کمر درد شدید

کمر درد شدید معمولاً به دلیل وجود مشکل در ستون فقرات یا لگن شما ایجاد می‌شود. اما ممکن است از اندام‌های داخلی شما نیز سرچشمه بگیرد. طیف وسیعی از علائمی که ممکن است همراه با کمر درد شدید باشد

درد حاد در ناحیه کمر ممکن است به یک یا هر دو طرف محدود شود. همچنین ممکن است احساس کنید که درد از یک نقطه خاص در سمت چپ یا راست کمر شما نشات می‌گیرد. کمردرد شدید معمولاً شامل یک یا چند مورد از علائم و ویژگی‌های زیر است:

• کاهش حرکت: کمردرد شدید معمولاً با افزایش تنش و اسپاسم در عضلات اطراف همراه است که باعث سفتی و کاهش دامنه حرکتی می شود.

انتشار درد در اعصاب: اگر مشکل کمر شما از ریشه‌های عصبی نخاعی شما سرچشمه می‌گیرد. ممکن است درد را در پاها حس کنید.

ایجاد نقص عصبی: کمر درد شدید که در اثر تحریک اعصاب ایجاد می‌شود. ممکن است با علائم عصبی مانند بی‌حسی، گزگز، احساس سوزن سوزن شدن و احساس ضعف عمومی در پاها همراه باشد.

این علائم ممکن است با وضعیت‌ها یا فعالیت‌های خاص مانند نشستن، ایستادن، راه رفتن و دراز کشیدن تشدید یا تسکین یابد. در حالی که درد ستون فقرات به طور معمول درعرض چند روز تا چند هفته برطرف می‌شود. علائم می‌توانند ناتوان کننده شوند و به طور قابل توجهی بر فعالیت‌های روزانه شما تأثیر بگذارند.

مطالعه کنید: ستون فقرات کمر و کیست سینوویال

علل شایع اسکلتی عضلانی در کمر درد شدید

شایع‌ترین علل کمردرد ششامل آسیب ناگهانی یا مکرر به یک یا چند ساختار است که پشت شما را پشتیبانی می‌کند، مانند عضلات، رباط‌ها، مفاصل و دیسک‌های بین مهره‌ای.

فشار عضلانی

این آسیب همچنین ممکن است موضعی باشد و باعث درد شدید در سمت چپ یا راست کمر شما شود. علائم رایج آسیب کشیدگی عضلانی در ناحیه کمر عبارتند از:

• درد شدید و تیرکشنده که با حرکت تشدید می شود
• مشکل در ایستادن یا راه رفتن
• درد شدید هنگام حرکت از حالت نشسته به ایستاده یا ایستاده به نشسته

درد معمولاً زمانی تسکین می‌یابد که با تکیه گاه دراز بکشید و پاهای خود را بالا بیاورید یا دراز بکشید و زانوهای خود را بالا ببرید. پیروی از پروتکل PRICE ممکن است به تسکین درد و التیام عضله آسیب دیده نیز کمک کند.

کمر درد شدید

فتق دیسک کمر

دیسک‌های ستون فقرات شما به عنوان ضربه گیر بین مهره‌های شما عمل می‌کنند، قسمت بالایی بدن شما را پشتیبانی می‌کنند و دامنه وسیعی از حرکات کمر را امکان پذیر می‌کنند. اگر دیسک‌های تحتانی ستون فقرات شما دچار فتق (بیرون زدگی) شود، ممکن است محتویات داخلی آن نشت کند و ریشه عصب نخاعی مجاور را تحریک کند یا تحت فشار قرار دهد. درنتیجه،فوران رویدادهای التهابی ناشی از آن باعث علائم مختلفی می‌شود، مانند:

• کمر درد شدید و سفتی حاد
• افزایش درد در حین فعالیت‌های خاص، مانند بلند کردن اجسام سنگین یا ورزش‌های شدید
• احساس سوزش در باسن، ران و یا ساق پا
• درد شدید یا درد مبهم در امتداد قسمت بیرونی یا زیر پا
• ضعف، بی حسی و گزگز در ساق پا

هنگامی که این علائم از ریشه‌های عصب سیاتیک شما (L4 تا S3) منشا می‌گیرند، سیاتیک نامیده می‌شود.

علائم فتق دیسک ممکن است با مصرف داروهای ضد‌التهابی و انجام انواع خاصی از تمرینات اکستنشن کمر که ممکن است به بهبود دیسک نیز کمک کند، تسکین یابد. هنگامی که فشرده‌سازی عصبی قابل توجه با علائم شدید رخ می‌دهد، ممکن است به درمان پزشکی شدیدتری نیاز باشد.

