اعصاب نخاعی کمری، از قسمت پایین ستون فقرات شروع می‌شوند. سپس به سمت پاها می‌روند.وقتی که ریشه های این اعصاب تحت فشار قرار گیرند، پا درد ایجاد می‌شود. اگر این عصب در لگن، زانو یا پا تحت فشار باشد، باعث پا درد می‌شود.

این مقاله فهرستی از علل رایج درد پا و نکات مفیدی را ارائه می‌دهد تا به شما در درک منشاء پا‌درد کمک کند.

پا درد ناشی از مشکل در ستون فقرات

تحریک یا فشرده شدن ریشه عصب در ستون فقرات کمری یا ساکرال، باعث ایجاد درد سیاتیکی از کمر به سمت پا می‌شود. به فشرده شدن ریشه عصب S1 سیاتیک گفته می‌شود. این تحریک باعث ایجاد درد در ناحیه خارجی پا می‌شود.

ریشه‌های عصبی ممکن است به دلایل مختلفی فشرده یا تحریک شوند. نمونه‌های رایج عبارتند از:

1. فتق دیسک کمر: نشت محتویات داخلی دیسک بین مهره‌ای
2. بیماری دژنراتیو دیسک کمر: تغییرات مرتبط با افزایش سن که باعث باریک شدن و کوچک شدن دیسک می‌شود.
3. لغزش مهره بر روی مهره زیر آن(Spondylolisthesis)
4. تنگی ستون فقرات کمری: باریک شدن دهانه‌های استخوانی برای اعصاب نخاعی و یا طناب نخاعی

What’s Causing My Lower Back and Leg Pain

ناتوانی در بلند کردن قسمت جلوی پا یا زمین خوردن مکرر هنگام راه رفتن ممکن است به دلیل وضعیتی به نام افتادگی پا باشد. این وضعیت معمولاً به دلیل فشرده شدن ریشه عصبی L5 ایجاد می‌شود. به ندرت، فشردگی ریشه‌های عصبی L4 و یا S1 ممکن است باعث افتادگی پا شود.‌

پا درد ناشی از فشرده شدن اعصاب در لگن، زانو یا ساق پا

زمانی که اعصاب در امتداد مسیر خود در لگن، زانو یا ساق تحت فشار قرار می‌گیرند یا آسیب می‌بینند، می‌تواند رخ دهد. مثلا:

• نوروپاتی پرونئال، وضعیتی است. که در آن عصب پرونئال در نزدیکی زانو فشرده شده یا آسیب می‌بیند. ممکن است. باعث پا‌درد و افتادگی پا در هنگام حرکت دادن پا شود.
• نوروپاتی سیاتیک یا آسیب به عصب سیاتیک در ناحیه لگن ممکن است باعث درد پا در امتداد بالای پا با درجاتی از ضعف شود.
• سندرم تونل تارسال یا اختلال عملکرد عصب تیبیال در تونل تارسال مچ پای داخلی ممکن است باعث ایجاد درد شدید در ناحیه مچ پا و در امتداد کف پا شود.
• گیر افتادن عصب سورال می تواند در ساق پا یا نزدیک مچ پا رخ دهد. این موضوع باعث درد تیرکشنده در امتداد قسمت بیرونی مچ پا و پا می‌شود.

علاوه بر این، ممکن است میخچه روی پوست اطراف انگشتان پا ایجاد شود. میخچه به مرور زمان در نتیجه اصطکاک بیش از حد رشد می‌کند. میخچه می‌تواند اعصاب مجاور را فشرده کند و باعث درد شود. یکی دیگر از دلایل احتمالی درد عصبی در ، پا، نوروم مورتون است که ضخیم شدن بافت اطراف عصب پا است.

مطالعه کنید: عصب کشی مفاصل ستون فقرات

چگونه منشا درد خود را تشخیص دهید؟

با وجود تمام دلایل احتمالی درد عصبی در پا، تشخیص دقیق علت اصلی آن ممکن است دشوار باشد. در اینجا چند علامت مفید وجود دارد که به شما کمک می کند منبع پا درد خود را شناسایی کنید:

• پا‌درد ناشی از ضربه اخیر به کمر، لگن، زانو یا مچ پا. این درد به نشان دادن محل آسیب عصبی کمک می‌کند.
• پا‌درد به دلیل فشردگی ریشه عصبی یا سیاتیک ممکن است با علائم دیگری مانند درد، بی‌حسی و یا ضعف در باسن، ران و ساق پا همراه باشد. و به طور معمول یک پا را در یک زمان تحت تاثیر قرار می‌دهد.
• پا‌دردی که با پوشیدن چکمه یا کفش تنگ ایجاد می‌شود. این درد ممکن است نشان‌دهنده فشردگی عصب پرونئال یا سورال در نزدیکی زانو یا مچ پا باشد.
• پا‌درد که پس از تزریق لگن یا جراحی لگن ایجاد می‌شود ممکن است نشان دهنده نوروپاتی سیاتیک باشد.

درد عصبی در پا همچنین ممکن است به دلیل آسیب عصبی ناشی از شرایط سیستمیک مانند دیابت یا مولتیپل اسکلروزیس رخ دهد.

پیچ خوردن، خم شدن یا ضربه مستقیم به مچ پا و پا از علل درد است. به استخوان‌های پا، مفصل مچ پا، رگ‌های خونی، ماهیچه‌ها و یا تاندون‌ها آسیب برساند و باعث درد پا شود.

نکته مهم در مورد تشخیص پا درد

اگر درد پا ممکن است ناشی از مشکلی در ناحیه کمر باشد، بهتر است برای تشخیص کامل شرایط بالقوه کمر که ممکن است باعث پا درد و پا درد شود، به متخصص ستون فقرات مراجعه کنید.

تماشا کنید: کلینیک درد مهرگان

برای ویزیت به قسمت ویزیت غیر حضوری سایت مهرگان مراجعه کنید

مهم است که برای تشخیص دقیق علت پا‌درد با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. درمان برای پا‌درد می‌تواند بسیار متفاوت باشد و باید در جهت رفع علت اصلی باشد. نه فقط پنهان کردن علائم، برای مثال: فتق دیسک کمر ممکن است به گرما درمانی و ورزش نیاز داشته باشد، در حالی که میخچه روی انگشت پا اغلب با کفش‌های مخصوص و آب گرم درمان می‌شود.

توصیف درد پا

علائم درد، صرف نظر از اینکه روی چه قسمتی از بدن تأثیر می گذارد، می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد. درد ممکن است مبهم، تیز، ثابت یا متناوب باشد. اما نوع درد پا که احساس می کنید ممکن است به تعیین منبع ناراحتی شما کمک کند.

اگر علائم شما عبارتند از:

دردی که به پایین ساق پا می رسد
ضعف عضلانی در پای شما
سوزن سوزن شدن، بی حسی، یا احساس سوزش در پای شما
علائم دردی که فقط روی یک پا تاثیر می گذارد
احساس شوک الکتریکی که روی پای شما حرکت می کند
مشکل در راه رفتن
ممکن است همه این علائم را تجربه نکنید. اگر هر یک از این علائم با نوع درد پا که تجربه می‌کنید مطابقت دارد نیاز به بررسی دارد. ممکن است. زمان آن فرا رسیده باشد. که به جای جستجوی درمان برای پاهای خود، به مشاوران ستون فقرات کلینیک درد مهرگان برای ارزیابی ستون فقرات و کمر خود مراجعه کنید.

