دژنراتیو دیسک به بیماری در ستون فقرات کمری یا کمر به سندرمی اطلاق می شود. در این بیماری ساییدگی و پارگی دیسک ستون فقرات ناشی از افزایش سن باعث کمردرد می شود.

ساختار دیسک کمر

دیسک‌های بین مهره‌ای ساختارهای فیبری و سختی هستند که به عنوان رباط بین مهره‌ها عمل می‌کنند. این دیسک ها فشار را جذب و برای ستون فقرات بالشتکی ایجاد می‌کنند. آنها انعطاف‌پذیر و در عین حال به اندازه کافی محکم هستند تا حرکت‌هایی مانند خم شدن به جلو، عقب و پهلو به پهلو را تسهیل کنند.

علیرغم آنچه از نام آن پیداست، بیماری دژنراتیو دیسک کمر یک بیماری واقعی در نظر گرفته نمی شود. بلکه شرایطی است که با افزایش سن و گذر زمان در برخی افراد ایجاد می شود. دیسک‌ کمر به طور طبیعی با استفاده و افزایش سن سفت و همه افراد دچار انحطاط دیسک می‌شوند. بیماری دژنراتیو دیسک کمر فقط به وضعیت انحطاط دردناک دیسک اشاره دارد. در این حالت با تثبیت تدریجی ستون فقرات، کاهش علائم غیر معمول نیست.

آرایش دیسک‌های بین مهره ای

دیسک بین مهره ای از سه بخش اصلی تشکیل شده است:

1. فیبروز حلقوی
   قسمت بیرونی دیسک کمر از حلقه های متحدالمرکز کلاژن تشکیل شده است. این کلاژن ها با حرکت ستون فقرات پیچ خورده و خم می شوند.
2. نوکلئوس پالپوزوس
   فضای داخلی دیسک مخلوطی ژل مانند از آب و پروتئین است که باعث ایجاد بالشتک بین بدنه های مهره می شود.
3. صفحات انتهایی غضروفی
   بین دیسک کمر و هر جسم مهره ای یک صفحه انتهایی ساخته شده از غضروف قرار دارد. این صفحه دیسک کمر را به مهره ها متصل می کند. صفحه دیسک به عنوان دروازه بان عمل می کند و جریان اکسیژن و مواد مغذی را به فضای دیسک کنترل می کند.

ریشه های عصبی و رگ های خونی فقط به بیرونی ترین ناحیه دیسک های ستون فقرات نفوذ می کنند، به این معنی که دیسک ها توانایی ترمیم و عصب دهی کمی دارند. دیسک ها عمدتاً از انتشار سلول های خونی از طریق صفحات انتهایی تغذیه می شوند.

دیسک تحلیل رفته با کاهش قابل توجهی در هیدراتاسیون مشخص می‌شود. باعث می شود دیسک کمر انعطاف ناپذیر، کوچکتر و مستعد پارگی در قسمت بیرونی باشد. هنگامی که یک دیسک تحلیل می‌رود، می‌تواند .

ساختار و مکانیک ستون فقرات کمری، را تغییر دهد.

بیماری دژنراتیو دیسک چیست؟

بیماری دژنراتیو دیسک زمانی است که تغییرات طبیعی که در دیسک های ستون فقرات شما اتفاق می افتد باعث درد می شود. علیرغم نامش، این وضعیت در واقع یک بیماری نیست. دیسک دژنراتیو وضعیتی است که به مرور زمان در اثر صدمات، ورزش، فعالیت های روزانه یا خشک شدن و کوچک شدن دیسک ستون فقرات ایجاد می شود.

دیسک های ستون فقرات چیست؟

این ساختار مانند ضربه گیر بین مهره ها یا استخوان های ستون فقرات شما هستند. آنها به کمر شما کمک می کنند تا انعطاف پذیر بماند تا بتوانید خم شوید و بپیچید. با افزایش سن، آنها می توانند نشانه هایی از ساییدگی و پارگی را نشان دهند. آنها شروع به شکستن می کنند و ممکن است به خوبی کار نکنند.

تقریباً دیسک‌های همه در طول زمان خراب می‌شوند، اما همه احساس درد نمی‌کنند. اگر دیسک های ستون فقرات فرسوده دلیل آسیب شما هستند، به بیماری دیسک دژنراتیو مبتلا هستید.

انواع بیماری دژنراتیو دیسک

انحطاط دیسک معمولاً در قسمت‌هایی از ستون فقرات که بیشترین حرکت را دارند ایجاد می‌شود: کمر یا گردن.

بیماری دژنراتیو دیسک کمر

کمر شما یا ستون فقرات کمری دارای پنج مهره است که بزرگترین استخوان های پشت شما هستند. پزشکان از آنها به عنوان L1 تا L5 یاد می کنند. دیسک های ستون فقرات هر یک از این مهره ها را جدا می کنند. حدود 90 درصد از مشکلات دیسک ناشی از بیماری دژنراتیو دیسک در پایین ترین قسمت های ستون فقرات کمری شما اتفاق می افتد.

عوامل خطر بیماری دژنراتیو دیسک

تعدادی از چیزها خطر انحطاط دیسک را افزایش می دهد. برخی از آنها را می توان اجتناب کرد، در حالی که برخی دیگر نمی توانند.

پیری

با بالا رفتن سن، دیسک های شما شروع به تخریب می کنند. برخی از کارشناسان تخمین می زنند که از هر 10 نفر حدود 9 نفر تا سن 60 سالگی علائم انحطاط دیسک را نشان می دهند. اما این طبیعی است و همیشه باعث درد یا علائم دیگر نمی شود. اگر علائمی دارید، احتمالاً به بیماری دژنراتیو دیسک مبتلا هستید.

چاقی

چندین مطالعه اضافه وزن را با آسیب ستون فقرات، از جمله بیماری دژنراتیو دیسک مرتبط دانسته اند. اضافه وزن به تمام قسمت های ستون فقرات شما فشار وارد می کند. اگر چاقی دارید و بیشتر وزن خود را در وسط خود حمل می کنید، خطر ابتلا به بیماری دژنراتیو دیسک ممکن است بالا باشد.

سنگین کردن و کارهای دستی

برخی تحقیقات نشان می‌دهد که مشاغلی که در آن‌ها مجبور به انجام کارهای سنگین سنگین هستید، ممکن است خطر انحطاط دیسک را افزایش دهند.

سابقه خانوادگی

آیا یکی از والدین شما یا هر دوی آنها بیماری دژنراتیو دیسک داشتند؟ اگر چنین است، ممکن است در معرض خطر بیشتری باشید زیرا ممکن است در خانواده ها ایجاد شود. دانشمندان ژن‌های زیادی را شناسایی کرده‌اند که ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهند.

بیماری دژنراتیو دیسک کمر و عوارض آن از قبیل پارگی دیواره دیسک، تضعیف مرکز دیسک، فروریزش هسته، تشکیل خار استخوان، و غیره می باشد. اما دژنراتیو دیسک کمر یکی از شایع ترین علل کمردرد، گردن درد و همچنین یکی از مشکلاتی است که ممکن است یک روز هر انسانی را درگیر کند.

به عبارت ساده، بیماری دژنراتیو دیسک به علائم کمردرد یا گردن درد ناشی از ساییدگی و پارگی دیسک‌های ستون فقرات اشاره دارد. در برخی موارد، بیماری دژنراتیو دیسک باعث ضعف، بی‌حسی، و درد شدید تیرکشنده در بازوها یا پاها (درد رادیکولار) می‌شود. بیماری دژنراتیو دیسک معمولاً شامل یک درد مزمن با شدت کم، همراه با دوره‌های متناوب درد شدیدتر است.

