تعویض دیسک کمر توسط عمل جراحی امکان پذیر است. در عمل دیسک کمر، قسمت داخلی، خارجی و صفحات انتهایی دیسک همه با یک ایمپلنت جراحی تعویض می‌شوند.

موفقیت در تعویض کامل دیسک به شدت به انتخاب بیمار بستگی دارد. تعویض دیسک مصنوعی برای بیماری دژنراتیو دیسک توصیه می شود. این مشکل از طریق ام آر آی تایید می‌شود.

تعویض دیسک مصنوعی کمر تنها در صورتی توصیه می شود که درمان های غیر جراحی حداقل پس از 6 ماه بی اثر باشند. اگر بیمار دارای اسپوندیلولیستزی قابل توجه (لغزش یک مهره بر روی مهره دیگر) یا تنگی ستون فقرات کمری استخوانی (تنگی کانال نخاعی) باشد، معمولاً این روش توصیه نمی شود.

روش تعویض توسط عمل دیسک کمر

اکثر جراحی های تعویض کامل دیسک در مراحل زیر انجام می‌شود:

1. دراز کشیدن به پشت و تحت بیهوشی عمومی. ستون فقرات از طریق یک برش کوچک در شکم (معمولاً به طول 5 تا 8 سانتی‌متر) قابل دسترسی است. ماهیچه‌ها، اندام‌ها و یا رگ‌های خونی ممکن است برای دسترسی به ستون فقرات به طرفین حرکت داده شوند. در این روش عمل جراحی معمولاً عضلات بریده نمی‌شوند.
2. دیسک طبیعی از فضای دیسک کمر خارج می‌شود. این دیسک  قسمتی از صفحات انتهایی غضروفی، حلقوی و هسته است.
3. یک سری دستگاه برای اندازه‌گیری و ارزیابی اندازه بدنه‌های مهره‌ها و انحنای ستون فقرات در سگمنت استفاده می‌شود. اندازه گیری‌ها برای اطمینان از اندازه و نصب مناسب دستگاه انجام می‌شود.
4. در صورتی که ارتفاع دیسک کمر از بین رفته باشد، با استفاده از ابزارهایی اصلاح می‌شود.
5. برای برخی از دستگاه‌ها، برش در سطح هر مهره رو به فضای دیسک کمر ایجاد می‌شود. این کار‌ها به دستگاه اجازه می‌دهند تا در حین عمل جراحی روی بدنه مهره ثابت شود.
6. در طول عمل از فلوروسکوپی آنلاین (اشعه ایکس) برای اطمینان از قرارگیری مناسب دستگاه استفاده می‌شود.
7. بافت‌ها و رگ‌های خونی بخیه می‌شوند. این بافتها به حالت طبیعی خود بر می‌گردند.

دیسک‌های مصنوعی برای اتصال به مهره‌ها و قرار گرفتن در فضای دیسک طراحی شده‌اند و هر نوع دیسک به مراحل خاص و مجموعه‌ای از ابزارهای منحصر به فرد برای کاشت نیاز دارد. به همین دلیل، جراحان ستون فقرات آموزش های خاصی را برای هر ایمپلنت متفاوت می‌گذرانند.

دیسک مصنوعی

انواع دیسک مصنوعی

به گفته پزشکان ستون فقرات کلینیک درد مهرگان، ابزارهای های تعویض کامل دیسک کمر، به اینگونه هستند. در حال حاضر دو مدل دیسک مصنوعی در بازار پزشکی موجود است. این دو در طراحی کمی متفاوت هستند. یک دیسک مصنوعی معمولی شامل:

• دو صفحه انتهایی که به بدنه مهره ها متصل می‌شوند. صفحات انتهایی دیسک مصنوعی، از یک آلیاژ فلزی متراکم ساخته شده‌اند. این صفحات انتهایی شامل دندانه‌هایی روی صفحات انتهایی هستند که به بدنه مهره‌ها متصل می‌شوند. صفحات انتهایی فلزی ممکن است با یک لایه متخلخل از فلز متفاوتی پوشانده شوند. این لایه استخوان را از بدنه مهره جدا می‌کند تا روی صفحه انتهایی رشد کند و ثبات بیشتری را فراهم کند.
• یک مفصل مرکزی که امکان حرکت در بخش ستون فقرات را فراهم می کند. مرکز یک دیسک مصنوعی معمولاً از پلاستیک عمل جراحی ساخته شده است. این قسمت با صفحات انتهایی مفصل می‌شود. همچنین امکان خم شدن و چرخش در بخش ستون فقرات را فراهم می کند. بسیاری از مدل‌ها از یک مفصل گوی و سوکت تشکیل شده‌اند که در آن یک قطعه گرد روی یک صفحه انتهایی در قسمت مقعر روی صفحه انتهایی دیگر قرار می‌گیرد. مدل‌های دیگری که در حال حاضر در حال ساخت هستند شامل یک هسته دیسک مصنوعی است که می تواند بالشتک و حرکت طبیعی‌تری ارائه دهد.

