درمان های غیر جراحی برای کمردرد مزمن متفاوتند. در اینجا 7 راه برای کم کردن درد کمر در کلینیک درد مهرگان به شما آموزش داده می‌شود.

1-فیزیوتراپی و ورزش در منزل برای کم کردن کمر درد

ورزش پایه و اساس درمان درد کمر مزمن است. این یکی از اولین درمان هایی است که باید تحت راهنمایی پزشک ستون فقرات خود انجام دهید. باید بدانیم این حال، یک مجموعه از تمرینات برای همه کار نمی کند. تمرینات تجویز شده باید با علائم، پوزیشن و سطح راحتی شما تنظیم شوند. حفظ برنامه ورزشی منظم در خانه مهمتر از کاری است که در طول فیزیوتراپی انجام می دهید. یک مدل ورزش ثابت، کلید حفظ قدرت و ثبات ستون فقرات است.

مطالعه کنید: کلینیک درد چیست؟

 

 

فیزیوتراپی برای درد کمر مزمن ممکن است شامل موارد زیر باشد:

تقویت عضلات
تمرینات کششی و انعطاف پذیری
بازآموزی وضعیت بدن
تست محدودیت های تحمل درد
تمرینات هوازی با سرعت راحت

2-ذهن آگاهی و مدیتیشن در کمردرد

درد کمر مزمن هم از نظر جسمی و هم از نظر احساسی فشار وارد می کند. برای درمان ناامیدی، تحریک پذیری، افسردگی و سایر جنبه های روانی مقابله با درد مزمن، به یک روانپزشک مراجعه کنید. این متخصص ممکن است مدیتیشن، یوگا، تای چی و سایر راهبردهای شناختی و آرامش بخش را برای تقویت کنترل آگاهانه شما بر سیستم عصبی و پاسخ آن به فعالیت توصیه کند.

3-تغییر رژیم غذایی

برخی از رژیم ها بسیار التهاب زا هستند، به ویژه آنهایی که دارای چربی ترانس، قندهای تصفیه شده و غذاهای فرآوری شده هستند. با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید آیا رژیم غذایی شما می تواند به درد کمر مزمن شما کمک کند و چگونه می توانید آن را تغییر دهید. حفظ وزن سالم همچنین می تواند با کاهش فشار بر ستون فقرات به کاهش درد کمر کمک کند.

 

ارجاع به متخصص تغذیه بهترین راه برای دریافت توصیه های شخصی برای استراتژی های دسترسی به غذاهای متعادل تر و ایجاد عادات غذایی است که از اهداف سلامتی شما حمایت می کند.

4-اصلاح سبک زندگی در درد کمر

راه‌های زیادی برای تطبیق و تنظیم رفتار و فعالیت شما وجود دارد که می‌تواند به کمردرد مزمن را بهبود بخشد.

به حرف بدن خود گوش دهید! یاد بگیرید که با مشکلات خودتان مبارزه کنید. هنگام انجام کارهای سنگین استراحت کنید. بار را سبک بردارید. در هنگام حمل اجسام سنگین یا چندگانه مانند مواد غذایی کمک بخواهید. به فعالیت هایی که درد شما را بدتر می کند توجه داشته باشید. در صورت امکان از آنها اجتناب کنید. بیشتر درگیر فعالیت هایی باشید که برایتان راحت و لذت بخش است. این کارها نه تنها می تواند به احساس بهتر کمر شما کمک کند، بلکه از پیشرفت بیماری زمینه ای نیز جلوگیری کند. همچنین مهم است که عادات مضر مانند سیگار کشیدن را در نظر بگیرید. ثابت شده است سیگار درد را تشدید می کند و بهبودی را به تاخیر می اندازد. قبل از پرداختن به تغییر سبک زندگی، روی یک هدف واقع بینانه تمرکز کنید که می توانید به راحتی و به طور مداوم به آن برسید.

5-درمان های مبتنی بر تزریق

تزریق نقطه ماشه ای، تزریق استروئید اپیدورال، بلوک های عصبی، عصب کشی و انواع دیگر روش های مبتنی بر تزریق برای کمردرد مزمن در دسترس هستند. این روش‌ها زمانی در نظر گرفته می‌شوند که منبع درد مشخص باشد، و گاهی اوقات می‌توانند به رد علل خاصی در صورت عدم موفقیت درمان کمک کنند. تزریق ممکن است برای مدتی درد را متوقف یا کاهش دهد، اما آنها به عنوان راه حل های طولانی مدت در نظر گرفته نمی شوند و نباید به طور جداگانه استفاده شوند. هدف از درمان‌های مبتنی بر تزریق، بهبود کنترل درد و به حداکثر رساندن مشارکت شما در فعالیت‌های ملایم منظم مانند فیزیوتراپی و تمرینات خانگی است.

مطالعه کنید: درمان جراحی کمر درد به چه صورت است؟

 

6-طب آلترناتیو

طب سوزنی، ماساژ، درمان بیوفیدبک، لیزر درمانی، تحریک الکتریکی عصب و سایر درمان‌های غیرجراحی ستون فقرات می‌توانند بکم کردن کمر درد مزمن تفاوت ایجاد کنند. به طور کلی، مزایای بالقوه این استراتژی ها بسیار بیشتر از خطرات بالقوه آنهاست، بنابراین ارزش کاوش را دارند. با متخصص ستون فقرات خود در مورد درمان های جایگزینی که می تواند به شما کمک کند صحبت کنید.

 

 

7-درمان های دارویی در درد کمر

انواع داروها (محلی، خوراکی، تزریقی) برای کم کردن کمر درد مزمن استفاده می شود، از جمله داروهای ضد التهاب، شل کننده های عضلانی، داروهای ضد درد عصبی و حتی داروهای ضد افسردگی. با این حال، هر دارویی می تواند عوارض جانبی ناخواسته ای داشته باشد. با پزشک خود همکاری کنید تا راهبردهای دارویی را که مستقیماً علت درد شما را برطرف می کند (اگر مشخص باشد) بررسی کنید. کمترین دوز موثر را برای به حداقل رساندن عوارض جانبی پیدا کنید و از داروها فقط تا زمانی استفاده کنید که مفید هستند و به خوبی تحمل می شوند.

داروهای اپیوئیدی به عنوان راهبرد خط اول برای کمردرد مزمن توصیه نمی شود. آنها در کوتاه مدت برای درد حاد، مانند پس از یک حادثه ترومایی یا جراحی، بسیار مفید هستند، زیرا آنها به طور موقت سیگنال های درد را بدون توجه به علت اصلی درد، مانند التهاب، خاموش می کنند. پس از دوره بهبود مورد انتظار، مواد افیونی باید حذف شوند و داروهای غیر مخدر باید به حداکثر برسند تا به کنترل طولانی مدت درد دست یابند. استفاده طولانی مدت از مواد افیونی بسیار مورد انگ است زیرا به ناچار منجر به تحمل دارو، افزایش به دوزهای بالاتر و خطرناک تر، وابستگی فیزیکی و ایجاد عادت می شود.

تنها پس از آزمایش داروهای ضد درد خط اول و دوم بدون ایجاد تسکین، اپیوئیدها باید تجویز شوند. اگر متوجه شدید که برای گذراندن روز به مواد افیونی متکی هستید و جایگزین های زیادی به شما پیشنهاد نشده است، ممکن است وقت آن رسیده باشد که نظر دوم را جستجو کنید.

درد عصب سیاتیک معمولاً با طیف گسترده‌ای از ویژگی‌ها توصیف می‌شود.این درد به مرور زمان بدتر شده و ممکن است ناتوان کننده‌ شود. این درد ممکن است بیاید و برود یا برای دوره‌های طولانی‌تری باقی بماند و ممکن است با برخی پوزیشن‌ها، ورزش‌ها و یا داروها تسکین یابد. درد معمولا اولین علامت سیاتیک است و به طور معمول نشان دهنده تحریک یا التهاب عصبی است. هنگامی که فشار روی عصب وجوددارد، علائم عصبی ممکن است ایجاد شود.

دکتر مجید نجفی متخصص درد و مدیر کلینیک در مهرگان به همراه پزشکان متخصص این کلینیک به صورت تخصصی بر روی درمان سیاتیک کار کرده اند و شما می توانید با مراجعه به کلینیک فوق تخصصی سیاتیک مهرگان خدمات درمانی برای درمان درد سیاتیک را دریافت کنید.

رادیکولوپاتی

رادیکولوپاتی به درد ناشی از فشردگی ریشه‌های عصبی نخاعی اشاره دارد. سیاتیک زمانی رخ می‌دهد که یک یا چند ریشه عصبی از L4 تا S3 به علت فتق دیسک، تنگی یا دژنراسیون تحریک یا فشرده می‌شوند. درد رادیکولار از ریشه عصب سیاتیک به طور معمول در ران، ساق پا و یا انگشتان پا احساس می‌شود.

دردسیاتیک ممکن است با علائم دیگری همراه باشد و به طور معمول یک یا چند ناحیه در کمر، ران، ساق پا و انگشتان پا را تحت تاثیرقرار می‌دهد.  اگر مدت درد کمتر از 8 هفته باشد به آن سیاتیک حاد می‌گویند.  اگر مدت درد بیش از 8 هفته باشد به عنوان سیاتیک مزمن توصیف می‌شود.

 

 

---

مطالعه کنید: علائم سیاتیک چیست؟

---

ماهیت درد سیاتیک

درد معمولا اولین علامت سیاتیک است و به طور معمول نشان دهنده تحریک یا التهاب عصبی است.

در بیشتر موارد، درد تیز یا سوزشی احساس می‌شود که فقط یک پا را درگیر می‌کند.

چند نمونه از انواع دیگر درد که ممکن است احساس شود عبارتند از:

• درد تیر کشنده مانند شوک الکتریکی
•  درد ضربان دار
•  درد مبهم دائمی
•  دردی که می‌آید و می‌رود

به ندرت، سیاتیک ممکن است هر دو پا را با هم درگیر کند.  درد متناوب بین پای راست و چپ نیز ممکن است.

نواحی تحت تاثیر درد سیاتیک

درد سیاتیک در طول مسیر عصب سیاتیک و یا شاخه‌های آن رخ می‌دهد.  معمولاً پشت و قسمت خارجی ران و یا ساق پا تحت تأثیرقرار می‌گیرند.

سایر مناطق بالقوه‌ای که می‌توانند تحت تأثیر درد سیاتیک قرار گیرند عبارتند از:

• پایین کمر
•  جلوی ران و یا ساق پا
•  قسمت بالایی و بیرونی پا
•  کف پا
•   بین انگشتان اول و دوم

در سیاتیک، پا درد معمولاً شدیدتر از کمر درد است.

 علائم عصبی که ممکن است با درد سیاتیک همراه باشد:

هنگامی که عصب سیاتیک فشرده می‌شود، یک یا چند علامت عصبی ممکن است همراه با درد وجود داشته باشد.

چند نمونه از علائم همراه عبارتند از:

•  ضعف در عضلات ران:  هنگامی که عضلات ران تحت تأثیر قرار می‌گیرند، ممکن است هنگام تلاش برای به هم رساندن ران‌ها، ضعف احساس شود.

•  ضعف در عضلات پا:هنگامی که عضلات ساق پا تحت تأثیر قرار می‌گیرند، ممکن است هنگام تلاش برای خم کردن زانو یا در حالی که پا و یا انگشتان پا را به سمت بالا و یا پایین می‌گیرید، ضعف وجود داشته باشد.  این مسائل ممکن است منجر به افتادگی پا شود (مشکل در بلند کردن قسمت جلوی پا هنگام راه رفتن).  همچنین ممکن است در برخاستن از حالت نشسته یا تلاش برای راه رفتن روی نوک پا مشکل وجود داشته باشد.

زمانی که تحریکات عصبی قادر به عبور از عصب سیاتیک نباشند، از دست دادن حس ممکن است رخ دهد.  نواحی شایعی که تحت تأثیر بی‌حسی قرار می‌گیرند، سمت ساق پا و یا پاشنه، کف پا و یا بالای پا هستند.

•  پارستزی:  احساس غیر طبیعی بر روی پوست به دلیل هدایت عصبی نامناسب.  این احساس ممکن است شامل گزگز، سفتی، سوزن سوزن شدن و یا احساس خزیدن چیزی در پشت ران و یا ساق پا باشد.

معنای این علائم چیست:

علائم عصبی ممکن است منجر به کاهش عملکرد پای آسیب‌دیده شود و زمانی که عصب سیاتیک فشرده می‌شود، شایع‌تر است.