انحطاط دردناک دیسک در گردن (ستون فقرات گردنی) و قسمت پایین کمر (کمر) شایع است. این نواحی از ستون فقرات بیشترین تحرک و استرس را متحمل می شوند و بیشتر مستعد تخریب دیسک هستند.

بیماری دژنراتیو دیسک کمر نام اشتباهی است

اصطلاح دژنراتیو به طور قابل درک به این معنی است که علائم با افزایش سن بدتر می‌شوند. با این حال، این اصطلاح به علائم اشاره نمی‌کند، بلکه فرآیند تحلیل رفتن دیسک در طول زمان را توصیف می‌کند.

علیرغم آنچه از نام آن پیداست، بیماری دژنراتیو دیسک یک بیماری نیست، بلکه وضعیتی است که در آن ساییدگی و پارگی طبیعی و مرتبط با افزایش سن روی دیسک باعث درد، بی‌ثباتی و سایر علائم می‌شود. این وضعیت معمولاً منجر به ناتوانی طولانی مدت نمی‌شود و بیشتر موارد را می‌توان با استفاده از روش‌های درمانی غیر جراحی درمان کرد.

به عقیده پزشکان کلینیک درد مهرگان، درست است که دژنراسیون دیسک احتمالاً در طول زمان پیشرفت می‌کند، درد ناشی از بیماری دژنراتیو دیسک کمر معمولا بدتر نمی‌شود و در واقع معمولاً با گذشت  زمان کافی احساس بهتری پیدا می‌کند. نظریه آبشار دژنراتیو نحوه عملکرد این فرآیند را توضیح می‌دهد.

انحطاط دیسک بخش طبیعی گذر سن است و با گذشت زمان همه انسانها تغییراتی را در دیسک‌های خود نشان می دهند. با این حال، یک دیسک تحلیل رفته همیشه باعث ایجاد علائم نمی‌شود. در واقع، بیماری دژنراتیو دیسک در ماهیت و شدت آن کاملاً متغیر است.

به گفته دکتر مجید نجفی این مقاله اطلاعات بسیاری را  در مورد جنبه‌های بیماری دژنراتیو دیسک بر اساس اصول پذیرفته شده ارائه می‌کند، مانند اینکه چگونه دیسک تحلیل رفته باعث ایجاپ درد و علائم می‌شود  و درمان‌های رایج آن کدام است‌.

پزشکان مخالف هستند

در ادبیات پزشکی در مورد اینکه چه چیزی تشخیص بیماری دژنراتیو دیسک کمر را مسجل می‌کند و چه چیزی جزو تشخیص نیست، اتفاق نظر کمی وجود دارد. این عدم توافق ممکن است به دلیل ماهیت بیماری باشد که باعث ایجاد علائم در طی سالیان متمادی می‌شود و ردیابی علائم را دشوار می‌کند.

مهم است که توجه داشته باشید که تحلیل رفتن دیسک می تواند منجر به  شروع شرایط بیمار گونه ستون فقرات شود. از عوارض بیماری دژنراتیو دیسک موارد ذیل بسیار پر اهمیت هستند:

• تنگی نخاع، نوعی انحطاط ستون فقرات که منجر به تحت فشار قرار گرفتن ریشه عصبی یا نخاع می شود.
• استئوآرتریت در ستون فقرات، تغییرات در مفاصل فاست در پشت ستون فقرات که در نتیجه انحطاط رخ می دهد.
• اسپوندیلولیستزیس، که در آن یک مهره به دلیل دژنراسیون مفصل فاست روی دیگری به جلو می لغزد.
• اسکولیوز، که در آن دیسک‌ها به‌صورت کج تحلیل می‌روند و «منحنی» می‌تواند در طول زمان ایجاد شود.

برآمدگی دیسک کمر یا لغزندگی دیسک کمر یا اسپوندیلولیستزیس (Spondylolisthesis) یکی از عوارض ستون فقرات است. برآمدگی دیسک معمولاً با لغزندگی رو به جلو یا عقب یک مهره نسبت به مهره بعدی رخ می دهد. سرخوردن رو به جلوی مهره بالایی روی مهره پایینی آنترولیستزیس گفته می‌شود. حال آن که سر خوردن رو به عقب به اصطلاح رترولیستزیس گفته می‌شود.

بهتر است قبل از ایجاد عوارض، با کلینیک درد مهرگان مشورت فرمایید.

نشانه های بیرون زدگی دیسک

هنگامی که یک دیسک در قسمت پایین ستون فقرات شما برآمده یا پاره می شود، ممکن است در ناحیه کمر و یا پای خود احساس درد کنید. برای اینکه علت اصلی دیسک کمر خود را شناسایی کنید سه علت مهم آن را بیان می‌کنیم:

1. در هنگام نشستن
   فعالیتی که فشار زیادی بر دیسک‌های تحتانی ستون فقرات شما وارد می‌کند نشستن است. اگر فتق یا برآمدگی دیسک کمر دارید، این افزایش فشار در داخل دیسک ممکن است باعث برجسته‌تر شدن برآمدگی شود. همچنین ممکن است هنگام نشستن کمردرد شما را تشدید کند.

بیرون زدگی دیسک

1. انتشار درد به پا (سیاتیک)
   دیسک‌های کمر شما معمولاً در ناحیه خلفی (پشت) و یا جانبی (سمت راست یا چپ) که در مجاورت ریشه‌های عصبی نخاعی شما قرار دارد، فتق یا برآمدگی دیسک کمر دارند. فتق دیسک ممکن است از طریق یکی یا چند مورد زیر این ریشه‌های عصبی را تحت تأثیر قرار دهد:
   • فشار بر عصب: هنگام نشت برآمدگی دیسک یا محتوای داخلی به بیرون، مستقیماً روی ریشه عصبی  فشار می‌آورد.
   • تحریک شیمیایی: هنگامی که فتق دیسک مواد تحریک کننده شیمیایی اسیدی را از مواد دیسک خارج می‌کند، ممکن است باعث التهاب و تحریک در ناحیه اطراف ریشه عصب شود.
     سپس عملکرد ریشه عصبی آسیب‌دیده تغییر می‌کند و ممکن است درد سوزشی همراه با بی‌حسی، ضعف یا سوزن سوزن شدن در جلو و یا پشت ران، ساق و یا پای خود احساس کنید. به این علائم معمولاً سیاتیک می‌گویند. علائم و نشانه های سیاتیک معمولاً روی یک پا تأثیر می گذارد.
2. درد تشدید توسط فعالیت‌های خاص
   کمردرد و یا سیاتیک ممکن است زمانی که فعالیت‌های خاصی انجام می‌دهید بدتر شود، مانند:
   • خم شدن به جلو یا پایین آوردن سر
   • بلند کردن یک جسم سنگین
   • هل دادن یا کشیدن یک جسم سنگین
   • سرفه کردن
   • عطسه کردن

برآمدگی دیسک گردن

دیسک برآمده در ستون فقرات گردنی می‌تواند در هر یک از مهره‌هایی که ستون فقرات بالایی را تشکیل می‌دهند، رخ دهد که به‌عنوان C1 تا C7 توصیف می‌شود. این وضعیت زمانی رخ می دهد که فشاری که در قسمت داخلی دیسک های گردن قرار دارد، لایه بیرونی دیسک های بین مهره ای را کشیده و باعث برآمدگی آن ها می شود. دیسک C5-6 شایع ترین محل برآمدگی دیسک ستون فقرات گردنی است که به دنبال آن برآمدگی های C6-7 و سپس C4-5 قرار دارد.

