دسته بندی ها: زانو درد

طب‌فیزیکی و توانبخشی (PM&R)

طب‌فیزیکی و توانبخشی (PM&R)، همچنین به عنوان فیزیوتراپ شناخته می‌شود، یک تخصص پزشکی است که به دنبال ترویج بهبودی و توانبخشی بیمارانی است که دچار آسیب یا ناتوانی شده‌اند. فیزیوتراپها بیماران را به دنبال سکته مغزی یا آسیب مغزی یا نخاعی درمان می‌کنند. آنها همچنین درد حاد یا مزمن و صدمات اسکلتی عضلانی ناشی از زمین خوردن، ورزش و محل کار را تشخیص و درمان می‌کنند. بسیاری در درمان کمر و گردن درد تخصص دارند.

PM&R چیست؟

متخصصین طب‌فیزیکی و توانبخشی به درمان کل فرد می‌پردازند. آنها نیازهای جسمی، عاطفی و اجتماعی بیمار را در طول توانبخشی برطرف می‌کنند. متخصصان طب‌فیزیکی و توانبخشی یک تیم توانبخشی را هدایت می‌کنند که ممکن است شامل فیزیوتراپیست یا کاردرمانگر، آسیب شناس گفتار زبان، مددکار اجتماعی و مربیان ورزشی باشد.
پزشکان PM&R در کلینیک‌ها، بیمارستان‌ها و مراکز توانبخشی کار می کنند.

چگونه طب‌فیزیکی و توانبخشی می‌تواند به من کمک کند؟

پزشکان PM&R می‌توانند به بیماران مبتلا به بیماری مزمن، درد یا ناتوانی کمک کنند تا به سمت عملکرد مطلوب پیشرفت کنند. توانبخشی شامل استفاده از عوامل فیزیکی و تمرینات درمانی برای کمک به بیماران است:

  • کاهش درد
  • بهبود کیفیت زندگی
  • بهبودی از نقص موقت یا شدید
  • نحوه استفاده از وسایل کمکی، مانند بریس، ویلچر، و واکر را بیاموزید.

 

طب‌فیزیکی و توانبخشی

طب‌فیزیکی و توانبخشی

مدیریت پزشکی

پزشکان طب‌فیزیکی و توانبخشی برای درمان و کنترل درد حاد یا مزمن با داروها و رویکردهای کل نگر که شامل تمرکز حواس، یوگا، پیلاتس، سوزن خشک و رژیم های غذایی ضد التهابی هستند، آموزش دیده اند.
درد حاد ارتباط مستقیمی با آسیب بافتی دارد و منشأ آشکاری دارد. درد مزمن، که منشا آن را می توان به سختی مشخص کرد، پایدار است و می‌تواند ماه ها ادامه داشته باشد. در برخی موارد مغز حتی پس از بهبودی آسیب به دریافت سیگنال‌های درد ادامه می‌دهد. درد مزمن نیز اغلب در شرایط مداوم مانند آرتریت یا سرطان وجود دارد.

  • خودمراقبتی: بیماران می‌توانند با استفاده از وضعیت صحیح، با قرار دادن ستون فقرات خود در یک راستا، و با انجام فیزیوتراپی یا یک برنامه ورزشی منظم از کمر خود محافظت کنند. وقتی درد دارید، باید شیوه برخوردتان با فعالیت‌های روزانه را تغییر دهید. ممکن است لازم باشد فضای کاری و عادات روزانه ایستادن، نشستن و خواب خود را اصلاح کنید. همچنین ممکن است لازم باشد روش‌های مناسب برای بلند کردن و خم شدن را بیاموزید.

 

  • الکترومیوگرام (EMG) و مطالعات هدایت عصبی: این آزمایش‌ها فعالیت الکتریکی عضلات و اعصاب بدن، معمولاً به بازو یا پا را اندازه‌گیری می‌کنند. این آزمایش‌ها می‌توانند به شناسایی یک وضعیت عصبی یا عضلانی مانند سندرم تونل کارپال، عصب نخاعی تحت فشار، نوروپاتی محیطی، میوزیت یا ALS کمک کنند. وجود یا عدم وجود آسیب می‌تواند در تعیین درمان بیشتر مفید باشد.
  • بریس ها: پوشیدن بریس پشت یا گردن ممکن است در زمانی که عضلات در حال تقویت شدن پس از جراحی یا آسیب هستند توصیه شود. بریس می تواند اسپاسم و درد عضلانی را کاهش دهد و همچنین به بی‌حرکت کردن ستون فقرات در طول فرآیند بهبودی کمک کند.