دستگاه‌ها در محل کاشت متفاوت هستند. برای مثال، برخی از دیسک‌ها ممکن است فقط برای کاشت در بخش‌های L4-L5 یا L5-S1 مورد تایید قرار گیرند، و سایر طرح‌های ایمپلنت دیسک کمر را می‌توان در هر جایی بین L3 و S1 کاشت کرد. دستگاه‌های کمری فعلی فقط برای استفاده در یک بخش ستون فقرات توسط FDA تایید شده‌اند.

چه کسی کاندید تعویض دیسک کمر است؟

برای تعیین اینکه آیا شما کاندید مناسبی برای تعویض دیسک هستید، نیاز به تشخیص است.

ام آر آی (MRI).
دیسکوگرافی
سی تی اسکن (CT).
اشعه ایکس
اطلاعات حاصل از این آزمایشات همچنین به جراح شما کمک می کند تا منبع کمردرد شما را تعیین کند.

تعویض دیسک مصنوعی برای همه بیماران مبتلا به کمردرد مناسب نیست. به طور کلی، نامزدهای خوب برای تعویض دیسک دارای ویژگی های زیر هستند:

کمردرد ناشی از یک یا دو دیسک بین مهره ای مشکل دار (آرتریت) در ستون فقرات کمری
هیچ بیماری مفصل فاست یا فشردگی استخوانی روی اعصاب نخاعی وجود ندارد
اندازه بدنی که بیش از حد اضافه وزن نداشته باشد
بدون جراحی بزرگ قبلی در ستون فقرات کمری
عدم تغییر شکل ستون فقرات (اسکولیوز)
بدون پوکی استخوان (استخوان ضعیف)

دکتر مجید نجفی، مدیر کلینیک درد مهرگان

فتق دیسک کمر شایع ترین دلیل جراحی ستون فقرات در بزرگسالان در طول سال های کاری است. اگر درد و سایر علائم فتق دیسک کمر پس از شش هفته ادامه یابد، اغلب جراحی دیسک کمر در نظر گرفته می شود.

چه زمانی جراحی لازم است

• درد شدید وجود دارد و فرد در حفظ سطح معقولی از عملکردهای روزانه مانند ایستادن یا راه رفتن مشکل دارد.
• فرد علائم عصبی پیشرونده را تجربه می کند، مانند بدتر شدن ضعف پا، و یا بی حسی.
• از دست دادن عملکرد روده و مثانه وجود دارد.(بی اختیاری ادرار یا مدفوع).
• دارو، فیزیوتراپی و یا سایر درمان های غیرجراحی علائم را به میزان قابل توجهی کاهش نداده اند.

در برخی موارد خاص حتی قبل از اینکه بیمار شش هفته مراقبت های غیرجراحی را کامل کند، به جراحی نیاز است.

روش های میکرودیسککتومی برای فتق دیسک کمر

دو روش کم تهاجمی برای عمل دیسک کمر، میکرودیسککتومی و میکرودیسککتومی آندوسکوپی، معمولاً برای فتق دیسک کمر توصیه می شود. این روش ها فشار را از روی ریشه عصبی برداشته و محیط بهبودی بهتری را برای دیسک فراهم می کند.

معمولاً فقط بخش کوچکی از دیسک که به ریشه عصبی فشار می آورد باید برداشته شود و بیشتر دیسک سالم می ماند.

در میکرودیسککتومی از برش های کوچک استفاده می شود. برای جراحی میکرودیسککتومی آندوسکوپی، ابزارها از طریق یک لوله یا لوله های نازک وارد می شوند تا اختلال در بافت اطراف به حداقل برسد. یک دوربین کوچک را می توان از طریق یک لوله وارد کرد تا تصویری را برای جراح فراهم کند.

هر دو نوع جراحی دیسک کمر معمولاً به صورت سرپایی یا با یک شب اقامت در بیمارستان انجام می شود. اکثر بیماران می توانند در عرض یک تا سه هفته به سر کار و روال معمول خود بازگردند.

نرخ موفقیت برای جراحی دیسک کمر

جراحی دیسک کمر دارای میزان موفقیت بالایی است. یک مطالعه پزشکی گسترده نتایج خوب یا عالی را برای 84 درصد از کسانی که میکرودیسککتومی انجام می دهند و نزدیک به 80 درصد برای کسانی که میکرودیسککتومی آندوسکوپی انجام می دهند، گزارش کرده است.

میکرودیسککتومی و میکرودیسککتومی آندوسکوپی به ویژه در تسکین درد ساق پا یا همان سیاتیک مفید هستند. این روش ها در کاهش کمردرد موفقیت آمیز نبوده و معمولاً اگر مشکل اصلی کمر درد باشد، انجام نمی شوند.

ادبیات پزشکی مزایایی را برای جراحی در مقایسه با درمان غیرجراحی نشان داده است، اگرچه در برخی موارد این تفاوت با گذشت زمان کاهش می یابد. یک مطالعه بزرگ نشان داد که افرادی که برای فتق دیسک کمر تحت عمل دیسک کمر قرار گرفتند، نسبت به افرادی که درمان غیرجراحی داشتند، تا دو سال بهبود بیشتری در علائم داشتند.

در حالی که از میکرودیسککتومی و میکرودیسککتومی اندوسکوپیک به عنوان روش های کم خطر یاد می شود، همه جراحی ها دارای خطراتی هستند.

