دسته بندی ها: تزریق اپیدورال

2 آذر 1401 توسط آناهیتا سلیمی 0 دیدگاه

دیسک دژنراتیو و روش‌های کنترل درد ناشی از آن

اگرچه بیماری دیسک دژنراتیو یا Degenerative disc می‌تواند باعث ناتوانی در گردن یا کمردرد شود، بلکه ممکن است به بازو یا پا نیز سرایت کند، گزینه‌های درمانی زیادی وجود دارد. برخی از درمان‌ها ممکن است مفیدتر و مؤثرتر از سایر درمان‌ها بر اساس شرایط فرد باشند، بنابراین در اینجا چندین گزینه وجود دارد که باید برای کاهش درد رعایت کرد.

اقدامات اولیه برای کنترل درد

وقتی درد دیسک دژنراتیو تشدید می‌شود و درد ستون فقرات در فعالیت‌های روزانه اختلال ایجاد می‌کند، اولین قدم کنترل درد است. درمان‌های اولیه معمولاً عبارتند از:

  • دوره کوتاه استراحت نسبی، با این حال، فعال ماندن تا حد امکان بهتراست.
  • یخ و یا حرارت به مدت 15 تا 20 دقیقه هر 2 ساعت در صورت نیاز روی ناحیه آسیب دیده اعمال شود. حتما از یک بافر (مانند حوله) بین کیسه یخ حرارت و پوست استفاده کنید تا از آسیب حرارتی جلوگیری کنید.
  • استفاده از داروهای بدون نسخه (OTC) استامینوفن (تیلنول) در صورت عدم وجود (آلرژی یا بیماری کبدی) هیچ گونه منع مصرفی وجود ندارد.
  • داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی بدون نسخه NSAIDs (مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن) در صورت عدم وجود موارد منع مصرف (مانند آلرژی، بیماری کلیوی، زخم های خونریزی دهنده، یا استفاده همزمان از داروهای ضد انعقاد).

در موارد نادری که درد دیسک دژنراتیو علی‌رغم یک دوره کوتاه استراحت نسبی ادامه پیدا می‌کند، ممکن است لازم باشد داروهای قوی‌تری مانند داروهای مسکن تجویزی یا روش‌های مداخله‌ای در نظر گرفته شوند و نیاز به ارزیابی رسمی توسط یک متخصص پزشکی آموزش دیده برای تشخیص و درمان دارد.

فیزیوتراپی برای دیسک دژنراتیو

هنگامی که سطح درد شما کاهش یافت، ایده خوبی است که از پزشک خود در مورد راه‌های ایمن و موثر برای ورزش و تحرک بیشتر بپرسید. ورزش جریان خون را بهبود می‌بخشد، که به نوبه خود می‌تواند عوامل شفابخش را به همراه داشته باشد. همچنین به بهبود قدرت و ثبات عضلانی برای حمایت بهتر از ستون فقرات و کاهش درد کمک می‌کند

یک فیزیوتراپ، یا سایر متخصصان پزشکی واجد شرایط می‌توانند به طراحی یک برنامه تقویتی و کششی برای رفع نیازهای خاص شما کمک کنند. علاوه بر کاهش درد، تقویت عضلات کمر و شکم می‌تواند به بهبود تحرک و عملکرد کمک کند. کشیده و شل نگه داشتن عضلات همسترینگ نیز می‌تواند استرس را از ناحیه کمر کاهش دهد.

علاوه بر این، یک برنامه فیزیوتراپی جامع ممکن است شامل سایر اقدامات تسکین درد، مانند یک یا چند مورد از موارد زیر باشد:

  • ماساژ درمانی، درمان دستی یا رهاسازی میوفاشیال
  • تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS)
  • تحرک ستون فقرات

ورزش هوازی کم تاثیر نیز می‌تواند برای سلامت قلب، تقویت کمر و تقویت خلق و خوی شما مفید باشد. پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری ورزشی، دستگاه الپتیکال یا آب درمانی را نیز در نظر‌بگیرید. فعال ماندن حتی پس از برطرف شدن درد، کلید موفقیت بلند مدت است.

تغییراتی در سبک زندگی روزمره ایجاد کنید

تغییرات ظریف در برنامه روزانه شما می‌تواند باعث تسکین درد قابل توجهی برای مبتلایان به بیماری دیسک دژنراتیو شود.

فعالیت‌هایی که به کمر شما آسیب می‌زند را تغییردهید یا متوقف کنید برای مثال بلند کردن اجسام بزرگ یا سنگین.

به طور کلی، از هر گونه فعالیتی که باعث بدتر شدن کمر شما می‌شود، اجتناب کنید یا به حداقل برسانید.

در طول روز از پشت خود حمایت کنید.

در حالی که نشستن استرس بیشتری به ستون فقرات وارد می‌کند، صندلی ارگونومیک ممکن است کمک کند. هنگامی که می‌نشینید، گوش‌های خود را بالای شانه‌های خود نگه دارید (نه خمیده) و برای حفظ انحنای طبیعی کمر خود از کمر حمایت کنید. علاوه بر این، بسیاری از افراد کار کردن در یک میز ایستاده حداقل برای بخشی از روز را مفید می‌دانند. تنظیم ارگونومیک مناسب ایستگاه کاری کلیدی است که ستون فقرات را به طور طبیعی در یک راستا نگه دارد.

تغییر نحوه خوابیدن، استفاده از بالش‌های مختلف و یا در نظر گرفتن تشک جدید می‌تواند به ایجاد تراز و حمایت بهتر ستون فقرات در طول شب کمک کند. اگر می‌خواهید که در یک تخت خواب راحت‌تر استراحت کنید، به خوابیدن در وضعیت نیمه عمودی با یک تخت قابل تنظیم فکر‌کنید، یا به سادگی با اضافه کردن یک بالش فوم به تخت معمولی وضعیت خود را تسهیل کنید.

 

مطالعه کنید: عوارض بیماری دژنراتیو دیسک کمر

 روش‌های مداخله‌ای در درمان دیسک دژنراتیو

در حالی که درد دیسک دژنراتیو معمولاً با درمان محافظه‌کارانه قابل کنترل است، گاهی اوقات روش‌های مداخله‌ای مانند تزریق ممکن است به تسکین درد کمک کند. بهتراست که با یک پزشک مدیریت درد مداخله‌ای مشورت کنید تا در مورد گزینه‌های مداخله‌ای مانند تزریق راهنمایی شوید. برخی از تزریق‌ها می‌توانند تشخیصی، درمانی یا هر دو باشند. همچنین ممکن است برای ارزیابی بیشتر مشکل، درخواست مطالعات تشخیصی مانند اشعه ایکس، MRI، یا EMGNCS  دهند.

هنگامی که درمان‌های غیرجراحی با شکست مواجه می‌شوند، ممکن است نیاز به جراحی در موارد زیر باشد:

  • برخورد به عصب نخاعی با مطالعات تشخیصی و یا تزریق مشخص می‌شود.
  • بدتر شدن بی حسی، سوزن سوزن شدن، و یا ضعف.
  • دردی که علیرغم تلاش برای درمان‌های غیرجراحی به مدت 6 تا 12 هفته، به طور قابل توجهی باعث کاهش کیفیت زندگی و فعالیت‌های روزانه می‌شود.
  • از دست دادن کنترل روده یا مثانه.

جراحی برای درد دیسک دژنراتیو شامل برداشتن فشار عصب دردناک نخاعی و در عین حال حفظ ثبات ستون فقرات است. بسته به شرایط خاص، گزینه‌های جراحی مختلفی مانند دیسککتومی کمر (که شامل برداشتن تمام یا بخشی از دیسک دژنراتیو است) و یا جراحی فیوژن ستون فقرات در دسترس هستند.

معمولاً تصمیم نهایی برای انجام عمل جراحی برای بیماری دیسک دژنراتیو به عهده خود بیمار است. قبل از انتخاب جراحی اصلی ستون فقرات، حتماً از جراح (جراح مغز و اعصاب یا جراح ارتوپد) در مورد خطرات و مزایای احتمالی جراحی و همچنین هر گزینه درمانی جایگزین سؤال کنید.

با هر شرایط پزشکی، تشخیص و درمان مناسب توسط یک ارائه دهنده پزشکی آموزش دیده کلید درمان موثراست. خوشبختانه، اکثریت قریب به اتفاق دردهای بیماری دیسک دژنراتیو با درمان محافظه کارانه (غیر‌جراحی) برطرف می‌شود.

2 آذر 1401 توسط آناهیتا سلیمی 0 دیدگاه

فتق دیسک ستون فقرات و 3 علامت مهم

هنگامی که یک دیسک در قسمت پایین ستون فقرات برآمده یا پاره می‌شود، ممکن است در ناحیه کمر و پای خود احساس درد کنید. و در این حالت فتق دیسک یا Disc herniation ستون فقرات صورت می گیرد.

