مفصل لگن می‌تواند حرکات مکرر و مقدار زیادی سایش را تحمل کند و باعث درد لگن شود. این مفصل گوی و کاسه (بزرگترین مفصل بدن) به گونه‌ای با هم قرار می‌گیرد که امکان حرکت مایع را فراهم می‌کند.

هر زمان که از لگن استفاده می‌کنید (مثلاً برای دویدن)، یک بالشتک غضروفی به جلوگیری از اصطکاک کمک می‌کند زیرا استخوان لگن در حفره خود حرکت می‌کند. مفصل ران علیرغم دوام آن، تخریب ناپذیر نیست. با افزایش سن و استفاده، غضروف ممکن است فرسوده شود یا آسیب ببیند. ماهیچه‌ها و تاندون‌های مفصل لگن ممکن است بیش از حد مورد استفاده قرار گیرند. استخوان‌های لگن می‌توانند در حین سقوط یا آسیب‌های دیگر بشکنند. هر یک از این شرایط می‌تواند منجر به درد لگن شود. اگر باسن شما درد می‌کند، در اینجا خلاصه‌ای از آنچه ممکن است باعث ناراحتی شما شود و چگونگی تسکین درد مفصل هیپ آورده شده است.

مطالعه کنید: درد پایین کمر و لگن چرا به وجود می‌آید؟

شرایطی که معمولاً باعث لگن درد می‌شوند عبارتند از:

آرتریت در درد لگن:

استئوآرتریت و روماتیسم مفصلی از شایع‌ترین علل درد لگن هستند، به ویژه در افراد مسن. آرتریت منجر به التهاب مفصل ران و تجزیه غضروفی می‌شود که استخوان‌های لگن شما را متحرک می‌کند. درد به تدریج بدتر می‌شود.

تورم مفصل در درد لگن:

افراد مبتلا به ورم مفاصل نیز احساس سفتی می‌کنند و دامنه حرکتی آنها کاهش یافته است.

 شکستگی لگن:

با افزایش سن، استخوان‌ها می‌توانند ضعیف و شکننده شوند. احتمال شکستگی استخوان‌های ضعیف در هنگام زمین خوردن بیشتر است.

شکستگی بورسیت:

بورسا کیسه‌های مایعی هستند که بین بافت‌هایی مانند استخوان، ماهیچه‌ها و تاندون‌ها یافت می‌شوند. آنها اصطکاک ناشی از مالش این بافت‌ها را کاهش می‌دهند. هنگامی که بورس‌ها ملتهب می‌شوند، می‌توانند باعث درد شوند. التهاب بورس‌ها معمولاً به دلیل فعالیت‌های مکرر است که بیش از حد کار می‌کند یا مفصل ران را تحریک می‌کند. 

تاندونیت:

تاندون‌ها نوارهای ضخیمی از بافت هستند که استخوان‌ها را به ماهیچه‌ها متصل می‌کنند. تاندونیت التهاب یا تحریک تاندون‌ها است. معمولاً ناشی از استرس مکرر ناشی از استفاده بیش از حد است.

 کشیدگی عضله یا تاندون:

فعالیت‌های مکرر می‌تواند بر عضلات، تاندون‌ها و رباط‌هایی که از مفصل لگن حمایت می‌کنند فشار وارد کند. هنگامی که آنها به دلیل استفاده بیش از حد ملتهب می‌شوند، می‌توانند باعث درد شوند و از عملکرد طبیعی لگن جلوگیری کنند. 

پارگی لابرال لگن:

این یک شکاف در حلقه غضروف (به نام لابروم) است که لبه بیرونی حفره مفصل ران شما را دنبال می‌کند. همراه با بالشتک کردن مفصل ران، لابروم شما مانند یک مهر و موم لاستیکی یا واشر عمل می‌کند تا به نگه داشتن توپ در بالای استخوان ران به طور ایمن در حفره لگن شما کمک کند. ورزشکاران و افرادی که حرکات چرخشی مکرر انجام می‌دهند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این مشکل هستند.

سرطان‌ها:

تومورهایی که از استخوان شروع می‌شوند یا به استخوان گسترش می‌یابند، می‌توانند باعث درد لگن و همچنین سایر استخوان‌های بدن شوند.