مشکلات کمر که باعث درد پا می شود

تقریباً هر فردی در مقطعی از زندگی خود دچار کمردرد می شود. این قسمت از پشت شما شامل ستون فقرات کمری می شود که مسئول تحمل بیشتر وزن بالای بدن شما است.

افزایش سن و استرس ناشی از وزن بدن منجر به تحلیل رفتن اجزای تشکیل دهنده ستون فقرات از جمله دیسک ها، رباط ها، غضروف ها و مهره ها می شود. این تغییرات دژنراتیو اغلب منشأ کمردرد و همچنین درد پا هستند. مشکلات کمر که باعث پا درد می شود عبارتند از:

سیاتیک

اگر درد شما از پشت از طریق باسن و به یکی از پاهای شما تابیده می شود، ممکن است سیاتیک داشته باشید. این وضعیت درد رایج از تحریک عصب سیاتیک  رخ می دهد. سیاتیک یک عصب حسی و حرکتی ضخیم است.  این عصب از ستون فقرات کمری از طریق باسن و به پاهای شما در دو طرف بدن شما حرکت می کند. فتق دیسک و خار استخوان شایع ترین علل سیاتیک هستند.

تنگی کانال نخاعی

درد یا گرفتگی در یک یا هر دو پا هنگام ایستادن یا راه رفتن برای مدت طولانی ممکن است نشانه‌ای از تنگی کانال نخاعی باشد. این وضعیت رایج کمر با باریک شدن فضای ستون فقرات شما مشخص می شود که بر روی اعصابی که از آن عبور می کنند فشار می آورد. علائم ناشی از تنگی کانال نخاعی با گذشت زمان بدتر می شود.

بیماری دژنراتیو دیسک

اگرچه تخریب دیسک یک واقعیت مربوط به افزایش سن است، اما همه افراد به بیماری دژنراتیو دیسک مبتلا نمی شوند. کمردرد شایع ترین علامت بیماری دژنراتیو دیسک است، اما تغییرات در سلامت دیسک های شما نیز ممکن است باعث دردی شود که به پاهای شما سرایت می کند. یا در مورد آسیب ریشه عصبی، ضعف پا یا افتادگی پا.

تسکین درد پا

هنگامی که مشکل کمر را که باعث درد پای شما می شود، شناختید، می توانید درمان مورد نیاز خود را برای کاهش ناراحتی و بهبود سلامت کمر دریافت کنید. ما در مشاوران ستون فقرات تگزاس در تشخیص و درمان بیماری‌های ستون فقرات تخصص داریم و درمان‌های زیادی برای درد پا ارائه می‌دهیم، از جمله:

مدیریت درد
فیزیوتراپی
ماساژ درمانی
تزریقات اپیدورال
بلوک های عصبی

جراحی به عنوان آخرین راه حل برای درمان پا درد، در نظر گرفته می شود. جراحان ستون فقرات ما از پیشرفته ترین تکنیک های کم تهاجمی، برای برداشتن دیسک های تحریک کننده اعصاب استفاده می کنند.

بررسی اجمالی درد دنبالچه

درد دنبالچه در پایین ستون فقرات، ناحیه‌ای به نام دنبالچه است. درد می‌تواند ناشی از زمین خوردن، زایمان، نشستن زیاد یا در موارد نادر تومور باشد. تشخیص اغلب شامل رد سایر شرایطی است که باعث درد در نزدیکی دنبالچه می‌شود. زخم دنبالچه ممکن است هفته‌ها تا ماه‌ها طول بکشد تا بهبود یابد. اکثر بیماران با نشستن روی یک بالشتک شکل دار، فیزیوتراپی و تزریق استروئید به مفصل بهبود می‌یابند.

درد دنبالچه یا کوکسیداینیا چیست؟

دنبالچه که در پایه ستون فقرات قرار دارد از 3 تا 5 مهره استخوانی تشکیل شده است. با رباط ها و ماهیچه‌های قوی به ساکروم می‌چسبد.
درد در دنبالچه بسته به وسعت و علت آسیب از خفیف تا شدید متغیر است.
اگر درد حاد به طور ناگهانی رخ می دهد و معمولاً طی چند روز تا چند هفته بهبود می یابد.
درد مزمن ممکن است کسل کننده و دردناک باشد. ناشی از التهاب است و بیش از سه ماه ادامه دارد.

درد دنبالچه

علائم درد دنبالچه چیست؟

درد دنبالچه معمولا در ناحیه بین باسن به وجو می‌آید. به خصوص هنگام نشستن می‌تواند دردناک باشد. برخی افراد در سوار شدن به ماشین مشکل دارند. درد ممکن است همیشه احساس شود یا با فعالیت‌هایی که بر روی دنبالچه فشار وارد می کند، مانند: دوچرخه سواری یا اسب سواری، بدتر شود. درد همچنین هنگام حرکت از حالت نشسته به حالت ایستاده یا بالعکس می‌تواند بدتر شود.

علت ایجاد درد دنبالچه چه می‌تواند باشد؟

دنبالچه ممکن است در اثر افتادن ناگهانی، زایمان، خم شدن بیش از حد هنگام نشستن، دررفتگی جزئی یا خار استخوانی آسیب ببیند. چاقی خطر درد را افزایش می دهد، زیرا فشار بیشتری را روی استخوان آن وارد می‌کند. درد همچنین می تواند بدون دلیل شناخته شده ایجاد شود. در زنان بیشتر از مردان رخ می‌دهد و می‌تواند در هر سنی رخ دهد.

روش تشخیص درد دنبالچه چیست؟

ارزیابی شامل تاریخچه پزشکی و معاینه فیزیکی است. پزشک متخصص درمان درد دنبالچه تمام اطلاعاتی را که ارائه می‌دهید، از جمله سابقه آسیب، محل درد و مشکلات ایستادن یا نشستن را در نظر می‌گیرد. ممکن است از شما خواسته شود در موقعیت‌های مختلف بایستید یا حرکت کنید و به جایی که احساس درد می‌کنید اشاره کنید.
آزمایشات خاص به تعیین اینکه آیا دنبالچه منشا درد شماست یا خیر کمک می‌کند. معاینه رکتوم می‌تواند به رد احتمال کیست کمک کند. ممکن است برای کمک به تشخیص و بررسی مشکلات بالای ستون فقرات، مطالعات تصویربرداری مانند اشعه ایکس، CT  یا MRI تجویز شود. سایر بیماری‌هایی که می‌توانند شبیه این مشکل یا کوکسیدینیا باشند عبارتند از سیاتیک، زونای باسن، ساکروایلییت یا شکستگی.

مطالعه کنید: تزریق اپیدورال لگن

چه درمان‌هایی برای این بیماری در دسترس هستند؟

درمان غیر جراحی:

یک “بالشتک راحتی” با شکلی که یک بریدگی زیر دنبالچه دارد، اغلب اولین خط درمان است. اگر حرکات روده باعث افزایش درد شود، تغییرات رژیم غذایی (افزایش فیبر) و نرم‌کننده‌های مدفوع می‌تواند مفید باشد. برخی از بیماران ممکن است به داروهای ضد التهاب خوراکی یا چسب‌های موضعی، کرم‌ها یا پماد ضد درد نیاز داشته باشند.

فیزیوتراپی:

فیزیوتراپیست می‌تواند یک درمان کششی برای کاهش سفتی عضلات اطراف دنبالچه ایجاد کند. آنها همچنین می‌توانند تکنیک‌های موبیلیزاسیون را در اطراف دنبالچه و لگن برای کمک به کاهش درد ناشی از جای زخم یا سفتی انجام دهند. تمریناتی را در خانه برای تقویت ناحیه دنبالچه و کف لگن انجام دهید.