حدود 10 درصد از بیمارانی که میکرودیسککتومی انجام می دهند، فتق دیسک دیگری را در همان محل تجربه می کنند. احتمال عود در سه ماه اول بیشتر است، اما ممکن است سالها بعد نیز رخ دهد. عودهای متعدد معمولاً با جراحی فیوژن کمر برطرف می شوند. این کار تمام مواد دیسک را از بین می برد و حرکت دیسک ها را متوقف می کند.

در صورتی که دچار فتق دیسک کمر هستید یا انواع دیگری از کمر درد را تجریه کرده اید بهتر است هر چه زودتر شرایط خود را با کمک یک پزشک متخصص بررسی کنید. شما می توانید این کار را در کمترین زمین از طریق ویزیت غیرحضوری با یکی از پزشکان متخصص کلینیک درد مهرگان انجام دهید. برای این کار کافیست از طریق لینک ویزیت غیرحضوری درد کمر، شرح حال خود را برای ما ارسال کنید.
دکتر مجید نجفی، کلینیک درد مهرگان

سیاه شدن دیسک و عمل جراحی آن موضوعی است که نیاز به مطالعه دقیق قبل از جراحی دارد. تعدادی از بیماران از طریق مراقبت های غیرجراحی تسکین درد نیافته اند. این دسته کیفیت زندگی و توانایی عملکردشان به دلیل تحلیل رفتن بدون علامت دیسک کاهش یافته است. اینها باید خود را آموزش داده و در مورد مزایا و خطرات هر نوع جراحی با پزشک خود صحبت کنند. در صورت امکان، گرفتن نظر دوم از یک جراح دارای اعتبار مشابه ممکن است برای به دست آوردن یک دیدگاه جامع تا حد ممکن در مورد آنچه که جراحی مستلزم آن است، مفید باشد، و برای تایید این که رویکردهای غیرجراحی تمام شده اند و جراحی را به عنوان مرحله مناسب بعدی باقی می گذارد.

در این مقاله از سری مقالات بلاگ مهرگان به این موضوع می پردازیم. همچنین برای دیدن ویدیوهای بیشتر در این زمینه به کانال ما در آپارات سر بزنید.

مزایای جراحی

علاوه بر بهبود احتمالی کیفیت زندگی، برخی دیگر از مزایای جراحی نیز وجود دارد:

• هنگامی که دیسک به عنوان منبع درد شناسایی شد، جراحی مستقیماً آن منبع را با برداشتن دیسک تحلیل رفته درمان می کند. مداخلات غیرجراحی بر مدیریت درد و بهبود عملکرد کمر تمرکز دارند، اما روند پاتولوژیک انحطاط دیسک را معکوس نمی کنند.
• تکنیک ها و دستگاه های جراحی به تکامل خود ادامه می دهند تا نتایج روش ها بهبود یابد. تکنیک های فیوژن کمتر تهاجمی، دیسک های مصنوعی، تکنیک های جدیدتر برداشت استخوان و جایگزین های پیوند استخوان، پیشرفت های واقعی هستند که گزینه های جراحی را برای بیماران گسترش می دهند.

دو نوع جراحی اصلی برای درمان درد و علائم ناشی از تحلیل رفتن دیسک کمر وجود دارد: عمل فیوژن ستون فقرات و تعویض دیسک مصنوعی.

عمل فیوژن ستون فقرات

فیوژن کمر برای تثبیت یا توقف حرکت بخش مهره ای که دیسک تحلیل رفته در آن قرار دارد طراحی شده است. این عمل شامل دسترسی به ناحیه عمل از طریق یک برش پشت و یا جلو (که هر دو به عضلات و رباط های متحرک نیاز دارند) و معمولاً قرار دادن سخت افزار (مانند پیچ های پدیکول) همراه با قفس بین تنی، فاصله دهنده یا پیوند استخوانی ساختاری) به طور موقت در حالی که فیوژن در حال بهبود است، بخش آسیب دیده را بی حرکت میکند.

از نظر بیولوژیکی، فیوژن کمری از مکانیسم ترمیم شکستگی بدن استفاده می کند تا به استخوان اجازه دهد تا در بخش دیسک تحلیل رفته رشد کند. اغلب، پیوند استخوان در جایی قرار می گیرد که دیسک آسیب دیده توسط جراح برداشته شده است تا فیوژن بین مهره ها تحریک شود. استخوان می تواند از تاج ایلیاک (لگن) بیمار یا از جسد از طریق بانک استخوان خارج شود، و گاهی اوقات ممکن است از یک ماده تحریک کننده مانند استخوان مصنوعی استفاده شود.

تعویض دیسک مصنوعی

جایگزینی دیسک مصنوعی (ADR) که گاهی اوقات جایگزینی دیسک کامل (TDR) نامیده می شود، یک روش جدیدتر و تا حدودی پیچیده تر از فیوژن است.

جراحی تعویض دیسک مصنوعی شامل مراحل زیر است:

• دسترسی به بخش مهره آسیب دیده با ایجاد یک برش در دیواره تحتانی شکم.
• کار کردن پشت کیسه محتویات شکم بدون ایجاد مزاحمت.
• برداشتن دیسک تحلیل رفته.
• بازیابی ارتفاع دیسک جمع شده.
• حرکت مجدد بخش با آزاد کردن رباط های منقبض شده در اطراف دیسک.
• و قرار دادن دیسک مصنوعی در موقعیت صحیح.