درد رادیکولر ناشی از عصب سیاتیک

دیسک های برآمده گردن می توانند علائمی مانند درد، بی حسی، گزگز و ضعف را ایجاد کنند که از طریق گردن، شانه ها، بازوها، دست ها و انگشتان تابش می کند. این دیسکها همچنین می تواند منجر به میلوپاتی و آسیب به نخاع شود. این مشکل، اختلال در راه رفتن، مشکل در انجام حرکات ظریف و سنگینی در پاها می‌دهد.

دیسک برآمده قفسه سینه

ستون فقرات قفسه سینه از استخوان ترقوه تا انتهای قفسه سینه گسترش یافتهاست. قسمت توراسیک از 12 مهره با برچسب T1-T12 تشکیل شده است. اگرچه برآمدگی دیسک در این ناحیه نادر است، اما می‌تواند علائمی مانند درد در قسمت بالای کمر را ایجاد کند که به معده و قفسه سینه می‌رسد.

برآمدگی دیسک قفسه سینه با مشکلات گوارشی، ریوی یا قلبی اشتباه تشخیص داده می شود. به همین دلیل است که برای تشخیص دقیق، مشورت سریع با یک پزشک متخصص بسیار حیاتی است.

دیسک برآمده کمر

دیسک‌های برآمده در قسمت پایین کمر یا ستون فقرات کمری می‌توانند از طریق مهره‌های L1-L5 که از کمر تا بالای باسن امتداد دارند، ایجاد شوند. آنها در این ناحیه بسیار شایع هستند و می توانند منجر به علائمی مانند درد پا، بی حسی در پاها، پاها یا انگشتان پا، کمردرد حاد و سایر علائم شوند. تقریباً 90 درصد از دیسک‌های برآمده در L4-L5 و L5-S1 رخ می‌دهند و باعث ایجاد درد در عصب L5 یا S1 می‌شوند که به سمت پایین عصب سیاتیک تابش می‌کند. دیسک برآمده در قسمت 4 و 5 کمری (L4-L5) معمولاً باعث گیرافتادگی عصب L5 می شود.

در ستون فقرات کمری، علائم به طور گسترده ای با مهره های خاصی که تحت تاثیر قرار می گیرند متفاوت است. علامت های L1 یا L2 شامل درد در ناحیه کمر و کشاله ران و/یا دردی است که به قسمت جلویی بالایی و داخل ران تابش می‌کند. علائم L3 یا L4 شامل درد در قسمت پایین کمر و/یا دردی است که به عضلات چهارسر ران در جلوی ران تابش می‌کند. علائم L5 شامل درد در قسمت پایین کمر و/یا درد در قسمت بیرونی ساق پا تا انگشتان پا است که ممکن است شامل بی حسی، ضعف و گزگز باشد.

بهبود برآمدگی دیسک کمر

درد لغزندگی دیسک کمر معمولاً سریع ظاهر می‌شود. در بیشتر موارد، هیچ دلیل مشخصی برای درد وجود ندارد، مانند یک آسیب خاص یا فعالیت شدید بدنی. با این حال، درد ناگهانی احساس می‌شود.

این وضعیت می‌تواند بسیار دردناک باشد، اما برای اکثر افراد، علائم آن خیلی طول نمی‌کشد. تقریباً 90 درصد از افرادی که لغزندگی دیسک کمر دردناک را تجربه می‌کنند،

طی 6 هفته خوب می‌شوند  و دیگر درد را احساس نمی‌کنند، حتی اگر هیچ درمان پزشکی برای آن دریافت نکرده باشند.

علائم لغزندگی دیسک کمر و زمان مراجعه به پزشک

به گفته دکتر محید نجفی مدیر کلینیک درد مهرگان در صورت مشاهده این 3 نشانه به پزشک مراجعه کنید. پزشک کلینیک درد مهرگان ممکن است ترکیبی از درمان‌های غیرجراحی مانند داروهای تسکین‌دهنده درد و یک برنامه فیزیوتراپی و همچنین ارجاع به فوق تخصص درد ‌برای تزریق‌های کمری با هدایت تصویر را برای کمک به کاهش التهاب و تسکین درد توصیه کند.

اگر مشکلی در کنترل حرکات روده و یا مثانه، بی‌حسی در قسمت داخلی ران و ناحیه تناسلی خود و یا مشکل در شروع ادرار دارید، فوراً با پزشک خود مشورت کنید.

این علائم و نشانه‌ها ممکن است نشان دهنده سندرم دم اسبی باشد، یک اورژانس پزشکی جدی، که با برخی فتق های شدید دیسک کمر امکان پذیر است.

مترجم: دکتر محید نجفی متخصص بیهوشی و درد، مدیر کلینیک درد مهرگان

دیسک دژنراتیو گردن یکی از علل شایع گردن درد و درد شدید بازو است. زمانی ایجاد می شود که یک یا چند بالشتک دیسک در ستون فقرات گردنی به دلیل ساییدگی و پارگی می‌شکند.

ممکن است یک جزء ژنتیکی وجود داشته باشد که برخی افراد را مستعد سایش سریع‌تر کند. آسیب ممکن است تسریع شود و گاهی اوقات باعث ایجاد تغییرات دژنراتیو شود.

چگونه دیسک‌های گردنی می توانند تخریب شوند؟

معمولاً شش دیسک گردنی ژل مانند (یکی بین مهره های ستون فقرات گردنی) وجود دارد که ضربه را جذب و از ساییدگی استخوان های مهره ها به یکدیگر در حین حرکت گردن جلوگیری می کند.

دیسک، از یک لایه بیرونی سخت تشکیل شده است. این بافت انعطاف پذیر از رشته های غضروف تشکیل شده که به آن حلقه فیبروزوس گفته می‌شود. داخل آنولوس فیبروزوس بافت نرمی است. این بافت با ژل موکوپروتئینی به نام هسته پالپوس پر شده است. هسته خاصیت جذب ضربه را به دیسک می دهد.

دیسک گردن

در کودکان دیسک ها حدود 85 درصد آب هستند. دیسک ها به طور طبیعی در طول فرآیند پیری شروع به از دست دادن آب‌ می کنند. برخی تخمین‌ها نشان می‌دهند که محتوای آب دیسک معمولاً تا سن ۷۰ سالگی به 70 درصد کاهش می‌یابد، اما در برخی افراد دیسک می‌تواند با سرعت بیشتری آب خود را از دست بدهد.

از آنجایی که دیسک رطوبت خود را از دست می دهد، انعطاف پذیری کمتری ایجاد می کند و بیشتر مستعد ترک و پارگی می شود. دیسک قادر به ترمیم واقعی خود نیست زیرا منبع خون مستقیم ندارد (در عوض مواد مغذی و متابولیت ها را از طریق انتشار با مهره های مجاور از طریق صفحات انتهایی غضروفی دریافت می کند). به این ترتیب، پارگی دیسک یا بهبود نمی‌یابد. بافت اسکار ضعیف‌تری ایجاد می‌کند که پتانسیل شکستن مجدد را دارد.