ورزش عضلات دنبالچه:

به پشت دراز بکشید و هر دو زانو را خم کنید. ماهیچه‌های شکم خود را در حالی که ناف را به سمت ستون فقرات فرو برده‌اید، سفت کنید ولی نفس خود را حبس نکنید. 15 تکرار، 5-10 ثانیه نگه دارید، 3 بار در روز.

تمرینات کگل:

ماهیچه‌های کف لگن خود را منقبض کنید انگار می‌خواهید جلوی جریان ادرار را بگیرید. عضلات کف لگن را منقبض و بلند کنید. 15 تکرار، 2-4 ثانیه نگه دارید، 3 بار در روز

درمان خانگی عفونت رحم و کمر درد

تزریق مفاصل:

استروئیدها می توانند برای کاهش تورم و التهاب اعصاب درد دنبالچه مفید باشند. تزریق مفاصل یک روش کم تهاجمی است که در آن پزشک یک کورتیکواستروئید و یک داروی بی‌حس کننده ضد درد را به مفصل دردناک تزریق می‌کند. نتایج معمولا موقتی هستند، اما اگر تزریق مفید باشد، می‌توان آن را تا 3 بار در سال تکرار کرد. (جهت مشاوره برای درمان این مشکل می‌توانید از طریق شماره مستقیم کلینیک درد مهرگان تماس بگیرید.)

بلوک عصبی:

تزریق به اعصاب بلوک یا به طور خاص‌تر، بلوک‌های گانگلیونی یکی از روش‌های مفید درمان درد دنبالچه می‌باشد. تزریق‌های موفقیت‌آمیز نشان می‌دهد که می‌توانید از عصب‌کشی با فرکانس رادیویی یا آر اف سود ببرید. روشی که از جریان الکتریکی برای از بین بردن رشته‌های عصبی حامل سیگنال‌های درد در مفصل استفاده می‌کند.

جراحی باز برای درمان درد دنبالچه:

در موارد نادر، اگر درمان‌های غیرجراحی و تزریق‌ها باعث تسکین درد نشوند، برداشتن دنبالچه با جراحی توصیه می‌شود.

مطالعه کنید: تزریق بلوک عصبی

پیشگیری از ایجاد درد دنبالچه

شما می‌توانید با اتخاذ وضعیت مناسب، با اجتناب از نشستن طولانی مدت و با اجتناب یا به حداقل رساندن فعالیت دردناک، از ناحیه دنبالچه محافظت کنید. انجام ندادن حرکاتی که باعث درد می‌شود، نگرش مثبت، فعالیت منظم و بازگشت سریع به کار از عناصر مهم بهبودی هستند. اگر در ابتدا نمی‌توانید وظایف شغلی معمول خود را انجام دهید، شغل خود را برای مدتی محدود تغییر دهید.

راه‌های پیشگیری از بازگشت درد دنبالچه:

•          وضعیت مناسب در هنگام نشستن، ایستادن، حرکت کردن
•          ورزش منظم همراه با کشش و تقویت
•          تجهیزات و روش‌های مناسب در صورت شرکت در ورزش‌های سنگین
•          استفاده از کمربند ایمنی در سفر
•          یک محل کار استاندارد
•          تغذیه خوب، وزن مناسب، کاهش چربی بدن
•          تکنیک‌های کنترل استرس و آرامش
•          سیگار کشیدن ممنوع

ویدئو را تماشا کنید: چرا تزریق اپیدورال مفید است؟
اگر به هر دلیلی دچار این عارضه هستید، برای درمان آن می‌توانید با کلینیک فوق تخصصی درد مهرگان تماس بگیرید. یا با شماره مستقیم 02122873994 تماس بگیرید.

درمان درد (دنباله)

اگر کارهای ساده ای مانند تمرینات کف لگن و ایبوپروفن به درد (دنباله) شما کمک نکرده باشد، درمان های بیشتری در دسترس است.

2 درمانی که ممکن است ابتدا توصیه شود عبارتند از:

فیزیوتراپی – ماهیچه های اطراف دنبالچه را می توان برای کمک به کاهش درد دستکاری کرد
تزریق کورتیکواستروئید و بی حسی موضعی – به مفصلی که دنبالچه را به پایین ستون فقرات شما متصل می کند. معمولاً حداکثر 2 تزریق در ماه های متوالی انجام می شود
اگر فیزیوتراپی و تزریق به کاهش درد کمک نکرد، ممکن است جراحی برای برداشتن بخشی یا تمام دنبالچه شما توصیه شود.

علل درد دنبالچه (دنباله)

بارداری و زایمان
آسیب یا تصادف، مانند افتادن روی دنبالچه شما
فشار مکرر یا طولانی مدت روی دنبالچه – به عنوان مثال، پس از نشستن طولانی مدت در حین رانندگی یا دوچرخه سواری
وضعیت بد
اضافه وزن یا کم وزن بودن
حرکت بیش از حد مفصل (افزایش انعطاف پذیری) مفصلی که دنبالچه را به پایین ستون فقرات متصل می کند.
گاهی اوقات علت درد دنبالچه ناشناخته است.https://youtu.be/3B_Sh5qM76o?si=qGWuFkCqXYOgjlH0

ازون درمانی در پزشکی موارد کاربرد متفاوتی دارد. اما جهت آشنای بیشتر با ازون درمانی بهتر است اول بدانیم ازون چیست. ازون شکل فعال اتم اکسیژن می باشد که در طبیعت در لایه های فوقانی جو زمین وجود داشته و برای کره زمین اثر حفاظتی دارد. اما امروزه بشر برای مقاصد گوناگون ازون را تولید کرده و از آن استفاده می کند. هم استفاده های صنعتی و هم استفاده های پزشکی.

این گاز دارای خاصیت ضد التهابی است. با بهبود اکسیژن رسانی و جریان خون باعث کاهش التهاب و بازسازی بافت ها می شود.

از جمله کاربردهای پزشکی گاز ازون

• استفاده در درمان آرتروز زانو و دیگر مفاصل: ازون با خاصیت ضد التهابی خود باعث بهبود درد در مفصل شده و همچنین با بهبود اکسیژن رسانی و جریان خون باعث جلوگیری از تخریب بیشتر مفصل و کمک به بازسازی و ترمیم غضروف مفصلی می شود. پس دقت کنید که ازون علاوه بر تسکین درد در آرتروز نقش درمان و عضروف ساز را نیز دارد.
• کاهش التهاب و بهبود انواع تاندونیتها، بورسیتها و آسیبهای اطراف مفاصل
• برطرف کردن اسپاسم و گرفتگی عضلات و بهبود عملکرد عضلانی اسکلتی (برای افرادی که مکررا دچار گرفتگی عضلات وکمر درد هستند).
• استفاده جهت زخم های دیابتی

توجه داشته باشید که ازون به کار رفته در پزشکی توسط دستگاه های مخصوص ازون ساز پزشکی در غلظت های مشخص تولید شده و هیچگونه عارضه یا اثر سویی ندارد.

ازون درمانی برای گرفتی عضلات

شاید شما نیز از جمله افرادی باشید که از درد و گرفتگی مرتب در ناحیه پشت و کمر رنج می برید. این مشکل علل مختلفی می تواند داشته باشد. از جمله: وضعیت های نامناسب بدن، مشکلات انحنای ستون فقرات، کمبود بعضی مواد معدنی در بدن و غیره، که علت و ماهیت آن پس از ویزیت و مشاوره و معاینه مشخص خواهد شد.