این نوع جراحی چندین سال است که در برخی کشورها در دسترس بوده است و در ایالات متحده در سال 2004 (Charite) و دیگری در سال 2006 (ProDisc) در دسترس قرار گرفت.

برای هر دو نوع جراحی، مهم است که منبع درد قبل از انجام یک برنامه جراحی مشخص شود. کمردرد می تواند از منابع مختلفی ناشی شود، و حتی با آزمایش های تشخیصی قدرتمند امروزی، همیشه نمی توان منبع درد ناتوان کننده فرد را مشخص کرد. کمردرد می تواند ناشی از آسیب شناسی استخوان ها، رباط ها، مفاصل فاست، اعصاب و دیسک‌ها باشد. علاوه بر شرح حال و معاینه فیزیکی، باید از تست های تشخیصی تنها به عنوان بخشی از کار استفاده شود. تجربه بالینی جراح، قضاوت و مهارت های بین فردی نیز بخش های مهمی از این فرآیند است.

تزریق اپیدورال برای درمان درد سیاتیک یک راه حل بسیار موثر است. سیاتیک یک اصطلاح کلی است که دردی را توصیف می‌کند که از باسن به سمت پایین به سمت پا در طول مسیر عصب سیاتیک شما منتشر می‌شود.

با وجود درمان‌های مختلف سیاتیک که در دسترس شماست، چگونه بهترین گزینه را انتخاب می‌کنید؟

تزریق اپیدورال جهت درمان سیاتیک

درمان‌ها می‌تواند از روش‌های غیرجراحی، مانند برنامه ورزشی و یا داروهای خوراکی تا گزینه‌های تهاجمی‌تر، مانند تزریق یا جراحی، متغیر باشد. برای کمک به شما در فرآیند تصمیم گیری، در اینجا مقایسه تزریق  اپیدورال و گاز اوزون با ورزش برای درمان درد سیاتیک آورده شده است:

• تزریق اپیدورال التهاب را در قسمت پایین کمر شما تسکین می‌دهد.
• تزریق استروئید اپیدورال کمری روشی است که در آن پزشک داروها را در قسمت پایین کمر شما در نزدیکی نخاع و ریشه‌های عصبی تزریق می‌کند.
• همچنین تزریق اپیدورال ممکن است باعث تسکین فوری درد شود.
• استروئیدها با کاهش تولید مواد شیمیایی التهابی عمل می‌کنند و حساسیت رشته‌های عصبی شما را به درد کاهش می‌دهند. در نتیجه سیگنال‌های درد کمتری تولید می‌شود و درد کمتری احساس می‌کنید.

هدف از درمان تزریق استروئید

دو هدف کلی از تزریق اپیدورال در جهت درمان سیاتیک عبارت است از:

• با کاهش التهاب، درد عصب سیاتیک را کاهش دهید
• تحرک و عملکرد را در قسمت پایین کمر و پاها بهبود بخشید

تزریق استروئید اپیدورال همچنین ممکن است به شما در محدود کردن یا حذف نیاز به داروهای خوراکی طولانی مدت کمک کند، بنابراین عوارض جانبی بالقوه مرتبط با آنها را به حداقل می‌رساند یا از آنها جلوگیری می‌کند.

تزریق استروئید اپیدورال ممکن است برای همه انواع دردهای سیاتیک موثر نباشد. هنگامی که به طور مناسب انجام شود، اکثر بیماران پس از تزریق استروئید اپیدورال تسکین درد را تجربه می‌کنند. به طور کلی، تزریق اپیدورال کمری زمانی که سیاتیک تازه شروع شده باشد (مانند فتق دیسک حاد) و فشرده سازی ریشه عصب حداقل باشد، نتایج بهتری دارد.

ممکن است برای تسکین درد طولانی مدت به تزریق‌های مکرر نیاز باشد

بیمارانی که پاسخ مثبت اما ناقص به یک تزریق دارند ممکن است از تزریق مجدد سود ببرند. تصمیم برای انجام تزریق بعدی باید با پاسخ به تزریق قبلی تعیین شود.

پس از از بین رفتن اثر تزریق، عود سیاتیک امکان پذیر است. برخی از افراد ممکن است تسکین درد را تجربه نکنند در حالی که برخی دیگر ممکن است بهبود طولانی مدت در درد سیاتیک خود داشته باشند.

اگر درد شما پس از ترکیبی از درمان‌های غیرجراحی، مانند فیزیوتراپی و ورزش، داروهای خوراکی، ماساژ درمانی و یا دستی برای چند هفته بهبود پیدا نکند،  پزشکان جراح ستون فقرات و فوق تخصص درد کلینیک درد مهرگان معمولاً تزریق اپیدورال همراه با گاز اوزون را در نظر می‌گیرند

درمان سیاتیک با ورزش

ورزش و فیزیوتراپی بخشی از  هر برنامه درمانی برای سیاتیک است. تمرینات سیاتیک بافت‌های خاصی را در قسمت پایین کمر شما هدف قرار می‌دهد تا اهداف زیر را فراهم کند:

