افسردگی رایج ترین اختلال روانی در میانسالان و سالمندان است. این بیماری با احساس فقدان، خشم و غم و اندوه همراه است و باعث اختلال فعالیت های روزانه افراد خواهد شد.

افسردگی در سالمندان

از علل افسردگی و بدخلقی افراد در سالمندی دردهای مزمن مانند زانو درد، كمر درد، و انواع دردهای عضلانی اسكلتی است. به همین علت درمان دردها و پیشگیری از پیشرفت آنها مانند آرتروز تاثیر به سزایی در بهبود كیفیت زندگی این افراد خواهد داشت. افسردگی، اضطراب و نگرانی، ارتباط چشمگیری با شدت درد احساس شده توسط بیمار دارند.

در بیمار دچار درد، افسردگی، اضطراب و نگرانی باعث افزایش احساس درد است. کمردردهای عصبی را می توان به وسیله روان درمانی، کاهش مشغولیت های ذهنی و مدیریت خشم برطرف کرد. نوع عصبی به طور تقریبی با نوع معمولی یکسان است. تفاوت این نوع دردهای عصبی با دردهای ناشی از آسیب دیدگی ستون فقرات و دیسک از طریق معاینه و عکسبرداری آشکار خواهد شد. این نوع درد را خود فرد نمی تواند تشخیص بدهد. منتها اطرافیان فرد بیمار متوجه کاهش میزان درد در هنگام مشغولیت ذهنی می گردند.

کمردردهای عصبی

‎در کمردردهای عصبی و در مواقع گوشه گیری، نگرانی و افسرده گی، درد به سراغ فرد می آید. کمردردهایی که بر اثر مشکل در ستون مهره ها به وجود می‌آیند، با فعالیت زیاد تشدید می‌شوند.

‎گاهی معضلات روانی مانند افسردگی فرد را به کمردرد مبتلا می کنند. شروع کمردردهای عصبی، روان تنی خود فرد است. به همین دلیل وی متوجه منشأ عصبی کمردرد نمی شود. این نوع کمردردها را می توان به وسیله روان درمانی، کم کردن مشغولیت های ذهنی، دوری از استرس و مدیریت خشم کاهش داد.

عامل افسردگی در افراد سالخورده

یكی از عوامل مهم در ایجاد افسردگی در افراد سالخورده وجود دردهای عضلانی اسكلتی و محدودیت های حركتی ایجاد شده ناشی از آن است. نكته مهم در افراد مسن اینكه گاهی كاهش دردها حتی به مقدار كم، تاثیر شگرفی بر میزان فعالیت آنها و رهایی از افسردگی دارد.

یكی از علل بدخلقی در افراد سالمند دردهای مزمن مانند زانو درد، كمر درد، و انواع دردهای عضلانی اسكلتی است. از علایم آن می‌توان به گریه بی‌مورد، عدم تمایل به رفت و آمد و معاشرت اشاره کرد. همچنین بی‌خوابی یا خواب آلودگی بیش از اندازه  رخ می‌دهد. افراد درگیر به علت عدم توانایی در فعالیت ها مانند گذشته مرتب درگیر فكر و خیال شده و دچار افسردگی خواهند شد.

به همین علت درمان دردها و پیشگیری از پیشرفت آنها مانند آرتروز تاثیر به سزایی در بهبود كیفیت زندگی این افراد خواهد داشت.

افسردگی در سالمندان

درد مزمن

درد مزمن بخش بزرگی از جمعیت را تحت تاثیر قرار می‌دهد و باعث ناتوانی عملکردی می‌شود، که اغلب با اختلالات روان‌شناختی همزیستی مانند افسردگی و اضطراب، علاوه بر نقص‌های شناختی و اختلال خواب همراه است. جمعیت سالمندان جهان در دهه‌های گذشته رو به افزایش بوده است و پیامدهای منفی درد مزمن برای این افراد یک چالش بالینی کنونی است. شکایات دردناک اصلی در سالمندان مربوط به بیماری‌های عصبی و اسکلتی عضلانی، بیماری‌های عروق محیطی، آرتریت و استئوآرتریت است که به کیفیت پایین زندگی، انزوای اجتماعی، اختلال در فعالیت بدنی و وابستگی به انجام فعالیت‌های روزانه کمک می‌کند. اختلال عملکرد اندام ها و سایر بیماری های موجود می تواند به طور قابل توجهی بر درک و پاسخ به درد مزمن در این گروه تأثیر بگذارد.

افراد مسن تجربه درد تغییر یافته ای دارند میتوانند بهبود یابند. با تغییراتی در مکانیسم های پردازش درد، که ممکن است با انحطاط مدارهایی مرتبط باشد که مسیرهای بازدارنده نزولی درد را تعدیل می کنند. همچنین افزایش سن با افزایش آستانه درد، کاهش احساسات دردناک و کاهش تحمل درد مرتبط است. با این حال، بیماران مسن مبتلا به درد مزمن خطر ابتلا به زوال عقل و اختلال شناختی را افزایش می دهند.

جراحی سیاتیک زمانی در نظر گرفته می‌شود که درد و یا ضعف ساق پا پایدار یا پیشرونده باشد. وقتی جراحی میکنیم که چندین روش برای درمان سیاتیک غیر جراحی پاسخ ندهد. در موارد معدودی، ممکن است جراحی به عنوان اولین گزینه در نظر گرفته شود.

چند نمونه که جراحی به عنوان اولین گزینه در نظر گرفته می شود عبارتند از:

سندرم دم اسب

یک اورژانس پزشکی است.  در این مورد ریشه های عصبی دم اسب فشرده شده، عملکرد حرکتی و حسی در قسمت تحتانی بدن از بین می‌رود.

تومورها

جمع آوری شدن مایعات (کیست یا آبسه)، یا شکستگی های شدید در ستون فقرات کمری
سیاتیک دو طرفه – علائم سیاتیکی است که هر دو پا را تحت تأثیر قرار می دهد. ممکن است ناشی از فتق دیسک چند سطحی، فتق شدید تک سطحی یا تنگی مرکزی ستون فقرات باشد.

عفونت در ناحیه لگن

عفونت هایی که به دارو پاسخ نمی دهد. علاوه بر این، زمانی که درد و یا ضعف ساق پا برای بیش از 6 تا 8 هفته با وجود درمان های غیر جراحی وجود داشته باشد جراحی لازم است. زمانی که درد بر فعالیت های روزمره تأثیر می گذارد، ممکن است عمل جراحی در نظر گرفته شود.