مطالعه کنید: فیزیوتراپی (PT)

تزریق و روش‌ طب‌فیزیکی و توانبخشی

پزشکان طب‌فیزیکی و توانبخشی انواع آزمایش‌ها و درمان‌های کم تهاجمی را برای کمک به بهبودی بیماران از شرایط دردناک انجام می‌دهند. این  روش‌ها شامل:

تزریق استروئید اپیدورال (ESI):

درمان شامل تزریق کورتیکواستروئید و داروهای بی حس کننده به طور مستقیم در فضای اطراف اعصاب نخاعی است. اشعه ایکس برای کمک به هدایت سوزن به محل صحیح استفاده می‌شود. تسکین درد ممکن است یک هفته تا یک سال طول بکشد. هدف این است که شما را قادر به کار کردن، از سرگیری فعالیت‌های روزانه و انجام فیزیوتراپی کنید.

تزریق مفصل فاست:

این درمان شامل تزریق یک کورتیکواستروئید و داروهای بی‌حس کننده به مفصل فاست دردناک در پشت یا گردن است. تزریق می تواند التهاب و درد را تسکین دهد. همچنین می تواند به عنوان یک آزمایش تشخیصی برای تعیین اینکه کدام مفصل باعث درد می شود استفاده شود.

تزریقات مفصلی:

در طی این روش، داروهای کورتیکواستروئید و بی حس کننده به زانو، لگن، مچ پا، شانه، آرنج یا دست تزریق می‌شود. این تزریق احتمالاً باعث کاهش موقت درد می‌شود که می‌تواند شما را قادر به کار، از سرگیری فعالیت‌های روزانه و انجام فیزیوتراپی کند.

تزریق مفصل ساکروایلیاک (SI):

در طی این روش پزشک یک داروی کورتیکواستروئید و بی‌حس کننده را به مفصل بزرگ در ناحیه کمر و باسن تزریق می‌کند. این تزریق درد را تسکین می‌دهد و به تشخیص اینکه آیا مفصل SI باعث درد شما می‌شود یا اینکه درد از محل دیگری منشأ می گیرد کمک می‌کند.

تزریق بلوک عصبی:

این روش برای تعیین اینکه آیا درد شما از یک عصب یا مفصل است استفاده می‌شود. تزریق ماده بی‌حسی روی گیرنده درد یا نزدیک آن انجام می‌شود. طی چند ساعت آینده، بیماران تسکین درد خود را حس می‌کنند. اگر بلوک موفقیت آمیز باشد، ممکن است ابلیشن با فرکانس رادیویی توصیه شود.

فرسایش با فرکانس رادیویی (ریزوتومی):

اگر بلوک عصبی موفقی داشته باشید، این روش ممکن است توصیه شود. پزشک یک جریان فرکانس رادیویی را برای سوزاندن اعصاب حسی اطراف مفصل دردناک اعمال می‌کند و از رسیدن سیگنال های درد به مغز جلوگیری می‌کند. مزایای مورد انتظار فرسایش با فرکانس رادیویی شامل تسکین درد است که ممکن است از 6 ماه تا بیش از 2 سال، به شما امکان می‌دهد راحت کار کنید و در فعالیت‌های روزانه شرکت کنید.

آزمایش محرک طناب نخاعی:

این آزمایش شامل قرار دادن موقت الکترودهایی است که پالس‌های الکتریکی را به نخاع می‌رساند. الکترودها به دستگاه کوچکی که شبیه ضربان ساز است وصل می‌شوند. اگر پالس‌های الکتریکی با موفقیت سیگنال‌های درد را نادیده بگیرند و در نتیجه درد را کاهش دهند، آزمایش موفقیت آمیز تلقی می‌شود. سپس الکترودها و دستگاه محرک را می‌توان با جراحی کاشت.

طب‌فیزیکی و توانبخشی

تماشا کنید: رضایت بیماران پس از تزریق داخل مفصلی

پزشکان روانپزشکی درمان را بر اساس ارزیابی کامل تاریخچه پزشکی بیمار یا گزارش‌های عصبی، اشعه ایکس و آزمایش‌های آزمایشگاهی برنامه ریزی می‌کنند. آنها می‌توانند از الکترومیوگرافی (EMG) و آزمایش‌های هدایت عصبی برای ارزیابی عملکرد عصب و عضله استفاده کنند. درمان طب‌فیزیکی و توانبخشی ممکن است شامل هر ترکیبی از موارد زیر باشد: دارو، فیزیوتراپی، کاردرمانی، ماساژ، ورزش، تزریق ستون فقرات و موارد دیگر.
در هماهنگی با تیم طب‌فیزیکی و توانبخشی، هدف بهبود عملکرد در فعالیت‌های روزانه است. پیشرفت شما به دقت پیگیری می‌شود تا زمانی که علائم شما برطرف شود یا تثبیت شود. در برخی موارد، علائم پیشرفت می‌کنند، که نشان می‌دهد ممکن است جراحی مورد نیاز باشد. در این صورت، پزشک طب‌فیزیکی و توانبخشی شما می‌تواند شما را برای ارزیابی بیشتر به یک جراح ارجاع دهد.https://youtu.be/vXRr_c28JfE?si=kqTSlTVTnPV30nPz