چه وقتی درد سیاتیکیک اورژانس پزشکی است:

مواقعی وجود دارد که علائم سیاتیک ممکن است نشان دهنده آسیب بالقوه جدی به عصب سیاتیک باشد. اگر چه این‌موضوع به صورت نادر رخ می‌دهد.

 

اورژانس پزشکی زمانی است که:

درد سیاتیک شدید است یا افزایش ناگهانی درد وجود دارد.

بی‌اختیاری روده و یا مثانه وجود داشته باشد.

درد سیاتیک با تب، حالت تهوع و یا کاهش وزن همراه باشد.

این علائم می‌تواند نشان دهنده بیماری‌های زمینه‌ای جدی مانند سندرم دم اسب، عفونت یا تومورهای ستون فقرات باشد.

به طور معمول، بهتر است برای تشخیص دقیق با یک متخصص  مشورت کنید، زیرا طیف گسترده‌ای از مسائل می‌تواند عصب سیاتیک را تحت تاثیر قرار دهد و باعث ایجاد علائم شود.  درمان‌هایی که علت اصلی علائم سیاتیک را هدف قرار می‌دهند، به جای رویکردهای تسکینی که فقط علائم را تسکین می‌دهند، برای رفع درد طولانی‌مدت مؤثرتر خواهند بود.

 

 

---

مطالعه کنید: آیا درمان خانگی سیاتیک موثر است؟

---

 

کشش منظم ماهیچه‌ها، تاندون‌ها و رباط‌هایی که از ستون فقرات حمایت می‌کنند، عنصر مهمی در تمام برنامه‌های تمرینی پشت است.  حرکات کششی طراحی شده برای کاهش درد گردن و کمر احتمالاً توسط پزشک، فیزیوتراپ یا متخصص ستون فقرات تجویز می‌شود.

مزایای کشش عبارتند از:

•  کاهش تنش در عضلات حمایت کننده از ستون فقرات؛ تنش در این عضلات می‌تواند درد ناشی از هر تعدادی از شرایط کمردرد را بدتر کند
•  بهبود دامنه حرکتی و تحرک کلی
• کاهش خطر ناتوانی ناشی از کمردرد

8 Simple Stretches to Relieve Lower Back Pain

دردی که بیش از 3 ماه طول بکشد (درد مزمن) ممکن است برای کاهش موفقیت آمیز درد به هفته‌ها یا ماه‌ها کشش منظم نیاز داشته باشد. 

کشش ممکن است به عنوان بخشی از یک برنامه فیزیوتراپی گنجانده شود و یا توصیه شود که به صورت روزانه در خانه انجام شود.

 

 

 

 نکات کلی حرکات کششی برای تسکین کمر درد 

کشش‌های اصلی برای گردن درد به اندازه کافی راحت است که به طور منظم در طول روز انجام شود، مانند خانه، محل کار یا حتی در ماشین.  برخی از نمونه‌‍‌ها عبارتند از:

•  کشش فلکشن – چانه تا سینه

به آرامی سر را به جلو خم کنید، چانه را به سمت قفسه سینه ببرید تا زمانی که کشش در پشت گردن احساس شود. 

•  کشش خمشی جانبی – گوش به شانه

  گردن را به یک طرف خم کنید انگار می‌خواهید گوش را به شانه لمس کنید تا زمانی که کشش در کنار گردن احساس شود.  شانه‌ها را به سمت پایین و پشت در وضعیتی راحت اما سالم نگه دارید.

•   کشش بالابر کتف

یک دست خود را به دیوار یا پایه در با آرنج کمی بالاتر از شانه تکیه دهید، سپس سر را به سمت مخالف بچرخانید.  چانه را به سمت استخوان ترقوه پایین بیاورید تا کشش در پشت گردن احساس شود. کشیدن سر به آرامی با دست دیگر برای حفظ کشش برای مدت زمان مورد نظر ممکن است مفید باشد.  برای درمان گردن درد، کشش آسان کتف بالابر را ببینید

•   کشش گوشه

روبه روی گوشه اتاق بایستید و ساعدها را روی هر دیوار قرار دهید و آرنج‌ها را به اندازه ارتفاع شانه قرار دهید. سپس به جلو خم شوید تا جایی که کشش زیر استخوان ترقوه احساس شود.

رعایت نکات زیر می‌تواند به کشش موثر عضلات بدون آسیب کمک کند: 

• لباس راحتی بپوشید که حرکات را بسته یا منقبض نمی کند
• بدن را به موقعیت‌های سخت یا دردناک وادار نکنید کشش باید بدون درد باشد
• به آرامی وارد حرکات کششی شوید و از پرش خودداری کنید که می‌تواند باعث کشیدگی عضلات شود  
• روی یک سطح تمیز و صاف که به اندازه کافی بزرگ است که آزادانه حرکت کند، دراز کنید  
• حرکات کششی را به اندازه کافی طولانی نگه دارید (15 تا 30 ثانیه) تا عضلات به اندازه کافی بلند شوند و دامنه حرکتی 1 بهبود یابد. 
•  کشش را بین 2 تا 5 بار تکرار کنید—عضله معمولاً پس از حدود 4 تکرار به حداکثر کشیدگی می‌رسد.  
• هر بار یک طرف بدن را کشش دهید

 

کشش گردن و شانه 

 کشش‌هایی که توصیه نمی‌شوند شامل‌دایره‌های گردن (جایی که سر به طور مکرر به دور گردن می‌چرخد) یا کشش سریع گردن به جلو و عقب یا پهلو به پهلو است. این کشش‌ها ممکن است باعث کشیدگی ماهیچه‌ها یا ایجاد فشار اضافی بر ستون فقرات گردنی شود.

تمرینات گردن جهت تقویت عضلات

 حرکات کششی برای کمردرد

• کشش فلکشن پشت

به پشت دراز بکشید، هر دو زانو را به سمت قفسه سینه بکشید و همزمان سر را به جلو خم کنید تا کشش راحت در قسمت میانی و پایین کمر احساس شود.

•  کشش زانو تا قفسه سینه

به پشت دراز بکشید و زانوها را خم کرده و هر دو پاشنه را روی زمین قرار دهید، سپس هر دو دست را پشت یک زانو قرار دهید و آن را به سمت قفسه سینه بکشید و عضلات سرینی و پیریفورمیس را در باسن بکشید.

•   کشش زانو لانژ

با شروع از هر دو زانو، یک پا را به سمت جلو حرکت دهید تا پا روی زمین صاف باشد، وزن را به طور مساوی در هر دو ران (به جای یک طرف یا طرف دیگر) توزیع کنید.  هر دو دست را روی بالای ران قرار دهید و بدن را به آرامی به سمت جلو خم کنید تا در جلوی پای دیگر احساس کشیدگی کنید.  این کشش بر عضلات خم کننده لگن تأثیر می‌گذارد که به لگن متصل می‌شوند و در صورت سفت شدن می‌توانند بر وضعیت بدن تأثیر بگذارند. 

•  کشش ماهیچه پیریفورمیس

به پشت دراز بکشید و زانوها را خم کنید و هر دو پاشنه را روی زمین قرار دهید.  یک پا را روی پای دیگر ضربدری کنید، مچ پا را روی زانوی خمیده قرار دهید، سپس به آرامی زانوی پایینی را به سمت قفسه سینه بکشید تا کشش در باسن احساس شود.  یا در حالت دراز کشیدن روی زمین، یک پا را روی پای دیگر ضربدری کنید و آن را روی بدن در زانو به سمت جلو بکشید و پای دیگر را صاف نگه دارید.

 

 

موارد فوق نمونه‌هایی از انواع کشش‌هایی است که معمولاً تجویز می‌شوند.  بیشتر کشش‌ها برای سازگاری با انعطاف‌پذیری و سطح درد فرد قابل تطبیق هستند و می‌توانند با استفاده از دیوار، پایه در یا صندلی برای ثبات بیشتر در طول کشش آسان‌تر شوند.

در مورد کمر‌درد چه مواردی را باید بدانم؟

کمردرد یک مشکل بسیار رایج است و بسیاری از ما را در برهه‌ای از زندگی تحت تاثیر قرار می‌دهد.

خبر خوب این است که در بیشتر موارد این مشکل جدی نیست و ممکن‌است فقط به دلیل یک فشار ساده به یک عضله یا رباط باشد.

تا آنجا که ممکن است، بهتر است در اسرع وقت به فعالیت‌های عادی روزمره خود ادامه دهید و به حرکت ادامه دهید.

تحرک و ورزش در مورد کمردرد به شما کمک می کند، حتی اگر در ابتدا کمی درد و ناراحتی داشته باشید. فعال ماندن به شما کمک می‌کند تا بهتر شوید. مصرف داروهای مسکن می‌تواند به شما در انجام این کار کمک کند.

 

عملکرد ستون فقرات

ستون فقرات یکی از قوی‌ترین قسمت‌های بدن است و انعطاف پذیری و قدرت زیادی به ما می‌دهد. این استخوان از 24 استخوان به نام مهره تشکیل شده‌است که یکی روی دیگری قرار دارد. این استخوان‌ها دارای دیسک‌هایی در بین آنها و تعداد زیادی رباط و ماهیچه‌های قوی در اطراف آنها برای حمایت هستند.

همچنین استخوان‌هایی در دنبالچه در پایین و پشت وجود دارد که به هم جوش خورده‌اند و هیچ دیسکی در بین آنها وجود ندارد. در دو طرف ستون فقرات، از بالا به پایین، مفاصل کوچک زیادی به نام مفاصل فاست وجود دارند. طناب نخاعی از داخل مهره‌ها عبور می‌کند که از آن محافظت می‌کند.

طناب نخاعی از طریق قاعده جمجمه به مغز و توسط اعصابی که از فضاهای بین استخوان‌های ستون فقرات عبور می‌کنند به بقیه بدن متصل می‌شود. این اعصاب به عنوان ریشه‌های عصبی نیز شناخته می‌شوند. با افزایش سن، ساختارهای ستون فقرات مانند مفاصل، دیسک‌ها و رباط‌ها نیز پیر می‌شوند. ساختارها مستحکم هستند اما معمولاً با افزایش سن کمر شما سفت‌تر می‌شود.

غالبا کمردرد یک علت ساده ندارد، اما ممکن است به دلیل یک یا چند مورد از موارد زیر باشد:

وضعیت بد بدن

ورزش نکردن منجر به سفت شدن ستون فقرات و ضعیف شدن عضلات در مورد کمردرد می‌شود

کشیدگی یا رگ به رگ شدن عضلات علاوه بر موارد ذکر شده در بالا، شرایط خاصی نیز وجود دارد که با احساس درد در کمر مرتبط است.

مهم است که به یاد داشته باشید که درد شدید لزوماً به معنای وجود یک مشکل جدی نیست. برخی از شرایط رایج در زیر ذکر شده است:

اسپوندیلوز

با افزایش سن ، استخوان‌ها، دیسک‌ها و رباط‌های ستون فقرات به طور طبیعی می‌توانند با افزایش سن ضعیف شوند. این برای همه ما تا حدودی به عنوان بخشی از روند پیری اتفاق می‌افتد، اما نباید مشکلی باشد و همه از این درد رنج نخواهند برد.

با افزایش سن، دیسک‌های ستون فقرات نازک‌تر می‌شوند و فضای بین مهره‌ها باریک‌تر می‌شود. تکه‌های کوچک استخوان که به نام استئوفیت شناخته می‌شوند ممکن است در لبه‌های مهره‌ها و مفاصل فاست تشکیل شوند.

اصطلاح پزشکی برای این بیماری اسپوندیلوز است و بسیار شبیه به تغییرات ناشی از آرتروز در سایر مفاصل است. نرم نگه داشتن ستون فقرات و قوی نگه داشتن عضلات اطراف ستون فقرات و لگن، تاثیر اسپوندیلوز را کاهش می‌دهد. 

 

---

این مقاله را مطالعه کنید: کمر درد شدید و علل آن

---

کمر درد ناشی از سیاتیک

گاهی با درد در پاها مرتبط است و ممکن است بی‌حسی یا احساس سوزن سوزن شدن وجود داشته‌باشد. به این حالت سیاتیک می‌گویند.این به دلیل فشار یا فشرده شدن عصب در ستون فقرات است.

برای اکثر افراد مبتلا به سیاتیک، درد پا می‌تواند بدترین قسمت باشد و گاهی اوقات ممکن است کمردرد کمی داشته باشند یا اصلاً درد نداشته باشند. در بیشتر موارد سیاتیک به دلیل فشار دادن دیسک برآمده روی عصب ایجاد می‌شود.