• فشار روی اعصاب نخاعی خود را کاهش دهید، درد، بی‌حسی و ضعف پاها را کاهش دهید.
• عملکرد سیستم عصبی خود را تحریک کرده و سلامت عصب سیاتیک را بهبود می‌بخشد.
• بهبودی فتق دیسک
• وضعیت بدنی مناسب را حفظ کنید
• عضلات شکم، هسته مرکزی و کمر خود را تقویت کنید
• ورزش همچنین انعطاف پذیری کمر را بهبود می‌بخشد، به کاهش وزن بدن کمک می‌کند و خوابی آرام و سالم را فراهم می‌کند.
• ورزش مواد مغذی شفابخشی را برای درمان کمر درد شما فراهم می‌آورد
• هنگامی که ورزش می‌کنید، بافت های کمر شما خون، مواد مغذی شفابخش و اکسیژن بیشتری دریافت می‌کنند. ورزش همچنین به حذف سموم از فیبرهای عضلانی کمک می کند، سفتی را از بین می برد و انعطاف پذیری را بهبود می‌بخشد.
• ورزش ممکن است از عود سیاتیک جلوگیری کند
• هنگامی که به ورزش روزانه متعهد می‌شوید، کمر شما قدرت و ثبات خود را باز می‌یابد و باعث کاهش درد سیاتیک در آینده، خستگی عضلانی و مشکلات می‌شود.
• تمرین یکسان ممکن است برای همه کارساز نباشد

یادگیری تمرینات سیاتیک

یادگیری تمرینات سیاتیک از یک درمانگر آموزش دیده که می‌تواند مدل ورزشی را برای هدف قرار دادن بیماری زمینه‌ای شما طراحی کند، مهم است. به عنوان مثال، تمرینات سیاتیک ناشی از فتق دیسک ممکن است بر اساس محل فتق و نوع تنگی ناشی از آن (باریک شدن کانال نخاعی یا دهانه استخوانی برای ریشه‌های عصبی نخاعی) متفاوت باشد. علاوه بر ورزش، برخی از درمانگران ممکن است درمان منوال تراپی و یا فیزیوتراپی را برای درمان سیاتیک شما توصیه کنند.

پزشکان جراح ستون فقرات یا فوق تخصص درد کلینیک درد مهرگان همچنین می‌توانند شما را راهنمایی کنند و در صورتی که یک ورزش خیلی سخت یا دردناک به نظر می‌رسد، تغییراتی در آن ایجاد کنند.

ترکیب هر دو روش درمانی

اگر علائم سیاتیک شما را از انجام ورزش باز می دارد، انجام یک تزریق اپیدورال  به همراه گاز اوزون به شما اجازه می‌دهد برنامه ورزشی هدفمند خود را انجام دهید. تزریق اپیدورال ممکن است به کاهش درد برای شروع و یا ادامه یک برنامه ورزشی برای کمک به کاهش علائم سیاتیک کمک کند.

یافتن بهترین روش درمانی یا علائم سیاتیک شما اغلب به فرآیند آزمایش روش های مختلف منتهی می‌شود، زیرا آنچه برای یک فرد مؤثر است ممکن است تأثیر کمی بر دیگری داشته باشد. گزینه‌های درمانی احتمالی خود را با پزشک در میان بگذارید تا ببینید چه چیزی توصیه می‌شود و چه چیزی ممکن است برای شما بهترین کار را انجام دهد.

برای مشاهده ویدیوهای بیشتر در این زمینه به کانال آپارات کلینیک درد مهرگان سر بزنید.

ارزانترین قیمت تزریق اپیدورال

برای اطلاع از قیمت تزریق اپیدورال با شماره ثابت ۰۲۱۲۲۸۷۳۹۹۴ و یا شماره همراه  ۰۹۳۵۲۲۴۶۷۱۸ تماس بگیرید. ما با کیفیت ترین و ارزانترین قیمت تزریق اپیدورال را به شما پیشنهاد می کنیم.

دکتر مجید نجفی، مدیر کلینیک درد مهرگان

جراحی برای درمان دیسک تحلیل رفته در صورتی نیازه که درد شدید باشد. و درمان‌های غیرجراحی مانند داروهای مسکن و فیزیوتراپی بی‌اثر باشند. هدف از جراحی تغییر مکانیسم‌های زمینه‌ای در ستون فقرات است که باعث ایجاد درد می‌شود، مانند ریز حرکت بیش از حد، التهاب و یا گرفتگی عضلانی.

درمان‌های غیرجراحی معمولاً برای حداقل 6 تا 12 هفته قبل از در نظر گرفتن جراحی پیشنهاد می‌شوند. اگرچه در بیشتر موارد درمان‌های غیرجراحی برای مدت طولانی‌تری مورد استفاده قرار می‌گیرند. تخمین زده می شود که تنها بین 10 تا 20 درصد موارد انحطاط دیسک کمر و تا 30 درصد موارد انحطاط دیسک گردن با استفاده از روش‌های غیرجراحی با موفقیت درمان نمی‌شوند. و نیاز به جراحی برای تسکین درد و بهبود تحرک دارند.