1.در هنگام نشستن

فعالیتی که فشار زیادی بردیسک‌های تحتانی ستون فقرات وارد می‌کند نشستن است. اگر فتق دیسک (بیرون زدگی) دارید، این افزایش فشار در داخل دیسک ممکن است باعث برجسته‌تر شدن برآمدگی شود که ممکن است هنگام نشستن کمردرد شما را تشدید کند.

2.انتشار درد در ساق پا (سیاتیک)

دیسک‌های کمر معمولاً در ناحیه خلفی یا جانبی که در مجاورت ریشه‌های عصبی نخاعی قرار دارد، فتق یا برآمدگی دارند. فتق دیسک ممکن است از طریق یک یا هر دو روش زیر ریشه‌های عصبی را تحت تأثیر قرار دهد:

  • فشرده سازی مستقیم: هنگامی که فتق دیسک یا محتویات داخلی نشت شده مستقیماً روی ریشه عصبی نخاعی هنگام خروج از کانال نخاعی فشار می‌آورد.
  • تحریک شیمیایی: هنگامی که بیرون زدگی دیسک مواد تحریک کننده شیمیایی اسیدی را از مواد دیسک خارج می‌کند، که ممکن است باعث التهاب و تحریک در ناحیه اطراف ریشه عصبی شود. سپس عملکرد ریشه عصبی آسیب‌دیده تغییر می‌کند و ممکن است درد سوزشی همراه با بی‌حسی، ضعف یا سوزن سوزن شدن در جلو یا پشت ران و ساق پا احساس شود. به این علائم معمولاً سیاتیک می‌گویند. علائم و نشانه‌های سیاتیک، به طور معمول یک پا را در یک زمان تحت تاثیر قرار می‌دهد.

 

3.درد فتق دیسک توسط فعالیت‌های خاص تشدید می ‌شود

کمردرد یا سیاتیک ممکن است زمانی که فعالیت‌های خاصی انجام می‌دهید بدتر شود، مانند:

  • خم شدن به جلو یا پایین
  • بلند کردن یک جسم سنگین
  • هل دادن یا کشیدن یک جسم سنگین
  • سرفه کردن
  • عطسه کردن

درد فتق دیسک‌ کمر معمولا به سرعت بروز می‌کند. در بیشتر موارد، هیچ دلیل خاص و مشخصی برای درد وجود ندارد، مانند یک آسیب یا رویداد تروماتیک. با‌این حال، درد ناگهانی احساس می‌شود.

این عارضه می‌تواند بسیار دردناک باشد، اما برای اکثر افراد، علائم آن خیلی طول نمی‌کشد. تقریباً 90 درصد از افرادی که فتق دیسک کمر دردناک را تجربه می‌کنند، طی 6 هفته گزارش می‌دهند که دیگر درد را احساس نمی‌کنند، حتی اگر هیچ درمان دارویی برای آن دریافت نکرده باشند.

علائم هشدار دهنده فتق دیسک و زمان مراجعه به پزشک

در صورت مشاهده این 3 نشانه فتق دیسک، به پزشک خود مراجعه کنید. پزشک شما ممکن است ترکیبی از درمان‌های غیرجراحی، مانند داروهای تسکین‌دهنده درد و یک برنامه فیزیوتراپی هدایت‌شده، و همچنین ارجاع به متخصص درد مداخله‌ای برای تزریق‌های کمری با هدایت تصویر را برای کمک به کاهش التهاب و تسکین درد توصیه کند.

اگر مشکلی در کنترل حرکات روده یا مثانه، بی حسی در قسمت داخلی ران و ناحیه تناسلی خود یا مشکل در شروع ادرار دارید، فوراً با پزشک خود مشورت کنید. این علائم و نشانه‌ها ممکن است نشان دهنده سندرم دم اسبی باشد که یک اورژانس پزشکی جدی است که با برخی فتق‌های شدید دیسک کمر ممکن است.

 

1 آذر 1401 توسط آناهیتا سلیمی 0 دیدگاه

آیا جراحی‌ سیاتیک سریعترین راه برای تسکین درد است؟

اگر سیاتیک ناشی از فتق دیسک کمر دارید، درمان سیاتیک معمولاً با روش‌های غیرجراحی شروع می‌شود و شامل ترکیبی ازمواردی است که تصمیم بگیرید که آیا جراحی سیاتیک اجرا کنید یا خیر؟ تصمیم گیری برای انجام عمل جراحی هرگز آسان نیست.

فیزیوتراپی، داروها، تزریق‌های درمانی و درمان‌های جایگزین است.

در اینجا چند نکته مفید بر اساس تحقیقات پزشکی از آزمایشات جراحی در مورد موفقیت کلی جراحی برای سیاتیک آورده شده است.

جراحی‌ سیاتیک معمولاً پس از آزمودن درمان‌های غیرجراحی در نظر گرفته می‌شود.

در حالی که هیچ دستورالعمل قطعی برای اندیکاسیون‌های جراحی‌ سیاتیک وجود ندارد، معیارهای زیر ممکن است پزشکان را ترغیب کند تا جراحی را به بیماران خود توصیه کنند:

  • هنگامی که درمان‌های سیاتیک غیرجراحی، مانند داروهای خوراکی، فیزیوتراپی، و تزریق استروئید اپیدورال به مدت 6 تا 8 هفته (یا بیشتر) بدون هیچ موفقیتی امتحان شده باشد.
  • هنگامی که علائم عصبی، مانند بی‌حسی یا ضعف پیشرفت می‌کند ویا با فعالیت‌های روزانه تداخل می‌کند.

جراحی‌ سیاتیک معمولاً زمانی در نظر گرفته می‌شود که یک بیماری قابل درمان با جراحی در قسمت تحتانی کمر، مانند فتق دیسک، تنگی نخاع، یا اسپوندیلولیستزیس وجود داشته باشد. اگر سیاتیک ناشی از کیست، تومور یا نخاع باشد، جراحی توصیه می‌شود.

تسکین فوری درد و تاثیر طولانی مدت آن می‌تواند متفاوت باشد.

چند مطالعه بالینی که درمان‌های جراحی و غیرجراحی سیاتیک را با هم مقایسه کرده‌اند، تسکین بیشتر علائم و بهبود عملکرد را برای مواردی که جراحی کرده‌اند نشان داده‌اند. درمان‌های غیرجراحی معمولاً یکسان هستند.

نوع جراحی‌ سیاتیک و علت پزشکی زمینه‌ای نقش مهمی در نتیجه جراحی دارد. تکنیک‌های جدیدتر از روش‌های کم تهاجمی مانند میکرودیسککتومی برای فتق دیسک و لامینکتومی با هدایت آندوسکوپی برای تنگی نخاع استفاده می‌کنند. روش‌های کمتر تهاجمی معمولاً در مقایسه با جراحی‌های باز زمان بهبودی سریع‌تر و عوارض پس از جراحی کمتری دارند.

جراحی‌ سیاتیک نسبتا بی‌خطر است اما ممکن است خطراتی داشته باشد.

در حالی که جراحی‌ سیاتیک به طور معمول باعث تسکین درد در کاندیدهای انتخاب شده مناسب می‌شود، حدود 8 درصد از افرادی که تحت این جراحی قرار می‌گیرند ممکن است نیاز به جراحی دوم در عرض 2 سال داشته باشند.

هنگامی که جراحی‌ سیاتیک نمی‌تواند تسکین دهد، معمولاً به دلیل یک یا چند مورد از عوامل زیر است:

  • تشخیص اولیه نادرست
  • عوارض بعد از جراحی
  • عوامل روانشناسی
  • سلامت کلی بیمار
  • مهارت جراح

 

نتیجه جراحی‌ سیاتیک ناموفق پس از اصلاح ناهنجاری ساختاری نیز امکان پذیر است. به عنوان مثال، جراح با موفقیت فتق دیسک را تصحیح می کند، اما بیمار ممکن است درد مداوم یا بدتر را تجربه کند، که نشان می‌دهد ممکن است درد در ابتدا از فتق دیسک نشات نگرفته باشد.

تصمیم گیری در مورد اینکه چه زمانی می‌خواهید جراحی‌ سیاتیک کنید یک تصمیم شخصی است. مطالعه در مورد انواع جراحی و مراقبت‌های غیرجراحی در دسترس برای وضعیت پزشکی خود، و تحقیق دقیق در مورد جراح، به شما کمک می‌کند تا تصمیمی آگاهانه بگیرید که برای شما مناسب‌تر است.

اگر به درد‌سیاتیک مبتلا هستید می‌توانید با شماره تلفن‌های کلینیک درد مهرگان تماس حاصل فرمایید.

