درد سوزشی و سنگینی که در پای خود از سیاتیک احساس می‌کنید می‌تواند ناتوان کننده‌باشد. در حالی که علائم سیاتیک معمولاً بدون نیاز به درمان شدید پزشکی برطرف می‌شوند، ممکن است بیش از یک ماه طول بکشد تا درد کاهش یابد و توانایی شما برای انجام فعالیت‌های روزانه را محدود کند. چندین روش خودمراقبتی را می‌توان در درمان خانگی سیاتیک امتحان کرد. در حالی که برخی از درمان‌ها صرف‌نظر از تشخیص پزشکی شما به تسکین موقت کمک می‌کنند، برخی دیگر مستقیماً علت زمینه‌ای را هدف قرار می‌دهند.

درمان خانگی سیاتیک برای تسکین فوری درد

این ایده خوبی است که به محض عود سیاتیک خود را درمان کنید. برای تسکین فوری، یک یا چند مورد از نکات زیر را امتحان کنید.

 یخ‌ درمانی در قسمت عقب لگن

یخ درمانی می‌تواند به کاهش فوری درد حاد و سوزان سیاتیک شما کمک کند. هنگامی که یخ درمانی را روی لگن عقب خود (ناحیه ریشه های عصب سیاتیک خود) اعمال می‌کنید، دمای خنک کننده به منقبض شدن رگ‌های خونی و کاهش جریان خون کمک می‌کند و باعث ایجاد یک اثر بی‌حس کننده و کاهش فوری درد می‌شود. یخ درمانی همچنین به خنک شدن فیبرهای عضلانی شما کمک می‌کند و اسپاسم عضلانی را کاهش می‌دهد.

استفاده از یخ در درمان خانگی سیاتیک آسان است. یک کیسه سبزیجات یخ زده را از فریزر خود بردارید یا به سادگی چند تکه یخ را در یک حوله ضخیم بپیچید. حتما از یخ درمانی به طور متناوب برای حدود 15 دقیقه در هر بار با وقفه 2 ساعته بین برنامه‌های متوالی استفاده کنید. برای جلوگیری از آسیب مستقیم پوست، یک حوله یا مانع پارچه‌ای بین سطح پوست و کیسه یخ قرار دهید.

از داروهای ضد‌درد موضعی استفاده کنید

پمادها، کرم‌ها یا ژل‌های حاوی متیل سالیسیلات، منتول، ترولامین سالیسیلات، کپسایسین، کافور و یا کانابیدیول (CBD) به دلیل اثر موضعی‌شان می‌توانند به تسکین فوری کمک کنند. داروها با تغییر جریان خون در ناحیه درد عمل می‌کنند تا اثر بی‌حسی ایجاد کنند و به کاهش التهاب کمک کنند.

داروهای موضعی به راحتی بدون نسخه در دسترس هستند و برای خرید نیازی به نسخه پزشک ندارند. مقدار توصیه شده را روی لگن پشت خود بمالید و به آرامی ناحیه را ماساژ دهید. هنگام استفاده از داروهای موضعی از استفاده از یخ یا گرما درمانی خودداری کنید، زیرا اثربخشی هر دو درمان کاهش می‌یابد.

ماساژ با توپ تنیس

یک جسم محکم و گرد، مانند توپ تنیس، در صورت استفاده صحیح می‌تواند به درمان خانگی سیاتیک کمک کند. توپ‌های تنیس به‌عنوان غلتک‌های فوم عمل می‌کنند و می‌توانند به شل شدن بافت‌های نرم، کاهش تنش در عضلات، تسکین اعصاب به دام افتاده و بهبود انعطاف‌پذیری در قسمت پایین کمر کمک کنند.

در حالی که روی یک صندلی با یک تکیه گاه محکم نشسته اید، یک توپ تنیس را بین پشتی و کمر خود قرار‌دهید تا یک ماساژ فوری و رهایی از سیاتیک انجام دهید. به توپ فشار بیاورید، روی نقاط حساس تمرکز کنید و به آرامی از یک طرف به سمت دیگر حرکت دهید، که ممکن است به کاهش تنش در عضلات سفت کمر شما کمک کند و درد سیاتیک شما را کاهش دهد.

به عنوان یک جایگزین، اگر به فشار محکم بیشتری نیاز دارید، می‌توان از توپ لاکراس به همان روش استفاده کرد.

مطالعه کنید: درمان دارویی سیاتیک چیست؟

 علل زمینه‌ای برای درمان خانگی سیاتیک

فتق (برآمدگی) دیسک و تنگی ستون فقرات در کمر دو علت شایع سیاتیک هستند (مشکلات دیسک شایع تر است). این تشخیص‌ها معمولاً درمان‌های خاصی دارند که معمولاً با یکدیگر بسیار متفاوت هستند.

سیاتیک ناشی از فتق دیسک اگر برای شما تشخیص داده شد که دیسک فتق یا برآمدگی در ناحیه کمر خود دارید، موارد زیر را امتحان کنید:

•  فعال بمانید: ایستادن و راه رفتن معمولاً به مشکلات مربوط به دیسک کمک می‌کند. از نشستن طولانی مدت خودداری کنید، که می‌تواند فشار بیشتری بر دیسک شما وارد کند و باعث درد شود.
• کشش: تمرینات اکستنشن و تقویت عضلات شکم می‌تواند به کاهش درد سیاتیک ناشی از فتق دیسک کمک کند و محیطی درمانی را برای جلوگیری از عود مجدد در آینده ایجاد کند.

سیاتیک ناشی از تنگی کانال نخاعی، اگر علت اصلی سیاتیک تنگی ستون فقرات است، موارد زیر را امتحان کنید:

• فعالیت بیش از حد را محدود کنید: هنگامی که دچار تنگی کانال نخاعی هستید، برخی از فعالیت‌های روزمره مانند پیاده روی ممکن است ریشه‌های عصب سیاتیک شما را بیشتر تحریک کند و درد شما را افزایش دهد. در حالی که فعال ماندن در هنگام سیاتیک توصیه می‌شود، فعالیت‌هایی را که ممکن است علائم شما را بدتر کنند محدود کنید.
•  کشش: تمرینات فلکشن و تقویتی معمولاً به تسکین درد ناشی از تنگی نخاع کمک می‌کند و از تحریک ریشه عصب نخاعی در قسمت تحتانی ستون فقرات جلوگیری می‌کند.

این درمان‌های خانگی را امتحان کنید تا در هنگام شعله‌ور شدن سیاتیک به کاهش درد معنی‌دار کمک کنید. اگر کمر‌درد و پا‌درد شما مزمن شد، با گذشت زمان بدتر شد، یا اگر علائم عصبی مانند بی حسی یا ضعف فعالیت‌های روزانه شما را مختل کرد، برای بررسی دقیق تشخیصی و گزینه‌های درمانی پزشکی با پزشک خود مشورت کنید.

اگر با درمان‌های خانگی به نتیجه نرسیدید و درد شما بهبود پیدا نکرد جهت مشاوره با پزشکان ما با تلفن های کلینیک درد مهرگان تماس بگیرید

از هر 10 نفر، 8 نفر در مقطعی از زندگی خود از کمر درد و گردن‌ درد رنج می‌برند. درد حاد دردی ناگهانی و شدید است که پس از چند روز یا چند هفته فروکش می‌کند. با این حال، برخی از افراد همچنان از درد رنج می‌برند که با وجود روش‌های درمانی غیر‍‌جراحی یا جراحی ادامه می‌یابد. این درد طولانی مدت درد مزمن نامیده می‌شود.

توصیه‌های زیر برای خودمراقبتی در افرادی که مبتلا به کمردرد یا گردن‌درد حاد هستند مفید خواهد بود. اگر هر یک از دستورالعمل های زیر باعث افزایش درد گردن یا کمر، گسترش درد به بازوها یا پاها، یا افزایش ضعف در بازوها یا پاها شد، فعالیت را ادامه ندهید و از پزشک یا فیزیوتراپیست مشاوره بگیرید.

در مورد کمر درد و گردن‌ درد حاد چه کنم؟

کلید خودمراقبتی در کمردرد و گردن‌درد حاد محدود کردن فعالیت و مصرف داروهای بدون نسخه است، زیرا بیشتر کمردردها مربوط به فشار عضلانی است. در بیشتر موارد، کمردرد حاد طی چند روز خود به خود از بین می‌رود. در اینجا چند نکته وجود دارد که به بهبودی شما کمک می کند:

1. راحت باشید

اگر فکر می‍‌‌کنید کمرتان آسیب دیده است، فشاری را که به کمرتان وارد می‌کنید کم کنید. شدت کمردرد بقدری است که آنها را به زانو درمی‌آورد یا در حالت خمیده “یخ بزنند”. برخی دیگر می‌توانند تا حدودی به طور طبیعی، اما با درد ناراحت کننده عمل کنند. برخلاف تصور رایج، مطالعات روی کمردرد حاد در واقع نشان می‌دهد که چند روز محدود کردن فعالیت‌های شما و مصرف داروهای بدون نسخه مناسب، تمام چیزی است که بسیاری از مردم واقعاً به آن نیاز دارند تا به ماهیچه‌های تحت فشار اجازه استراحت و باز شدن داده باشند. با این حال، مهم است که قبل از مصرف هر دارویی با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود صحبت کنید، به خصوص اگر داروهای دیگری مصرف می‌کنید یا یک بیماری مزمن پزشکی دارید.

2. کمپرس یخ و گرم

این قانون را به خاطر بسپارید: “ابتدا کمپرس یخ به مدت 48 ساعت، سپس گرم ستفاده  کنید.” یخ و گرما می‌تواند درد موضعی ناشی از کشیدگی عضلات و رباط ها را کاهش دهد. یخ تورم و التهاب را کند می‌کند و به عنوان یک بی‌حس کننده موضعی عمل می‌کند اما پس از 48 ساعت اثر خود را از دست می‌دهد. استفاده از گرما پس از آن جریان خون را به بافت‌های عمیق افزایش می‌دهد و اسپاسم عضلانی را آرام می‌کند.

3. داروهای بدون نسخه

التهاب پاسخ محافظتی بدن به تحریک یا آسیب است و با قرمزی، گرمی، تورم و درد مشخص می‌شود. برای کمک به بهبود و تسکین درد، استفاده از داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن، ناپروکسن سدیم، آسپرین یا کتوپروفن اغلب توصیه میشود. این داروها داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) نامیده می‌شوند و می‌توانند به طور موثر التهاب را کاهش دهند و درد را تسکین دهند. استفاده طولانی مدت از NSAIDها می‌تواند منجر به مشکلات گوارشی شود، بنابراین عاقلانه است که قبل از استفاده از NSAIDها یا هر دارویی با پزشک خود مشورت کنید. NSAIDهای بدون نسخه برای استفاده کوتاه مدت در نظر گرفته شده اند، بنابراین هرگز از آنها برای بیش از یک هفته استفاده نکنید، مگر اینکه توسط متخصص مراقبت های بهداشتی توصیه شده باشد.

در برخی موارد ممکن است استامینوفن توصیه شود. در حالی که استامینوفن یک داروی ضد التهابی نیست، می‌تواند در تسکین درد بدون خطر مشکلات گوارشی که با استفاده طولانی مدت از NSAIDها مرتبط است، موثر باشد. با این حال، استامینوفن همچنین می‌تواند عوارض جانبی ایجاد کند، بنابراین بهتر است قبل از مصرف هر دارویی این قوانین اساسی را دنبال کنید، همیشه دستورالعمل‌های روی برچسب را بخوانید. مراقب عوارض ذکر شده باشید و قبل از شروع خوددرمانی با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود مشورت کنید.

4. ماساژ

ماساژ ملایم ممکن است با کشش عضلات و رباط‌های سفت، تسکین دهنده‌باشد.

