اعصاب نخاعی کمری، از قسمت پایین ستون فقرات شروع می‌شوند. سپس به سمت پاها می‌روند.وقتی که ریشه های این اعصاب تحت فشار قرار گیرند، پا درد ایجاد می‌شود. اگر این عصب در لگن، زانو یا پا تحت فشار باشد، باعث پا درد می‌شود.

این مقاله فهرستی از علل رایج درد پا و نکات مفیدی را ارائه می‌دهد تا به شما در درک منشاء پا‌درد کمک کند.

پا درد ناشی از مشکل در ستون فقرات

تحریک یا فشرده شدن ریشه عصب در ستون فقرات کمری یا ساکرال، باعث ایجاد درد سیاتیکی از کمر به سمت پا می‌شود. به فشرده شدن ریشه عصب S1 سیاتیک گفته می‌شود. این تحریک باعث ایجاد درد در ناحیه خارجی پا می‌شود.

ریشه‌های عصبی ممکن است به دلایل مختلفی فشرده یا تحریک شوند. نمونه‌های رایج عبارتند از:

1. فتق دیسک کمر: نشت محتویات داخلی دیسک بین مهره‌ای
2. بیماری دژنراتیو دیسک کمر: تغییرات مرتبط با افزایش سن که باعث باریک شدن و کوچک شدن دیسک می‌شود.
3. لغزش مهره بر روی مهره زیر آن(Spondylolisthesis)
4. تنگی ستون فقرات کمری: باریک شدن دهانه‌های استخوانی برای اعصاب نخاعی و یا طناب نخاعی

What’s Causing My Lower Back and Leg Pain

ناتوانی در بلند کردن قسمت جلوی پا یا زمین خوردن مکرر هنگام راه رفتن ممکن است به دلیل وضعیتی به نام افتادگی پا باشد. این وضعیت معمولاً به دلیل فشرده شدن ریشه عصبی L5 ایجاد می‌شود. به ندرت، فشردگی ریشه‌های عصبی L4 و یا S1 ممکن است باعث افتادگی پا شود.‌

پا درد ناشی از فشرده شدن اعصاب در لگن، زانو یا ساق پا

زمانی که اعصاب در امتداد مسیر خود در لگن، زانو یا ساق تحت فشار قرار می‌گیرند یا آسیب می‌بینند، می‌تواند رخ دهد. مثلا:

• نوروپاتی پرونئال، وضعیتی است. که در آن عصب پرونئال در نزدیکی زانو فشرده شده یا آسیب می‌بیند. ممکن است. باعث پا‌درد و افتادگی پا در هنگام حرکت دادن پا شود.
• نوروپاتی سیاتیک یا آسیب به عصب سیاتیک در ناحیه لگن ممکن است باعث درد پا در امتداد بالای پا با درجاتی از ضعف شود.
• سندرم تونل تارسال یا اختلال عملکرد عصب تیبیال در تونل تارسال مچ پای داخلی ممکن است باعث ایجاد درد شدید در ناحیه مچ پا و در امتداد کف پا شود.
• گیر افتادن عصب سورال می تواند در ساق پا یا نزدیک مچ پا رخ دهد. این موضوع باعث درد تیرکشنده در امتداد قسمت بیرونی مچ پا و پا می‌شود.

علاوه بر این، ممکن است میخچه روی پوست اطراف انگشتان پا ایجاد شود. میخچه به مرور زمان در نتیجه اصطکاک بیش از حد رشد می‌کند. میخچه می‌تواند اعصاب مجاور را فشرده کند و باعث درد شود. یکی دیگر از دلایل احتمالی درد عصبی در ، پا، نوروم مورتون است که ضخیم شدن بافت اطراف عصب پا است.

مطالعه کنید: عصب کشی مفاصل ستون فقرات

چگونه منشا درد خود را تشخیص دهید؟

با وجود تمام دلایل احتمالی درد عصبی در پا، تشخیص دقیق علت اصلی آن ممکن است دشوار باشد. در اینجا چند علامت مفید وجود دارد که به شما کمک می کند منبع پا درد خود را شناسایی کنید:

• پا‌درد ناشی از ضربه اخیر به کمر، لگن، زانو یا مچ پا. این درد به نشان دادن محل آسیب عصبی کمک می‌کند.
• پا‌درد به دلیل فشردگی ریشه عصبی یا سیاتیک ممکن است با علائم دیگری مانند درد، بی‌حسی و یا ضعف در باسن، ران و ساق پا همراه باشد. و به طور معمول یک پا را در یک زمان تحت تاثیر قرار می‌دهد.
• پا‌دردی که با پوشیدن چکمه یا کفش تنگ ایجاد می‌شود. این درد ممکن است نشان‌دهنده فشردگی عصب پرونئال یا سورال در نزدیکی زانو یا مچ پا باشد.
• پا‌درد که پس از تزریق لگن یا جراحی لگن ایجاد می‌شود ممکن است نشان دهنده نوروپاتی سیاتیک باشد.

درد عصبی در پا همچنین ممکن است به دلیل آسیب عصبی ناشی از شرایط سیستمیک مانند دیابت یا مولتیپل اسکلروزیس رخ دهد.

پیچ خوردن، خم شدن یا ضربه مستقیم به مچ پا و پا از علل درد است. به استخوان‌های پا، مفصل مچ پا، رگ‌های خونی، ماهیچه‌ها و یا تاندون‌ها آسیب برساند و باعث درد پا شود.

نکته مهم در مورد تشخیص پا درد

اگر درد پا ممکن است ناشی از مشکلی در ناحیه کمر باشد، بهتر است برای تشخیص کامل شرایط بالقوه کمر که ممکن است باعث پا درد و پا درد شود، به متخصص ستون فقرات مراجعه کنید.

تماشا کنید: کلینیک درد مهرگان

برای ویزیت به قسمت ویزیت غیر حضوری سایت مهرگان مراجعه کنید

مهم است که برای تشخیص دقیق علت پا‌درد با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. درمان برای پا‌درد می‌تواند بسیار متفاوت باشد و باید در جهت رفع علت اصلی باشد. نه فقط پنهان کردن علائم، برای مثال: فتق دیسک کمر ممکن است به گرما درمانی و ورزش نیاز داشته باشد، در حالی که میخچه روی انگشت پا اغلب با کفش‌های مخصوص و آب گرم درمان می‌شود.

توصیف درد پا

علائم درد، صرف نظر از اینکه روی چه قسمتی از بدن تأثیر می گذارد، می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد. درد ممکن است مبهم، تیز، ثابت یا متناوب باشد. اما نوع درد پا که احساس می کنید ممکن است به تعیین منبع ناراحتی شما کمک کند.

اگر علائم شما عبارتند از:

دردی که به پایین ساق پا می رسد
ضعف عضلانی در پای شما
سوزن سوزن شدن، بی حسی، یا احساس سوزش در پای شما
علائم دردی که فقط روی یک پا تاثیر می گذارد
احساس شوک الکتریکی که روی پای شما حرکت می کند
مشکل در راه رفتن
ممکن است همه این علائم را تجربه نکنید. اگر هر یک از این علائم با نوع درد پا که تجربه می‌کنید مطابقت دارد نیاز به بررسی دارد. ممکن است. زمان آن فرا رسیده باشد. که به جای جستجوی درمان برای پاهای خود، به مشاوران ستون فقرات کلینیک درد مهرگان برای ارزیابی ستون فقرات و کمر خود مراجعه کنید.

مشکلات کمر که باعث درد پا می شود

تقریباً هر فردی در مقطعی از زندگی خود دچار کمردرد می شود. این قسمت از پشت شما شامل ستون فقرات کمری می شود که مسئول تحمل بیشتر وزن بالای بدن شما است.