ملاحظات قبل از جراحی ستون فقرات

چندین فاکتور وجود دارد که باید قبل از انتخاب درمان جراحی در صورت توصیه، در نظر بگیرید، از جمله:

• فرآیند بازیابی. دوره نقاهت پس از جراحی ستون فقرات می‌تواند شامل ترکیبی از فیزیوتراپی، داروهای ضد درد یا استفاده از بریس پشت یا گردن باشد.
• ملاحظات سبک زندگی. تغییرات سبک زندگی روزمره مورد نیاز برای درمان غیرجراحی یا جراحی ممکن است قابل توجه باشد. در مورد جراحی، یک روند بهبودی طولانی ممکن است به مرخصی قابل توجهی از کار نیاز داشته باشد. علاوه بر این، فیزیوتراپی منظم و مدیریت درد برای نتایج مطلوب مورد نیاز خواهد بود.
• شواهد تصویربرداری دژنراسیون دیسک. جراحی ستون فقرات برای درد دژنراتیو دیسک معمولاً تنها در صورتی توصیه می‌شود که اسکن تصویربرداری با علت خاص درد مرتبط باشد، و حتی در آن صورت نیز نتایج همیشه قابل پیش بینی نیستند.

به عقیده پزشکان جراح ستون فقرات کلینیک درد مهرگان، جراحی ستون فقرات همیشه انتخابی است، به این معنی که انتخاب بیمار است که آیا این عمل را انجام دهد یا خیر. فیوژن ستون فقرات رایج ترین روشی است که برای درد دژنراتیو دیسک استفاده می‌شود.

درمان دیسک تحلیل رفته

فیوژن ستون فقرات برای درمان دیسک و بیماری دژنراتیو

در طی یک عمل جراحی فیوژن ستون فقرات، دو مهره مجاور با هم پیوند می‌شوند تا مکانیسم‌های زمینه‌ای ایجاد درد را تغییر دهند. یک مفصل ذوب شده بی ثباتی در بخش ستون فقرات را از بین می برد و درد ناشی از ریز حرکت ها، تنش عضلانی و یا التهاب را کاهش می‌دهد. همجوشی مفصل همچنین می‌تواند به رفع فشار کامل اعصاب تحت فشار کمک کند.

روش فیوژن ستون فقرات معمولاً شامل مراحل زیر است:

• تحت بیهوشی عمومی، برشی برای نزدیک شدن به ستون فقرات ایجاد می‌شود. برای فیوژن سرویکال، برش معمولاً در جلوی گردن ایجاد می‌شود. برای فیوژن کمر، ممکن است یک برش در پشت، جلو یا کنار بدن ایجاد شود.
• عضلات اطراف ستون فقرات بریده شده یا به طرفین فشار داده می‌شوند تا به ستون فقرات دسترسی پیدا کنند.
• دیسک تحلیل رفته از فضای دیسک خارج می‌شود.
• یک پیوند استخوان و یا ابزاری در سراسر فضای دیسک کاشته می‌شود. تا بخش ستون فقرات را تثبیت کند و رشد استخوان را تشویق کند.
• ماهیچه‌های ستون فقرات دوباره چسبانده و محل برش با بخیه بسته می‌شود.

جراحی فیوژن مکانیسم‌های رشد استخوان را تنظیم می‌کند و فیوژن در ماه‌های بعد از عمل اتفاق می‌افتد. به همین دلیل، روند بهبودی کامل از جراحی فیوژن می‌تواند تا یک سال طول بکشد، اگرچه اکثر بیماران در عرض شش هفته به فعالیت‌های عادی خود باز می‌گردند.

پس از جراحی، استفاده از بریس پشت یا گردن ممکن است برای ثابت نگه داشتن ستون فقرات و به حداقل رساندن حرکات دردناکی که می تواند روند بهبودی را تضعیف کند، توصیه شود. علاوه بر این، فیزیوتراپی معمولاً برای آماده سازی ماهیچه‌ها برای حمایت بهتر از ستون فقرات توصیه می‌شود و داروهای ضد درد برای مدیریت درد پس از جراحی تجویز می‌شود.

برای مشاهده ویدیوهای بیشتر در این زمینه به کانال آپارات کلینیک درد مهرگان سر بزنید.

درمان دیسک تحلیل رفته با روش جراحی تعویض دیسک مصنوعی

درد دیسک دژنراتیو همچنین می‌تواند با کاشت دستگاهی که حمایت و حرکت طبیعی دیسک ستون فقرات را در روشی به نام جایگزینی دیسک مصنوعی (ADR) تقلید می‌کند، به میزان قابل توجهی کاهش یا از بین برود. برخلاف فیوژن ستون فقرات، این روش برای حفظ حرکت در بخش ستون فقرات پس از جراحی در نظر گرفته شده است.

در این روش:

• ستون فقرات از طریق یک برش کوچک تحت بیهوشی عمومی نزدیک می‌شود. در طول ADR گردنی، برش معمولاً در جلوی گردن ایجاد می‌شود. در طی ADR کمری، برش معمولاً در پشت و مستقیماً روی ستون فقرات ایجاد می‌شود.
• ماهیچه‌ها به پهلو منتقل می‌شوند یا از ستون فقرات بریده می‌شوند.
• دیسک دژنره شده به طور کامل برداشته می‌شود. همانطور که هر قسمت دژنره شده از مفاصل ستون فقرات یا مهره‌های مجاور در فضای دیسک برداشته می‌شود.
• دیسک مصنوعی با استفاده از تصویربرداری اشعه ایکس برای هدایت دستگاه در فضای دیسک قرار می‌گیرد. برخی از دستگاه‌ها همچنین شامل صفحات فلزی هستند که به هر یک از مهره‌های رو به فضای دیسک متصل می‌شوند.
• ماهیچه‌های اطراف ستون فقرات دوباره به هم متصل می‌شوند و زخم بسته می‌شود.

