، بیمارانی که احساس می‌کنند کنترل بیشتری بر سلامت خود دارند، بهبودی و نتیجه مثبت‌تری را پس از جراحی گزارش می‌کنند. درک اینکه چگونه بیمار احتمالاً به جراحی پاسخ می‌دهد می‌تواند به راهنمایی مؤثرتر مراقبت‌های بعد از عمل کمک کند.

جراحی ستون فقرات معمولاً برای کمردردهای خفیف تا متوسط یا دردی که کمتر از 6 تا 12 هفته طول کشیده است توصیه نمی‌شود. علاوه بر این، اگر علت درد از طریق آزمایش‌های تصویربرداری قابل تشخیص نباشد، جراحی کمر گزینه اول نیست.

جراحی های رفع فشار:

جراحی رفع فشار، هر چیزی را که بر روی ریشه عصبی فشار می‌آورد از ستون فقرات خارج می‌کند، که ممکن است شامل یک قسمت فتق دیسک یا یک خار استخوانی باشد. دو نوع اصلی رفع فشار برای کمردرد وجود دارد.

  • میکرودیسککتومی یک روش کم تهاجمی برای بیماران مبتلا به فتق دیسک کمر است که باعث درد رادیکولر پا (سیاتیک) می‌شود.
  • لامینکتومی بخشی از لایه استخوان یا بافت نرم را که یک عصب یا چندین ریشه عصبی را تحت فشار قرار می دهد، برمی‌دارد. لامینکتومی معمولاً برای افرادی انجام می‌شود که درد پا و یا ضعف ناشی از تنگی نخاعی ناشی از تغییرات در مفاصل فاست، دیسک‌ها یا خارهای استخوانی دارند.

جراحی رفع فشار را می‌توان با تکنیک‌های باز یا کم تهاجمی با برش‌های نسبتاً کوچک و حداقل ناراحتی و بهبودی قبل از بازگشت به کار یا فعالیت‌های دیگر انجام داد. اکثر این روش‌ها در حال حاضر به صورت جراحی روزانه یا با یک شب اقامت انجام می‌شوند.

30 مرداد 1401 توسط کلینیک درد مهرگان 0 دیدگاه

تمرینات گردن جهت تقویت عضلات

تمرینات گردن برای تقویت عضلات این ناحیه بسیار مفید می باشد. هنگامی که عضلات گردن و قسمت بالایی پشت ضعیف می شوند، سر به سمت جلو افتاده و فشار بیشتری بر ستون فقرات گردن وارد می شود که می تواند منجر به درد گردن شود. تقویت این ماهیچه ها می تواند به بهبود وضعیت بدن و نزدیک تر کردن سر به حالت خنثی (با گوش های مستقیم روی شانه ها) کمک کند.

عضلات اسکالن (دو طرف گردن) و عضلات زیر پس سری (پشت سر و بالای گردن) به طور موثر در ارتباط با تقویت عضلات ضعیف شده وضعیتی، از جمله اکستانسورهای بالای قفسه سینه و خم کننده های عمیق گردنی، کشیده می شوند.

تمرینات تقویت کننده گردن

تمرینات تقویت کننده گردن می تواند به تسکین گردن درد ناشی از وضعیت نامناسب کمک کند.

تاک چانه

یکی از موثرترین تمرینات وضعیتی برای مقابله با گردن درد، تمرین تاک چانه است. این تمرین به تقویت ماهیچه هایی که سر را به سمت عقب بر روی شانه ها می کشند (اکستانسورهای فوقانی قفسه سینه) کمک می کند و همچنین باعث کشش ماهیچه های اسکلن و زیر پس سری می شود.

برای انجام تمرین برای اولین بار، معمولاً توصیه می شود که بیماران با ستون فقرات روبه رو در مقابل درب بایستند و پاها حدود 3 اینچ از پایین درب بیرون بیایند.

  • با نگه داشتن ستون فقرات در مقابل درب، قسمت بالایی پشت و سر را به سمت عقب بکشید تا زمانی که سر به پایه درب برخورد کند. مهم است که مطمئن شوید که چانه به سمت پایین است تا سر مستقیماً به عقب کشیده شود و به بالا نگاه نکند.
  • سر را به مدت 5 ثانیه روی درب نگه دارید.
  • این کار را 10 بار تکرار کنید.

نکات مهم انجام تمرین تاک چانه

یک فرد ممکن است مقداری کشش ماهیچه های اسکالن را در کنار گردن که به سمت استخوان ترقوه پایین می رود احساس کند. این عضلات همراه با عضلات زیر پس سری در بالای گردن و پایه جمجمه عموماً عضلات سفت هستند. ماهیچه های جلوی گردن و عضلات قسمت بالایی کمر معمولاً عضلات ضعیفی هستند که باید تقویت شوند.

پس از اجرای اولیه تمرین تاک چانه در گیره در و راحت شدن با آن، در نهایت می توان این تمرین را به صورت ایستاده یا نشسته بدون درب انجام داد.

تاک چانه را می توان پنج تا هفت بار در طول روز انجام داد، مانند هنگام نشستن در ماشین یا پشت میز در محل کار. تکرار این تمرین در طول روز نیز به ایجاد عادات وضعیتی خوب کمک می کند. زمانی که گردن و تیغه های شانه برای اولین بار شروع به درد می کنند، انجام این تمرین بسیار مهم است.