فیزیوتراپی (PT)

فیزیوتراپی یک رویکرد غیرجراحی برای حفظ، بازیابی و بهبود سلامت کلی بدن است. تحرک بدون درد بسیار مهم است که شما استقلال فیزیکی، کسب درآمد و کیفیت زندگی خود هستید. فیزیوتراپیست می‌تواند به افراد کمک کند تا قدرت خود را بازیابند و پس از آسیب، بیماری یا جراحی بهبود یابند. PT حتی ممکن است به شما کمک کند تا از جراحی به طور کامل اجتناب کنید.

فیزیوتراپی چیست؟

فیزیوتراپیست‌ها (PTs) حرکات، نوع بدن و تعامل همه قسمت های بدن شما را ارزیابی می‌کنند. آنها درمان مقرون به صرفه ای را برای بهبود تحرک، تسکین درد و کاهش نیاز به جراحی و داروهای مخدر ارائه می‌دهند. PT به بیماران اجازه می‌دهد تا در یک برنامه بهبودی که برای نیازهای خاص آنها طراحی شده است شرکت کنند. تحقیقات نشان داده است که کم تحرکی عضلات حمایت کننده از ستون فقرات را ضعیف می‌کند. عدم تحرک همچنین می تواند بهبودی را طولانی کند یا حتی برخی از شرایط را بدتر کند. فیزیوتراپیست‌ها در تنظیمات مختلف و با ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی مختلف کار می‌کنند. برخی از PT در ستون فقرات یا توانبخشی عصبی مانند سکته مغزی، ضربه مغزی و پارکینسون تخصص دارند. مطالعه کنید: کلینیک فوق تخصصی فیزیوتراپی و طب فیزیکی <yoastmark class=  

فیزیوتراپی چگونه می‌تواند به من کمک کند؟

فیزیوتراپی می‌تواند به بازیابی عملکرد، تسکین درد و بهبود تحرک کمک کند. همچنین می‌تواند به کاهش استفاده از داروهای ضد درد کمک کند و به طور بالقوه به شما در جلوگیری از جراحی کمک کند. دریافت این کار به ندرت یک فعالیت غیرفعال است. مشارکت در بهبودی خود می‌تواند توانمند باشد. درمان‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

تمریناتی برای کشش و تقویت عضلات:

تمرینات برای هدف قرار دادن عضلات ضعیف و بازگرداندن آنها به عملکرد مناسب به صورت کنترل شده انجام می‌شود. تمرینات درمانی فعال مواد مغذی را به دیسک‌ها، ماهیچه‌ها، رباط‌ها و مفاصل می‌رسانند. ورزش شدت و طول دوره‌های احتمالی کمردرد و گردن در آینده را کاهش می‌دهد.  

درمان‌های دستی:

ماساژ، کشش، تحرک مفصل و کشش با هدف شل کردن عضلات منقبض و مفاصل محدود شده به منظور کاهش کمردرد، کاهش تورم و افزایش انعطاف‌پذیری است. درمانگران فیزیوتراپی از دستان خود برای اعمال فشار و دستکاری بافت‌ها در تلاش برای شل کردن عضلات سفت، شکستن بافت اسکار، کاهش اسپاسم عضلانی و بهبود عملکرد مفاصل استفاده می‌کنند.  

اولتراسوند درمانی:

امواج انرژی به عضلات و رباط‌های عمیق می‌رسد تا جریان خون در ناحیه آسیب دیده افزایش یابد. این به تسریع روند بهبود و کاهش درد با کاهش تورم و ادم کمک می‌کند. سونوگرافی با استفاده از اپلیکاتور به نام مبدل انجام می‌شود که روی پوست بیمار قرار می‌گیرد.  

تحریک الکتریکی:

در طول این درمان، سیگنال‌های الکتریکی از طریق پدهای چسبی که روی پوست قرار می‌گیرند به اعصاب و ماهیچه‌ها اعمال می‌شود. برای کاهش درد و تورم و همچنین برای تسهیل انقباضات عضلانی استفاده می‌شود. درمانگرها در فیزیوتراپی می‌توانند تنظیمات را طوری تنظیم کنند که شدت آن شدید یا ملایم باشد.  