دیسک‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که برآمده شوند تا بتوانیم ستون فقرات خود را به راحتی حرکت دهیم، اما گاهی اوقات یک برآمدگی می‌تواند یک ریشه عصبی را بگیرد و باعث دردی شود که تمام طول ساق پا و پا را طی می‌کند. اکثر افراد نسبتاً سریع بهبود می‌یابند، اگرچه در برخی موارد ممکن است چند ماه طول بکشد.

شروع ورزش‌های ملایم در اسرع وقت به درد سیاتیک کمک زیادی می‌کند. همچنین مراجعه به فیزیوتراپیست ایده بسیار خوبی است.

تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاعی گاهی اوقات کمردرد با درد در پاها مرتبط است که بعد از شروع راه رفتن برای چند دقیقه شروع می‌شود و بعد از نشستن خیلی سریع بهتر می‌شود. این به عنوان تنگی نخاع شناخته می‌شود. این می‌تواند از بدو تولد اتفاق بیفتد یا با افزایش سن ایجاد شود.

مشکلات زمانی ایجاد می‌شوند که چیزی به فضای کوچک وسط ستون فقرات، جایی که اعصاب قرار دارند، فشار می‌آورد. این فضا که کانال نخاعی یا کانال ریشه عصبی نامیده می‌شود، می‌تواند توسط استخوان یا رباط فشرده شود.

علائم اغلب هر دو پا را تحت تاثیر قرار می‌دهند، اما ممکن است یکی بدتر از دیگری باشد. درد معمولاً وقتی می‌نشینید و استراحت می‌کنید بهتر می‌شود و برخی افراد اگر کمی خمیده راه بروند درد کمتری خواهند داشت. مانند سیاتیک، مشکل اصلی بیشتر به درد پا مربوط می‌شود تا کمر درد.

در بیشتر موارد، نه سیاتیک و نه تنگی نخاع مشکل جدی نیستند. با این حال، اگر علائم برای شما دردسرهای زیادی ایجاد می‌کند و کیفیت زندگی شما را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد، باید برای مشاوره بیشتر به پزشک مراجعه کنید و در مورد کارهای دیگری که می‌توانید انجام دهید صحبت کنید.

اگر از تنگی کانال نخاعی رنج می‌برید با کلینیک فوق تخصصی درد مهرگان در ارتباط باشید

سایر علل نادر کمر‌درد عبارتند از:

• مشکلات استخوانی مانند شکستگی، اغلب با نازک شدن استخوان‌ها مرتبط است که به عنوان پوکی استخوان شناخته می‌شود.
• یک عفونت
• یک تومور
• التهاب، به عنوان مثال در بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد:

• اگرچه شایع است، اما بیشتر موارد کمردرد بدون نیاز به مراجعه به پزشک از بین می‌رود.
• اگر درد دارید باید به پزشک مراجعه کنید.
• واقعا شدید است.
• برای مدت طولانی دوام می‌آورد.
• شما را از کار کردن یا انجام کارهایی که دوست دارید باز می دارد.
• فعالیت‌های روزمره شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
• درد پیشرونده است.

همچنین در صورت بروز هرگونه تغییر در عملکرد جنسی، به عنوان مثال، عدم توانایی در نعوظ، باید به پزشک مراجعه کنید.

اگر درد برای شما مشکلات قابل توجهی ایجاد می‌کند و شما را از ادامه زندگی عادی و فعالیت‌های کاری باز می‌دارد، پزشک شما را معاینه می‌کند و از شما سوالاتی می‌پرسد.

این سوالات به پیش بینی اینکه چقدر احتمال دارد که برای کمردرد به کمک بیشتری نیاز داشته باشید کمک می‌کند. اگر به حمایت بیشتری نیاز دارید، پزشک شما را به فیزیوتراپی ارجاع می‌دهد تا بتوانید در مراحل اولیه درمان، برای کمک به درد و بازگشت به فعالیت‌های عادی انجام دهید.

طبیعی است که بخواهید بدانید چه چیزی باعث کمردرد شما شده‌است. با این حال، متخصصان ممکن است نتوانند به طور قطعی به شما بگویند که چه چیزی باعث کمردرد شما شده‌است، حتی پس از ارزیابی دقیق شما.

اگر در مورد علت کمردرد خود نگران هستید، می‌توانید در مورد هرگونه نگرانی با یک متخصص مراقبت بهداشتی صحبت کنید، زیرا کاهش هر گونه ترس ممکن است به سرعت بخشیدن به بهبودی شما کمک کند.

علائم خطرناک در مورد کمر‌درد چیست؟

به ندرت کمردرد یا دردی که به پایین پا می‌رسد نشانه یک مشکل جدی است.

اگر هر یک از علائم زیر را دارید، باید به دنبال مراقبت فوری پزشکی باشید:

• مشکل در کنترل یا دفع ادرار
• از دست دادن کنترل روده‌های خود
• بی‌حسی در اطراف مجرای پشت یا اندام تناسلی شما
• ضعف جدی در پاهایتان، که ایستادن واقعاً برایتان سخت باشد.
• کمردرد شدید و مداوم که طی چند هفته بدتر می‌شود.

علائم فوق به طور بالقوه می‌تواند با یک بیماری نادر اما جدی مرتبط باشد که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

تشخیص در مورد کمردرد

دستورالعمل‌های ملی پیشنهاد می‌کنند که پزشکان باید قبل از تصمیم‌گیری در مورد نیاز به درمان بیشتر، از رویکرد منطقی «صبر کن و ببین» استفاده کنند، به‌ویژه که اکثر موارد کمردرد خود به خود بهبود می‌یابند.

به عنوان یک بیمار، این رویکرد گاهی اوقات می‌تواند ناامید کننده باشد، اما ممکن است متوجه شوید که اگر اقدامات خودیاری خود را ادامه دهید، به هر حال به درمان بیشتری نیاز نخواهید داشت.

در صورت نیاز به درمان بیشتر، پزشک عمومی شما قادر خواهد بود با بحث در مورد علائم  درد کمر شما را ارزیابی کند. اکثر مشکلات را می‌توان پس از یک معاینه ساده تشخیص داد، و بعید است که نیاز به آزمایش خاصی باشد.

تست‌ها

ممکن است برای آزمایش فرستاده شوید اگر:

• در ناحیه کمر آسیب دیده‌اید، مثلاً یک زمین خوردن بد
• پزشک شما مشکوک است که ممکن است یک دلیل زمینه‌ای برای درد شما وجود داشته باشد
• درد برای مدت غیرعادی طولانی ادامه داشته است.

در این مورد ممکن است اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) یا توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن مورد نیاز باشد.

اشعه ایکس بسیار کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد زیرا کمردرد اغلب به دلیل مشکلاتی در بافت‌های نرم مانند رباط‌ها و ماهیچه‌ها ایجاد می‌شود که در عکسبرداری با اشعه ایکس قابل مشاهده نیستند.

تغییرات ستون فقرات در نتیجه اسپوندیلوز می‌تواند در اشعه ایکس نشان داده شود. این تغییرات رایج که برای همه ما اتفاق می‌افتد می‌تواند در عکس‌برداری با اشعه ایکس ظاهر شود بدون اینکه افراد درد یا مشکلی داشته باشند. به همین دلیل، اشعه ایکس به خصوص مفید نیست.

به یاد داشته باشید که گاهی حتی پس از یک بررسی کامل ممکن است نتوان به طور قطعی علت کمردرد را بیان کرد.

پیشگیری و درمان خانگی در مورد کمر‌درد

مهم ترین کارهایی که برای درمان کمردرد باید انجام دهید، ادامه حرکت، ادامه فعالیت‌های روزمره و داشتن یک سبک زندگی سالم است.

برخی از افراد نگران این هستند که اگر کمردرد دارند، انجام برخی فعالیت‌ها مانند بلند کردن وسایل، چرخش و چرخش ممکن است کمردرد آنها را بدتر کند. مهم است که به یاد داشته باشید که پشت و ستون فقرات ما بسیار قوی هستند و برای حرکت طراحی شده‌اند.در واقع، استراحت بیش از حد می تواند کمردرد را بدتر کند.

فعال بودن و ادامه فعالیت‌های روزمره در اسرع وقت و تا حد امکان، بهبودی شما را تسریع می‌کند.

همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد نحوه واکنش عاطفی شما به کمردرد تأثیر مهمی بر سرعت بهبودی شما دارد. هرچه مثبت‌تر باشید، هرچه فعال‌تر باشید، کمرتان سریع‌تر بهتر می‌شود.

به حرکت ادامه دهید،در صورت داشتن کمردرد، فعال ماندن مهمترین راهی است که می‌توانید به خودتان کمک کنید.

 

نقش ورزش در ثبات ستون فقرات

قوی نگه داشتن ماهیچه های اطراف ستون فقرات، حمایت بیشتری از استخوان‌ها و مفاصل می‌کند و فشار را از روی آنها کم می‌کند. هرچه بیشتر حرکت کنید، کمر دامنه حرکتی طبیعی خود را بیشتر حفظ می‌کند.

اگر برای مدت طولانی فعالیت خود را متوقف کنید، ماهیچه‌های کمر ضعیف می‌شوند و تناسب اندام کمتری پیدا می‌کنید و این می‌تواند کمردرد شما را بدتر کند. حرکت نکردن می‌تواند کمر شما را سفت‌تر و دردناک‌تر کند.

ورزش منظم منجر به دوره‌های کوتاه‌تر و کمتر کمردرد می‌شود. همچنین مواد شیمیایی به نام اندورفین را آزاد می‌کند که مسکن‌های طبیعی بدن هستند. اینها درد را بهبود می‌بخشد و باعث می‌شود احساس شادی بیشتری داشته باشید.

ورزش ممکن است در ابتدا کمی کمر شما را دردناک کند، اما هیچ آسیبی ایجاد نمی‌کند، بنابراین اجازه ندهید شما را ناامید کند. اگر در حال بازگشت به ورزش هستید، به آرامی شروع کنید و به تدریج میزان ورزش را افزایش دهید. اپیزودهای منظم و کوچک ورزش راه خوبی برای شروع است و سپس هر روز سعی کنید کمی بیشتر انجام دهید.

سعی کنید از قبل مقداری مسکن نیز مصرف کنید. با گذشت زمان، کمر شما قوی تر و انعطاف پذیرتر می‌شود و این باید درد را کاهش دهد.

ورزش‌های مناسب درمان کمر‌درد

بهتر است شکلی از ورزش را انتخاب کنید که از آن لذت ببرید تا به آن پایبند باشید. اشکال زیادی از ورزش وجود دارد که به افراد مبتلا به کمردرد کمک کرده است. مثالها عبارتند از:

• شنا كردن
• پیاده روی
• یوگا
• پیلاتس
• رفتن به باشگاه

تحقیقات نشان داده است که یک برنامه یوگا 12 هفته‌ای به خصوص توسعه یافته می‌تواند در مورد کمر درد به شما کمک کند زندگی فعال‌تری داشته باشند و وضعیت خود را به طور موثرتری مدیریت کنند. بسیاری از افرادی که در این مطالعه شرکت کردند همچنین دریافتند که اگر احساس کردند یک قسمت از کمردرد در حال وقوع است، دانش لازم برای جلوگیری از حملات بیشتر را دارند.

بسیاری از مراکز اجتماعی و ورزشی نیز کلاس‌های یوگا برگزار می‌کنند، اگر علاقه‌مند به امتحان کردن آن هستید. مطمئن شوید که قبل از شروع با مربی یوگا صحبت کرده‌اید تا او متوجه شود که شما کمردرد دارید.

در مورد کمر درد حین ورزش

ممکن است هنگام ورزش کمی احساس ناراحتی و گاهی درد داشته باشید. این احساس طبیعی است و باید چند دقیقه بعد از اتمام کار آرام شود. این نشانه این نیست که شما به خودتان صدمه می‌زنید. ورزش به کاهش درد کمک می‌کند و می‌تواند به شما در مدیریت بهتر کمردرد کمک کند.

در حالی که می‌توانید به خودتان فشار بیاورید و ورزش‌های شدید انجام دهید، مهم است که در آن زیاده روی نکنید. اگر در حین یا بعد از فعالیت خود دردی دارید که نمی‌توانید با آن کنار بیایید، باید به پزشک مراجعه کنید. نکته کلیدی این است که به آرامی شروع کنید و به تدریج میزان انجام آن را افزایش دهید.