جراحی با هدف از بین بردن علت سیاتیک و کنترل علائم ساق پا مانند درد و ضعف انجام می شود. با این حال، کمردرد همراه با سیاتیک ممکن است پس از جراحی بهبود نیابد.

میکرودیسککتومی به جای جراحی سیاتیک

میکرودیسککتومی یک روش جراحی رایج است که برای درمان سیاتیک ناشی از فتق دیسک کمر استفاده می شود. در این جراحی قسمت کوچکی از عناصر دیسک زیر ریشه عصبی و یا استخوان روی ریشه عصبی خارج می شود. این عمل از نظر فنی یک جراحی باز است، میکرودیسککتومی از تکنیک های کم تهاجمی استفاده می کند و می تواند با یک برش نسبتا کوچک و حداقل آسیب بافتی انجام شود.

تحقیقات نشان می دهد که تا 86 درصد از بیماران ممکن است پس از جراحی میکرودیسککتومی تسکین درد سیاتیک را تجربه کنند.

جراحی های کمر برای رفع فشار

تعدادی از روش های جراحی برای تسکین علل مختلف فشار یا تحریک ریشه عصبی به جز عمل سیاتیک موجود است، مانند:

لامینکتومی

در این روش قسمتی یا تمام لامینا برداشته می شود تا فضای بیشتری برای اعصاب نخاعی فراهم شود. معمولاً برای درد سیاتیک ناشی از تنگی ستون فقرات کمری انجام می شود.  75 تا 90 درصد بیماران پس از جراحی لامینکتومی بهبود پیدا می‌کنند.

فورامینوتومی

در این روش، نوروفورامن با از بین بردن رشد بیش از حد استخوانی بزرگ می شود. این عمل فضای بیشتری برای ریشه عصب فراهم می کند که از طریق این دهانه کانال ستون فقرات باز می شود.

فاستکتومی

این جراحی برای از کم کردن فشار از روی عصب استفاده می‌شود. مفاصل فاست برای از بین بردن فشار عصب، برداشته می شوند. 85 درصد از بیماران پس از عمل جراحی فاستکتومی بهتر می‌شوند.

در صورت لزوم، این روش ها با هم ترکیب می‌شوند. گاهی همزمان انجام می‌شوند. به عنوان مثال، عمل لامینکتومی ممکن است همراه با فورامینوتومی انجام شود. این جراحی لامینوفورامینوتومی نامیده می‌شود. روش های دیگر ممکن است در ترکیب با موارد فوق انجام شود، شامل برداشتن رباط ، استئوفیت (رشد غیرطبیعی استخوان) و یا هیپرتروفیک (رشد بیش از حد) رباط.

چه کسانی کاندیدای مناسب برای جراحی سیاتیک هستند؟

پزشکان به طور کلی جراحی سیاتیک را برای افرادی که پس از چند ماه از گزینه های درمانی محافظه کارانه تسکین نمی یابند توصیه می کنند. آنها معمولاً توصیه می‌کنند که با کم‌تهاجمی‌ترین گزینه‌های منبع معتمد، مانند استراحت یا درمان گرما و سرما، قبل از پیشرفت به سمت داروهای تجویزی، تزریق‌های پشتی یا جراحی شروع کنید.

در صورت داشتن عوارضی مانند:

سندرم اسب اسب دمی
سیاتیک در هر دو طرف
تومور ستون فقرات
شکستگی شدید ستون فقرات
ضعف پا، افتادگی پا، یا از دست دادن رفلکس های طبیعی
بی اختیاری
افرادی  سلامت کلی ضعیفی دارند. بعضی مشکلات سلامتی متعدد دیگری مانند دیابت کنترل نشده یا فشار خون بالا دارند.

خطرات جراحی سیاتیک

جراحی رفع فشار کمر به طور کلی بی خطر است، اما همه جراحی ها با درجاتی از خطر همراه هستند.

خطرات جراحی سیاتیک عبارتند از:

لخته شدن خون
حمله قلبی
عفونت
آسیب به نخاع یا سایر اعصاب شما
واکنش به داروهای بی حس کننده یا آرام بخش

جراحی سیاتیک یا درمان غیر جراحی؟

تحقیقات نشان می دهد که عمل سیاتیک در مقایسه با درمان های غیر جراحی ممکن است باعث کاهش بییشتر درد و بهبود نتیجه تا ۱ سال شود. با این حال، در دراز مدت (4 تا 10 سال)، نتایج برای هر دو رویکرد معمولا مشابه است.

تصمیم به جراحی سیاتیک معمولاً انتخاب بیمار است مگر اینکه یک اورژانس پزشکی مانند سندرم دم اسبی وجود داشته باشد. تصمیم بیمار برای انجام جراحی بر اساس میزان درد و اختلال عملکرد، مدت زمانی که درد ادامه دارد، سلامت کلی بیمار و همچنین ترجیحات شخصی بیمار است. برای مشاوره بهتر با پزشکان متخصص ما در کلینیک درد مهرگان تماس بگیرید. همچنین می توانید از طریق ویزیت غیر حضوری درد کمر کلینیک درد مهرگان مستقیماً مشکلتان را حل کنید.

درمان درد سیاتیک برای فرد مبتلا برای جلوگیری از پیشرفت علائم در اسرع وقت توصیه می شود. درمان سیاتیک ممکن است شامل روشهای  غیر جراحی و جراحی باشد. به طور معمول، ابتدا روش های غیرجراحی امتحان می شوند. زمانی که علت اصلی آن جدی باشد ( مانند پارگی کامل دیسک)و یا نقایص عصبی پیشرونده مانند ضعف شدید پا رخ دهد، ممکن است جراحی گزینه اول جراحی باشد.

درمان غیر جراحی سیاتیک

درمان‌های خط اول سیاتیک معمولاً شامل ترکیبی از فیزیوتراپی، داروها، تزریق‌های درمانی (و در مواردی عمل بسته یا لیزری)و درمان‌های جایگزین است.

سیاتیک حاد معمولا با 4 تا 6 هفته درمان غیرجراحی بهتر می شود. برای سیاتیک مزمن با درد بیش از 8 هفته، زمان درمان ممکن است بیشتر طول بکشد و ممکن است به علت زمینه‌ای آن بستگی داشته باشد.

فیزیوتراپی برای سیاتیک

فیزیوتراپی ترکیبی از تقویت و کشش  را شامل می شود و جزء اصلی تقریباً هر طرح درمانی سیاتیک است. تمرینات درمانی نیز ممکن است به برنامه فیزیوتراپی اضافه شود.