افزایش سن و استرس ناشی از وزن بدن منجر به تحلیل رفتن اجزای تشکیل دهنده ستون فقرات از جمله دیسک ها، رباط ها، غضروف ها و مهره ها می شود. این تغییرات دژنراتیو اغلب منشأ کمردرد و همچنین درد پا هستند. مشکلات کمر که باعث پا درد می شود عبارتند از:

سیاتیک

اگر درد شما از پشت از طریق باسن و به یکی از پاهای شما تابیده می شود، ممکن است سیاتیک داشته باشید. این وضعیت درد رایج از تحریک عصب سیاتیک  رخ می دهد. سیاتیک یک عصب حسی و حرکتی ضخیم است.  این عصب از ستون فقرات کمری از طریق باسن و به پاهای شما در دو طرف بدن شما حرکت می کند. فتق دیسک و خار استخوان شایع ترین علل سیاتیک هستند.

تنگی کانال نخاعی

درد یا گرفتگی در یک یا هر دو پا هنگام ایستادن یا راه رفتن برای مدت طولانی ممکن است نشانه‌ای از تنگی کانال نخاعی باشد. این وضعیت رایج کمر با باریک شدن فضای ستون فقرات شما مشخص می شود که بر روی اعصابی که از آن عبور می کنند فشار می آورد. علائم ناشی از تنگی کانال نخاعی با گذشت زمان بدتر می شود.

بیماری دژنراتیو دیسک

اگرچه تخریب دیسک یک واقعیت مربوط به افزایش سن است، اما همه افراد به بیماری دژنراتیو دیسک مبتلا نمی شوند. کمردرد شایع ترین علامت بیماری دژنراتیو دیسک است، اما تغییرات در سلامت دیسک های شما نیز ممکن است باعث دردی شود که به پاهای شما سرایت می کند. یا در مورد آسیب ریشه عصبی، ضعف پا یا افتادگی پا.

تسکین درد پا

هنگامی که مشکل کمر را که باعث درد پای شما می شود، شناختید، می توانید درمان مورد نیاز خود را برای کاهش ناراحتی و بهبود سلامت کمر دریافت کنید. ما در مشاوران ستون فقرات تگزاس در تشخیص و درمان بیماری‌های ستون فقرات تخصص داریم و درمان‌های زیادی برای درد پا ارائه می‌دهیم، از جمله:

مدیریت درد
فیزیوتراپی
ماساژ درمانی
تزریقات اپیدورال
بلوک های عصبی

جراحی به عنوان آخرین راه حل برای درمان پا درد، در نظر گرفته می شود. جراحان ستون فقرات ما از پیشرفته ترین تکنیک های کم تهاجمی، برای برداشتن دیسک های تحریک کننده اعصاب استفاده می کنند.

بررسی اجمالی درد دنبالچه

درد دنبالچه در پایین ستون فقرات، ناحیه‌ای به نام دنبالچه است. درد می‌تواند ناشی از زمین خوردن، زایمان، نشستن زیاد یا در موارد نادر تومور باشد. تشخیص اغلب شامل رد سایر شرایطی است که باعث درد در نزدیکی دنبالچه می‌شود. زخم دنبالچه ممکن است هفته‌ها تا ماه‌ها طول بکشد تا بهبود یابد. اکثر بیماران با نشستن روی یک بالشتک شکل دار، فیزیوتراپی و تزریق استروئید به مفصل بهبود می‌یابند.

درد دنبالچه یا کوکسیداینیا چیست؟

دنبالچه که در پایه ستون فقرات قرار دارد از 3 تا 5 مهره استخوانی تشکیل شده است. با رباط ها و ماهیچه‌های قوی به ساکروم می‌چسبد.
درد در دنبالچه بسته به وسعت و علت آسیب از خفیف تا شدید متغیر است.
اگر درد حاد به طور ناگهانی رخ می دهد و معمولاً طی چند روز تا چند هفته بهبود می یابد.
درد مزمن ممکن است کسل کننده و دردناک باشد. ناشی از التهاب است و بیش از سه ماه ادامه دارد.

درد دنبالچه

علائم درد دنبالچه چیست؟

درد دنبالچه معمولا در ناحیه بین باسن به وجو می‌آید. به خصوص هنگام نشستن می‌تواند دردناک باشد. برخی افراد در سوار شدن به ماشین مشکل دارند. درد ممکن است همیشه احساس شود یا با فعالیت‌هایی که بر روی دنبالچه فشار وارد می کند، مانند: دوچرخه سواری یا اسب سواری، بدتر شود. درد همچنین هنگام حرکت از حالت نشسته به حالت ایستاده یا بالعکس می‌تواند بدتر شود.

علت ایجاد درد دنبالچه چه می‌تواند باشد؟

دنبالچه ممکن است در اثر افتادن ناگهانی، زایمان، خم شدن بیش از حد هنگام نشستن، دررفتگی جزئی یا خار استخوانی آسیب ببیند. چاقی خطر درد را افزایش می دهد، زیرا فشار بیشتری را روی استخوان آن وارد می‌کند. درد همچنین می تواند بدون دلیل شناخته شده ایجاد شود. در زنان بیشتر از مردان رخ می‌دهد و می‌تواند در هر سنی رخ دهد.

روش تشخیص درد دنبالچه چیست؟

ارزیابی شامل تاریخچه پزشکی و معاینه فیزیکی است. پزشک متخصص درمان درد دنبالچه تمام اطلاعاتی را که ارائه می‌دهید، از جمله سابقه آسیب، محل درد و مشکلات ایستادن یا نشستن را در نظر می‌گیرد. ممکن است از شما خواسته شود در موقعیت‌های مختلف بایستید یا حرکت کنید و به جایی که احساس درد می‌کنید اشاره کنید.
آزمایشات خاص به تعیین اینکه آیا دنبالچه منشا درد شماست یا خیر کمک می‌کند. معاینه رکتوم می‌تواند به رد احتمال کیست کمک کند. ممکن است برای کمک به تشخیص و بررسی مشکلات بالای ستون فقرات، مطالعات تصویربرداری مانند اشعه ایکس، CT  یا MRI تجویز شود. سایر بیماری‌هایی که می‌توانند شبیه این مشکل یا کوکسیدینیا باشند عبارتند از سیاتیک، زونای باسن، ساکروایلییت یا شکستگی.

مطالعه کنید: تزریق اپیدورال لگن

چه درمان‌هایی برای این بیماری در دسترس هستند؟

درمان غیر جراحی:

یک “بالشتک راحتی” با شکلی که یک بریدگی زیر دنبالچه دارد، اغلب اولین خط درمان است. اگر حرکات روده باعث افزایش درد شود، تغییرات رژیم غذایی (افزایش فیبر) و نرم‌کننده‌های مدفوع می‌تواند مفید باشد. برخی از بیماران ممکن است به داروهای ضد التهاب خوراکی یا چسب‌های موضعی، کرم‌ها یا پماد ضد درد نیاز داشته باشند.

فیزیوتراپی:

فیزیوتراپیست می‌تواند یک درمان کششی برای کاهش سفتی عضلات اطراف دنبالچه ایجاد کند. آنها همچنین می‌توانند تکنیک‌های موبیلیزاسیون را در اطراف دنبالچه و لگن برای کمک به کاهش درد ناشی از جای زخم یا سفتی انجام دهند. تمریناتی را در خانه برای تقویت ناحیه دنبالچه و کف لگن انجام دهید.

ورزش عضلات دنبالچه:

به پشت دراز بکشید و هر دو زانو را خم کنید. ماهیچه‌های شکم خود را در حالی که ناف را به سمت ستون فقرات فرو برده‌اید، سفت کنید ولی نفس خود را حبس نکنید. 15 تکرار، 5-10 ثانیه نگه دارید، 3 بار در روز.