اغلب افراد پس از رفع کمردرد ورزش را متوقف می‌کنند. اما اگر ورزش را متوقف کنید، تمام پیشرفت‌هایی که ایجاد کرده‌اید ظرف چند هفته ناپدید می‌شوند. بنابراین، مهم است که به طور منظم به ورزش ادامه دهید و زمانی که درد از بین رفت و احساس بهتری داشتید آن را متوقف نکنید.

اگر برای ورزش کردن مشکل دارید، مراجعه به پزشک عمومی یا درخواست ارجاع به فیزیوتراپیست برای مشاوره ورزشی مناسب می‌تواند ایده خوبی باشد. اگر عضو یک باشگاه ورزشی هستید، ممکن است مربیان شخصی در آنجا باشند که می‌توانند به شما مشاوره تخصصی بدهند. مطمئن شوید که وضعیت خود را به آنها بگویید.

مسکن‌ها در مورد کمردرد

مسکن‌های ساده مانند پاراستامول ممکن است به کاهش علائم کمک کرده و به شما اجازه دهند به فعالیت‌های روزمره خود ادامه دهید. شما باید در صورت نیاز از آنها استفاده کنید، اما بهتر است قبل از اینکه درد بسیار شدید شود آنها را مصرف کنید. مهم است که آنها را به طور منظم و با دوز توصیه شده مصرف کنید، به خصوص زمانی که در حال تشدید کمردرد هستید.

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن، که می‌توانید از داروخانه‌ها و سوپرمارکت‌ها بخرید، نیز می‌توانند کمک کنند.

شما می‌توانید از مسکن‌ها و NSAIDها برای یک دوره کوتاه درمان حدود یک هفته تا 10 روز استفاده کنید. اگر بعد از این مدت کمکی نکرده باشند، بعید است که کمک کنند. با این حال، اگر کمک کردند اما با قطع مصرف آنها درد دوباره برگشت، می‌توانید دوره کوتاه دیگری را امتحان کنید.

کرم‌ها یا ژل‌های ضدالتهابی نیز وجود دارند که می‌توان آن‌ها را روی نواحی آسیب‌دیده مالید. مراقب باشید با مصرف همزمان یک قرص NSAID و استفاده از کرم NSAID از دوز تجاوز نکنید.

اگر سؤال یا نگرانی در مورد داروهایی که می‌توانید مصرف کنید و دوز مصرفی دارید، با پزشک یا داروساز صحبت کنید.

اگر واقعاً با درد دست و پنجه نرم می‌کنید، گاهی از داروهای دیگر برای درمان کمردرد استفاده می‌شود.

کمپرس گرم و سرد در مورد کمردرد

استفاده از بسته حرارتی در ناحیه آسیب دیده می‌تواند درد و سفتی را کاهش دهد. می‌توانید از یک پد حرارتی قابل استفاده مجدد که می‌توانید از داروخانه‌ها و فروشگاه‌های ورزشی خریداری کنید، یک کیسه گندم قابل استفاده در مایکروویو یا یک بطری آب گرم استفاده کنید.

حمام آب گرم یا دوش آب گرم می‌تواند در مورد کمردرد مفید باشد.

یک کیسه یخ خریداری شده از داروخانه یا حتی یک کیسه نخود فرنگی منجمد نیز می‌‎تواند مفید باشد.

ممکن است متوجه شوید که تناوب بین گرما و یخ درمانی در طول یک روز یا هفته می‌تواند کمک کننده باشد.

می‌توانید بسته‌های سرد و گرم را آزمایش کنید تا بهترین گزینه را پیدا کنید.

 

ملاحظات استفاده از کیسه آب گرم و سرد

 

اطمینان حاصل کنید که از پوست خود در برابر تماس مستقیم با گرما یا کیسه‌های یخ محافظت می‌کنید تا از سوختگی یا تحریک پوست خود جلوگیری کنید. یک حوله چای روی حرارت یا کیسه یخ یکی از راه‌های انجام این کار است.

اگر محصول گرما یا یخ درمانی خریداری کرده‌اید، دستورالعمل‎ها را به دقت بخوانید. استفاده از یخ یا حرارت برای حدود 15 تا 20 دقیقه در یک زمان به طور معمول کافی است.

تاثیر مدل نشستن برای جلوگیری از کمر‌درد

سعی کنید هنگام نشستن در خانه، محل کار یا داخل ماشین در مورد کمردرد وضعیت بدنی خوبی داشته باشید. برای مثال، ماندن در موقعیت‌های نامناسب هنگام کار یا رانندگی، بر بافت‌های نرم پشتی که ستون فقرات شما را پشتیبانی می‌کنند، تأثیر می‌گذارد و درد یا زمان بهبودی شما را افزایش می‌دهد.

سعی کنید وضعیت خود را اغلب تغییر دهید، زیرا ماندن در همان وضعیت برای مدت طولانی می‌تواند برای شما مضر باشد.

طب مکمل در مورد کمردرد

بسیاری از درمان‌های مکمل مختلف وجود دارد که اعتقاد بر این است که به تسکین درد کمک می‌کنند و برخی افراد با استفاده از آنها احساس بهتری دارند.

با این حال، به طور کلی این درمان‌ها برای استفاده در NHS توصیه نمی‌شوند، زیرا هیچ مدرکی مبنی بر اینکه قطعاً کار می‌کنند وجود ندارد.

طب سوزنی

گاهی اوقات طب سوزنی ممکن است باعث تسکین درد شود. تصور می‌شود که با منحرف کردن یا تغییر احساسات دردناکی که از بافت‌های دردناک به مغز فرستاده می‌شود و با تحریک هورمون‌های تسکین‌دهنده بدن، به نام اندورفین، کار می‌کند.

ماساژ دادن

در مورد کمردرد ماساژ یک تکنیک دستی است که از ضربات ریتمیک، حرکات ورزشی دادن یا ضربه زدن برای حرکت دادن عضلات و بافت نرم بدن استفاده می‌کند. ماساژ می‌تواند سطح اضطراب و استرس را کاهش دهد، تنش عضلانی و خستگی را کاهش دهد و گردش خون را بهبود بخشد، که همگی برای کاهش سطح درد کار می‌کنند.

بلند کردن صحیح

یادگیری صحیح بلند کردن بدن ممکن است به جلوگیری از بروز بیشتر کمردرد کمک کند.

هنگام بلند کردن زانوها را خم کنید و اجازه دهید ستون فقرات در صورت لزوم حرکت کند، بدون اینکه آن را بچرخانید. هنگام انجام کارهایی مانند حمل خرید، سعی کنید بار را بین هر دو دست تقسیم کنید. نزدیک نگه داشتن وزن به بدن نیز کمک می‌کند.

رژیم غذایی و تغذیه در مورد کمردرد

هیچ رژیم غذایی خاصی وجود ندارد که به کمردرد کمک کند یا از آن جلوگیری کند.

با این حال، اگر اضافه وزن دارید، باید رژیم غذایی خود را تغییر دهید و ورزش‌های منظمی را انجام دهید تا به کاهش وزن کمک کنید، زیرا این کار باعث کاهش فشار روی کمر شما می‌شود.

آنچه برای همه ما توصیه می‌شود یک رژیم غذایی متعادل و سالم است که چربی اشباع شده، قند و نمک کم دارد. همچنین خوردن مقدار زیادی میوه و سبزیجات تازه و نوشیدن مقدار زیادی آب ایده بسیار خوبی است.

اگر نیاز به کاهش وزن دارید، نکته کلیدی این است که به طور منظم انرژی بیشتری نسبت به مصرف روزانه خود بسوزانید.

 

 

ذرمان‌ها در مورد کمر‌درد

برنامه‌های مدیریت درد ممکن است به شما در کنترل درد کمک کند و به شما یاد دهد که چگونه با درد طولانی مدت زندگی کنید. این برنامه‌ها معمولاً جلسات سرپایی هستند و شامل یادگیری در مورد درد از نقطه نظر فیزیکی، و همچنین نحوه تأثیر آن بر خلق و خو و رفاه عاطفی شما هستند. سپس جلسات به بررسی این موضوع می‌پردازند که شما بتوانید بر مشکلات غلبه کنید.

مصرف برخی مسکن‌ها، فعال ماندن و انجام برخی ورزش‌های خاص به طور کلی مفیدترین درمان برای افراد مبتلا به کمردرد است. با این حال، برخی از افراد به درمان‌های پزشکی بیشتری نیاز دارند.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی می‌تواند برای بهبود قدرت و انعطاف پذیری شما مفید باشد. ورزش یکی از موثرترین درمان‌ها برای کمردرد است. یک فیزیوتراپیست می‌تواند به نظارت بر برنامه ورزشی شما کمک کند و تمرینات خاصی را برای کمک به شما توصیه کند.

درمان‌های دستی، که گاهی اوقات درمان‌های عملی نامیده می‌شوند، مانند دستکاری و تحرک مفاصل ستون فقرات، می‌توانند همراه با ورزش به رفع طلسم کمردرد کمک کنند. این تکنیک‌های درمان دستی معمولاً توسط استئوپات‌ها، کایروپراکتیک‌ها و فیزیوتراپیست‌ها انجام می‌شود.

این درمان‌ها ممکن است برای همه شرایط کمر مناسب نباشند. اگر به فکر امتحان یکی از این موارد هستید با پزشک خود صحبت کنید. و حتماً به درمانگر توضیح دهید که چه شرایطی دارید.

کار درمانی

اگر کمردرد شما باعث ایجاد مشکلاتی در فعالیت‌های روزانه مانند لباس پوشیدن، شستن و رانندگی می‌شود، ممکن است مراجعه به یک کاردرمانگر مفید باشد. آنها ممکن است راه‌های مختلفی را برای انجام کارها برای کاهش فشار پیشنهاد کنند یا وسایل کمکی یا ابزارهایی را توصیه کنند که به شما کمک کند. با این حال، مهم است که به جای تلاش برای بازگشت به فعالیت‌های روزانه‌تان، به وسایل کمکی یا ابزارها تکیه نکنید.

گفتگو درمانی

کمردرد، به خصوص اگر برای مدت طولانی ادامه داشته باشد، می‌تواند بر خلق و خوی افراد تأثیر بگذارد. اگر واقعاً احساس ضعف یا اضطراب می‌کنید، مهم است که با فردی مانند شریک زندگی، خویشاوند، دوست یا پزشک صحبت کنید. “گفتگو درمانی” می‌تواند مفید باشد.

فعال ماندن از نظر اجتماعی و فیزیکی بخش مهمی از کمک به کاهش مشکلات خلق و خو و اضطراب است و همچنین به کاهش درد کمک می‌کند. چیزهای ساده، مانند پیوستن به یک مرکز تفریحی محلی، باشگاه ورزشی، گروه پیاده روی، گروه باغبانی، یا فقط بیرون رفتن و دیدن دوستان برای صرف قهوه به طور منظم ممکن است واقعا به شما کمک کند.

داروها برای درمان کمردرد

اگر مسکن‌های استاندارد یا NSAIDها برای شما موثر نیستند، پزشک ممکن است برخی درمان‌های اضافی را پیشنهاد کند.

آمی تریپتیلین

آمی تریپتیلین باعث شل شدن عضلات و بهبود خواب می‌شود. معمولاً برای کنترل علائم، کمترین دوز ممکن برای شما تجویز می‌شود. اگر دوز شروع موثر نبود، دوز شما می‌تواند به تدریج افزایش یابد. این رویکرد به کاهش خطر عوارض جانبی، که می‌تواند شامل خشکی دهان، خواب آلودگی و تاری دید باشد، کمک می‌کند.

اگر این عوارض جانبی را تجربه کردید، باید دارو را قطع کرده و با پزشک خود در میان بگذارید.

گاباپنتین/پرگابالین

گاباپنتین و پره گابالین معمولاً به عنوان خط اول درمان برای کمردرد معمولی تجویز نمی‌شوند. اگرچه ممکن است کمک چندانی به کمردرد نکنند، اما ممکن است با کاهش تحریک اعصاب به سیاتیک کمک کنند. ممکن است برای شروع به مدت شش هفته و گاهی بیشتر نیاز داشته باشند.

مانند همه داروها ممکن است عوارض جانبی داشته باشند، بنابراین برای همه مناسب نخواهند بود. شما باید این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.