5. حرکت را متوقف نکنید

مطالعات نشان می‌دهد که حرکت محدود عضلات و مفاصل برای درمان کمردرد ساده از روش های غیرفعال مانند استراحت و دارو موثرتر است. محدود کردن فعالیت مهم است، اما با کاهش درد، باید عضلات و مفاصل خود را از نقطه محدودیت اولیه عبور دهید. ورزش‌های ساده می‌توانند به این روند کمک کنند، اما مهم است که با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود یا یک متخصص برای برنامه ورزشی مناسب خود مشورت کنید.

6. برنامه روزانه خود را تنظیم کنید

وقتی درد دارید، باید در شیوه برخورد با فعالیت‌های روزانه تغییراتی ایجاد کنید. کلید بهبودی کمر درد و گردن‌ درد حاد حفظ انحنای طبیعی ستون فقرات است. حمایت از گودی کمر و تمرین وضعیت بدنی خوب به کاهش زمان بهبودی شما کمک می‌کند.

مطالعه کنید: تزریق استروئید برای درمان کمر درد

ایستادن

شانه‌ها صاف، سینه به جلو، باسن جمع شده و وزن شما به طور مساوی روی هر دو پا متعادل می شود.

• از ایستادن طولانی مدت در یک حالت خودداری کنید.
• در صورت امکان، ارتفاع میز کار را در حدی راحت تنظیم کنید.
• هنگام ایستادن، سعی کنید یک پا را با قرار دادن آن بر روی چهارپایه یا جعبه بالا بیاورید. پس از چند دقیقه، وضعیت پای خود را تغییر دهید.
• در حین کار در آشپزخانه، کابینت زیر سینک را باز کرده و یک پا را به داخل کابینت استراحت دهید. هر 5 تا 15 دقیقه پاها را عوض کنید.

نشستن

• تا حد امکان کمتر بنشینید و ادامه دهید برای مدت کوتاهی (10 تا 15 دقیقه) دراز بکشید.
• با یک تکیه گاه پشتی (مانند حوله لوله شده) در انحنای پشت خود بنشینید. هنگامی که از پشتیبان یا رول کمر استفاده نمی‌کنید، نکات زیر را برای یافتن وضعیت نشستن خوب دنبال کنید:

1. در انتهای صندلی خود بنشینید و کاملاً خم شوید.
2. خود را به سمت بالا بکشید و انحنای پشت خود را تا جایی که ممکن است برجسته کنید. چند ثانیه نگه دارید.
3. موقعیت را کمی رها کنید (حدود 10 درجه). این یک وضعیت نشستن خوب است.

• روی یک صندلی محکم و با پشتی بلند با تکیه گاه بازو بنشینید. نشستن روی یک مبل یا صندلی نرم باعث می‌شود کمرتان گرد شود و از انحنای پشتتان حمایت نکند. در محل کار، ارتفاع صندلی و محل کار خود را تنظیم کنید تا بتوانید نزدیک محل کار خود بنشینید و آن را به سمت خود کج کنید. روی کار خود خم نشوید یا خم نشوید. آرنج‌ها و بازوهای خود را روی صندلی یا میز خود قرار دهید و شانه های خود را آرام نگه دارید.
• هنگام ایستادن از حالت نشسته، به سمت جلوی نشیمنگاه صندلی خود حرکت کنید. با صاف کردن پاهای خود بایستید. از خم شدن به جلو در ناحیه کمر خودداری کنید. بلافاصله با انجام 10 خمیدگی ایستاده کمر خود را دراز کنید.

رانندگی

• از یک تکیه گاه پشتی (رول کمر) در انحنای پشت خود استفاده کنید. زانوهای شما باید در همان سطح یا بالاتر از باسن باشند.
• صندلی را به فرمان نزدیک کنید تا از انحنای پشت خود حمایت کنید. صندلی باید به اندازه کافی نزدیک باشد تا زانوهای شما خم شوند و پاهای شما به پدال‌ها برسد.

خم شدن، چمباتمه زدن و زانو زدن

تصمیم بگیرید که از کدام موقعیت استفاده کنید. زمانی که باید تا حد اسکات پایین بیایید، زانو بزنید اما باید مدتی در همین حالت بمانید. برای هر یک از این پوزیشن‌ها، رو به شیء قرار بگیرید، پاهای خود را از هم باز نگه دارید، ماهیچه‌های شکم خود را سفت کنید و با استفاده از پاها خود را پایین بیاورید.

بلند کردن اجسام

• در صورت امکان سعی کنید از بلند کردن اجسام خودداری کنید.
• اگر باید اجسامی را بلند کنید، سعی نکنید اشیائی را که نامناسب یا سنگین تر از 30 پوند هستند بلند کنید.
• قبل از بلند کردن یک جسم سنگین، مطمئن شوید که پایتان محکم است.
• برای برداشتن جسمی که پایین‌تر از سطح کمر است، پشت خود را صاف نگه دارید و از زانوها و باسن خم شوید. با زانوهای صاف از ناحیه کمر به جلو خم نشوید.
• با یک حالت عریض نزدیک به جسمی که می‌خواهید بردارید بایستید و پاهای خود را روی زمین محکم نگه دارید. عضلات شکم خود را سفت کنید و جسم را با استفاده از عضلات پا بلند کنید. زانوهای خود را با یک حرکت ثابت صاف کنید. جسم را به سمت بدن خود تکان ندهید.
• کاملاً صاف و بدون پیچش بایستید. هنگام بلند کردن جسم همیشه پاهای خود را به سمت جلو حرکت دهید.
• اگر جسمی را از روی میز بلند می‌کنید، آن را تا لبه میز بلغزانید تا بتوانید آن را نزدیک بدن خود نگه دارید. زانوهای خود را خم کنید تا به جسم نزدیک شوید. از پاهای خود برای بلند کردن جسم استفاده کنید و به حالت ایستاده بیایید.
• از بلند کردن اجسام سنگین از سطح کمر خودداری کنید.
• بسته‌ها را با بازوهای خم شده نزدیک بدن خود نگه دارید. عضلات شکم خود را سفت نگه دارید. قدم های کوچک بردارید و آهسته پیش بروید. برای پایین آوردن جسم، پاهای خود را مانند بلند کردن، سفت کردن عضلات شکم و خم کردن باسن و زانوها قرار دهید.

برداشتن وسایلی که بالای سر شما قرار دارند

• از یک زیرپایی یا صندلی استفاده کنید تا خود را به سطحی که به آن می‌رسید برسانید.
• بدن خود را تا حد امکان به جسم مورد نیاز خود نزدیک کنید.
• مطمئن شوید که تصور خوبی از سنگینی جسمی که قرار است بلند کنید دارید.
• از دو دست برای بلند کردن استفاده کنید.

خوابیدن و دراز کشیدن

• مجموعه فنر تشک و جعبه سفت را انتخاب کنید که آویزان نشود. در صورت لزوم، یک تخته زیر تشک خود قرار دهید. همچنین در صورت لزوم می توانید تشک را به طور موقت روی زمین قرار دهید.
• اگر همیشه روی یک سطح نرم خوابیده‌اید، تغییر به سطح سخت ممکن است دردناک‌تر باشد. سعی کنید کاری را انجام دهید که برای شما راحت تر است.
• برای راحتی بیشتر در شب از یک تکیه گاه کمر استفاده کنید. ملحفه یا حوله‌ای که دور کمر شما بسته شده است ممکن است مفید باشد.
• از یک بالش سفت استفاده کنید که انحنای گردن شما را پشتیبانی می‌کند.
• به پهلو نخوابید و زانوها را به سمت سینه کشیده اید.
• هنگام ایستادن از حالت دراز کشیده، به پهلو بچرخید، هر دو زانو را بکشید و پاهای خود را در کنار تخت بچرخانید. با فشار دادن خود به بالا با دستان خود بنشینید. از خم شدن به جلو در ناحیه کمر خودداری کنید.

رابطه‌ی جنسی

اگر به طور مداوم کمر درد و گردن‌ درد دارید، ممکن است فکر کنید که رابطه جنسی دشوار یا غیرممکن است. اما درد نباید به زندگی جنسی شما پایان دهد. مهم است که با شریک زندگی خود ارتباط باز داشته باشید تا هر دو از ناامیدی، افسردگی یا کناره گیری عاطفی جلوگیری کنید. نگرش خوب و تمایل به آزمایش می‌تواند به شما کمک کند بر ترس از درد غلبه کنید و صمیمیت بین خود و شریک زندگی خود را بازیابی کنید.

• با فیزیوتراپ خود کار کنید تا موقعیتی را پیدا کنید که کمر و گردن شما راحت ترین حالت را داشته باشد.
• تا جایی که می توانید از پشت خود حمایت کنید.
• مایل به امتحان موقعیت‌های جدید باشید.
• از یک تخت با تشک سفت استفاده کنید و سعی کنید از سطوح نرمی که کمر را تحت فشار قرار می‌دهد خودداری کنید.
• به دنبال منابعی (کتاب‌ها و فیلم‌ها) باشید که مخصوص افراد مبتلا به کمردرد ساخته شده است.

سایر نکات مفید در خودمراقبتی کمر درد و گردن‌ درد

از فعالیت‌هایی که نیاز به خم شدن به سمت جلو در ناحیه کمر یا خم شدن دارند خودداری کنید. هنگام سرفه یا عطسه، سعی کنید بایستید، کمی به سمت عقب خم شوید تا انحنای ستون فقرات خود را افزایش دهید.

جلوگیری از درد و آسیب

وضعیت بدن استفاده از وضعیت صحیح و در یک راستا نگه داشتن ستون فقرات مهمترین کارهایی است که می‌توانید برای کمر درد و گردن‌ درد خود انجام دهید. قسمت تحتانی کمر (انحنای کمر) بیشتر وزن شما را تحمل می‌کند، بنابراین تنظیم صحیح این بخش می‌تواند از آسیب به مهره‌ها، دیسک‌ها و سایر قسمت‌های ستون فقرات جلوگیری کند. اگر کمر درد و گردن‌ درد دارید، ممکن است لازم باشد عادات روزانه ایستادن، نشستن و خواب خود را اصلاح کنید و روش‌های مناسب برای بلند کردن و خم شدن را بیاموزید. ممکن است فضای کاری شما نیاز به تنظیم مجدد داشته باشد تا ستون فقرات شما خم نشود. از آنجایی که اضافه وزن می‌تواند کمر درد و گردن‌ درد را تشدید کند، باید وزنی متناسب با قد و بدن خود داشته باشید.

ورزش

ورزش منظم برای جلوگیری از کمر درد و گردن‌ درد و آسیب مهم است. یک برنامه تمرینات تقویتی، کششی و هوازی سطح کلی آمادگی جسمانی شما را بهبود می‌بخشد. تحقیقات نشان داده‌است که افرادی که از نظر بدنی مناسب هستند نسبت به افرادی که آمادگی جسمانی کمتری دارند، در برابر آسیب‌ها و کمر درد و گردن‌ درد مقاوم‌تر هستند و در صورت آسیب‌دیدگی سریع‌تر بهبود می‌یابند.

چه زمانی برای کمر درد و گردن‌ درد باید به پزشک مراجعه کرد؟

اکثر کمردردهای ساده در طی یک یا دو روز پس از فعالیت محدود و مصرف داروهای بدون نسخه شروع به بهبود می‌کنند. اگر متوجه شدید که قرص‌های بیشتری برای تسکین کمردرد مصرف می‌کنید، یا اگر درد در حال بدتر شدن است، بهتر است با یک متخصص تماس بگیرید. پس از یک تاریخچه پزشکی کامل، معاینه فیزیکی و آزمایش‌های تشخیصی، پزشک ممکن است بتواند تشخیص دهد که آیا علت خاصی برای درد شما وجود دارد یا خیر و درمان‌های مناسب را توصیه می‌کند.