کشش گردنی:

در حالی که بیمار به راحتی به پشت دراز کشیده است. یک دستگاه به آرامی گردن را می‌کشد. این کار فضاهای بین استخوان‌های ستون فقرات را باز می‌کند و به طور موقت فشار روی دیسک‌ها و اعصاب را کاهش می‌دهد.  

کشش کمر:

در حالی که بیمار به پشت یا شکم خوابیده است، یک دستگاه به آرامی ناحیه کمر را می‌کشد. این کار فضاهای بین استخوان‌های ستون فقرات را باز می‌کند و به طور موقت فشار روی دیسک‌ها و اعصاب را کاهش می‌دهد.  

تثبیت پویا:

این شکل از ورزش با فعال کردن عضلات شکم، ستون فقرات و عضلات گلوتئال، ثبات هسته عصبی عضلانی ستون فقرات را بهبود می‌بخشد. با تطبیق این عضلات با حرکات مختلف، یک برنامه خاص برای آسیب دیدگی برای بیمار ایجاد می‌شود.  

سوزن خشک:

سوزن‌های بسیار ریز از طریق پوست و در بافت‌های عمیق تر که نقاط ماشه ای برای درد هستند قرار می‌گیرند. سوزن باعث ایجاد ضایعه میکرو در بافت آسیب دیده می‌کند و نسبتاً بدون درد است. با کاهش تنش بافتی و بهبود جریان خون، فیزیولوژی ناحیه را عادی می‌کند. به آن سوزن “خشک” می گویند زیرا هیچ دارویی تزریق نمی‌شود.  

بریس ارتز:

فیزیوتراپیست نیاز شما را به تجهیزات ویژه، مانند بریس یا عصا و واکر را ارزیابی می کند. اگر در معرض خطر افتادن هستید. PT ممکن است تجهیزات ساده ای را توصیه کند تا خانه شما را به مکانی امن تر تبدیل کند.  

آموزش:

بهبود وضعیت بدن و مکانیک بدن در محل کار می‌تواند به جلوگیری از آسیب مجدد کمک کند. تکنیک‌های صحیح بلند کردن آموزش داده خواهد شد. پس از بررسی سابقه پزشکی شما، فیزیوتراپیست قدرت، دامنه حرکتی، تعادل، هماهنگی، وضعیت بدن و مکانیک بدن شما را ارزیابی می‌کند. آنها از شما سوالاتی در مورد محیط خانه یا محل کار و اهداف خاص شما خواهند پرسید. فیزیوتراپی یک برنامه درمانی منحصر به فرد برای شرایط شما ایجاد خواهد کرد. یک دستیار فیزیوتراپیست ممکن است در ارائه این برنامه شخصی کمک کند. هدف این است که عملکرد خود را در طول فعالیت های روزانه بهبود بخشید. پیشرفت شما به دقت پیگیری می‌شود و به پزشک ارجاع دهنده گزارش می‌شود.
 
در اولین قرار ملاقات، یک ارزیابی برای کمک به تعیین کمکی که ممکن است به آن نیاز داشته باشید، خواهید داشت.
 

سه روش اصلی که ممکن است فیزیوتراپیست استفاده کند عبارتند از:

 
آموزش و مشاوره
حرکت و ورزش
درمان دستی
گاهی ممکن است تکنیک های دیگری مانند طب سوزنی یا درمان اولتراسوند نیز امتحان شوند.

تزریق‌ کورتون چیست؟

تزریق‌ کورتون (استروئید) یک روش کم تهاجمی است که می‌تواند به طور موقت درد ناشی از یک مفصل ملتهب را تسکین دهد. علت درد مفاصل (آرتریت، آسیب، دژنراسیون) به خوبی شناخته نشده است. این روش دو هدف دارد. اول، می ‌توان از آن به عنوان یک آزمایش تشخیصی استفاده کرد تا ببیند آیا درد واقعاً از مفصل می‌آید یا خیر. دوم، می‌توان از آن به عنوان درمانی برای تسکین التهاب و درد ناشی از شرایط مختلف استفاده کرد.

تزریق‌کورتون داخل مفصلی چیست؟

تزریق‌ کورتون شامل یک کورتیکواستروئید (به عنوان مثال، تریامسینولون، متیل پردنیزولون، دگزامتازون) و یک عامل بی‌حس کننده (مانند لیدوکائین یا بوپیواکائین) است. داروها به مفصل دردناک، داخل کپسول مفصلی تزریق می‌شوند.

تزریق‌ کورتون می‌تواند التهاب را کاهش دهد و زمانی که مستقیماً در ناحیه دردناک تزریق شود می‌تواند مؤثر باشد. تسکین درد می‌تواند از روزها تا سال‌ها طول بکشد و به شما اجازه می‌دهد تا با فیزیوتراپی و یک برنامه ورزشی، وضعیت شما بهبود یابد.