تمرینات کگل:

ماهیچه‌های کف لگن خود را منقبض کنید انگار می‌خواهید جلوی جریان ادرار را بگیرید. عضلات کف لگن را منقبض و بلند کنید. 15 تکرار، 2-4 ثانیه نگه دارید، 3 بار در روز

درمان خانگی عفونت رحم و کمر درد

تزریق مفاصل:

استروئیدها می توانند برای کاهش تورم و التهاب اعصاب درد دنبالچه مفید باشند. تزریق مفاصل یک روش کم تهاجمی است که در آن پزشک یک کورتیکواستروئید و یک داروی بی‌حس کننده ضد درد را به مفصل دردناک تزریق می‌کند. نتایج معمولا موقتی هستند، اما اگر تزریق مفید باشد، می‌توان آن را تا 3 بار در سال تکرار کرد. (جهت مشاوره برای درمان این مشکل می‌توانید از طریق شماره مستقیم کلینیک درد مهرگان تماس بگیرید.)

بلوک عصبی:

تزریق به اعصاب بلوک یا به طور خاص‌تر، بلوک‌های گانگلیونی یکی از روش‌های مفید درمان درد دنبالچه می‌باشد. تزریق‌های موفقیت‌آمیز نشان می‌دهد که می‌توانید از عصب‌کشی با فرکانس رادیویی یا آر اف سود ببرید. روشی که از جریان الکتریکی برای از بین بردن رشته‌های عصبی حامل سیگنال‌های درد در مفصل استفاده می‌کند.

جراحی باز برای درمان درد دنبالچه:

در موارد نادر، اگر درمان‌های غیرجراحی و تزریق‌ها باعث تسکین درد نشوند، برداشتن دنبالچه با جراحی توصیه می‌شود.

مطالعه کنید: تزریق بلوک عصبی

پیشگیری از ایجاد درد دنبالچه

شما می‌توانید با اتخاذ وضعیت مناسب، با اجتناب از نشستن طولانی مدت و با اجتناب یا به حداقل رساندن فعالیت دردناک، از ناحیه دنبالچه محافظت کنید. انجام ندادن حرکاتی که باعث درد می‌شود، نگرش مثبت، فعالیت منظم و بازگشت سریع به کار از عناصر مهم بهبودی هستند. اگر در ابتدا نمی‌توانید وظایف شغلی معمول خود را انجام دهید، شغل خود را برای مدتی محدود تغییر دهید.

راه‌های پیشگیری از بازگشت درد دنبالچه:

•          وضعیت مناسب در هنگام نشستن، ایستادن، حرکت کردن
•          ورزش منظم همراه با کشش و تقویت
•          تجهیزات و روش‌های مناسب در صورت شرکت در ورزش‌های سنگین
•          استفاده از کمربند ایمنی در سفر
•          یک محل کار استاندارد
•          تغذیه خوب، وزن مناسب، کاهش چربی بدن
•          تکنیک‌های کنترل استرس و آرامش
•          سیگار کشیدن ممنوع

ویدئو را تماشا کنید: چرا تزریق اپیدورال مفید است؟
اگر به هر دلیلی دچار این عارضه هستید، برای درمان آن می‌توانید با کلینیک فوق تخصصی درد مهرگان تماس بگیرید. یا با شماره مستقیم 02122873994 تماس بگیرید.

درمان درد (دنباله)

اگر کارهای ساده ای مانند تمرینات کف لگن و ایبوپروفن به درد (دنباله) شما کمک نکرده باشد، درمان های بیشتری در دسترس است.

2 درمانی که ممکن است ابتدا توصیه شود عبارتند از:

فیزیوتراپی – ماهیچه های اطراف دنبالچه را می توان برای کمک به کاهش درد دستکاری کرد
تزریق کورتیکواستروئید و بی حسی موضعی – به مفصلی که دنبالچه را به پایین ستون فقرات شما متصل می کند. معمولاً حداکثر 2 تزریق در ماه های متوالی انجام می شود
اگر فیزیوتراپی و تزریق به کاهش درد کمک نکرد، ممکن است جراحی برای برداشتن بخشی یا تمام دنبالچه شما توصیه شود.

علل درد دنبالچه (دنباله)

بارداری و زایمان
آسیب یا تصادف، مانند افتادن روی دنبالچه شما
فشار مکرر یا طولانی مدت روی دنبالچه – به عنوان مثال، پس از نشستن طولانی مدت در حین رانندگی یا دوچرخه سواری
وضعیت بد
اضافه وزن یا کم وزن بودن
حرکت بیش از حد مفصل (افزایش انعطاف پذیری) مفصلی که دنبالچه را به پایین ستون فقرات متصل می کند.
گاهی اوقات علت درد دنبالچه ناشناخته است.https://youtu.be/3B_Sh5qM76o?si=qGWuFkCqXYOgjlH0

افسردگی رایج ترین اختلال روانی در میانسالان و سالمندان است. این بیماری با احساس فقدان، خشم و غم و اندوه همراه است و باعث اختلال فعالیت های روزانه افراد خواهد شد.

افسردگی در سالمندان

از علل افسردگی و بدخلقی افراد در سالمندی دردهای مزمن مانند زانو درد، كمر درد، و انواع دردهای عضلانی اسكلتی است. به همین علت درمان دردها و پیشگیری از پیشرفت آنها مانند آرتروز تاثیر به سزایی در بهبود كیفیت زندگی این افراد خواهد داشت. افسردگی، اضطراب و نگرانی، ارتباط چشمگیری با شدت درد احساس شده توسط بیمار دارند.

در بیمار دچار درد، افسردگی، اضطراب و نگرانی باعث افزایش احساس درد است. کمردردهای عصبی را می توان به وسیله روان درمانی، کاهش مشغولیت های ذهنی و مدیریت خشم برطرف کرد. نوع عصبی به طور تقریبی با نوع معمولی یکسان است. تفاوت این نوع دردهای عصبی با دردهای ناشی از آسیب دیدگی ستون فقرات و دیسک از طریق معاینه و عکسبرداری آشکار خواهد شد. این نوع درد را خود فرد نمی تواند تشخیص بدهد. منتها اطرافیان فرد بیمار متوجه کاهش میزان درد در هنگام مشغولیت ذهنی می گردند.

کمردردهای عصبی

‎در کمردردهای عصبی و در مواقع گوشه گیری، نگرانی و افسرده گی، درد به سراغ فرد می آید. کمردردهایی که بر اثر مشکل در ستون مهره ها به وجود می‌آیند، با فعالیت زیاد تشدید می‌شوند.

‎گاهی معضلات روانی مانند افسردگی فرد را به کمردرد مبتلا می کنند. شروع کمردردهای عصبی، روان تنی خود فرد است. به همین دلیل وی متوجه منشأ عصبی کمردرد نمی شود. این نوع کمردردها را می توان به وسیله روان درمانی، کم کردن مشغولیت های ذهنی، دوری از استرس و مدیریت خشم کاهش داد.

عامل افسردگی در افراد سالخورده

یكی از عوامل مهم در ایجاد افسردگی در افراد سالخورده وجود دردهای عضلانی اسكلتی و محدودیت های حركتی ایجاد شده ناشی از آن است. نكته مهم در افراد مسن اینكه گاهی كاهش دردها حتی به مقدار كم، تاثیر شگرفی بر میزان فعالیت آنها و رهایی از افسردگی دارد.