دوره بیماری دژنراتیو دیسک گردن:

بیماری دژنراتیو دیسک گردن از نظر فنی یک بیماری نیست، بلکه توصیفی از فرآیند تخریبی است که دیسک های واقع در ستون فقرات گردنی طی می کنند. همه افراد در سنین بالا دچار دیسک های تحلیل رفته خواهند شد.

مطالعات نشان می دهد که تعداد زیادی از بزرگسالان هیچ علامتی مربوط به بیماری دژنراتیو دیسک را ندارند. حتی اگر درصد بالایی از این بزرگسالان هنوز علائم انحطاط دیسک را در MRI در جایی از ستون فقرات نشان می دهند. یک مطالعه نشان داد که حدود نیمی از افراد در اوایل 20 سالگی علائم تخریب دیسک در MRI را نشان می‌دهند. مطالعه دیگری نشان داد که حدود 75٪ از افراد زیر 50 سال دچار انحطاط دیسک هستند. در حالی که بیش از 90٪ از افراد بالای 50 سال دچار انحطاط دیسک می شوند.

گردن درد

هنگامی که بیماری دژنراتیو دیسک در ستون فقرات گردنی ایجاد می شود، می تواند در هر یک از دیسک های گردنی رخ دهد، اما احتمال وقوع آن در سطح C5-C6 کمی بیشتر است.

در مواردی که بیماری دیسک دژنراتیو گردن باعث ایجاد درد می شود، می تواند به طرق مختلف رخ دهد. در برخی موارد، خود دیسک ممکن است دردناک شود. افراد بیشتر در سنین 30، 40 یا 50 سالگی این نوع درد دیسکوژنیک را تجربه می کنند.

با مزمن شدن علائم بیماری دژنراتیو دیسک، درد احتمالاً به شرایط مرتبط با تحلیل دیسک مانند فتق دیسک، استئوآرتریت یا تنگی نخاع مربوط می شود. بسته به علت درد گردن، درد ممکن است موقتی یا مزمن شود. برای مثال، درد ناشی از فتق دیسک احتمالاً در نهایت خود به خود از بین می رود. اما درد ناشی از آرتروز ممکن است به درمان مزمن نیاز داشته باشد.

آیا می توانم بیماری دژنراتیو دیسک را در خانه درمان کنم؟

برخی از افراد با درمان های خانگی تسکین درد را پیدا می کنند. درمان های خانگی ممکن است درد را برای مدت کوتاهی کاهش دهد. اما آنها یک درمان طولانی مدت برای دیسک های به شدت تحلیل رفته نیستند. ممکن است امتحان کنید:

ورزش:

فعالیت‌های کم‌تأثیر مانند پیاده‌روی یا شنا می‌تواند ماهیچه‌های کمر را تقویت کرده و مقداری درد را تسکین دهد.

درمان سرد و گرم:

تعویض کیسه های یخ و پدهای گرمایشی هر 10 تا 15 دقیقه تا سه تا چهار بار در روز ممکن است درد و التهاب را کاهش دهد.

حرکات کششی:

یوگای ملایم و حرکات کششی در طول روز ممکن است وضعیت بدن را بهبود بخشد و تنش را کاهش دهد.

چگونه می توانم از بیماری دژنراتیو دیسک جلوگیری کنم؟

شما می توانید از طریق تغییر سبک زندگی از پیشرفت انحطاط ستون فقرات جلوگیری کرده یا آن را کاهش دهید. برخی از این موارد عبارتند از:

دستیابی و حفظ وزن بدن سالم.
اجتناب یا ترک سیگار.
ورزش منظم برای افزایش قدرت و انعطاف پذیری.

عوامل خطر برای بیماری دیسک دژنراتیو گردن

در حالی که تقریباً همه افراد در نهایت با افزایش سن به بیماری دژنراتیو دیسک گردن مبتلا می‌شوند، عواملی وجود دارند که می‌توانند احتمال بروز زودتر و یا علامت‌دار شدن آن را افزایش دهند. این عوامل خطر می تواند شامل موارد زیر باشد:

• ژنتیک: برخی از مطالعات روی دوقلوها نشان می‌دهد که ژنتیک نقش مهم‌تری نسبت به سبک زندگی در تعیین زمان بروز بیماری دژنراتیو دیسک و دردناک شدن آن دارد.
• چاقی: وزن با خطر ابتلا به بیماری دژنراتیو دیسک مرتبط است.
• سیگار کشیدن: این عادت مانع از رسیدن مواد مغذی به دیسک‌ها می‌شود. سیگار باعث می شود سریعتر آب دیسک خود را از دست بدهند.

علاوه بر این آسیب به ستون فقرات، مانند فتق دیسک، گاهی اوقات می تواند باعث شروع یا تسریع بیماری دژنراتیو دیسک شود.

تسکین درد دیسک کمر برای هرکسی متفاوت و ممکن است برای درمان از روشهای مختلفی استفاده شود. فتق دیسک کمر ممکن است باعث ایجاد دردی شود که به صورت تیز، سوزش یا تیر کشنده  از قسمت پایین کمر، از مسیر باسن و پایین پا (سیاتیک) توصیف می‌شود.

نکات مهم جهت تسکین درد دیسک کمر

در اینجا 5 نکته کمتر شناخته شده برای کمک به تسکین درد و ایجاد احساس بهتر در شما آورده شده است:

گرما و سرما درمانی می‌تواند به کاهش اسپاسم و درد عضلانی کمک کند

اعمال گرما و یا سرما درمانی در قسمت پایین کمر می‌تواند اسپاسم عضلانی را که معمولاً با فتق دیسک کمر وجود دارد کاهش دهد. گرما به شل شدن سفتی عضلانی که باعث اسپاسم می‌شود، افزایش جریان خون و بهبود خاصیت ارتجاعی بافت همبند کمک می‌کند. سرما دمای بافت محلی را کاهش می‌دهد که اثر ضد درد و ضد التهابی ایجاد می‌کند و در نتیجه درد را کاهش می‌دهد.

• • برای کاهش گرفتگی عضلانی، کیسه یا حوله گرم را در قسمت پشت خود بگذارید و این کار را صبحها یا قبل از انجام حرکات کششی ورزشی اعمال کنید.
  • سعی کنید یک پد گرم کننده یا کمپرس گرم را به صورت دوره ای در طول روز روی کمر خود قرار دهید. (حتما از یک سد فیزیکی مانند دستمال پارچه ای برای جلوگیری از آسیب حرارتی استفاده کنید).
  • همین روش را می‌توان با یک کیسه یخ بعد از کشش، ورزش یا ماساژ برای تسکین درد استفاده کرد (حتما از یک سد فیزیکی مانند حوله پارچه ای استفاده کنید تا از آسیب سرمایی جلوگیری کنید).
  • سایر وسایل انتقال گرما عبارتند از پوشش حرارتی چسبنده (حرارت مداوم و سطح پایین را در طی چندین ساعت فراهم می کند)، حمام گرم و یا دوش گرفتن در پایان روز.

به توصیه دکتر مجید نجفی چندین گزینه را امتحان کنید و ببینید چه چیزی برای شما بهتر است. نوع وسیله ایجاد کننده گرما و نحوه استفاده از آن اغلب به اولویت شخصی بستگی دارد.