اهداف فیزیوتراپی و تمرینات برای درمان درد سیاتیک عبارتند از:

• تقویت ستون فقرات و عضلات کمر، شکم، باسن و لگن
• افزایش استحکام هسته دیسک
• کشش عضلات سفت و غیر قابل انعطاف مانند همسترینگ
• افزایش تبادل مایعات و مواد مغذی در بدن با تمرینات هوازی سبک مانند پیاده روی، شنای سبک یا استخر درمانی.

در حالی که ممکن است کمی استراحت یا اصلاح فعالیت ضروری باشد، مهم است که تا حد امکان فعالیت خود را حفظ کنید و از دوره‌های طولانی عدم فعالیت فیزیکی یا استراحت در تخت خودداری کنید.(به جز در موارد خاص با دستور پزشک)

دارو برای درمان درد سیاتیک

چند نمونه از داروهای مورد استفاده برای درمان درد سیاتیک عبارتند از:

• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن
• استروئیدهای خوراکی، مانند پردنیزولون
• داروهای ضد تشنج، مانند گاباپنتین
• داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، مانند آمی تریپتیلین
• مسکن های اپیوئیدی، مانند ترامادول یا اکسی کدون

این داروها معمولاً به منظور تسکین درد و امکان شرکت بیمار در فیزیوتراپی مصرف می شوند. داروهایی مانند مسکن های اپیوئیدی معمولاً برای مدت کوتاهی برای جلوگیری از اعتیاد تجویز می شوند.

توجه داشته باشید که این داروها بایستی توسط پزشک شما تجویز شوند.

ماساژ درمانی

اشکال خاصی از ماساژ درمانی، مانند ماساژ بافت عمیق، ممکن است برای تسکین درد مفید باشد. مزایای ماساژ درمانی عبارتند از:

• بهبود گردش خون که به نوبه خود پاسخ درمانی بهتری در بدن ایجاد می کند
• شل کردن عضلات سفت، که ممکن است به درد کمک کند
• ترشح اندورفین، هورمون هایی در بدن که به عنوان مسکن های طبیعی عمل می کنند

تزریقات درمانی کمری برای سیاتیک

تزریق‌های درمانی کمری ممکن است به درمان درد ناشی از شرایطی که بر عصب سیاتیک تأثیر می‌گذارد کمک کند.

از تزریقات با هدف تسکین و درد مواردی درمان  استفاده می‌شود تا بیمار بتواند به طور کامل در برنامه فیزیوتراپی شرکت کند و از آن بهره‌مند شود. تزریق ها همچنین نقشی در تشخیص منبع درد دارند و ممکن است برای شناسایی اعصاب هدف استفاده شوند.

رایج ترین انواع تزریق برای تسکین درد سیاتیک عبارتند از:

تزریق استروئید اپیدورال

درمان سیاتیک با تزریق اپیدورال امکان پذیر اتس. همچنین تزریق استروئید اپیدورال به تسکین درد سیاتیک ناشی از شرایطی مانند تنگی ستون فقرات، فتق دیسک یا بیماری دژنراتیو دیسک کمک می کند. اهداف اولیه این درمان عبارتند از:

• کنترل پاسخ التهابی اطراف عصب سیاتیک ناشی از منابع شیمیایی و مکانیکی درد، مانند فتق دیسک یا دیسک تحلیل رفته.
• کاهش فعالیت سیستم ایمنی برای کاهش تولید سلول های التهابی در بدن.

استروئیدهای تزریق شده در فضای اپیدورال در انتهای عصب و سایر بافت‌ها پراکنده می‌شوند و اثر ضد التهابی را در ساختارهای انتقال دهنده درد از بین می‌برند.

بلوک‌های انتخابی ریشه عصبی (تزریق فورامینال)

این نوع تزریق در نزدیکی عصب نخاعی به هنگام خروج از سوراخ بین مهره ای (دهانه استخوانی بین مهره های مجاور) انجام می شود. این دارو التهاب را کاهش می دهد و درد منتقل شده توسط عصب را بی حس می کند. بلوک‌های انتخابی ریشه عصبی ممکن است روی یک یا چند ریشه عصبی از L4 تا S3 برای کنترل درد سیاتیک انجام شود.

برای اکثر تزریق‌های درمانی، نتایج به طور گسترده ای متفاوت است. برخی از افراد ممکن است تسکین درد فوری و پایدار را تجربه کنند، برخی ممکن است تنها برای چند هفته یا چند ماه تسکین درد داشته باشند، و برخی ممکن است اصلاً تسکین درد نداشته باشند.

فهرست فوق از درمان‌های بالقوه به هیچ وجه کامل نیست. برای هر کسی که درد سیاتیک را تجربه می کند، توصیه می‌شود برای درمان با متخصصین یا فوق تخصص دردو یا متخصص جراحی مغز و اعصاب و ستون فقرات ویا به متخصص طب فیزیکی و توانبخشی واجد شرایط مشورت کند. به عنوان یک قاعده کلی، اگر روش‌های غیرجراحی بعد از 6 تا 8 هفته درمان نتوانند هیچ گونه نتیجه ای به همراه داشته باشدو  یا اگر نقایص عصبی (مانند ضعف شدید پا) افزایش یابد، ممکن است جراحی در نظر گرفته شود.

کمر درد و درمان آن توسط ورزش چگونه امکان پذیر است؟ تمرینات کمر تقریباً همیشه برای بازتوانی ستون فقرات و کاهش کمر درد ضروری است. معمولاً یک برنامه تمرینی کنترل شده و تدریجی که برای یک فرد طراحی می شود.

یک درمان معمولی برای کمردرد این است که کمر را ریلکس کنید – ماندن در رختخواب یا حداقل توقف فعالیت های شدید – استراحت بیش از یک یا دو روز در واقع می تواند روند بهبودی را تضعیف کند و درد را بدتر کند.

فواید ورزش

ورزش هنگامی که به صورت کنترل شده انجام شود، برای تسکین درد عالی است .تمرینات برای تسکین کمر درد فواید زیادی دارند، از جمله:

• تقویت عضلات حمایت کننده از ستون فقرات، برداشتن فشار از دیسک های ستون فقرات و مفاصل فاست
• کاهش اسپاسم و بهبود تحرک
• بهبود گردش خون برای توزیع بهتر مواد مغذی در بدن، از جمله به دیسک های ستون فقرات
• ترشح اندورفین که به طور طبیعی می تواند درد را تسکین دهد. ترشح مکرر اندورفین می تواند به کاهش وابستگی به داروهای مسکن کمک کند. اندورفین همچنین می تواند خلق و خوی را بهبود بخشد و علائم افسردگی را تسکین دهد، که یک اثر رایج درد مزمن است.
• به حداقل رساندن دفعات اپیزودهای کمردرد یا گردن، و کاهش شدت درد در صورت وقوع

یک تمرین متعادل باید شامل ترکیبی از حرکات کششی و تقویتی و همچنین ورزش های هوازی باشد که ضربان قلب را افزایش می دهد.