امروزه در دنیا یکی از درمان های بسیار مورد توجه برای گرفتگی عضلات (ناشی از نحوه زندگی امروزی و موقیتهای بد بدنی) استفاده از گاز ازون زیر جلدی می باشد.

اگر گرفتگی عضلانی طولانی مدت دارید، یا در ماه بیش از یکی دوبار این حالت را تجربه می کنید. حتما با پزشکان ما مشاوره کنید. توجه داشته باشید که اثرات استفاده از گاز ازون موقتی نبوده و اثرات طولانی مدت دارد.

در چه مواردى از ازون تراپى استفاده میکنیم؟

1. برای درمان درد مختلفن بدن
2. در درمان دردهای شدید مفصل کمر و گردن
3. آسیب دیدگی تاندون روتاتور کاف
4. مشکلات و آرتروز لگن و زانو ( درمان لگن دراین روش کمتر نتیجه بخش است)
5. بیرون زدگی و فرسودگی دیسک ( برای درمان موارد شدید بیرون زدگی دیسک استفاده نمی شود)
6. سندروم تونل کارپال
7. درد عصب و رگ سیاتیک
8. سینوزیت (شدید یا ملایم)
9. اختلال آرنج تنیس بازان (تنیس البو)
10. درد و اختلالات لگن
11. عفونت های دندان
12. بهبودی بعد از جراحی مفاصل
13. شکستگی های غیر قابل درمان
14. جراحات
15. آسیب دیدگی های ورزشی

گاز ازون با دارا بودن خواص ضد التهابی قوی و همچنین با مکانیسم افزایش اکسیژن رسانی و خون رسانی در فضای مفصلی باعث بهبود قابل توجه علایم، جلوگیری از پیشرفت و خوردگی بیشتر و تا حدودی ترمیم می شود. از این رو امروزه در دنیا اقبال پزشکان برای استفاده از این گاز به سرعت در حال افزایش است.

درمان آرتروز با ازون تراپی

1. ازون دارای خاصیت ضد التهابی بسیار قوی می باشد. با این خاصیت باعث بهبود التهابها و کاهش درد خواهد شد.
2. با افزایش اکسیژن رسانی به بافت های فرسوده مفصل باعث تحریک مفصل به ترمیم (البته تا حدی) می شود.
3. باعث از بین رفتن آنزیم هایی مخرب مفصل و پیشرفت آرتروز گشته و در نتیجه سیر بیماری را کند و یا متوقف خواهد کرد‎.

تزریق ازون

تزریق ازون به عنوان یکی از جدیدترین درمان دردهای مفصلی شناخته می شود. با تزریق مخلوط این گاز و اکسیژن در داخل مفاصل، عضلات و بافت های مجاور ضمن بهبود سیستم های گردش خون، کاهش التهاب و ساختار منطقه، موجب تحریک و بازسازی دوباره بافت می گردد.

‎در این روش حجمی حدود 5 تا 10 میلی لیتر ترکیب ازن و اکسیژن طی 3 الی 5 جلسه تزریق می گردد.

‎این روش درمان هیچ گونه عارضه ای ندارد و به عنوان یکی از بی خطر ترین روشهای درمان محسوب می گردد.

‎در حال حاضر در برخی از مراکز معتبر کشور این شیوه درمان در حال اجرا می باشد.

تزریق کورتون به صورت داخل مفصلی یا تزریق اطراف بافتها و تاندونهای آسیب دیده می باشد. این روش سالیان متمادی بعنوان روشی موثر در کاهش درد و التهاب و درمان بیماران مبتلا به دردهای عضلانی اسکلتی کاربرد داشته و دارد.

کورتون بعنوان یک داروی جادویی امروزه در بسیاری از درمانهای پزشکی جایگاه بی رقیبی دارد. بندرت داروهای دیگر توانسته اند جایگزین مناسبی برای درمان با این داروی نه چندان سالم باشند. افزایش فشار خون، بالا رفتن قند خون، ضایعات پوستی، مشکلات قلبی، چشمی و نارسایی غده فوق کلیوی از عوارض تزریق کورتون هستند. این عوارض معمولا در مصرف مزمن این دارو ایجاد می شوند.

جایگزین تزریق کورتون

تلاشهای پزشکی بر یافتن جایگزین های موثر برای این دارو به جهت نحوه تزریق کورتون، استفاده از گاز اوزون را بعنوان روشی سالم در درمان دردهای مفصلی و عضلانی مطرح نموده است. استفاده از این گاز در پزشکی از حدود سی سال پیش در درمان بیماریهای مقاوم گوارشی شروع شد. امروزه از این گاز در درمان بسیاری از بیماریها، بهبودی زخم های مقاوم به درمان و درمان عفونت های مقاوم استفاده می شود.

• آیا در شانه هایتان درد دارید؟
• قادر به چرخش کامل بازوها و شانه ها نیستید؟
• آیا اخیرا متوجه محدودیت حرکتی شانه هایتان شده اید؟

آمپول کورتون

چرا کورتون استفاده کنیم

تزریق کورتیزون ممکن است در درمان آرتریت التهابی، مانند آرتریت روماتوئید، موثر باشد. آنها همچنین می توانند بخشی از درمان سایر شرایط باشند، از جمله:

کمر درد.
بورسیت
نقرس.
آرتروز.
آرتریت پسوریاتیک.
روماتیسم مفصلی.
تاندونیت.

عوارض جانبی تزریق کورتون

عوارض جانبی احتمالی تزریق کورتیزون با دوزهای بیشتر و استفاده مکرر افزایش می یابد. این مشکلات می تواند شامل موارد زیر باشد:

آسیب غضروف.
مرگ استخوان نزدیک
عفونت مفاصل
آسیب عصبی
گرگرفتگی کوتاه مدت صورت.
شعله ور شدن کوتاه مدت درد، تورم و تحریک در مفصل.
افزایش کوتاه مدت قند خون.
ضعیف شدن یا پارگی تاندون.
نازک شدن استخوان مجاور (پوکی استخوان).
نازک شدن پوست و بافت نرم اطراف محل تزریق.
سفید یا روشن شدن پوست اطراف محل تزریق.

آنچه می توانید انتظار داشته باشید

در حین تزریق کورتیزون

ممکن است ارائه دهنده مراقبت از شما بخواهد که لباس خود را بپوشید. سپس به گونه ای قرار می گیرید که سوزن را بتوان به راحتی در مفصل فرو کرد.

اطراف محل تزریق تمیز می شود. ارائه دهنده مراقبت همچنین ممکن است دارویی را اسپری کند که ناحیه ای را که سوزن وارد می شود بی حس کند. در برخی موارد، ارائه‌دهنده مراقبت از سونوگرافی یا نوعی اشعه ایکس به نام فلوروسکوپی برای مشاهده پیشرفت سوزن در داخل بدن استفاده می‌کند تا آن را در نقطه مناسب قرار دهد.

زمانی که سوزن وارد می شود، احتمالاً مقداری فشار احساس خواهید کرد. اگر ناراحتی زیادی دارید به ارائه دهنده مراقبت خود اطلاع دهید.

سپس دارو در محل تزریق رها می شود. به طور معمول، واکسن های کورتیزون شامل یک داروی کورتیکواستروئیدی برای تسکین درد، تورم و تحریک در طول زمان به علاوه یک داروی بیهوشی برای تسکین سریع درد است.