یكی از علل بدخلقی در افراد سالمند دردهای مزمن مانند زانو درد، كمر درد، و انواع دردهای عضلانی اسكلتی است. از علایم آن می‌توان به گریه بی‌مورد، عدم تمایل به رفت و آمد و معاشرت اشاره کرد. همچنین بی‌خوابی یا خواب آلودگی بیش از اندازه  رخ می‌دهد. افراد درگیر به علت عدم توانایی در فعالیت ها مانند گذشته مرتب درگیر فكر و خیال شده و دچار افسردگی خواهند شد.

به همین علت درمان دردها و پیشگیری از پیشرفت آنها مانند آرتروز تاثیر به سزایی در بهبود كیفیت زندگی این افراد خواهد داشت.

افسردگی در سالمندان

درد مزمن

درد مزمن بخش بزرگی از جمعیت را تحت تاثیر قرار می‌دهد و باعث ناتوانی عملکردی می‌شود، که اغلب با اختلالات روان‌شناختی همزیستی مانند افسردگی و اضطراب، علاوه بر نقص‌های شناختی و اختلال خواب همراه است. جمعیت سالمندان جهان در دهه‌های گذشته رو به افزایش بوده است و پیامدهای منفی درد مزمن برای این افراد یک چالش بالینی کنونی است. شکایات دردناک اصلی در سالمندان مربوط به بیماری‌های عصبی و اسکلتی عضلانی، بیماری‌های عروق محیطی، آرتریت و استئوآرتریت است که به کیفیت پایین زندگی، انزوای اجتماعی، اختلال در فعالیت بدنی و وابستگی به انجام فعالیت‌های روزانه کمک می‌کند. اختلال عملکرد اندام ها و سایر بیماری های موجود می تواند به طور قابل توجهی بر درک و پاسخ به درد مزمن در این گروه تأثیر بگذارد.

افراد مسن تجربه درد تغییر یافته ای دارند میتوانند بهبود یابند. با تغییراتی در مکانیسم های پردازش درد، که ممکن است با انحطاط مدارهایی مرتبط باشد که مسیرهای بازدارنده نزولی درد را تعدیل می کنند. همچنین افزایش سن با افزایش آستانه درد، کاهش احساسات دردناک و کاهش تحمل درد مرتبط است. با این حال، بیماران مسن مبتلا به درد مزمن خطر ابتلا به زوال عقل و اختلال شناختی را افزایش می دهند.

تومور ستون فقرات معمولاً هیچ علامتی ندارد. اما در حالی که برخی از تومورهای ستون فقرات فاقد علامتند، اکثر آنها در نهایت منجر به کمردرد می شوند. همچنین می توانند باعث نقص عصبی مانند بی حسی یا ضعف شوند. علائم تومور نخاعی بر اساس محل قرارگیری تومور و سرطانی بودن یا نبودن آن می تواند بسیار متفاوت باشد.

درد ناشی از تومور ستون فقرات

نوع درد این تومور ممکن است شبیه یک یا چند مورد از موارد زیر باشد:

• درد قسمت بالایی یا وسط کمر: در حالی که بیشتر دردهای ستون فقرات در قسمت پایین کمر یا گردن قرار دارند. اما درد ناشی از تومور ستون فقرات بیشتر در قسمت بالایی یا میانی کمر احساس می شود. حدود 70 درصد تومورهای ستون فقرات در ستون فقرات قفسه سینه قرار دارند.
• احساس درد عمیق: درد تومور ستون فقرات ممکن است به جای احساس درد در سطح یا پوست، مانند یک درد یا ناراحتی در عمق پشت احساس شود.
• درد شدید یا شوک مانند: درد ناشی از تومور نخاعی ممکن است به یک ناحیه خاص در پشت محدود شود، یا ممکن است در امتداد ریشه عصبی (درد رادیکولار) یا نخاع (درد میلوپاتیک) حرکت کند. درد شوک مانند می تواند به قفسه سینه، شکم، پا(های) یا بازو(ها) تابیده شود.
• هنگام شب: این نوع احساس بدتری نسبت به روز دارد. درد این تومور معمولاً با اجتناب از استراحت یا فعالیت کاهش نمی یابد و ممکن است در شب تشدید شود و باعث اختلال در خواب شود.
• صبح هنگام بیدار شدن از خواب بدتر می شود. برای برخی از افراد، کمردرد مرتبط با تومور ستون فقرات ممکن است در بدترین حالت خود هنگام بیدار شدن از خواب در صبح باشد.
• با لمس بدتر می شود. هنگامی که این تومور یا ناحیه مجاور لمس می شود یا تحت فشار قرار می گیرد، مانند هنگام فعالیت شدید، درد ممکن است شعله ور یا تشدید شود.
• کمردرد یا گردن درد. حدود 20 درصد تومورهای ستون فقرات در ستون فقرات کمری (کمر) و حدود 10 درصد در ستون فقرات گردنی (گردن) هستند.

علائم پرچم قرمز همراه با کمردرد

• زمانی که کمردرد با یک یا چند مورد از علائم زیر همراه باشد، نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.
• کاهش اشتها
• کاهش وزن برنامه ریزی نشده
• حالت تهوع یا استفراغ
• تب، لرز، یا لرزش

این علائم می تواند نشان دهنده سرطان یا بیماری جدی دیگری باشد.

نقایص عصبی ناشی

هنگامی یک تومور نخاعی به اندازه کافی بزرگ شده که طناب نخاعی یا ریشه عصبی را فشرده کند. در این حالت نقص عصبی ممکن است رخ دهد. مثال ها عبارتند از:

• رادیکولوپاتی: هنگامی که یک یا چند ریشه عصبی فشرده یا ملتهب می‌شوند، سوزن سوزن شدن، بی حسی و یا ضعف می‌تواند به قفسه سینه، شکم، پاها یا بازوها منتقل می‌شود. این علائم می تواند بر اساس محل تومور در ستون فقرات متفاوت باشد. تومور ستون فقرات قفسه سینه بیشتر احتمال دارد علائم را به قفسه سینه یا شکم ارجاع دهد، در حالی که تومور ستون فقرات کمری به احتمال زیاد علائم را به پاها منتشر می کند.
• میلوپاتی: هنگامی که نخاع فشرده یا ملتهب می شود، نقایص عصبی ممکن است در هر نقطه از بدن در سطح یا پایین تر از محل فشار بر نخاع تجربه شود. به عنوان مثال، بی حسی یا ضعف می تواند به هر دو پا وارد شود و هماهنگی برای راه رفتن را کاهش دهد.
• سندرم دم اسب: وقتی دم اسب، دسته‌ای از ریشه‌های عصبی که از نخاع پایین می‌آیند، در ستون فقرات کمری فشرده می‌شود، باعث نقص‌های عصبی متعددی در زیر سطح فشار می‌شود. مانند بی‌حسی یا گزگز در ناحیه زین، داخل ران‌ها، اندام تناسلی، و باسن، اختلال در راه رفتن، و یا از دست دادن کنترل روده و یا مثانه.

جراحی ستون فقرات با تکنیک میکرودیسککتومی، یک جراحی است که در سراسر دنیا بع صورت  گسترده  انجام می‌شود، این عمل موفقیت نسبتاً بالایی دارد. به‌ویژه در تسکین درد پای بیمارانی که علائم سیاتیک دارند. بیماران معمولاً می توانند نسبتاً سریع به سطح عادی فعالیت بازگردند.

میزان موفقیت میکرودیسککتومی

میزان موفقیت برای جراحی ستون فقرات با تکنیک میکرودیسکتومی به طور کلی بالا است. با یک مطالعه پزشکی گسترده که نتایج خوب یا عالی را نشان میدهند، به طور کلی برای 84٪ از افرادی که این روش را انجام می دهند موفقیت آمیز بوده است.