ورزش نسخه ای برای درمان کمر درد

یک برنامه موثر از تمرینات کمر باید جامع باشد و تمام بدن حتی زمانی که کمر را هدف قرار می دهید فعالیت کند. ورزش را می توان به عنوان هر نسخه بهداشتی دیگری در نظر گرفت: یک متخصص سلامت واجد شرایط ، ورزش را بر اساس عوامل مختلفی برای بیمار سفارشی می کند. این عوامل معمولاً عبارتند از:

• تشخیص بالینی
• درد خفیف، متوسط یا شدید ، کدام مدل است
• تسکین درد برای تحمل فعالیت
• تعداد تمرینات تجویز شده
• فرم صحیح و وضعیت بدنی مورد نیاز برای انجام تمرینات

حفظ برنامه تمرینی در طول زمان

پایبندی به ورزش یکی از مهم ترین عوامل برای تسکین درد طولانی مدت است. با این حال،  ورزش کردن به دلایل مختلفی از جمله بدتر شدن درد ناشی از فعالیت، محدودیت های اقتصادی و انگیزه کم می تواند دشوار باشد.در یک مطالعه، شایع ترین دلیل عدم پایبندی به ورزش، افزایش درد ناشی از فعالیت بود. در این مورد ، یک متخصص ورزش می تواند کاهش درد و مدیریت آن را به عنوان بخش های اصلی برنامه تمرینی بگنجاند.

خود بیمار نیز در پایبندی نقش دارد – به عنوان مثال، اگر یک برنامه ورزشی خیلی دردناک یا لذت بخش نباشد،  احتمال دارد که به طور منظم انجام نشود و موثر واقع نشود.

فتق دیسک کمر بسیار آزاردهنده و طولانی مدت است. دیسک‌های ستون فقرات نقش مهمی در قسمت پایین کمر دارند. آنها به عنوان ضربه‌گیر بین مهره‌ها عمل و قسمت بالایی بدن را پشتیبانی و طیف وسیعی از حرکت را در همه جهات امکان‌پذیر می‌سازند.

با این حال، اگر دیسک فتق کند و مقداری از مواد داخلی از آن نشت کند، دیسک می‌تواند به سرعت از حالت عادی زندگی روزمره به درد شدید  عصبی تبدیل شود و باعث ایجاد کمردرد و احتمالاً درد و علائم عصبی در پا شود.

علائم فتق دیسک معمولاً بدون هیچ دلیل مشخصی شروع می شود. یا ممکن است زمانی اتفاق بیفتند که شخصی چیز سنگینی را بلند کند و یا کمر را بپیچاند، حرکاتی که فشار بیشتری بر دیسک‌ها وارد می‌کند.

فتق دیسک کمر یک مشکل پزشکی گسترده است که اغلب افراد 35 تا 50 ساله را تحت تاثیر قرار می دهد.

این مقاله نحوه ایجاد فتق دیسک کمر، روش تشخیص دیسک کمر و گزینه های درمانی جراحی و غیرجراحی موجود را بررسی می کند.

نحوه ایجاد فتق دیسک کمر

یک حلقه بیرونی سخت به نام آنولوس از ژل داخل دیسک   محافظت می کند که به عنوان نوکلئوس پالپوزوس شناخته می شود.

به دلیل پیری و فرسودگی بدن، دیسک‌ها مقداری مایع را از دست می‌دهند که آن‌ها را انعطاف‌ ناپذیر و اسفنجی می‌کند. در نتیجه، دیسک ها صاف تر و سخت تر می شوند. این فرآیند – که به عنوان انحطاط دیسک شناخته می شود –  از همان اوایل زندگی شروع می شود و اغلب در آزمایشات تصویربرداری در اوایل بزرگسالی خود را نشان می دهد.

هنگامی که فشار یا استرس بر ستون فقرات وارد می شود، حلقه بیرونی دیسک ممکن است برآمده شود ، ترک بخورد یا پاره شود. اگر این موضوع در قسمت تحتانی کمر اتفاق بیفتد، بیرون زدگی دیسک ممکن است به ریشه عصب نخاعی نزدیک فشار وارد کند. یا مواد التهابی از داخل ممکن است عصب را تحریک کند. نتیجه، ایجاد درد در باسن و پایین پا است.

ممکن است پزشک به فردی که دچار فتق دیسک است، بگوید که بیماری دژنراتیو دیسک منجر به فتق دیسک کمر شده است. این اصطلاح می تواند هشدار دهنده و گمراه کننده باشد. بیماری دژنراتیو دیسک به خودی خود یک بیماری پیشرونده نیست و همیشه باعث مشکلات مزمن یا مداوم نمی شود.

علائم کوتاه مدت

در حالی که فتق دیسک کمر می تواند بسیار دردناک باشد، اما برای اکثر افراد این علائم طولانی مدت نیستند. حدود 90 درصد از افرادی که فتق دیسک کمر را تجربه می کنند، شش هفته بعد هیچ علامتی نخواهند داشت، حتی اگر درمان دارویی نداشته باشند.

کارشناسان بر این باورند که علائم فتق دیسک کمر ممکن است به سه دلیل خود به خود برطرف شود:

• بدن به عنوان یک ماده خارجی به فتق حمله می کند و اندازه ماده فتق را کوچک می کند و میزان پروتئین های التهابی نزدیک ریشه عصبی را کاهش می دهد.
• .با گذشت زمان مقداری از آب داخل دیسک جذب بدن شده و باعث جمع شدن دیسک می‌شود. دیسک کوچکتر کمتر باعث تحریک می شود.
• تمرینات اکستنشن کمر ممکن است ناحیه فتق را از دیسک های ستون فقرات دور کند. اینکه آیا ورزش می تواند این امر را محقق کند یا خیر، موضوع بحث در جامعه پزشکی است.

تصور می شود که علائم بهتر می‌شوند. مواد کوچکتر، تحریک کمتری می‌دهند.

فتق دیسک کمر معمولاً زمانی که دردناک می‌شود توجه را به خود جلب می‌کند. تحقیقات پزشکی نشان داده است که خیلی افراد دچار فتق دیسک کمر در ستون فقرات کمری خود می‌شوند. اما هیچ درد یا علائم دیگری وجود ندارد.

به همین دلیل است که باید در تشخیص دقت شود. فتق دیسک کمر باعث این مشکل می‌شود.

