اگر سیاتیک ناشی از فتق دیسک کمر دارید، درمان سیاتیک معمولاً با روشهای غیرجراحی شروع میشود و شامل ترکیبی ازمواردی است که تصمیم بگیرید که آیا جراحی سیاتیک اجرا کنید یا خیر؟ تصمیم گیری برای انجام عمل جراحی هرگز آسان نیست.
فیزیوتراپی، داروها، تزریقهای درمانی و درمانهای جایگزین است.
در اینجا چند نکته مفید بر اساس تحقیقات پزشکی از آزمایشات جراحی در مورد موفقیت کلی جراحی برای سیاتیک آورده شده است. جراحی سیاتیک معمولاً پس از آزمودن درمانهای غیرجراحی در نظر گرفته میشود.
در حالی که هیچ دستورالعمل قطعی برای اندیکاسیونهای جراحی سیاتیک وجود ندارد، معیارهای زیر ممکن است پزشکان را ترغیب کند تا جراحی را به بیماران خود توصیه کنند:
هنگامی که درمانهای سیاتیک غیرجراحی، مانند داروهای خوراکی، فیزیوتراپی، و تزریق استروئید اپیدورال به مدت 6 تا 8 هفته (یا بیشتر) بدون هیچ موفقیتی امتحان شده باشد.
هنگامی که علائم عصبی، مانند بیحسی یا ضعف پیشرفت میکند ویا با فعالیتهای روزانه تداخل میکند.
جراحی سیاتیک معمولاً زمانی در نظر گرفته میشود که یک بیماری قابل درمان با جراحی در قسمت تحتانی کمر، مانند فتق دیسک، تنگی نخاع، یا اسپوندیلولیستزیس وجود داشته باشد. اگر سیاتیک ناشی از کیست، تومور یا نخاع باشد، جراحی توصیه میشود.
جراحی سیاتیک
تسکین فوری درد و تاثیر طولانی مدت آن میتواند متفاوت باشد.
چند مطالعه بالینی که درمانهای جراحی و غیرجراحی سیاتیک را با هم مقایسه کردهاند، تسکین بیشتر علائم و بهبود عملکرد را برای مواردی که جراحی کردهاند نشان دادهاند. درمانهای غیرجراحی معمولاً یکسان هستند.
نوع جراحی سیاتیک و علت پزشکی زمینهای نقش مهمی در نتیجه جراحی دارد. تکنیکهای جدیدتر از روشهای کم تهاجمی مانند میکرودیسککتومی برای فتق دیسک و لامینکتومی با هدایت آندوسکوپی برای تنگی نخاع استفاده میکنند. روشهای کمتر تهاجمی معمولاً در مقایسه با جراحیهای باز زمان بهبودی سریعتر و عوارض پس از جراحی کمتری دارند. جراحی سیاتیک نسبتا بیخطر است اما ممکن است خطراتی داشته باشد.
در حالی که جراحی سیاتیک به طور معمول باعث تسکین درد در کاندیدهای انتخاب شده مناسب میشود، حدود 8 درصد از افرادی که تحت این جراحی قرار میگیرند ممکن است نیاز به جراحی دوم در عرض 2 سال داشته باشند.
هنگامی که جراحی سیاتیک نمیتواند تسکین دهد، معمولاً به دلیل یک یا چند مورد از عوامل زیر است:
تشخیص اولیه نادرست
عوارض بعد از جراحی
عوامل روانشناسی
سلامت کلی بیمار
مهارت جراح
نتیجه جراحی سیاتیک ناموفق پس از اصلاح ناهنجاری ساختاری نیز امکان پذیر است. به عنوان مثال، جراح با موفقیت فتق دیسک را تصحیح می کند، اما بیمار ممکن است درد مداوم یا بدتر را تجربه کند، که نشان میدهد ممکن است درد در ابتدا از فتق دیسک نشات نگرفته باشد.
تصمیم گیری در مورد اینکه چه زمانی میخواهید جراحی سیاتیک کنید یک تصمیم شخصی است. مطالعه در مورد انواع جراحی و مراقبتهای غیرجراحی در دسترس برای وضعیت پزشکی خود، و تحقیق دقیق در مورد جراح، به شما کمک میکند تا تصمیمی آگاهانه بگیرید که برای شما مناسبتر است.
اگر به دردسیاتیک مبتلا هستید میتوانید با شماره تلفنهای کلینیک درد مهرگان تماس حاصل فرمایید.
اهداف شما از این جراحی چیست؟
تصمیم گیری در مورد جراحی سیاتیک زمانی که درد زیادی دارید می تواند سخت باشد. حتماً با جراح خود در مورد اهداف پس از جراحی، به ویژه آنهایی که در اطراف درد و فعالیت هستند، صحبت کنید. آیا انتظار دارید یک هفته دیگر به سر کار و باشگاه برگردید؟ آیا امیدوارید که درد به طور کامل و برای همیشه از بین برود؟
اگرچه بیشتر افراد پس از جراحی سیاتیک تا 90 درصد سطح درد خود را بهبود میبخشند، هیچ پزشکی نمیتواند این را تضمین کند. ممکن است بعد از جراحی همچنان بی حسی وجود داشته باشد و همیشه احتمال بازگشت سیاتیک در مهره دیگری وجود دارد.
بسته به نوع جراحی سیاتیک، بیشتر افراد روز بعد پیاده روی می کنند و بهبودی کامل معمولاً دو تا چهار هفته طول می کشد. جراحی کم تهاجمی معمولاً به معنای بهبودی سریعتر است، اما اگر جراحی شامل بیش از یک مهره یا دیسک باشد، ممکن است بهبودی کمر شما بیشتر طول بکشد.https://youtu.be/_b7KNPAEZKE?si=xac6wAUXzVWDSh0F
مفصل ساکروایلیاک(SI) در ناحیه کمر و باسن احساس میشود. درد ناشی از آسیب یا آسیب به مفصل بین ستون فقرات و لگن است. دردساکروایلیاک میتواند شرایط دیگری مانند فتق دیسک یا مشکل لگن را تقلید کند. تشخیص دقیق برای تعیین منبع درد مهم است. برای مدیریت علائم ابتدا از فیزیوتراپی، تمرینات کششی، داروهای ضد درد و تزریق مفاصل استفاده میشود. ممکن است جراحی برای جوش دادن مفصل و توقف حرکت دردناک توصیه شود.