سندرم پیریفورمیس

این سندرم درد عضله پیریفورمیس را که در عمق باسن شما قرار دارد، تحت تاثیر قرار می‌دهد. اگر سندرم پیریفورمیس دارید، باسن و لگن شما دردناک می‌شوند و این درد ممکن است در قسمت پایین کمر حس شود.

علائم رایج عبارتند از:

• درد شدید و شدید در باسن که هنگام نشستن طولانی مدت افزایش می‌یابد
• کمردرد و سفتی حاد
• احساس گرما یا احساس سوزش در پشت ران شما

درد سندرم پیریفورمیس ممکن است با مصرف داروهای مسکن تسکین یابد. در موارد شدید، شل کننده‌های عضلانی ممکن است به تسکین سفتی و درد عضلانی کمک کنند. مدیریت طولانی مدت معمولاً شامل کشش عضله پیریفورمیس و فیزیوتراپی است.

اختلال عملکرد مفصل ساکروایلیاک

ساکروایلییت، وضعیتی که باعث التهاب و اختلال عملکرد مفصل ساکروایلیاک (SI) شما می‌شود، که انتهای ستون فقرات شما را از هر طرف به لگن شما متصل می‌کند، ممکن است باعث 4 اختلال شود:

• درد شدید، تیرکشنده که مستقیماً روی مفصل آسیب دیده احساس می‌شود، در سمت راست یا چپ کمر و باسن
• احساس سوزش در پشت ران شما
• شعله ور‌شدن موضعی که ممکن است هنگام حرکت از حالت ایستاده به نشسته، بالا رفتن از پله‌ها، یا دراز کشیدن روی سمت آسیب دیده رخ دهد.

داروهای تسکین دهنده درد همراه با اصلاح وضعیت و تمرینات مفصل ساکروایلیاک ممکن است به کاهش علائم حاد کمک کند.

در حالی که الگوهای نسبتاً رایجی هستند، تظاهر واقعی این شرایط می‌تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد و تشخیص علت اصلی درد را دشوار می‌کند. همچنین ممکن است کمر درد شدید شدید بدون علت قابل شناسایی رخ دهد. به این حالت کمر درد شدید غیر اختصاصی می‌گویند.

کمر درد شدید

کمر درد شدید به دلیل التهاب اندام‌های داخلی

درد در ناحیه کمر ممکن است به دلیل التهاب یا تحریک اندام داخلی ایجاد شود یا ممکن است نشانه عفونت باشد. اندام‌های ناحیه میانی پشت، شکم یا لگن می‌توانند باعث ایجاد درد به طور خاص در سمت راست یا چپ کمر شوند یا در سراسر ناحیه عمومیت پیدا کنند.

نمونه‌های رایج کمر درد شدید ناشی از اندام‌های داخلی عبارتند از:

• سنگ کلیه: کمر درد شدید حاد ممکن است زمانی احساس شود که سنگ کلیه در داخل کلیه یا حالب (لوله نازکی که کلیه را به مثانه متصل می کند) حرکت می‌کند. بسته به کلیه ای که تحت تاثیر قرار گرفته است، درد معمولاً در سمت چپ یا راست موضعی است•
• عفونت کلیه: عفونت‌های کلیه معمولاً به‌عنوان عفونت‌های دستگاه ادراری (UTI) شروع می‌شوند که بسته به کلیه آسیب‌دیده، باعث التهاب و درد در ناحیه کمر چپ یا راست می‌شود.
• کولیت زخمی: التهاب مداوم روده بزرگ (کولون) می‌تواند باعث گرفتگی شکم و کمر درد شدید شدید در یک یا هر دو طرف کمر و شکم شود.
• پانکراتیت: کمر درد شدید سمت چپ ممکن است به دلیل التهاب لوزالمعده باشد که همزمان باعث درد بالای شکم نیز می‌شود.
• آپاندیسیت: آپاندیس ملتهب می‌تواند باعث درد شدید در سمت راست پایین شکم و کمر شود.

کمر درد شدید در زنان

زنان ممکن است به دلیل شرایط خاص مانند فیبروم رحم و اندومتریوز و بارداری دچار کمردرد شوند.