دیسک گردن از دلایل شایع درد گردن، شانه و دست، فتق یا بیرون زدگی است. علائم ممکن است شامل درد شدید و مبهم در گردن یا بین کتف ها بوده که در دست ها انتشار پیدا کرده و تا کف دست و انگشتان می رسد. همچنین از دیگر علائم می توان حس کرختی، خارش یا سوزش در شانه و دست ها را نام برد. حرکات و موقعیت های خاصی در گردن می توانند درد را تشدید کنند.

قدم اول تشخیص صحیح و افتراق آن از سایر مشکلاتی است که میتوانند علایم مشابه ایجاد کنند. تشخیص، پس از گرفتن شرح حال و معاینه توسط پزشک انجام می‌شود. تصویربرداری و نوار عصب عضله درخواست می شود.

درمان در مراحل اولیه غیر جراحی است به طوریکه 95 درصد افراد پس از 6 هفته از شروع علایم به کارهای عادی باز میگردند.

در پستهای بعدی در مورد روشهای درمانی توضیحات بیشتری ارایه می شود.

دیسک گردن چیست

دیسک گردن عمومی ترین دلیل درد گردن است. ستون فقرات شامل هفت مهره از c1 تا c7 است. دیسک بین مهره ها در آن نقش ضربه گیر دارد. دیسک از ساییده شدن مهره ها به هم جلوگیری می‌کند.

درمان دیسک به روش کنسرواتیو

درمان کنسرواتیو (محافظه کارانه) بدون جراحی اولین قدم برای بهبودی است برای درمان پارگی دیسک گردن است و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

دارو درمانی، استراحت، ماساژ، ورزش درمانی، تمرینات سر و گردن در خانه، آب درمانی، کاریوپراکتیک و مدیریت درد. بیش از 95 درصد افراد مبتلا به درد بازو در اثر بیرون زدگی دیسک گردن، در عرض 6 هفته بهبودی می‌یابند. بیماران پس از 6 هفته به فعالیت های طبیعی باز می گردند.

‎دارودرمانی دیسک گردن

پزشک ممکن است مسکن، دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) و یا استروئید برای درمان دیسک گردن شما تجویز کند. بعضا شل کننده های عضلانی نیز برای گرفتگی ماهیچه ها تجویز می شوند.

‎داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مثل آسپرین و ناپروکسین، نمونه هایی از دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی اند که به منظور کاهش التهاب و درد ناشی از عوارض دیسک گردن به کار می روند.

‎مسکن هایی مثل استامینوفن جهت کاهش درد به کار میروند. ولی اثر ضد التهابی (NSAIDs)  ندارند.

‎شل کننده های مثل متاکاربامول (روباکسین)، کاریسوپرودول (سوما) و سیکلوبنزاپرین (فلکسریل) ممکن است به منظور کنترل اسپاسم (گرفتگی) های عضلانی به کار رود.

‎استروئیدها ممکن است جهت کاهش التهابات تجویز شوند. کورتون به صورت خوراکی در یک دوره ی 5 روزه، با کاهش متوالی دوز، مصرف می‌شود. مزیت این دارو ها در سرعت زیاد رفع درد می باشد. (کم تر از 24 ساعت)

‎تزریق استروئید در محل بیرون زدگی دیسک ممکن است در موارد درد شدید تجویز شود این روش که به کمک فلوروسکوپی انجام می شود، عبارت است از تزریق استروئید و یک داروی بی حسی به به فضای اپیدورال ستون مهره به منظور کاهش التهاب.

ورزش و فیزیوتراپی

هدف ورزش درمانی، کمک به بیمار برای رسیدن هر چه زود تر به فعالیت و جلوگیری از آسیب مجدد است. فیزیوتراپیست ها می توانند روش های صحیح ایستادن، بلند کردن اجسام و راه رفتن را آموزش دهند. با بیمار به منظور کشیدن و قدرتمند کردن عضلات گردن، شانه و بازو همکاری می‌کنند. ورزش گردن و تمرینات تقویتی، عناصر اصلی درمان بوده و باید جزئی از زندگی فرد شوند.

‎تزریقات اپیدورال یا “بلوک” به هنگام درد شدید بازو توصیه می شوند. در این عمل نوعی کورتیکواستروئید، توسط پزشک آموزش دیده در این زمینه، به درون فضای اپیدورال (فضای اطراف اعصاب نخاعی) تزریق می شود. پس از اولین تزریق ممکن است در روز های بعدی یک یا دو تزریق دیگر نیز نیاز باشد.

این تزریق باید جزئی از یک برنامه ی درمان و توان بخشی جامع انجام شود. هدف این تزریق کاهش التهاب اعصاب و درمان دیسک گردن است.

‎به تزریق مستقیم دارو های بی حسی موضعی، تزریق در نقاط ماشه ای می‌گویند. کورتیکواستروئید ها در بافت های نرم و ماهیچه های دردناک در طول ستون فقرات تزریق می‌شوند. این تزریقات معمولا موثر واقع می شوند ولی به درمان بیرون زدگی دیسک گردن کمکی نمی کنند.

‎درمان دیسک به صورت دستی (کایروپراکتیک)

حرکت دادن آرام می تواند به کاهش اختلال در عملکرد مفاصل کمک کند. از حرکت دادن مفاصل به میزان زیاد، باید خودداری شود. زیرا می تواند درد یا آسیب های عصبی را افزایش دهد.

‎بریس در برخی موارد یک گردنبند یا بریس به منظور کاهش فشار از ستون فقرات گردن، توصیه می شود.

‎عمل جراحی

برای بیمارانی که درد گردن با درمان های قبلی بهبود نمی یابد، ممکن است جراحی مورد نیاز باشد.

افسردگی رایج ترین اختلال روانی در میانسالان و سالمندان است. این بیماری با احساس فقدان، خشم و غم و اندوه همراه است و باعث اختلال فعالیت های روزانه افراد خواهد شد.

افسردگی در سالمندان

از علل افسردگی و بدخلقی افراد در سالمندی دردهای مزمن مانند زانو درد، كمر درد، و انواع دردهای عضلانی اسكلتی است. به همین علت درمان دردها و پیشگیری از پیشرفت آنها مانند آرتروز تاثیر به سزایی در بهبود كیفیت زندگی این افراد خواهد داشت. افسردگی، اضطراب و نگرانی، ارتباط چشمگیری با شدت درد احساس شده توسط بیمار دارند.

در بیمار دچار درد، افسردگی، اضطراب و نگرانی باعث افزایش احساس درد است. کمردردهای عصبی را می توان به وسیله روان درمانی، کاهش مشغولیت های ذهنی و مدیریت خشم برطرف کرد. نوع عصبی به طور تقریبی با نوع معمولی یکسان است. تفاوت این نوع دردهای عصبی با دردهای ناشی از آسیب دیدگی ستون فقرات و دیسک از طریق معاینه و عکسبرداری آشکار خواهد شد. این نوع درد را خود فرد نمی تواند تشخیص بدهد. منتها اطرافیان فرد بیمار متوجه کاهش میزان درد در هنگام مشغولیت ذهنی می گردند.

کمردردهای عصبی

‎در کمردردهای عصبی و در مواقع گوشه گیری، نگرانی و افسرده گی، درد به سراغ فرد می آید. کمردردهایی که بر اثر مشکل در ستون مهره ها به وجود می‌آیند، با فعالیت زیاد تشدید می‌شوند.

‎گاهی معضلات روانی مانند افسردگی فرد را به کمردرد مبتلا می کنند. شروع کمردردهای عصبی، روان تنی خود فرد است. به همین دلیل وی متوجه منشأ عصبی کمردرد نمی شود. این نوع کمردردها را می توان به وسیله روان درمانی، کم کردن مشغولیت های ذهنی، دوری از استرس و مدیریت خشم کاهش داد.