تزریق‌ کورتون را می‌توان در مناطق زیر انجام داد:

  • مفاصل فاست ستون‌فقرات
  • مفصل ساکروایلیاک و دنبالچه
  • مفصل ران
  • شانه، آرنج و دست
  • زانو، مچ پا و پا

چه کسی کاندید تزریق کورتون است؟

اگر درد ناشی از التهاب مفصل دارید، ممکن است از تزریق‌ کورتون بهره‌مند شوید. به طور معمول، تزریق مفصل برای کسانی که به سایر درمان‌های محافظه کارانه مانند داروهای ضدالتهاب خوراکی، استراحت یا فیزیوتراپی پاسخ نمی‌دهند، توصیه می‌شود.

تزریق‌ کورتون که با استفاده از راهنمای فلوروسکوپی (اشعه ایکس) انجام می‌شود، نباید در افرادی که عفونت دارند، باردار هستند یا مشکلات خونریزی دارند انجام شود. تزریق ممکن است کمی سطح قند خون را در بیماران دیابتی افزایش دهد. همچنین ممکن است به طور موقت فشار خون یا فشار چشم را برای بیماران مبتلا به گلوکوم افزایش دهد. شما باید این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.

چه کسی این روش را انجام می‌دهد؟

انواع پزشکانی که تزریقات مفصلی را انجام می‌دهند عبارتند از: متخصص طب‌فیزیکی (PM&R)، رادیولوژیست، متخصص بیهوشی، متخصص مغز و اعصاب و جرا،

اقدامات قبل از درمان

پزشکی که این روش را انجام خواهد داد، تاریخچه پزشکی و مطالعات تصویربرداری قبلی شما را بررسی می‌کند تا بهترین مکان را برای تزریق برنامه ریزی کند. برای پرسیدن هرگونه سوالی که ممکن است در این قرار ملاقات داشته باشید آماده باشید.

بیمارانی که آسپرین یا داروهای رقیق کننده خون مصرف می‌کنند ممکن است نیاز به قطع مصرف آن چند روز قبل از عمل داشته باشند. هر دارویی را با پزشک خود در میان بگذارید، از جمله فردی که دارو را تجویز کرده و پزشکی که تزریق را انجام می‌دهد.

این روش معمولاً در مجموعه‌های ویژه سرپایی انجام می‌شود که به فلوروسکوپی دسترسی دارد. بهتراست که در روز تزریق، همراه داشته باشید و تنها نباشید.

در طول درمان چه اتفاقی می افتد؟

در زمان انجام عمل، از شما خواسته می‌شود که فرم‌های رضایت را امضا کنید، داروهایی را که در حال حاضر مصرف می‌کنید فهرست کنید و اگر به دارو حساسیت دارید. این روش ممکن است 15 تا 45 دقیقه طول بکشد و پس از آن یک دوره نقاهت طول بکشد.

مرحله 1: آماده کردن بیمار

بیمار روی تخت زیر اشعه ایکس دراز می‌کشد. از بی‌حسی موضعی برای بی‌حس کردن ناحیه درمان استفاده می‌شود، بنابراین ناراحتی در طول عمل به حداقل می‌رسد. بیمار در طول عمل بیدار و آگاه می‌ماند تا بازخورد خود را به پزشک ارائه دهد.

مرحله 2: وارد‌کردن سوزن در تزریق‌ کورتون

در این شیوه تزریق‌ کورتون با کمک فلوروسکوپ (اشعه ایکس ویژه)، پزشک یک سوزن توخالی را از طریق پوست و به ناحیه مسئول درد هدایت می‌کند. فلوروسکوپی به پزشک اجازه می‌دهد تا سوزن را در زمان واقعی بر روی مانیتور فلوروسکوپ تماشا کند تا اطمینان حاصل شود که سوزن به محل مورد نظر می‌رود. کنتراست ممکن است برای تایید محل صحیح سوزن تزریق شود. مقداری ناراحتی رخ می‌دهد، اما بیماران بیشتر از درد احساس فشار می‌کنند.

مرحله 3: تزریق دارو

هنگامی که سوزن به درستی قرار‌گرفت، داروهای بی‌حس کننده و کورتیکواستروئید به داخل کپسول مفصلی تزریق می‌شود. سپس سوزن برداشته می‌شود. بسته به محل درد ممکن است یک یا چند مفصل تزریق شود.

بعد از تزریق‌ کورتون چه اتفاقی می‌افتد؟

اکثر بیماران بلافاصله پس از عمل می‌توانند راه بروند. پس از مدت کوتاهی تحت نظربودن، معمولاً می‌توانید کلینیک یا مطب را ترک کنید. یک نفر باید شما را به خانه برساند.