فعالیت بدنی متوسط و آزاد شدن اندورفین

اگرچه ممکن است غیر منطقی به نظر برسد، اما در صورت داشتن فتق دیسک کمر، فعال ماندن می تواند درد را تسکین دهد. هنگامی که ورزش می کنید، بدن اندورفین ترشح می‌کند که به طور طبیعی می تواند خلق و خوی شما را بهبود بخشد و درک درد را کاهش دهد.
اکثر افراد مبتلا به فتق دیسک کمر قادر به تحمل فعالیت های کم هستند مانند:

• • پیاده روی در بیرون یا روی تردمیل
  • استفاده از مربی در تمرین سبک
  • دوچرخه سواری با دوچرخه دراز کشیده

اگر درد شما شدید است، ممکن است بخواهید یک فعالیت داخل  آب مانند آب درمانی را امتحان کنید. فعالیت‌های داخل  آب اغلب توصیه می‌شود زیرا شناور بودن در آب با گرانش مقابله می کند و تحمل بار روی دیسک های ستون فقرات شما را کاهش می‌دهد. پزشکان متخصص و فوق تخصص کلینیک درد مهرگان ممکن است یک برنامه فیزیوتراپی در آب یا شنا را به شما پیشنهاد دهد.

تاثیر برخی از موقعیت های خواب در تسکین درد دیسک کمر

درد ناشی از فتق دیسک کمر می تواند در طول شب بدتر شود. یا برعکس ممکن است هنگام خوابیدن در وضعیتی که فشار از ستون فقرات کاهش می یابد، راحت بخوابید. چند گزینه خوب عبارتند از:

• • از یک بالش زیر زانو برای کمک به کاهش فشار در قسمت پایین کمر استفاده کنید
  • به پهلو دراز بکشید و یک بالش بین زانوهای خود قرار دهید تا ستون فقرات شما صاف و باسن شما متعادل بماند.

موقعیت خواب ترجیحی شما و قرار دادن بالش احتمالاً با توجه به محل فتق دیسک شما تعیین می شود. چند بالش و موقعیت مختلف را امتحان کنید تا ببینید چه چیزی برای شما بهتر است.

کاهش درد سیاتیک با روش مک کنزی

روش مکنزی یکی از انواع فیزیوتراپی است که شامل رویکرد خاصی برای ورزش است. برای درد فتق دیسک کمر، هدف این است که درد را از ساق پا (سیاتیک) دور کنید و آن را بیشتر در قسمت پایین کمر متمرکز کنید.

• • علائم خاص شما معمولاً تعیین می کند که فیزیوتراپیست کدام تمرینات را با روش مک کنزی پیشنهاد می کند.
  • پس از اینکه علائم شما از پای شما خارج شد، رویکرد معمولاً به توانبخشی طولانی مدت برای تقویت کمر و سایر گروه های عضلانی کلیدی تغییر می کند.

حتی پس از کاهش درد فتق دیسک کمر، برنامه تقویت و کشش کمر باید ادامه یابد تا خطر بازگشت درد کمر کاهش یابد.

تاثیر آزادسازی میوفاشیال یا ماساژ بر  کاهش درد

در حالی که درد میوفاشیال ممکن است منبع اصلی درد کمر نباشد، ممکن است یک منبع ثانویه از درد ناشی از فتق دیسک کمر و همچنین ساختارهای دیگر باشد. این موضوع می‌تواند با وضعیت نامناسب و عدم تحرک بدتر شود. رهاسازی میوفاشیال نوعی درمان دستی است که نشان داده شده است کمردرد را بهبود می‌بخشد. در حالی که تمرینات وضعیتی و رهاسازی میوفاشیال را می‌توان در فیزیوتراپی آغاز کرد، روش هایی وجود دارد که می توان در این مدت در خانه انجام داد.

• • از یک توپ لاکراس یا عصای ماساژ برای اعمال فشار بر روی نقاط دردناک یا ماشه ای در ناحیه کمر استفاده کنید.
  • هنگامی که یک نقطه دردناک یا ماشه ای روی کمرتان شناسایی شد، فشار را به مدت 1 تا 2 دقیقه ثابت نگه دارید تا عضله آزاد شود.
  • این مراحل را برای نقاط ماشه ای متعدد در ناحیه کمر تکرار کنید.
  • این تکنیک ممکن است در ابتدا درد را بدتر کند زیرا فشار بر عضلات ملتهب وارد می‌شود. استفاده از سرما درمانی (یخ) پس از رهاسازی میوفاشیال برای کاهش درد بسیار توصیه می شود.

در حالی که درد اکثر دیسک های کمری معمولاً در 6 هفته برطرف می‌شود، شما می خواهید در این مدت آن را مدیریت کنید و کنترل درد خود را به دست بگیرید. این نکات ممکن است برای همه کارساز نباشد، و ممکن است قبل از یافتن آنچه برای کمک به تسکین درد فتق دیسک کمر شما بهترین کار را انجام می دهد، زمان ببرد.

مترجم دکتر مجید نجفی متخصص بیهوشی و درد، مدیر کلینیک درد مهرگان

دیسک ستون فقرات به عنوان یک محور الاستیک قوی برای هر بخش مفصلی از ستون فقرات عمل می‌کند. این قسمت ثبات را فراهم و دامنه حرکت نسبتاً وسیعی را در تمام جهات در قسمت پایین کمر و گردن امکان‌پذیر می‌کند. اما زمانی که دیسک شروع به از دست دادن قدرت و انعطاف پذیری خود می کند، باعث ایجاد یک‌ سری از علائم دردناک و  ناتوان کننده می شود.

این مقاله درباره تمام مشکلان دیسک صحبت می کند و برجسته ترین نکاتی که باید در مورد مشکلات دیسک کمر بدانید را مرور می کند.

دیسک ستون فقرات چیست؟

دیسک های ستون فقرات شبیه استوانه گرد و در بالا و پایین صاف هستند. ضمناً به طور محکم به مهره های بالا و پایین آنها متصل می شوند. دیسک ها تا حدودی انعطاف پذیر هستند. آنها باعث جذب ضربه روی ستون فقرات می شوند.

به دلیل فشارهای زیادی که به کمر و گردن وارد می شود و تغییرات ناشی از افزایش سن، دیسک مستعد آسیب است.

• هنگامی پارگی دیسک در قسمت تحتانی ستون فقرات، منجر به کمردرد، پا درد و سایر علائم مانند بی حسی و ضعف شود.
• در گردن، مشکل دیسک می تواند منجر به درد و علائم در گردن، شانه، بازو و احتمالاً در دست شود.

مشکلات دیسک ممکن است به دلایل مختلف به طور اشتباه درک شوند. پزشکان متخصص ستون فقرات، همیشه در مورد علل درد مربوط به دیسک ستون فقرات اتفاق نظر ندارند. اما بیماران در درک این موضوع پیچیده مشکل دارند.

بسیاری از اصطلاحات تا حدودی به جای یکدیگر برای توصیف یک مشکل دیسک کمر استفاده می شوند. مانند عصب فشرده شده، دیسک تحلیل رفته، دیسک لغزیده، فتق دیسک، برآمدگی دیسک و غیره.

درد دیسک ستون فقرات در مقایسه با درد ریشه عصبی

ده ها اصطلاح برای توصیف مشکلات دیسک استفاده می شود. اما در واقع تنها دو دسته اصلی از مشکلات برای دیسک وجود دارد:

بیماری دژنراتیو دیسک ستون فقرات

اگر درد در خود دیسک ایجاد شود، بیمار درد محوری یا تیرکشنده را تجربه خواهد کرد. این وضعیت می‌تواند به عنوان بخشی از فرآیند پیری رخ دهد که در آن دیسک‌های ستون فقرات شروع به خشک شدن می‌کنند و در نتیجه مقداری از انعطاف‌پذیری و جذب شوک خود را از دست می‌دهند. به عنوان بخشی از این فرآیند، بخش داخلی دیسک روی هم‌می خوابد و بالشتک کم قطر تری بین مهره‌های استخوانی در ستون فقرات ایجاد می‌کند و قسمت بیرونی دیسک ممکن است دچار پارگی‌های کوچک شود که همگی می‌توانند باعث درد شوند.