30 آبان 1401 توسط آناهیتا سلیمی 0 دیدگاه

طب‌فیزیکی و توانبخشی (PM&R)

طب‌فیزیکی و توانبخشی (PM&R)، همچنین به عنوان فیزیوتراپ شناخته می‌شود، یک تخصص پزشکی است که به دنبال ترویج بهبودی و توانبخشی بیمارانی است که دچار آسیب یا ناتوانی شده‌اند. فیزیوتراپها بیماران را به دنبال سکته مغزی یا آسیب مغزی یا نخاعی درمان می‌کنند. آنها همچنین درد حاد یا مزمن و صدمات اسکلتی عضلانی ناشی از زمین خوردن، ورزش و محل کار را تشخیص و درمان می‌کنند. بسیاری در درمان کمر و گردن درد تخصص دارند.

PM&R چیست؟

متخصصین طب‌فیزیکی و توانبخشی به درمان کل فرد می‌پردازند. آنها نیازهای جسمی، عاطفی و اجتماعی بیمار را در طول توانبخشی برطرف می‌کنند. متخصصان طب‌فیزیکی و توانبخشی یک تیم توانبخشی را هدایت می‌کنند که ممکن است شامل فیزیوتراپیست یا کاردرمانگر، آسیب شناس گفتار زبان، مددکار اجتماعی و مربیان ورزشی باشد.

پزشکان PM&R در کلینیک‌ها، بیمارستان‌ها و مراکز توانبخشی کار می کنند.

چگونه طب‌فیزیکی و توانبخشی می‌تواند به من کمک کند؟

پزشکان PM&R می‌توانند به بیماران مبتلا به بیماری مزمن، درد یا ناتوانی کمک کنند تا به سمت عملکرد مطلوب پیشرفت کنند. توانبخشی شامل استفاده از عوامل فیزیکی و تمرینات درمانی برای کمک به بیماران است:

  • کاهش درد
  • بهبود کیفیت زندگی
  • بهبودی از نقص موقت یا شدید
  • نحوه استفاده از وسایل کمکی، مانند بریس، ویلچر، و واکر را بیاموزید.

مدیریت پزشکی

پزشکان طب‌فیزیکی و توانبخشی برای درمان و کنترل درد حاد یا مزمن با داروها و رویکردهای کل نگر که شامل تمرکز حواس، یوگا، پیلاتس، سوزن خشک و رژیم های غذایی ضد التهابی هستند، آموزش دیده اند.

درد حاد ارتباط مستقیمی با آسیب بافتی دارد و منشأ آشکاری دارد. درد مزمن، که منشا آن را می توان به سختی مشخص کرد، پایدار است و می‌تواند ماه ها ادامه داشته باشد. در برخی موارد مغز حتی پس از بهبودی آسیب به دریافت سیگنال‌های درد ادامه می‌دهد. درد مزمن نیز اغلب در شرایط مداوم مانند آرتریت یا سرطان وجود دارد.

  • خودمراقبتی: بیماران می‌توانند با استفاده از وضعیت صحیح، با قرار دادن ستون فقرات خود در یک راستا، و با انجام فیزیوتراپی یا یک برنامه ورزشی منظم از کمر خود محافظت کنند. وقتی درد دارید، باید شیوه برخوردتان با فعالیت‌های روزانه را تغییر دهید. ممکن است لازم باشد فضای کاری و عادات روزانه ایستادن، نشستن و خواب خود را اصلاح کنید. همچنین ممکن است لازم باشد روش‌های مناسب برای بلند کردن و خم شدن را بیاموزید.

 

  • الکترومیوگرام (EMG) و مطالعات هدایت عصبی: این آزمایش‌ها فعالیت الکتریکی عضلات و اعصاب بدن، معمولاً به بازو یا پا را اندازه‌گیری می‌کنند. این آزمایش‌ها می‌توانند به شناسایی یک وضعیت عصبی یا عضلانی مانند سندرم تونل کارپال، عصب نخاعی تحت فشار، نوروپاتی محیطی، میوزیت یا ALS کمک کنند. وجود یا عدم وجود آسیب می‌تواند در تعیین درمان بیشتر مفید باشد.
  • بریس ها: پوشیدن بریس پشت یا گردن ممکن است در زمانی که عضلات در حال تقویت شدن پس از جراحی یا آسیب هستند توصیه شود. بریس می تواند اسپاسم و درد عضلانی را کاهش دهد و همچنین به بی‌حرکت کردن ستون فقرات در طول فرآیند بهبودی کمک کند.

 

مطالعه کنید: فیزیوتراپی (PT)

تزریقات و روش‌ها طب‌فیزیکی و توانبخشی

پزشکان طب‌فیزیکی و توانبخشی انواع آزمایش‌ها و درمان‌های کم تهاجمی را برای کمک به بهبودی بیماران از شرایط دردناک انجام می‌دهند. این  روش‌ها شامل:

  • تزریق استروئید اپیدورال (ESI): درمان شامل تزریق کورتیکواستروئید و داروهای بی حس کننده به طور مستقیم در فضای اطراف اعصاب نخاعی است. اشعه ایکس برای کمک به هدایت سوزن به محل صحیح استفاده می‌شود. تسکین درد ممکن است یک هفته تا یک سال طول بکشد. هدف این است که شما را قادر به کار کردن، از سرگیری فعالیت‌های روزانه و انجام فیزیوتراپی کنید.

 

  • تزریق مفصل فاست: این درمان شامل تزریق یک کورتیکواستروئید و داروهای بی‌حس کننده به مفصل فاست دردناک در پشت یا گردن است. تزریق می تواند التهاب و درد را تسکین دهد. همچنین می تواند به عنوان یک آزمایش تشخیصی برای تعیین اینکه کدام مفصل باعث درد می شود استفاده شود.
  • تزریقات مفصلی: در طی این روش، داروهای کورتیکواستروئید و بی حس کننده به زانو، لگن، مچ پا، شانه، آرنج یا دست تزریق می‌شود. این تزریق احتمالاً باعث کاهش موقت درد می‌شود که می‌تواند شما را قادر به کار، از سرگیری فعالیت‌های روزانه و انجام فیزیوتراپی کند.

 

  • تزریق مفصل ساکروایلیاک (SI): در طی این روش پزشک یک داروی کورتیکواستروئید و بی‌حس کننده را به مفصل بزرگ در ناحیه کمر و باسن تزریق می‌کند. این تزریق درد را تسکین می‌دهد و به تشخیص اینکه آیا مفصل SI باعث درد شما می‌شود یا اینکه درد از محل دیگری منشأ می گیرد کمک می‌کند.
  • تزریق بلوک عصبی: این روش برای تعیین اینکه آیا درد شما از یک عصب یا مفصل است استفاده می‌شود. تزریق ماده بی‌حسی روی گیرنده درد یا نزدیک آن انجام می‌شود. طی چند ساعت آینده، بیماران تسکین درد خود را حس می‌کنند. اگر بلوک موفقیت آمیز باشد، ممکن است ابلیشن با فرکانس رادیویی توصیه شود.

 

  • فرسایش با فرکانس رادیویی (ریزوتومی): اگر بلوک عصبی موفقی داشته باشید، این روش ممکن است توصیه شود. پزشک یک جریان فرکانس رادیویی را برای سوزاندن اعصاب حسی اطراف مفصل دردناک اعمال می‌کند و از رسیدن سیگنال های درد به مغز جلوگیری می‌کند. مزایای مورد انتظار فرسایش با فرکانس رادیویی شامل تسکین درد است که ممکن است از 6 ماه تا بیش از 2 سال، به شما امکان می‌دهد راحت کار کنید و در فعالیت‌های روزانه شرکت کنید.
  • آزمایش محرک طناب نخاعی: این آزمایش شامل قرار دادن موقت الکترودهایی است که پالس‌های الکتریکی را به نخاع می‌رساند. الکترودها به دستگاه کوچکی که شبیه ضربان ساز است وصل می‌شوند. اگر پالس‌های الکتریکی با موفقیت سیگنال‌های درد را نادیده بگیرند و در نتیجه درد را کاهش دهند، آزمایش موفقیت آمیز تلقی می‌شود. سپس الکترودها و دستگاه محرک را می‌توان با جراحی کاشت.
تماشا کنید: رضایت بیماران پس از تزریق داخل مفصلی

پزشکان روانپزشکی درمان را بر اساس ارزیابی کامل تاریخچه پزشکی بیمار یا گزارش‌های عصبی، اشعه ایکس و آزمایش‌های آزمایشگاهی برنامه ریزی می‌کنند. آنها می‌توانند از الکترومیوگرافی (EMG) و آزمایش‌های هدایت عصبی برای ارزیابی عملکرد عصب و عضله استفاده کنند. درمان طب‌فیزیکی و توانبخشی ممکن است شامل هر ترکیبی از موارد زیر باشد: دارو، فیزیوتراپی، کاردرمانی، ماساژ، ورزش، تزریق ستون فقرات و موارد دیگر.