عامل افسردگی در افراد سالخورده

یكی از عوامل مهم در ایجاد افسردگی در افراد سالخورده وجود دردهای عضلانی اسكلتی و محدودیت های حركتی ایجاد شده ناشی از آن است. نكته مهم در افراد مسن اینكه گاهی كاهش دردها حتی به مقدار كم، تاثیر شگرفی بر میزان فعالیت آنها و رهایی از افسردگی دارد.

یكی از علل بدخلقی در افراد سالمند دردهای مزمن مانند زانو درد، كمر درد، و انواع دردهای عضلانی اسكلتی است. از علایم آن می‌توان به گریه بی‌مورد، عدم تمایل به رفت و آمد و معاشرت اشاره کرد. همچنین بی‌خوابی یا خواب آلودگی بیش از اندازه  رخ می‌دهد. افراد درگیر به علت عدم توانایی در فعالیت ها مانند گذشته مرتب درگیر فكر و خیال شده و دچار افسردگی خواهند شد.

به همین علت درمان دردها و پیشگیری از پیشرفت آنها مانند آرتروز تاثیر به سزایی در بهبود كیفیت زندگی این افراد خواهد داشت.

افسردگی در سالمندان

درد مزمن

درد مزمن بخش بزرگی از جمعیت را تحت تاثیر قرار می‌دهد و باعث ناتوانی عملکردی می‌شود، که اغلب با اختلالات روان‌شناختی همزیستی مانند افسردگی و اضطراب، علاوه بر نقص‌های شناختی و اختلال خواب همراه است. جمعیت سالمندان جهان در دهه‌های گذشته رو به افزایش بوده است و پیامدهای منفی درد مزمن برای این افراد یک چالش بالینی کنونی است. شکایات دردناک اصلی در سالمندان مربوط به بیماری‌های عصبی و اسکلتی عضلانی، بیماری‌های عروق محیطی، آرتریت و استئوآرتریت است که به کیفیت پایین زندگی، انزوای اجتماعی، اختلال در فعالیت بدنی و وابستگی به انجام فعالیت‌های روزانه کمک می‌کند. اختلال عملکرد اندام ها و سایر بیماری های موجود می تواند به طور قابل توجهی بر درک و پاسخ به درد مزمن در این گروه تأثیر بگذارد.

افراد مسن تجربه درد تغییر یافته ای دارند میتوانند بهبود یابند. با تغییراتی در مکانیسم های پردازش درد، که ممکن است با انحطاط مدارهایی مرتبط باشد که مسیرهای بازدارنده نزولی درد را تعدیل می کنند. همچنین افزایش سن با افزایش آستانه درد، کاهش احساسات دردناک و کاهش تحمل درد مرتبط است. با این حال، بیماران مسن مبتلا به درد مزمن خطر ابتلا به زوال عقل و اختلال شناختی را افزایش می دهند.

سندرم آرنج تنیس بازان درد شدید قسمت خارجی دست در‌محل آرنج و روی دست و ساعد است که با کمترین و ساده ترین روش‌های درمانی معالجه می شود.

این بیماری مرتبط به تادون و عضلات آرنج می باشد. به طوری که عضله روی دست متصل به استخوان آرنج و تاندون می باشد و با استفاده مداوم از بازو و دست و انجام حرکات تکراری و کششی شدید باعث ایجاد التهاب و حتی پارگی های مختصر در آرنج می شود. در‌پی این آسیب فرد دچار درد شدید روی دست و ساعد و حتی قادر به بلند کردن اجسام نیز نمی باشند.

این آسیب ورزشی شایع اغلب در سنین 35 تا 50 سال رخ داده و با درد و ناراحتی در قسمت خارجی آرنج همراه است.

سندرم آرنج تنیس بازان یکی از شایع ترین دلایل درد و ناراحتی در آرنج است و انجام فعالیت های تکراری که با حرکات مکرر آرنج و دست همراهند مهمترین عامل زمینه ای در بروز آن است.

التهاب تاندون عضلاتی که در قسمت خارجی ساعد قرار دارند و به حرکت مچ دست و انگشتان کمک می کنند در طی این آسیب رخ می دهند.

درد و التهاب در محل اپی کوندیل خارجی مهم ترین مشخصه این بیماری است.

انجام حرکات مقاومتی و کششی آرنج در افراد مبتلا به سندرم آرنج تنیس بازان با سختی همراه است.

بیماران مبتلا به سندرم آرنج تنیس بازان اغلب در وضعیت استراحت نیز درد داشته و گاهی دچار اسپاسم های عضلانی هنگام حرکات دست و آرنج می شوند.

این بیماری نیازمند درمان است و بطور خودبخودی بهبود نمی یابد و در صورت عدم درمان مشکلات بیمار تشدید می شود.

افزایش فشار به تاندون های دست در صورت عدم توقف فعالیت ورزشی و عدم انجام اقدامات درمانی می تواند سبب التهاب مزمن آرنج شود.

عواملی موثر در سندرم آرنج تنیس بازان

1. فعالیت هایی که باعث ایجاد فشار و کشش روی تاندون آرنجتان می شود، مثل تنیس و بدمینتون
2. فعالیت هایی که زمان بر و حرکت تکراری باید انجام شود، مثل بریدن درخت،نقاشی کردن و نجاری
3. نواختن برخی سازهای موسیقی که به آرنج و عضلات ساعد فشار زیادی وارد می شود.

علائم سندرم آرنج تنیس بازان

1. درد شدید و مداوم روی دست و ساعد
2. تشدید درد با بلند کردن اجسام
3. التهاب در مفصل آرنج
4. حس درد شدید حتی با لمس عضله روی دست

درمان آرنج تنیس بازان

1. استفاده از مسکن ها مثل ایبوبروفن و ناپروکسن
2. انجام ورزش های کششی
3. فیزیوتراپی
4. در موارد حاد پس از طولانی مدت، تزریق مستقیم داروهای ضد التهاب توسط پزشک متخصص

جراحی سیاتیک زمانی در نظر گرفته می‌شود که درد و یا ضعف ساق پا پایدار یا پیشرونده باشد. وقتی جراحی میکنیم که چندین روش برای درمان سیاتیک غیر جراحی پاسخ ندهد. در موارد معدودی، ممکن است جراحی به عنوان اولین گزینه در نظر گرفته شود.

چند نمونه که جراحی به عنوان اولین گزینه در نظر گرفته می شود عبارتند از:

سندرم دم اسب

یک اورژانس پزشکی است.  در این مورد ریشه های عصبی دم اسب فشرده شده، عملکرد حرکتی و حسی در قسمت تحتانی بدن از بین می‌رود.

تومورها

جمع آوری شدن مایعات (کیست یا آبسه)، یا شکستگی های شدید در ستون فقرات کمری
سیاتیک دو طرفه – علائم سیاتیکی است که هر دو پا را تحت تأثیر قرار می دهد. ممکن است ناشی از فتق دیسک چند سطحی، فتق شدید تک سطحی یا تنگی مرکزی ستون فقرات باشد.

عفونت در ناحیه لگن

عفونت هایی که به دارو پاسخ نمی دهد. علاوه بر این، زمانی که درد و یا ضعف ساق پا برای بیش از 6 تا 8 هفته با وجود درمان های غیر جراحی وجود داشته باشد جراحی لازم است. زمانی که درد بر فعالیت های روزمره تأثیر می گذارد، ممکن است عمل جراحی در نظر گرفته شود.