تزریقات در مورد کمر‌درد

گاهی اوقات تزریق برای کمردرد یا سیاتیک مفید است که شدیدتر است یا اگر درمان‌های معمول مانند فیزیوتراپی و مسکن‌ها به اندازه کافی خوب کار نمی‌کنند. برای سیاتیک، این تزریق‌ها اپیدورال نامیده می‌شوند و شامل تزریق یک استروئید است که یک داروی ضدالتهاب قوی و بی‌حس کننده است، در نزدیکی ستون فقرات یا از طریق دنبالچه، برای کمک به درد ناشی از ریشه عصبی «به دام افتاده» .

اگر تصور شود که کمردرد ناشی از تغییرات طبیعی است که در طول زمان در مفاصل کوچک ستون فقرات به نام مفاصل فاست رخ می‌دهد، ممکن است از نوع دیگری از تزریق، به نام عصب کشی با فرکانس رادیویی استفاده شود.

پزشک شما را برای دیدن یک متخصص می‌فرستد تا در مورد اینکه آیا تزریق ممکن است گزینه‌ای برای کمردرد یا درد سیاتیک شما باشد، صحبت کند. این تزریق‌ها همیشه موفقیت آمیز نیستند، اما به برخی افراد کمک می‌کنند.

عمل جراحی

تعداد بسیار کمی از افراد مبتلا به کمردرد نیاز به عمل جراحی دارند. گاهی اوقات برای تنگی ستون فقرات یا سیاتیک شدید برای آزاد کردن عصب نیاز به عمل است، اگرچه اکثر پزشکان توصیه می‌کنند ابتدا اقدامات دیگری از جمله دارو، فیزیوتراپی یا تزریق را انجام دهید.

در صورت از دست دادن کنترل مثانه یا روده یا عدم استفاده از پاهای خود ممکن است به جراحی فوری نیاز باشد، اما این بسیار نادر است.

بازگشت به فعالیت‌های روزمره با وجود کمر‌درد

بازگشت زودتر به سر کار به اکثر افراد مبتلا به کمردرد کمک می‌کند.

این به خود کمردرد شما کمک می‌کند، زیرا فعال ماندن و حرکت عضلات پشت به شما کمک می‌کند زودتر بهبود پیدا کنید. همچنین باعث می‌شود که احساس بهتری نسبت به خودتان داشته باشید زیرا نشان داده شده است که مرخصی از کار بر خلق و خوی افراد تأثیر می‌گذارد.

در گذشته به مردم توصیه می‌شد در رختخواب استراحت کنند و اکنون متوجه شده‌ایم که این کار بیشتر ضرر دارد تا فایده و بهتر است به حرکت ادامه دهید، حتی اگر نیاز به مصرف مسکن‌های ساده داشته باشید تا به شما این امکان را بدهد.

اکثر افراد می‌توانند در عرض 2 تا 3 روز برگردند، اگرچه مدت زمان مرخصی از کار بسته به فرد و نوع کاری که انجام ‌می‌دهید متفاوت است.

نیازی نیست صبر کنید تا مشکل کمر شما به طور کامل برطرف شود. در بسیاری از موارد، هر چه مدت طولانی‌تری مرخصی داشته باشید، احتمال بروز مشکلات طولانی‌مدت بیشتر و احتمال بازگشت به کار کمتر می‌شود.

دریافت حمایت از کارفرما

در مورد کمر درد مهم است که با کارفرمای خود در تماس باشید و در مورد آنچه که می‌توانید برای کمک به بازگشت به کار انجام دهید بحث کنید. اگر کار شما شامل بلند کردن اجسام سنگین یا سایر کارهای سخت بدنی است، ممکن است لازم باشد برای مدتی کارهای سبکتر و ساعات کمتری انجام دهید.

شما اگر از طریق شغل خود یک مشاور بهداشت حرفه‌ای دارید، آنها می‌توانند به شما کمک کنند که چه کاری را انجام دهید و هر گونه تنظیمات ساده ای را در محل کار یا محل کار خود ترتیب دهید تا به شما کمک کند تا با این کار کنار بیایید و در محل کار خود بمانید.

اگر مشکل کمر درد حاد دارید به کلینیک فوق تخصصی ستون فقرات مهرگان با شماره 02122873994 تماس بگیرید.

تنگی کانال نخاعی به فرآیند باریک شدن اشاره دارد که اعصاب نخاعی را منقبض یا “خفه می‌کند”. علت تنگی ستون فقرات در ناحیه کمری معمولاً با تغییرات دژنراتیو، همچنین به عنوان اسپوندیلوز شناخته می‌شود، که در نتیجه افزایش سن رخ می‌دهد.

معمولاً، تنگی کانال نخاعی کمری زمانی رخ می‌دهد که اسپوندیلوز باعث ایجاد یک یا چند مورد از تغییرات زیر در ستون فقرات شود:

• تغییرات در مفاصل فاست، مفاصل کوچک و تثبیت کننده واقع بین و پشت مهره‌ها، که با انحطاط بزرگتر می‌شوند و ریشه‌های عصبی نخاعی مجاور را فشرده می‌کنند.
• کم آبی دیسک‌های ستون فقرات، در نتیجه فروپاشی مواد نرم داخلی و ژله مانند، فضای موجود برای اعصاب نخاعی را کاهش می‌دهد.
• ضخیم شدن رباط‌های نخاعی در داخل کانال مهره ای که منجر به ایجاد نیروهای فشاری بر روی نخاع و اعصاب نخاعی می‌شود.

اگر تغییرات دژنراتیو منافذ استخوانی ستون فقرات را باریک کرده باشد و بافت‌های عصبی مانند اعصاب نخاعی، نخاع  یا دم اسبی را تحت تاثیر قرار داده باشد، ممکن است تنگی در ستون فقرات کمری تشخیص داده شود.

تنگی کانال نخاعی در قسمت پایین کمر در افراد بالای 60 سال شایع‌تر است و معمولاً قسمت پایینی ستون فقرات کمری را تحت تأثیر قرار می‌دهد، سطوح نخاعی L3 تا L5، که باعث انتشارعلائم به پا می‌شود.

در مراحل اولیه، این تغییرات اغلب علائم درد یا گرفتگی در پاها، به ویژه با فعالیت را ایجاد می‌کند. با گذشت زمان، درد ممکن است ثابت یا شدیدتر شود. علائم اضافی مانند بی حسی و ضعف نیز ممکن است رخ دهد.

 

انواع تنگی ستون فقرات کمری

هنگامی که تنگی کانال نخاعی کمری بر روی اعصاب نخاعی تأثیر می‌گذارد که از سوراخ‌های استخوانی در هر طرف پایین ستون فقرات عبور می‌کنند، این وضعیت به عنوان تنگی روزنه شناخته می‌شود. باریک شدن ستون فقرات که به کانال نخاعی نفوذ می‌کند نیز ممکن است که به آن تنگی کانال مرکزی می‌گویند. تنگی کانال فورامینال و مرکزی می‌تواند همزمان رخ دهد و باعث ایجاد علائم همپوشانی شود.

 

 

هنگامی که تنگی کانال نخاعی کمری همراه با تنگی در سطوح مختلف، مانند ستون فقرات گردنی (گردن) یا ستون فقرات قفسه سینه (وسط کمر) رخ می‌دهد، به آن تنگی پشت سر هم می‌گویند.

بسته به محل تنگی، عناصر عصبی مختلف مانند ریشه‌های عصبی نخاعی، نخاع یا دم اسب (اعصابی که از نخاع فرود می‌آیند) ممکن است فشرده شوند که منجر به ترکیبی از علائم می‌شود. این علائم معمولاً شامل درد، سوزن سوزن شدن، بی حسی و ضعف در قسمت پایین بدن است (اما محدود به آن نمی‌شود) که به صورت مشکل در راه رفتن ظاهر می‌شود.

علائم بارز تنگی ستون فقرات کمری

علامت مشخصه تنگی کانال نخاعی کمری در ستون فقرات کمری افزایش درد در پاها همراه با راه رفتن است (لنگش عصبی یا لنگش کاذب)، که می‌تواند به طور قابل توجهی سطح فعالیت فرد را کاهش دهد. افراد مبتلا به تنگی  معمولاً در حالت استراحت راحت هستند اما نمی‌توانند بدون ایجاد درد در پا راه طولانی بروند. زمانی که می‌نشینند یا به جلو خم می‌شوند ظرف 5 تا 10 دقیقه تسکین درد حاصل می‌شود. درگیری ریشه عصب نخاعی ممکن است باعث ایجاد درد شدیدتر و شدیدتر در ساق پا شود.

علائم تنگی کانال نخاعی کمری به کندی ایجاد می‌شود. با پیشرفت بیماری، علائم ممکن است بدتر شده، بیمار ناتوان شود. برای هر فرد، شدت و مدت علائم تنگی کانال متفاوت است. بر اساس بافت(های عصبی) آسیب دیده است.

کلینیک فوق تخصصی ستون فقرات

علائم رایج ممکن است شامل یک یا چند مورد از موارد زیر باشد:

• درد رادیکولار(تابشی) : فشردگی یا تحریک ریشه عصبی که منجر به درد ساق پا می‌شود، که معمولاً از پایین کمر به باسن و ساق پا در یک طرف حرکت می‌کند که معمولاً سیاتیک نامیده می‌شود.
• رادیکولوپاتی کمری: فشردگی یا تحریک ریشه عصبی که منجر به گزگز، ضعف یا بی حسی می‌شود که از قسمت پایین کمر به باسن و ساق پا در یک طرف تابش می‌کند.
• لنگش نوروژنیک: فشردگی طناب نخاعی که باعث ایجاد یک الگوی متقارن درد می‌شود که هر دو پا را هنگام راه رفتن یا ایستادن برای مدت طولانی تحت تاثیر قرار می‌دهد. نقایص عصبی، مانند از دست دادن هماهنگی، عدم تعادل راه رفتن، بی حسی، و ضعف که هر دو پا را تحت تاثیر قرار می‌دهد نیز ممکن است رخ دهد.

برای اکثر افراد، علائم تنگی کمر در نوسان است، با دوره‌هایی با علائم شدیدتر و برخی با علائم کمتر یا هیچ. علائم به تدریج ایجاد می‌شوند و می‌تو‌انند به مرور زمان منجر به درد مزمن و ضعف عضلانی شوند. همچنین ممکن است تنگی ستون فقرات کمری بدون علامت باشد.

چگونه تنگی در کانال نخاعی کمری رخ می‌دهد

علت اکثر تشخیص‌های تنگی کانال نخاعی کمری تغییرات دژنراتیو در ستون فقرات (اسپوندیلوز) ناشی از افزایش سن می‌باشد. این وضعیت ممکن است در اثر تروما، شرایط متابولیک، عفونت‌ها یا جراحی قبلی ستون فقرات نیز ایجاد شود.

تنگی کانال نخاعی ممکن است در بدو تولد نیز وجود داشته باشد که به آن تنگی مادرزادی نخاعی می‌گویند.

  تنگی ستون فقرات کمری

اغلب، یک رویداد یا آسیب خاص باعث تنگی ستون فقرات کمری نمی‌شود، این وضعیت در طول زمان ایجاد می‌شود. خطر تنگی ستون فقرات کمری با افزایش سن افزایش می‌یابد. این بیماری در افراد بالای 60 سال شایع تر است. علائم اولیه ممکن است شامل گرفتگی یا ناراحتی در پاها بعد از یک پیاده روی طولانی یا احساس بی حسی یا درد پا پس از ایستادن طولانی مدت باشد. در مراحل بعدی، علائم ممکن است به درد شدیدتر پاها تبدیل شود که در حین راه رفتن تشدید می‌شود.

تنگی ستون فقرات کمری معمولاً یک دوره استاندارد ندارد و ممکن است لزوماً با گذشت زمان شدیدتر نشود. سیر این وضعیت حتی برای بیماران مبتلا به همان نوع تنگی متغیر است.

با گذشت زمان، علائم ممکن است بهبود یابد، بدتر شود یا متناوب با شعله ور شدن گاه به گاه و درد مرتبط با فعالیت باشد.

زمانی که تنگی ستون فقرات کمری جدی است، در حالی که نادر است، ممکن است تنگی کانال نخاعی منجر به عوارض جدی شود. هنگامی که تنگی کمر طناب نخاعی و دم اسب را تحت فشار قرار می‌دهد، توجه فوری پزشکی ضروری است.