دردمفصلساکروایلیاک چیست؟
مفصل ساکروایلیاک بین استخوانهای ایلیاک و ساکروم قرار دارند و ستون فقرات را به باسن متصل میکنند. این دو مفصل حمایت و پایداری میکنند و نقش مهمی در جذب ضربه هنگام راه رفتن و بلند کردن دارند. از پشت، مفصل ساکروایلیاک در زیر کمر قرار دارند که در آن دو فرورفتگی قابل مشاهده است.
رباطها و عضلات قوی از مفصل ساکروایلیاک حمایت میکنند. برای انعطاف طبیعی بدن، مقدار بسیار کمی حرکت در مفصل وجود دارد. با افزایش سن استخوانهای ما آرتروز میشوند و رباط ها سفت میشوند. هنگامی که غضروف فرسوده میشود، استخوانها ممکن است به هم ساییده شوند و باعث درد شوند. مفصل ساکروایلیاک یک مفصل سینوویال پر از مایع است. این نوع مفصل دارای انتهای عصبی آزاد است که در صورت تحلیل رفتن یا عدم حرکت صحیح مفصل می تواند باعث درد مزمن شود. درد مفصل ساکروایلیاک بسته به وسعت و علت آسیب از خفیف تا شدید متغیر است. درد حاد مفصلSI به طور ناگهانی رخ میدهد و معمولاً طی چند روز تا چند هفته بهبود مییابد. درد مزمن مفصلSI برای بیش از سه ماه ادامه دارد. ممکن است همیشه احساس شود یا با فعالیتهای خاص بدتر شود.
مفصل ساکروایلیاک
علائم درد مفصل ساکروایلیاک چیست؟
علائم و نشانههای درد مفصل ساکروایلیاک از قسمت تحتانی کمر و باسن شروع میشود و ممکن است به قسمت تحتانی لگن، کشاله ران یا بالای ران تابش کند. در حالی که درد معمولا یک طرفه است، می تواند در هر دو طرف ایجاد شود. بیماران همچنین ممکن است بی حسی یا گزگز در ساق پا یا احساس ضعف در ساق پا را تجربه کنند.
علائم ممکن است با نشستن، ایستادن، خوابیدن، راه رفتن یا بالا رفتن از پله بدتر شود. اغلب مفصل ساکروایلیاک هنگام نشستن یا خوابیدن در سمت آسیب دیده دردناک است. برخی افراد در ماشین سواری یا ایستادن، نشستن یا راه رفتن زیاد مشکل دارند. درد می تواند با حرکات انتقالی (از نشستن به ایستادن)، ایستادن روی یک پا یا بالا رفتن از پلهها بدتر شود.
زمانی که رباطها خیلی شل یا خیلی سفت شوند، مفصلSI میتواند دردناک شود. این میتواند در نتیجه سقوط، آسیب کار، تصادف رانندگی، بارداری و زایمان، یا جراحی لگن ستون فقرات (لامینکتومی، فیوژن کمری) رخ دهد. دردمفصلساکروایلیاک زمانی رخ میدهد که حرکت در لگن در هر دو طرف یکسان نباشد. حرکت ناهموار ممکن است زمانی رخ دهد که یک پا بلندتر یا ضعیفتر از دیگری باشد یا با آرتریت در مفصل ران یا مشکلات زانو باشد. بیماریهای خودایمنی مانند:
اسپوندیلوآرتریت محوری، و شرایط بیومکانیکی
مانند:
پوشیدن چکمه پیادهروی پس از جراحی پا، مچ پا یا کفشهای غیرحمایتکننده، میتوانند منجر به ساکروایلیاک دژنراتیو شوند.
چگونه تشخیص داده می شود؟
معاینه پزشکی به تعیین اینکه آیا مفصلSI منبع درد شما است یا خیر کمک میکند. ارزیابی شامل تاریخچه پزشکی و معاینه فیزیکی است. پزشک شما تمام اطلاعاتی را که ارائه کرده اید، از جمله هرگونه سابقه آسیب، محل درد و مشکلات ایستادن یا خوابیدن، در نظر میگیرد.
آزمایشات خاصی برای تعیین اینکه آیا مفصلSI منبع درد است یا خیر وجود دارد. ممکن است از شما خواسته شود در موقعیتهای مختلف بایستید یا حرکت کنید و به جایی که احساس درد میکنید اشاره کنید. پزشک ممکن است مفاصل شما را دستکاری کند یا روی مفصلSI احساس حساسیت کند.
ممکن است برای کمک به تشخیص و بررسی سایر مشکلات مربوط به ستون فقرات و لگن، مطالعات تصویربرداری مانند اشعه ایکس، سی تی یا ام آر آی تجویز شود.
ممکن است یک تزریق تشخیصی مفصلSI برای تایید علت درد انجام شود. مفصلSI با یک داروی بیحس کننده موضعی و کورتیکواستروئید تزریق میشود. تزریق با استفاده از فلوروسکوپی اشعه ایکس برای اطمینان از قرار دادن دقیق سوزن در مفصلSI انجام میشود. سطح درد شما قبل از تزریق و 20 تا 30 دقیقه بعد از تزریق ارزیابی میشود و در هفته بعد کنترل میشود. درگیری مفصلساکروایلیاک در صورتی تایید میشود که سطح درد شما بیش از 75 درصد کاهش یابد. اگر سطح درد شما بعد از تزریق تغییر نکرد، بعید است که مفصلSI دلیل کمردرد شما باشد.
چه درمانهایی برای درد مفصل ساکروایلیاک در دسترس هستند؟
درمانهای غیرجراحی: فیزیوتراپی، دستکاری کایروپراکتیک و تمرینات کششی به بسیاری از بیماران کمک میکند. برخی از بیماران ممکن است به داروهای ضد التهاب خوراکی یا چسبهای موضعی، کرم ها، مرهم یا بریس های مکانیکی نیاز داشته باشند.
تزریق مفاصل: استروئیدها میتوانند تورم و التهاب اعصاب را کاهش دهند. تزریق مفاصل یک روش کم تهاجمی است که شامل تزریق یک کورتیکواستروئید و یک داروی بیحس کننده به مفصل دردناک است. در حالی که نتایج موقتی هستند، اگر تزریق مفید باشد، میتوان آن را تا سه بار در سال تکرار کرد.