مطالعات پزشکی به برخی از مزایای جراحی در مقایسه با درمان غیرجراحی اشاره می‌کند. اگرچه این تفاوت با گذشت زمان در موارد خاص کاهش می‌یابد. یک مطالعه بزرگ نشان داد که افرادی که برای فتق دیسک کمر تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند نسبت به افرادی که عمل جراحی انجام نداده‌اند تا دو سال بهبود بیشتری در علائم داشتند.

عود فتق دیسک

برآوردها متفاوت است. اما بین 1٪ تا 20٪ از افرادی که میکرودیسککتومی انجام می دهند، در برخی مواقع دچار فتق دیسک دیگری می شوند.

فتق دیسک اضافی ممکن است بلافاصله پس از جراحی کمر یا سال‌ها بعد اتفاق بیفتد. اگرچه در سه ماه اول پس از جراحی شایع‌تر است. اگر دیسک مجدداً فتق کرد، میکرودیسککتومی اصلاحی معمولاً به اندازه عمل اول موفقیت آمیز خواهد بود. با این حال، پس از عود، بیمار در معرض خطر بیشتری برای عود مجدد قرار دارد.

برای بیماران مبتلا به عودهای متعدد دیسک، فیوژن ستون فقرات ممکن است برای جلوگیری از عود بیشتر توصیه شود. برداشتن کل دیسک  رایج ترین راه برای اطمینان از این است که دیگر فتق دیسک ایجاد نمی شود

اگر مفصل فاست خلفی آسیب نبیند و سایر معیارها رعایت شود، جایگزینی دیسک مصنوعی در نظر گرفته می شود. دیسک مشکل دار را برداشته و با دیسک مصنوعی جایگزین می کنند.

پس از جراحی میکرودیسککتومی ستون فقرات، یک برنامه تمرینی کششی، تقویتی و هوازی برای کمک به جلوگیری از عود کمردرد یا فتق دیسک توصیه می شود.

خطرات و عوارض بالقوه میکرودیسککتومی

مانند هر نوع جراحی ستون فقرات، چندین خطر و عوارض مرتبط با میکرودیسککتومی وجود دارد.

پارگی دورال (نشت مایع مغزی نخاعی) در حدود 1 تا 7 درصد از جراحی‌های میکرودیسککتومی رخ می‌دهد. این نشت نتایج جراحی را تغییر نمی‌دهد. اما ممکن است از بیمار خواسته شود تا یک تا دو روز پس از جراحی دراز بکشد.

سایر خطرات و عوارض شامل موارد زیر است:

• آسیب ریشه عصبی
• بی اختیاری روده/مثانه
• خون ریزی
• عفونت
• تجمع احتمالی مایع در ریه ها که ممکن است منجر به پنومونی شود
• ترومبوز ورید عمقی، که زمانی رخ می دهد که لخته های خون در پا ایجاد شود
• دردی که بعد از جراحی ادامه دارد

عوارض فوق برای جراحی ستون فقرات میکرودیسککتومی شایع نیستند.

کمر‌درد شدید برای افرادی که به آن مبتلا هستند در برخی مواقع ممکن است نشانه سرطان ستون فقرات باشد. البته بیشتر کمردردها با سرطان یا تومورها ارتباطی ندارند، بررسی آن ممکن و مهم است.این مقاله توضیح می دهد که چه زمانی کمر درد ممکن است مربوط به تومور ستون فقرات باشد، چگونه می توان تشخیص دقیق داد و چه مواردی را باید برای گزینه های درمانی در نظر گرفت.

انواع تومورهای ستون فقرات

تومور نخاعی رشد غیر طبیعی سلول ها در ستون فقرات است. این تومورها ممکن است سرطانی (بدخیم) یا غیر سرطانی (خوش خیم) باشند. تومور سرطانی از سلول‌های غیرطبیعی تشکیل شده است. این سلولها به تقسیم غیرقابل کنترل ادامه می‌دهند. پتانسیل انتشار از طریق خون یا سیستم لنفاوی را دارند.

• تومورهای اولیه از ستون فقرات منشا می گیرند. در حالی که بیشتر تومورهای اولیه غیر سرطانی هستند، برخی سرطانی هستند.
• تومورهای ثانویه که تومورهای متاستاتیک نیز نامیده می شوند، از قسمت دیگری از بدن به ستون فقرات گسترش یافته اند. تومورهای متاستاتیک سرطانی هستند. حدود 90 درصد از تومورهای ستون فقرات تشخیص داده شده متاستاتیک هستند.

تومورهای نخاعی را می‌توان بر اساس اینکه آیا خارج از نخاع (اکسترادورال)، داخل پوشش محافظ نخاع (داخل دورال-اکسترامدولاری)، یا درون خود نخاع (اینترامدولاری) قرار دارند، طبقه‌بندی کرد.

علائم سرطان ستون فقرات

زمانی که کمر‌درد شدید، ناشی از تومور سرطانی ستون فقرات باشد، معمولاً:

• به تدریج شروع می شود و با گذشت زمان بدتر می شود
• با استراحت بهبود نمی یابد و ممکن است در شب تشدید شود
• به صورت درد تیز یا شوک مانند در قسمت فوقانی یا پایین کمر شعله ور می شود که ممکن است به پاها، قفسه سینه یا سایر نقاط بدن نیز برود.

علائم و نشانه های دیگری که به طور بالقوه می تواند نشان دهنده منشا کمر درد ناشی از سرطان باشد عبارتند از کاهش وزن بدون رژیم غذایی،حالت تهوع، تب، لرز یا سایر علائم نگران کننده.

تومورهای ستون فقرات ممکن است باعث کمر درد شوند:

• گسترش و یا ضعیف شدن استخوان
• باعث شکستگی آسان مهره ها می شود
• فشار روی طناب نخاعی و یا ریشه های عصبی نخاعی

عوامل دیگری مانند بی ثباتی ستون فقرات نیز ممکن است در ایجاد تومورهای ستون فقرات که باعث کمر درد می شوند، دخیل باشند.

سیر یک تومور سرطانی

احتمال بروز سرطان با افزایش سن بیشتر است. افرادی که سنشان بالاتر از 50 سال است یا قبلاً سرطان داشته‌اند، در معرض افزایش خطر ابتلا به تومور سرطانی ستون فقرات هستند.

سرعت رشد تومور سرطانی ستون فقرات بسته به نوع آن متفاوت است. تومور ممکن است نسبتا کوچک باشد. در ستون فقرات وجود داشته باشد. یا ممکن است قبلاً از طریق خون یا لنف، مایع که در سراسر بدن حرکت می کند، از ناحیه دیگری از بدن پخش شده باشد. تومور سرطانی درمان نشده ستون فقرات احتمالاً به رشد خود ادامه می دهد و ممکن است تهدید کننده زندگی باشد.

گزینه‌های درمانی برای سرطان ستون فقرات ممکن است شامل پرتودرمانی، شیمی درمانی، ایمونوتراپی و یا برداشتن تومور با جراحی باشد. در مواردی که بیمار بعید است جراحی را به خوبی تحمل کند یا سرطان پیشرفته داشته باشد، ممکن است به جای برداشتن تومور، مراقبت های تسکینی برای کاهش درد و راحت ماندن تا حد امکان ارائه شود.

مراجعه به متخصص ستون فقرات

هنگامی که کمر درد غیرقابل توضیح برای چند هفته با وجود استراحت و یا مراقبت از خود ادامه می یابد، معمولاً توصیه می شود برای ارزیابی پزشکی به پزشک مراجعه کنید. کمر درد شدیدی که در فعالیت‌های روزانه اختلال ایجاد می‌کند، یا هر کمردردی که با علائم قرمز مانند تهوع یا کاهش وزن همراه باشد، نیاز به ارزیابی پزشکی فوری دارد. برای افرادی که در حال حاضر یا قبلاً سرطان داشته اند، هر گونه کمر درد جدید باید فوراً توسط پزشک ارزیابی شود.