بیماران معمولاً روز بعد فعالیت کامل خود را از سر می‌گیرند. درد اطراف محل تزریق ممکن است با استفاده از یخ و مصرف یک مسکن خفیف (تیلنول) تسکین یابد.

ممکن است بخواهید میزان درد خود را طی دو هفته آینده در یک دفترچه یادداشت کنید. ممکن است با از بین رفتن داروی بی‌حس‌کننده و قبل از شروع اثر کورتیکواستروئید، متوجه افزایش جزئی درد شوید.

 

مطالعه کنید: نحوه تزریق کورتون در فضای اپیدورال

نتایج پس از تزریق‌ کورتون

اگر مفصلی که درمان شده منبع درد باشد، ممکن است دو تا هفت روز پس از تزریق متوجه تسکین درد شوید. درد ممکن است برای چند روز تا چند ماه کاهش یابد و به شما امکان می‌دهد تا فیزیوتراپی را انجام‌دهید. اگر تزریقات مفید بود و بعداً عود درد را تجربه کردید، تزریق‌کورتون را می‌توان تکرار کرد. اگر تسکین درد را تجربه نکردید، گزینه‌های درمانی دیگری ممکن است در دسترس باشد.

خطرات تزریق‌ کورتون چیست؟

با خطرات کمی، تزریق‌ کورتون به مفصل به عنوان یک درمان غیر‌جراحی مناسب برای برخی از بیماران در نظر گرفته می‌شود. خطرات احتمالی مرتبط با قرار‌دادن سوزن شامل خونریزی، عفونت، واکنش آلرژیک، سردرد و آسیب عصبی (نادر) است. عوارض جانبی کورتون ممکن است باعث افزایش موقت وزن، احتباس آب، گرگرفتگی، نوسانات خلقی یا بی‌خوابی و افزایش سطح قند خون در بیماران دیابتی شود. این اثرات معمولاً در عرض 7-10 روز ناپدید می‌شوند. بیمارانی که تحت درمان بیماری‌های مزمن (مانند بیماری قلبی، دیابت، آرتریت روماتوئید، گلوکوم، فشار خون کنترل نشده) هستند یا کسانی که نمی‌توانند به طور موقت داروهای ضد انعقاد را قطع کنند، باید برای ارزیابی خطر با پزشک شخصی خود مشورت کنند.

 

تماشا کنید:میزان رضایت بیماران پس از تزریق‌کورتون در کلینیک درد مهرگان

زانو درد و اثر سیاتیک بر این درد

زانو درد که نمی‌توان آن را با یک آسیب فیزیکی ردیابی کرد، ممکن است به دلیل مشکل در ناحیه کمر شما ایجاد شود. عضلات اطراف زانو توسط اعصابی که از قسمت پایین ستون فقرات شما منشا می‌گیرند، نیرو می‌گیرد.
تحریک این عصبها، با درد همراه است. اگر کنار عصب نخاعی باشد، به عنوان سیاتیک شناخته می‌شود. ممکن است شامل زانو درد و یا ضعف باشد.
این درد ممکن است از علائم سیاتیک باشد.

علائم رایج زانو درد که ممکن است در هنگام سیاتیک تجربه کنید عبارتند از:

  • احساس گرما، درد شدید، یا درد مبهم در جلو، پهلو و یا پشت زانو
  • ناتوانی در تحمل وزن روی زانو
  • تیرکشیدن درد به زانو
  • ضعف در هنگام دراز کردن زانو (تلاش برای صاف کردن پای خود)

هنگامی که زانو درد بخشی از علائم سیاتیک شما باشد، ممکن است درد در باسن، ران، ساق پا و یا پا نیز تجربه کنید. درد تقریباً همیشه یک پا را در یک زمان تحت تأثیر قرار می‌دهد، بنابراین درد زانو در سیاتیک معمولاً روی هر دو زانو با هم تأثیر نمی‌گذارد.
سیاتیک معمولاً ناشی از یک بیماری پزشکی است که کمر شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این شرایط زمینه‌ای ممکن است بر دیسک‌های ستون فقرات، ریشه‌های عصبی، مفاصل یا بافت‌های نرم مانند ماهیچه‌ها تأثیر بگذارد.

زانو درد

زانو درد

رادیکولوپاتی L4 (تیرکشیدن درد)

اگر سیاتیک دارید:
یکی از دلایل احتمالی علائم زانو‌‌ درد شما ممکن است فشردگی ریشه عصب نخاعی L4 باشد،رادیکولوپاتی L4 علل رایج برای فشرده شدن این ریشه عصبی فتق دیسک یا تنگی نخاع در قسمت پایین کمر شما است.
هنگامی که ریشه عصبی L4 تحت تاثیر قرار می‌گیرد، ممکن است در ران و ساق پا نیز درد داشته باشید.