بلوکعصبی: تزریق به مفاصل یا اعصاب گاهی اوقات “بلوک” نامیده میشود. تزریق موفقیت آمیز مفصلSI ممکن است نشان دهنده این باشد که شما میتوانید از بلوک رادیوفرکانسی بهرهمند شوید. (روشی که از جریان الکتریکی برای از بین بردن رشته های عصبی حامل سیگنال های درد در مفصل استفاده می کند).
جراحی: اگر درمانهای غیرجراحی و تزریقهای مفصلی باعث تسکین درد نشوند، پزشک شما ممکن است جراحی فیوژن مفصلSI با حداقل تهاجم را توصیه کند. جراح از طریق یک برش کوچک، ایمپلنتهای تیتانیوم (فلزی) و مواد پیوند استخوان را برای تثبیت مفصل و تقویت رشد استخوان قرار میدهد. عمل جراحی حدود یک ساعت طول میکشد. بیمار ممکن است همان روز یا روز بعد به خانه برود. تا چند هفته پس از جراحی، بیمار نمی تواند تمام وزن را در سمت عمل شده تحمل کند و باید از عصا برای حمایت استفاده کند.
بهبودی و پیشگیری از درد مفصل ساکروایلیاک
نگرش مثبت، فعالیت منظم و بازگشت سریع به کار، همه عناصر بسیار مهم بهبودی هستند. اگر در ابتدا نمی توان وظایف شغلی معمولی را انجام داد. ممکن است وظایف تغییر یافته (سبک یا محدود) برای مدت محدودی تجویز شود.
پیشگیری کلید جلوگیری از عود است:
تکنیکهای صحیح بلند کردن
وضعیت مناسب در هنگام نشستن، ایستادن، حرکت و خوابیدن
این شامل تزریق موادی مانند دکستروز و پلاسمای غنی از پلاکت به مفصل است.
تزریق استروئید
خارج مفصلی یا داخل مفصلی. خارج از مفصلی یا ترکیبی به تزریق فقط داخل مفصلی ترجیح داده می شود.
عصب کشی با فرکانس رادیویی
شامل ضایعه اعصاب شاخه جانبی است که مفصل ساکروایلیاک را عصب می کند. مساحت فرسایش با دستگاه های فرکانس رادیویی دوقطبی و خنک شده افزایش می یابد. اشکال این است که عصب کشی با فرکانس رادیویی فقط اعصاب خلفی را مورد توجه قرار می دهد. به اعصاب قدامی نمی پردازد.
فرکانس رادیویی پالسی فرکانس رادیویی معمولی اعصاب را از بین می برد. از سوی دیگر، فرکانس رادیویی پالسی، یک میدان الکتریکی ایجاد می کند که انتقال درد را در فیبرهای A-delta و C تغییر می دهد.
موارد سرکش ممکن است نیاز به مداخله جراحی داشته باشند. با این حال، نتایج به طور یکسان دلگرم کننده نیستند. شوتز و همکاران نشان دادند که 82 درصد از بیماران پس از جراحی ناراضی بودند و 65 درصد نیاز به جراحی مجدد داشتند. تکنیکهای اخیر با ایمپلنتهای مثلثی نتایج بهتری داشتهاند، اما نتایج طولانیمدت انتظار میرود.https://youtu.be/utvuEza5Kk0?si=Qt2XSyz77mx_8UY5
تزریق کورتون (استروئید) یک روش کم تهاجمی است که میتواند به طور موقت درد ناشی از یک مفصل ملتهب را تسکین دهد. علت درد مفاصل (آرتریت، آسیب، دژنراسیون) به خوبی شناخته نشده است. این روش دو هدف دارد. اول، می توان از آن به عنوان یک آزمایش تشخیصی استفاده کرد تا ببیند آیا درد واقعاً از مفصل میآید یا خیر. دوم، میتوان از آن به عنوان درمانی برای تسکین التهاب و درد ناشی از شرایط مختلف استفاده کرد.
تزریقکورتون داخل مفصلی چیست؟
تزریق کورتون شامل یک کورتیکواستروئید (به عنوان مثال، تریامسینولون، متیل پردنیزولون، دگزامتازون) و یک عامل بیحس کننده (مانند لیدوکائین یا بوپیواکائین) است. داروها به مفصل دردناک، داخل کپسول مفصلی تزریق میشوند.
تزریق کورتون میتواند التهاب را کاهش دهد و زمانی که مستقیماً در ناحیه دردناک تزریق شود میتواند مؤثر باشد. تسکین درد میتواند از روزها تا سالها طول بکشد و به شما اجازه میدهد تا با فیزیوتراپی و یک برنامه ورزشی، وضعیت شما بهبود یابد.
تزریق کورتون را میتوان در مناطق زیر انجام داد:
مفاصل فاست ستونفقرات
مفصل ساکروایلیاک و دنبالچه
مفصل ران
شانه، آرنج و دست
زانو، مچ پا و پا
چه کسی کاندید تزریق کورتون است؟
اگر درد ناشی از التهاب مفصل دارید، ممکن است از تزریق کورتون بهرهمند شوید. به طور معمول، تزریق مفصل برای کسانی که به سایر درمانهای محافظه کارانه مانند داروهای ضدالتهاب خوراکی، استراحت یا فیزیوتراپی پاسخ نمیدهند، توصیه میشود.
تزریق کورتون که با استفاده از راهنمای فلوروسکوپی (اشعه ایکس) انجام میشود، نباید در افرادی که عفونت دارند، باردار هستند یا مشکلات خونریزی دارند انجام شود. تزریق ممکن است کمی سطح قند خون را در بیماران دیابتی افزایش دهد. همچنین ممکن است به طور موقت فشار خون یا فشار چشم را برای بیماران مبتلا به گلوکوم افزایش دهد. شما باید این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.
چه کسی این روش را انجام میدهد؟
انواع پزشکانی که تزریقات مفصلی را انجام میدهند عبارتند از: متخصص طبفیزیکی (PM&R)، رادیولوژیست، متخصص بیهوشی، متخصص مغز و اعصاب و جرا،
اقدامات قبل از درمان
پزشکی که این روش را انجام خواهد داد، تاریخچه پزشکی و مطالعات تصویربرداری قبلی شما را بررسی میکند تا بهترین مکان را برای تزریق برنامه ریزی کند. برای پرسیدن هرگونه سوالی که ممکن است در این قرار ملاقات داشته باشید آماده باشید.