همه دردهای مزمن قابل درمان نیستند. مدیریت درد یک رویکرد یکپارچه برای تحمل‌پذیر کردن درد با یادگیری مهارت‌های فیزیکی، عاطفی، فکری و اجتماعی است. این ممکن است شامل ورزش، فیزیوتراپی، دارو درمانی، آرامش، طب سوزنی، تغییرات رفتاری، بیوفیدبک، هیپنوتیزم و مشاوره باشد. وقتی از تکنیک‌های مدیریت درد استفاده می‌کنید، کنترل سلامت خود را حفظ می‌کنید. این تکنیک‌ها همچنین به مغز کمک می‌کنند تا داروهای ضددرد خود به نام اندورفین را تولید کند که به معنای واقعی کلمه «مورفین درون» است.

فتق‌ دیسک قفسه سینه

در قسمت فوقانی کمر که به آن فتق‌ دیسک قفسه سینه نیز گفته می‌شود، می‌تواند علائم مختلفی از جمله درد، بی‌حسی و ضعف ایجاد کند. در حالی که کمردرد تیز و محوری که با فعالیت بدتر می‌شود، شایع ترین است، علائم و نشانه‌های دیگر می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• سوزش و یا درد الکتریکی مانند که در پشت قرار‌می‌گیرد یا به صورت محیطی در اطراف قفسه سینه یا شکم منتشر می‌شود.
• درد مشابه شوک مانند می‌تواند به پاها سرایت کند.
• اختلالات حسی، از جمله گزگز و بی‌حسی، ممکن است در سطح یا پایین تر از فتق دیسک تجربه شود.
• نقص حرکتی مانند ضعف پا و بی‌ثباتی راه رفتن نیز قابل مشاهده است.
• در شدیدترین موارد، فلج پاها و اختلال عملکرد روده و یا مثانه ممکن است رخ دهد.
  

  فتق‌ دیسک قفسه سینه

درد ناشی از فتق دیسک قفسه سینه

12 دیسک بین مهره‌ای در ستون فقرات قفسه سینه وجود دارد که به حمایت و محافظت از مهره‌ها در ناحیه میانی پشت کمک می‌کند. فتق‌ دیسک قفسه سینه زمانی رخ می‌دهد که لایه بیرونی سخت (آنولوس فیبروزوس) و هسته داخلی ژله مانند (نوکلئوس پالپوزوس) پاره شود. برآمده یا اکسترود می‌شود.
انواع مختلفی از درد ممکن است به دلیل فتق دیسک قفسه سینه ایجاد شود، از جمله:

درد دیسکوژنیک:

پارگی یا پارگی فیبروز حلقوی همراه با التهاب اطراف در بافت‌های همبند خود دیسک ممکن است منجر به کمردرد شود که در سطح آسیب دیده می‌شود. این نوع درد را می‌توان به اشتباه به عنوان درد قلبی، ریوی یا شکم تعبیرکرد.

گرفتگی عضله:

آسیب‌های موضعی به دیسک بین مهره‌ای و رباط‌های پشتیبان می‌تواند باعث واکنش‌های محافظتی توسط عضلات اطراف شود. عضلات بزرگ پشت می‌توانند سفت شوند و در نهایت دچار اسپاسم شوند. درد ناشی از اسپاسم عضلانی می‌تواند ناحیه بزرگی را در سطوح مختلف پشت تحت تاثیر قرار‌دهد و دامنه حرکت را محدود کند یا ایستادن را دشوار کند.

درد رادیکولار:

فتق‌ دیسک قفسه سینه با یک جزء جانبی ممکن است اعصابی را که دیواره قفسه سینه اطراف دنده‌ها و شکم را عصب می‌کنند فشرده یا تحریک کند. این درد معمولا یک طرفه است و به عنوان سوزش یا شوک الکتریکی توصیف می‌شود، اما همچنین می‌تواند احساس درد یا خفیف داشته باشد. در برخی موارد، این درد می‌تواند مانند یک نوار در اطراف قفسه سینه یا شکم احساس شود.
علائم و نشانه‌های فتق دیسک قفسه سینه تا حد زیادی به این بستگی دارد که فتق در چه جهتی رخ می‌دهد.

• فتق جانبی به یک طرف اکسترود می‌شود، که ممکن است ریشه عصبی را در جایی که از ستون فقرات خارج می‌شود، تحت تاثیر قرار‌دهد و منجر به درد رادیکول شود.
• فتق مرکزی مستقیماً به مرکز کانال نخاعی اکسترود می‌شود که ممکن است باعث تنگی کانال نخاعی شود و طناب نخاعی را فشرده کند.
• فتق مرکز-لترال به پهلو و به مرکز کانال اکسترود می‌شود که ممکن است هم ریشه عصبی و هم طناب نخاعی را تحت تأثیر قرار‌دهد.

فتق‌ دیسک قفسه سینه معمولاً به سمت پایین ستون فقرات قفسه سینه (از T8 تا T12) رخ می‌دهد، زیرا این بخش متحرک ترین بخش این ناحیه است.
بی حسی و ضعف ناشی از فتق‌دیسک قفسه سینه در حالی که نادر است، نقایص عصبی ناشی از فتق‌ دیسک قفسه سینه می‌تواند جدی باشد و نیاز به مشاوره پزشکی داشته باشد.

مطالعه کنید: علت درد دژنراتیو دیسک

رادیکولوپاتی

رادیکولوپاتی توراسیک

هنگامی که فتق‌دیسک قفسه سینه، ریشه عصبی مجاور را در حین انشعاب از نخاع در مسیر خروج از کانال مرکزی فشرده یا تحریک می‌کند، می‌تواند باعث رادیکولوپاتی قفسه سینه شود. رادیکولوپاتی توراسیک ممکن است شامل گزگز، بی حسی و یا درد باشد که به قفسه سینه یا شکم تابش می‌کند.

میلوپاتی توراسیک

هنگامی که فتق‌ دیسک قفسه سینه نخاع را فشرده می‌کند، می‌تواند باعث میلوپاتی قفسه سینه شود. علائم احتمالی ممکن است شامل گزگز و بی‌حسی باشد که در هر نقطه از سطح فتق‌ دیسک قفسه سینه یا پایین آن از جمله پاها و یا ضعف در پاها تجربه می‌شود. با پیشرفت میلوپاتی، مشکلات مربوط به هماهنگی، راه رفتن، اسپاستیسیته، احساس اطراف ناحیه زین و یا اختلال عملکرد روده و مثانه (بی اختیاری) ممکن است ایجاد شود.
درد فتق‌ دیسک قفسه سینه معمولاً طی 6 تا 12 هفته پس از مراقبت‌های غیرجراحی بهبود می‌یابد. رادیکولوپاتی‌های یک طرفه را اغلب می‌توان بدون جراحی نیز مدیریت کرد. هرگونه نقص عصبی پیشرونده یا جدید، مانند درد شدید، بی حسی، ضعف، بی ثباتی راه رفتن، اختلال عملکرد روده یا مثانه نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

درد پایین کمر و لگن ساختارهای وابسته به هم هستند. مشکل در یکی از این ساختارها می‌تواند باعث اختلال در عملکرد و درد درساختار دیگر شود.

• اگر کمردرد مزمن دارید، ممکن است حرکات لگن شما کاهش یابد و عضلات اطراف مفصل ران شما متشنج و دردناک شوند.
• اگر یک ناهنجاری در عملکرد لگن شما وجود داشته باشد، ممکن است مکانیک کمر شما تغییر کند و باعث ایجاد درد در هر دو ناحیه شود.

کمر و لگن گروه‌های زیادی از عضلات را به اشتراک می‌گذارند. هنگامی که عضله خاصی تحت تاثیر قرار می‌گیرد، ممکن است منجر به حرکات جبرانی، خستگی و درد در سایر عضلات اطراف شود.

در حالی که برخی از بیماری‌ها ممکن است یک طرف کمر و لگن شما را تحت تاثیر قرار دهند، برخی دیگر می‌توانند همزمان باعث ایجاد درد در هر دو طرف شوند.

شدت درد پایین کمر و لگن

درد پایین کمر و لگن شدید و تیر‌کشنده که در یک طرف در قسمت تحتانی کمر و لگن احساس می‌شود ممکن است ناشی از اسپاسم عضلانی، اختلال عملکرد مفاصل ویا فشردگی عصب در این ناحیه باشد. شرایط رایجی که باعث این نوع درد می‌شوند در زیر مورد بحث قرار می‌گیرند.

سندرم پیریفورمیس

اسپاسم عضله پیریفورمیس واقع در عمق باسن ممکن است باعث این موارد شود:

• درد پایین کمر و لگن متوسط ​​تا شدید کمر، لگن و باسن
• درد پایین کمر و لگن  ارجاعی که ممکن است به پشت ران کشیده شود
• ناتوانی در نشستن طولانی مدت

درد معمولاً در یک طرف احساس می‌شود و ممکن است با حرکات مفصل ران بدتر شود، مانند هنگام بلند شدن از رختخواب.

سندرم پیریفورمیس معمولاً به دلیل فعالیت بیش از حد عضلات چرخاننده ران (که به چرخش لگن به سمت داخل یا جانبی کمک می‌کند) یا نشستن بر روی سطوح سخت برای مدت طولانی ایجاد شود. آسیب به باسن نیز ممکن است باعث این درد شود.

مطالعه کنید: علل کمردرد

اختلال عملکرد مفصل ساکروایلیاک

التهاب در مفصلی که ستون فقرات پایینی شما را به لگن، مفصل ساکروایلیاک متصل می‌کند، می‌تواند باعث شود:

• درد شدید و کوبنده که مستقیماً در قسمت تحتانی درد پایین کمر و لگن و باسن احساس می‌شود
• دردی که ممکن است به پشت ران شما کشیده شود، اما معمولاً تا زیر زانو کشیده نمی‌شود

برخی موقعیت‌ها یا فعالیت‌ها ممکن است باعث تشدید درد شما شوند، مانند رفتن از حالت ایستاده به نشستن، بالا رفتن از پله‌ها یا دراز کشیدن به سمت آسیب‌دیده.

مفصل ساکروایلیاک ممکن است به دلیل آرتریت، ضربه یا استرس مکرر در مفصل به منبع درد در ناحیه درد پایین کمر و لگن و باسن تبدیل شود. این مفصل همچنین منبع شایع درد در زنان باردار به دلیل تغییرات هورمونی و بدنی در ناحیه مفصل است (ماه 8و9 بارداری).

در حالی که درد مفصل ساکروایلیاک در یک طرف شایع‌تر است، می‌تواند هر دو طرف کمر و لگن را نیز درگیر کند.

علائم سندرم پیریفورمیس و اختلال عملکرد مفصل ساکروایلیاک ممکن است شبیه رادیکولوپاتی کمری باشد که معمولاً سیاتیک نامیده می‌شود.

درد و سفتی در ناحیه کمر و لگن

احساس سفتی می‌تواند همراه با درد در ناحیه کمر و لگن باشد. این علامت معمولاً یک مکانیسم محافظ بدن برای جلوگیری از آسیب بیشتر دراین ناحیه است. سفتی که با درد ایجاد می‌شود می‌تواند ناتوان کننده باشد و عملکرد کمر، لگن و ساق پا را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. در اینجا چند بیماری رایج وجود دارد که ممکن است باعث ایجاد این علائم با هم شوند:

همسترینگ کشیده شده

سفتی در همسترینگ به دلیل آسیب فشاری ممکن است بیومکانیک ستون فقرات شما را تغییر دهد.