سایر شرایط برای فتق دیسک: دیسک لغزنده، دیسک پاره

فتق دیسک ممکن است با نام های زیادی مانند دیسک لغزنده یا پارگی یا برآمدگی دیسک شناخته شود. اصطلاح دیسک لیز خورده می‌تواند باعث سردرگمی شود. زیرا دیسک‌های ستون فقرات محکم به مهره‌ها چسبیده‌اند و نمی‌لغزند و حرکت نمی‌کنند. بلکه فقط مواد ژل مانند درونی دیسک از داخل «لغزش» می‌کنند.

یکی دیگر از اصطلاحات رایج برای فتق دیسک، فشار روی عصب است. این اصطلاح تأثیری را که مواد بیرون زده از  دیسک بر روی عصب مجاور می‌گذارد را توصیف می‌کند.

فتق دیسک کمر نیز ممکن است با اشاره به علائم اصلی آن، مانند سیاتیک، که به دلیل نشت مواد دیسک بر روی عصب سیاتیک بزرگ ایجاد می شود، توصیف شود. هنگامی که یک ریشه عصبی در قسمت تحتانی کمر که به عصب سیاتیک بزرگ می‌رسد تحریک می‌شود، درد و علائم ممکن است در طول مسیر عصب سیاتیک به پایین پشت ساق پا و پا و انگشتان پا کشیده شود.

سیاتیک همچنین ممکن است با اصطلاح پزشکی اصلی آن، رادیکولوپاتی، شناخته شود.

تومور ستون فقرات معمولاً هیچ علامتی ندارد. اما در حالی که برخی از تومورهای ستون فقرات فاقد علامتند، اکثر آنها در نهایت منجر به کمردرد می شوند. همچنین می توانند باعث نقص عصبی مانند بی حسی یا ضعف شوند. علائم تومور نخاعی بر اساس محل قرارگیری تومور و سرطانی بودن یا نبودن آن می تواند بسیار متفاوت باشد.

درد ناشی از تومور ستون فقرات

نوع درد این تومور ممکن است شبیه یک یا چند مورد از موارد زیر باشد:

• درد قسمت بالایی یا وسط کمر: در حالی که بیشتر دردهای ستون فقرات در قسمت پایین کمر یا گردن قرار دارند. اما درد ناشی از تومور ستون فقرات بیشتر در قسمت بالایی یا میانی کمر احساس می شود. حدود 70 درصد تومورهای ستون فقرات در ستون فقرات قفسه سینه قرار دارند.
• احساس درد عمیق: درد تومور ستون فقرات ممکن است به جای احساس درد در سطح یا پوست، مانند یک درد یا ناراحتی در عمق پشت احساس شود.
• درد شدید یا شوک مانند: درد ناشی از تومور نخاعی ممکن است به یک ناحیه خاص در پشت محدود شود، یا ممکن است در امتداد ریشه عصبی (درد رادیکولار) یا نخاع (درد میلوپاتیک) حرکت کند. درد شوک مانند می تواند به قفسه سینه، شکم، پا(های) یا بازو(ها) تابیده شود.
• هنگام شب: این نوع احساس بدتری نسبت به روز دارد. درد این تومور معمولاً با اجتناب از استراحت یا فعالیت کاهش نمی یابد و ممکن است در شب تشدید شود و باعث اختلال در خواب شود.
• صبح هنگام بیدار شدن از خواب بدتر می شود. برای برخی از افراد، کمردرد مرتبط با تومور ستون فقرات ممکن است در بدترین حالت خود هنگام بیدار شدن از خواب در صبح باشد.
• با لمس بدتر می شود. هنگامی که این تومور یا ناحیه مجاور لمس می شود یا تحت فشار قرار می گیرد، مانند هنگام فعالیت شدید، درد ممکن است شعله ور یا تشدید شود.
• کمردرد یا گردن درد. حدود 20 درصد تومورهای ستون فقرات در ستون فقرات کمری (کمر) و حدود 10 درصد در ستون فقرات گردنی (گردن) هستند.

علائم پرچم قرمز همراه با کمردرد

• زمانی که کمردرد با یک یا چند مورد از علائم زیر همراه باشد، نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.
• کاهش اشتها
• کاهش وزن برنامه ریزی نشده
• حالت تهوع یا استفراغ
• تب، لرز، یا لرزش

این علائم می تواند نشان دهنده سرطان یا بیماری جدی دیگری باشد.

نقایص عصبی ناشی

هنگامی یک تومور نخاعی به اندازه کافی بزرگ شده که طناب نخاعی یا ریشه عصبی را فشرده کند. در این حالت نقص عصبی ممکن است رخ دهد. مثال ها عبارتند از:

• رادیکولوپاتی: هنگامی که یک یا چند ریشه عصبی فشرده یا ملتهب می‌شوند، سوزن سوزن شدن، بی حسی و یا ضعف می‌تواند به قفسه سینه، شکم، پاها یا بازوها منتقل می‌شود. این علائم می تواند بر اساس محل تومور در ستون فقرات متفاوت باشد. تومور ستون فقرات قفسه سینه بیشتر احتمال دارد علائم را به قفسه سینه یا شکم ارجاع دهد، در حالی که تومور ستون فقرات کمری به احتمال زیاد علائم را به پاها منتشر می کند.
• میلوپاتی: هنگامی که نخاع فشرده یا ملتهب می شود، نقایص عصبی ممکن است در هر نقطه از بدن در سطح یا پایین تر از محل فشار بر نخاع تجربه شود. به عنوان مثال، بی حسی یا ضعف می تواند به هر دو پا وارد شود و هماهنگی برای راه رفتن را کاهش دهد.
• سندرم دم اسب: وقتی دم اسب، دسته‌ای از ریشه‌های عصبی که از نخاع پایین می‌آیند، در ستون فقرات کمری فشرده می‌شود، باعث نقص‌های عصبی متعددی در زیر سطح فشار می‌شود. مانند بی‌حسی یا گزگز در ناحیه زین، داخل ران‌ها، اندام تناسلی، و باسن، اختلال در راه رفتن، و یا از دست دادن کنترل روده و یا مثانه.

جراحی ستون فقرات با تکنیک میکرودیسککتومی، یک جراحی است که در سراسر دنیا بع صورت  گسترده  انجام می‌شود، این عمل موفقیت نسبتاً بالایی دارد. به‌ویژه در تسکین درد پای بیمارانی که علائم سیاتیک دارند. بیماران معمولاً می توانند نسبتاً سریع به سطح عادی فعالیت بازگردند.