بیمارانی که آسپرین یا داروهای رقیق کننده خون مصرف میکنند ممکن است نیاز به قطع مصرف آن چند روز قبل از عمل داشته باشند. هر دارویی را با پزشک خود در میان بگذارید، از جمله فردی که دارو را تجویز کرده و پزشکی که تزریق را انجام میدهد.
این روش معمولاً در مجموعههای ویژه سرپایی انجام میشود که به فلوروسکوپی دسترسی دارد. بهتراست که در روز تزریق، همراه داشته باشید و تنها نباشید.
در طول درمان چه اتفاقی می افتد؟
در زمان انجام عمل، از شما خواسته میشود که فرمهای رضایت را امضا کنید، داروهایی را که در حال حاضر مصرف میکنید فهرست کنید و اگر به دارو حساسیت دارید. این روش ممکن است 15 تا 45 دقیقه طول بکشد و پس از آن یک دوره نقاهت طول بکشد.
مرحله 1: آماده کردن بیمار
بیمار روی تخت زیر اشعه ایکس دراز میکشد. از بیحسی موضعی برای بیحس کردن ناحیه درمان استفاده میشود، بنابراین ناراحتی در طول عمل به حداقل میرسد. بیمار در طول عمل بیدار و آگاه میماند تا بازخورد خود را به پزشک ارائه دهد.
مرحله 2: واردکردن سوزن در تزریق کورتون
در این شیوه تزریق کورتون با کمک فلوروسکوپ (اشعه ایکس ویژه)، پزشک یک سوزن توخالی را از طریق پوست و به ناحیه مسئول درد هدایت میکند. فلوروسکوپی به پزشک اجازه میدهد تا سوزن را در زمان واقعی بر روی مانیتور فلوروسکوپ تماشا کند تا اطمینان حاصل شود که سوزن به محل مورد نظر میرود. کنتراست ممکن است برای تایید محل صحیح سوزن تزریق شود. مقداری ناراحتی رخ میدهد، اما بیماران بیشتر از درد احساس فشار میکنند.
مرحله 3: تزریق دارو
هنگامی که سوزن به درستی قرارگرفت، داروهای بیحس کننده و کورتیکواستروئید به داخل کپسول مفصلی تزریق میشود. سپس سوزن برداشته میشود. بسته به محل درد ممکن است یک یا چند مفصل تزریق شود.
بعد از تزریق کورتون چه اتفاقی میافتد؟
اکثر بیماران بلافاصله پس از عمل میتوانند راه بروند. پس از مدت کوتاهی تحت نظربودن، معمولاً میتوانید کلینیک یا مطب را ترک کنید. یک نفر باید شما را به خانه برساند.
بیماران معمولاً روز بعد فعالیت کامل خود را از سر میگیرند. درد اطراف محل تزریق ممکن است با استفاده از یخ و مصرف یک مسکن خفیف (تیلنول) تسکین یابد.
ممکن است بخواهید میزان درد خود را طی دو هفته آینده در یک دفترچه یادداشت کنید. ممکن است با از بین رفتن داروی بیحسکننده و قبل از شروع اثر کورتیکواستروئید، متوجه افزایش جزئی درد شوید.
اگر مفصلی که درمان شده منبع درد باشد، ممکن است دو تا هفت روز پس از تزریق متوجه تسکین درد شوید. درد ممکن است برای چند روز تا چند ماه کاهش یابد و به شما امکان میدهد تا فیزیوتراپی را انجامدهید. اگر تزریقات مفید بود و بعداً عود درد را تجربه کردید، تزریقکورتون را میتوان تکرار کرد. اگر تسکین درد را تجربه نکردید، گزینههای درمانی دیگری ممکن است در دسترس باشد.
خطرات تزریق کورتون چیست؟
با خطرات کمی، تزریق کورتون به مفصل به عنوان یک درمان غیرجراحی مناسب برای برخی از بیماران در نظر گرفته میشود. خطرات احتمالی مرتبط با قراردادن سوزن شامل خونریزی، عفونت، واکنش آلرژیک، سردرد و آسیب عصبی (نادر) است. عوارض جانبی کورتون ممکن است باعث افزایش موقت وزن، احتباس آب، گرگرفتگی، نوسانات خلقی یا بیخوابی و افزایش سطح قند خون در بیماران دیابتی شود. این اثرات معمولاً در عرض 7-10 روز ناپدید میشوند. بیمارانی که تحت درمان بیماریهای مزمن (مانند بیماری قلبی، دیابت، آرتریت روماتوئید، گلوکوم، فشار خون کنترل نشده) هستند یا کسانی که نمیتوانند به طور موقت داروهای ضد انعقاد را قطع کنند، باید برای ارزیابی خطر با پزشک شخصی خود مشورت کنند.
در قسمت فوقانی کمر که به آن فتق دیسک قفسه سینه نیز گفته میشود، میتواند علائم مختلفی از جمله درد، بیحسی و ضعف ایجاد کند. در حالی که کمردرد تیز و محوری که با فعالیت بدتر میشود، شایع ترین است، علائم و نشانههای دیگر میتواند شامل موارد زیر باشد:
سوزش و یا درد الکتریکی مانند که در پشت قرارمیگیرد یا به صورت محیطی در اطراف قفسه سینه یا شکم منتشر میشود.
درد مشابه شوک مانند میتواند به پاها سرایت کند.
اختلالات حسی، از جمله گزگز و بیحسی، ممکن است در سطح یا پایین تر از فتق دیسک تجربه شود.
نقص حرکتی مانند ضعف پا و بیثباتی راه رفتن نیز قابل مشاهده است.
در شدیدترین موارد، فلج پاها و اختلال عملکرد روده و یا مثانه ممکن است رخ دهد.
فتق دیسک قفسه سینه
درد ناشی از فتق دیسک قفسه سینه
12 دیسک بین مهرهای در ستون فقرات قفسه سینه وجود دارد که به حمایت و محافظت از مهرهها در ناحیه میانی پشت کمک میکند. فتق دیسک قفسه سینه زمانی رخ میدهد که لایه بیرونی سخت (آنولوس فیبروزوس) و هسته داخلی ژله مانند (نوکلئوس پالپوزوس) پاره شود. برآمده یا اکسترود میشود.