همسترینگ‌های سفت طول کوتاه تری دارند و این تغییر می‌تواند بر انحنای قسمت پایینی ستون فقرات شما تأثیر بگذارد و همراستایی کمر با لگن شما را مختل کند. ممکن است احساس سفتی در کمر با یا بدون درد داشته باشید. سفتی معمولاً زمانی که ستون فقرات خود را به سمت جلو خم می‌کنید بیشتر مشخص می‌شود. برخی افراد نیز برای جلوگیری از خم شدن مفاصل لگن و زانو با پای سفت راه می‌روند.

آرتروز مفصل ران

انحطاط مفصل ران (استئوآرتریت هیپ) مرتبط با سن می‌تواند باعث درد لگن و سفتی در لگن شود.

آرتروز هیپ باعث سفتی و کاهش قابل توجه دامنه حرکتی مفصل ران می‌شود. این تغییر می‌تواند باعث متمایل شدن لگن به سمت جلو شود و انحنای پایین ستون فقرات را مختل کند. انحنای پایین ستون فقرات به سمت داخل (لوردوز) ممکن است بارزتر شود و گاهی اوقات باعث برآمدگی یا فتق دیسک‌های پایینی ستون فقرات می‌شود.

این وضعیت ممکن است به مرور زمان باعث انحطاط مفاصل ستون فقرات نیز شود و در نتیجه مشکل پیشرفته‌تری به نام سندرم ستون فقرات ایجاد شود.

این فهرست کامل از همه علل احتمالی کمردرد و لگن نیست. اگر احساس درد یا سفتی در ناحیه کمر و لگن دارید که با خودمراقبتی برطرف نمی‌شود و بر فعالیت‌های روزانه‌تان تأثیر می‌گذارد، با پزشک خود صحبت کنید. یک پزشک می‌تواند به طور دقیق علت مشکل کمر شما را تشخیص دهد و یک برنامه درمانی برای بیماری زمینه ای تنظیم کند.

تماشا کنید: درمان کمردرد

فتق‌ دیسک کمر زمانی اتفاق می‌افتد که مرکز ژل‌مانند دیسک از یک ناحیه ضعیف در دیواره بیرونی سخت پاره می‌شود، شبیه به پرکردگی دونات ژله‌ای خارج می‌شود. درد پشت یا پا بی‌حسی یا سوزن سوزن شدن رخ می‌دهد. درمان با استراحت، مسکن، تزریق نخاعی و فیزیوتراپی اولین قدم برای بهبودی است. اکثر افراد در 6 هفته بهبود می یابند و به فعالیت عادی باز می گردند. اگر علائم ادامه یابد، ممکن است جراحی توصیه شود.

آناتومی دیسک‌ها

ستون فقرات شما از 24 استخوان متحرک به نام مهره تشکیل شده‌است. قسمت کمری ستون فقرات بیشتر وزن بدن را تحمل می‌‍‌‌‌کند. 5 مهره کمر با شماره L1 تا L5 وجود دارد. مهره‌ها توسط دیسک‌های بالشتکی از هم جدا می‌شوند که به عنوان ضربه گیر عمل می‌کنند و از ساییدگی مهره‌ها به یکدیگر جلوگیری می‌کنند. حلقه بیرونی، دارای نوارهای فیبری است که بین بدن هر مهره متصل می‌شود.

Mayoclinic herniated-disk

هر دیسک دارای یک مرکز پر از ژل به نام هسته است. یک جفت عصب نخاعی از نخاع خارج شده و به بدن شما منشعب می‌شود. نخاع و اعصاب نخاعی شما به عنوان یک «تلفن» عمل می‌کنند و به پیام‌ها اجازه می‌دهند بین مغز و بدن شما به عقب و جلو حرکت کنند تا حس را منتقل کنند و حرکت را کنترل کنند.

فتق دیسک

فتق‌ دیسک کمر چیست؟

فتق‌ دیسک کمر زمانی اتفاق می‌افتد که مرکز ژل مانند دیسک شما از طریق پارگی در دیواره سخت دیسک (حلقه) پاره می‌شود. مواد ژل باعث تحریک اعصاب ستون فقرات شما می‌شود و چیزی شبیه به تحریک شیمیایی ایجاد می‌کند. درد ناشی از التهاب عصب نخاعی و تورم ناشی از فشار فتق‌ دیسک کمر است. با گذشت زمان، فتق تمایل به کوچک شدن پیدا می‌کند و ممکن است تسکین جزئی یا کامل درد را تجربه کنید. در بیشتر موارد، اگر کمردرد یا پا درد برطرف شود، در حدود 6 هفته برطرف خواهد شد.
مطالعه کنید: جراحی فتق دیسک
ممکن است از اصطلاحات مختلفی برای توصیف فتق‌ دیسک کمر  استفاده شود.  برآمدگی‌دیسک زمانی اتفاق می‌افتد که حلقه دیسک دست نخورده باقی بماند، اما بیرون‌‌زدگی را تشکیل می‌دهد که می‌تواند به اعصاب فشار وارد کند. فتق دیسک زمانی رخ می‌دهد که حلقه دیسک ترک خورده یا پاره می‌شود. این پارگی به مرکز پر از ژل اجازه می‌دهد به بیرون رانده شود. گاهی اوقات فتق آنقدر شدید است که یک قطعه آزاد ایجاد می‌شود. یعنی یک قطعه کاملاً از دیسک جدا شده،  در کانال نخاعی قرار می‌گیرد.
بیشتر فتق‌ دیسک کمر در ستون فقرات کمری اتفاق می‌افتد، جایی که اعصاب نخاعی از بین مهره‌های کمری خارج می‌شوند و سپس دوباره به هم می‌پیوندند تا عصب سیاتیک را تشکیل دهند که از پایین پای شما می‌گذرد.

علائم فتق‌ دیسک کمر چیست؟

علائم فتق‌ دیسک کمر بسته به محل فتق و پاسخ  به درد، بسیار متفاوت است. اگر فتق‌ دیسک کمر دارید، دردی را احساس می‌کنید. این درد از ناحیه کمر، پایین یک یا هر دو پا، و گاهی اوقات به پاها منتشر می شود. ممکن است دردی مانند شوک الکتریکی را احساس کنید که چه در حالت ایستاده، راه رفتن یا نشستن شدید است. فعالیت‌هایی مانند خم شدن، بلند کردن، چرخاندن و نشستن ممکن است باعث افزایش درد شود. خوابیدن  به پشت با زانوهای خم شده راحت‌ترین حالت است. زیرا فشار رو به پایین روی دیسک را کاهش می‌دهد.
گاهی اوقات درد با بی‌حسی و گزگز در ساق یا پای شما همراه است. ممکن است دچار گرفتگی یا اسپاسم عضلانی در پشت یا ساق پا شوید.
علاوه بر درد، ضعف عضلات پا، یا از دست دادن رفلکس زانو یا مچ پا هم به وجود می‌آید. در موارد شدید، ممکن است دچار افتادگی پا (هنگام راه رفتن پای شما می‌افتد) یا از دست دادن کنترل روده یا مثانه. اگر ضعف شدید پا یا مشکل در کنترل عملکرد مثانه یا روده دارید، باید فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید.

فتق دیسک کمر

علت فتق‌ دیسک کمر چیست؟

دیسک‌ها ممکن است به دلیل آسیب و بلند کردن نامناسب، بیرون زدگی یا فتق ایجاد کنند یا می‌توانند خود به خود ایجاد شوند. پیری نقش مهمی دارد. با افزایش سن، دیسک‌های شما خشک می‌شوند و سخت‌تر می‌شوند. دیواره بیرونی فیبری سخت دیسک ممکن است ضعیف شود. هسته ژل مانند ممکن است از طریق پارگی در دیواره دیسک، برآمده یا پاره شود و هنگام لمس عصب باعث ایجاد درد شود. ژنتیک، سیگار کشیدن و تعدادی از فعالیت‌های شغلی و تفریحی منجر به انحطاط زودرس می‌شود.

فتق‌ دیسک کمر چه‌کسانی را بیشتر تحت تاثیر قرار می‌دهد؟

این بیماری در افراد 30 تا 40 ساله شایع‌تر است، اگرچه افراد میانسال و مسن‌تر اگر درگیر فعالیت‌های بدنی شدید باشند کمی بیشتر در معرض خطر هستند.
فتق‌ دیسک کمر کمر یکی از شایع‌ترین علل کمردرد است که با درد پا همراه است و 15 برابر بیشتر از فتق‌دیسک گردن رخ می‌دهد. فتق‌دیسک در 8% مواقع در ناحیه گردن و تنها 1 تا 2% مواقع در ناحیه فوقانی تا وسط پشت (سینه) رخ می دهد.

تشخیص فتق‌دیسک

هنگامی که برای اولین بار درد را تجربه کردید، با پزشک خانواده خود مشورت کنید. پزشک شما یک تاریخچه پزشکی کامل می‌گیرد تا علائم شما، هرگونه آسیب یا شرایط قبلی را درک کند و تعیین کند که آیا عادت های سبک زندگی باعث ایجاد درد می‌شود یا خیر. سپس یک معاینه فیزیکی برای تعیین این مورد انجام می‌شود که منبع درد و تست هرگونه ضعف یا بی حسی عضلانی است.
پزشک شما ممکن است یک یا چند مورد از مطالعات تصویربرداری زیر را تجویز کند: اشعه ایکس، اسکن MRI، میلوگرام، سی تی اسکن یا EMG. بر اساس نتایج، ممکن است برای درمان به متخصص مغز و اعصاب، ارتوپد یا جراح مغز و اعصاب ارجاع داده شوید.

اسکن رزونانس مغناطیسی (MRI)

سی تی اسکن

یک اشعه ایکس تخصصی است که در آن رنگ از طریق یک شیر نخاعی به کانال نخاعی تزریق می شود. سپس یک فلوروسکوپ اشعه ایکس تصاویر تشکیل شده توسط رنگ را ثبت می کند. رنگ مورد استفاده در میلوگرام در عکس اشعه ایکس سفید نشان داده می شود. و به پزشک اجازه می دهد تا نخاع و کانال را با جزئیات مشاهده کند. میلوگرام‌ها می‌توانند عصب را در اثر فتق دیسک، رشد بیش از حد استخوان، تومورهای نخاعی و آبسه نشان دهند. سی تی اسکن ممکن است به دنبال این آزمایش انجام شود.

اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT)

یک آزمایش غیرتهاجمی است که از پرتو اشعه ایکس و کامپیوتر برای ایجاد تصاویر دو بعدی از ستون فقرات شما استفاده می‌کند. ممکن است ماده حاجب تزریق شده به جریان خون انجام شود یا نشود. این تست به ویژه برای تایید اینکه کدام دیسک آسیب دیده مفید است.

الکترومیوگرافی (EMG) و مطالعات هدایت عصبی (NCS).

تست EMG فعالیت الکتریکی عضلات شما را اندازه گیری می‌کند. سوزن‌های کوچکی در ماهیچه‌های شما قرار داده می‌شود و نتایج بر روی دستگاه مخصوص ثبت می‌شود. NCS مشابه است، اما اندازه گیری می‌کند که اعصاب شما چگونه سیگنال الکتریکی را از یک انتهای عصب به انتهای دیگر منتقل می‌کنند. این تست ها می‌توانند آسیب عصبی و ضعف عضلانی را تشخیص دهند.
اشعه ایکس مهره های استخوانی را در ستون فقرات شما مشاهده می‌کند و می‌تواند به پزشک شما بگوید که آیا هر یک از آنها خیلی به هم نزدیک هستند یا تغییرات آرتروز، خار استخوانی یا شکستگی دارید. تشخیص فتق دیسک تنها با این آزمایش امکان پذیر نیست.