در مواردی که سر به سمت جلو شدید است، ممکن است فرد نتواند در اولین استارت زدن سر را تا انتها به سمت درب بکشد. در این موارد توصیه می شود سر را تا جایی که ممکن است بدون درد به عقب بکشید.

کبرای مستعد برای تسکین گردن درد

ورزش کبری مستعد تمرین پیشرفته تری است که عضلات کمربند شانه ای و همچنین گردن و قسمت بالایی پشت را تقویت می کند. این تمرین به صورت دراز کشیده روی زمین به صورت روبه پایین انجام می شود و از نیروی جاذبه به عنوان مقاومت در فرآیند تقویت استفاده می شود.

  • رو به پایین دراز بکشید، برای راحتی پیشانی را روی یک حوله غلاف شده قرار دهید.
  • بازوها را در کنار، کف دست ها را روی زمین قرار دهید.
  • زبان را روی سقف دهان قرار دهید (این به تثبیت عضلات جلوی گردن برای کمک به تقویت کمک می کند).
  • تیغه های شانه را به هم بچسبانید و دست ها را از روی زمین بلند کنید.
  • آرنج ها را به سمت داخل بچرخانید، کف دست ها را بیرون بیاورید و شست ها را بالا ببرید.
  • به آرامی پیشانی را حدود یک اینچ از حوله بلند کنید و چشم ها را مستقیماً به زمین نگاه کنید (سر را به عقب خم نکنید و به جلو نگاه کنید).
  • موقعیت را به مدت 10 ثانیه نگه دارید.
  • 10 بار این فعالیت ها را تکرار کنید.

در شروع، ممکن است نگه داشتن موقعیت به مدت 10 ثانیه و تکرار 10 باره کارها دشوار باشد. در این صورت، تمرین را می توان تا آنجا که ممکن است بدون ایجاد درد انجام داد و پس از اینکه به عضلات فرصتی برای ترمیم داده شد، پس از چند روز از سرگرفت.

کمردرد و ورزش

یکی دیگر از تمرینات مهم وضعیتی، تمرینات کمر بوده که این تمرینات اندکی با گردن متفاوت است. این تمرین در حالت ایستاده انجام می شود و پشت در برابر یک دیوار صاف بزرگ و پاها حدود 4 اینچ از پایین دیوار فاصله دارند.

  • حالتی را مانند تمرین تاک چانه در نظر بگیرید که پشت سر به دیوار باشد.
  • سعی کنید قسمت پایین کمر را به دیوار صاف کنید.
  • آرنج ها، ساعدها و پشت دست ها و انگشتان را با مچ هایی به اندازه ارتفاع شانه روی دیوار قرار دهید.
  • در صورتی که بازوها، دست ها، سروانگشتان به بهترین شکل ممکن با دیوار تماس داشته باشند، به آرامی دست ها را بالای سر بلغزانید و به آرامی به پایین برگردید.
  • این کار را 10 بار، 3 تا 5 بار در روز تکرار کنید.

علاوه بر تقویت عضلات پشت و گردن، کمرسوزی به باز کردن عضلات سینه نیز کمک می کند. برای مشاوره بیشتر با پزشکان متخصص ما در کلینیک درد مهرگان از طریق ویزیت غیر حضوری درد کمر اقدام فرمایید. همچنین برای رزرو نوبت حضوری نیز می توانید از قبل هماهنگ نمایید.

دکتر مجید نجفی، مدیر کلینیک درد مهرگان

30 مرداد 1401 توسط کلینیک درد مهرگان 0 دیدگاه

ستون فقرات کمر و کیست سینوویال

ستون فقرات کمر به علت نسبتاً غیرمعمول تنگی نخاعی به کیست سینوویال دچار می شود. این یک وضعیت خوش خیم است و علائم و سطح درد یا ناراحتی ممکن است برای سال ها ثابت بماند.

کیست سینوویال یک کیسه پر از مایع است که در نتیجه انحطاط ستون فقرات ایجاد می شود. از آنجایی که کیست سینوویال از دژنراسیون ایجاد می شود، اغلب در بیماران کمتر از 45 سال دیده نمی شود و در بیماران بالای 65 سال شایع تر است.

کیسه پر از مایع باعث ایجاد فشار در داخل کانال نخاعی می شود که می تواند تمام علائم تنگی ستون فقرات را برای بیمار ایجاد کند. تنگی کانال نخاعی وضعیتی است که زمانی رخ می دهد که دژنراسیون در مفاصل فاست باعث فشار بر روی اعصاب در هنگام خروج از ستون فقرات می شود.

علل ایجاد کیست سینوویال

کیست سینوویال در نتیجه انحطاط مفصل فاست در ستون فقرات کمری ایجاد می شود. این معمولاً فرآیندی است که فقط در ستون فقرات کمری اتفاق می افتد و تقریباً همیشه در سطح L4-L5 (به ندرت در L3-L4) ایجاد می شود.

درد احتمالاً ناشی از عدم تخلیه خون وریدی اطراف اعصاب است که منجر به درد و تحریک اعصاب می شود. نشستن باعث تخلیه خون و کاهش فشار می شود.