همچنین لازم به ذکر است که کمر درد به ندرت سرطانی می شود. تشخیص دقیق کمر توسط متخصص، اولین قدم مهم به سمت یافتن یک برنامه درمانی موثر است.

دژنراتیو دیسک به بیماری در ستون فقرات کمری یا کمر به سندرمی اطلاق می شود. در این بیماری ساییدگی و پارگی دیسک ستون فقرات ناشی از افزایش سن باعث کمردرد می شود.

ساختار دیسک کمر

دیسک‌های بین مهره‌ای ساختارهای فیبری و سختی هستند که به عنوان رباط بین مهره‌ها عمل می‌کنند. این دیسک ها فشار را جذب و برای ستون فقرات بالشتکی ایجاد می‌کنند. آنها انعطاف‌پذیر و در عین حال به اندازه کافی محکم هستند تا حرکت‌هایی مانند خم شدن به جلو، عقب و پهلو به پهلو را تسهیل کنند.

علیرغم آنچه از نام آن پیداست، بیماری دژنراتیو دیسک کمر یک بیماری واقعی در نظر گرفته نمی شود. بلکه شرایطی است که با افزایش سن و گذر زمان در برخی افراد ایجاد می شود. دیسک‌ کمر به طور طبیعی با استفاده و افزایش سن سفت و همه افراد دچار انحطاط دیسک می‌شوند. بیماری دژنراتیو دیسک کمر فقط به وضعیت انحطاط دردناک دیسک اشاره دارد. در این حالت با تثبیت تدریجی ستون فقرات، کاهش علائم غیر معمول نیست.

آرایش دیسک‌های بین مهره ای

دیسک بین مهره ای از سه بخش اصلی تشکیل شده است:

1. فیبروز حلقوی
   قسمت بیرونی دیسک کمر از حلقه های متحدالمرکز کلاژن تشکیل شده است. این کلاژن ها با حرکت ستون فقرات پیچ خورده و خم می شوند.
2. نوکلئوس پالپوزوس
   فضای داخلی دیسک مخلوطی ژل مانند از آب و پروتئین است که باعث ایجاد بالشتک بین بدنه های مهره می شود.
3. صفحات انتهایی غضروفی
   بین دیسک کمر و هر جسم مهره ای یک صفحه انتهایی ساخته شده از غضروف قرار دارد. این صفحه دیسک کمر را به مهره ها متصل می کند. صفحه دیسک به عنوان دروازه بان عمل می کند و جریان اکسیژن و مواد مغذی را به فضای دیسک کنترل می کند.

ریشه های عصبی و رگ های خونی فقط به بیرونی ترین ناحیه دیسک های ستون فقرات نفوذ می کنند، به این معنی که دیسک ها توانایی ترمیم و عصب دهی کمی دارند. دیسک ها عمدتاً از انتشار سلول های خونی از طریق صفحات انتهایی تغذیه می شوند.

دیسک تحلیل رفته با کاهش قابل توجهی در هیدراتاسیون مشخص می‌شود. باعث می شود دیسک کمر انعطاف ناپذیر، کوچکتر و مستعد پارگی در قسمت بیرونی باشد. هنگامی که یک دیسک تحلیل می‌رود، می‌تواند .

ساختار و مکانیک ستون فقرات کمری، را تغییر دهد.

بیماری دژنراتیو دیسک چیست؟

بیماری دژنراتیو دیسک زمانی است که تغییرات طبیعی که در دیسک های ستون فقرات شما اتفاق می افتد باعث درد می شود. علیرغم نامش، این وضعیت در واقع یک بیماری نیست. دیسک دژنراتیو وضعیتی است که به مرور زمان در اثر صدمات، ورزش، فعالیت های روزانه یا خشک شدن و کوچک شدن دیسک ستون فقرات ایجاد می شود.

دیسک های ستون فقرات چیست؟

این ساختار مانند ضربه گیر بین مهره ها یا استخوان های ستون فقرات شما هستند. آنها به کمر شما کمک می کنند تا انعطاف پذیر بماند تا بتوانید خم شوید و بپیچید. با افزایش سن، آنها می توانند نشانه هایی از ساییدگی و پارگی را نشان دهند. آنها شروع به شکستن می کنند و ممکن است به خوبی کار نکنند.

تقریباً دیسک‌های همه در طول زمان خراب می‌شوند، اما همه احساس درد نمی‌کنند. اگر دیسک های ستون فقرات فرسوده دلیل آسیب شما هستند، به بیماری دیسک دژنراتیو مبتلا هستید.

انواع بیماری دژنراتیو دیسک

انحطاط دیسک معمولاً در قسمت‌هایی از ستون فقرات که بیشترین حرکت را دارند ایجاد می‌شود: کمر یا گردن.

بیماری دژنراتیو دیسک کمر

کمر شما یا ستون فقرات کمری دارای پنج مهره است که بزرگترین استخوان های پشت شما هستند. پزشکان از آنها به عنوان L1 تا L5 یاد می کنند. دیسک های ستون فقرات هر یک از این مهره ها را جدا می کنند. حدود 90 درصد از مشکلات دیسک ناشی از بیماری دژنراتیو دیسک در پایین ترین قسمت های ستون فقرات کمری شما اتفاق می افتد.

عوامل خطر بیماری دژنراتیو دیسک

تعدادی از چیزها خطر انحطاط دیسک را افزایش می دهد. برخی از آنها را می توان اجتناب کرد، در حالی که برخی دیگر نمی توانند.

پیری

با بالا رفتن سن، دیسک های شما شروع به تخریب می کنند. برخی از کارشناسان تخمین می زنند که از هر 10 نفر حدود 9 نفر تا سن 60 سالگی علائم انحطاط دیسک را نشان می دهند. اما این طبیعی است و همیشه باعث درد یا علائم دیگر نمی شود. اگر علائمی دارید، احتمالاً به بیماری دژنراتیو دیسک مبتلا هستید.

چاقی

چندین مطالعه اضافه وزن را با آسیب ستون فقرات، از جمله بیماری دژنراتیو دیسک مرتبط دانسته اند. اضافه وزن به تمام قسمت های ستون فقرات شما فشار وارد می کند. اگر چاقی دارید و بیشتر وزن خود را در وسط خود حمل می کنید، خطر ابتلا به بیماری دژنراتیو دیسک ممکن است بالا باشد.

سنگین کردن و کارهای دستی

برخی تحقیقات نشان می‌دهد که مشاغلی که در آن‌ها مجبور به انجام کارهای سنگین سنگین هستید، ممکن است خطر انحطاط دیسک را افزایش دهند.

سابقه خانوادگی

آیا یکی از والدین شما یا هر دوی آنها بیماری دژنراتیو دیسک داشتند؟ اگر چنین است، ممکن است در معرض خطر بیشتری باشید زیرا ممکن است در خانواده ها ایجاد شود. دانشمندان ژن‌های زیادی را شناسایی کرده‌اند که ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهند.

دیسک دژنراتیو گردن یکی از علل شایع گردن درد و درد شدید بازو است. زمانی ایجاد می شود که یک یا چند بالشتک دیسک در ستون فقرات گردنی به دلیل ساییدگی و پارگی می‌شکند.

ممکن است یک جزء ژنتیکی وجود داشته باشد که برخی افراد را مستعد سایش سریع‌تر کند. آسیب ممکن است تسریع شود و گاهی اوقات باعث ایجاد تغییرات دژنراتیو شود.

چگونه دیسک‌های گردنی می توانند تخریب شوند؟

معمولاً شش دیسک گردنی ژل مانند (یکی بین مهره های ستون فقرات گردنی) وجود دارد که ضربه را جذب و از ساییدگی استخوان های مهره ها به یکدیگر در حین حرکت گردن جلوگیری می کند.