انواع مختلفی از درد ممکن است به دلیل فتق دیسک قفسه سینه ایجاد شود، از جمله:
درد دیسکوژنیک:
پارگی یا پارگی فیبروز حلقوی همراه با التهاب اطراف در بافتهای همبند خود دیسک ممکن است منجر به کمردرد شود که در سطح آسیب دیده میشود. این نوع درد را میتوان به اشتباه به عنوان درد قلبی، ریوی یا شکم تعبیرکرد.
گرفتگی عضله:
آسیبهای موضعی به دیسک بین مهرهای و رباطهای پشتیبان میتواند باعث واکنشهای محافظتی توسط عضلات اطراف شود. عضلات بزرگ پشت میتوانند سفت شوند و در نهایت دچار اسپاسم شوند. درد ناشی از اسپاسم عضلانی میتواند ناحیه بزرگی را در سطوح مختلف پشت تحت تاثیر قراردهد و دامنه حرکت را محدود کند یا ایستادن را دشوار کند.
درد رادیکولار:
فتق دیسک قفسه سینه با یک جزء جانبی ممکن است اعصابی را که دیواره قفسه سینه اطراف دندهها و شکم را عصب میکنند فشرده یا تحریک کند. این درد معمولا یک طرفه است و به عنوان سوزش یا شوک الکتریکی توصیف میشود، اما همچنین میتواند احساس درد یا خفیف داشته باشد. در برخی موارد، این درد میتواند مانند یک نوار در اطراف قفسه سینه یا شکم احساس شود.
علائم و نشانههای فتق دیسک قفسه سینه تا حد زیادی به این بستگی دارد که فتق در چه جهتی رخ میدهد.
فتق جانبی به یک طرف اکسترود میشود، که ممکن است ریشه عصبی را در جایی که از ستون فقرات خارج میشود، تحت تاثیر قراردهد و منجر به درد رادیکول شود.
فتق مرکزی مستقیماً به مرکز کانال نخاعی اکسترود میشود که ممکن است باعث تنگی کانال نخاعی شود و طناب نخاعی را فشرده کند.
فتق مرکز-لترال به پهلو و به مرکز کانال اکسترود میشود که ممکن است هم ریشه عصبی و هم طناب نخاعی را تحت تأثیر قراردهد.
فتق دیسک قفسه سینه معمولاً به سمت پایین ستون فقرات قفسه سینه (از T8 تا T12) رخ میدهد، زیرا این بخش متحرک ترین بخش این ناحیه است.
بی حسی و ضعف ناشی از فتقدیسک قفسه سینه در حالی که نادر است، نقایص عصبی ناشی از فتق دیسک قفسه سینه میتواند جدی باشد و نیاز به مشاوره پزشکی داشته باشد.
رادیکولوپاتی اصطلاح فنی برای درد یا سایر علائم فشار روی ریشه عصبی است که وارد نخاع می شود.
مردم اغلب رادیکولوپاتی را به این صورت توصیف میکنند که احساس میکنند یک بند در اطراف سینهشان سفت میشود. محل این “تسمه” مطابق با سطح ستون فقرات است. جایی که دیسک سینه ای فتق شده قرار دارد. همچنین مربوط به قسمت هایی از بدن است که توسط عصب تحت فشار قرار می گیرد.
حدود 52 درصد از افراد مبتلا به فتق علامت دار دیسک قفسه سینه، رادیکولوپاتی را تجربه می کنند.
بسیاری از مردم تصور می کنند که رادیکولوپاتی شامل احساس درد است، اما همیشه اینطور نیست. علاوه بر درد در ستون فقرات یا اطراف آن، رادیکولوپاتی همچنین می تواند بی حسی، ضعف، احساس فشار یا ناراحتی عمومی را توصیف کند. بسیاری از افرادی که فتق دیسک قفسه سینه دارند، درد ستون فقرات را تجربه نمی کنند.
رادیکولوپاتی توراسیک
هنگامی که فتقدیسک قفسه سینه، ریشه عصبی مجاور را در حین انشعاب از نخاع در مسیر خروج از کانال مرکزی فشرده یا تحریک میکند، میتواند باعث رادیکولوپاتی قفسه سینه شود. رادیکولوپاتی توراسیک ممکن است شامل گزگز، بی حسی و یا درد باشد که به قفسه سینه یا شکم تابش میکند.
میلوپاتی توراسیک
هنگامی که فتق دیسک قفسه سینه نخاع را فشرده میکند، میتواند باعث میلوپاتی قفسه سینه شود. علائم احتمالی ممکن است شامل گزگز و بیحسی باشد که در هر نقطه از سطح فتق دیسک قفسه سینه یا پایین آن از جمله پاها و یا ضعف در پاها تجربه میشود. با پیشرفت میلوپاتی، مشکلات مربوط به هماهنگی، راه رفتن، اسپاستیسیته، احساس اطراف ناحیه زین و یا اختلال عملکرد روده و مثانه (بی اختیاری) ممکن است ایجاد شود.
درد فتق دیسک قفسه سینه معمولاً طی 6 تا 12 هفته پس از مراقبتهای غیرجراحی بهبود مییابد. رادیکولوپاتیهای یک طرفه را اغلب میتوان بدون جراحی نیز مدیریت کرد. هرگونه نقص عصبی پیشرونده یا جدید، مانند درد شدید، بی حسی، ضعف، بی ثباتی راه رفتن، اختلال عملکرد روده یا مثانه نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.
کمر درد شدید معمولاً به دلیل وجود مشکل در ستون فقرات یا لگن شما ایجاد میشود. این درد ممکن است از اندامهای داخلی شما نیز سرچشمه بگیرد. طیف وسیعی از علائمی که ممکن است همراه با کمر درد شدید باشد نیز وجود دارد.
علائم کمر درد شدید
درد حاد در ناحیه کمر ممکن است به یک یا هر دو طرف محدود شود. همچنین ممکن است احساس کنید که درد از یک نقطه خاص در سمت چپ یا راست کمر شما نشات میگیرد. کمردرد شدید معمولاً شامل یک یا چند مورد از علائم و ویژگیهای زیر است:
کاهش حرکت: کمردرد شدید معمولاً با افزایش تنش و اسپاسم در عضلات اطراف همراه است که باعث سفتی و کاهش دامنه حرکتی می شود.