نکروز آواسکولار (که استئونکروز نیز نامیده می‌شود). این وضعیت زمانی اتفاق می‌افتد که جریان خون به استخوان لگن کند می‌شود و بافت استخوانی می‌میرد. اگرچه می‌تواند استخوان‌های دیگر را تحت تاثیر قرار دهد، نکروز آواسکولار اغلب در لگن اتفاق می‌افتد. ممکن است در اثر شکستگی یا دررفتگی لگن یا استفاده طولانی مدت از استروئیدهای با دوز بالا (مانند پردنیزولون)، ایجاد شود.

مطالعه کنید: تزریق اپیدورال لگن برای درد مفید است؟

علائم درد در لگن

علائم درد لگن بسته به شرایطی که باعث درد لگن شده است، ممکن است این ناراحتی را در موارد زیر احساس کنید:درد در داخل مفصل ران، کشاله ران، خارج از مفصل ران، باسن

گاهی اوقات درد سایر نواحی بدن، مانند پشت یا کشاله ران (در اثر فتق)، می‌تواند به باسن نیز سرایت کند. ممکن است متوجه شوید که درد شما با فعالیت بدتر می‌شود، به خصوص اگر ناشی از آرتریت باشد. همراه با درد، ممکن است دامنه حرکتی شما کاهش یابد. برخی از افراد به دلیل درد مداوم لگن دچار لنگی می‌شوند.

تسکین درد ناحیه لگن

اگر درد لگن شما ناشی از کشیدگی عضله یا تاندون، استئوآرتریت یا تاندونیت باشد، معمولاً می‌توانید آن را با یک مسکن بدون نسخه مانند استامینوفن یا یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن تسکین دهید. درمان‌های آرتریت روماتوئید همچنین شامل داروهای ضد التهابی تجویزی مانند کورتیکواستروئیدها، داروهای ضد روماتیسمی اصلاح‌کننده بیماری (DMARDs) مانند متوترکسات و سولفاسالازین و داروهای بیولوژیک است که سیستم ایمنی را هدف قرار می‌دهند.

 راه دیگر برای تسکین درد لگن این است که چند بار در روز یخ را به مدت حدود 15 دقیقه روی آن ناحیه نگه دارید. سعی کنید تا حد امکان به مفصل آسیب دیده استراحت دهید تا زمانی که احساس بهتری پیدا کنید. همچنین ممکن است سعی کنید منطقه را گرم کنید. حمام یا دوش آب گرم می‌تواند به آماده سازی عضلات شما برای تمرینات کششی که می‌تواند درد را کاهش دهد کمک کند.

مطالعه کنید: تزریق مفصل ران برای تسکین درد

اگر به آرتروز مبتلا هستید، ورزش مفصل ران با تمرینات کم ضربه، کشش و تمرینات مقاومتی می‌تواند درد را کاهش دهد و تحرک مفصل را بهبود بخشد. به عنوان مثال، شنا یک ورزش بدون ضربه خوب برای آرتروز است.

فیزیوتراپی همچنین می‌تواند به افزایش دامنه حرکتی شما کمک کند. هنگامی که آرتروز آنقدر شدید می‌شود که درد شدید می‌شود یا مفصل ران تغییر شکل می‌دهد، تعویض کامل مفصل ران (آرتروپلاستی) ممکن است مورد توجه قرار گیرد. افرادی که لگن خود را می‌شکنند گاهی برای رفع شکستگی یا تعویض مفصل ران نیاز به جراحی دارند. اگر دردتان برطرف نشد، یا اگر متوجه تورم، قرمزی یا گرما در اطراف مفصل شدید، با پزشک خود تماس بگیرید.

اگر از درد لگن رنج می‌برید می‌توانید از خدمات کلینیک فوق تخصصی لگن مهرگان استفاده کنید

مفصل‌ ساکروایلیاک(SI) در ناحیه کمر و باسن احساس می‌شود. درد ناشی از آسیب یا آسیب به مفصل بین ستون فقرات و لگن است. درد‌ساکروایلیاک می‌تواند شرایط دیگری مانند فتق دیسک یا مشکل لگن را تقلید کند. تشخیص دقیق برای تعیین منبع درد مهم است. برای مدیریت علائم ابتدا از فیزیوتراپی، تمرینات کششی، داروهای ضد درد و تزریق مفاصل استفاده می‌شود. ممکن است جراحی برای جوش دادن مفصل و توقف حرکت دردناک توصیه شود.