مفاصل فاست ستون فقرات کمر

مفاصل فاست ستون فقرات کمری شبیه سایر مفاصل بدن مانند لگن یا زانو هستند، از این نظر:

  • از دو سطح روبروی هم که با غضروف پوشانده شده اند تشکیل ند.
  • غضروف سطح صاف و بسیار لغزنده ای است که به مفصل اجازه حرکت می دهد. با تحلیل رفتن، غضروف سطح صاف و بدون اصطکاک خود را از دست می دهد.
  • یک کپسول ضخیم کل مفصل را احاطه کرده است و درون آن سینوویوم قرار دارد.
  • سینوویوم یک لایه نازک از بافت است که مایعی را در داخل مفصل تولید می کند که به روان شدن بیشتر مفصل کمک می کند.
  • با تحلیل رفتن مفصل می تواند مایع بیشتری تولید کند. این مایع اضافی می تواند با اضافه کردن لوبریکانت برای فعال کردن مفصل کمک کند.
  • تصور می شود که کیست سینوویال در پاسخ به این مایع اضافی ایجاد می شود. مایع از طریق یک سوراخ از نوع دریچه توپی یک طرفه از کپسول مفصلی خارج می شود، اما در یک پوشش سینوویال باقی می ماند. این به طور عملکردی مایع را به یک طرف به داخل کیسه مایع پمپ می کند.
  • مایع اما تحت فشار زیادی نیست و معمولاً مشکلات شدیدی ایجاد نمی کند. به همین دلیل، مشکلات جدی مانند نقایص عصبی یا سندرم دم اسب (از دست دادن کنترل روده و مثانه) حتی برای کیست های بسیار بزرگ بسیار غیر معمول است.
  • درمان کیست سینوویال که باعث تنگی علامت دار کمر می شود، تا حد زیادی مانند سایر علل تنگی ستون فقرات کمری است، با این تفاوت که اغلب ناپایداری ستون فقرات در همان مفصل وجود دارد که در صورت نیاز به جراحی باید مد نظر قرار گیرد.

دکتر مجید نجفی، مدیر کلینک درد مهرگان

30 مرداد 1401 توسط کلینیک درد مهرگان 0 دیدگاه

تعویض دیسک کمر با عمل جراحی

تعویض دیسک کمر توسط عمل جراحی امکان پذیر است. در عمل دیسک کمر، قسمت داخلی، خارجی و صفحات انتهایی دیسک همه با یک ایمپلنت جراحی تعویض می‌شوند.

موفقیت در تعویض کامل دیسک به شدت به انتخاب بیمار بستگی دارد. تعویض دیسک مصنوعی برای بیماری دژنراتیو دیسک توصیه می شود. این مشکل از طریق ام آر آی تایید می‌شود.

تعویض دیسک مصنوعی کمر تنها در صورتی توصیه می شود که درمان های غیر جراحی حداقل پس از 6 ماه بی اثر باشند. اگر بیمار دارای اسپوندیلولیستزی قابل توجه (لغزش یک مهره بر روی مهره دیگر) یا تنگی ستون فقرات کمری استخوانی (تنگی کانال نخاعی) باشد، معمولاً این روش توصیه نمی شود.

روش تعویض توسط عمل دیسک کمر

اکثر جراحی های تعویض کامل دیسک در مراحل زیر انجام می‌شود:

  1. دراز کشیدن به پشت و تحت بیهوشی عمومی. ستون فقرات از طریق یک برش کوچک در شکم (معمولاً به طول 5 تا 8 سانتی‌متر) قابل دسترسی است. ماهیچه‌ها، اندام‌ها و یا رگ‌های خونی ممکن است برای دسترسی به ستون فقرات به طرفین حرکت داده شوند. در این روش عمل جراحی معمولاً عضلات بریده نمی‌شوند.
  2. دیسک طبیعی از فضای دیسک کمر خارج می‌شود. این دیسک  قسمتی از صفحات انتهایی غضروفی، حلقوی و هسته است.
  3. یک سری دستگاه برای اندازه‌گیری و ارزیابی اندازه بدنه‌های مهره‌ها و انحنای ستون فقرات در سگمنت استفاده می‌شود. اندازه گیری‌ها برای اطمینان از اندازه و نصب مناسب دستگاه انجام می‌شود.
  4. در صورتی که ارتفاع دیسک کمر از بین رفته باشد، با استفاده از ابزارهایی اصلاح می‌شود.
  5. برای برخی از دستگاه‌ها، برش در سطح هر مهره رو به فضای دیسک کمر ایجاد می‌شود. این کار‌ها به دستگاه اجازه می‌دهند تا در حین عمل جراحی روی بدنه مهره ثابت شود.
  6. در طول عمل از فلوروسکوپی آنلاین (اشعه ایکس) برای اطمینان از قرارگیری مناسب دستگاه استفاده می‌شود.
  7. بافت‌ها و رگ‌های خونی بخیه می‌شوند. این بافتها به حالت طبیعی خود بر می‌گردند.

دیسک‌های مصنوعی برای اتصال به مهره‌ها و قرار گرفتن در فضای دیسک طراحی شده‌اند و هر نوع دیسک به مراحل خاص و مجموعه‌ای از ابزارهای منحصر به فرد برای کاشت نیاز دارد. به همین دلیل، جراحان ستون فقرات آموزش های خاصی را برای هر ایمپلنت متفاوت می‌گذرانند.

