۲۸ آبان ۱۴۰۱ توسط کلینیک درد مهرگان 0 دیدگاه

سندرم مفصل‌ فاست و آرتریت چیست؟

سندرم مفصل‌ فاست یک بیماری شبیه به آرتریت ستون فقرات است که می‌تواند منبع مهمی برای درد کمر و گردن باشد. این به دلیل تغییرات دژنراتیو در مفاصل بین استخوان‌های ستون فقرات ایجاد می‌شود. غضروف داخل مفصل‌ فاست می‌تواند تجزیه شود و ملتهب شود و سیگنال‌های درد را در انتهای عصب مجاور ایجاد کند. ممکن است برای مدیریت علائم از دارو، فیزیوتراپی، تزریق مفاصل، بلوک‌های عصبی و فرسایش عصبی استفاده شود. علائم مزمن .ممکن است نیاز به جراحی برای جوش دادن مفصل داشته باشد

آناتومی مفاصل فاست

ستون فقرات از ستونی از استخوان‌های متحرک به نام مهره تشکیل شده‌است که به یکدیگر متصل می‌شوند. هر مهره به عنوان یک مجموعه سه مفصلی با یک دیسک بزرگ در جلو و دو مفصل در پشت عمل می‌کند. این طراحی سه پایه قوی است، استخوان‌ها را به هم متصل نگه می‌دارد و درعین حال به ستون فقرات ما اجازه می‌دهد تا خم شود و بپیچد. فاست‌ها مفاصل سینوویال هستند که با غضروف پوشانده شده‌اند، در مایع سینوویال روان شده و توسط یک کپسول مفصلی پوشانده شده‌اند. مفاصل‌ فاست سالم هنگام حرکت پشت سر می‌لغزند، اما از پیچش بیش از حد جلوگیری می‌کنند.

مطالعه کنید: تزریق مفصل فاست گردن، قفسه سینه و کمر

سندرم مفصل‌ فاست چیست؟

دردی که از یک یا چند مفصل‌ فاست ایجاد می‌شود، سندرم مفصل‌ فاست یا آرتروپاتی‌ فاست نامیده می‌شود. تغییرات دژنراتیو در ستون فقرات ممکن است باعث شود وزن بدن به طور ناهموار به مفاصل‌ فاست منتقل شود. این بار اضافی باعث ساییدگی و پارگی مفصل می‌شود و به مرور زمان آن را تغییر می‌دهد: کپسول مفصل نازک می‌شود، غضروف صاف شکسته می‌شود و مانند یک خیابان سنگفرش نامنظم می‌شود و ممکن است خارهای استخوانی ایجاد شود. مشابه آرتریت مفصل زانو، این تغییرات باعث می‌شود مفصل حرکت سیال را دشوار کند و با ملتهب شدن و تحریک شدن واکنش نشان می‌دهد. مفصل تحریک شده سیگنال‌های درد را از طریق اعصاب کوچک در کپسول به نام اعصاب حسی شاخه داخلی به مغز می‌فرستد. به نوبه خود، ماهیچه‌های این ناحیه می توانند سفت و اسپاسم شوند.

علائم

سندرم مفصل‌ فاست

چیست؟

دژنراسیون مفصل‌فاست می‌تواند بدون درد باشد تا زمانی که یک رویداد باعث ایجاد علائم شود. علائم متعددی وجود دارد که نشان می‌دهد درد فرد از مفاصل‌ فاست نشات می‌گیرد. این درد اغلب یک درد منتشر و مبهم در کمر است که مستقیماً روی ستون فقرات قرار دارد که می تواند به باسن گسترش یابد. در گردن می توان آن را در شانه‌ها و پشت جمجمه احساس کرد.
حرکاتی مانند خم شدن به سمت عقب یا چرخش به پهلو به سمت مفصل آسیب دیده باعث درد می‌شود. ایستادن یا دوره‌های عدم تحرک ممکن است درد را بدتر کند. فعالیت‌هایی که باعث کاهش وزن از روی مفصل می‌شود مانند نشستن، خم شدن به جلو یا تغییر وضعیت ممکن است درد را کاهش دهد. علائم مفصل‌فاست نیز ممکن است شبیه درد فتق دیسک باشد. در صورت ایجاد خارهای استخوانی و فشار بر روی اعصاب نخاعی ممکن است درد در بازوها یا پاها احساس شود. درد ممکن است مزمن باشد یا به صورت دوره‌ای تشدید شود.