درد‌مفصل‌ساکروایلیاک چیست؟

مفصل‌ ساکروایلیاک بین استخوان‌های ایلیاک و ساکروم قرار دارند و ستون فقرات را به باسن متصل می‌کنند. این دو مفصل حمایت و پایداری می‌کنند و نقش مهمی در جذب ضربه هنگام راه رفتن و بلند کردن دارند. از پشت، مفصل‌ ساکروایلیاک در زیر کمر قرار دارند که در آن دو فرورفتگی قابل مشاهده است.
رباط‌ها و عضلات قوی از مفصل‌ ساکروایلیاک حمایت می‌کنند. برای انعطاف طبیعی بدن، مقدار بسیار کمی حرکت در مفصل وجود دارد. با افزایش سن استخوان‌های ما آرتروز می‌شوند و رباط ها سفت می‌شوند. هنگامی که غضروف فرسوده می‌شود، استخوان‌ها ممکن است به هم ساییده شوند و باعث درد شوند. مفصل‌ ساکروایلیاک یک مفصل سینوویال پر از مایع است. این نوع مفصل دارای انتهای عصبی آزاد است که در صورت تحلیل رفتن یا عدم حرکت صحیح مفصل می تواند باعث درد مزمن شود.
درد‌ مفصل‌ ساکروایلیاک بسته به وسعت و علت آسیب از خفیف تا شدید متغیر است. درد حاد مفصلSI به طور ناگهانی رخ می‌دهد و معمولاً طی چند روز تا چند هفته بهبود می‌یابد. درد مزمن مفصلSI برای بیش از سه ماه ادامه دارد. ممکن است همیشه احساس شود یا با فعالیت‌های خاص بدتر شود.

مفصل‌ ساکروایلیاک

علائم  درد مفصل‌ ساکروایلیاک چیست؟

علائم و نشانه‌های درد مفصل‌ ساکروایلیاک از قسمت تحتانی کمر و باسن شروع می‌شود و ممکن است به قسمت تحتانی لگن، کشاله ران یا بالای ران تابش کند. در حالی که درد معمولا یک طرفه است، می تواند در هر دو طرف ایجاد شود. بیماران همچنین ممکن است بی حسی یا گزگز در ساق پا یا احساس ضعف در ساق پا را تجربه کنند.
علائم ممکن است با نشستن، ایستادن، خوابیدن، راه رفتن یا بالا رفتن از پله بدتر شود. اغلب مفصل‌ ساکروایلیاک هنگام نشستن یا خوابیدن در سمت آسیب دیده دردناک است. برخی افراد در ماشین سواری یا ایستادن، نشستن یا راه رفتن زیاد مشکل دارند. درد می تواند با حرکات انتقالی (از نشستن به ایستادن)، ایستادن روی یک پا یا بالا رفتن از پله‌ها بدتر شود.

مطالعه کنید: کمر‌درد شدید و علل آن

علل چیست؟

زمانی که رباط‌ها خیلی شل یا خیلی سفت شوند، مفصلSI می‌تواند دردناک شود. این می‌تواند در نتیجه سقوط، آسیب کار، تصادف رانندگی، بارداری و زایمان، یا جراحی لگن ستون فقرات (لامینکتومی، فیوژن کمری) رخ دهد.
درد‌مفصل‌ساکروایلیاک زمانی رخ می‌دهد که حرکت در لگن در هر دو طرف یکسان نباشد. حرکت ناهموار ممکن است زمانی رخ دهد که یک پا بلندتر یا ضعیف‌تر از دیگری باشد یا با آرتریت در مفصل ران یا مشکلات زانو باشد. بیماری‌های خودایمنی مانند:
اسپوندیلوآرتریت محوری، و شرایط بیومکانیکی
مانند:
پوشیدن چکمه پیاده‌روی پس از جراحی پا، مچ پا یا کفش‌های غیرحمایت‌کننده، می‌توانند منجر به ساکروایلیاک دژنراتیو شوند.