دیسک‌های مصنوعی معمولاً از مواد فلزی یا پلاستیکی ساخته می‌شوند. فرآیند بهبودی از تعویض دیسک مصنوعی معمولاً شامل ترکیبی از داروهای ضد درد، فیزیوتراپی و احتمالاً پوشیدن بریس پشت یا گردن است. از این روش می تواند تا 6 ماه طول بکشد.

قیمت تزریق اپیدورال

برای اطلاع از قیمت تزریق اپیدورال جهت درمان دیسک تحلیل رفته با شماره ثابت ۰۲۱۲۲۸۷۳۹۹۴ و یا شماره همراه  ۰۹۳۵۲۲۴۶۷۱۸ تماس بگیرید. ما با کیفیت ترین و ارزانترین قیمت تزریق اپیدورال را به شما پیشنهاد می کنیم.

دکتر مجید نجفی، مدیر کلینیک درد مهرگان

جراحی لامینکتومی یه روش باز کمری یک روش جراحی همراه با بستری است. با توجه به نوع جراحی و شرایط سنی و بالینی ممکنه بیمار یک تا چهار روز در بیمارستان بستری باشد.

آمادگی برای جراحی لامینکتومی کمر

یک یا دو هفته قبل از جراحی چند کار را باید رعایت کرد.

مثل:

• ترک سیگار و یا سایر محصولات تنباکو
• انجام آزمایشات فیزیکی و پزشکی کامل شامل تصویربرداری پزشکی و آزمایش خون
• در صورت وجود، ارزیابی و معاینه شدن توسط پزشک برای بیماری قلبی و یا دیابت
• بازنگری داروهای فعلی نسخه ای و بدون نسخه (OTC) از جمله داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، داروهای ضد انعقاد، مکمل های گیاهی، ویتامین ها و داروهای ضد فشار خون و ضد دیابت، در صورت وجود با پزشک.
• شرکت در یک دوره کوتاه فیزیوتراپی تحت نظارت برای بهبود شرایط فیزیکی و سطح فعالیت، که ممکن است به بهبودی پس از جراحی کمک کند.

به طور کلی، اعمال جراحی باز در صبح با ناشتایی یک شبه برنامه ریزی می شود. هشت ساعت قبل از جراحی بیمار غذایی میل نکند.

برای مشاهده ویدیوهای مرتبط با این موضوع به کانال آپارات کلینیک درد مهرگان سر بزنید.

فرآیند گام به گام لامینکتومی کمری برای تنگی نخاعی

جراحی لامینکتومی از پشت انجام می شود. در طول کل فرآیند، بیمار رو به شکم، معمولاً روی تخت اتاق عمل دراز می کشد. میز جکسون باعث می شود شکم آزاد باشد و لگن کمی بالاتر باشد تا حالت درست ایجاد شود. آزاد نگه داشتن شکم در طول عمل از فشرده شدن رگ های خونی و همچنین خونریزی اپیدورال در حین جراحی جلوگیری می کند. خم شدن مفصل ران به ارزیابی بهتر میزان فشار عصبی ناشی از تنگی نخاع کمک می کند.

جراحی-لامینکتومی-کمری

مراحل جراحی

• بیمار رو به پایین قرار می گیرد، بیهوشی عمومی انجام می شود و محل جراحی تمیز می شود.
• یک برش به طول 2 تا 5 اینچ (بسته به تعداد سطوح درمان شده می تواند طولانی تر باشد) در خط وسط پشت ایجاد می شود.
• عضلات چپ و راست پشت (Erector spinae) به آرامی به عقب کشیده می شوند تا به لامینه ها دسترسی پیدا کنند.
• هنگامی که ماهیچه ها به پهلو چسبانده می شوند، از رادیوگرافی حین عمل برای شناسایی سطح صحیح مهره استفاده می شود.
• پس از اینکه رباط های سطحی به کناری منتقل شدند، لامینه ها بریده شده و برداشته می شوند (لامینوتومی یا لامینکتومی). گاهی اوقات ممکن است لامینه ها بریده شوند اما برداشته نشود (لامینوپلاستی). هر دوی این فرآیندها فضای درون کانال نخاعی را برای عناصر عصبی افزایش می دهند.
• سطح بالاتر بعدی در صورت لزوم از همین رویه پیروی می کند.
• هنگامی که تنگی مرکزی درمان شد، در صورتی که تنگی فورامینال جانبی و تنگی روزنه نیز وجود داشته باشد، ممکن است فیس تکتومی و یا فورامینوتومی انجام شود.
• پس از اتمام تمام مراحل، رباط ها، ماهیچه ها و پوست در موقعیت خود بخیه می شوند.