مراقبت از کمر درد شدید می‌تواند به کاهش علائم و بهبود عملکرد کمر و پاها کمک کند. در حالی که کمر درد شدید معمولاً در عرض چند هفته کاهش می‌یابد، برخی از مشکلات زمینه‌ای ممکن است باعث شوند درد شما مزمن شود و ماه‌ها طول بکشد.

برای تشخیص دقیق مشکل کمر خود با پزشک خود مشورت کنید تا متوجه شوید که آیا درد شما از ناحیه تحتانی ستون فقرات ویا لگن شما منشأ می‌گیرد یا یک اندام داخلی تشکیل می‌دهد. پزشک می‌تواند آزمایش‌های پزشکی مربوطه را برای تشخیص درد شما و تدوین یک برنامه درمانی مؤثر انجام دهد.

درمان کمر درد شدید

فیزیوتراپی

ورزش پایه و اساس درمان کمردرد مزمن است. این یکی از اولین درمان هایی است که باید تحت راهنمایی پزشک و فیزیوتراپیست ستون فقرات خود امتحان کنید. ناوا می گوید، با این حال، مجموعه تمرینات مشابه برای همه کار نمی کند. تمرینات باید متناسب با علائم و شرایط خاص شما باشد. حفظ روال ورزش در خانه نیز بخش بزرگی از موفقیت است.

فیزیوتراپی برای کمردرد مزمن ممکن است شامل موارد زیر باشد:

بازآموزی وضعیت بدن
تست محدودیت های تحمل درد
تمرینات کششی و انعطاف پذیری
تمرینات هوازی
تقویت هسته

رژیم غذایی

برخی از رژیم ها بسیار التهاب زا هستند، به ویژه آنهایی که دارای چربی ترانس، قندهای تصفیه شده و غذاهای فرآوری شده هستند. با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید آیا رژیم غذایی شما می تواند به کمردرد مزمن شما کمک کند و چگونه می توانید آن را تغییر دهید. حفظ وزن سالم همچنین می تواند با کاهش فشار روی ستون فقرات به کاهش کمردرد کمک کند.

اصلاح سبک زندگی

وقتی درد مزمن دارید، مهم است که محدودیت های خود را بپذیرید و خود را با آن سازگار کنید. ناوا پیشنهاد می کند: «به بدن خود گوش دهید و یاد بگیرید که با خودتان قدم بگذارید. هنگام چمن زنی استراحت کنید یا هنگام حمل مواد غذایی چندین سفر انجام دهید. به فعالیت هایی که درد شما را تشدید می کند توجه داشته باشید و در صورت امکان از آنها اجتناب کنید. این نه تنها می تواند به احساس بهتر کمر شما کمک کند، بلکه می تواند از پیشرفت بیماری زمینه ای نیز جلوگیری کند. یکی دیگر از تغییرات مهم در سبک زندگی، ترک سیگار است. نیکوتین از نظر علمی برای تشدید درد و تاخیر در بهبود شناخته شده است.

تزریق اپیدورال

بلوک های عصبی، تزریق استروئید اپیدورال، فرسایش عصبی و انواع دیگر روش های مبتنی بر تزریق برای کمردرد مزمن در دسترس هستند. آنها زمانی استفاده می شوند که منبع درد مشخص باشد و گاهی اوقات می توانند به رد علل خاصی در صورت عدم موفقیت درمان کمک کنند. تزریق ها ممکن است درد را برای مدت معینی متوقف یا کاهش دهند، اما به عنوان راه حل های طولانی مدت در نظر گرفته نمی شوند و نباید به طور جداگانه استفاده شوند.

درمان های دارویی

برای کمک به کنترل کمردرد مزمن می توان از مسکن ها، داروهای ضد التهاب، شل کننده های عضلانی و سایر داروها استفاده کرد. با این حال، اکثر آنها با عوارض جانبی ناخواسته همراه هستند و برای استفاده طولانی مدت در نظر گرفته نشده اند.

ناوا توصیه می کند: «داروهای مخدر معمولاً نباید به عنوان اولین، تنها یا طولانی مدت درمان کمردرد مزمن استفاده شوند. بسیاری از آنها اعتیاد آور هستند و علت اصلی درد شما را بررسی نمی کنند. اپیوئیدها باید تنها پس از معاینه کامل توسط متخصص و در صورتی که سایر داروها تسکین ندهند، تجویز شوند. اگر متوجه شدید که برای گذراندن روز به مواد افیونی متکی هستید، ممکن است وقت آن رسیده باشد که نظر دوم را جستجو کنید.