علت دقیق درد ایجاد شده توسط دیسک هنوز بحث برانگیز است، اما می تواند هم یک واکنش بیوشیمیایی و هم یک جزء بیومکانیکی وجود داشته باشد.

در سایت کلینیک درد‌مهرگان، اصطلاحی که به طور مداوم برای توصیف این نوع درد استفاده می شود “بیماری دیسک دژنراتیو” است.

فتق دیسک کمر

اگر مشکل دیسک کمر باعث درد ریشه عصبی شود یا درد در امتداد یکی از اعصابی که از ستون فقرات خارج می شود حرکت کند، به آن درد رادیکولار می گویند. اگر مواد داخلی دیسک، هسته نرم، از دیسک نشت کند (یا «فتق» کند) و ریشه عصب را لمس کند، ممکن است این اتفاق بیفتد. مواد داخل دیسک به شدت التهاب زا هستند و هرگونه تماس با عصب می تواند باعث درد شود.

درد و سایر علائم، مانند بی‌حسی، گزگز یا ضعف، معمولاً در طول مسیر عصب حرکت می‌کنند، به طوری که دیسکی که در قسمت پایین ستون فقرات فتق می‌کند باعث ایجاد درد در امتداد عصب سیاتیک از طریق پشت ساق پا می‌شود. فتق دیسک ستون فقرات گردنی باعث ایجاد دردی می شود که در بازو پخش می شود.

در سایت کلینیک درد مهرگان، اصطلاحی که به طور مداوم برای توصیف این نوع درد استفاده می شود «فتق دیسک» است.

صرف نظر از اینکه مشکل دیسک چه نامیده می شود – مثلا لغزش دیسک، دیسک برآمده، دیسک تحلیل رفته و غیره – برای بیمار بسیار مهم است که بفهمد آیا درد در خود دیسک ایجاد می شود یا اینکه درد در امتداد عصب است.

تشخیص دقیق علت درد بیمار برای تعیین گزینه های درمانی مناسب مورد نیاز است. برای بحث دقیق تر، به تشخیص مشکلات دیسک مراجعه کنید.

مترجم دکتر مجید نجفی متخصص بیهوشی و درد، کلینیک درد مهرگان

دیسک بین مهره‌ای L3-L4 که در وسط ستون فقرات کمری قرار دارد، نقش مهمی در تحمل وزن بالاتنه و محافظت از دم اسب (اعصابی که از طناب نخاعی پایین می‌آیند) دارد. در حالی که بخش حرکتی L3-L4 در مقایسه با دیسک های پایین تر احتمال آسیب کمتری دارد، ممکن است در معرض تخریب، ضربه و مشکلات مربوط به دیسک باشد.

این مقاله آناتومی بخش حرکتی L3-L4، مشکلات بالقوه ای که ممکن است در این ناحیه رخ دهد و گزینه های درمانی را مرور می کند.

در صورت داشتن مشکلات دیسک، تنگی کانال نخاعی یا سیاتیک، با ما تماس بگیرید 22873994-021

آناتومی بخش حرکتی ستون فقرات L3-L4

قطعه حرکتی L3-L4 شامل ساختارهای زیر است:

مهره های L3 و L4

هر مهره از یک بدنه مهره در جلو و یک قوس مهره در پشت با ویژگی های زیر تشکیل شده است:

دیسک های بین مهره ای

• ارتفاع بدنه مهره L3 در جلو و عقب برابر است. L4 در جلو نسبت به عقب بلندتر است.
• قوس مهره دارای 3 برآمدگی استخوانی است: یک اسپاینوس پروسس در وسط و دو استخوان عرضی در دو طرف. L3 بلند ترین اسپاینوس پروسس را در ناحیه کمر دارد.
• ناحیه بین اسپاینوس پرپسس و ترنسورس پروسس را لامینا می گویند. ناحیه بین ترنسورس پروسس و جسم مهره را پدیکل می نامند.

مهره های L3 و L4 در پشت توسط یک جفت مفاصل فاست (مفاصل zygapophyseal) به هم متصل می شوند که توسط غضروف مفصلی پوشانده شده اند تا حرکات ظریف بین سطوح مفصلی را فراهم کنند.

دیسک بین مهره‌ای L3-L4

یک دیسک ساخته شده از یک هسته نرم و ژلاتینی (nucleus pulposus) که توسط لایه های سختی از بافت فیبری احاطه شده است (annulus fibrosus) بین بدنه های مهره L3 و L4 قرار دارد. این دیسک عملکردهای بالشتکی و ضربه‌گیر را برای محافظت از مهره‌ها از ساییدگی در برابر یکدیگر در طول حرکات ستون فقرات فراهم می‌کند.

عصب بخش نخاعی L3

ریشه های عصبی نخاعی L3 از طریق سوراخ های استخوانی کوچک (فورامینای بین مهره ای) در سمت چپ و راست کانال بخش نخاعی از دم اسبی خارج می شوند. عصب L3 نواحی خاصی از پوست و عضلات اندام تحتانی را عصب دهی می کند.

• درماتوم L3 ناحیه ای از پوست است که از طریق عصب نخاعی L3 حس آن قسمت از پوست را دریافت می کند و قسمت جلوی ران و قسمت داخلی ساق را شامل می شود.
• میوتوم L3 گروهی از عضلات است که توسط عصب نخاعی L3 کنترل می‌شود و شامل بخش‌هایی از ماهیچه‌های خاص در لگن، ران و ساق پا است.

بخش حرکتی L3-L4 یک محفظه استخوانی برای محافظت از اعصاب دم اسب و سایر ساختارهای ظریف فراهم می کند.

دیسک پاره

مشکلات احتمالی در دیسک بین مهره‌ای L3-L4

مشکلات احتمالی که ممکن است در قطعه حرکتی دیسک بین مهره‌ای L3-L4 رخ دهد عبارتند از:

آرتروز

دیسکهای L3-L4 معمولاً در معرض فشار چرخشی مکرر هستند، که ممکن است باعث ایجاد آرتروز در این مفاصل شود و در نتیجه درد مفصل فاست ایجاد شود.

اسپوندیلولیستزیس دژنراتیو

تغییرات مرتبط با افزایش سن در مفاصل فاست ممکن است منجر به لغزش رو به جلو مهره L3 نسبت به L4 شود.

مشکلات دیسک

دیسک بین مهره‌ای L3-L4 ممکن است به دلیل تغییرات مرتبط با سن یا در اثر تروما دچار انحطاط یا فتق شود.

این دیسک، هنگامی که در معرض ترومای حاد قرار می گیرد، بخش حرکتی L3-L4 به ندرت ممکن است دچار دررفتگی مفصل فاست، شکستگی و یا آسیب به دم اسبی شود. به ندرت، تومورها و عفونت ها ممکن است بر بخش حرکتی L3-L4 تأثیر بگذارند.