انتشار درد در اعصاب: اگر مشکل کمر از ریشههای عصبی نخاعی باشد، درد تیرکشنده از طریق عصب آسیب دیده، به پا سرایت می کند.
ایجاد نقص عصبی: کمر درد شدید که در اثر تحریک یا فشرده شدن اعصاب ایجاد میشود ممکن است با علائم عصبی مانند بیحسی، گزگز، احساس سوزن سوزن شدن و احساس ضعف عمومی در پاها همراه باشد.
این علائم ممکن است با وضعیتها یا فعالیتهای خاص مانند نشستن، ایستادن، راه رفتن و دراز کشیدن تشدید شود یا تسکین یابد. درد ستون فقرات به طور معمول درعرض چند روز تا چند هفته برطرف میشود. علائم میتوانند ناتوان کننده شوند و به طور قابل توجهی بر فعالیتهای روزانه شما تأثیر بگذارند.
شایعترین علل کمردرد ششامل آسیب ناگهانی یا مکرر به یک یا چند ساختار است که پشت شما را پشتیبانی میکند، مانند عضلات، رباطها، مفاصل و دیسکهای بین مهرهای.
اسپاسم عضلانی
یک عضله کشیده شده (آسیب ناشی از کشیدگی عضلانی) میتواند شعله ور شدن شدید درد، اسپاسم و سفتی را در قسمت پایین کمر ارسال کند. این آسیب همچنین ممکن است موضعی باشد و باعث درد شدید در سمت چپ یا راست کمر شما شود. علائم رایج آسیب کشیدگی عضلانی در ناحیه کمر عبارتند از:
درد شدید و تیرکشنده که با حرکت تشدید می شود
مشکل در ایستادن یا راه رفتن
درد شدید هنگام حرکت از حالت نشسته به ایستاده یا ایستاده به نشسته
درد معمولاً زمانی تسکین مییابد که دراز بکشید و پاهای خود را بالا بیاورید. یا زمانی که دراز بکشید و زانوهای خود را بالا ببرید. پیروی از پروتکل PRICE ممکن است به تسکین درد و التیام عضله آسیب دیده نیز کمک کند.
فتق دیسک کمر
دیسکهای ستون فقرات شما به عنوان ضربه گیر بین مهرههای شما عمل میکنند. قسمت بالایی بدن شما را پشتیبانی میکنند و دامنه وسیعی از حرکات کمر را امکان پذیر میکنند. اگر دیسکهای تحتانی ستون فقرات شما دچار فتق (بیرون زدگی) شود، ممکن است محتویات داخلی آن نشت کند. ادین مواد می تواند ریشه عصب نخاعی مجاور را تحریک کند یا تحت فشار قرار دهد. درنتیجه، رویدادهای التهابی ناشی از آن باعث علائم مختلفی میشود، مانند:
کمر درد شدید و اسپاسم حاد
افزایش درد در حین فعالیتهای خاص، مانند بلند کردن اجسام سنگین یا ورزشهای شدید
احساس سوزش در باسن، ران و یا ساق پا
درد شدید یا درد مبهم در امتداد قسمت بیرونی یا زیر پا
ضعف، بی حسی و گزگز در ساق پا
هنگامی که این علائم از ریشههای عصب سیاتیک شما (L4 تا S3) منشا میگیرند، سیاتیک نامیده میشود.
علائم فتق دیسک ممکن است با مصرف داروهای ضدالتهابی بهبلود یابد. همچنین انجام انواع خاصی از تمرینات اکستنشن کمر که ممکن است به بهبود دیسک نیز کمک کند. هنگامی که فشار روی عصب قابل توجه با علائم شدید رخ میدهد، ممکن است به درمان بیشتری نیاز باشد.
سندرم پیریفورمیس
این سندرم درد عضله پیریفورمیس را که در عمق باسن شما قرار دارد، تحت تاثیر قرار میدهد. اگر سندرم پیریفورمیس دارید، باسن و لگن شما دردناک میشوند و این درد ممکن است به قسمت پایین کمر شما ارجاع داده شود. علائم رایج عبارتند از:
درد شدید و تیرکشنده در باسن که هنگام نشستن طولانی مدت افزایش مییابد
کمردرد و اسپاسم حاد
احساس گرما یا احساس سوزش در پشت ران
درد سندرم پیریفورمیس ممکن است با مصرف داروهای مسکن تسکین یابد. در موارد شدید، شل کنندههای عضلانی ممکن است به تسکین اسپاسم و درد عضلانی کمک کنند. مدیریت طولانی مدت معمولاً شامل کشش عضله پیریفورمیس و فیزیوتراپی است.
اختلال عملکرد مفصل ساکروایلیاک
ساکروایلییت، مشکلی است که باعث التهاب و اختلال عملکرد مفصل ساکروایلیاک (SI) میشود. SI انتهای ستون فقرات شما را از هر طرف به لگن شما متصل میکند، ممکن است باعث 4 اختلال شود:
درد شدید، کوبنده یا تیرکشنده که مستقیماً روی مفصل آسیب دیده احساس میشود، در سمت راست یا چپ کمر و باسن
احساس سوزش در پشت ران
شعله ورشدن موضعی که ممکن است هنگام حرکت از حالت ایستاده به نشسته، بالا رفتن از پلهها، یا دراز کشیدن روی سمت آسیب دیده رخ دهد.
داروهای تسکین دهنده درد همراه با اصلاح وضعیت و تمرینات مفصل ساکروایلیاک ممکن است به کاهش علائم حاد کمک کند. اگر مفاصل به شدت ملتهب شده و بافتهای عصبی مجاور را تحریک میکنند، ممکن است به درمانهای پزشکی مانند عصب کشی با فرکانس رادیویی نیاز باشد.
چون علائم این بیماری با علائم دیسک شبیه هستند، تشخیص علت اصلی درد را دشوار میکند. همچنین ممکن است کمر درد شدید شدید بدون علت قابل شناسایی رخ دهد. به این حالت کمر درد شدید غیر اختصاصی میگویند.
کمر درد شدید به دلیل التهاب اندامهای داخلی
درد در ناحیه کمر ممکن است به دلیل التهاب یا تحریک اندام داخلی ایجاد شود. درد ممکن است نشانه عفونت باشد. اندامهای ناحیه میانی پشت، شکم یا لگن میتوانند باعث ایجاد درد به طور خاص در سمت راست یا چپ کمر شوند یا در سراسر ناحیه عمومیت پیدا کنند.