در هماهنگی با تیم طب‌فیزیکی و توانبخشی، هدف بهبود عملکرد در فعالیت‌های روزانه است. پیشرفت شما به دقت پیگیری می‌شود تا زمانی که علائم شما برطرف شود یا تثبیت شود. در برخی موارد، علائم پیشرفت می‌کنند، که نشان می‌دهد ممکن است جراحی مورد نیاز باشد. در این صورت، پزشک طب‌فیزیکی و توانبخشی شما می‌تواند شما را برای ارزیابی بیشتر به یک جراح ارجاع دهد.

30 آبان 1401 توسط آناهیتا سلیمی 0 دیدگاه

درد‌ مفصل‌ ساکروایلیاک (SI)

مفصل‌ ساکروایلیاک(SI) در ناحیه کمر و باسن احساس می‌شود. درد ناشی از آسیب یا آسیب به مفصل بین ستون فقرات و لگن است. درد‌ساکروایلیاک می‌تواند شرایط دیگری مانند فتق دیسک یا مشکل لگن را تقلید کند. تشخیص دقیق برای تعیین منبع درد مهم است. برای مدیریت علائم ابتدا از فیزیوتراپی، تمرینات کششی، داروهای ضد درد و تزریق مفاصل استفاده می‌شود. ممکن است جراحی برای جوش دادن مفصل و توقف حرکت دردناک توصیه شود.

درد‌مفصل‌ساکروایلیاک چیست؟

مفصل‌ ساکروایلیاک بین استخوان‌های ایلیاک و ساکروم قرار دارند و ستون فقرات را به باسن متصل می‌کنند. این دو مفصل حمایت و پایداری می‌کنند و نقش مهمی در جذب ضربه هنگام راه رفتن و بلند کردن دارند. از پشت، مفصل‌ ساکروایلیاک در زیر کمر قرار دارند که در آن دو فرورفتگی قابل مشاهده است.

رباط‌ها و عضلات قوی از مفصل‌ ساکروایلیاک حمایت می‌کنند. برای انعطاف طبیعی بدن، مقدار بسیار کمی حرکت در مفصل وجود دارد. با افزایش سن استخوان‌های ما آرتروز می‌شوند و رباط ها سفت می‌شوند. هنگامی که غضروف فرسوده می‌شود، استخوان‌ها ممکن است به هم ساییده شوند و باعث درد شوند. مفصل‌ ساکروایلیاک یک مفصل سینوویال پر از مایع است. این نوع مفصل دارای انتهای عصبی آزاد است که در صورت تحلیل رفتن یا عدم حرکت صحیح مفصل می تواند باعث درد مزمن شود.

درد‌ مفصل‌ ساکروایلیاک بسته به وسعت و علت آسیب از خفیف تا شدید متغیر است. درد حاد مفصلSI به طور ناگهانی رخ می‌دهد و معمولاً طی چند روز تا چند هفته بهبود می‌یابد. درد مزمن مفصلSI برای بیش از سه ماه ادامه دارد. ممکن است همیشه احساس شود یا با فعالیت‌های خاص بدتر شود.

علائم  درد مفصل‌ ساکروایلیاک چیست؟

علائم و نشانه‌های درد مفصل‌ ساکروایلیاک از قسمت تحتانی کمر و باسن شروع می‌شود و ممکن است به قسمت تحتانی لگن، کشاله ران یا بالای ران تابش کند. در حالی که درد معمولا یک طرفه است، می تواند در هر دو طرف ایجاد شود. بیماران همچنین ممکن است بی حسی یا گزگز در ساق پا یا احساس ضعف در ساق پا را تجربه کنند.

علائم ممکن است با نشستن، ایستادن، خوابیدن، راه رفتن یا بالا رفتن از پله بدتر شود. اغلب مفصل‌ ساکروایلیاک هنگام نشستن یا خوابیدن در سمت آسیب دیده دردناک است. برخی افراد در ماشین سواری یا ایستادن، نشستن یا راه رفتن زیاد مشکل دارند. درد می تواند با حرکات انتقالی (از نشستن به ایستادن)، ایستادن روی یک پا یا بالا رفتن از پله‌ها بدتر شود.

 

مطالعه کنید: کمر‌درد شدید و علل آن

علل چیست؟

زمانی که رباط‌ها خیلی شل یا خیلی سفت شوند، مفصلSI می‌تواند دردناک شود. این می‌تواند در نتیجه سقوط، آسیب کار، تصادف رانندگی، بارداری و زایمان، یا جراحی لگن ستون فقرات (لامینکتومی، فیوژن کمری) رخ دهد.

درد‌مفصل‌ساکروایلیاک زمانی رخ می‌دهد که حرکت در لگن در هر دو طرف یکسان نباشد. حرکت ناهموار ممکن است زمانی رخ دهد که یک پا بلندتر یا ضعیف‌تر از دیگری باشد یا با آرتریت در مفصل ران یا مشکلات زانو باشد. بیماری‌های خودایمنی، مانند اسپوندیلوآرتریت محوری، و شرایط بیومکانیکی، مانند پوشیدن چکمه پیاده‌روی پس از جراحی پا، مچ پا یا کفش‌های غیرحمایت‌کننده، می‌توانند منجر به ساکروایلییت دژنراتیو شوند.

چگونه تشخیص داده می شود؟

معاینه پزشکی به تعیین اینکه آیا مفصل‌SI منبع درد شما است یا خیر کمک می‌کند. ارزیابی شامل تاریخچه پزشکی و معاینه فیزیکی است. پزشک شما تمام اطلاعاتی را که ارائه کرده اید، از جمله هرگونه سابقه آسیب، محل درد و مشکلات ایستادن یا خوابیدن، در نظر می‌گیرد.

آزمایشات خاصی برای تعیین اینکه آیا مفصل‌SI منبع درد است یا خیر وجود دارد. ممکن است از شما خواسته شود در موقعیت‌های مختلف بایستید یا حرکت کنید و به جایی که احساس درد می‌کنید اشاره کنید. پزشک ممکن است مفاصل شما را دستکاری کند یا روی مفصل‌SI احساس حساسیت کند.

ممکن است برای کمک به تشخیص و بررسی سایر مشکلات مربوط به ستون فقرات و لگن، مطالعات تصویربرداری مانند اشعه ایکس، سی تی یا ام آر آی تجویز شود.

ممکن است یک تزریق تشخیصی مفصل‌SI برای تایید علت درد انجام شود. مفصلSI با یک داروی بی‌حس کننده موضعی و کورتیکواستروئید تزریق می‌شود. تزریق با استفاده از فلوروسکوپی اشعه ایکس برای اطمینان از قرار دادن دقیق سوزن در مفصل‌SI انجام می‌شود. سطح درد شما قبل از تزریق و 20 تا 30 دقیقه بعد از تزریق ارزیابی می‌شود و در هفته بعد کنترل می‌شود. درگیری مفصل‌ساکروایلیاک در صورتی تایید می‌شود که سطح درد شما بیش از 75 درصد کاهش یابد. اگر سطح درد شما بعد از تزریق تغییر نکرد، بعید است که مفصل‌SI دلیل کمردرد شما باشد.

چه درمان‌هایی برای درد مفصل‌ ساکروایلیاک در دسترس هستند؟

درمان‌های غیرجراحی: فیزیوتراپی، دستکاری کایروپراکتیک و تمرینات کششی به بسیاری از بیماران کمک می‌کند. برخی از بیماران ممکن است به داروهای ضد التهاب خوراکی یا چسب‌های موضعی، کرم ها، مرهم یا بریس های مکانیکی نیاز داشته باشند.

تزریق مفاصل: استروئیدها می‌توانند تورم و التهاب اعصاب را کاهش دهند. تزریق مفاصل یک روش کم تهاجمی است که شامل تزریق یک کورتیکواستروئید و یک داروی بی‌حس کننده به مفصل دردناک است. در حالی که نتایج موقتی هستند، اگر تزریق مفید باشد، می‌توان آن را تا سه بار در سال تکرار کرد.

بلوک‌‌عصبی: تزریق به مفاصل یا اعصاب گاهی اوقات “بلوک” نامیده می‌شود. تزریق موفقیت آمیز مفصلSI ممکن است نشان دهنده این باشد که شما می‌توانید از بلوک رادیوفرکانسی بهره‌مند شوید (روشی که از جریان الکتریکی برای از بین بردن رشته های عصبی حامل سیگنال های درد در مفصل استفاده می کند).

جراحی: اگر درمان‌های غیرجراحی و تزریق‌های مفصلی باعث تسکین درد نشوند، پزشک شما ممکن است جراحی فیوژن مفصلSI با حداقل تهاجم را توصیه کند. جراح از طریق یک برش کوچک، ایمپلنت‌های تیتانیوم (فلزی) و مواد پیوند استخوان را برای تثبیت مفصل و تقویت رشد استخوان قرار می‌دهد. عمل جراحی حدود یک ساعت طول می‌کشد. بیمار ممکن است همان روز یا روز بعد به خانه برود. تا چند هفته پس از جراحی، بیمار نمی تواند تمام وزن را در سمت عمل شده تحمل کند و باید از عصا برای حمایت استفاده کند.