نیاز به فیوژن

به طور معمول، جراحی لامینکتومی کمری فوقانی (L1-L2) در مقایسه با سطوح پایین تر (L4-L5) به برداشتن بیشتر فاست ها نیاز دارد و ممکن است نیاز به فیوژن داشته باشد.

برخی از جراحان ممکن است مانیتورینگ نخاع یا نظارت عصبی فیزیولوژیکی حین عمل را در طول جراحی انجام دهند. در این فرآیند نظارت، تغییرات نخاع و بافت عصبی از طریق الکترودهایی با سیم هایی که روی پوست بیمار قرار می گیرند، شناسایی می شوند. پاسخ های بافت عصبی بر روی کامپیوتر مشاهده می شود و در صورت بروز مشکل مربوط به نخاع به جراح هشدار می دهد.

پس از اتمام جراحی، بیمار برای چند ساعت به اتاق ریکاوری منتقل می شود، جایی که تا زمانی که بیهوشی از بین برود، به طور مداوم تحت نظارت قرار می گیرد. در بعضی از جراحی ها که نیاز به برش بزرگتر دارد ممکنه نیازبه استفاده از درن برای تخلیه خون در فضای اپیدورال باشد.

دکتر مجید نجفی، مدیر کلینیک درد مهرگان

اگر یک دوره درمان غیرجراحی (معمولاً چهار تا شش هفته) برای تسکین درد ناشی از فتق دیسک مؤثر نباشد، جراحی انجام می‌شود. جراحی رفع فشار فتق دیسک، برای بیمار در نظر گرفته می‌شود. اغلب از میکرودیسککتومی یا میکرودکمپرسیون، نوعی جراحی رفع فشار کمر، برای درمان فشرده سازی عصب ناشی از فتق دیسک استفاده می شود.

در طی یک روش میکرودیسککتومی با حداقل تهاجم، قسمت فتق دیسک زیر ریشه عصبی برداشته می شود. با دادن فضای بیشتر به ریشه عصبی، فشار کاهش می یابد. ریشه عصب  شروع به بهبود می‌کند.

برای مشاهده ویدیوهای مرتبط با این موضوع به کانال آپارات کلینیک درد مهرگان سر بزنید.

انواع روش های درمان فتق دیسک

به گفته پزشکان جراح ستون فقرات کلینیک درد مهرگان، روش میکرودیسککتومی برای تسکین درد ساق پا ناشی از فتق دیسک بسیار موفق است. چندین هفته یا چند ماه طول می کشد تا ریشه عصب به طور کامل بهبود یابد، بیماران اغلب احساس تسکین فوری در درد ساق خود می کنند.  معمولاً پس از جراحی فتق دیسک، سریعا ریکاوری می‌شوند.

درمان های محافظه کارانه

اولین قدم، استراحت و استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن، ناپروکسن یا مهارکننده های COX-2 است.

اگر درد ناشی از فتق دیسک گردن شدید باشد و یا بیش از دو هفته ادامه یابد، پزشکان ممکن است داروهای دیگری تجویز کنند.

• استروئیدهای خوراکی برای کاهش التهاب و تسکین درد
• داروهای مخدر خوراکی برای درد شدید

اگر درد بیش از دو تا چهار هفته طول بکشد، درمان های محافظه کارانه زیر اغلب توصیه می شود:

• فیزیوتراپی و ورزش برای کمک به کاهش فشار روی ریشه عصبی
• کایروپراکتیک ممکن است مفید باشد. با این حال، اگر بیمار هر گونه نقص عصبی را تجربه می کند، باید با احتیاط از کایروپرکتیک استفاده کرد
• کشش دستی برای کمک به باز کردن سوراخی که ریشه عصبی از کانال نخاعی خارج می شود.
• تزریق اپیدورال برای کاهش التهاب و تسکین درد

درمان جراحی فتق دیسک

به طور کلی، اگر حدود شش هفته درمان محافظه کارانه انجام می شود. اگر درد بازو را بهتر نشود یا اگر متخصص ستون فقرات تشخیص دهد که برداشتن دیسک با جراحی بهترین روش درمانی است بیمار عمل می‌شود.  پزشک عمل رفع فشار قدامی ستون فقرات گردنی (دیسککتومی) را در نظر می‌گیرد. در طی این روش جراحی، مواد دیسک از جلوی گردن برداشته می شود. سپس دیسک برای باز نگه داشتن فضای عصب خارج می شود. یکی دیگر از گزینه های جراحی برای درمان فتق دیسک، لامینکتومی خلفی ستون فقرات گردنی است که در آن مواد دیسک از پشت گردن برداشته می شود.

رفع فشار از عصبهای گردنی همچنین می تواند از طریق پشت گردن به عنوان رفع فشار سرویکال خلفی (دیسککتومی) انجام شود.

نتیجه گیری

درمان فتق دیسک برای هر بیمار متفاوت است. یک گزینه درمانی که درد و ناراحتی را برای یک بیمار تسکین می دهد، ممکن است برای بیمار دیگر کارساز نباشد. با این حال، با کار با یک یا چند نوع متخصص ستون فقرات، بیماران می توانند بهترین ترکیب از گزینه های درمانی را برای درد خود بیابند و از انجام جراحی خیلی زود یا خیلی دیر اجتناب کنند.

دکتر مجید نجفی، مدیر کلینیک درد مهرگان