چه درمان‌هایی در دسترس هستند؟

درمان غیرجراحی محافظه کارانه اولین گام برای بهبودی است و ممکن است شامل دارو، استراحت، فیزیوتراپی، تمرینات خانگی، آب درمانی، تزریق استروئید اپیدورال (ESI)، دستکاری کایروپراکتیک و مدیریت درد باشد. با رویکرد تیمی به درمان، 80 درصد از افراد مبتلا به کمردرد در حدود 6 هفته بهبود می‌یابند و به فعالیت عادی باز می‌گردند. اگر به درمان محافظه کارانه پاسخ ندهید، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند.

درمان‌های غیر جراحی فتق‌ دیسک کمر

خودمراقبتی:

در بیشتر موارد، درد ناشی از فتق دیسک ظرف چند روز بهبود می‌یابد و در عرض 4 تا 6 هفته کاملا برطرف می‌شود. محدود کردن فعالیت، یخ یا گرما درمانی و مصرف داروهای بدون نسخه به بهبودی شما کمک می‌کند.

دارو:

ممکن است پزشک مسکن‌ها، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)، شل‌کننده‌های عضلانی و استروئیدها را تجویز کند.

• داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)، مانند آسپرین، ناپروکسن (Alleve، Naprosyn)، ایبوپروفن (Motrin، Nuprin، Advil)، و سلکوکسیب (Celebrex)، برای کاهش التهاب و تسکین درد استفاده می‌شوند.
• مسکن‌ها، مانند استامینوفن (تیلنول)، می‌توانند درد را تسکین دهند، اما اثرات ضد التهابی NSAIDها را ندارند. استفاده طولانی مدت از مسکنها و NSAIDها ممکن است باعث زخم معده و همچنین مشکلات کلیوی و کبدی شود.
• شل کننده‌های عضلانی، مانند متوکاربامول (روباکسین)، کاریسوپرودول (سوما) و سیکلوبنزاپرین (فلکسیریل)، ممکن است برای کنترل اسپاسم عضلانی تجویز شوند.
• ممکن است استروئیدها برای کاهش تورم و التهاب اعصاب تجویز شوند. داروها به صورت خوراکی در دوز کاهش یافته در یک دوره پنج روزه مصرف می‌شوند. این مزیت تسکین تقریباً فوری درد در یک دوره 24 ساعته را دارد.

تزریق اپیدورال

: این روش تحت فلوروسکوپی اشعه ایکس انجام می‌شود و شامل تزریق کورتیکواستروئیدها و یک عامل بی حس کننده به فضای اپیدورال ستون فقرات است. دارو در کنار ناحیه دردناک برای کاهش تورم و التهاب اعصاب تزریق می‌شود. حدود 50 درصد از بیماران پس از تزریق اپیدورال متوجه تسکین می‌شوند، اگرچه نتایج موقتی هستند. ممکن است برای رسیدن به اثر کامل تزریق‌های مکرر انجام شود. مدت زمان تسکین درد متفاوت است و هفته‌ها یا سال‌ها طول می‌کشد. تزریقات همراه با فیزیوتراپی یا برنامه ورزشی خانگی انجام می‌شود.

تزریق اپیدورال

فیزیوتراپی:

هدف فیزیوتراپی این است که به شما کمک کند هر چه زودتر به فعالیت کامل بازگردید و از آسیب مجدد جلوگیری کنید. فیزیوتراپیست‌ها می‌توانند به شما روش‌های صحیح وضعیت بدنی، بلند کردن و راه رفتن را آموزش دهند و برای تقویت عضلات کمر، ساق پا و شکم با شما همکاری خواهند کرد. آنها همچنین شما را تشویق به کشش و افزایش انعطاف پذیری ستون فقرات و پاهای خود می‌کنند. ورزش و تمرینات تقویتی عناصر کلیدی درمان شما هستند و باید بخشی از تناسب اندام مادام العمر شما شوند.

درمان‌های جامع:

در برخی از بیماران  طب سوزنی، طب فشاری، تغییرات تغذیه رژیم غذایی، مدیتیشن و بیوفیدبک در مدیریت درد و همچنین بهبود سلامت کلی مفید است.

درمان‌های جراحی فتق‌ دیسک کمر

اگر علائم شما با درمان های محافظه کارانه بهبود قابل توجهی نداشته باشد، جراحی برای فتق دیسک کمر، به نام دیسککتومی، ممکن است یک گزینه باشد. در صورت مشاهده علائم آسیب عصبی مانند ضعف یا از دست دادن احساس در پاها، ممکن است جراحی نیز توصیه شود.

عمل جراحی دیسک

دیسککتومی میکرو جراحی: جراح یک برش 1 تا 2 اینچی در وسط کمر شما ایجاد می‌کند. این برش برای رسیدن به دیسک آسیب دیده انجام می‌شود. ماهیچه‌ها را باز می‌کنند تا مهره نمایان شود. بخشی از استخوان برداشته می‌شود تا ریشه عصب و دیسک نمایان شود. بخشی از دیسک پاره شده که به عصب نخاعی فشار می‌آورد، با استفاده از ابزارهای مخصوص به دقت برداشته می‌شود. حدود 80 تا 85 درصد از بیماران با موفقیت پس از دیسککتومی بهبود می‌یابند و می‌توانند در عرض 6 هفته به کار عادی خود بازگردند.
دیسککتومی میکروآندوسکوپی با حداقل تهاجمی: جراح یک برش کوچک در پشت ایجاد می‌کند. لوله‌های کوچکی به نام گشادکننده با افزایش قطر برای بزرگ کردن تونل به مهره استفاده می‌شود. بخشی از استخوان برداشته می‌شود تا ریشه عصب و دیسک نمایان شود. جراح، دیسک پاره شده را برمی‌دارد. این تکنیک نسبت به دیسککتومی سنتی آسیب کمتری به عضله وارد می‌کند.

آزمایشات بالینی

کارآزمایی‌های بالینی، مطالعات تحقیقاتی هستند که در آن درمان‌های جدید داروها، تشخیص‌ها، رویه‌ها و سایر درمان‌ها بر روی افراد آزمایش می‌شوند تا ببینند آیا آنها بی‌خطر و مؤثر هستند یا خیر. تحقیقات همیشه برای بهبود استاندارد مراقبت‌های پزشکی انجام می‌شود. اطلاعات مربوط به کارآزمایی‌های بالینی فعلی، از جمله واجد شرایط بودن، پروتکل، و مکان آنها در وب یافت می‌شود.

عضلات لگن

بهبودی و پیشگیری

کمردرد 8 نفر از 10 نفر را در دوره‌ای از زندگی تحت تاثیر قرار می‌دهد و معمولا در عرض 6 هفته برطرف می‌شود. نگرش ذهنی مثبت، فعالیت منظم، و بازگشت سریع به کار، همه عناصر بسیار مهم بهبود هستند. پزشک شما می تواند برای مدت زمان محدودی نسخه‌هایی را برای چنین فعالیت‌هایی تجویز کند.
کلید جلوگیری از عود، پیشگیری است:

• تکنیک‌های مناسب بلند کردن
• وضعیت مناسب در هنگام نشستن، ایستادن، حرکت و خوابیدن
• برنامه ورزشی مناسب برای تقویت عضلات ضعیف شکم و جلوگیری از آسیب مجدد
• منطقه کار ارگونومیک
• وزن سالم و توده بدنی بدون چربی
• نگرش مثبت و مدیریت استرس
• ترک سیگار

کوکسیدینیا یا درد دنبالچه، بیماری شایعی است. این مشکل به درد مداوم در انتهای ستون فقرات اشاره دارد. ممکن است این درد پس از ضربه مستقیم یا خود به خود بدون عامل محرک خاصی ایجاد شود. درد معمولاً برای هفته‌ها تا ماه‌ها طول می‌کشد و می‌تواند ناتوان‌کننده شود.

اهمیت استخوان دنبالچه شما

این استخوان مثلثی در قسمت انتهایی ستون فقرات شما معمولاً از 3 تا 5 بخش استخوانی جوش خورده تشکیل شده است. استخوان یک مفصل با استخوان خاجی در بالا تشکیل می دهد و حرکت محدودی دارد. وظایف اصلی استخوان دنبالچه عبارتند از:

• به چندین ماهیچه و رباط در ناحیه لگنی متصل می‌شود
• کف لگن شما را حمایت می‌کند
• کنترل اختیاری روده را فراهم می‌کند
• با حرکت رو به عقب، زایمان طبیعی (در زنان) را تسهیل می‌کند

ناحیه درد دنبالچه به خوبی عصب دهی می‌شود و در صورت آسیب می تواند به منبع درد قابل توجهی تبدیل شود.

درد دنبالچه

5 علت احتمالی درد دنبالچه

درد دنبالچه می‌تواند در اثر ضربه مستقیم، آسیب مکرر یا تخریب مفصل دنبالچه ایجاد شود. در اینجا 5 علت احتمالی درد دنبالچه آورده شده است:

1. کبودی دنبالچه، شکستگی یا دررفتگی

آسیب به بخش های استخوانی یا رباط های دنبالچه ممکن است به دلیل 1،3 رخ دهد:

• ضربه مستقیم به باسن، مانند لیز خوردن روی یخ یا افتادن از پله ها و فرود آمدن در حالت نشسته
• زايمان، زماني كه دنبالچه بيرون از دامنه حركت طبيعي خود به عقب برگردد
• باردار بودن یا اضافه وزن ممکن است احتمال کبودی دنبالچه در اثر ضربه را افزایش دهد.

2. تغییرات تشریحی در درد دنبالچه

به طور معمول، یک درد دنبالچه معمولی در موقعیت کمی به جلو کج می‌شود. اگر این موقعیت به دلیل تغییرات آناتومیکی تغییر کند، دنبالچه می تواند:

• در صورت قرار گرفتن بیشتر به سمت عقب، به بافت های نرم برخورد کند
• در صورت قرار گرفتن بیشتر به سمت جلو، حرکات روده یا زایمان را مسدود کند

بخش‌های دنبالچه نیز می‌توانند ناپایدار شوند و منجر به بی‌ثباتی دینامیکی دنبالچه شوند. این حالت باعث حرکت بیش از حد یک یا چند سگمنت به خصوص در حالت نشسته می شود.

3. خار استخوان درد دنبالچه

ضخیم شدن یا رشد بیش از حد استخوان (خارهای استخوانی) در نزدیکی نوک دنبالچه شما می تواند طول و یا زاویه طبیعی آن را تغییر دهد. هنگامی که شما صاف می نشینید یا به عقب خم می شوید، خار(های) استخوان می تواند روی پوست و بافت‌های زیرین آن گیر کرده و باعث درد شود.

4. آرتریت دنبالچه

ممکن است آرتریت دژنراتیو (استئوآرتریت) به دلیل ساییدگی و پارگی در مفاصل دنبالچه ایجاد شود و در نتیجه درد‌دنبالچه ایجاد شود.

5. عفونت‌ها و تومورهای دنبالچه

در موارد نادر، تومورها یا عفونت‌ها ممکن است بر روی دنبالچه اثر بگذارند و باعث درد شوند. کندروما، یک تومور بدخیم استخوانی تمایل به ایجاد در ناحیه دنبالچه را دارد.

استئومیلیت (عفونت استخوان) ممکن است روی دنبالچه در افرادی که دارای شرایط پزشکی هستند، مانند نقص ایمنی، سپسیس، یا جراحی قبلی دنبالچه، تأثیر بگذارد.

بیش فعالی عضلات کف لگن نیز ممکن است به درد‌دنبالچه یا افزایش آن کمک کند.

مشکلات استخوان دنبالچه نشستن را دردناک می کند.

آسیب‌های دنبالچه معمولاً علائم کلاسیک دارند. بسته به علت و شدت، درد ناشی از دنبالچه آسیب دیده می‌تواند خفیف تا شدید باشد و از یک درد مبهم تا درد تیز و کوبنده متغیر باشد.