مفصل‌ فاست

مفصل‌ فاست

 

علل چیست؟

با افزایش سن، غضروف مفاصل ما تحلیل می‌رود. آسیب، حرکات تکراری، چاقی، وضعیت نامناسب و سایر شرایط ستون فقرات که نحوه قرار‌گرفتن و حرکت مفاصل‌فاست را تغییر می‌دهند، می‌توانند باعث درد شوند.
تغییرات در مفاصل‌ فاست می‌تواند با زوال دیسک مهره شروع شود. هنگامی که بار وزن بدن به مفصل‌ فاست منتقل می‌شود، غضروف شکسته می‌شود، فضای مفصل باریک می‌شود و استخوان‌ها به هم ساییده می‌شوند.

چه کسی تحت تأثیر قرار می‌گیرد؟

سندرم مفصل‌فاست هم در مردان و هم در زنان رخ می‌دهد. این بیماری در سنین 40 تا 70 سالگی و در افرادی که مستعد ابتلا به آرتروز هستند بیشتر شایع است. همچنین ممکن است در افرادی که آسیب ستون فقرات داشته‌اند ایجاد شود.

سندرم مفصل‌ فاست چگونه تشخیص داده می‌شود؟

درد صورت می تواند مشابه سایر بیماری‌های ستون فقرات باشد. تشخیص دقیق برای تعیین اینکه آیا مفصل‌فاست منبع درد شما است یا خیر، مهم است. ارزیابی شامل تاریخچه پزشکی و معاینه فیزیکی است. پزشک تمام اطلاعات ارائه شده از جمله هرگونه سابقه آسیب، محل درد و مشکلات ایستادن یا خواب را در نظر می‌گیرد.
ممکن است از شما خواسته شود در موقعیت‌های مختلف بایستید یا حرکت کنید و به جایی که احساس درد می‌کنید اشاره کنید. پزشک ممکن است مفاصل شما را دستکاری کند یا روی ستون فقرات احساس حساسیت کند.
ممکن است برای کمک به تشخیص و بررسی سایر مشکلات مربوط به ستون فقرات و لگن، مطالعات تصویربرداری مانند اشعه ایکس، سی تی یا ام آر آی تجویز شود.
تزریق تشخیصی مفصل‌ فاست اغلب برای تایید علت درد انجام می‌شود. مفصل‌ فاست با یک داروی بی حس کننده موضعی و کورتیکواستروئید تزریق می‌شود. تزریق با استفاده از فلوروسکوپی اشعه ایکس برای اطمینان از قرار‌دادن دقیق سوزن در مفصل‌ فاست انجام می‌شود. سطح درد شما قبل از تزریق و 20 تا 30 دقیقه بعد از تزریق ارزیابی می‌شود و در هفته بعد کنترل می‌شود. اگر سطح درد شما بیش از 75 درصد کاهش یابد، درگیری مفصل‌ فاست تایید می‌شود. اگر سطح درد شما بعد از تزریق تغییر نکرد، بعید است که مفصل‌ فاست دلیل درد شما باشد.

چه درمان‌هایی ‌در دسترس هستند؟

در حالی که آرتریت مفصل‌ فاست قابل برگشت نیست، شواهدی وجود دارد که ورزش، تغییرات سبک زندگی و مدیریت دقیق کمردرد می‌تواند به کیفیت بهتر زندگی کمک کند. اگر درمان‌های محافظه کارانه به شما در مدیریت و کنترل درد کمک نکند، پزشک ممکن است تزریق، ابلیشن (فرکانس رادیویی عصبی) یا جراحی را توصیه کند.

مراقبت از خود:

نگه‌داشتن وضعیت صحیح و در یک راستا قراردادن ستون فقرات از کارهای مهمی است که می‌توانید برای جلوگیری از بروز اپیزودهای دردناک انجام دهید. ممکن است لازم باشد عادات روزانه ایستادن، نشستن و خواب خود را اصلاح کنید. کاهش وزن می‌تواند بار روی مفاصل‌ فاست را کاهش دهد و درد را کاهش دهد.
فیزیوتراپی ورزشی برای مفصل‌ فاست دردناک بسیار مفید است و می‌تواند به بهبود سریعتر شما کمک کند. فیزیوتراپیست‌ها می‌توانند تکنیک‌های صحیح بلند کردن و راه رفتن را به شما آموزش دهند و با شما برای تقویت و کشش ماهیچه‌های کمر، ساق پا و عضلات شکم شما کار خواهند کرد. اگرچه ممکن است یک فیزیوتراپ تمرینات تقویتی و کششی را به شما نشان دهد، این وظیفه شماست که آنها را دنبال کنید.

داروها:

برخی از بیماران ممکن است به داروهای ضد‌التهاب خوراکی یا چسب‌های موضعی، کرم‌ها، مرهم یا بریس‌های مکانیکی نیاز داشته‌باشند. گاهی اوقات شل کننده‌های عضلانی برای اسپاسم عضلانی تجویز می‌شود.