میزان موفقیت میکرودیسککتومی

میزان موفقیت برای جراحی ستون فقرات با تکنیک میکرودیسکتومی به طور کلی بالا است. با یک مطالعه پزشکی گسترده که نتایج خوب یا عالی را نشان میدهند، به طور کلی برای 84٪ از افرادی که این روش را انجام می دهند موفقیت آمیز بوده است.

مطالعات پزشکی به برخی از مزایای جراحی در مقایسه با درمان غیرجراحی اشاره می‌کند. اگرچه این تفاوت با گذشت زمان در موارد خاص کاهش می‌یابد. یک مطالعه بزرگ نشان داد که افرادی که برای فتق دیسک کمر تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند نسبت به افرادی که عمل جراحی انجام نداده‌اند تا دو سال بهبود بیشتری در علائم داشتند.

عود فتق دیسک

برآوردها متفاوت است. اما بین 1٪ تا 20٪ از افرادی که میکرودیسککتومی انجام می دهند، در برخی مواقع دچار فتق دیسک دیگری می شوند.

فتق دیسک اضافی ممکن است بلافاصله پس از جراحی کمر یا سال‌ها بعد اتفاق بیفتد. اگرچه در سه ماه اول پس از جراحی شایع‌تر است. اگر دیسک مجدداً فتق کرد، میکرودیسککتومی اصلاحی معمولاً به اندازه عمل اول موفقیت آمیز خواهد بود. با این حال، پس از عود، بیمار در معرض خطر بیشتری برای عود مجدد قرار دارد.

برای بیماران مبتلا به عودهای متعدد دیسک، فیوژن ستون فقرات ممکن است برای جلوگیری از عود بیشتر توصیه شود. برداشتن کل دیسک  رایج ترین راه برای اطمینان از این است که دیگر فتق دیسک ایجاد نمی شود

اگر مفصل فاست خلفی آسیب نبیند و سایر معیارها رعایت شود، جایگزینی دیسک مصنوعی در نظر گرفته می شود. دیسک مشکل دار را برداشته و با دیسک مصنوعی جایگزین می کنند.

پس از جراحی میکرودیسککتومی ستون فقرات، یک برنامه تمرینی کششی، تقویتی و هوازی برای کمک به جلوگیری از عود کمردرد یا فتق دیسک توصیه می شود.

خطرات و عوارض بالقوه میکرودیسککتومی

مانند هر نوع جراحی ستون فقرات، چندین خطر و عوارض مرتبط با میکرودیسککتومی وجود دارد.

پارگی دورال (نشت مایع مغزی نخاعی) در حدود 1 تا 7 درصد از جراحی‌های میکرودیسککتومی رخ می‌دهد. این نشت نتایج جراحی را تغییر نمی‌دهد. اما ممکن است از بیمار خواسته شود تا یک تا دو روز پس از جراحی دراز بکشد.

سایر خطرات و عوارض شامل موارد زیر است:

• آسیب ریشه عصبی
• بی اختیاری روده/مثانه
• خون ریزی
• عفونت
• تجمع احتمالی مایع در ریه ها که ممکن است منجر به پنومونی شود
• ترومبوز ورید عمقی، که زمانی رخ می دهد که لخته های خون در پا ایجاد شود
• دردی که بعد از جراحی ادامه دارد

عوارض فوق برای جراحی ستون فقرات میکرودیسککتومی شایع نیستند.

کمر‌درد شدید برای افرادی که به آن مبتلا هستند در برخی مواقع ممکن است نشانه سرطان ستون فقرات باشد. البته بیشتر کمردردها با سرطان یا تومورها ارتباطی ندارند، بررسی آن ممکن و مهم است.این مقاله توضیح می دهد که چه زمانی کمر درد ممکن است مربوط به تومور ستون فقرات باشد، چگونه می توان تشخیص دقیق داد و چه مواردی را باید برای گزینه های درمانی در نظر گرفت.

انواع تومورهای ستون فقرات

تومور نخاعی رشد غیر طبیعی سلول ها در ستون فقرات است. این تومورها ممکن است سرطانی (بدخیم) یا غیر سرطانی (خوش خیم) باشند. تومور سرطانی از سلول‌های غیرطبیعی تشکیل شده است. این سلولها به تقسیم غیرقابل کنترل ادامه می‌دهند. پتانسیل انتشار از طریق خون یا سیستم لنفاوی را دارند.

• تومورهای اولیه از ستون فقرات منشا می گیرند. در حالی که بیشتر تومورهای اولیه غیر سرطانی هستند، برخی سرطانی هستند.
• تومورهای ثانویه که تومورهای متاستاتیک نیز نامیده می شوند، از قسمت دیگری از بدن به ستون فقرات گسترش یافته اند. تومورهای متاستاتیک سرطانی هستند. حدود 90 درصد از تومورهای ستون فقرات تشخیص داده شده متاستاتیک هستند.

تومورهای نخاعی را می‌توان بر اساس اینکه آیا خارج از نخاع (اکسترادورال)، داخل پوشش محافظ نخاع (داخل دورال-اکسترامدولاری)، یا درون خود نخاع (اینترامدولاری) قرار دارند، طبقه‌بندی کرد.

علائم سرطان ستون فقرات

زمانی که کمر‌درد شدید، ناشی از تومور سرطانی ستون فقرات باشد، معمولاً:

• به تدریج شروع می شود و با گذشت زمان بدتر می شود
• با استراحت بهبود نمی یابد و ممکن است در شب تشدید شود
• به صورت درد تیز یا شوک مانند در قسمت فوقانی یا پایین کمر شعله ور می شود که ممکن است به پاها، قفسه سینه یا سایر نقاط بدن نیز برود.

علائم و نشانه های دیگری که به طور بالقوه می تواند نشان دهنده منشا کمر درد ناشی از سرطان باشد عبارتند از کاهش وزن بدون رژیم غذایی،حالت تهوع، تب، لرز یا سایر علائم نگران کننده.

تومورهای ستون فقرات ممکن است باعث کمر درد شوند:

• گسترش و یا ضعیف شدن استخوان
• باعث شکستگی آسان مهره ها می شود
• فشار روی طناب نخاعی و یا ریشه های عصبی نخاعی

عوامل دیگری مانند بی ثباتی ستون فقرات نیز ممکن است در ایجاد تومورهای ستون فقرات که باعث کمر درد می شوند، دخیل باشند.

سیر یک تومور سرطانی

احتمال بروز سرطان با افزایش سن بیشتر است. افرادی که سنشان بالاتر از 50 سال است یا قبلاً سرطان داشته‌اند، در معرض افزایش خطر ابتلا به تومور سرطانی ستون فقرات هستند.