علائم و نشانه ها

علائم و نشانه‌هایی که نشان دهنده فشرده شدن این بافت‌ها هستند شامل یک یا چند مورد از موارد زیر است:

• کمردرد شدید تقریبا غیرقابل تحمل
• درد شدید تیز، تیرکشنده و سوزش در پاها
• ضعف پیشرونده در یک یا هر دو پا
• بی حسی قسمت داخلی ران یا اطراف ناحیه مقعد
• احتباس ادرار
• از دست دادن کنترل روده و مثانه

 

تزریق اپیدورال برای کمر درد

 

این علائم ممکن است نشان دهنده سندرم دم اسبی باشد. فشرده شدن اعصاب دم اسبی یا نشانگان مخروط مدولاریس، فشرده شدن قسمت انتهایی طناب نخاعی نیز همین علائم را دارند. این سندروم‌ها برای حفظ عملکرد پا نیاز به مداخله پزشکی فوری دارند.

تنگی ستون فقرات کمری می‌تواند علائم خفیف تا جدی ایجاد کند و بر زندگی روزمره تأثیر بگذارد. ابتدا درمان‌های غیرجراحی امتحان می‌شود. در صورتی که علائم شدید باشد و باعث اختلال عملکردی قابل توجهی شود، ممکن است بیمار تصمیم به جراحی بگیرد.

مانند بسیاری از بیماری‌های ستون فقرات، متخصصان مراقبت‌های بهداشتی می‌توانند در مورد طیف وسیعی از درمان‌های غیرجراحی و جراحی توصیه کنند، و این انتخاب بیمار است که تصمیم بگیرد چگونه وضعیت خود را مدیریت کند. عناصر اساسی تقریباً هر برنامه درمانی تنگی کمر شامل دارو، فیزیوتراپی، ورزش و مدیریت وزن است. در صورت بدتر شدن علائم و تداخل با تحرک و زندگی روزمره بیمار درمان متفاوت است. ممکن است درمان‌های تهاجمی‌تر، مانند تزریق استروئید اپیدورال یا جراحی در نظر گرفته شود. درمان جراحی در صورت شدید بودن علائم، بهبود بهتری را نشان می‌دهد. تنگی ستون فقرات کمری شایع‌ترین نشانه برای جراحی ستون فقرات در بیماران بالای 65 سال است.

جهت دریافت اطلاعات بیشتر به سایت کلینیک درد مهرگان مراجعه فرمایید.

علائم نوروپاتی اغلب غیرقابل پیش بینی است و از فردی به فرد دیگر به طور قابل توجهی متفاوت است. درد ممکن است توسط یک محرک خاص ایجاد شود یا به خودی خود رخ دهد. در صورت ضربه ناگهانی، ممکن است علاوه بر ناحیه نزدیک، ناحیه اطراف محل تروما نیز تحت تاثیر قرار گیرد. برخی از افراد درد مداوم دارند، در حالی که برخی دیگر ممکن است دردی را تجربه کنند که خاموش و روشن می‌شود.

 

نوروپاتی ممکن است عملکرد روزانه را محدود کند

درد نوروپاتیک اغلب حرکت را دردناک می‌کند و باعث می شود فرد تحرک را محدود کند. بی‌تحرکی می‌تواند باعث ضعیف شدن ماهیچه‌ها شود و عملکرد فیزیکی را بیشتر محدود کند. بسیاری از افراد مبتلا به نوروپاتی قادر به کار نیستند. کمردرد یا سایر دردهای ناشی از نوروپاتی معمولاً با عبارات زیر توصیف می شود:

• شدید، تیز، مانند شوک الکتریکی، تیراندازی، صاعقه مانند یا ضربه چاقو
• عمیق، سوزان یا سرد
• بی حسی، سوزن سوزن شدن یا ضعف مداوم
• دردی که در طول مسیر عصبی به بازوها، دست‌ها، پاها یا پاها منتقل می‌شود

 

پوست ناحیه دردناک ممکن است تغییر رنگ داده و بیشتر از حد معمول صورتی یا قرمز به نظر برسد. در برخی موارد، پوست ممکن است ظاهری آبی یا خالدار داشته باشد. تغییر رنگ معمولاً به تغییر جریان خون مربوط می‌شود. برخی از افراد نیز تورم را تجربه می‌کنند. بسیاری از افراد مبتلا به درد نوروپاتیک نیز مشکلات خواب و افسردگی را تجربه می‌کنند که هر دو می‌توانند درک درد را افزایش دهند. یک رویکرد چند وجهی مدیریت درد ممکن است برای رسیدگی به تمام جنبه‌های سلامت فرد مفید باشد.

 

احساسات غیرمعمول در نوروپاتی

افراد مبتلا به درد نوروپاتیک ممکن است احساساتی را به روش‌های غیرعادی تجربه کنند، مانند:

• حساسیت بیش از حد به لمس سبک که به سختی برای دیگران قابل توجه است، به عنوان آلودینیا شناخته می شود. به عنوان مثال، احساس پوشیدن لباس در برابر پوست، می‌تواند باعث واکنش شود.
• پردردی یک حساسیت شدید به چیزی است که برای دیگران کمی دردناک است.
• احساس کم غیرمعمولی نسبت به گرما یا سرما، هیپوستزی نامیده می‌شود.
• احساس شوک الکتریکی یا سوزن سوزن شدن در صورت عدم تماس، که به عنوان پارستزی شناخته می شود.

آزمایش‌های حسی ممکن است برای مشاهده واکنش فرد به انواع مختلف تماس فیزیکی انجام شود.

 

 

 

درمان دردهای عصبی

الکترومیوگرافی و مطالعات هدایت عصبی، آزمایش‌های خون، و آزمایش‌های تشخیصی مانند تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) ممکن است برای تعیین علت یا رد کردن یک علت بالقوه مورد استفاده قرار گیرند. نتایج آزمایش می‌تواند در یافتن موثرترین درمان مفید باشد.

برخی از موارد ساده تر از موارد دیگر هستند. برای مثال، اگر عصب توسط فتق دیسک فشرده شود، جراحی رفع فشار می‌تواند با برداشتن فشار روی عصب، درد را تسکین دهد. 

اگر هیچ دلیل زمینه‌ای برای درد یافت نشد، درمان معمولاً بر تسکین درد تأکید می‌کند. هیچ دارویی وجود ندارد که علائم نوروپاتی را از بین ببرد، اما ترکیبی از داروها و درمان‌ها ممکن است مفید باشد. مراقبت از یک تیم مدیریت درد بین رشته‌ای ممکن است برای افراد مبتلا به درد نوروپاتیک توصیه شود.

این 5 درمان در خانه سیاتیک، گزینه‌های خوبی برای افرادی هستند که تجربه درد عصب سیاتیک داشته‌اند یا کمردرد و پا دردشان شدید نیست. درمان باید تحت نظر پزشک انجام گیرد.

درمان در خانه سیاتیک به چه معناست؟

بیشتر مردم می‌دانند که سیاتیک به چه معناست. کمردردی که به سمت پایین تیر می‌کشد. درد به سمت چپ یا راست، به داخل ساق پا و گاهی تا انتهای پا منتشر می‌شود. در برخی موارد، درد می‌تواند آزاردهنده باشد. سیاتیک اغلب در عرض سه ماه با درمان محافظه‌کارانه از بین می‌رود.

 

درمان محافظه کارانه که در اینجا به آنها اشاره شده‌است، درمان‌های غیر تهاجمی هستند که می‌توانند به راحتی در خانه انجام شوند.

اما قبل از امتحان کردن هر یک از این درمان‌های خانگی، با پزشک خود مشورت کنید. اگر چند هفته است که با سیاتیک دست و پنجه نرم می‌کنید، یا کمردرد ناتوان کننده و پا درد دارید، باید به پزشک مراجعه کنید.

 

مقاله چرا کمر درد دارم رو از اینجا بخونین

انواع درمان در خانه سیاتیک

 

درمان اول: ورزش کردن

ممکن است هنگام درد ورزش کردن غیرطبیعی به نظر برسد، اما تحقیقات نشان می‌دهد که استراحت بیش از حد می‌تواند علائم کمر و پا را تشدید کند. در عوض، ورزش‌های ملایم را انجام دهید تا درد سیاتیک خود را کاهش دهید. نکته کلیدی این است که: ورزش نباید دردناک یا سخت باشد.

 

پیاده روی در اطراف خانه، یک مثال عالی از فعالیت بدنی است که ستون فقرات شما را بدون ایجاد آسیب اضافی محکم نگه می‌دارد. ورزش علاوه بر اینکه ستون فقرات شما را قوی‌تر می‌کند باعث ترشح اندورفین می‌شود و درک شما از درد را کاهش می‌دهد. مثلاً تمرینات اصلی مانند تخته، ستون فقرات را بهتر محافظت می‌کند. ورزش باعث ترشح اندورفین می‌شود تا درک شما از درد را کاهش دهد.

درمان دوم: حرکات کششی

حرکات کششی ملایم را در برنامه روزانه خود بگنجانید. حرکات کششی یک راه عالی برای بهبود انعطاف پذیری ستون فقرات و دامنه حرکتی شما است. همچنین قدرت  ستون فقرات را بهبود می‌بخشد. به علاوه، بیشتر کشش‌ها به اندازه کافی ساده هستند و می‌توانید هنگام تماشای اخبار یا فیلم مورد علاقه‌تان انجام دهید.

 

در اینجا چند کشش ملایم وجود دارد که می‌تواند به تسکین درد عصب سیاتیک کمک کند.

 

ورزش کبوتر دراز کشیده

 

به پشت دراز بکشید و یک پای خود را صاف روی زمین قرار دهید، زانویتان به سمت بالا باشد.

مچ پای دیگر خود را از روی زانو عبور دهید

به جلو خم  شوید.  در صورت نیاز قسمت بالایی پشت خود را از روی زمین بلند کنید و ساق پا را با هر دو دست بگیرید

پاهای خود را به سمت قفسه سینه بکشید

حداقل 10 ثانیه نگه دارید و رها کنید

سه تا پنج بار تکرار کنید

Sciatica Self-Care: 5 At-Home Remedies for Low Back and Leg Pain

پیچ و تاب خوابیده

 

به پشت دراز بکشید و زانوها را به سمت قفسه سینه خود بیاورید تا جایی که احساس راحتی می‌کنید

 

بازوهایتان را باز کنید

هر دو پا را به یک طرف پایین بیاورید؛ سر خود را در جهت مخالف بچرخانید

حداقل ده ثانیه نگه دارید

به حالت اولیه برگردید و در سمت دیگر تکرار کنید

هر دو طرف را سه تا پنج بار تکرار کنید

خم به جلو

صاف بنشینید و پاهای خود را در مقابل خود دراز کرده و پاها را خم کنید

نفس بکشید و بازوهایتان را بالای سرتان بیاورید

نفس خود را بیرون دهید و انگشتان خود را به سمت انگشتان پا و قفسه سینه خود را به سمت ران‌های خود ببرید

حداقل پنج نفس نگه دارید و رها کنید

سه تا پنج بار تکرار کنید

 

 

کشش گربه-گاو

از چهار دست و پا با ستون فقرات خنثی شروع کنید

 

دم بکشید و کمر خود را قوس دهید. شکم خود را به سمت زمین حرکت دهید

 

نفس خود را بیرون دهید و از حالت خنثی بیرون بیایید تا زمانی که کمرتان خم شود و قسمت بالایی پشتتان به سقف برسد

به حالت خنثی برگرد

 

10 تا 15 بار تکرار کنید

 

 

پرنده-سگ

از چهار دست و پا با ستون فقرات خنثی شروع کنید

 

در حالی که یک دست و پای مخالف را صاف می‌کنید و بالا می‌آورید، نفس بکشید (سمت چپ شما به سمت جلو و پای راست شما به سمت عقب است، یا برعکس)

 

حداقل پنج نفس نگه دارید

 

به حالت خنثی برگردید و با دست و پای دیگر تکرار کنید

 

سه تا پنج بار تکرار کنید

درمان سوم: کیسه یخ و پد گرم کننده

گرمای متناوب و یخ درمانی می‌تواند تسکین فوری درد عصب سیاتیک را فراهم کند. یخ می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند. گرما جریان خون را در ناحیه دردناک بیشتر می‌کند که باعث تسریع بهبودی می‌شود. گرما و یخ همچنین ممکن است به کاهش اسپاسم عضلانی دردناکی که اغلب همراه با سیاتیک است کمک کند.

 

 

هر ساعت یک بار یک کیسه یخ را به مدت 15 دقیقه روی محل درد قرار دهید. سپس هر دو یا سه ساعت یکبار کیسه گرم را به مدت 15 دقیقه اعمال کنید. به یاد داشته باشید که هنگام استفاده از گرما یا یخ همیشه از یک مانع (مانند حوله) برای محافظت از پوست خود استفاده کنید. هرگز در حین استفاده از گرما یا یخ درمانی نخوابید.