علائم و نشانه های ناشی از L3-L4

بخش حرکتی L3-L4 ممکن است باعث درد عضلانی، درد دیسکوژنیک، درد رادیکولار (ریشه عصبی) و یا رادیکولوپاتی (درد تیر کشنده) شود که معمولاً کمر و یا پاها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

دکتر مجید نجفی می گوید هنگامی که عصب بخش نخاعی L3 درگیر می شود، علائم زیر ممکن است رخ دهد:

• درد شدید، معمولاً به صورت تیر کشنده و یا احساس سوزش که ممکن است در ران و یا قسمت داخلی ساق ایجاد شود.
• بی حسی در ران و یا قسمت داخلی ساق
• ضعف در هنگام حرکت دادن ران و یا زانو در جهات مختلف.
• احساسات غیر طبیعی، مانند احساس سوزن سوزن شدن و یا سوزن سوزن شدن.

این علائم معمولا در یک پا تجربه می شود. به ندرت ممکن است هر دو پا با هم درگیر شوند.

آسیب به دم اسبی را سندرم دم اسب می گویند. این سندرم با ضعف، بی حسی، گزگز و یا فلج در هر دو پا مشخص می شود. همچنین ممکن است کاهش یا از دست دادن کامل کنترل روده و یا مثانه وجود داشته باشد. اقدام فوری پزشکی توسط جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات کلینیک درد مهرگان در این شرایط برای حفظ عملکرد پا بسیار مهم است.

درمان‌های غیرجراحی اغلب ابتدا برای درمان بیماری‌های ناشی از دیسک بین مهره‌ای L3-L4 انجام می‌شود، به‌جز سندرم دم اسب که باید با جراحی فوری مشورت شود. در موارد نادر، ممکن است جراحی در نظر گرفته شود.

دکتر مجید نجفی متخصص بیهوشی و درد، کلینیک درد مهرگان

جراحی فیوژن فیکس کردن بین کمری قدامی ALIF برای اولین بار توسط دکتر کلوارد در دهه 1950 انجام شد. وی این عمل جراحی را برای درمان کمردرد برای شرایط دژنراتیو (آرتروز) ستون فقرات انجام داد. روش کلوارد به دلیل نرخ های نسبتاً بالای شکست عمل (30 تا 40 درصد) مورد پسند قرار نگرفت.

با این حال در دهه 1990 به دلیل ظهور وسایل تیتانیومی جدید، فضای دیسک بهتر نگه داشته می شد. همین امر باعث می شد امکان همجوشی بالاتری فراهم باشد. با توجه به این موارد محبوبیت مجددی برای جراحی فیوژن بین مهره ای قدامی (از جلو) ایجاد شد.

کاربردهای مدرن  ALIF

امروژه جراحی فیوژن هنوز به عنوان یک تکنیک فیکساسیون ستون فقرات به طور گسترده در دسترس است. اما این نوع روش اغلب با رویکرد خلفی (همجوشی قدامی و خلفی ) ترکیب می‌شود. زیرا امکان تثبیت سفت‌تر نسبت به روش قدامی به تنهایی وجود دارد.

• در مواردی که بی ثباتی زیادی وجود ندارد، جراحی فیوژن به تنهایی می تواند کافی باشد. به طور کلی، این در موارد بیماری دژنراتیو (آرتروز) دیسک یک سطحی، که در آن فروپاشی فضای دیسک زیادی وجود دارد صادق است.
• برای بیمارانی که دیسک «بلند» دارند. یا برای بیمارانی که دچار بی ثباتی هستند (مانند اسپوندیلولیستزیس)، یک رویکرد قدامی برای همجوشی ستون فقرات ممکن است ثبات کافی را ایجاد نکند. در این موقعیت‌های بالینی، فیوژن بین‌ مهره ای قدامی کمر ممکن است با ابزار و فیوژن خلفی (از پشت) تکمیل تا حمایت بیشتری از سطح ذوب شده ستون فقرات فراهم شود. برای اطلاعات بیشتر، به جراحی فیوژن ستون فقرات برای اسپوندیلولیستزیس  مراجعه کنید.

شرح جراحی فیوژن بین بدن قدامی کمر

فیوژن بین بادی کمری قدامی (ALIF) مشابه فیوژن بین بادی کمری خلفی (PLIF) است. با این تفاوت که در ALIF، فضای دیسک با نزدیک شدن به ستون فقرات از طریق شکم به جای از طریق کمر، جوش می‌خورد. در روش ALIF یک برش سه اینچی تا پنج اینچی در سمت چپ شکم ایجاد می‌شود و عضلات شکم به پهلو جمع می‌شوند.

عضله قدامی شکم در خط وسط (رکتوس ابدومینیس) به صورت عمودی قرار دارد. پس نیازی به برش ندارد و به راحتی به پهلو جمع می شود. محتویات شکم در داخل یک کیسه بزرگ (صفاق) قرار دارد که می تواند جمع شود. بنابراین جراح ستون فقرات بدون اینکه وارد شکم شود، به جلوی ستون فقرات دسترسی پیدا می کند.

همچنین یک روش ترانس صفاقی کمتر محبوب وجود دارد که از طریق شکم به ستون فقرات دسترسی دارد. این امر عوارض غیرضروری زیادی به این روش می‌افزاید و بنابراین کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اگرچه قبلاً علاقه زیادی به تکمیل روش آندوسکوپی برای جراحی فیوژن وجود داشت، اما به دلیل اینکه عروق بزرگ (آئورت و ورید اجوف) را در معرض خطر بسیار زیادی قرار می داد، تا حد زیادی رها شده است.

این رگ‌های خونی بزرگ که تا پاها ادامه می‌یابد در بالای ستون فقرات قرار دارند، بنابراین بسیاری از جراحان ستون فقرات این جراحی را همراه با جراح عروقی که رگ‌های خونی بزرگ را پایش می‌کند انجام می‌دهند. پس از اینکه رگ‌های خونی کنار گذاشته شدند، مواد دیسک برداشته می‌شود و فیکساسیون انجام میشود.

مزایای جراحی فیوژن

روش جراحی فیوژن از این جهت سودمند است که بر خلاف روش PLIF و ناودانی خلفی جانبی، هم عضلات پشت و هم اعصاب دست نخورده باقی می مانند.

مزیت دیگر این است که قرار دادن پیوند استخوان در جلوی ستون فقرات، آن را تحت فشار قرار می دهد و استخوان در حال فشرده سازی تمایل به جوش خوردن بهتر دارد.

در نهایت، یک ایمپلنت بسیار بزرگتر را می توان از طریق یک رویکرد قدامی وارد کرد، و این باعث پایداری اولیه بهتر ساختار فیوژن می شود.

جایگزینی دیسک مصنوعی ADR یا فیوژن ستون فقرات گاهی اوقات به عنوان جایگزینی کامل دیسک یا TDR شناخته می‌شود. جراحی کمر برای بیمارانی که از کمردرد بی وقفه رنج می برند گزینه مناسبی است. ضمناً اگر حداقل شش ماه درمان غیرجراحی یا کم تهاجمی کمکی نکرده باشد. همچنین اگر درد و سایر علائم انجام فعالیت های روزمره را دشوار می کند، عمل می تواند گزینه ای برای انجام این کار باشد. در مورد تسکین درد و بازیابی توانایی فرد برای عملکرد. برای بیمارانی که در این شرایط قرار دارند، این مقاله مروری است بر دو مدل جراحی که امروزه انجام میشود:

درمان بیماری دژنراتیو دیسک کمر به روش سنتی

رویکرد سنتی برای درمان درد و یا ناتوانی ناشی از بیماری دژنراتیو دیسک کمر، فیوژن ستون فقرات است. این جراحی شامل ایجاد یک اتصال استخوانی مستقیم بین مهره های اطراف دیسک (های) دردناک است. تسکین درد با توقف حرکت دیسک (های) دردناک اتفاق می افتد.