تزریق مفصل استروئیدی:

تزریق مفصل‌ فاست یک روش کم تهاجمی است که شامل تزریق یک کورتیکواستروئید و یک داروی بی‌حس‌کننده به مفصل دردناک است. استروئیدها می‌توانند تورم و التهاب اعصاب را کاهش دهند. تسکین درد می‌تواند از روزها تا سال‌ها طول بکشد و به شما اجازه می‌دهد تا با فیزیوتراپی و یک برنامه ورزشی، وضعیت شما بهبود یابد. در صورت عود درد، می توان این روش را تکرار‌کرد.

فرسایش با فرکانس رادیویی عصبی:

اگر تزریق استروئید به مفصل موفقیت آمیز باشد اما درد مکرر عود کند، ممکن است یک روش ابلیشن برای سوزاندن اعصاب کوچک کپسول مفصلی توصیه شود. ابتدا یک تست تشخیصی بلوک عصبی برای تعیین اینکه کدام اعصاب باید درمان شوند انجام می‌شود. بی حس کننده در طول عصب برای “مسدود کردن” درد تزریق می‌شود. اگر بلوک موفقیت‌آمیز باشد، فرسایش با فرکانس رادیویی احتمالاً باعث تسکین درد پایدارتر می‌شود.
یک روش فرسایش عصبی مشابه بلوک‌های عصبی انجام می‌شود. هنگامی که سوزن در جای خود قرار گرفت، یک الکترود وارد می‌شود و یک جریان فرکانس رادیویی برخی از رشته‌های عصبی شاخه داخلی حامل سیگنال‌های درد در مفصل را از بین می‌برد. تسکین درد ممکن است از 9 ماه تا بیش از 2 سال طول بکشد. این امکان وجود دارد که عصب از طریق ضایعه سوخته ایجاد شده دوباره رشد کند.

جراحی:

اگر تمام درمان‌های دیگر تسکین درد را فراهم نکنند، جراحی فیوژن ستون فقرات ممکن است یک گزینه باشد. این معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که تحت فشار قرار گرفتن ریشه عصبی ناشی از بزرگ شدن مفاصل‌ فاست، بیماری دژنراتیو دیسک یا بی‌ثباتی ستون فقرات باشد.

بهبودی و پیشگیری درد مفصل‌ فاست

مهم است که به خاطر داشته باشید که تزریقات و فرسایش فرکانس رادیویی ممکن است به علائم کمک کند، اما انحطاط زمینه ای ستون فقرات را تغییر نمی‌دهد.
تمرینات کششی، تقویتی و قلبی عروقی منظم ممکن است روند انحطاط را کاهش دهد و با بهبود قدرت و وضعیت کلی کمر و کاهش التهاب در بدن، استرس مفاصل‌ فاست را کاهش دهد.

تماشا کنید: عصب کشی کمر (آر اف) 

علائم و نشانه های آرتروپاتی فاست چیست؟

آرتروپاتی فاست کمری بیشتر در سطوح نخاعی L4-L5 و L5-S1 شایع است. علائم و نشانه‌های آرتروپاتی فاست شامل درد پشت یا گردن، بسته به محل مفصل فاست آسیب‌دیده است که با پیچ خوردن، ایستادن یا خم شدن به عقب بدتر می‌شود. درد معمولاً در یک قسمت خاص از ستون فقرات متمرکز است. با این حال، گاهی اوقات می تواند به عنوان یک درد مبهم در هر دو طرف کمر ظاهر شود. مفاصل آسیب دیده ممکن است بزرگ شده و بر ریشه های عصبی فشار وارد کنند و باعث ایجاد درد در اندام تحتانی شوند. درد آرتروپاتی فاست معمولاً با خم شدن به جلو با کاهش فشار روی مفاصل فاست تسکین می یابد.

با گذشت زمان، آرتروپاتی فاست می‌تواند منجر به عوارضی مانند استئوفیت‌ها (یعنی خارهای استخوانی) شود که برآمدگی‌های استخوانی کوچکی هستند که فضاهای موجود در ستون فقرات را برای عبور ریشه‌های عصبی باریک می‌کنند و در نتیجه باعث تنگی نخاع و درد بالقوه نوروپاتیک می‌شوند.

آرتروپاتی فاست چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص آرتروپاتی فاست معمولاً با شرح حال کامل بیمار و معاینه فیزیکی شروع می شود. برای ارزیابی ستون فقرات و شناسایی شواهد دژنراسیون مفصل فاست می‌توان آزمایش‌های تصویربرداری از جمله MRI، سی‌تی اسکن یا اشعه ایکس را نیز انجام داد. تزریق استروئیدهای ضد التهابی به مفاصل فاست نیز می تواند به تایید تشخیص کمک کند. اگر علائم پس از تزریق برطرف شد، احتمالاً فرد مبتلا به آرتروپاتی فاست است.https://youtu.be/ttZo5G7P-2o?si=ocVxzIhb7jxJtvET