بهبودی و پیشگیری از درد مفصل‌ ساکروایلیاک

نگرش مثبت، فعالیت منظم و بازگشت سریع به کار، همه عناصر بسیار مهم بهبودی هستند. اگر در ابتدا نمی توان وظایف شغلی معمولی را انجام داد، ممکن است وظایف تغییر یافته (سبک یا محدود) برای مدت محدودی تجویز شود.

پیشگیری کلید جلوگیری از عود است:

  • تکنیک‌های صحیح بلند کردن
  • وضعیت مناسب در هنگام نشستن، ایستادن، حرکت و خوابیدن
  • ورزش منظم همراه با کشش و تقویت
  • منطقه کار ارگونومیک
  • تغذیه خوب، وزن سالم، توده بدنی بدون چربی
  • تکنیک های کنترل استرس و آرامش
  • سیگار کشیدن ممنوع

بیشتر مطالعه کنید:تزریق اپیدورال

30 آبان 1401 توسط آناهیتا سلیمی 0 دیدگاه

تزریق‌ کورتون چیست؟

تزریق‌ کورتون (استروئید) یک روش کم تهاجمی است که می‌تواند به طور موقت درد ناشی از یک مفصل ملتهب را تسکین دهد. علت درد مفاصل (آرتریت، آسیب، دژنراسیون) به خوبی شناخته نشده است. این روش دو هدف دارد. اول، می ‌توان از آن به عنوان یک آزمایش تشخیصی استفاده کرد تا ببیند آیا درد واقعاً از مفصل می‌آید یا خیر. دوم، می‌توان از آن به عنوان درمانی برای تسکین التهاب و درد ناشی از شرایط مختلف استفاده کرد.

تزریق‌کورتون داخل مفصلی چیست؟

تزریق‌ کورتون شامل یک کورتیکواستروئید (به عنوان مثال، تریامسینولون، متیل پردنیزولون، دگزامتازون) و یک عامل بی‌حس کننده (مانند لیدوکائین یا بوپیواکائین) است. داروها به مفصل دردناک، داخل کپسول مفصلی تزریق می‌شوند.

تزریق‌ کورتون می‌تواند التهاب را کاهش دهد و زمانی که مستقیماً در ناحیه دردناک تزریق شود می‌تواند مؤثر باشد. تسکین درد می‌تواند از روزها تا سال‌ها طول بکشد و به شما اجازه می‌دهد تا با فیزیوتراپی و یک برنامه ورزشی، وضعیت شما بهبود یابد.

تزریق‌ کورتون را می‌توان در مناطق زیر انجام داد:

  • مفاصل فاست ستون‌فقرات
  • مفصل ساکروایلیاک و دنبالچه
  • مفصل ران
  • شانه، آرنج و دست
  • زانو، مچ پا و پا

چه کسی کاندید تزریق کورتون است؟

اگر درد ناشی از التهاب مفصل دارید، ممکن است از تزریق‌ کورتون بهره‌مند شوید. به طور معمول، تزریق مفصل برای کسانی که به سایر درمان‌های محافظه کارانه مانند داروهای ضدالتهاب خوراکی، استراحت یا فیزیوتراپی پاسخ نمی‌دهند، توصیه می‌شود.

تزریق‌ کورتون که با استفاده از راهنمای فلوروسکوپی (اشعه ایکس) انجام می‌شود، نباید در افرادی که عفونت دارند، باردار هستند یا مشکلات خونریزی دارند انجام شود. تزریق ممکن است کمی سطح قند خون را در بیماران دیابتی افزایش دهد. همچنین ممکن است به طور موقت فشار خون یا فشار چشم را برای بیماران مبتلا به گلوکوم افزایش دهد. شما باید این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.

چه کسی این روش را انجام می‌دهد؟

انواع پزشکانی که تزریقات مفصلی را انجام می‌دهند عبارتند از: متخصص طب‌فیزیکی (PM&R)، رادیولوژیست، متخصص بیهوشی، متخصص مغز و اعصاب و جرا،

اقدامات قبل از درمان

پزشکی که این روش را انجام خواهد داد، تاریخچه پزشکی و مطالعات تصویربرداری قبلی شما را بررسی می‌کند تا بهترین مکان را برای تزریق برنامه ریزی کند. برای پرسیدن هرگونه سوالی که ممکن است در این قرار ملاقات داشته باشید آماده باشید.

بیمارانی که آسپرین یا داروهای رقیق کننده خون مصرف می‌کنند ممکن است نیاز به قطع مصرف آن چند روز قبل از عمل داشته باشند. هر دارویی را با پزشک خود در میان بگذارید، از جمله فردی که دارو را تجویز کرده و پزشکی که تزریق را انجام می‌دهد.

این روش معمولاً در مجموعه‌های ویژه سرپایی انجام می‌شود که به فلوروسکوپی دسترسی دارد. بهتراست که در روز تزریق، همراه داشته باشید و تنها نباشید.

در طول درمان چه اتفاقی می افتد؟

در زمان انجام عمل، از شما خواسته می‌شود که فرم‌های رضایت را امضا کنید، داروهایی را که در حال حاضر مصرف می‌کنید فهرست کنید و اگر به دارو حساسیت دارید. این روش ممکن است 15 تا 45 دقیقه طول بکشد و پس از آن یک دوره نقاهت طول بکشد.

مرحله 1: آماده کردن بیمار

بیمار روی تخت زیر اشعه ایکس دراز می‌کشد. از بی‌حسی موضعی برای بی‌حس کردن ناحیه درمان استفاده می‌شود، بنابراین ناراحتی در طول عمل به حداقل می‌رسد. بیمار در طول عمل بیدار و آگاه می‌ماند تا بازخورد خود را به پزشک ارائه دهد.

مرحله 2: وارد‌کردن سوزن در تزریق‌ کورتون

در این شیوه تزریق‌ کورتون با کمک فلوروسکوپ (اشعه ایکس ویژه)، پزشک یک سوزن توخالی را از طریق پوست و به ناحیه مسئول درد هدایت می‌کند. فلوروسکوپی به پزشک اجازه می‌دهد تا سوزن را در زمان واقعی بر روی مانیتور فلوروسکوپ تماشا کند تا اطمینان حاصل شود که سوزن به محل مورد نظر می‌رود. کنتراست ممکن است برای تایید محل صحیح سوزن تزریق شود. مقداری ناراحتی رخ می‌دهد، اما بیماران بیشتر از درد احساس فشار می‌کنند.

مرحله 3: تزریق دارو

هنگامی که سوزن به درستی قرار‌گرفت، داروهای بی‌حس کننده و کورتیکواستروئید به داخل کپسول مفصلی تزریق می‌شود. سپس سوزن برداشته می‌شود. بسته به محل درد ممکن است یک یا چند مفصل تزریق شود.

بعد از تزریق‌ کورتون چه اتفاقی می‌افتد؟

اکثر بیماران بلافاصله پس از عمل می‌توانند راه بروند. پس از مدت کوتاهی تحت نظربودن، معمولاً می‌توانید کلینیک یا مطب را ترک کنید. یک نفر باید شما را به خانه برساند.

بیماران معمولاً روز بعد فعالیت کامل خود را از سر می‌گیرند. درد اطراف محل تزریق ممکن است با استفاده از یخ و مصرف یک مسکن خفیف (تیلنول) تسکین یابد.

ممکن است بخواهید میزان درد خود را طی دو هفته آینده در یک دفترچه یادداشت کنید. ممکن است با از بین رفتن داروی بی‌حس‌کننده و قبل از شروع اثر کورتیکواستروئید، متوجه افزایش جزئی درد شوید.

 

مطالعه کنید: نحوه تزریق کورتون در فضای اپیدورال

نتایج پس از تزریق‌ کورتون

اگر مفصلی که درمان شده منبع درد باشد، ممکن است دو تا هفت روز پس از تزریق متوجه تسکین درد شوید. درد ممکن است برای چند روز تا چند ماه کاهش یابد و به شما امکان می‌دهد تا فیزیوتراپی را انجام‌دهید. اگر تزریقات مفید بود و بعداً عود درد را تجربه کردید، تزریق‌کورتون را می‌توان تکرار کرد. اگر تسکین درد را تجربه نکردید، گزینه‌های درمانی دیگری ممکن است در دسترس باشد.