درمان چهارم: وضعیت بدن خود را عوض کنید، یکی از مهمترین موارد درمان در خانه سیاتیک

خواه پشت میز خود کار می‌کنید یا در خانه استراحت می‌کنید، اگر برای مدت طولانی در همان وضعیت بمانید، متوجه می‌شوید که درد سیاتیک شما افزایش می‌یابد. تغییر وضعیت بدن هر 20 دقیقه و استفاده از وضعیت مناسب می‌تواند به کاهش فشار از روی ستون فقرات و کاهش درد سیاتیک شما کمک کند.

درمان پنجم: به پزشک مراجعه کنید

داروهای ضد التهابی ممکن است به کاهش علائم سیاتیک در هنگام حمله کمک کنند.

NSAID‌ها می‌توانند گزینه خوبی باشند. زیرا بر خلاف استامینوفن (تیلنول) که فقط درد را کاهش می‌دهد، هم التهاب و هم درد را تسکین می‌دهند.

 

با این حال، NSAIDها خطراتی برای سلامتی دارند که باید قبل از استفاده از آنها متوجه باشید. نمونه‌هایی از NSAID‌ها شامل ایبوپروفن (ادویل، موترین)، آسپرین (اکوترین) و ناپروکسن (Aleve) است.

چه زمانی که سیاتیک نیاز به مراجعه به پزشک دارد؟

تشخیص اینکه چه زمانی درمان‌های خانگی درد سیاتیک شما را کاهش نمی‌دهند، مهم است. اگر این درمان‌ها به شما کمک نکرد، ممکن است وقت آن رسیده باشد که به پزشک  متخصص ستون فقرات مراجعه کنید.

 

مردم به دلایل مختلف از دکتر دوری می‌کنند. به هر دلیلی، برخی از علائم سیاتیک واقعاً فوریت‌های پزشکی هستند. در موارد نادر، تأخیر در مراجعه به پزشک می‌تواند منجر به آسیب دائمی عصبی شود.

 

اگر هر یک از موارد زیر را تجربه کردید، لطفا در اسرع وقت به پزشک خود مراجعه کنید:

 

در ناحیه کمر و پاها درد شدیدی دارید

 

علائم مرتبط با عصب مانند ضعف، بی حسی، گزگز، یا درد شبیه شوک الکتریکی را تجربه می‌کنید.

 

درد شما بعد از دو هفته بهبود نمی‌یابد

درد شما حتی با استفاده از درمان‌های خانگی بدتر می‌شود

 

از دست دادن کنترل روده و یا مثانه

 

خلاصه

کاهش درد شدید سیاتیک همیشه به یک رویکرد درمانی شدید نیاز ندارد. تسکین درد عصب سیاتیک در خانه با ورزش ملایم، یخ و گرما درمانی، وضعیت بدنی مناسب و دارو ممکن است به سرعت شما را بهبود دهد. اما مهم‌ترین کاری که می‌توانید برای کمردرد و پاهایتان انجام دهید این است که آن را جدی بگیرید. اگر درد کم نشد با پزشک خود تماس بگیرید.

 

 

 

عفونت رحم و کمر درد از مشکلات شایع بانوان است. اندومتریوز می تواند باعث پریود های دردناک، گرفتگی عضلات و خونریزی شدید قاعدگی شود. درمان‌های خانگی ممکن است با کنترل التهاب، شل کردن ماهیچه‌ها و بهبود سلامت کلی به کاهش درد آندومتریوز کمک کند.

 

آندومتریوز زمانی اتفاق می افتد که بافتی شبیه پوشش رحم در جای دیگری از بدن رشد کند. این بافت ممکن است، برای مثال، روی لوله های فالوپ، تخمدان ها، روده یا مثانه تشکیل شود.

 

درمانهایی برای عفونت رحم و کمر درد وجود دارند. برخی از درمان های خانگی می توانند درد و ناراحتی را تسکین دهند.

درمان های خانگی برای عفونت رحم و کمر درد

1. گرما

حمام آب گرم یا قرار دادن یک پد گرم کننده یا بطری آب گرم در قسمت پایین شکم می تواند به شل شدن عضلات لگن و کاهش درد کمک کند.

این یک درمان رایج برای دردهای قاعدگی است که ممکن است برای برخی از افراد مبتلا به اندومتریوز تسکین فوری ارائه دهد.

 

2. ماساژ لگن

ماساژ لگن ممکن است درد مرتبط با اندومتریوز را کاهش دهد. دستکاری لگن و کمر ممکن است جریان خون را در این ناحیه افزایش دهد، آن را آرام کند و درد مرتبط با بافت اسکار ناشی از این بیماری را کاهش دهد.

 

3. مسکن ها

داروهای ضد درد مانند ژلوفن یا ادویل و ناپروکسن، نمونه‌هایی از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) هستند. این دارو ها را می‌توان برای عفونت رحم و کمر درد، همراه با آنتی بیوتیکها استفاده کرد.

 

NSAID ها می توانند به کاهش التهاب کمک کنند، که ممکن است گرفتگی و درد را تسکین دهد.

 

در مورد کمر درد بعد از زایمان، این مقاله را بخوانید

 

4. تغییرات رژیم غذایی

تغییر رژیم غذایی ممکن است علائم کمر درد را کاهش دهد، اگرچه شناسایی موثرترین تغییرات به تحقیقات بیشتری نیاز دارد.

 

با این حال، به حداقل رساندن مصرف گوشت قرمز و افزایش مصرف میوه ها، سبزیجات و غلات کامل می تواند به بهبود سلامت کلی کمک کند.

 

غذاهای بالقوه مشکل ساز به شدت فرآوری شده یا حاوی موارد زیر هستند:

 

لبنیات

گلوتن

قندها

 

آیا رژیم غذایی بدون گلوتن می تواند علائم عفونت رحم و کمر درد را بهبود بخشد؟

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد رژیم غذایی بدون گلوتن ممکن است به کاهش کمر درد مرتبط با اندومتریوز کمک کند.

Endometriosis Pain: Symptoms, Treatment, and Diagnosis

بیمار نباید غلاتی مانند گندم، چاودار یا جو بخورد. اینها در بسیاری از غذاها و محصولات فرآوری شده مانند نان، ماکارونی و دسرها وجود داردند. اگرچه ممکن است محصولات بدون گلوتن در دسترس باشد.

 

5. استراحت کنید

در طول روز، چند دقیقه استراحت کنید. تمرین تنفس عمیق، پیاده روی، یا گوش دادن به موسیقی، ممکن است به کاهش استرس کمک کند.

 

همچنین خواب کافی بسیار مهم است. عدم انجام این کار می تواند باعث تغییرات در سطح هورمون، التهاب و درد شود.

 

درد دنبالچه و عوامل درمان آن

 

6. مکمل های گیاهی برای درمان عفونت رحم و کمر درد

برخی از مکمل های گیاهی ممکن است به کاهش علائم عفونت رحم و کمر درد ناشی از اندومتریوز کمک کنند.

 

آیا زردچوبه می تواند اندومتریوز را درمان کند؟

برخی از پزشکان طب سنتی چینی از گیاهان مختلف برای تسکین درد استفاده می کنند. در حالی که نمی تواند اندومتریوز را درمان کند، برای مثال زردچوبه دارای خواص ضد التهابی است.

 

مکمل زردچوبه ممکن است به کاهش درد ناشی از عفونت رحم و کمر درد کمک کند. مکمل ها به شکل کپسول هستند و بسیاری از مردم زردچوبه را در چای و وعده های غذایی مصرف می کنند.

7. اسیدهای چرب امگا 3

برخی تحقیقات نشان داده اند که اسیدهای چرب امگا 3 ممکن است به جلوگیری از تشکیل بافتی که مشخصه آندومتریوز است کمک کند. ماهی های چرب مانند سالمون حاوی این اسیدها هستند و برخی منابع گیاهی و گیاهی نیز وجود دارد. فرد می تواند آنها را به عنوان مکمل روزانه مصرف کند.

 

 

 

8. روغن CBD در درمان عفونت رحم و کمر درد

تولید کنندگان روغن کانابیدیول (CBD) را از گیاه شاهدانه استخراج می کنند. بسته به محصول، ممکن است حاوی مقادیر کمی از تتراهیدروکانابینول باشد یا فقط حاوی مقدار کمی باشد، ترکیبی که در گیاه تولید می‌کند.

 

9. ورزش سبک

ورزش منظم به ترشح اندورفین کمک می کند. این هورمون های «احساس خوب» می توانند به کاهش درد کمک کنند.

 

فعالیت بدنی منظم منافع دیگری هم دارد:

 

مهار التهاب

کاهش خستگی

رفع یبوست

بهبود سلامت کلی

تقویت تحرک

با این حال، افراد مبتلا به عفونت رحم و کمر درد ممکن است قدرت، انعطاف‌پذیری و تعادل کمر کمتری داشته باشند.

 

محققان به این نتیجه رسیدند که ورزش، به ویژه فیزیوتراپی، می تواند به بهبود سلامت کلی بدن و کاهش برخی از دردهای مرتبط مانند کمردرد برای افراد مبتلا به عفونت رحم و کمر درد کمک کند.

 

محققان دریافته اند که تمرینات کف لگن به کاهش درد مرتبط با این بیماری کمک می کند.

 

با این حال، تعیین اثرات ورزش، از جمله تمرینات کف لگن، بر آندومتریوز نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.

 

 

عصب کشی کمر (یا RFA) روشی است که برای کاهش درد استفاده می‌شود. جریان الکتریکی تولید شده توسط یک موج رادیویی برای گرم کردن ناحیه کوچکی از بافت عصبی استفاده می‌شود و در نتیجه سیگنال‌های درد از آن ناحیه را کاهش می‌دهد.

 

کدام مشکلات با عصب کشی کمر درمان می‌شود؟

عصب کشی را می‌توان برای کمک به بیماران مبتلا به درد مزمن (طولانی) کمر و گردن و درد مربوط به تخریب مفاصل ناشی از آرتروز استفاده کرد.

 

 

 

 

 

تسکین درد ناشی از عصب کشی کمر چقدر طول می‌کشد؟ 

میزان تسکین درد بسته به علت و محل درد متفاوت است. تسکین درد از عصب کشی می‌تواند از شش تا 12 ماه طول بکشد. در برخی موارد، تسکین می‌تواند سال‌ها طول بکشد. بیش از 70 درصد بیماران تحت درمان با عصب کشی کمر تسکین درد را تجربه می‌کنند.

 

 آیا آر اف کمر ایمن است؟

ثابت شده است که RFA روشی ایمن و مؤثر برای درمان برخی از انواع درد است. همچنین معمولاً به خوبی تحمل می‌شود و عوارض بسیار کمی دارد. خطر اندکی عفونت و خونریزی در محل تزریق وجود دارد. پزشک می‌تواند در مورد خطر خاص شما به شما توصیه کند.

 

 

عوارض جانبی عصب کشی کمر چیست؟

عارضه جانبی اصلی RFA مقداری ناراحتی از جمله تورم و کبودی در محل درمان است، اما معمولاً پس از چند روز از بین می‌رود.

چه کسانی نباید عصب کشی کمر انجام دهند؟

مانند هر روش پزشکی، RFA برای همه مناسب نیست. به عنوان مثال، عصب کشی کمر برای افرادی که عفونت فعال یا مشکلات خونریزی دارند توصیه نمی‌شود. پزشک می‌تواند به شما بگوید که آیا نباید RFA داشته باشید.

 

چگونه برای عصب کشی کمر آماده شوم؟ 

برای آماده شدن برای درمان فرسایش فرکانس رادیویی، باید اقدامات احتیاطی را انجام دهید، از جمله:

•  اگر دیابت دارید و از انسولین استفاده می‌کنید، باید دوز انسولین را در روز عمل تنظیم کنید.
• پزشک مراقبت‌های اولیه به شما در این تنظیم کمک می‌کند.
• داروی دیابت خود را همراه داشته باشید تا بتوانید بعد از عمل آن را مصرف کنید.
• مصرف سایر داروها را با یک جرعه کوچک آب ادامه دهید. تمام داروها را همراه داشته باشید تا بتوانید بعد از عمل آن را مصرف کنید. لطفا توجه داشته باشید هیچ دارویی را بدون مشورت با پزشک اصلی یا ارجاع دهنده خود قطع نکنید.
• پس از عمل باید همراه داشته باشید تا شما را به خانه برساند. حداقل 24 ساعت پس از عمل نباید رانندگی کنید یا با ماشین آلات کار کنید.