چگونه تشخیص داده می شود؟

معاینه پزشکی به تعیین اینکه آیا مفصل‌SI منبع درد شما است یا خیر کمک می‌کند. ارزیابی شامل تاریخچه پزشکی و معاینه فیزیکی است. پزشک شما تمام اطلاعاتی را که ارائه کرده اید، از جمله هرگونه سابقه آسیب، محل درد و مشکلات ایستادن یا خوابیدن، در نظر می‌گیرد.
آزمایشات خاصی برای تعیین اینکه آیا مفصل‌SI منبع درد است یا خیر وجود دارد. ممکن است از شما خواسته شود در موقعیت‌های مختلف بایستید یا حرکت کنید و به جایی که احساس درد می‌کنید اشاره کنید. پزشک ممکن است مفاصل شما را دستکاری کند یا روی مفصل‌SI احساس حساسیت کند.
ممکن است برای کمک به تشخیص و بررسی سایر مشکلات مربوط به ستون فقرات و لگن، مطالعات تصویربرداری مانند اشعه ایکس، سی تی یا ام آر آی تجویز شود.
ممکن است یک تزریق تشخیصی مفصل‌SI برای تایید علت درد انجام شود. مفصلSI با یک داروی بی‌حس کننده موضعی و کورتیکواستروئید تزریق می‌شود. تزریق با استفاده از فلوروسکوپی اشعه ایکس برای اطمینان از قرار دادن دقیق سوزن در مفصل‌SI انجام می‌شود. سطح درد شما قبل از تزریق و 20 تا 30 دقیقه بعد از تزریق ارزیابی می‌شود و در هفته بعد کنترل می‌شود. درگیری مفصل‌ساکروایلیاک در صورتی تایید می‌شود که سطح درد شما بیش از 75 درصد کاهش یابد. اگر سطح درد شما بعد از تزریق تغییر نکرد، بعید است که مفصل‌SI دلیل کمردرد شما باشد.

چه درمان‌هایی برای درد مفصل‌ ساکروایلیاک در دسترس هستند؟

درمان‌های غیرجراحی: فیزیوتراپی، دستکاری کایروپراکتیک و تمرینات کششی به بسیاری از بیماران کمک می‌کند. برخی از بیماران ممکن است به داروهای ضد التهاب خوراکی یا چسب‌های موضعی، کرم ها، مرهم یا بریس های مکانیکی نیاز داشته باشند.
تزریق مفاصل: استروئیدها می‌توانند تورم و التهاب اعصاب را کاهش دهند. تزریق مفاصل یک روش کم تهاجمی است که شامل تزریق یک کورتیکواستروئید و یک داروی بی‌حس کننده به مفصل دردناک است. در حالی که نتایج موقتی هستند، اگر تزریق مفید باشد، می‌توان آن را تا سه بار در سال تکرار کرد.
بلوک‌‌عصبی: تزریق به مفاصل یا اعصاب گاهی اوقات “بلوک” نامیده می‌شود. تزریق موفقیت آمیز مفصلSI ممکن است نشان دهنده این باشد که شما می‌توانید از بلوک رادیوفرکانسی بهره‌مند شوید. (روشی که از جریان الکتریکی برای از بین بردن رشته های عصبی حامل سیگنال های درد در مفصل استفاده می کند).
جراحی: اگر درمان‌های غیرجراحی و تزریق‌های مفصلی باعث تسکین درد نشوند، پزشک شما ممکن است جراحی فیوژن مفصلSI با حداقل تهاجم را توصیه کند. جراح از طریق یک برش کوچک، ایمپلنت‌های تیتانیوم (فلزی) و مواد پیوند استخوان را برای تثبیت مفصل و تقویت رشد استخوان قرار می‌دهد. عمل جراحی حدود یک ساعت طول می‌کشد. بیمار ممکن است همان روز یا روز بعد به خانه برود. تا چند هفته پس از جراحی، بیمار نمی تواند تمام وزن را در سمت عمل شده تحمل کند و باید از عصا برای حمایت استفاده کند.

بهبودی و پیشگیری از درد مفصل‌ ساکروایلیاک

نگرش مثبت، فعالیت منظم و بازگشت سریع به کار، همه عناصر بسیار مهم بهبودی هستند. اگر در ابتدا نمی توان وظایف شغلی معمولی را انجام داد. ممکن است وظایف تغییر یافته (سبک یا محدود) برای مدت محدودی تجویز شود.
پیشگیری کلید جلوگیری از عود است:

• تکنیک‌های صحیح بلند کردن
• وضعیت مناسب در هنگام نشستن، ایستادن، حرکت و خوابیدن
• ورزش منظم همراه با کشش و تقویت
• منطقه کار ارگونومیک
• تغذیه خوب، وزن سالم، توده بدنی بدون چربی
• تکنیک های کنترل استرس و آرامش
• سیگار کشیدن ممنوع

بیشتر مطالعه کنید:تزریق اپیدورال

درمان های مداخله ای شامل موارد زیر است:

پرولوتراپی

این شامل تزریق موادی مانند دکستروز و پلاسمای غنی از پلاکت به مفصل است.