سه علامت منحصر به فرد آسیب استخوان دنبالچه عبارتند از:

• درد در هنگام نشستن: هنگامی که می‌نشینید، بخش زیادی از وزن بدن شما روی ناحیه دنبالچه شما قرار می‌گیرد. هنگامی که کوکسیدینیا دارید، نشستن ممکن است ناراحت کننده باشد و باعث درد موضعی در ناحیه اطراف دنبالچه شما شود. نشستن روی هر دو سطح سخت و نرم ممکن است باعث ایجاد درد شود.
• درد در حین خوابیدن: اگر در حالت نشسته به پشت خم شوید، ممکن است به دلیل وزن اضافی روی دنبالچه، درد در دنبالچه شما افزایش یابد.
• درد هنگام ایستادن از حالت نشسته: انتقال از حالت نشسته به حالت ایستاده ممکن است درد‌دنبالچه شما را تشدید کند. این افزایش درد ممکن است بیشتر در بی‌ثباتی دینامیکی دنبالچه رخ دهد، به دلیل حرکت بیش از حد استخوان‌های دنبالچه در هنگام نشستن و بازگشت سریع به حالت طبیعی در هنگام ایستادن.

در حالت نشسته: درد‌دنبالچه ممکن است با خم شدن به جلو یا تکیه دادن به یک باسن تسکین یابد، که باعث کاهش وزن روی استخوان دنبالچه می‌شود.

نکاتی برای تسکین درد دنبالچه

درد دنبالچه معمولاً خود به خود بهبود می‌یابد. شما می‌توانید درد‌دنبالچه خود را در خانه مدیریت کنید:

• استفاده از کوسن های دنبالچه ای (کوسن های دونات مانند یا u شکل ) در حالت نشسته
• اعمال گرما و یخ درمانی در ناحیه دردناک
• در نظر گرفتن داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی موضعی و خوراکی بدون نسخه (OTC)
• مصرف نرم کننده‌های مدفوع OTC برای کاهش فشار روی دنبالچه در حین اجابت مزاج
• اصلاح فعالیت‌ها (نشستن کمتر)

اگر درد‌دنبالچه شما با این اقدامات کاهش پیدا نکرد، برای معاینه تشخیصی دقیق‌تر و درمان پزشکی با پزشک مشورت کنید. پزشک ممکن است تزریق استروئید یا بلوک عصبی، دستکاری دنبالچه ویا فیزیوتراپی کف لگن را برای مدیریت درد دنبالچه شما توصیه کند. در موارد نادر و بسته به علت، جراحی برداشتن دنبالچه (کوکسیژکتومی) ممکن است توصیه شود. جهت تزریق اپیدورال می‌توانید با کلینیک درد مهرگان تماس بگیرید.

تماشا کنید: تزریق در ناحیه دنبالچه (کودال)

بررسی اجمالی درد دنبالچه

درد دنبالچه در پایین ستون فقرات، ناحیه‌ای به نام دنبالچه است. درد می‌تواند ناشی از زمین خوردن، زایمان، نشستن زیاد یا در موارد نادر تومور باشد. تشخیص اغلب شامل رد سایر شرایطی است که باعث درد در نزدیکی دنبالچه می‌شود. زخم دنبالچه ممکن است هفته‌ها تا ماه‌ها طول بکشد تا بهبود یابد. اکثر بیماران با نشستن روی یک بالشتک شکل دار، فیزیوتراپی و تزریق استروئید به مفصل بهبود می‌یابند.

درد دنبالچه یا کوکسیداینیا چیست؟

دنبالچه که در پایه ستون فقرات قرار دارد از 3 تا 5 مهره استخوانی تشکیل شده است. با رباط ها و ماهیچه‌های قوی به ساکروم می‌چسبد.
درد در دنبالچه بسته به وسعت و علت آسیب از خفیف تا شدید متغیر است.
اگر درد حاد به طور ناگهانی رخ می دهد و معمولاً طی چند روز تا چند هفته بهبود می یابد.
درد مزمن ممکن است کسل کننده و دردناک باشد. ناشی از التهاب است و بیش از سه ماه ادامه دارد.

درد دنبالچه

علائم درد دنبالچه چیست؟

درد دنبالچه معمولا در ناحیه بین باسن به وجو می‌آید. به خصوص هنگام نشستن می‌تواند دردناک باشد. برخی افراد در سوار شدن به ماشین مشکل دارند. درد ممکن است همیشه احساس شود یا با فعالیت‌هایی که بر روی دنبالچه فشار وارد می کند، مانند: دوچرخه سواری یا اسب سواری، بدتر شود. درد همچنین هنگام حرکت از حالت نشسته به حالت ایستاده یا بالعکس می‌تواند بدتر شود.

علت ایجاد درد دنبالچه چه می‌تواند باشد؟

دنبالچه ممکن است در اثر افتادن ناگهانی، زایمان، خم شدن بیش از حد هنگام نشستن، دررفتگی جزئی یا خار استخوانی آسیب ببیند. چاقی خطر درد را افزایش می دهد، زیرا فشار بیشتری را روی استخوان آن وارد می‌کند. درد همچنین می تواند بدون دلیل شناخته شده ایجاد شود. در زنان بیشتر از مردان رخ می‌دهد و می‌تواند در هر سنی رخ دهد.

روش تشخیص درد دنبالچه چیست؟

ارزیابی شامل تاریخچه پزشکی و معاینه فیزیکی است. پزشک متخصص درمان درد دنبالچه تمام اطلاعاتی را که ارائه می‌دهید، از جمله سابقه آسیب، محل درد و مشکلات ایستادن یا نشستن را در نظر می‌گیرد. ممکن است از شما خواسته شود در موقعیت‌های مختلف بایستید یا حرکت کنید و به جایی که احساس درد می‌کنید اشاره کنید.
آزمایشات خاص به تعیین اینکه آیا دنبالچه منشا درد شماست یا خیر کمک می‌کند. معاینه رکتوم می‌تواند به رد احتمال کیست کمک کند. ممکن است برای کمک به تشخیص و بررسی مشکلات بالای ستون فقرات، مطالعات تصویربرداری مانند اشعه ایکس، CT  یا MRI تجویز شود. سایر بیماری‌هایی که می‌توانند شبیه این مشکل یا کوکسیدینیا باشند عبارتند از سیاتیک، زونای باسن، ساکروایلییت یا شکستگی.

مطالعه کنید: تزریق اپیدورال لگن

چه درمان‌هایی برای این بیماری در دسترس هستند؟

درمان غیر جراحی:

یک “بالشتک راحتی” با شکلی که یک بریدگی زیر دنبالچه دارد، اغلب اولین خط درمان است. اگر حرکات روده باعث افزایش درد شود، تغییرات رژیم غذایی (افزایش فیبر) و نرم‌کننده‌های مدفوع می‌تواند مفید باشد. برخی از بیماران ممکن است به داروهای ضد التهاب خوراکی یا چسب‌های موضعی، کرم‌ها یا پماد ضد درد نیاز داشته باشند.

فیزیوتراپی:

فیزیوتراپیست می‌تواند یک درمان کششی برای کاهش سفتی عضلات اطراف دنبالچه ایجاد کند. آنها همچنین می‌توانند تکنیک‌های موبیلیزاسیون را در اطراف دنبالچه و لگن برای کمک به کاهش درد ناشی از جای زخم یا سفتی انجام دهند. تمریناتی را در خانه برای تقویت ناحیه دنبالچه و کف لگن انجام دهید.

ورزش عضلات دنبالچه:

به پشت دراز بکشید و هر دو زانو را خم کنید. ماهیچه‌های شکم خود را در حالی که ناف را به سمت ستون فقرات فرو برده‌اید، سفت کنید ولی نفس خود را حبس نکنید. 15 تکرار، 5-10 ثانیه نگه دارید، 3 بار در روز.

تمرینات کگل:

ماهیچه‌های کف لگن خود را منقبض کنید انگار می‌خواهید جلوی جریان ادرار را بگیرید. عضلات کف لگن را منقبض و بلند کنید. 15 تکرار، 2-4 ثانیه نگه دارید، 3 بار در روز

درمان خانگی عفونت رحم و کمر درد

تزریق مفاصل:

استروئیدها می توانند برای کاهش تورم و التهاب اعصاب درد دنبالچه مفید باشند. تزریق مفاصل یک روش کم تهاجمی است که در آن پزشک یک کورتیکواستروئید و یک داروی بی‌حس کننده ضد درد را به مفصل دردناک تزریق می‌کند. نتایج معمولا موقتی هستند، اما اگر تزریق مفید باشد، می‌توان آن را تا 3 بار در سال تکرار کرد. (جهت مشاوره برای درمان این مشکل می‌توانید از طریق شماره مستقیم کلینیک درد مهرگان تماس بگیرید.)

بلوک عصبی:

تزریق به اعصاب بلوک یا به طور خاص‌تر، بلوک‌های گانگلیونی یکی از روش‌های مفید درمان درد دنبالچه می‌باشد. تزریق‌های موفقیت‌آمیز نشان می‌دهد که می‌توانید از عصب‌کشی با فرکانس رادیویی یا آر اف سود ببرید. روشی که از جریان الکتریکی برای از بین بردن رشته‌های عصبی حامل سیگنال‌های درد در مفصل استفاده می‌کند.

جراحی باز برای درمان درد دنبالچه:

در موارد نادر، اگر درمان‌های غیرجراحی و تزریق‌ها باعث تسکین درد نشوند، برداشتن دنبالچه با جراحی توصیه می‌شود.

مطالعه کنید: تزریق بلوک عصبی

پیشگیری از ایجاد درد دنبالچه

شما می‌توانید با اتخاذ وضعیت مناسب، با اجتناب از نشستن طولانی مدت و با اجتناب یا به حداقل رساندن فعالیت دردناک، از ناحیه دنبالچه محافظت کنید. انجام ندادن حرکاتی که باعث درد می‌شود، نگرش مثبت، فعالیت منظم و بازگشت سریع به کار از عناصر مهم بهبودی هستند. اگر در ابتدا نمی‌توانید وظایف شغلی معمول خود را انجام دهید، شغل خود را برای مدتی محدود تغییر دهید.

راه‌های پیشگیری از بازگشت درد دنبالچه:

•          وضعیت مناسب در هنگام نشستن، ایستادن، حرکت کردن
•          ورزش منظم همراه با کشش و تقویت
•          تجهیزات و روش‌های مناسب در صورت شرکت در ورزش‌های سنگین
•          استفاده از کمربند ایمنی در سفر
•          یک محل کار استاندارد
•          تغذیه خوب، وزن مناسب، کاهش چربی بدن
•          تکنیک‌های کنترل استرس و آرامش
•          سیگار کشیدن ممنوع

ویدئو را تماشا کنید: چرا تزریق اپیدورال مفید است؟
اگر به هر دلیلی دچار این عارضه هستید، برای درمان آن می‌توانید با کلینیک فوق تخصصی درد مهرگان تماس بگیرید. یا با شماره مستقیم 02122873994 تماس بگیرید.

درمان درد (دنباله)

اگر کارهای ساده ای مانند تمرینات کف لگن و ایبوپروفن به درد (دنباله) شما کمک نکرده باشد، درمان های بیشتری در دسترس است.

2 درمانی که ممکن است ابتدا توصیه شود عبارتند از:

فیزیوتراپی – ماهیچه های اطراف دنبالچه را می توان برای کمک به کاهش درد دستکاری کرد
تزریق کورتیکواستروئید و بی حسی موضعی – به مفصلی که دنبالچه را به پایین ستون فقرات شما متصل می کند. معمولاً حداکثر 2 تزریق در ماه های متوالی انجام می شود
اگر فیزیوتراپی و تزریق به کاهش درد کمک نکرد، ممکن است جراحی برای برداشتن بخشی یا تمام دنبالچه شما توصیه شود.