نمونههای رایج کمر درد شدید ناشی از اندامهای داخلی عبارتند از:
سنگ کلیه: کمر درد شدید حاد ممکن است زمانی احساس شود که سنگ کلیه در داخل کلیه یا حالب (لوله نازکی که کلیه را به مثانه متصل می کند) حرکت میکند. بسته به کلیه ای که تحت تاثیر قرار گرفته است، درد معمولاً در سمت چپ یا راست موضعی است.
عفونت کلیه: عفونتهای کلیه معمولاً بهعنوان عفونتهای دستگاه ادراری (UTI) شروع میشوند. بسته به کلیه آسیبدیده، باعث التهاب و درد در ناحیه کمر چپ یا راست میشود.
کولیت اولسرو: التهاب مداوم روده بزرگ (کولون) میتواند باعث گرفتگی شکم و کمر درد شدید شدید در یک یا هر دو طرف کمر و شکم شود.
پانکراتیت: کمر درد شدید سمت چپ ممکن است به دلیل التهاب لوزالمعده باشد که همزمان باعث درد بالای شکم نیز میشود.
آپاندیسیت: آپاندیس ملتهب میتواند باعث درد شدید در سمت راست پایین شکم و کمر شود.
زنان ممکن است به دلیل شرایط خاص مانند فیبروم رحم و اندومتریوز و بارداری دچار کمردرد شوند.
مراقبت از کمر درد شدید
مراقبت از کمر درد شدید میتواند به کاهش علائم و بهبود عملکرد کمر و پاها کمک کند. در حالی که کمر درد شدید معمولاً در عرض چند هفته کاهش مییابد، برخی از مشکلات زمینهای ممکن است باعث شوند درد شما مزمن شود و ماهها طول بکشد.
برای تشخیص دقیق مشکل کمر خود با ما مشورت کنید تا متوجه شوید که آیا درد شما از ناحیه تحتانی ستون فقرات ویا لگن شما منشأ میگیرد یا یک اندام داخلی تشکیل میدهد. پزشک میتواند آزمایشهای پزشکی مربوطه را برای تشخیص درد شما و تدوین یک برنامه درمانی مؤثر انجام دهد.
دکتر مجید نجفی متخصص درد کلینیک درد مهرگانhttps://youtu.be/utvuEza5Kk0?si=_xBAXBhjk44kAIId
لغزش دیسک به دیسک بین مهرهای از ستون فقرات گفته میشود که شکل و یا قوام طبیعی خود را از دست دادهاست. شکل تغییر یافته زمانی اتفاق میافتد که مواد نرم داخلی دیسک (نوکلئوس پالپوزوس) از پوشش فیبری خارجی آن (آنولوس فیبروز) بیرون زده یا نشت کند.
لغرش دیسک چیست؟
دیسکهای بین مهرهای شما ضربه گیر ستون فقرات هستند و به انتقال یکنواخت بارها کمک میکنند. هنگامی که لغزش دیسک رخ میدهد، کل بخش حرکتی، از جمله مهرههای مجاور، بافت همبند، رگهای خونی و اعصاب ممکن است تحت تاثیر قرار گیرد.
چگونه لغزش دیسک رخ میدهد
دو دلیل رایج برای لغزش دیسک عبارتند از:
انحطاط طبیعی دیسک، که باعث میشود هسته پالپوس کمتر هیدراته شده و با افزایش سن ضعیف شود.
ضربه به دیسک، که ممکن است به دلیل بلند کردن بار سنگین با استفاده از وضعیت نادرست یا نیروهای خارجی، مانند آسیب شلاق رخ دهد.
به ندرت، اختلالات بافت همبند ستون فقرات یا تغییر در شکل مهرههای ستون فقرات، مانند ساقههای کوتاه، ممکن است باعث ایجاد دیسک لغزنده شود.
دیسکهای حاوی در مقابل دیسکهای غیرقابل کنترل
اگر هسته پالپوزوس به طور کامل در خارج از دیسک نشت کند، به آن دیسک غیرمحافظه میگویند.
لغزش دیسک ممکن است باعث درد در ناحیه موضعی مانند گردن یا پشت شما یا در یک مکان دور مانند بازو یا پا شود.
برخی از دیسکهای لغزنده ممکن است باعث درد نشوند. ممکن است فتق دیسک بدون درد باشد و یا خود به خود بدون درمان برطرف شود.
درد عصب
فتق معمولاً در قسمت پشت دیسک اتفاق میافتد، جایی که فیبروز حلقوی نسبتاً نازکتر است. این قسمت از دیسک نیز به ریشههای عصبی نخاعی نزدیک است و می تواند این موارد را شامل شود:
فشرده سازی مکانیکی این ریشههای عصبی، که بسته به محل فشرده سازی ممکن است منجر به درد عصبی یا ضعف در بازو یا پای شما شود.
تحریک شیمیایی ریشههای عصبی به دلیل نشت مواد التهابی از هسته پالپوس
در فتق شدید دیسک، فشردگی طناب نخاعی یا دم اسبی ممکن است رخ دهد.
درد موضعی مزمن در لغزش دیسک
لغزش دیسک ممکن است باعث درد موضعی و مزمن، مانند کمردرد یا گردن درد شود. به این نوع درد، درد دیسکوژنیک نیز میگویند.
ناپایداری بخش حرکتی
لغزش دیسک به دلیل انحطاط ممکن است باعث بی ثباتی در بخش حرکتی ستون فقرات شود که منجر به درد و افزایش یا کاهش پزشک میتواند لغزش دیسک را به دقت تشخیص دهد و سایر علل درد مشابه مانند تومور، شکستگی یا عفونت را رد کند. تشخیص تحرک میشود.صحیح همچنین به تدوین یک برنامه درمانی موثر برای کنترل علائم و جلوگیری از پیشرفت آسیب عصبی یا نخاع کمک میکند.
زانو درد که نمیتوان آن را با یک آسیب فیزیکی ردیابی کرد، ممکن است به دلیل مشکل در ناحیه کمر شما ایجاد شود. عضلات اطراف زانو توسط اعصابی که از قسمت پایین ستون فقرات شما منشا میگیرند، نیرو میگیرد.