تزریق استروئید

خارج مفصلی یا داخل مفصلی. خارج از مفصلی یا ترکیبی به تزریق فقط داخل مفصلی ترجیح داده می شود.

عصب کشی با فرکانس رادیویی

شامل ضایعه اعصاب شاخه جانبی است که مفصل ساکروایلیاک را عصب می کند. مساحت فرسایش با دستگاه های فرکانس رادیویی دوقطبی و خنک شده افزایش می یابد. اشکال این است که عصب کشی با فرکانس رادیویی فقط اعصاب خلفی را مورد توجه قرار می دهد. به اعصاب قدامی نمی پردازد.
فرکانس رادیویی پالسی فرکانس رادیویی معمولی اعصاب را از بین می برد. از سوی دیگر، فرکانس رادیویی پالسی، یک میدان الکتریکی ایجاد می کند که انتقال درد را در فیبرهای A-delta و C تغییر می دهد.
موارد سرکش ممکن است نیاز به مداخله جراحی داشته باشند. با این حال، نتایج به طور یکسان دلگرم کننده نیستند. شوتز و همکاران نشان دادند که 82 درصد از بیماران پس از جراحی ناراضی بودند و 65 درصد نیاز به جراحی مجدد داشتند. تکنیک‌های اخیر با ایمپلنت‌های مثلثی نتایج بهتری داشته‌اند، اما نتایج طولانی‌مدت انتظار می‌رود.https://youtu.be/utvuEza5Kk0?si=Qt2XSyz77mx_8UY5

درد پایین کمر و لگن ساختارهای وابسته به هم هستند. مشکل در یکی از این ساختارها می‌تواند باعث اختلال در عملکرد و درد درساختار دیگر شود.

• اگر کمردرد مزمن دارید، ممکن است حرکات لگن شما کاهش یابد و عضلات اطراف مفصل ران شما متشنج و دردناک شوند.
• اگر یک ناهنجاری در عملکرد لگن شما وجود داشته باشد، ممکن است مکانیک کمر شما تغییر کند و باعث ایجاد درد در هر دو ناحیه شود.

کمر و لگن گروه‌های زیادی از عضلات را به اشتراک می‌گذارند. هنگامی که عضله خاصی تحت تاثیر قرار می‌گیرد، ممکن است منجر به حرکات جبرانی، خستگی و درد در سایر عضلات اطراف شود.

در حالی که برخی از بیماری‌ها ممکن است یک طرف کمر و لگن شما را تحت تاثیر قرار دهند، برخی دیگر می‌توانند همزمان باعث ایجاد درد در هر دو طرف شوند.

شدت درد پایین کمر و لگن

درد پایین کمر و لگن شدید و تیر‌کشنده که در یک طرف در قسمت تحتانی کمر و لگن احساس می‌شود ممکن است ناشی از اسپاسم عضلانی، اختلال عملکرد مفاصل ویا فشردگی عصب در این ناحیه باشد. شرایط رایجی که باعث این نوع درد می‌شوند در زیر مورد بحث قرار می‌گیرند.

سندرم پیریفورمیس

اسپاسم عضله پیریفورمیس واقع در عمق باسن ممکن است باعث این موارد شود:

• درد پایین کمر و لگن متوسط ​​تا شدید کمر، لگن و باسن
• درد پایین کمر و لگن  ارجاعی که ممکن است به پشت ران کشیده شود
• ناتوانی در نشستن طولانی مدت

درد معمولاً در یک طرف احساس می‌شود و ممکن است با حرکات مفصل ران بدتر شود، مانند هنگام بلند شدن از رختخواب.

سندرم پیریفورمیس معمولاً به دلیل فعالیت بیش از حد عضلات چرخاننده ران (که به چرخش لگن به سمت داخل یا جانبی کمک می‌کند) یا نشستن بر روی سطوح سخت برای مدت طولانی ایجاد شود. آسیب به باسن نیز ممکن است باعث این درد شود.