عضلات همسترینگ سفت

یکی دیگر از دلایل احتمالی درد زانو ناشی از سیاتیک، سفت شدن عضلات همسترینگ، گروهی از عضلات واقع در پشت ران است. هنگامی که همسترینگ شما سفت است، ثبات در قسمت پایین کمر کاهش می‌یابد، انحنای طبیعی ستون فقرات شما تغییر می‌کند و استرس در مفاصل ستون فقرات شما ایجاد می‌شود.
این تغییرات ممکن است باعث کمردرد و سفتی شود و دردی از ناحیه کمر به زانو و ساق پا منتشر شود.
اگر این مشکل  شما به دلیل سیاتیک ایجاد شده باشد، پزشک معمولاً روی درمان علت زمینه‌ای تمرکز می‌کند. علائم سیاتیک معمولاً با خودمراقبتی و مدیریت پزشکی درمان می‌شوند.
درمان های پزشکی معمولاً شامل:
داروهای تسکین دهنده درد، فیزیوتراپی هدایت شده و برنامه های ورزشی ویا تزریق استروئید اپیدورال است.
درد زانو که ممکن است شبیه درد سیاتیک باشد
ممکن است این عارضه شما به دلیل آسیب عصبی یا مفصلی غیر از علل معمولی سیاتیک باشد، اما ممکن است مانند درد عصب سیاتیک باشد.

 

 

رادیکولوپاتی مهره L3 یا انتشار درد در آن

فتق دیسک کمر یا تنگی ستون فقرات کمری که باعث فشرده شدن ریشه عصبی L3 در ناحیه میانی کمر شما می‌شود. ممکن است باعث درد و ضعف زانو شود. همچنین ممکن است در قسمت جلوی ران، پهلوی باسن و ناحیه کشاله ران درد داشته باشید

سندرم استرس کشکک رانی

احساس سوزش تیز در اطراف لبه‌های کاسه زانو ممکن است به دلیل سندرم استرس کشکک رانی (زانوی دونده) باشد. وضعیتی که کشکک زانو به طور غیر طبیعی روی انتهای استخوان ران (فمور) ساییده می شود.
در حالی که این وضعیت معمولاً در سایر نواحی مانند ران یا ساق پا باعث درد نمی‌شود. احساس سوزش و داغی در زانو، همراه با ضعف ناشی از آن، ممکن است با سیاتیک اشتباه گرفته شود.
اگر زانو درد شما با مراقبت از خود فروکش نکرد وبر فعالیت‌های روزمره زندگی شما تأثیر گذاشت، یا به مرور زمان بدتر شد، برای انجام یک کار تشخیصی با پزشک خود مشورت کنید. همچنین مشکلات کمر که باعث سیاتیک می‌شود نیز ممکن است منجر به این مشکل شود.
بنابراین حتماً همه علائم خود را به پزشک ذکر کنید، که به مشخص کردن منشا علت زمینه‌ای کمک می‌کند.

بیشتر بدانید:سیاتیک
یک فرد ممکن است در هر نقطه از عصب سیاتیک، از جمله زانو، سیاتیک را تجربه کند. بنابراین، سیاتیک ممکن است یکی از دلایل زانو درد باشد. عصب سیاتیک همچنین باعث ایجاد حس در جلو و پشت ساق پا و پا می شود. بنابراین ممکن است فرد در آن نواحی نیز درد داشته باشد.

1 شهریور 1401 توسط کلینیک درد مهرگان 0 دیدگاه

ازون درمانی و موارد استفاده

ازون درمانی در پزشکی موارد کاربرد متفاوتی دارد. اما جهت آشنای بیشتر با ازون درمانی بهتر است اول بدانیم ازون چیست. ازون شکل فعال اتم اکسیژن می باشد که در طبیعت در لایه های فوقانی جو زمین وجود داشته و برای کره زمین اثر حفاظتی دارد. اما امروزه بشر برای مقاصد گوناگون ازون را تولید کرده و از آن استفاده می کند. هم استفاده های صنعتی و هم استفاده های پزشکی.

این گاز دارای خاصیت ضد التهابی است. با بهبود اکسیژن رسانی و جریان خون باعث کاهش التهاب و بازسازی بافت ها می شود.