علل درد دنبالچه (دنباله)

بارداری و زایمان
آسیب یا تصادف، مانند افتادن روی دنبالچه شما
فشار مکرر یا طولانی مدت روی دنبالچه – به عنوان مثال، پس از نشستن طولانی مدت در حین رانندگی یا دوچرخه سواری
وضعیت بد
اضافه وزن یا کم وزن بودن
حرکت بیش از حد مفصل (افزایش انعطاف پذیری) مفصلی که دنبالچه را به پایین ستون فقرات متصل می کند.
گاهی اوقات علت درد دنبالچه ناشناخته است.https://youtu.be/3B_Sh5qM76o?si=qGWuFkCqXYOgjlH0

دژنراتیو دیسک به بیماری در ستون فقرات کمری یا کمر به سندرمی اطلاق می شود. در این بیماری ساییدگی و پارگی دیسک ستون فقرات ناشی از افزایش سن باعث کمردرد می شود.

ساختار دیسک کمر

دیسک‌های بین مهره‌ای ساختارهای فیبری و سختی هستند که به عنوان رباط بین مهره‌ها عمل می‌کنند. این دیسک ها فشار را جذب و برای ستون فقرات بالشتکی ایجاد می‌کنند. آنها انعطاف‌پذیر و در عین حال به اندازه کافی محکم هستند تا حرکت‌هایی مانند خم شدن به جلو، عقب و پهلو به پهلو را تسهیل کنند.

علیرغم آنچه از نام آن پیداست، بیماری دژنراتیو دیسک کمر یک بیماری واقعی در نظر گرفته نمی شود. بلکه شرایطی است که با افزایش سن و گذر زمان در برخی افراد ایجاد می شود. دیسک‌ کمر به طور طبیعی با استفاده و افزایش سن سفت و همه افراد دچار انحطاط دیسک می‌شوند. بیماری دژنراتیو دیسک کمر فقط به وضعیت انحطاط دردناک دیسک اشاره دارد. در این حالت با تثبیت تدریجی ستون فقرات، کاهش علائم غیر معمول نیست.

آرایش دیسک‌های بین مهره ای

دیسک بین مهره ای از سه بخش اصلی تشکیل شده است:

1. فیبروز حلقوی
   قسمت بیرونی دیسک کمر از حلقه های متحدالمرکز کلاژن تشکیل شده است. این کلاژن ها با حرکت ستون فقرات پیچ خورده و خم می شوند.
2. نوکلئوس پالپوزوس
   فضای داخلی دیسک مخلوطی ژل مانند از آب و پروتئین است که باعث ایجاد بالشتک بین بدنه های مهره می شود.
3. صفحات انتهایی غضروفی
   بین دیسک کمر و هر جسم مهره ای یک صفحه انتهایی ساخته شده از غضروف قرار دارد. این صفحه دیسک کمر را به مهره ها متصل می کند. صفحه دیسک به عنوان دروازه بان عمل می کند و جریان اکسیژن و مواد مغذی را به فضای دیسک کنترل می کند.

ریشه های عصبی و رگ های خونی فقط به بیرونی ترین ناحیه دیسک های ستون فقرات نفوذ می کنند، به این معنی که دیسک ها توانایی ترمیم و عصب دهی کمی دارند. دیسک ها عمدتاً از انتشار سلول های خونی از طریق صفحات انتهایی تغذیه می شوند.

دیسک تحلیل رفته با کاهش قابل توجهی در هیدراتاسیون مشخص می‌شود. باعث می شود دیسک کمر انعطاف ناپذیر، کوچکتر و مستعد پارگی در قسمت بیرونی باشد. هنگامی که یک دیسک تحلیل می‌رود، می‌تواند .

ساختار و مکانیک ستون فقرات کمری، را تغییر دهد.

بیماری دژنراتیو دیسک چیست؟

بیماری دژنراتیو دیسک زمانی است که تغییرات طبیعی که در دیسک های ستون فقرات شما اتفاق می افتد باعث درد می شود. علیرغم نامش، این وضعیت در واقع یک بیماری نیست. دیسک دژنراتیو وضعیتی است که به مرور زمان در اثر صدمات، ورزش، فعالیت های روزانه یا خشک شدن و کوچک شدن دیسک ستون فقرات ایجاد می شود.

دیسک های ستون فقرات چیست؟

این ساختار مانند ضربه گیر بین مهره ها یا استخوان های ستون فقرات شما هستند. آنها به کمر شما کمک می کنند تا انعطاف پذیر بماند تا بتوانید خم شوید و بپیچید. با افزایش سن، آنها می توانند نشانه هایی از ساییدگی و پارگی را نشان دهند. آنها شروع به شکستن می کنند و ممکن است به خوبی کار نکنند.

تقریباً دیسک‌های همه در طول زمان خراب می‌شوند، اما همه احساس درد نمی‌کنند. اگر دیسک های ستون فقرات فرسوده دلیل آسیب شما هستند، به بیماری دیسک دژنراتیو مبتلا هستید.

انواع بیماری دژنراتیو دیسک

انحطاط دیسک معمولاً در قسمت‌هایی از ستون فقرات که بیشترین حرکت را دارند ایجاد می‌شود: کمر یا گردن.

بیماری دژنراتیو دیسک کمر

کمر شما یا ستون فقرات کمری دارای پنج مهره است که بزرگترین استخوان های پشت شما هستند. پزشکان از آنها به عنوان L1 تا L5 یاد می کنند. دیسک های ستون فقرات هر یک از این مهره ها را جدا می کنند. حدود 90 درصد از مشکلات دیسک ناشی از بیماری دژنراتیو دیسک در پایین ترین قسمت های ستون فقرات کمری شما اتفاق می افتد.

عوامل خطر بیماری دژنراتیو دیسک

تعدادی از چیزها خطر انحطاط دیسک را افزایش می دهد. برخی از آنها را می توان اجتناب کرد، در حالی که برخی دیگر نمی توانند.

پیری

با بالا رفتن سن، دیسک های شما شروع به تخریب می کنند. برخی از کارشناسان تخمین می زنند که از هر 10 نفر حدود 9 نفر تا سن 60 سالگی علائم انحطاط دیسک را نشان می دهند. اما این طبیعی است و همیشه باعث درد یا علائم دیگر نمی شود. اگر علائمی دارید، احتمالاً به بیماری دژنراتیو دیسک مبتلا هستید.

چاقی

چندین مطالعه اضافه وزن را با آسیب ستون فقرات، از جمله بیماری دژنراتیو دیسک مرتبط دانسته اند. اضافه وزن به تمام قسمت های ستون فقرات شما فشار وارد می کند. اگر چاقی دارید و بیشتر وزن خود را در وسط خود حمل می کنید، خطر ابتلا به بیماری دژنراتیو دیسک ممکن است بالا باشد.

سنگین کردن و کارهای دستی

برخی تحقیقات نشان می‌دهد که مشاغلی که در آن‌ها مجبور به انجام کارهای سنگین سنگین هستید، ممکن است خطر انحطاط دیسک را افزایش دهند.

سابقه خانوادگی

آیا یکی از والدین شما یا هر دوی آنها بیماری دژنراتیو دیسک داشتند؟ اگر چنین است، ممکن است در معرض خطر بیشتری باشید زیرا ممکن است در خانواده ها ایجاد شود. دانشمندان ژن‌های زیادی را شناسایی کرده‌اند که ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهند.

برآمدگی دیسک کمر یا لغزندگی دیسک کمر یا اسپوندیلولیستزیس (Spondylolisthesis) یکی از عوارض ستون فقرات است. برآمدگی دیسک معمولاً با لغزندگی رو به جلو یا عقب یک مهره نسبت به مهره بعدی رخ می دهد. سرخوردن رو به جلوی مهره بالایی روی مهره پایینی آنترولیستزیس گفته می‌شود. حال آن که سر خوردن رو به عقب به اصطلاح رترولیستزیس گفته می‌شود.

بهتر است قبل از ایجاد عوارض، با کلینیک درد مهرگان مشورت فرمایید.

نشانه های بیرون زدگی دیسک

هنگامی که یک دیسک در قسمت پایین ستون فقرات شما برآمده یا پاره می شود، ممکن است در ناحیه کمر و یا پای خود احساس درد کنید. برای اینکه علت اصلی دیسک کمر خود را شناسایی کنید سه علت مهم آن را بیان می‌کنیم:

1. در هنگام نشستن
   فعالیتی که فشار زیادی بر دیسک‌های تحتانی ستون فقرات شما وارد می‌کند نشستن است. اگر فتق یا برآمدگی دیسک کمر دارید، این افزایش فشار در داخل دیسک ممکن است باعث برجسته‌تر شدن برآمدگی شود. همچنین ممکن است هنگام نشستن کمردرد شما را تشدید کند.

بیرون زدگی دیسک

1. انتشار درد به پا (سیاتیک)
   دیسک‌های کمر شما معمولاً در ناحیه خلفی (پشت) و یا جانبی (سمت راست یا چپ) که در مجاورت ریشه‌های عصبی نخاعی شما قرار دارد، فتق یا برآمدگی دیسک کمر دارند. فتق دیسک ممکن است از طریق یکی یا چند مورد زیر این ریشه‌های عصبی را تحت تأثیر قرار دهد:
   • فشار بر عصب: هنگام نشت برآمدگی دیسک یا محتوای داخلی به بیرون، مستقیماً روی ریشه عصبی  فشار می‌آورد.
   • تحریک شیمیایی: هنگامی که فتق دیسک مواد تحریک کننده شیمیایی اسیدی را از مواد دیسک خارج می‌کند، ممکن است باعث التهاب و تحریک در ناحیه اطراف ریشه عصب شود.
     سپس عملکرد ریشه عصبی آسیب‌دیده تغییر می‌کند و ممکن است درد سوزشی همراه با بی‌حسی، ضعف یا سوزن سوزن شدن در جلو و یا پشت ران، ساق و یا پای خود احساس کنید. به این علائم معمولاً سیاتیک می‌گویند. علائم و نشانه های سیاتیک معمولاً روی یک پا تأثیر می گذارد.
2. درد تشدید توسط فعالیت‌های خاص
   کمردرد و یا سیاتیک ممکن است زمانی که فعالیت‌های خاصی انجام می‌دهید بدتر شود، مانند:
   • خم شدن به جلو یا پایین آوردن سر
   • بلند کردن یک جسم سنگین
   • هل دادن یا کشیدن یک جسم سنگین
   • سرفه کردن
   • عطسه کردن

برآمدگی دیسک گردن

دیسک برآمده در ستون فقرات گردنی می‌تواند در هر یک از مهره‌هایی که ستون فقرات بالایی را تشکیل می‌دهند، رخ دهد که به‌عنوان C1 تا C7 توصیف می‌شود. این وضعیت زمانی رخ می دهد که فشاری که در قسمت داخلی دیسک های گردن قرار دارد، لایه بیرونی دیسک های بین مهره ای را کشیده و باعث برآمدگی آن ها می شود. دیسک C5-6 شایع ترین محل برآمدگی دیسک ستون فقرات گردنی است که به دنبال آن برآمدگی های C6-7 و سپس C4-5 قرار دارد.

درد رادیکولر ناشی از عصب سیاتیک

دیسک های برآمده گردن می توانند علائمی مانند درد، بی حسی، گزگز و ضعف را ایجاد کنند که از طریق گردن، شانه ها، بازوها، دست ها و انگشتان تابش می کند. این دیسکها همچنین می تواند منجر به میلوپاتی و آسیب به نخاع شود. این مشکل، اختلال در راه رفتن، مشکل در انجام حرکات ظریف و سنگینی در پاها می‌دهد.