یکی دیگر از گزینه های جراحی برای درمان دیسک کمر دردناک در ایالات متحده، تعویض دیسک مصنوعی است.

با جایگزینی دیسک مصنوعی، این روش برای کاهش درد با برداشتن دیسک دردناک طراحی شده است. حرکت در آن بخش ستون فقرات با استفاده از ایمپلنت پروتز حفظ می‌شود. این از نظر تئوری بیشتر شبیه به جراحی های مصنوعی مفصل ران و زانو است. جراحان ارتوپد بیش از 40 سال است که از آن برای حفظ حرکت و تسکین درد مفاصل درگیر آرتروز شدید  استفاده می کنند. با این حال، تفاوت قابل توجهی در این است که تنها یکی از سه مفصل موجود در هر سطح مهره‌ها در حال تعویض است. در حالی که مفصل ران یا زانو،کل مفصل معمولاً جایگزین می‌شود.

جراحی فیوژن ستون فقرات

جراحی فیوژن هنوز شایع‌ترین عمل جراحی است و بسیاری از بیماران واجد شرایط تعویض دیسک نخواهند بود زیرا تنها می‌تواند انواع محدودی از ضایعات  دیسک را درمان کند.

برخی از ملاحظات برای انواع خاصی از فیوژن و برای تعویض دیسک مصنوعی یکسان است. به عنوان مثال، یک رویکرد قدامی (از جلو) هم برای فیوژن بین مهره ای  قدامی کمر و هم برای تعویض دیسک مصنوعی استفاده می شود، به این معنی که خطرات و عوارض احتمالی برای این جنبه از هر دو جراحی مشابه است. با این حال، در بیشتر موارد، ملاحظات منحصر به فردی برای هر نوع جراحی وجود دارد، و به بیماران توصیه می شود که در هنگام بررسی دو جراحی تا حد امکان آموزش ببینند و گزینه های خود را به طور کامل با پزشک معالج خود در میان بگذارند.

جراحی تنها راه درمان نیست

با این حال، قبل از در نظر گرفتن هر نوع جراحی، بیماران مبتلا به کمردرد مزمن ابتدا باید به خاطر داشته باشند که همه دردها با جراحی قابل درمان نیستند. شکست درمان غیر جراحی به این معنی نیست که جراحی لزوماً مرحله بعدی است. ارزیابی با ام آر آی و اشعه ایکس ممکن است برای نظر جراح کافی باشد، اما آزمایش‌های دیگری از جمله سی تی اسکن و دیسکوگرافی تحریک‌آمیز ممکن است برای تعیین اینکه آیا جراحی مناسب است و آیا فیکساسیون ستون فقرات و جایگزینی دیسک مصنوعی گزینه‌هایی هستند، ممکن است لازم باشد.

برای کمک به بیماران برای درک بهتر گزینه های خود، این مقاله برخی از ملاحظات مهم تر را برای هر یک از دو نوع اصلی جراحی کمر برای بیماری دیسک دژنراتیو کمر بیان می کند.

علت درد دژنراتیو دیسک تحلیل رفتن دیسک ستون فقرات همیشه منجر به درد یا علائم دیگر نمی شود. دیسک به خودی خود عصب دهی بسیار کمی دارد. درد معمولاً زمانی رخ می دهد که دیسک در حال تحلیل، بر دیگر ساختارهای ستون فقرات تاثیر بگذارد. (مانند ماهیچه ها، مفاصل یا ریشه های عصبی)

علت درد مرتبط با دژنراتیو دیسک

درد مرتبط با بیماری دژنراتیو دیسک معمولاً از دو عامل اصلی ناشی می شود:

التهاب

پروتئین های التهابی از فضای داخلی دیسک می توانند با تحلیل رفتن دیسک به بیرون نشت کنند. این پروتئین ها باعث تورم در ساختارهای ستون فقرات اطراف می شوند. این التهاب می تواند تنش عضلانی، اسپاسم عضلانی و حساسیت موضعی در پشت یا گردن ایجاد کند. اگر ریشه عصبی ملتهب شود، درد و بی‌حسی ممکن است به بازو و شانه (که رادیکولوپاتی گردنی در موارد انحطاط دیسک گردن نامیده می‌شود) یا به باسن یا ساق پا (به نام رادیکولوپاتی کمری، در موارد دژنراسیون دیسک کمر) منتشر شود.

ناپایداری ریز و حرکت غیر طبیعی

بالشتک و تکیه گاه دیسک معمولاً با تحلیل رفتن لایه بیرونی دیسک (فیبروز حلقوی) کاهش می یابد. این عوامل منجر به حرکات کوچک و غیر طبیعی بین مهره ها می شوند. ریزحرکاتی اینچنینی می توانند باعث تنش و تحریک در عضلات، مفاصل و یا ریشه های عصبی اطراف شوند. زیرا بخش ستون فقرات به تدریج ناپایدارتر می شود و باعث دردهای متناوب شدیدتر می شود.

هم التهاب و هم ناپایداری ریز حرکتی می توانند باعث اسپاسم عضلات کمر یا گردن شوند. اسپاسم عضلانی تلاش بدن برای تثبیت ستون فقرات است. تنش و اسپاسم عضلانی می‌تواند بسیار دردناک باشد و تصور می‌شود که باعث شعله‌ور شدن درد شدید مرتبط با بیماری دژنراتیو دیسک می‌شود.

عوارض انحطاط دیسک در ستون فقرات

پس از بررسی علت دژنراتیو دیسک کمر به عوارض آن می پردازیم. درد علت بیماری دژنراتیو دیسک در درجه اول مربوط به دیسک ستون فقرات است، اما به احتمال زیاد سایر قسمت های ستون فقرات را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. دو یافته که بیشتر با دیسک دردناک مرتبط است عبارتند از:

فرسایش صفحه انتهایی غضروفی

مانند سایر مفاصل بدن، هر بخش از مهره ها مفصلی است که غضروف در آن وجود دارد. در بین دیسک ستون فقرات و هر مهره، لایه ای از غضروف قرار دارد که به عنوان صفحه انتهایی شناخته می شود. صفحه انتهایی دیسک ستون فقرات را ساندویچ می کند و به عنوان دروازه ای برای ورود و خروج اکسیژن و مواد مغذی به دیسک عمل می کند. همانطور که دیسک فرسوده می شود و صفحه انتهایی شروع به فرسایش می کند، این جریان تغذیه به خطر می افتد، که می تواند انحطاط دیسک را تسریع کند. همانطور که دیسک این فرآیند را طی می کند، فضای دیسک جمع می شود.

فروپاشی فضای دیسک

زمانی که دیسک تحلیل می‌رود، فضای دیسک فرو می‌ریزد و فشار بی‌رویه ای  بر عضلات اطراف وارد می‌کند، زیرا از ستون فقرات حمایت می‌کنند و فضای بین مهره‌ها را کوتاه می‌کند، که منجر به ریز حرکت اضافی و بی‌ثباتی ستون فقرات می‌شود.

فرآیندهای دژنراتیو معمولاً به تدریج پیشرفت می کنند و نه یکباره. فرسایش صفحه انتهایی و فروپاشی فضای دیسک می تواند به بی ثباتی ستون فقرات، تنش در عضلات اطراف و درد موضعی و ریشه عصبی بیافزاید.