 

دیسک مصنوعی

دیسک مصنوعی

انواع دیسک مصنوعی

به گفته پزشکان ستون فقرات کلینیک درد مهرگان، ابزارهای های تعویض کامل دیسک کمر، به اینگونه هستند. در حال حاضر دو مدل دیسک مصنوعی در بازار پزشکی موجود است. این دو در طراحی کمی متفاوت هستند. یک دیسک مصنوعی معمولی شامل:

  • دو صفحه انتهایی که به بدنه مهره ها متصل می‌شوند. صفحات انتهایی دیسک مصنوعی، از یک آلیاژ فلزی متراکم ساخته شده‌اند. این صفحات انتهایی شامل دندانه‌هایی روی صفحات انتهایی هستند که به بدنه مهره‌ها متصل می‌شوند. صفحات انتهایی فلزی ممکن است با یک لایه متخلخل از فلز متفاوتی پوشانده شوند. این لایه استخوان را از بدنه مهره جدا می‌کند تا روی صفحه انتهایی رشد کند و ثبات بیشتری را فراهم کند.
  • یک مفصل مرکزی که امکان حرکت در بخش ستون فقرات را فراهم می کند. مرکز یک دیسک مصنوعی معمولاً از پلاستیک عمل جراحی ساخته شده است. این قسمت با صفحات انتهایی مفصل می‌شود. همچنین امکان خم شدن و چرخش در بخش ستون فقرات را فراهم می کند. بسیاری از مدل‌ها از یک مفصل گوی و سوکت تشکیل شده‌اند که در آن یک قطعه گرد روی یک صفحه انتهایی در قسمت مقعر روی صفحه انتهایی دیگر قرار می‌گیرد. مدل‌های دیگری که در حال حاضر در حال ساخت هستند شامل یک هسته دیسک مصنوعی است که می تواند بالشتک و حرکت طبیعی‌تری ارائه دهد.

دستگاه‌ها در محل کاشت متفاوت هستند. برای مثال، برخی از دیسک‌ها ممکن است فقط برای کاشت در بخش‌های L4-L5 یا L5-S1 مورد تایید قرار گیرند، و سایر طرح‌های ایمپلنت دیسک کمر را می‌توان در هر جایی بین L3 و S1 کاشت کرد. دستگاه‌های کمری فعلی فقط برای استفاده در یک بخش ستون فقرات توسط FDA تایید شده‌اند.

 

چه کسی کاندید تعویض دیسک کمر است؟

برای تعیین اینکه آیا شما کاندید مناسبی برای تعویض دیسک هستید، نیاز به تشخیص است.

ام آر آی (MRI).
دیسکوگرافی
سی تی اسکن (CT).
اشعه ایکس
اطلاعات حاصل از این آزمایشات همچنین به جراح شما کمک می کند تا منبع کمردرد شما را تعیین کند.

تعویض دیسک مصنوعی برای همه بیماران مبتلا به کمردرد مناسب نیست. به طور کلی، نامزدهای خوب برای تعویض دیسک دارای ویژگی های زیر هستند:

کمردرد ناشی از یک یا دو دیسک بین مهره ای مشکل دار (آرتریت) در ستون فقرات کمری
هیچ بیماری مفصل فاست یا فشردگی استخوانی روی اعصاب نخاعی وجود ندارد
اندازه بدنی که بیش از حد اضافه وزن نداشته باشد
بدون جراحی بزرگ قبلی در ستون فقرات کمری
عدم تغییر شکل ستون فقرات (اسکولیوز)
بدون پوکی استخوان (استخوان ضعیف)

دکتر مجید نجفی، مدیر کلینیک درد مهرگان

 

30 مرداد 1401 توسط کلینیک درد مهرگان 0 دیدگاه

عمل فیوژن ستون فقرات چیست؟

عمل فیوژن ستون فقرات نرخ موفقیت بالایی برای تثبیت 2 یا چند مهره مجاور دارد. این جراحی امکان بازگشت به سطوح فعالیت طبیعی قبلی را فراهم می کند. زمان بهبودی می تواند بر اساس عوامل بسیاری متفاوت باشد. این عوامل شامل وسعت جراحی فیوژن، سایر شرایط پزشکی، و میزان رعایت دقیق دستورالعمل های مراقبتی است.

زمان ریکاوری عمل فیوژن ستون فقرات

اکثر افراد می توانند حدود 2 تا 4 روز پس از عمل فیوژن ستون فقرات کمری (اگر افراد دیگری در خانه باشند) از بیمارستان به خانه برگردند. در صورت عدم مصرف داروهای مخدر، چند هفته پس از آن می توان رانندگی کرد. معمولاً حدود 4 تا 6 هفته طول می کشد تا به یک شغل اداری یا کم تحرک بازگردید، اما بازگشت به فعالیت هایی که بیشتر فیزیکی هستند ممکن است 3 ماه یا بیشتر طول بکشد.