خطرات تزریق‌ کورتون چیست؟

با خطرات کمی، تزریق‌ کورتون به مفصل به عنوان یک درمان غیر‌جراحی مناسب برای برخی از بیماران در نظر گرفته می‌شود. خطرات احتمالی مرتبط با قرار‌دادن سوزن شامل خونریزی، عفونت، واکنش آلرژیک، سردرد و آسیب عصبی (نادر) است. عوارض جانبی کورتون ممکن است باعث افزایش موقت وزن، احتباس آب، گرگرفتگی، نوسانات خلقی یا بی‌خوابی و افزایش سطح قند خون در بیماران دیابتی شود. این اثرات معمولاً در عرض 7-10 روز ناپدید می‌شوند. بیمارانی که تحت درمان بیماری‌های مزمن (مانند بیماری قلبی، دیابت، آرتریت روماتوئید، گلوکوم، فشار خون کنترل نشده) هستند یا کسانی که نمی‌توانند به طور موقت داروهای ضد انعقاد را قطع کنند، باید برای ارزیابی خطر با پزشک شخصی خود مشورت کنند.

 

تماشا کنید:میزان رضایت بیماران پس از تزریق‌کورتون در کلینیک درد مهرگان

30 آبان 1401 توسط آناهیتا سلیمی 0 دیدگاه

فتق‌ دیسک قفسه سینه چگونه باعث درد و ضعف می‌شود؟

فتق‌ دیسک قفسه سینه در قسمت فوقانی کمر که به آن فتق‌ دیسک قفسه سینه نیز گفته می‌شود، می‌تواند علائم مختلفی از جمله درد، بی‌حسی و ضعف ایجاد کند. در حالی که کمردرد تیز و محوری که با فعالیت بدتر می‌شود، شایع ترین است، علائم و نشانه‌های دیگر می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • سوزش و یا درد الکتریکی مانند که در پشت قرار‌می‌گیرد یا به صورت محیطی در اطراف قفسه سینه یا شکم منتشر می‌شود.
  • درد مشابه شوک مانند می‌تواند به پاها سرایت کند.
  • اختلالات حسی، از جمله گزگز و بی‌حسی، ممکن است در سطح یا پایین تر از فتق دیسک تجربه شود.
  • نقص حرکتی مانند ضعف پا و بی‌ثباتی راه رفتن نیز قابل مشاهده است.
  • در شدیدترین موارد، فلج پاها و اختلال عملکرد روده و یا مثانه ممکن است رخ دهد.

درد ناشی از فتق دیسک قفسه سینه

12 دیسک بین مهره‌ای در ستون فقرات قفسه سینه وجود دارد که به حمایت و محافظت از مهره‌ها در ناحیه میانی پشت کمک می‌کند. فتق‌ دیسک قفسه سینه زمانی رخ می‌دهد که لایه بیرونی سخت (آنولوس فیبروزوس) و هسته داخلی ژله مانند (نوکلئوس پالپوزوس) پاره شود. برآمده یا اکسترود می‌شود.

انواع مختلفی از درد ممکن است به دلیل فتق دیسک قفسه سینه ایجاد شود، از جمله:

  • درد دیسکوژنیک: پارگی یا پارگی فیبروز حلقوی همراه با التهاب اطراف در بافت‌های همبند خود دیسک ممکن است منجر به کمردرد شود که در سطح آسیب دیده می‌شود. این نوع درد را می‌توان به اشتباه به عنوان درد قلبی، ریوی یا شکم تعبیرکرد.
  • گرفتگی عضله: آسیب‌های موضعی به دیسک بین مهره‌ای و رباط‌های پشتیبان می‌تواند باعث واکنش‌های محافظتی توسط عضلات اطراف شود. عضلات بزرگ پشت می‌توانند سفت شوند و در نهایت دچار اسپاسم شوند. درد ناشی از اسپاسم عضلانی می‌تواند ناحیه بزرگی را در سطوح مختلف پشت تحت تاثیر قرار‌دهد و دامنه حرکت را محدود کند یا ایستادن را دشوار کند.
  • درد رادیکولار: فتق‌ دیسک قفسه سینه با یک جزء جانبی ممکن است اعصابی را که دیواره قفسه سینه اطراف دنده‌ها و شکم را عصب می‌کنند فشرده یا تحریک کند. این درد معمولا یک طرفه است و به عنوان سوزش یا شوک الکتریکی توصیف می‌شود، اما همچنین می‌تواند احساس درد یا خفیف داشته باشد. در برخی موارد، این درد می‌تواند مانند یک نوار در اطراف قفسه سینه یا شکم احساس شود.

علائم و نشانه‌های فتق دیسک قفسه سینه تا حد زیادی به این بستگی دارد که فتق در چه جهتی رخ می‌دهد.

  • فتق جانبی به یک طرف اکسترود می‌شود، که ممکن است ریشه عصبی را در جایی که از ستون فقرات خارج می‌شود، تحت تاثیر قرار‌دهد و منجر به درد رادیکول شود.
  • فتق مرکزی مستقیماً به مرکز کانال نخاعی اکسترود می‌شود که ممکن است باعث تنگی کانال نخاعی شود و طناب نخاعی را فشرده کند.
  • فتق مرکز-لترال به پهلو و به مرکز کانال اکسترود می‌شود که ممکن است هم ریشه عصبی و هم طناب نخاعی را تحت تأثیر قرار‌دهد.

فتق‌ دیسک قفسه سینه معمولاً به سمت پایین ستون فقرات قفسه سینه (از T8 تا T12) رخ می‌دهد، زیرا این بخش متحرک ترین بخش این ناحیه است.

بی حسی و ضعف ناشی از فتق‌دیسک قفسه سینه در حالی که نادر است، نقایص عصبی ناشی از فتق‌ دیسک قفسه سینه می‌تواند جدی باشد و نیاز به مشاوره پزشکی داشته باشد.

 

مطالعه کنید: علت درد دژنراتیو دیسک

رادیکولوپاتی توراسیک

هنگامی که فتق‌دیسک قفسه سینه، ریشه عصبی مجاور را در حین انشعاب از نخاع در مسیر خروج از کانال مرکزی فشرده یا تحریک می‌کند، می‌تواند باعث رادیکولوپاتی قفسه سینه شود. رادیکولوپاتی توراسیک ممکن است شامل گزگز، بی حسی و یا درد باشد که به قفسه سینه یا شکم تابش می‌کند.

میلوپاتی توراسیک

هنگامی که فتق‌ دیسک قفسه سینه نخاع را فشرده می‌کند، می‌تواند باعث میلوپاتی قفسه سینه شود. علائم احتمالی ممکن است شامل گزگز و بی‌حسی باشد که در هر نقطه از سطح فتق‌ دیسک قفسه سینه یا پایین آن از جمله پاها و یا ضعف در پاها تجربه می‌شود. با پیشرفت میلوپاتی، مشکلات مربوط به هماهنگی، راه رفتن، اسپاستیسیته، احساس اطراف ناحیه زین و یا اختلال عملکرد روده و مثانه (بی اختیاری) ممکن است ایجاد شود.

درد فتق‌ دیسک قفسه سینه معمولاً طی 6 تا 12 هفته پس از مراقبت‌های غیرجراحی بهبود می‌یابد. رادیکولوپاتی‌های یک طرفه را اغلب می‌توان بدون جراحی نیز مدیریت کرد. هرگونه نقص عصبی پیشرونده یا جدید، مانند درد شدید، بی حسی، ضعف، بی ثباتی راه رفتن، اختلال عملکرد روده یا مثانه نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

28 آبان 1401 توسط آناهیتا سلیمی 0 دیدگاه

کمر درد شدید و علل آن

کمر درد شدید معمولاً به دلیل وجود مشکل در ستون فقرات یا لگن شما ایجاد می‌شود، اما ممکن است از اندام‌های داخلی شما نیز سرچشمه بگیرد. طیف وسیعی از علائمی که ممکن است همراه با کمر درد شدید باشد

درد حاد در ناحیه کمر ممکن است به یک یا هر دو طرف محدود شود. همچنین ممکن است احساس کنید که درد از یک نقطه خاص در سمت چپ یا راست کمر شما نشات می‌گیرد. کمردرد شدید معمولاً شامل یک یا چند مورد از علائم و ویژگی‌های زیر است:

  • کاهش حرکت: کمردرد شدید معمولاً با افزایش تنش و اسپاسم در عضلات اطراف همراه است که باعث سفتی و کاهش دامنه حرکتی می شود.

انتشار درد در اعصاب: اگر مشکل کمر شما از ریشه‌های عصبی نخاعی شما سرچشمه می‌گیرد، ممکن است درد تیرکشنده از طریق عصب آسیب دیده به پای شما سرایت کند.

  • ایجاد نقص عصبی: کمر درد شدید که در اثر تحریک یا فشرده شدن اعصاب ایجاد می‌شود ممکن است با علائم عصبی مانند بی‌حسی، گزگز، احساس سوزن سوزن شدن و احساس ضعف عمومی در پاها همراه باشد.

این علائم ممکن است با وضعیت‌ها یا فعالیت‌های خاص مانند نشستن، ایستادن، راه رفتن و دراز کشیدن تشدید یا تسکین یابد. در حالی که درد ستون فقرات به طور معمول درعرض چند روز تا چند هفته برطرف می‌شود، علائم می‌توانند ناتوان کننده شوند و به طور قابل توجهی بر فعالیت‌های روزانه شما تأثیر بگذارند.