دیسک، از یک لایه بیرونی سخت تشکیل شده است. این بافت انعطاف پذیر از رشته های غضروف تشکیل شده که به آن حلقه فیبروزوس گفته می‌شود. داخل آنولوس فیبروزوس بافت نرمی است. این بافت با ژل موکوپروتئینی به نام هسته پالپوس پر شده است. هسته خاصیت جذب ضربه را به دیسک می دهد.

دیسک گردن

در کودکان دیسک ها حدود 85 درصد آب هستند. دیسک ها به طور طبیعی در طول فرآیند پیری شروع به از دست دادن آب‌ می کنند. برخی تخمین‌ها نشان می‌دهند که محتوای آب دیسک معمولاً تا سن ۷۰ سالگی به 70 درصد کاهش می‌یابد، اما در برخی افراد دیسک می‌تواند با سرعت بیشتری آب خود را از دست بدهد.

از آنجایی که دیسک رطوبت خود را از دست می دهد، انعطاف پذیری کمتری ایجاد می کند و بیشتر مستعد ترک و پارگی می شود. دیسک قادر به ترمیم واقعی خود نیست زیرا منبع خون مستقیم ندارد (در عوض مواد مغذی و متابولیت ها را از طریق انتشار با مهره های مجاور از طریق صفحات انتهایی غضروفی دریافت می کند). به این ترتیب، پارگی دیسک یا بهبود نمی‌یابد. بافت اسکار ضعیف‌تری ایجاد می‌کند که پتانسیل شکستن مجدد را دارد.

دوره بیماری دژنراتیو دیسک گردن:

بیماری دژنراتیو دیسک گردن از نظر فنی یک بیماری نیست، بلکه توصیفی از فرآیند تخریبی است که دیسک های واقع در ستون فقرات گردنی طی می کنند. همه افراد در سنین بالا دچار دیسک های تحلیل رفته خواهند شد.

مطالعات نشان می دهد که تعداد زیادی از بزرگسالان هیچ علامتی مربوط به بیماری دژنراتیو دیسک را ندارند. حتی اگر درصد بالایی از این بزرگسالان هنوز علائم انحطاط دیسک را در MRI در جایی از ستون فقرات نشان می دهند. یک مطالعه نشان داد که حدود نیمی از افراد در اوایل 20 سالگی علائم تخریب دیسک در MRI را نشان می‌دهند. مطالعه دیگری نشان داد که حدود 75٪ از افراد زیر 50 سال دچار انحطاط دیسک هستند. در حالی که بیش از 90٪ از افراد بالای 50 سال دچار انحطاط دیسک می شوند.

گردن درد

هنگامی که بیماری دژنراتیو دیسک در ستون فقرات گردنی ایجاد می شود، می تواند در هر یک از دیسک های گردنی رخ دهد، اما احتمال وقوع آن در سطح C5-C6 کمی بیشتر است.

در مواردی که بیماری دیسک دژنراتیو گردن باعث ایجاد درد می شود، می تواند به طرق مختلف رخ دهد. در برخی موارد، خود دیسک ممکن است دردناک شود. افراد بیشتر در سنین 30، 40 یا 50 سالگی این نوع درد دیسکوژنیک را تجربه می کنند.

با مزمن شدن علائم بیماری دژنراتیو دیسک، درد احتمالاً به شرایط مرتبط با تحلیل دیسک مانند فتق دیسک، استئوآرتریت یا تنگی نخاع مربوط می شود. بسته به علت درد گردن، درد ممکن است موقتی یا مزمن شود. برای مثال، درد ناشی از فتق دیسک احتمالاً در نهایت خود به خود از بین می رود. اما درد ناشی از آرتروز ممکن است به درمان مزمن نیاز داشته باشد.

آیا می توانم بیماری دژنراتیو دیسک را در خانه درمان کنم؟

برخی از افراد با درمان های خانگی تسکین درد را پیدا می کنند. درمان های خانگی ممکن است درد را برای مدت کوتاهی کاهش دهد. اما آنها یک درمان طولانی مدت برای دیسک های به شدت تحلیل رفته نیستند. ممکن است امتحان کنید:

ورزش:

فعالیت‌های کم‌تأثیر مانند پیاده‌روی یا شنا می‌تواند ماهیچه‌های کمر را تقویت کرده و مقداری درد را تسکین دهد.

درمان سرد و گرم:

تعویض کیسه های یخ و پدهای گرمایشی هر 10 تا 15 دقیقه تا سه تا چهار بار در روز ممکن است درد و التهاب را کاهش دهد.

حرکات کششی:

یوگای ملایم و حرکات کششی در طول روز ممکن است وضعیت بدن را بهبود بخشد و تنش را کاهش دهد.

چگونه می توانم از بیماری دژنراتیو دیسک جلوگیری کنم؟

شما می توانید از طریق تغییر سبک زندگی از پیشرفت انحطاط ستون فقرات جلوگیری کرده یا آن را کاهش دهید. برخی از این موارد عبارتند از:

دستیابی و حفظ وزن بدن سالم.
اجتناب یا ترک سیگار.
ورزش منظم برای افزایش قدرت و انعطاف پذیری.

عوامل خطر برای بیماری دیسک دژنراتیو گردن

در حالی که تقریباً همه افراد در نهایت با افزایش سن به بیماری دژنراتیو دیسک گردن مبتلا می‌شوند، عواملی وجود دارند که می‌توانند احتمال بروز زودتر و یا علامت‌دار شدن آن را افزایش دهند. این عوامل خطر می تواند شامل موارد زیر باشد:

• ژنتیک: برخی از مطالعات روی دوقلوها نشان می‌دهد که ژنتیک نقش مهم‌تری نسبت به سبک زندگی در تعیین زمان بروز بیماری دژنراتیو دیسک و دردناک شدن آن دارد.
• چاقی: وزن با خطر ابتلا به بیماری دژنراتیو دیسک مرتبط است.
• سیگار کشیدن: این عادت مانع از رسیدن مواد مغذی به دیسک‌ها می‌شود. سیگار باعث می شود سریعتر آب دیسک خود را از دست بدهند.

علاوه بر این آسیب به ستون فقرات، مانند فتق دیسک، گاهی اوقات می تواند باعث شروع یا تسریع بیماری دژنراتیو دیسک شود.

جراحی فیوژن فیکس کردن بین کمری قدامی ALIF برای اولین بار توسط دکتر کلوارد در دهه 1950 انجام شد. وی این عمل جراحی را برای درمان کمردرد برای شرایط دژنراتیو (آرتروز) ستون فقرات انجام داد. روش کلوارد به دلیل نرخ های نسبتاً بالای شکست عمل (30 تا 40 درصد) مورد پسند قرار نگرفت.

با این حال در دهه 1990 به دلیل ظهور وسایل تیتانیومی جدید، فضای دیسک بهتر نگه داشته می شد. همین امر باعث می شد امکان همجوشی بالاتری فراهم باشد. با توجه به این موارد محبوبیت مجددی برای جراحی فیوژن بین مهره ای قدامی (از جلو) ایجاد شد.

کاربردهای مدرن  ALIF

امروژه جراحی فیوژن هنوز به عنوان یک تکنیک فیکساسیون ستون فقرات به طور گسترده در دسترس است. اما این نوع روش اغلب با رویکرد خلفی (همجوشی قدامی و خلفی ) ترکیب می‌شود. زیرا امکان تثبیت سفت‌تر نسبت به روش قدامی به تنهایی وجود دارد.