علیرغم نام این جراحی، ستون فقرات در طی عمل فیوژن ستون فقرات کمری عملاً جوش نمی خورد. در عوض، در طول جراحی، یک پیوند یا جایگزین استخوان در ستون فقرات قرار می گیرد که رشد استخوان بین مهره های مجاور را تسهیل می کند تا در نهایت یک استخوان تشکیل شود، فرآیندی که معمولاً حدود 3 تا 6 ماه طول می کشد. استخوان جدید ستون فقرات را در آن بخش بی حرکت می کند. پیچ ها، قفس ها، صفحات و میله ها ممکن است در حین عمل فیوژن برای تثبیت ناحیه در حالی که استخوان بهبود می یابد و جامد می شود، کاشته شود. برخی از بیماران در طول نقاهت از بریس استفاده می کنند که حرکت را محدود می کند

استخوان طی 12 تا 18 ماه پس از جراحی به بلوغ و استحکام ادامه می دهد. بسیاری از افراد با فیوژن تک سطحی می توانند حدود 6 ماه پس از عمل به همه فعالیت ها – حتی فعالیت های شدید مانند وزنه برداری یا کارهای ساختمانی – بازگردند.

بهبودی سریعتر بعد از عمل فیوژن

در حالی که معمولاً 3 تا 6 ماه طول می کشد تا مهره های مجاور به یک استخوان جامد پس از عمل فیوژن جوش بخورند، فرآیند التیام و جوش خوردن ممکن است در برخی از بیماران به دلایل زیر بیشتر طول بکشد:

  • مصرف سیگار
  • چاقی و پوکی استخوان
  • برخی از بیماری های مزمن مانند دیابت
  • سوء تغذیه
  • افسردگی
  • استفاده طولانی مدت از مواد افیونی قبل از جراحی
  • داروی پردنیزولون

عوامل دیگری نیز می توانند روند بهبود را کاهش دهند. به عنوان مثال، درگیر شدن در فعالیت های پرخطر (مانند خم شدن، بلند کردن یا پیچیدن) در اوایل دوره بهبودی ممکن است منجر به شکست شود یا به جراحی دوم نیاز داشته باشد.

برنامه ریزی برای عمل جراحی

نگرانی در مورد کنترل درد پس از فیوژن ستون فقرات کمری رایج است. صحبت کردن با جراح از قبل در مورد گزینه های تسکین درد به ایجاد انتظارات واقع بینانه کمک می کند. اگر بیماران به مدت 3 ماه قبل از جراحی از داروهای مخدر مزمن استفاده کنند، کنترل درد کافی در اوایل بعد از جراحی بسیار دشوار است. دریافت مجدد برای داروهای حاوی اکسی کدون یا مورفین اغلب وقت گیرتر از گذشته است، بنابراین بررسی زودهنگام با جراح در مورد فرآیند پر کردن مجدد می تواند به جلوگیری از مشکلات کمک کند.

آمادگی در خانه بعد از عمل فیوژن

بعد از انجام عمل فیوژن می توان با اقدامات زیر، شرایط را برای یک بهبودی سرعتر فراهم نمود:

در دسترس بودن وسایل روزمره

اقلام معمولی در نقاطی که به راحتی قابل دسترسی هستند نگه داری کنید.

برنامه ریزی برای وعده های غذایی

برای به حداقل رساندن ایستادن و حرکت در آشپزخانه برای تهیه غذا، غذاهای قابل مایکروویو تهیه کنید یا برای استفاده بعدی غذا بپزید و فریز کنید.

درخواست کمک از دیگران

در انجام کارهای سنگین تر مانند شست و شوی لباس دیگران می توانند به شما کمک کنند.

همچنین توصیه می شود از جراح ایده هایی در مورد آمادگی برای بازگشت به خانه پس از جراحی فیوژن بپرسید.  مانند اینکه آیا بیمار در ابتدا می تواند از پله ها استفاده کند یا خیر.

در صورتی که نیاز به مشورت با یک پزشک متخصص در زمینه عمل فیوژن دارید می توانید از طریق ویزیت غیر حضوری درد کمر شرح حال خود را برای متخصصین کلینیک درد مهرگان ارسال کنید. شرح حال شما در کمترین زمان ممکن بررسی و نسخه شما همراه با توضیحات در قالب یک ویدئو برایتان ارسال می شود. همچنین در صورتی که نیاز به مراجعه حضوری باشد، نوبت ویزیت حضوری برای شما رزرو می شود.

دکتر مجید نجفی، کلینیک درد مهرگان

28 مرداد 1401 توسط کلینیک درد مهرگان 0 دیدگاه

جراحی دیسک کمر چه زمانی نیاز است؟

فتق دیسک کمر شایع ترین دلیل جراحی ستون فقرات در بزرگسالان در طول سال های کاری است. اگر درد و سایر علائم فتق دیسک کمر پس از شش هفته ادامه یابد، اغلب جراحی دیسک کمر در نظر گرفته می شود.

چه زمانی جراحی لازم است

  • درد شدید وجود دارد و فرد در حفظ سطح معقولی از عملکردهای روزانه مانند ایستادن یا راه رفتن مشکل دارد.
  • فرد علائم عصبی پیشرونده را تجربه می کند، مانند بدتر شدن ضعف پا، و یا بی حسی.
  • از دست دادن عملکرد روده و مثانه وجود دارد.(بی اختیاری ادرار یا مدفوع).
  • دارو، فیزیوتراپی و یا سایر درمان های غیرجراحی علائم را به میزان قابل توجهی کاهش نداده اند.