 

مطالعه کنید: ستون فقرات کمر و کیست سینوویال

علل شایع اسکلتی عضلانی در کمر درد شدید

شایع‌ترین علل کمردرد ششامل آسیب ناگهانی یا مکرر به یک یا چند ساختار است که پشت شما را پشتیبانی می‌کند، مانند عضلات، رباط‌ها، مفاصل و دیسک‌های بین مهره‌ای.

فشار عضلانی

یک عضله کشیده شده (آسیب ناشی از کشیدگی عضلانی) می‌تواند شعله ور شدن شدید درد، اسپاسم و سفتی را در قسمت پایین کمر شما ارسال کند. این آسیب همچنین ممکن است موضعی باشد و باعث درد شدید در سمت چپ یا راست کمر شما شود. علائم رایج آسیب کشیدگی عضلانی در ناحیه کمر عبارتند از:

  • درد شدید و تیرکشنده که با حرکت تشدید می شود
  • مشکل در ایستادن یا راه رفتن
  • درد شدید هنگام حرکت از حالت نشسته به ایستاده یا ایستاده به نشسته

درد معمولاً زمانی تسکین می‌یابد که با تکیه گاه دراز بکشید و پاهای خود را بالا بیاورید یا دراز بکشید و زانوهای خود را بالا ببرید. پیروی از پروتکل PRICE ممکن است به تسکین درد و التیام عضله آسیب دیده نیز کمک کند.

فتق دیسک کمر

دیسک‌های ستون فقرات شما به عنوان ضربه گیر بین مهره‌های شما عمل می‌کنند، قسمت بالایی بدن شما را پشتیبانی می‌کنند و دامنه وسیعی از حرکات کمر را امکان پذیر می‌کنند. اگر دیسک‌های تحتانی ستون فقرات شما دچار فتق (بیرون زدگی) شود، ممکن است محتویات داخلی آن نشت کند و ریشه عصب نخاعی مجاور را تحریک کند یا تحت فشار قرار دهد. درنتیجه،فوران رویدادهای التهابی ناشی از آن باعث علائم مختلفی می‌شود، مانند:

  • کمر درد شدید و سفتی حاد
  • افزایش درد در حین فعالیت‌های خاص، مانند بلند کردن اجسام سنگین یا ورزش‌های شدید
  • احساس سوزش در باسن، ران و یا ساق پا
  • درد شدید یا درد مبهم در امتداد قسمت بیرونی یا زیر پا
  • ضعف، بی حسی و گزگز در ساق پا

هنگامی که این علائم از ریشه‌های عصب سیاتیک شما (L4 تا S3) منشا می‌گیرند، سیاتیک نامیده می‌شود.

علائم فتق دیسک ممکن است با مصرف داروهای ضد‌التهابی و انجام انواع خاصی از تمرینات اکستنشن کمر که ممکن است به بهبود دیسک نیز کمک کند، تسکین یابد. هنگامی که فشرده‌سازی عصبی قابل توجه با علائم شدید رخ می‌دهد، ممکن است به درمان پزشکی شدیدتری نیاز باشد.

سندرم پیریفورمیس

این سندرم درد عضله پیریفورمیس را که در عمق باسن شما قرار دارد، تحت تاثیر قرار می‌دهد. اگر سندرم پیریفورمیس دارید، باسن و لگن شما دردناک می‌شوند و این درد ممکن است به قسمت پایین کمر شما ارجاع داده شود. علائم رایج عبارتند از:

  • درد شدید و شدید در باسن که هنگام نشستن طولانی مدت افزایش می‌یابد
  • کمردرد و سفتی حاد
  • احساس گرما یا احساس سوزش در پشت ران شما

درد سندرم پیریفورمیس ممکن است با مصرف داروهای مسکن تسکین یابد. در موارد شدید، شل کننده‌های عضلانی ممکن است به تسکین سفتی و درد عضلانی کمک کنند. مدیریت طولانی مدت معمولاً شامل کشش عضله پیریفورمیس و فیزیوتراپی است.

اختلال عملکرد مفصل ساکروایلیاک

ساکروایلییت، وضعیتی که باعث التهاب و اختلال عملکرد مفصل ساکروایلیاک (SI) شما می‌شود، که انتهای ستون فقرات شما را از هر طرف به لگن شما متصل می‌کند، ممکن است باعث 4 اختلال شود:

  • درد شدید، کوبنده یا تیرکشنده که مستقیماً روی مفصل آسیب دیده احساس می‌شود، در سمت راست یا چپ کمر و باسن
  • احساس سوزش در پشت ران شما
  • شعله ور‌شدن موضعی که ممکن است هنگام حرکت از حالت ایستاده به نشسته، بالا رفتن از پله‌ها، یا دراز کشیدن روی سمت آسیب دیده رخ دهد.

داروهای تسکین دهنده درد همراه با اصلاح وضعیت و تمرینات مفصل ساکروایلیاک ممکن است به کاهش علائم حاد کمک کند. اگر مفاصل به شدت ملتهب شده و بافت‌های عصبی مجاور را تحریک می‌کنند، ممکن است به درمان‌های پزشکی مانند فرسایش با فرکانس رادیویی نیاز باشد.

در حالی که الگوهای نسبتاً رایجی هستند، تظاهر واقعی این شرایط می‌تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد و تشخیص علت اصلی درد را دشوار می‌کند. همچنین ممکن است کمر درد شدید شدید بدون علت قابل شناسایی رخ دهد. به این حالت کمر درد شدید غیر اختصاصی می‌گویند.

کمر درد شدید به دلیل التهاب اندام‌های داخلی

درد در ناحیه کمر ممکن است به دلیل التهاب یا تحریک اندام داخلی ایجاد شود یا ممکن است نشانه عفونت باشد. اندام‌های ناحیه میانی پشت، شکم یا لگن می‌توانند باعث ایجاد درد به طور خاص در سمت راست یا چپ کمر شوند یا در سراسر ناحیه عمومیت پیدا کنند.

نمونه‌های رایج کمر درد شدید ناشی از اندام‌های داخلی عبارتند از:

  • سنگ کلیه: کمر درد شدید حاد ممکن است زمانی احساس شود که سنگ کلیه در داخل کلیه یا حالب (لوله نازکی که کلیه را به مثانه متصل می کند) حرکت می‌کند. بسته به کلیه ای که تحت تاثیر قرار گرفته است، درد معمولاً در سمت چپ یا راست موضعی است•
  • عفونت کلیه: عفونت‌های کلیه معمولاً به‌عنوان عفونت‌های دستگاه ادراری (UTI) شروع می‌شوند که بسته به کلیه آسیب‌دیده، باعث التهاب و درد در ناحیه کمر چپ یا راست می‌شود.
  • کولیت زخمی: التهاب مداوم روده بزرگ (کولون) می‌تواند باعث گرفتگی شکم و کمر درد شدید شدید در یک یا هر دو طرف کمر و شکم شود.
  • پانکراتیت: کمر درد شدید سمت چپ ممکن است به دلیل التهاب لوزالمعده باشد که همزمان باعث درد بالای شکم نیز می‌شود.
  • آپاندیسیت: آپاندیس ملتهب می‌تواند باعث درد شدید در سمت راست پایین شکم و کمر شود.

زنان ممکن است به دلیل شرایط خاص مانند فیبروم رحم و اندومتریوز و بارداری دچار کمردرد شوند.

مراقبت از کمر درد شدید می‌تواند به کاهش علائم و بهبود عملکرد کمر و پاها کمک کند. در حالی که کمر درد شدید معمولاً در عرض چند هفته کاهش می‌یابد، برخی از مشکلات زمینه‌ای ممکن است باعث شوند درد شما مزمن شود و ماه‌ها طول بکشد.

برای تشخیص دقیق مشکل کمر خود با پزشک خود مشورت کنید تا متوجه شوید که آیا درد شما از ناحیه تحتانی ستون فقرات ویا لگن شما منشأ می‌گیرد یا یک اندام داخلی تشکیل می‌دهد. پزشک می‌تواند آزمایش‌های پزشکی مربوطه را برای تشخیص درد شما و تدوین یک برنامه درمانی مؤثر انجام دهد.

28 آبان 1401 توسط آناهیتا سلیمی 0 دیدگاه

لغزش دیسک چیست؟

لغزش‌ دیسک به دیسک بین مهره‌ای از ستون فقرات گفته می‌شود که شکل و یا قوام طبیعی خود را از دست داده‌است. شکل تغییر یافته زمانی اتفاق می‌افتد که مواد نرم داخلی دیسک (نوکلئوس پالپوزوس) از پوشش فیبری خارجی آن (آنولوس فیبروز) بیرون زده یا نشت کند.