سرعت رشد تومور سرطانی ستون فقرات بسته به نوع آن متفاوت است. تومور ممکن است نسبتا کوچک باشد. در ستون فقرات وجود داشته باشد. یا ممکن است قبلاً از طریق خون یا لنف، مایع که در سراسر بدن حرکت می کند، از ناحیه دیگری از بدن پخش شده باشد. تومور سرطانی درمان نشده ستون فقرات احتمالاً به رشد خود ادامه می دهد و ممکن است تهدید کننده زندگی باشد.

گزینه‌های درمانی برای سرطان ستون فقرات ممکن است شامل پرتودرمانی، شیمی درمانی، ایمونوتراپی و یا برداشتن تومور با جراحی باشد. در مواردی که بیمار بعید است جراحی را به خوبی تحمل کند یا سرطان پیشرفته داشته باشد، ممکن است به جای برداشتن تومور، مراقبت های تسکینی برای کاهش درد و راحت ماندن تا حد امکان ارائه شود.

مراجعه به متخصص ستون فقرات

هنگامی که کمر درد غیرقابل توضیح برای چند هفته با وجود استراحت و یا مراقبت از خود ادامه می یابد، معمولاً توصیه می شود برای ارزیابی پزشکی به پزشک مراجعه کنید. کمر درد شدیدی که در فعالیت‌های روزانه اختلال ایجاد می‌کند، یا هر کمردردی که با علائم قرمز مانند تهوع یا کاهش وزن همراه باشد، نیاز به ارزیابی پزشکی فوری دارد. برای افرادی که در حال حاضر یا قبلاً سرطان داشته اند، هر گونه کمر درد جدید باید فوراً توسط پزشک ارزیابی شود.

همچنین لازم به ذکر است که کمر درد به ندرت سرطانی می شود. تشخیص دقیق کمر توسط متخصص، اولین قدم مهم به سمت یافتن یک برنامه درمانی موثر است.

دژنراتیو دیسک به بیماری در ستون فقرات کمری یا کمر به سندرمی اطلاق می شود. در این بیماری ساییدگی و پارگی دیسک ستون فقرات ناشی از افزایش سن باعث کمردرد می شود.

ساختار دیسک کمر

دیسک‌های بین مهره‌ای ساختارهای فیبری و سختی هستند که به عنوان رباط بین مهره‌ها عمل می‌کنند. این دیسک ها فشار را جذب و برای ستون فقرات بالشتکی ایجاد می‌کنند. آنها انعطاف‌پذیر و در عین حال به اندازه کافی محکم هستند تا حرکت‌هایی مانند خم شدن به جلو، عقب و پهلو به پهلو را تسهیل کنند.

علیرغم آنچه از نام آن پیداست، بیماری دژنراتیو دیسک کمر یک بیماری واقعی در نظر گرفته نمی شود. بلکه شرایطی است که با افزایش سن و گذر زمان در برخی افراد ایجاد می شود. دیسک‌ کمر به طور طبیعی با استفاده و افزایش سن سفت و همه افراد دچار انحطاط دیسک می‌شوند. بیماری دژنراتیو دیسک کمر فقط به وضعیت انحطاط دردناک دیسک اشاره دارد. در این حالت با تثبیت تدریجی ستون فقرات، کاهش علائم غیر معمول نیست.

آرایش دیسک‌های بین مهره ای

دیسک بین مهره ای از سه بخش اصلی تشکیل شده است:

1. فیبروز حلقوی
   قسمت بیرونی دیسک کمر از حلقه های متحدالمرکز کلاژن تشکیل شده است. این کلاژن ها با حرکت ستون فقرات پیچ خورده و خم می شوند.
2. نوکلئوس پالپوزوس
   فضای داخلی دیسک مخلوطی ژل مانند از آب و پروتئین است که باعث ایجاد بالشتک بین بدنه های مهره می شود.
3. صفحات انتهایی غضروفی
   بین دیسک کمر و هر جسم مهره ای یک صفحه انتهایی ساخته شده از غضروف قرار دارد. این صفحه دیسک کمر را به مهره ها متصل می کند. صفحه دیسک به عنوان دروازه بان عمل می کند و جریان اکسیژن و مواد مغذی را به فضای دیسک کنترل می کند.

ریشه های عصبی و رگ های خونی فقط به بیرونی ترین ناحیه دیسک های ستون فقرات نفوذ می کنند، به این معنی که دیسک ها توانایی ترمیم و عصب دهی کمی دارند. دیسک ها عمدتاً از انتشار سلول های خونی از طریق صفحات انتهایی تغذیه می شوند.

دیسک تحلیل رفته با کاهش قابل توجهی در هیدراتاسیون مشخص می‌شود. باعث می شود دیسک کمر انعطاف ناپذیر، کوچکتر و مستعد پارگی در قسمت بیرونی باشد. هنگامی که یک دیسک تحلیل می‌رود، می‌تواند .

ساختار و مکانیک ستون فقرات کمری، را تغییر دهد.

بیماری دژنراتیو دیسک چیست؟

بیماری دژنراتیو دیسک زمانی است که تغییرات طبیعی که در دیسک های ستون فقرات شما اتفاق می افتد باعث درد می شود. علیرغم نامش، این وضعیت در واقع یک بیماری نیست. دیسک دژنراتیو وضعیتی است که به مرور زمان در اثر صدمات، ورزش، فعالیت های روزانه یا خشک شدن و کوچک شدن دیسک ستون فقرات ایجاد می شود.

دیسک های ستون فقرات چیست؟

این ساختار مانند ضربه گیر بین مهره ها یا استخوان های ستون فقرات شما هستند. آنها به کمر شما کمک می کنند تا انعطاف پذیر بماند تا بتوانید خم شوید و بپیچید. با افزایش سن، آنها می توانند نشانه هایی از ساییدگی و پارگی را نشان دهند. آنها شروع به شکستن می کنند و ممکن است به خوبی کار نکنند.

تقریباً دیسک‌های همه در طول زمان خراب می‌شوند، اما همه احساس درد نمی‌کنند. اگر دیسک های ستون فقرات فرسوده دلیل آسیب شما هستند، به بیماری دیسک دژنراتیو مبتلا هستید.

انواع بیماری دژنراتیو دیسک

انحطاط دیسک معمولاً در قسمت‌هایی از ستون فقرات که بیشترین حرکت را دارند ایجاد می‌شود: کمر یا گردن.

بیماری دژنراتیو دیسک کمر

کمر شما یا ستون فقرات کمری دارای پنج مهره است که بزرگترین استخوان های پشت شما هستند. پزشکان از آنها به عنوان L1 تا L5 یاد می کنند. دیسک های ستون فقرات هر یک از این مهره ها را جدا می کنند. حدود 90 درصد از مشکلات دیسک ناشی از بیماری دژنراتیو دیسک در پایین ترین قسمت های ستون فقرات کمری شما اتفاق می افتد.