جراحی با هدف از بین بردن علت سیاتیک و کنترل علائم ساق پا مانند درد و ضعف انجام می شود. با این حال، کمردرد همراه با سیاتیک ممکن است پس از جراحی بهبود نیابد.

میکرودیسککتومی به جای جراحی سیاتیک

میکرودیسککتومی یک روش جراحی رایج است که برای درمان سیاتیک ناشی از فتق دیسک کمر استفاده می شود. در این جراحی قسمت کوچکی از عناصر دیسک زیر ریشه عصبی و یا استخوان روی ریشه عصبی خارج می شود. این عمل از نظر فنی یک جراحی باز است، میکرودیسککتومی از تکنیک های کم تهاجمی استفاده می کند و می تواند با یک برش نسبتا کوچک و حداقل آسیب بافتی انجام شود.

تحقیقات نشان می دهد که تا 86 درصد از بیماران ممکن است پس از جراحی میکرودیسککتومی تسکین درد سیاتیک را تجربه کنند.

جراحی های کمر برای رفع فشار

تعدادی از روش های جراحی برای تسکین علل مختلف فشار یا تحریک ریشه عصبی به جز عمل سیاتیک موجود است، مانند:

لامینکتومی

در این روش قسمتی یا تمام لامینا برداشته می شود تا فضای بیشتری برای اعصاب نخاعی فراهم شود. معمولاً برای درد سیاتیک ناشی از تنگی ستون فقرات کمری انجام می شود.  75 تا 90 درصد بیماران پس از جراحی لامینکتومی بهبود پیدا می‌کنند.

فورامینوتومی

در این روش، نوروفورامن با از بین بردن رشد بیش از حد استخوانی بزرگ می شود. این عمل فضای بیشتری برای ریشه عصب فراهم می کند که از طریق این دهانه کانال ستون فقرات باز می شود.

فاستکتومی

این جراحی برای از کم کردن فشار از روی عصب استفاده می‌شود. مفاصل فاست برای از بین بردن فشار عصب، برداشته می شوند. 85 درصد از بیماران پس از عمل جراحی فاستکتومی بهتر می‌شوند.

در صورت لزوم، این روش ها با هم ترکیب می‌شوند. گاهی همزمان انجام می‌شوند. به عنوان مثال، عمل لامینکتومی ممکن است همراه با فورامینوتومی انجام شود. این جراحی لامینوفورامینوتومی نامیده می‌شود. روش های دیگر ممکن است در ترکیب با موارد فوق انجام شود، شامل برداشتن رباط ، استئوفیت (رشد غیرطبیعی استخوان) و یا هیپرتروفیک (رشد بیش از حد) رباط.

چه کسانی کاندیدای مناسب برای جراحی سیاتیک هستند؟

پزشکان به طور کلی جراحی سیاتیک را برای افرادی که پس از چند ماه از گزینه های درمانی محافظه کارانه تسکین نمی یابند توصیه می کنند. آنها معمولاً توصیه می‌کنند که با کم‌تهاجمی‌ترین گزینه‌های منبع معتمد، مانند استراحت یا درمان گرما و سرما، قبل از پیشرفت به سمت داروهای تجویزی، تزریق‌های پشتی یا جراحی شروع کنید.

در صورت داشتن عوارضی مانند:

سندرم اسب اسب دمی
سیاتیک در هر دو طرف
تومور ستون فقرات
شکستگی شدید ستون فقرات
ضعف پا، افتادگی پا، یا از دست دادن رفلکس های طبیعی
بی اختیاری
افرادی  سلامت کلی ضعیفی دارند. بعضی مشکلات سلامتی متعدد دیگری مانند دیابت کنترل نشده یا فشار خون بالا دارند.

خطرات جراحی سیاتیک

جراحی رفع فشار کمر به طور کلی بی خطر است، اما همه جراحی ها با درجاتی از خطر همراه هستند.

خطرات جراحی سیاتیک عبارتند از:

لخته شدن خون
حمله قلبی
عفونت
آسیب به نخاع یا سایر اعصاب شما
واکنش به داروهای بی حس کننده یا آرام بخش

جراحی سیاتیک یا درمان غیر جراحی؟

تحقیقات نشان می دهد که عمل سیاتیک در مقایسه با درمان های غیر جراحی ممکن است باعث کاهش بییشتر درد و بهبود نتیجه تا ۱ سال شود. با این حال، در دراز مدت (4 تا 10 سال)، نتایج برای هر دو رویکرد معمولا مشابه است.

تصمیم به جراحی سیاتیک معمولاً انتخاب بیمار است مگر اینکه یک اورژانس پزشکی مانند سندرم دم اسبی وجود داشته باشد. تصمیم بیمار برای انجام جراحی بر اساس میزان درد و اختلال عملکرد، مدت زمانی که درد ادامه دارد، سلامت کلی بیمار و همچنین ترجیحات شخصی بیمار است. برای مشاوره بهتر با پزشکان متخصص ما در کلینیک درد مهرگان تماس بگیرید. همچنین می توانید از طریق ویزیت غیر حضوری درد کمر کلینیک درد مهرگان مستقیماً مشکلتان را حل کنید.

درمان درد سیاتیک برای فرد مبتلا برای جلوگیری از پیشرفت علائم در اسرع وقت توصیه می شود. درمان سیاتیک ممکن است شامل روشهای  غیر جراحی و جراحی باشد. به طور معمول، ابتدا روش های غیرجراحی امتحان می شوند. زمانی که علت اصلی آن جدی باشد ( مانند پارگی کامل دیسک)و یا نقایص عصبی پیشرونده مانند ضعف شدید پا رخ دهد، ممکن است جراحی گزینه اول جراحی باشد.

درمان غیر جراحی سیاتیک

درمان‌های خط اول سیاتیک معمولاً شامل ترکیبی از فیزیوتراپی، داروها، تزریق‌های درمانی (و در مواردی عمل بسته یا لیزری)و درمان‌های جایگزین است.

سیاتیک حاد معمولا با 4 تا 6 هفته درمان غیرجراحی بهتر می شود. برای سیاتیک مزمن با درد بیش از 8 هفته، زمان درمان ممکن است بیشتر طول بکشد و ممکن است به علت زمینه‌ای آن بستگی داشته باشد.

فیزیوتراپی برای سیاتیک

فیزیوتراپی ترکیبی از تقویت و کشش  را شامل می شود و جزء اصلی تقریباً هر طرح درمانی سیاتیک است. تمرینات درمانی نیز ممکن است به برنامه فیزیوتراپی اضافه شود.

اهداف فیزیوتراپی و تمرینات برای درمان درد سیاتیک عبارتند از:

• تقویت ستون فقرات و عضلات کمر، شکم، باسن و لگن
• افزایش استحکام هسته دیسک
• کشش عضلات سفت و غیر قابل انعطاف مانند همسترینگ
• افزایش تبادل مایعات و مواد مغذی در بدن با تمرینات هوازی سبک مانند پیاده روی، شنای سبک یا استخر درمانی.

در حالی که ممکن است کمی استراحت یا اصلاح فعالیت ضروری باشد، مهم است که تا حد امکان فعالیت خود را حفظ کنید و از دوره‌های طولانی عدم فعالیت فیزیکی یا استراحت در تخت خودداری کنید.(به جز در موارد خاص با دستور پزشک)

دارو برای درمان درد سیاتیک

چند نمونه از داروهای مورد استفاده برای درمان درد سیاتیک عبارتند از:

• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن
• استروئیدهای خوراکی، مانند پردنیزولون
• داروهای ضد تشنج، مانند گاباپنتین
• داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، مانند آمی تریپتیلین
• مسکن های اپیوئیدی، مانند ترامادول یا اکسی کدون

این داروها معمولاً به منظور تسکین درد و امکان شرکت بیمار در فیزیوتراپی مصرف می شوند. داروهایی مانند مسکن های اپیوئیدی معمولاً برای مدت کوتاهی برای جلوگیری از اعتیاد تجویز می شوند.