در برخی موارد خاص حتی قبل از اینکه بیمار شش هفته مراقبت های غیرجراحی را کامل کند، به جراحی نیاز است.

روش های میکرودیسککتومی برای فتق دیسک کمر

دو روش کم تهاجمی برای عمل دیسک کمر، میکرودیسککتومی و میکرودیسککتومی آندوسکوپی، معمولاً برای فتق دیسک کمر توصیه می شود. این روش ها فشار را از روی ریشه عصبی برداشته و محیط بهبودی بهتری را برای دیسک فراهم می کند.

معمولاً فقط بخش کوچکی از دیسک که به ریشه عصبی فشار می آورد باید برداشته شود و بیشتر دیسک سالم می ماند.

در میکرودیسککتومی از برش های کوچک استفاده می شود. برای جراحی میکرودیسککتومی آندوسکوپی، ابزارها از طریق یک لوله یا لوله های نازک وارد می شوند تا اختلال در بافت اطراف به حداقل برسد. یک دوربین کوچک را می توان از طریق یک لوله وارد کرد تا تصویری را برای جراح فراهم کند.

هر دو نوع جراحی دیسک کمر معمولاً به صورت سرپایی یا با یک شب اقامت در بیمارستان انجام می شود. اکثر بیماران می توانند در عرض یک تا سه هفته به سر کار و روال معمول خود بازگردند.

نرخ موفقیت برای جراحی دیسک کمر

جراحی دیسک کمر دارای میزان موفقیت بالایی است. یک مطالعه پزشکی گسترده نتایج خوب یا عالی را برای 84 درصد از کسانی که میکرودیسککتومی انجام می دهند و نزدیک به 80 درصد برای کسانی که میکرودیسککتومی آندوسکوپی انجام می دهند، گزارش کرده است.

میکرودیسککتومی و میکرودیسککتومی آندوسکوپی به ویژه در تسکین درد ساق پا یا همان سیاتیک مفید هستند. این روش ها در کاهش کمردرد موفقیت آمیز نبوده و معمولاً اگر مشکل اصلی کمر درد باشد، انجام نمی شوند.

ادبیات پزشکی مزایایی را برای جراحی در مقایسه با درمان غیرجراحی نشان داده است، اگرچه در برخی موارد این تفاوت با گذشت زمان کاهش می یابد. یک مطالعه بزرگ نشان داد که افرادی که برای فتق دیسک کمر تحت عمل دیسک کمر قرار گرفتند، نسبت به افرادی که درمان غیرجراحی داشتند، تا دو سال بهبود بیشتری در علائم داشتند.

در حالی که از میکرودیسککتومی و میکرودیسککتومی اندوسکوپیک به عنوان روش های کم خطر یاد می شود، همه جراحی ها دارای خطراتی هستند.

حدود 10 درصد از بیمارانی که میکرودیسککتومی انجام می دهند، فتق دیسک دیگری را در همان محل تجربه می کنند. احتمال عود در سه ماه اول بیشتر است، اما ممکن است سالها بعد نیز رخ دهد. عودهای متعدد معمولاً با جراحی فیوژن کمر برطرف می شوند. این کار تمام مواد دیسک را از بین می برد و حرکت دیسک ها را متوقف می کند.

در صورتی که دچار فتق دیسک کمر هستید یا انواع دیگری از کمر درد را تجریه کرده اید بهتر است هر چه زودتر شرایط خود را با کمک یک پزشک متخصص بررسی کنید. شما می توانید این کار را در کمترین زمین از طریق ویزیت غیرحضوری با یکی از پزشکان متخصص کلینیک درد مهرگان انجام دهید. برای این کار کافیست از طریق لینک ویزیت غیرحضوری درد کمر، شرح حال خود را برای ما ارسال کنید.
دکتر مجید نجفی، کلینیک درد مهرگان

28 مرداد 1401 توسط کلینیک درد مهرگان 0 دیدگاه

دیسک کمر و مشکلات آن

مشکلات خاص در دیسک کمر یا مهره ستون فقرات می تواند منجر به علائم منحصر به فردی شود، دردی که از خود دیسک منشا می گیرد و یا دردی که مربوط به فشار دادن دیسک به عصب مجاور است.

دیسک مهره در ستون فقرات یک ساختار جالب و منحصر به فرد است. در مجموع 23 دیسک مهره در ستون فقرات وجود دارد. دیسک ها در سرتاسر ستون فقرات سه وظیفه اصلی دارند:

  • آنها به عنوان ضربه گیر در ستون فقرات عمل می کنند و بین هر مهره استخوانی قرار می گیرند.
  • آنها مانند رباط های سختی عمل می کنند که مهره های ستون فقرات را در کنار هم نگه می دارند.
  • آنها مفاصل غضروفی هستند که امکان تحرک جزئی در ستون فقرات را فراهم می کنند.

بخش های دیسک مهره ستون فقرات

دیسک ها در واقع  شامل دو بخش هستند: یک بخش بیرونی سخت و یک هسته داخلی نرم. پیکربندی دیسک مهره ستون فقرات شبیه یک دونات ژله ای است.