 

 

در طول آر اف کمر چه اتفاقی می‌افتد؟

 برای ارزیابی با یک پزشک ملاقات خواهید کرد. اگر فرسایش فرکانس رادیویی توصیه شود، پزشک این روش را با جزئیات از جمله عوارض احتمالی و عوارض جانبی توضیح می‌دهد. پزشک همچنین به هر سوالی که ممکن است داشته باشید پاسخ خواهد داد. 

ممکن است قبل از عمل، یک آنژیوکت (IV) در ورید شما کار گذاشته شود و از یک بی‌حس کننده موضعی و آرام‌بخش خفیف برای کاهش هر گونه ناراحتی در طول RFA استفاده شود. شما ممکن است در طول فرآیند بیدار باشید تا به ارزیابی صحیح روند کمک کنید. از قبل، از پزشک خود در مورد جزئیات سوال کنید.

پس از انجام بی‌حسی موضعی (شما بیدار خواهید بود اما هیچ دردی احساس نمی‌کنید)، پزشک یک سوزن کوچک را به ناحیه عمومی که در آن احساس درد می‌کنید وارد می‌کند. با استفاده از اشعه ایکس، پزشک سوزن را دقیقاً به ناحیه مورد نظر هدایت می‌کند. سپس یک میکروالکترود از طریق سوزن وارد می‌شود تا فرآیند تحریک آغاز شود. 

در طول عمل، پزشک از شما می‌پرسد که آیا می‌توانید احساس سوزن سوزن شدن را احساس کنید. هدف از فرآیند تحریک کمک به پزشک است که تشخیص دهد آیا الکترود در ناحیه بهینه برای درمان قرار دارد یا خیر.

هنگامی که جای سوزن و الکترود تایید شد، جریان فرکانس رادیویی کوچکی از طریق الکترود به بافت اطراف فرستاده می‌شود و باعث گرم شدن بافت می‌شود. در حین گرم کردن عمل نباید احساس ناراحتی کنید.

 

Radiofrequency Ablation (RFA) for Facet and Sacroiliac Joint Pain

بعد از عصب کشی کمر چه اتفاقی می‌افتد؟

 

برای مشاهده در اتاق ریکاوری می‌مانید، جایی که یک پرستار فشار خون و نبض شما را بررسی می‌کند.یک پانسمان روی محل تزریق گذاشته می‌شود.

پرستار به شما یک نوشیدنی می‌دهد و دستورالعمل‌های ترخیص شما را با شما مرور می‌کند.یک نفر باید شما را به خانه برساند. 

 

فعالیت‌های عادی پس از عصب کشی کمر چگونه است؟

بلافاصله پس از فرسایش فرکانس رادیویی چند محدودیت خواهید داشت: حداقل تا 24 ساعت پس از عمل از رانندگی و کار با ماشین آلات خودداری کنید.

ممکن است رژیم غذایی عادی خود را از سر بگیرید.در 24 ساعت اول پس از عمل، هیچ فعالیت شدیدی انجام ندهید.

یک تا دو روز بعد از عمل حمام نکنید. ممکن است دوش بگیریدمی‌توانید هر پانسمانی را عصر قبل از رفتن به رختخواب بردارید.

 

 عوارض جانبی احتمالی  بعد از آر اف کمر چیست؟ 

ممکن است پس از RFA اثرات زیر را تجربه کنید: 

• بی‌حسی پا: اگر دچار بی‌حسی پا هستید، فقط با کمک راه بروید. این فقط باید چند ساعت طول بکشد و به دلیل بی‌حسی موضعی داده شده در طول عمل است. 
• ناراحتی خفیف کمر: این ممکن است زمانی رخ دهد که بی‌حسی موضعی از بین برود و معمولا دو یا سه روز طول بکشد.

روز عمل یخ را روی ناحیه مورد نظر قرار دهید و اگر ناراحتی ادامه داشت، روز بعد از عمل گرمای مرطوب را روی آن قرار دهید. همچنین می‌توانید از داروهای مسکن معمول خود استفاده کنید. 

هشدار: اگر درد شدیدی در محل تزریق احساس کردید و متوجه تورم و قرمزی یا افزایش ضعف پا شدید، از شخصی بخواهید شما را به نزدیکترین اورژانس ببرد یا با 115 تماس بگیرد. به کارکنان اورژانس بگویید که به تازگی RFA داشته‌اید. پزشک باید شما را از نظر خونریزی و عوارض تزریق ارزیابی کند. 

 

 

 

 

کمر درد بعد از زایمان بسیار شایع است. بسیاری از تغییرات فیزیکی و هورمونی که در دوران بارداری به کمردرد منجر شده‌اند، می‌توانند بعد از زایمان باعث ناراحتی شوند.  عوامل جدیدی مانند تغییر در وضعیت بدنی و بغل کردن کودک نیز باعث درد می‌شوند. کمردرد معمولاً در عرض چند ماه خودبه‌خود بهبود می‌یابد. ورزش ملایم، تمرین مناسب و مراقبت از خود، می‌تواند به شما کمک کند. اگر کمردرد بعد از زایمان شدید شد، با پزشک متخصص صحبت کنید.

کمر درد بعد از زایمان چیست؟

بسیاری از زنان پس از زایمان دچار سفتی کمر و درد می‌شوند. بسیاری از این دردها، طبیعی است.

کمردرد بعد از بارداری به خصوص در ناحیه کمر بسیار شایع است. تحقیقات نشان می دهد که تا بیست درصد از زنان این ناراحتی را برای سه تا شش ماه پس از زایمان تجربه می کنند. کمردرد بعد از سزارین نیز طبیعی است. بهبودی پس از سزارین بیشتر از زمان بهبودی پس از زایمان طبیعی طول می‌کشد.

ممکن است بعد از زایمان دچار درد دنبالچه شوید.  ممکن است پس از زایمان درد قسمت بالایی کمر داشته باشید. در صورت وجود این دردها از بلند کردن نوزاد، خم شدن، حرکت دادن صندلی ماشین و کالسکه، و قوز کردن کمر هنگام شیر داد خودداری کنید.

علت کمر درد بعد از زایمان چیست؟

بسیاری از تغییرات فیزیکی که باعث کمردرد در بارداری می‌شود، در حال حاضر نیز به درد کمر پس از زایمان منجر خواهد شد.

در دوران بارداری، رحم عضلات شکم را کشیده و ضعیف می‌کند.این تغییرات به کمر شما فشار وارد می کند. اضافه وزن در دوران بارداری (و بعد از آن) نه تنها به معنای کار بیشتر برای عضلات شماست، بلکه باعث افزایش فشار روی مفاصل شما نیز می شود. علاوه بر این، تغییرات هورمونی در دوران بارداری که بدن را برای زایمان آماده می کند، مفاصل و رباط هایی را که لگن را به ستون فقرات متصل می کند شل می کند.

بدن در طول 9 ماه تغییرات فیزیکی و هورمونی زیادی را پشت سر گذاشته است. اثرات این تغییرات یک شبه از بین نمی روند. بنابراین ممکن است کمی درد مرتبط با آن داشته باشید. به خصوص اگر زایمان طولانی یا سخت داشته باشید.

عوامل دیگری نیز در دوره پس از زایمان نقش دارند. بسیاری از مادران مشکلات کمر را با استفاده نکردن از وضعیت مناسب هنگام شیر دادن بدتر می کنند. اگر هنگام شیر دادن به پایین نگاه کنید به عضلات گردن و قسمت بالایی کمر فشار می‌آورید.

خستگی و استرس ناشی از مراقبت نوزاد می تواند  دردهای بعد از زایمان از جمله کمردرد را بیشتر کند.

Postpartum back pain: How to get relief

کمر درد بعد از زایمان چقدر طول می کشد؟

کمردرد بعد از زایمان معمولاً در عرض چند ماه پس از زایمان بهتر می شود. اگرچه برخی از زنان ممکن است مدت بیشتری درد داشته باشند. اگر قبل یا در طول بارداری کمردرد داشته باشید، پس از زایمان نیز به احتمال زیاد کمردرد مداوم دارید.  به خصوص اگر درد شما شدید بوده یا در اوایل بارداری شروع شده باشد. اضافه وزن نیز خطر کمردرد مزمن را افزایش می دهد.

 چگونه کمر درد بعد از زایمان را تسکین دهیم

با اطلاع دادن به پزشک در مورد کمردرد، آنها شما را به یک متخصص یا یک فیزیوتراپیست ارجاع می‌دهند، که تمریناتی را برای تقویت عضلات مرکزی و کمر آموزش می‌دهند و اقدامات خود مراقبتی مناسب را پیشنهاد می‌کنند تا آن را در خانه انجام دهید. پزشک متخصص وضعیت شما را ارزیابی می‌کند تا مشخص شود که آیا به درمان بیشتری نیاز دارید یا خیر.

درمان های خانگی برای کمردرد بعد از بارداری:

تمرینات ملایم

برای شروع یک ورزش ملایم بعد از زایمان، پیاده روی، انتخاب مناسبی است. پیاده روی تقریباً بلافاصله پس از زایمان طبیعی یا سزارین بلامانع است.

با مشورت با پزشک خود می‌توانید ورزش‌هایی که هدفشان تقویت عضلات پشت و شکم است را به برنامتون اضافه کنید. تمرینات کششی ملایم یا یوگا را امتحان کنید. مطمئن شوید که از کشش بیش از حد یا وضعیت های شدید اجتناب کنید. اگر موقعیت یا فعالیت خاصی باعث درد می شود، فوراً آن را متوقف کنید.

تمرین مناسب بدن:

صاف بایستید و بنشینید.

هنگام شیردهی، به وضعیت بدن خود توجه کنید. یک صندلی راحت با تکیه گاه بازو انتخاب کنید و از بالش برای حمایت بیشتر از کمر و بازوها استفاده کنید. از یک زیرپایی استفاده کنید تا پاها را کمی از زمین بلند نگه دارد.

موقعیت های صحیح شیردهی را بیاموزید.

همیشه کودک را به سمت سینه بیاورید، نه برعکس. تا زمانی که راحت ترین حالت را پیدا نکردید، از آزمایش موقعیت های مختلف شیردهی نترسید.

وضعیت خوابیده به پهلو می‌تواند تا حدودی کمردرد بعد از زایمان را تسکین دهد.

همیشه از روی زانو خم شوید، نه از کمر، و اشیاء (یا کودکان) را از حالت خمیده بردارید تا فشاری که به کمرتان وارد می کنید به حداقل برسد.
اجازه دهید شخص دیگری برای مدتی بلند کردن کودک یا اجسام را انجام دهد، به خصوص اگر شما سزارین شده اید.

خودمراقبتی

مراقبت خوب از خود به مقابله با کمر درد بعد از زایمان کمک می‌کند.

ازکیسه سرد در ناحیه دردناک استفاده کنید.
برای تسکین عضلات شانه و کمر، آن‌ها را ماساژ دهید.
تکنیک‌های آرام سازی می‌توانند به تسکین احساس درد هنگام خواب کمک کنند.

راه های بیشتر برای تسکین کمر درد

ایبوپروفن یا استامینوفن: بیش از دوز توصیه شده مصرف نکنید. اگر متوجه شدید که نیازی بیشتری به مصرف داروهای مسکن دارید و یا دارو کمکی نمی کند، با پزشک صحبت کنید.

فیزیوتراپی: فیزیوتراپیست می تواند تمریناتی را برای تسکین یا پیشگیری از درد به شما آموزش دهد.
درمان های جایگزین، مانند طب سوزنی یا مراقبت های کایروپراکتیک موثرهستند.

چه زمانی در مورد کمر درد بعد از زایمان با پزشک تماس بگیرید؟

کمردرد بعد از زایمان شایع است و پس از چند هفته خود به خود برطرف می شود. درد شدید می تواند نشان دهنده یک مشکل عصبی زمینه ای یا حتی عفونت باشد.

 اگر متوجه هر یک از علائم زیر شدید، در اسرع وقت با پزشک تماس بگیرید:

کمردرد شما شدید، ثابت و یا به تدریج بدتر می شود.

کمردرد شما ناشی از ضربه بوده یا همراه با تب است.

احساس در یک یا هر دو پا را از دست می دهید، یا ناگهان احساس ناهماهنگی یا ضعف می کنید.

احساس خود را در باسن، کشاله ران یا ناحیه تناسلی (از جمله مثانه یا مقعد) از دست می دهید. که باعث بی‌اختیاری در دفع می‌شود.