توجه داشته باشید که این داروها بایستی توسط پزشک شما تجویز شوند.

ماساژ درمانی

اشکال خاصی از ماساژ درمانی، مانند ماساژ بافت عمیق، ممکن است برای تسکین درد مفید باشد. مزایای ماساژ درمانی عبارتند از:

• بهبود گردش خون که به نوبه خود پاسخ درمانی بهتری در بدن ایجاد می کند
• شل کردن عضلات سفت، که ممکن است به درد کمک کند
• ترشح اندورفین، هورمون هایی در بدن که به عنوان مسکن های طبیعی عمل می کنند

تزریقات درمانی کمری برای سیاتیک

تزریق‌های درمانی کمری ممکن است به درمان درد ناشی از شرایطی که بر عصب سیاتیک تأثیر می‌گذارد کمک کند.

از تزریقات با هدف تسکین و درد مواردی درمان  استفاده می‌شود تا بیمار بتواند به طور کامل در برنامه فیزیوتراپی شرکت کند و از آن بهره‌مند شود. تزریق ها همچنین نقشی در تشخیص منبع درد دارند و ممکن است برای شناسایی اعصاب هدف استفاده شوند.

رایج ترین انواع تزریق برای تسکین درد سیاتیک عبارتند از:

تزریق استروئید اپیدورال

درمان سیاتیک با تزریق اپیدورال امکان پذیر اتس. همچنین تزریق استروئید اپیدورال به تسکین درد سیاتیک ناشی از شرایطی مانند تنگی ستون فقرات، فتق دیسک یا بیماری دژنراتیو دیسک کمک می کند. اهداف اولیه این درمان عبارتند از:

• کنترل پاسخ التهابی اطراف عصب سیاتیک ناشی از منابع شیمیایی و مکانیکی درد، مانند فتق دیسک یا دیسک تحلیل رفته.
• کاهش فعالیت سیستم ایمنی برای کاهش تولید سلول های التهابی در بدن.

استروئیدهای تزریق شده در فضای اپیدورال در انتهای عصب و سایر بافت‌ها پراکنده می‌شوند و اثر ضد التهابی را در ساختارهای انتقال دهنده درد از بین می‌برند.

بلوک‌های انتخابی ریشه عصبی (تزریق فورامینال)

این نوع تزریق در نزدیکی عصب نخاعی به هنگام خروج از سوراخ بین مهره ای (دهانه استخوانی بین مهره های مجاور) انجام می شود. این دارو التهاب را کاهش می دهد و درد منتقل شده توسط عصب را بی حس می کند. بلوک‌های انتخابی ریشه عصبی ممکن است روی یک یا چند ریشه عصبی از L4 تا S3 برای کنترل درد سیاتیک انجام شود.

برای اکثر تزریق‌های درمانی، نتایج به طور گسترده ای متفاوت است. برخی از افراد ممکن است تسکین درد فوری و پایدار را تجربه کنند، برخی ممکن است تنها برای چند هفته یا چند ماه تسکین درد داشته باشند، و برخی ممکن است اصلاً تسکین درد نداشته باشند.

فهرست فوق از درمان‌های بالقوه به هیچ وجه کامل نیست. برای هر کسی که درد سیاتیک را تجربه می کند، توصیه می‌شود برای درمان با متخصصین یا فوق تخصص دردو یا متخصص جراحی مغز و اعصاب و ستون فقرات ویا به متخصص طب فیزیکی و توانبخشی واجد شرایط مشورت کند. به عنوان یک قاعده کلی، اگر روش‌های غیرجراحی بعد از 6 تا 8 هفته درمان نتوانند هیچ گونه نتیجه ای به همراه داشته باشدو  یا اگر نقایص عصبی (مانند ضعف شدید پا) افزایش یابد، ممکن است جراحی در نظر گرفته شود.

کمر درد و درمان آن توسط ورزش چگونه امکان پذیر است؟ تمرینات کمر تقریباً همیشه برای بازتوانی ستون فقرات و کاهش کمر درد ضروری است. معمولاً یک برنامه تمرینی کنترل شده و تدریجی که برای یک فرد طراحی می شود.

یک درمان معمولی برای کمردرد این است که کمر را ریلکس کنید – ماندن در رختخواب یا حداقل توقف فعالیت های شدید – استراحت بیش از یک یا دو روز در واقع می تواند روند بهبودی را تضعیف کند و درد را بدتر کند.

فواید ورزش

ورزش هنگامی که به صورت کنترل شده انجام شود، برای تسکین درد عالی است .تمرینات برای تسکین کمر درد فواید زیادی دارند، از جمله:

• تقویت عضلات حمایت کننده از ستون فقرات، برداشتن فشار از دیسک های ستون فقرات و مفاصل فاست
• کاهش اسپاسم و بهبود تحرک
• بهبود گردش خون برای توزیع بهتر مواد مغذی در بدن، از جمله به دیسک های ستون فقرات
• ترشح اندورفین که به طور طبیعی می تواند درد را تسکین دهد. ترشح مکرر اندورفین می تواند به کاهش وابستگی به داروهای مسکن کمک کند. اندورفین همچنین می تواند خلق و خوی را بهبود بخشد و علائم افسردگی را تسکین دهد، که یک اثر رایج درد مزمن است.
• به حداقل رساندن دفعات اپیزودهای کمردرد یا گردن، و کاهش شدت درد در صورت وقوع

یک تمرین متعادل باید شامل ترکیبی از حرکات کششی و تقویتی و همچنین ورزش های هوازی باشد که ضربان قلب را افزایش می دهد.

ورزش نسخه ای برای درمان کمر درد

یک برنامه موثر از تمرینات کمر باید جامع باشد و تمام بدن حتی زمانی که کمر را هدف قرار می دهید فعالیت کند. ورزش را می توان به عنوان هر نسخه بهداشتی دیگری در نظر گرفت: یک متخصص سلامت واجد شرایط ، ورزش را بر اساس عوامل مختلفی برای بیمار سفارشی می کند. این عوامل معمولاً عبارتند از:

• تشخیص بالینی
• درد خفیف، متوسط یا شدید ، کدام مدل است
• تسکین درد برای تحمل فعالیت
• تعداد تمرینات تجویز شده
• فرم صحیح و وضعیت بدنی مورد نیاز برای انجام تمرینات

حفظ برنامه تمرینی در طول زمان

پایبندی به ورزش یکی از مهم ترین عوامل برای تسکین درد طولانی مدت است. با این حال،  ورزش کردن به دلایل مختلفی از جمله بدتر شدن درد ناشی از فعالیت، محدودیت های اقتصادی و انگیزه کم می تواند دشوار باشد.در یک مطالعه، شایع ترین دلیل عدم پایبندی به ورزش، افزایش درد ناشی از فعالیت بود. در این مورد ، یک متخصص ورزش می تواند کاهش درد و مدیریت آن را به عنوان بخش های اصلی برنامه تمرینی بگنجاند.

خود بیمار نیز در پایبندی نقش دارد – به عنوان مثال، اگر یک برنامه ورزشی خیلی دردناک یا لذت بخش نباشد،  احتمال دارد که به طور منظم انجام نشود و موثر واقع نشود.