بخش بیرونی

قسمت بیرونی دیسک (حلقه فیبروزوس)  دایره سختی است که شامل ورقه های متحدالمرکز الیاف کلاژن (لاملا) می شود. این ورقه ها هسته داخلی را احاطه کرده است.

هسته داخلی

هسته داخلی (nucleus pulposus) حاوی یک شبکه شل از الیاف است که در یک ژل موکوپروتئینی معلق هستند.

الیاف حلقوی هسته ژلاتینی را به صورت هیدرولیکی آب بندی می کنند و فشار و نیروی را به طور یکنواخت توزیع می کنند.

بخش بیرونی و هسته داخلی دیسک کمر مانند دو استوانه متحدالمرکز با هم قرار می گیرند. قسمت بیرونی دیسک دارای صفحات انتهایی غضروفی است که دیسک را محکم به مهره های بالا و پایین متصل می کند.

در بدو تولد، تقریباً 80 درصد دیسک را آب تشکیل می دهد. برای اینکه دیسک به درستی کار کند، باید به خوبی هیدراته شود. هسته پالپوزوس حامل اصلی بار محوری بدن است و برای حفظ استحکام و انعطاف پذیری به محتویات مبتنی بر آب متکی است.

تخریب دیسک کمر یا مهره ستون فقرات

با گذشت زمان، دیسک مهره ستون فقرات کم آب می شوند و سفت تر می شوند، که باعث می شود دیسک کمتر بتواند خود را با فشرده سازی تنظیم کند. در حالی که این یک روند طبیعی پیری است، زیرا دیسک در برخی افراد تحلیل می رود، ممکن است دردناک شود.

محتمل ترین دلیل این امر این است که دژنراسیون می تواند ناپایداری ریزحرکت ایجاد کند. در نتیجه پروتئین های التهابی (هسته داخلی نرم دیسک) احتمالاً از فضای دیسک نشت کرده و رشته های عصبی مختلف را در داخل و اطراف دیسک ملتهب می سازد. گاهی اوقات یک آسیب پیچ خوردگی به دیسک آسیب می رساند و مجموعه ای از وقایع را شروع می کند که منجر به انحطاط می شود.

دیسک کمر خود منبع خونی ندارد. بدون منبع خون، دیسک راهی برای ترمیم خود ندارد و درد در دیسک می تواند سال ها ادامه داشته باشد.

دکتر مجید نجفی، کلینیک درد مهرگان

28 مرداد 1401 توسط کلینیک درد مهرگان 0 دیدگاه

بعد از عمل دیسک و مراقبت های ویژه

بعد از عمل دیسک به روش میکرودیسککتومی معمولاً مراقبت هایی برای کاهش علائم و نشانه های سیاتیک در کمر و ساق پا ناشی از فتق دیسک کمر انجام می شود. هدف از این جراحی بهبود درد ساق پا، بازگرداندن عملکرد و امکان بازگشت به فعالیت های عادی روزانه است. این جراحی معمولاً در از بین بردن درد پا بسیار موفق است.

جراحان ستون فقرات مختلف روش های متفاوتی را برای مراقبت های پس از عمل پس از این نوع جراحی توصیه می کنند. چندین جنبه کلی از بهبودی را می توان انتظار داشت.

در ذیل مراحل مختلف بهبودی پس از میکرودیسککتومی کمری آمده است. همچنین آنچه را که در طول این مراحل باید انتظار داشت. دستورالعمل هایی کلی در خصوص مدیریت درد بعد از عمل  شرح داده شده است.

زمان بهبودی میکرودیسککتومی کمر

اکثر بیماران میکرودیسککتومی کمری می توانند چند ساعت پس از جراحی دیسک کمر از بیمارستان به خانه بروند. رویکرد سنتی برای نقاهت پس از میکرودیسککتومی کمر، محدود کردن خم شدن، بلند کردن یا چرخش به مدت حداقل 6 هفته است. این روش از فتق مجدد دیسک جلوگیری می کند.

 

عمل میکرودیسککتومی

عمل میکرودیسککتومی

بسیاری از پزشکان فعالیت بیش از حد را برای 6 هفته اول محدود می کنند. اما تحقیقات نشان می دهد که محدود کردن فعالیت ها به مدت 2 هفته پس از میکرودیسککتومی کمری ممکن است برای بسیاری از بیماران کافی باشد.

  • رانندگی و فعالیت های سبک پس از حدود 2 هفته از سر گرفته می‌شود.
  • فعالیت های معمول مانند کار، مدرسه، و یا سرگرمی ها ظرف 6 هفته از سر گرفته می‌شوند.
  • زایمان شدید یا ورزش های تماسی ممکن است پس از 12 هفته یا بیشتر شروع شود.

درد و خستگی معمولاً در چند روز اول بعد از عمل دیسک کمر به روش میکرودیسککتومی کمر شدید است. در روزهای اولیه در خانه، مهم است که شخصی برای کمک به کارهای اولیه مانند آشپزی و کارهای خانه در آنجا باشد. اگر بیمار تنها زندگی می کند، داشتن یک دوست، خویشاوند یا دستیار می تواند کمک قابل توجهی باشد.