لغرش دیسک چیست؟

دیسک‌های بین مهره‌ای شما ضربه گیر ستون فقرات هستند و به انتقال یکنواخت بارها کمک می‌کنند. هنگامی که لغزش‌ دیسک رخ می‌دهد، کل بخش حرکتی، از جمله مهره‌های مجاور، بافت همبند، رگ‌های خونی و اعصاب ممکن است تحت تاثیر قرار گیرد.

چگونه لغزش دیسک رخ می‌دهد

دو دلیل رایج برای لغزش‌ دیسک عبارتند از:

  • انحطاط طبیعی دیسک، که باعث می‌شود هسته پالپوس کمتر هیدراته شده و با افزایش سن ضعیف شود.
  • ضربه به دیسک، که ممکن است به دلیل بلند کردن بار سنگین با استفاده از وضعیت نادرست یا نیروهای خارجی، مانند آسیب شلاق رخ دهد.

به ندرت، اختلالات بافت همبند ستون فقرات یا تغییر در شکل مهره‌های ستون فقرات، مانند ساقه‌های کوتاه، ممکن است باعث ایجاد دیسک لغزنده شود.

دیسک‌های حاوی در مقابل دیسک‌های غیرقابل کنترل

اگر هسته پالپوزوس به طور کامل در خارج از دیسک نشت کند، به آن دیسک غیرمحافظه می‌گویند.

 

مطالعه کنید: دژنراتیو دیسک کمر و عوامل بیماری

انواع درد ناشی ازلغزش‌ دیسک

لغزش دیسک ممکن است باعث درد در ناحیه موضعی مانند گردن یا پشت شما یا در یک مکان دور مانند بازو یا پا شود.

برخی از دیسک‌های لغزنده ممکن است باعث درد نشوند. ممکن است فتق دیسک بدون درد باشد و یا خود به خود بدون درمان برطرف شود.

درد عصب

فتق معمولاً در قسمت  پشت دیسک اتفاق می‌افتد، جایی که فیبروز حلقوی نسبتاً نازک‌تر است. این قسمت از دیسک نیز به ریشه‌های عصبی نخاعی نزدیک است و می تواند این موارد را شامل شود:

  • فشرده سازی مکانیکی این ریشه‌های عصبی، که بسته به محل فشرده سازی ممکن است منجر به درد عصبی یا ضعف در بازو یا پای شما شود.
  • تحریک شیمیایی ریشه‌های عصبی به دلیل نشت مواد التهابی از هسته پالپوس
  • در فتق شدید دیسک، فشردگی طناب نخاعی یا دم اسبی ممکن است رخ دهد.

 

درد موضعی مزمن در لغزش‌ دیسک

لغزش‌ دیسک ممکن است باعث درد موضعی و مزمن، مانند کمردرد یا گردن درد شود. به این نوع درد، درد دیسکوژنیک نیز می‌گویند.

ناپایداری بخش حرکتی

لغزش دیسک به دلیل انحطاط ممکن است باعث بی ثباتی در بخش حرکتی ستون فقرات شود که منجر به درد و افزایش یا کاهش پزشک می‌تواند لغزش‌ دیسک را به دقت تشخیص دهد و سایر علل درد مشابه مانند تومور، شکستگی یا عفونت را رد کند. تشخیص تحرک می‌شود.صحیح همچنین به تدوین یک برنامه درمانی موثر برای کنترل علائم و جلوگیری از پیشرفت آسیب عصبی یا نخاع کمک می‌کند.

 

تماشا کنید: عمل لیزری دیسک

28 آبان 1401 توسط آناهیتا سلیمی 0 دیدگاه

زانو درد و اثر سیاتیک بر این درد

زانو درد که نمی‌توان آن را با یک آسیب فیزیکی ردیابی کرد، ممکن است به دلیل مشکل در ناحیه کمر شما ایجاد شود. عضلات اطراف زانو توسط اعصابی که از قسمت پایین ستون فقرات شما منشا می‌گیرند، نیرو می‌گیرد. تحریک یا فشرده شدن این اعصاب در منشا نخاعی آنها باعث علائمی می‌شود که معمولاً به عنوان سیاتیک شناخته می‌شود که ممکن است شامل زانو درد و یا ضعف باشد.

این درد ممکن است از علائم سیاتیک باشد.

علائم رایج زانو درد که ممکن است در هنگام سیاتیک تجربه کنید عبارتند از:

  • احساس گرما، درد شدید، یا درد مبهم در جلو، پهلو و یا پشت زانو
  • ناتوانی در تحمل وزن روی زانو
  • کمانش بیرون دادن از زانو
  • ضعف در هنگام دراز کردن زانو (تلاش برای صاف کردن پای خود)

هنگامی که زانو درد بخشی از علائم سیاتیک شما باشد، ممکن است درد در باسن، ران، ساق پا و یا پا نیز تجربه کنید. درد تقریباً همیشه یک پا را در یک زمان تحت تأثیر قرار می‌دهد، بنابراین درد زانو در سیاتیک معمولاً روی هر دو زانو با هم تأثیر نمی‌گذارد.

سیاتیک معمولاً ناشی از یک بیماری پزشکی است که کمر شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این شرایط زمینه‌ای ممکن است بر دیسک‌های ستون فقرات، ریشه‌های عصبی، مفاصل یا بافت‌های نرم مانند ماهیچه‌ها تأثیر بگذارد.

رادیکولوپاتی L4 (تیرکشیدن درد)

اگر سیاتیک دارید، یکی از دلایل احتمالی علائم زانو‌‌ درد شما ممکن است فشردگی ریشه عصب نخاعی L4 باشد،رادیکولوپاتی L4علل رایج برای فشرده شدن این ریشه عصبی فتق دیسک یا تنگی نخاع در قسمت پایین کمر شما است.

هنگامی که ریشه عصبی L4 تحت تاثیر قرار می‌گیرد، ممکن است در ران و ساق پا نیز درد داشته باشید.

 

عضلات همسترینگ سفت

یکی دیگر از دلایل احتمالی درد زانو ناشی از سیاتیک، سفت شدن عضلات همسترینگ، گروهی از عضلات واقع در پشت ران است. هنگامی که همسترینگ شما سفت است، ثبات در قسمت پایین کمر کاهش می‌یابد، انحنای طبیعی ستون فقرات شما تغییر می‌کند و استرس در مفاصل ستون فقرات شما ایجاد می‌شود.

این تغییرات ممکن است باعث کمردرد و سفتی شود و دردی از ناحیه کمر به زانو و ساق پا منتشر شود.

اگر زانو‌ درد شما به دلیل سیاتیک ایجاد شده باشد، پزشک معمولاً روی درمان علت زمینه‌ای تمرکز می‌کند. علائم سیاتیک معمولاً با خودمراقبتی و مدیریت پزشکی درمان می‌شوند. درمان های پزشکی معمولاً شامل داروهای تسکین دهنده درد، فیزیوتراپی هدایت شده و برنامه های ورزشی ویا تزریق استروئید اپیدورال است.

درد زانو که ممکن است شبیه درد سیاتیک باشد

ممکن است درد زانو شما به دلیل آسیب عصبی یا مفصلی غیر از علل معمولی سیاتیک باشد، اما ممکن است مانند درد عصب سیاتیک باشد. دو مثال رایج در زیر مورد بحث قرار گرفته است.

رادیکولوپاتی مهره L3 یا انتشار درد در آن

فتق دیسک کمر یا تنگی ستون فقرات کمری که باعث فشرده شدن ریشه عصبی L3 در ناحیه میانی کمر شما می‌شود ممکن است باعث درد و ضعف زانو شود. همچنین ممکن است در قسمت جلوی ران، پهلوی باسن و ناحیه کشاله ران درد داشته باشید

سندرم استرس کشکک رانی

احساس سوزش تیز در اطراف لبه‌های کاسه زانو ممکن است به دلیل سندرم استرس کشکک رانی (زانوی دونده) باشد، وضعیتی که کشکک زانو به طور غیر طبیعی روی انتهای استخوان ران (فمور) ساییده می شود.

در حالی که این وضعیت معمولاً در سایر نواحی مانند ران یا ساق پا باعث درد نمی‌شود، احساس سوزش و داغ در زانو همراه با ضعف ناشی از آن ممکن است با سیاتیک اشتباه گرفته شود.

اگر زانو درد شما با مراقبت از خود فروکش نکرد وبر فعالیت‌های روزمره زندگی شما تأثیر گذاشت، یا به مرور زمان بدتر شد، برای انجام یک کار تشخیصی با پزشک خود مشورت کنید. همچنین مشکلات کمر که باعث سیاتیک می‌شود نیز ممکن است منجر به زانو درد شود، بنابراین حتماً همه علائم خود را به پزشک ذکر کنید، که به مشخص کردن منشا علت زمینه‌ای کمک می‌کند.

 

بیشتر بدانید:سیاتیک