• در مواردی که بی ثباتی زیادی وجود ندارد، جراحی فیوژن به تنهایی می تواند کافی باشد. به طور کلی، این در موارد بیماری دژنراتیو (آرتروز) دیسک یک سطحی، که در آن فروپاشی فضای دیسک زیادی وجود دارد صادق است.
• برای بیمارانی که دیسک «بلند» دارند. یا برای بیمارانی که دچار بی ثباتی هستند (مانند اسپوندیلولیستزیس)، یک رویکرد قدامی برای همجوشی ستون فقرات ممکن است ثبات کافی را ایجاد نکند. در این موقعیت‌های بالینی، فیوژن بین‌ مهره ای قدامی کمر ممکن است با ابزار و فیوژن خلفی (از پشت) تکمیل تا حمایت بیشتری از سطح ذوب شده ستون فقرات فراهم شود. برای اطلاعات بیشتر، به جراحی فیوژن ستون فقرات برای اسپوندیلولیستزیس  مراجعه کنید.

شرح جراحی فیوژن بین بدن قدامی کمر

فیوژن بین بادی کمری قدامی (ALIF) مشابه فیوژن بین بادی کمری خلفی (PLIF) است. با این تفاوت که در ALIF، فضای دیسک با نزدیک شدن به ستون فقرات از طریق شکم به جای از طریق کمر، جوش می‌خورد. در روش ALIF یک برش سه اینچی تا پنج اینچی در سمت چپ شکم ایجاد می‌شود و عضلات شکم به پهلو جمع می‌شوند.

عضله قدامی شکم در خط وسط (رکتوس ابدومینیس) به صورت عمودی قرار دارد. پس نیازی به برش ندارد و به راحتی به پهلو جمع می شود. محتویات شکم در داخل یک کیسه بزرگ (صفاق) قرار دارد که می تواند جمع شود. بنابراین جراح ستون فقرات بدون اینکه وارد شکم شود، به جلوی ستون فقرات دسترسی پیدا می کند.

همچنین یک روش ترانس صفاقی کمتر محبوب وجود دارد که از طریق شکم به ستون فقرات دسترسی دارد. این امر عوارض غیرضروری زیادی به این روش می‌افزاید و بنابراین کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اگرچه قبلاً علاقه زیادی به تکمیل روش آندوسکوپی برای جراحی فیوژن وجود داشت، اما به دلیل اینکه عروق بزرگ (آئورت و ورید اجوف) را در معرض خطر بسیار زیادی قرار می داد، تا حد زیادی رها شده است.

این رگ‌های خونی بزرگ که تا پاها ادامه می‌یابد در بالای ستون فقرات قرار دارند، بنابراین بسیاری از جراحان ستون فقرات این جراحی را همراه با جراح عروقی که رگ‌های خونی بزرگ را پایش می‌کند انجام می‌دهند. پس از اینکه رگ‌های خونی کنار گذاشته شدند، مواد دیسک برداشته می‌شود و فیکساسیون انجام میشود.

مزایای جراحی فیوژن

روش جراحی فیوژن از این جهت سودمند است که بر خلاف روش PLIF و ناودانی خلفی جانبی، هم عضلات پشت و هم اعصاب دست نخورده باقی می مانند.

مزیت دیگر این است که قرار دادن پیوند استخوان در جلوی ستون فقرات، آن را تحت فشار قرار می دهد و استخوان در حال فشرده سازی تمایل به جوش خوردن بهتر دارد.

در نهایت، یک ایمپلنت بسیار بزرگتر را می توان از طریق یک رویکرد قدامی وارد کرد، و این باعث پایداری اولیه بهتر ساختار فیوژن می شود.

جایگزینی دیسک مصنوعی ADR یا فیوژن ستون فقرات گاهی اوقات به عنوان جایگزینی کامل دیسک یا TDR شناخته می‌شود. جراحی کمر برای بیمارانی که از کمردرد بی وقفه رنج می برند گزینه مناسبی است. ضمناً اگر حداقل شش ماه درمان غیرجراحی یا کم تهاجمی کمکی نکرده باشد. همچنین اگر درد و سایر علائم انجام فعالیت های روزمره را دشوار می کند، عمل می تواند گزینه ای برای انجام این کار باشد. در مورد تسکین درد و بازیابی توانایی فرد برای عملکرد. برای بیمارانی که در این شرایط قرار دارند، این مقاله مروری است بر دو مدل جراحی که امروزه انجام میشود:

درمان بیماری دژنراتیو دیسک کمر به روش سنتی

رویکرد سنتی برای درمان درد و یا ناتوانی ناشی از بیماری دژنراتیو دیسک کمر، فیوژن ستون فقرات است. این جراحی شامل ایجاد یک اتصال استخوانی مستقیم بین مهره های اطراف دیسک (های) دردناک است. تسکین درد با توقف حرکت دیسک (های) دردناک اتفاق می افتد.

یکی دیگر از گزینه های جراحی برای درمان دیسک کمر دردناک در ایالات متحده، تعویض دیسک مصنوعی است.

با جایگزینی دیسک مصنوعی، این روش برای کاهش درد با برداشتن دیسک دردناک طراحی شده است. حرکت در آن بخش ستون فقرات با استفاده از ایمپلنت پروتز حفظ می‌شود. این از نظر تئوری بیشتر شبیه به جراحی های مصنوعی مفصل ران و زانو است. جراحان ارتوپد بیش از 40 سال است که از آن برای حفظ حرکت و تسکین درد مفاصل درگیر آرتروز شدید  استفاده می کنند. با این حال، تفاوت قابل توجهی در این است که تنها یکی از سه مفصل موجود در هر سطح مهره‌ها در حال تعویض است. در حالی که مفصل ران یا زانو،کل مفصل معمولاً جایگزین می‌شود.

جراحی فیوژن ستون فقرات

جراحی فیوژن هنوز شایع‌ترین عمل جراحی است و بسیاری از بیماران واجد شرایط تعویض دیسک نخواهند بود زیرا تنها می‌تواند انواع محدودی از ضایعات  دیسک را درمان کند.

برخی از ملاحظات برای انواع خاصی از فیوژن و برای تعویض دیسک مصنوعی یکسان است. به عنوان مثال، یک رویکرد قدامی (از جلو) هم برای فیوژن بین مهره ای  قدامی کمر و هم برای تعویض دیسک مصنوعی استفاده می شود، به این معنی که خطرات و عوارض احتمالی برای این جنبه از هر دو جراحی مشابه است. با این حال، در بیشتر موارد، ملاحظات منحصر به فردی برای هر نوع جراحی وجود دارد، و به بیماران توصیه می شود که در هنگام بررسی دو جراحی تا حد امکان آموزش ببینند و گزینه های خود را به طور کامل با پزشک معالج خود در میان بگذارند.

جراحی تنها راه درمان نیست

با این حال، قبل از در نظر گرفتن هر نوع جراحی، بیماران مبتلا به کمردرد مزمن ابتدا باید به خاطر داشته باشند که همه دردها با جراحی قابل درمان نیستند. شکست درمان غیر جراحی به این معنی نیست که جراحی لزوماً مرحله بعدی است. ارزیابی با ام آر آی و اشعه ایکس ممکن است برای نظر جراح کافی باشد، اما آزمایش‌های دیگری از جمله سی تی اسکن و دیسکوگرافی تحریک‌آمیز ممکن است برای تعیین اینکه آیا جراحی مناسب است و آیا فیکساسیون ستون فقرات و جایگزینی دیسک مصنوعی گزینه‌هایی هستند، ممکن است لازم باشد.

برای کمک به بیماران برای درک بهتر گزینه های خود، این مقاله برخی از ملاحظات مهم تر را برای هر یک از دو نوع اصلی جراحی کمر برای بیماری دیسک دژنراتیو کمر بیان می کند.