مهم است که از قبل برنامه ریزی کنید. جایگزین هایی برای فعالیت های معمول روزانه قبل از جراحی خود آماده کنید. نمونه هایی از فعالیت های خاصی که ممکن است قبل از جراحی انجام شوند عبارتند از خرید مواد غذایی، انجام کارهای اداری، رسیدگی به کارهای خانه، مانند شستن لباس ها و تعویض ملحفه ها.

شیوه خروج از تخت

باسن و زانوهای خود را خم کنید و به یک سمت بغلتانید تا ستون فقرات خود را صاف و زانوها را کنار هم نگه دارید.
با زانوهای خمیده پاهای خود را به لبه تخت بیاورید.
خود را به طرف بالا فشار دهید و پاهای خود را روی لبه بیندازید.
در لبه تخت چند نفس بکشید و پاهای خود را قبل از بلند شدن حرکت دهید. اگر احساس سبکی سر یا حالت تهوع دارید از جای خود بلند نشوید. اگر علائم برطرف نشد، دوباره به پهلو دراز بکشید.
نشسته
در دو هفته اول پس از جراحی هر بار نشستن به 20 دقیقه محدود می شود. این مدت چهار هفته به 40 دقیقه افزایش می یابد. اگر احساس ناراحتی کردید باید به رختخواب برگردید یا کمی پیاده روی کنید. دوره های نشستن را می توان چندین بار در روز با استراحت بین 30 تا 60 دقیقه دراز کشیده تکرار کرد.

عواملی که ممکن است روند بهبودی را کند

بعد از عمل دیسک به روش جراحی میکرودیسککتومی و به دلیل تاخیر در بهبودی ناشی از یک یا چند مورد از عوامل زیر احتمال موفقیت کمتری وجود دارد:

  • فعالیت بیش از حد، مانند بلند کردن وسایل سنگین یا فشار دادن اشیا.
  • مراقبت نکردن از محل برش در طول دوره نقاهت اولیه و انجام فعالیت های محدود، مانند شنا کردن یا حمام کردن، می تواند باعث عفونت محل برش شود.
  • کم تحرک ماندن و راه نرفتن کافی می تواند باعث ضعیف شدن بیشتر عضلات و طولانی شدن درد و سفتی بعد از جراحی شود. بی تحرکی بیش از حد ممکن است باعث مشکلات گوارشی، اختلال خواب و یا اختلال خلق شود. بیشتر جراحان توصیه می کنند در چند روز اول پس از جراحی میکرودیسککتومی، پیاده روی کوتاهی انجام دهید.
  • عدم پایبندی به برنامه دارویی می تواند منجر به تسکین ناکافی درد، عوارض و تاخیر در بهبودی شود.
  • . مهم است که جراح را در مورد تمام داروها و مکمل های مصرفی آگاه کنید.
  • ابتلا به دیابت یا سایر بیماری های مزمن ممکن است روند بهبود و بهبودی را کند کند. تحقیقات محدود نشان می دهد که افراد مبتلا به دیابت در معرض خطر بیشتری برای عوارض ناشی از این روش هستند.
  • سایر عوامل سلامتی که ممکن است زمان بهبودی را کاهش دهند عبارتند از سوء تغذیه یا سلامت کلی ضعیف.
  • عمل جراحی میکرودیسککتومی کمر پیشرفت بسیاری کرده است.

استخر رفتن

 

تمرین در استخر

تمرین در استخر

توصیه می شود از 10 تا 14 روز پس از عمل ورزش را در استخر شروع کنید. ورزش در استخر از مزایای کاهش بار روی مفاصل (به دلیل اثر شناوری)، آرامش تنش عضلانی، بهبود آمادگی قلبی عروقی، تحرک ستون فقرات و تقویت عضلات است. این را می توان به راه رفتن به پهلو و عقب، اسکات آرام، نشستن روی استپ و دوچرخه سواری و غیره ارتقا داد. فقط ایستادن در آب و حرکت بازوها در همه جهات و در عین حال ثابت نگه داشتن بدن گزینه دیگری است که می توانید امتحان کنید. از سه تا چهار هفته پس از جراحی می توانید 10 دور آزاد و کرال پشت را شروع کنید. در سه ماه اول باید از سکته سینه اجتناب شود.

اهداف فیزیوتراپی

بهینه سازی عدم تعادل عضلات، عملکرد و استقامت.
قویت عضلات پوسچرال (ثبات مرکزی).
بهبود عملکرد در خانه، محل کار و اوقات فراغت.
آموزش راهبردهای خود مدیریتی

تکنیک های فیزیوتراپی

شواهد نشان می دهد که یک رویکرد فعال یا مبتنی بر ورزش بهترین است
بی نظمی های عضلانی را شناسایی کنید
آموزش راهبردهایی برای بهبود عملکرد
الگوهای حرکتی صحیح را اصلاح و آموزش دهید
تحرکات مفصلی ایجاد تعادل در قسمت تحتانی ستون فقرات / لگن و ستون فقرات فوقانی / کمربند شانه با استفاده از تمرینات زمینی
آب درمانی ممکن است ارزشمند باشد اما نه به تنهایی
گاهی اوقات درمان های غیرفعال، به عنوان مثال. طب سوزنی، آزادسازی بافت نرم (ماساژ)، گرما/الکتروتراپی و نوار چسب برای بیوفیدبک ممکن است ارزش داشته باشند، اما نه به تنهایی.