دیسک برآمده قفسه سینه

ستون فقرات قفسه سینه از استخوان ترقوه تا انتهای قفسه سینه گسترش یافتهاست. قسمت توراسیک از 12 مهره با برچسب T1-T12 تشکیل شده است. اگرچه برآمدگی دیسک در این ناحیه نادر است، اما می‌تواند علائمی مانند درد در قسمت بالای کمر را ایجاد کند که به معده و قفسه سینه می‌رسد.

برآمدگی دیسک قفسه سینه با مشکلات گوارشی، ریوی یا قلبی اشتباه تشخیص داده می شود. به همین دلیل است که برای تشخیص دقیق، مشورت سریع با یک پزشک متخصص بسیار حیاتی است.

دیسک برآمده کمر

دیسک‌های برآمده در قسمت پایین کمر یا ستون فقرات کمری می‌توانند از طریق مهره‌های L1-L5 که از کمر تا بالای باسن امتداد دارند، ایجاد شوند. آنها در این ناحیه بسیار شایع هستند و می توانند منجر به علائمی مانند درد پا، بی حسی در پاها، پاها یا انگشتان پا، کمردرد حاد و سایر علائم شوند. تقریباً 90 درصد از دیسک‌های برآمده در L4-L5 و L5-S1 رخ می‌دهند و باعث ایجاد درد در عصب L5 یا S1 می‌شوند که به سمت پایین عصب سیاتیک تابش می‌کند. دیسک برآمده در قسمت 4 و 5 کمری (L4-L5) معمولاً باعث گیرافتادگی عصب L5 می شود.

در ستون فقرات کمری، علائم به طور گسترده ای با مهره های خاصی که تحت تاثیر قرار می گیرند متفاوت است. علامت های L1 یا L2 شامل درد در ناحیه کمر و کشاله ران و/یا دردی است که به قسمت جلویی بالایی و داخل ران تابش می‌کند. علائم L3 یا L4 شامل درد در قسمت پایین کمر و/یا دردی است که به عضلات چهارسر ران در جلوی ران تابش می‌کند. علائم L5 شامل درد در قسمت پایین کمر و/یا درد در قسمت بیرونی ساق پا تا انگشتان پا است که ممکن است شامل بی حسی، ضعف و گزگز باشد.

بهبود برآمدگی دیسک کمر

درد لغزندگی دیسک کمر معمولاً سریع ظاهر می‌شود. در بیشتر موارد، هیچ دلیل مشخصی برای درد وجود ندارد، مانند یک آسیب خاص یا فعالیت شدید بدنی. با این حال، درد ناگهانی احساس می‌شود.

این وضعیت می‌تواند بسیار دردناک باشد، اما برای اکثر افراد، علائم آن خیلی طول نمی‌کشد. تقریباً 90 درصد از افرادی که لغزندگی دیسک کمر دردناک را تجربه می‌کنند،

طی 6 هفته خوب می‌شوند  و دیگر درد را احساس نمی‌کنند، حتی اگر هیچ درمان پزشکی برای آن دریافت نکرده باشند.

علائم لغزندگی دیسک کمر و زمان مراجعه به پزشک

به گفته دکتر محید نجفی مدیر کلینیک درد مهرگان در صورت مشاهده این 3 نشانه به پزشک مراجعه کنید. پزشک کلینیک درد مهرگان ممکن است ترکیبی از درمان‌های غیرجراحی مانند داروهای تسکین‌دهنده درد و یک برنامه فیزیوتراپی و همچنین ارجاع به فوق تخصص درد ‌برای تزریق‌های کمری با هدایت تصویر را برای کمک به کاهش التهاب و تسکین درد توصیه کند.

اگر مشکلی در کنترل حرکات روده و یا مثانه، بی‌حسی در قسمت داخلی ران و ناحیه تناسلی خود و یا مشکل در شروع ادرار دارید، فوراً با پزشک خود مشورت کنید.

این علائم و نشانه‌ها ممکن است نشان دهنده سندرم دم اسبی باشد، یک اورژانس پزشکی جدی، که با برخی فتق های شدید دیسک کمر امکان پذیر است.

مترجم: دکتر محید نجفی متخصص بیهوشی و درد، مدیر کلینیک درد مهرگان

تسکین درد دیسک کمر برای هرکسی متفاوت و ممکن است برای درمان از روشهای مختلفی استفاده شود. فتق دیسک کمر ممکن است باعث ایجاد دردی شود که به صورت تیز، سوزش یا تیر کشنده  از قسمت پایین کمر، از مسیر باسن و پایین پا (سیاتیک) توصیف می‌شود.

نکات مهم جهت تسکین درد دیسک کمر

در اینجا 5 نکته کمتر شناخته شده برای کمک به تسکین درد و ایجاد احساس بهتر در شما آورده شده است:

گرما و سرما درمانی می‌تواند به کاهش اسپاسم و درد عضلانی کمک کند

اعمال گرما و یا سرما درمانی در قسمت پایین کمر می‌تواند اسپاسم عضلانی را که معمولاً با فتق دیسک کمر وجود دارد کاهش دهد. گرما به شل شدن سفتی عضلانی که باعث اسپاسم می‌شود، افزایش جریان خون و بهبود خاصیت ارتجاعی بافت همبند کمک می‌کند. سرما دمای بافت محلی را کاهش می‌دهد که اثر ضد درد و ضد التهابی ایجاد می‌کند و در نتیجه درد را کاهش می‌دهد.

• • برای کاهش گرفتگی عضلانی، کیسه یا حوله گرم را در قسمت پشت خود بگذارید و این کار را صبحها یا قبل از انجام حرکات کششی ورزشی اعمال کنید.
  • سعی کنید یک پد گرم کننده یا کمپرس گرم را به صورت دوره ای در طول روز روی کمر خود قرار دهید. (حتما از یک سد فیزیکی مانند دستمال پارچه ای برای جلوگیری از آسیب حرارتی استفاده کنید).
  • همین روش را می‌توان با یک کیسه یخ بعد از کشش، ورزش یا ماساژ برای تسکین درد استفاده کرد (حتما از یک سد فیزیکی مانند حوله پارچه ای استفاده کنید تا از آسیب سرمایی جلوگیری کنید).
  • سایر وسایل انتقال گرما عبارتند از پوشش حرارتی چسبنده (حرارت مداوم و سطح پایین را در طی چندین ساعت فراهم می کند)، حمام گرم و یا دوش گرفتن در پایان روز.

به توصیه دکتر مجید نجفی چندین گزینه را امتحان کنید و ببینید چه چیزی برای شما بهتر است. نوع وسیله ایجاد کننده گرما و نحوه استفاده از آن اغلب به اولویت شخصی بستگی دارد.

فعالیت بدنی متوسط و آزاد شدن اندورفین

اگرچه ممکن است غیر منطقی به نظر برسد، اما در صورت داشتن فتق دیسک کمر، فعال ماندن می تواند درد را تسکین دهد. هنگامی که ورزش می کنید، بدن اندورفین ترشح می‌کند که به طور طبیعی می تواند خلق و خوی شما را بهبود بخشد و درک درد را کاهش دهد.
اکثر افراد مبتلا به فتق دیسک کمر قادر به تحمل فعالیت های کم هستند مانند:

• • پیاده روی در بیرون یا روی تردمیل
  • استفاده از مربی در تمرین سبک
  • دوچرخه سواری با دوچرخه دراز کشیده

اگر درد شما شدید است، ممکن است بخواهید یک فعالیت داخل  آب مانند آب درمانی را امتحان کنید. فعالیت‌های داخل  آب اغلب توصیه می‌شود زیرا شناور بودن در آب با گرانش مقابله می کند و تحمل بار روی دیسک های ستون فقرات شما را کاهش می‌دهد. پزشکان متخصص و فوق تخصص کلینیک درد مهرگان ممکن است یک برنامه فیزیوتراپی در آب یا شنا را به شما پیشنهاد دهد.

تاثیر برخی از موقعیت های خواب در تسکین درد دیسک کمر

درد ناشی از فتق دیسک کمر می تواند در طول شب بدتر شود. یا برعکس ممکن است هنگام خوابیدن در وضعیتی که فشار از ستون فقرات کاهش می یابد، راحت بخوابید. چند گزینه خوب عبارتند از:

• • از یک بالش زیر زانو برای کمک به کاهش فشار در قسمت پایین کمر استفاده کنید
  • به پهلو دراز بکشید و یک بالش بین زانوهای خود قرار دهید تا ستون فقرات شما صاف و باسن شما متعادل بماند.

موقعیت خواب ترجیحی شما و قرار دادن بالش احتمالاً با توجه به محل فتق دیسک شما تعیین می شود. چند بالش و موقعیت مختلف را امتحان کنید تا ببینید چه چیزی برای شما بهتر است.

کاهش درد سیاتیک با روش مک کنزی

روش مکنزی یکی از انواع فیزیوتراپی است که شامل رویکرد خاصی برای ورزش است. برای درد فتق دیسک کمر، هدف این است که درد را از ساق پا (سیاتیک) دور کنید و آن را بیشتر در قسمت پایین کمر متمرکز کنید.

• • علائم خاص شما معمولاً تعیین می کند که فیزیوتراپیست کدام تمرینات را با روش مک کنزی پیشنهاد می کند.
  • پس از اینکه علائم شما از پای شما خارج شد، رویکرد معمولاً به توانبخشی طولانی مدت برای تقویت کمر و سایر گروه های عضلانی کلیدی تغییر می کند.

حتی پس از کاهش درد فتق دیسک کمر، برنامه تقویت و کشش کمر باید ادامه یابد تا خطر بازگشت درد کمر کاهش یابد.

تاثیر آزادسازی میوفاشیال یا ماساژ بر  کاهش درد

در حالی که درد میوفاشیال ممکن است منبع اصلی درد کمر نباشد، ممکن است یک منبع ثانویه از درد ناشی از فتق دیسک کمر و همچنین ساختارهای دیگر باشد. این موضوع می‌تواند با وضعیت نامناسب و عدم تحرک بدتر شود. رهاسازی میوفاشیال نوعی درمان دستی است که نشان داده شده است کمردرد را بهبود می‌بخشد. در حالی که تمرینات وضعیتی و رهاسازی میوفاشیال را می‌توان در فیزیوتراپی آغاز کرد، روش هایی وجود دارد که می توان در این مدت در خانه انجام داد.

• • از یک توپ لاکراس یا عصای ماساژ برای اعمال فشار بر روی نقاط دردناک یا ماشه ای در ناحیه کمر استفاده کنید.
  • هنگامی که یک نقطه دردناک یا ماشه ای روی کمرتان شناسایی شد، فشار را به مدت 1 تا 2 دقیقه ثابت نگه دارید تا عضله آزاد شود.
  • این مراحل را برای نقاط ماشه ای متعدد در ناحیه کمر تکرار کنید.
  • این تکنیک ممکن است در ابتدا درد را بدتر کند زیرا فشار بر عضلات ملتهب وارد می‌شود. استفاده از سرما درمانی (یخ) پس از رهاسازی میوفاشیال برای کاهش درد بسیار توصیه می شود.

در حالی که درد اکثر دیسک های کمری معمولاً در 6 هفته برطرف می‌شود، شما می خواهید در این مدت آن را مدیریت کنید و کنترل درد خود را به دست بگیرید. این نکات ممکن است برای همه کارساز نباشد، و ممکن است قبل از یافتن آنچه برای کمک به تسکین درد فتق دیسک کمر شما بهترین کار را انجام می دهد، زمان ببرد.

مترجم دکتر مجید نجفی متخصص بیهوشی و درد، مدیر کلینیک درد مهرگان