عوامل خطر بیماری دژنراتیو دیسک

تعدادی از چیزها خطر انحطاط دیسک را افزایش می دهد. برخی از آنها را می توان اجتناب کرد، در حالی که برخی دیگر نمی توانند.

پیری

با بالا رفتن سن، دیسک های شما شروع به تخریب می کنند. برخی از کارشناسان تخمین می زنند که از هر 10 نفر حدود 9 نفر تا سن 60 سالگی علائم انحطاط دیسک را نشان می دهند. اما این طبیعی است و همیشه باعث درد یا علائم دیگر نمی شود. اگر علائمی دارید، احتمالاً به بیماری دژنراتیو دیسک مبتلا هستید.

چاقی

چندین مطالعه اضافه وزن را با آسیب ستون فقرات، از جمله بیماری دژنراتیو دیسک مرتبط دانسته اند. اضافه وزن به تمام قسمت های ستون فقرات شما فشار وارد می کند. اگر چاقی دارید و بیشتر وزن خود را در وسط خود حمل می کنید، خطر ابتلا به بیماری دژنراتیو دیسک ممکن است بالا باشد.

سنگین کردن و کارهای دستی

برخی تحقیقات نشان می‌دهد که مشاغلی که در آن‌ها مجبور به انجام کارهای سنگین سنگین هستید، ممکن است خطر انحطاط دیسک را افزایش دهند.

سابقه خانوادگی

آیا یکی از والدین شما یا هر دوی آنها بیماری دژنراتیو دیسک داشتند؟ اگر چنین است، ممکن است در معرض خطر بیشتری باشید زیرا ممکن است در خانواده ها ایجاد شود. دانشمندان ژن‌های زیادی را شناسایی کرده‌اند که ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهند.

بیماری دژنراتیو دیسک کمر و عوارض آن از قبیل پارگی دیواره دیسک، تضعیف مرکز دیسک، فروریزش هسته، تشکیل خار استخوان، و غیره می باشد. اما دژنراتیو دیسک کمر یکی از شایع ترین علل کمردرد، گردن درد و همچنین یکی از مشکلاتی است که ممکن است یک روز هر انسانی را درگیر کند.

به عبارت ساده، بیماری دژنراتیو دیسک به علائم کمردرد یا گردن درد ناشی از ساییدگی و پارگی دیسک‌های ستون فقرات اشاره دارد. در برخی موارد، بیماری دژنراتیو دیسک باعث ضعف، بی‌حسی، و درد شدید تیرکشنده در بازوها یا پاها (درد رادیکولار) می‌شود. بیماری دژنراتیو دیسک معمولاً شامل یک درد مزمن با شدت کم، همراه با دوره‌های متناوب درد شدیدتر است.

انحطاط دردناک دیسک در گردن (ستون فقرات گردنی) و قسمت پایین کمر (کمر) شایع است. این نواحی از ستون فقرات بیشترین تحرک و استرس را متحمل می شوند و بیشتر مستعد تخریب دیسک هستند.

بیماری دژنراتیو دیسک کمر نام اشتباهی است

اصطلاح دژنراتیو به طور قابل درک به این معنی است که علائم با افزایش سن بدتر می‌شوند. با این حال، این اصطلاح به علائم اشاره نمی‌کند، بلکه فرآیند تحلیل رفتن دیسک در طول زمان را توصیف می‌کند.

علیرغم آنچه از نام آن پیداست، بیماری دژنراتیو دیسک یک بیماری نیست، بلکه وضعیتی است که در آن ساییدگی و پارگی طبیعی و مرتبط با افزایش سن روی دیسک باعث درد، بی‌ثباتی و سایر علائم می‌شود. این وضعیت معمولاً منجر به ناتوانی طولانی مدت نمی‌شود و بیشتر موارد را می‌توان با استفاده از روش‌های درمانی غیر جراحی درمان کرد.

به عقیده پزشکان کلینیک درد مهرگان، درست است که دژنراسیون دیسک احتمالاً در طول زمان پیشرفت می‌کند، درد ناشی از بیماری دژنراتیو دیسک کمر معمولا بدتر نمی‌شود و در واقع معمولاً با گذشت  زمان کافی احساس بهتری پیدا می‌کند. نظریه آبشار دژنراتیو نحوه عملکرد این فرآیند را توضیح می‌دهد.

انحطاط دیسک بخش طبیعی گذر سن است و با گذشت زمان همه انسانها تغییراتی را در دیسک‌های خود نشان می دهند. با این حال، یک دیسک تحلیل رفته همیشه باعث ایجاد علائم نمی‌شود. در واقع، بیماری دژنراتیو دیسک در ماهیت و شدت آن کاملاً متغیر است.

به گفته دکتر مجید نجفی این مقاله اطلاعات بسیاری را  در مورد جنبه‌های بیماری دژنراتیو دیسک بر اساس اصول پذیرفته شده ارائه می‌کند، مانند اینکه چگونه دیسک تحلیل رفته باعث ایجاپ درد و علائم می‌شود  و درمان‌های رایج آن کدام است‌.

پزشکان مخالف هستند

در ادبیات پزشکی در مورد اینکه چه چیزی تشخیص بیماری دژنراتیو دیسک کمر را مسجل می‌کند و چه چیزی جزو تشخیص نیست، اتفاق نظر کمی وجود دارد. این عدم توافق ممکن است به دلیل ماهیت بیماری باشد که باعث ایجاد علائم در طی سالیان متمادی می‌شود و ردیابی علائم را دشوار می‌کند.

مهم است که توجه داشته باشید که تحلیل رفتن دیسک می تواند منجر به  شروع شرایط بیمار گونه ستون فقرات شود. از عوارض بیماری دژنراتیو دیسک موارد ذیل بسیار پر اهمیت هستند:

• تنگی نخاع، نوعی انحطاط ستون فقرات که منجر به تحت فشار قرار گرفتن ریشه عصبی یا نخاع می شود.
• استئوآرتریت در ستون فقرات، تغییرات در مفاصل فاست در پشت ستون فقرات که در نتیجه انحطاط رخ می دهد.
• اسپوندیلولیستزیس، که در آن یک مهره به دلیل دژنراسیون مفصل فاست روی دیگری به جلو می لغزد.
• اسکولیوز، که در آن دیسک‌ها به‌صورت کج تحلیل می‌روند و «منحنی» می‌تواند در طول زمان ایجاد شود.