از جمله کاربردهای پزشکی گاز ازون

  • استفاده در درمان آرتروز زانو و دیگر مفاصل: ازون با خاصیت ضد التهابی خود باعث بهبود درد در مفصل شده و همچنین با بهبود اکسیژن رسانی و جریان خون باعث جلوگیری از تخریب بیشتر مفصل و کمک به بازسازی و ترمیم غضروف مفصلی می شود. پس دقت کنید که ازون علاوه بر تسکین درد در آرتروز نقش درمان و عضروف ساز را نیز دارد.
  • کاهش التهاب و بهبود انواع تاندونیتها، بورسیتها و آسیبهای اطراف مفاصل
  • برطرف کردن اسپاسم و گرفتگی عضلات و بهبود عملکرد عضلانی اسکلتی (برای افرادی که مکررا دچار گرفتگی عضلات وکمر درد هستند).
  • استفاده جهت زخم های دیابتی

توجه داشته باشید که ازون به کار رفته در پزشکی توسط دستگاه های مخصوص ازون ساز پزشکی در غلظت های مشخص تولید شده و هیچگونه عارضه یا اثر سویی ندارد.

ازون درمانی برای گرفتی عضلات

شاید شما نیز از جمله افرادی باشید که از درد و گرفتگی مرتب در ناحیه پشت و کمر رنج می برید. این مشکل علل مختلفی می تواند داشته باشد. از جمله: وضعیت های نامناسب بدن، مشکلات انحنای ستون فقرات، کمبود بعضی مواد معدنی در بدن و غیره، که علت و ماهیت آن پس از ویزیت و مشاوره و معاینه مشخص خواهد شد.

امروزه در دنیا یکی از درمان های بسیار مورد توجه برای گرفتگی عضلات (ناشی از نحوه زندگی امروزی و موقیتهای بد بدنی) استفاده از گاز ازون زیر جلدی می باشد.

اگر گرفتگی عضلانی طولانی مدت دارید، یا در ماه بیش از یکی دوبار این حالت را تجربه می کنید. حتما با پزشکان ما مشاوره کنید. توجه داشته باشید که اثرات استفاده از گاز ازون موقتی نبوده و اثرات طولانی مدت دارد.

در چه مواردى از ازون تراپى استفاده میکنیم؟

  1. برای درمان درد مختلفن بدن
  2. در درمان دردهای شدید مفصل کمر و گردن
  3. آسیب دیدگی تاندون روتاتور کاف
  4. مشکلات و آرتروز لگن و زانو ( درمان لگن دراین روش کمتر نتیجه بخش است)
  5. بیرون زدگی و فرسودگی دیسک ( برای درمان موارد شدید بیرون زدگی دیسک استفاده نمی شود)
  6. سندروم تونل کارپال
  7. درد عصب و رگ سیاتیک
  8. سینوزیت (شدید یا ملایم)
  9. اختلال آرنج تنیس بازان (تنیس البو)
  10. درد و اختلالات لگن
  11. عفونت های دندان
  12. بهبودی بعد از جراحی مفاصل
  13. شکستگی های غیر قابل درمان
  14. جراحات
  15. آسیب دیدگی های ورزشی

گاز ازون با دارا بودن خواص ضد التهابی قوی و همچنین با مکانیسم افزایش اکسیژن رسانی و خون رسانی در فضای مفصلی باعث بهبود قابل توجه علایم، جلوگیری از پیشرفت و خوردگی بیشتر و تا حدودی ترمیم می شود. از این رو امروزه در دنیا اقبال پزشکان برای استفاده از این گاز به سرعت در حال افزایش است.

درمان آرتروز با ازون تراپی

  1. ازون دارای خاصیت ضد التهابی بسیار قوی می باشد. با این خاصیت باعث بهبود التهابها و کاهش درد خواهد شد.
  2. با افزایش اکسیژن رسانی به بافت های فرسوده مفصل باعث تحریک مفصل به ترمیم (البته تا حدی) می شود.
  3. باعث از بین رفتن آنزیم هایی مخرب مفصل و پیشرفت آرتروز گشته و در نتیجه سیر بیماری را کند و یا متوقف خواهد کرد‎.

تزریق ازون

تزریق ازون به عنوان یکی از جدیدترین درمان دردهای مفصلی شناخته می شود. با تزریق مخلوط این گاز و اکسیژن در داخل مفاصل، عضلات و بافت های مجاور ضمن بهبود سیستم های گردش خون، کاهش التهاب و ساختار منطقه، موجب تحریک و بازسازی دوباره بافت می گردد.

‎در این روش حجمی حدود 5 تا 10 میلی لیتر ترکیب ازن و اکسیژن طی 3 الی 5 جلسه تزریق می گردد.

‎این روش درمان هیچ گونه عارضه ای ندارد و به عنوان یکی از بی خطر ترین روشهای درمان محسوب می گردد.

‎در حال حاضر در برخی از مراکز معتبر کشور این شیوه درمان در حال اجرا می باشد.