مطالعه کنید: علل کمردرد

اختلال عملکرد مفصل ساکروایلیاک

التهاب در مفصلی که ستون فقرات پایینی شما را به لگن، مفصل ساکروایلیاک متصل می‌کند، می‌تواند باعث شود:

• درد شدید و کوبنده که مستقیماً در قسمت تحتانی درد پایین کمر و لگن و باسن احساس می‌شود
• دردی که ممکن است به پشت ران شما کشیده شود، اما معمولاً تا زیر زانو کشیده نمی‌شود

برخی موقعیت‌ها یا فعالیت‌ها ممکن است باعث تشدید درد شما شوند، مانند رفتن از حالت ایستاده به نشستن، بالا رفتن از پله‌ها یا دراز کشیدن به سمت آسیب‌دیده.

مفصل ساکروایلیاک ممکن است به دلیل آرتریت، ضربه یا استرس مکرر در مفصل به منبع درد در ناحیه درد پایین کمر و لگن و باسن تبدیل شود. این مفصل همچنین منبع شایع درد در زنان باردار به دلیل تغییرات هورمونی و بدنی در ناحیه مفصل است (ماه 8و9 بارداری).

در حالی که درد مفصل ساکروایلیاک در یک طرف شایع‌تر است، می‌تواند هر دو طرف کمر و لگن را نیز درگیر کند.

علائم سندرم پیریفورمیس و اختلال عملکرد مفصل ساکروایلیاک ممکن است شبیه رادیکولوپاتی کمری باشد که معمولاً سیاتیک نامیده می‌شود.

درد و سفتی در ناحیه کمر و لگن

احساس سفتی می‌تواند همراه با درد در ناحیه کمر و لگن باشد. این علامت معمولاً یک مکانیسم محافظ بدن برای جلوگیری از آسیب بیشتر دراین ناحیه است. سفتی که با درد ایجاد می‌شود می‌تواند ناتوان کننده باشد و عملکرد کمر، لگن و ساق پا را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. در اینجا چند بیماری رایج وجود دارد که ممکن است باعث ایجاد این علائم با هم شوند:

همسترینگ کشیده شده

سفتی در همسترینگ به دلیل آسیب فشاری ممکن است بیومکانیک ستون فقرات شما را تغییر دهد.

همسترینگ‌های سفت طول کوتاه تری دارند و این تغییر می‌تواند بر انحنای قسمت پایینی ستون فقرات شما تأثیر بگذارد و همراستایی کمر با لگن شما را مختل کند. ممکن است احساس سفتی در کمر با یا بدون درد داشته باشید. سفتی معمولاً زمانی که ستون فقرات خود را به سمت جلو خم می‌کنید بیشتر مشخص می‌شود. برخی افراد نیز برای جلوگیری از خم شدن مفاصل لگن و زانو با پای سفت راه می‌روند.

آرتروز مفصل ران

انحطاط مفصل ران (استئوآرتریت هیپ) مرتبط با سن می‌تواند باعث درد لگن و سفتی در لگن شود.

آرتروز هیپ باعث سفتی و کاهش قابل توجه دامنه حرکتی مفصل ران می‌شود. این تغییر می‌تواند باعث متمایل شدن لگن به سمت جلو شود و انحنای پایین ستون فقرات را مختل کند. انحنای پایین ستون فقرات به سمت داخل (لوردوز) ممکن است بارزتر شود و گاهی اوقات باعث برآمدگی یا فتق دیسک‌های پایینی ستون فقرات می‌شود.

این وضعیت ممکن است به مرور زمان باعث انحطاط مفاصل ستون فقرات نیز شود و در نتیجه مشکل پیشرفته‌تری به نام سندرم ستون فقرات ایجاد شود.

این فهرست کامل از همه علل احتمالی کمردرد و لگن نیست. اگر احساس درد یا سفتی در ناحیه کمر و لگن دارید که با خودمراقبتی برطرف نمی‌شود و بر فعالیت‌های روزانه‌تان تأثیر می‌گذارد، با پزشک خود صحبت کنید. یک پزشک می‌تواند به طور دقیق علت مشکل کمر شما را تشخیص دهد و یک برنامه درمانی برای بیماری زمینه ای تنظیم کند.

تماشا کنید: درمان کمردرد