تحریک این عصبها، با درد همراه است. اگر کنار عصب نخاعی باشد، به عنوان سیاتیک شناخته میشود. ممکن است شامل زانو درد و یا ضعف باشد. این درد ممکن است از علائم سیاتیک باشد.
علائم رایج زانو درد که ممکن است در هنگام سیاتیک تجربه کنید عبارتند از:
احساس گرما، درد شدید، یا درد مبهم در جلو، پهلو و یا پشت زانو
ناتوانی در تحمل وزن روی زانو
تیرکشیدن درد به زانو
ضعف در هنگام دراز کردن زانو (تلاش برای صاف کردن پای خود)
هنگامی که زانو درد بخشی از علائم سیاتیک شما باشد، ممکن است درد در باسن، ران، ساق پا و یا پا نیز تجربه کنید. درد تقریباً همیشه یک پا را در یک زمان تحت تأثیر قرار میدهد، بنابراین درد زانو در سیاتیک معمولاً روی هر دو زانو با هم تأثیر نمیگذارد.
سیاتیک معمولاً ناشی از یک بیماری پزشکی است که کمر شما را تحت تأثیر قرار میدهد. این شرایط زمینهای ممکن است بر دیسکهای ستون فقرات، ریشههای عصبی، مفاصل یا بافتهای نرم مانند ماهیچهها تأثیر بگذارد.
زانو درد
رادیکولوپاتی L4 (تیرکشیدن درد)
اگر سیاتیک دارید:
یکی از دلایل احتمالی علائم زانو درد شما ممکن است فشردگی ریشه عصب نخاعی L4 باشد،رادیکولوپاتی L4 علل رایج برای فشرده شدن این ریشه عصبی فتق دیسک یا تنگی نخاع در قسمت پایین کمر شما است.
هنگامی که ریشه عصبی L4 تحت تاثیر قرار میگیرد، ممکن است در ران و ساق پا نیز درد داشته باشید.
عضلات همسترینگ سفت
یکی دیگر از دلایل احتمالی درد زانو ناشی از سیاتیک، سفت شدن عضلات همسترینگ، گروهی از عضلات واقع در پشت ران است. هنگامی که همسترینگ شما سفت است، ثبات در قسمت پایین کمر کاهش مییابد، انحنای طبیعی ستون فقرات شما تغییر میکند و استرس در مفاصل ستون فقرات شما ایجاد میشود.
این تغییرات ممکن است باعث کمردرد و سفتی شود و دردی از ناحیه کمر به زانو و ساق پا منتشر شود.
اگر این مشکل شما به دلیل سیاتیک ایجاد شده باشد، پزشک معمولاً روی درمان علت زمینهای تمرکز میکند. علائم سیاتیک معمولاً با خودمراقبتی و مدیریت پزشکی درمان میشوند.
درمان های پزشکی معمولاً شامل:
داروهای تسکین دهنده درد، فیزیوتراپی هدایت شده و برنامه های ورزشی ویا تزریق استروئید اپیدورال است. درد زانو که ممکن است شبیه درد سیاتیک باشد
ممکن است این عارضه شما به دلیل آسیب عصبی یا مفصلی غیر از علل معمولی سیاتیک باشد، اما ممکن است مانند درد عصب سیاتیک باشد.
رادیکولوپاتی مهره L3 یا انتشار درد در آن
فتق دیسک کمر یا تنگی ستون فقرات کمری که باعث فشرده شدن ریشه عصبی L3 در ناحیه میانی کمر شما میشود. ممکن است باعث درد و ضعف زانو شود. همچنین ممکن است در قسمت جلوی ران، پهلوی باسن و ناحیه کشاله ران درد داشته باشید
سندرم استرس کشکک رانی
احساس سوزش تیز در اطراف لبههای کاسه زانو ممکن است به دلیل سندرم استرس کشکک رانی (زانوی دونده) باشد. وضعیتی که کشکک زانو به طور غیر طبیعی روی انتهای استخوان ران (فمور) ساییده می شود.
در حالی که این وضعیت معمولاً در سایر نواحی مانند ران یا ساق پا باعث درد نمیشود. احساس سوزش و داغی در زانو، همراه با ضعف ناشی از آن، ممکن است با سیاتیک اشتباه گرفته شود.
اگر زانو درد شما با مراقبت از خود فروکش نکرد وبر فعالیتهای روزمره زندگی شما تأثیر گذاشت، یا به مرور زمان بدتر شد، برای انجام یک کار تشخیصی با پزشک خود مشورت کنید. همچنین مشکلات کمر که باعث سیاتیک میشود نیز ممکن است منجر به این مشکل شود.
بنابراین حتماً همه علائم خود را به پزشک ذکر کنید، که به مشخص کردن منشا علت زمینهای کمک میکند.
بیشتر بدانید:سیاتیک
یک فرد ممکن است در هر نقطه از عصب سیاتیک، از جمله زانو، سیاتیک را تجربه کند. بنابراین، سیاتیک ممکن است یکی از دلایل زانو درد باشد. عصب سیاتیک همچنین باعث ایجاد حس در جلو و پشت ساق پا و پا می شود. بنابراین ممکن است فرد در آن نواحی نیز درد داشته باشد.
سندرم مفصل فاست یک بیماری شبیه به آرتریت ستون فقرات است که میتواند منبع مهمی برای درد کمر و گردن باشد. این به دلیل تغییرات دژنراتیو در مفاصل بین استخوانهای ستون فقرات ایجاد میشود. غضروف داخل مفصل فاست میتواند تجزیه شود و ملتهب شود و سیگنالهای درد را در انتهای عصب مجاور ایجاد کند. ممکن است برای مدیریت علائم از دارو، فیزیوتراپی، تزریق مفاصل، بلوکهای عصبی و فرسایش عصبی استفاده شود. علائم مزمن .ممکن است نیاز به جراحی برای جوش دادن مفصل داشته باشد
آناتومی مفاصل فاست
ستون فقرات از ستونی از استخوانهای متحرک به نام مهره تشکیل شدهاست که به یکدیگر متصل میشوند. هر مهره به عنوان یک مجموعه سه مفصلی با یک دیسک بزرگ در جلو و دو مفصل در پشت عمل میکند. این طراحی سه پایه قوی است، استخوانها را به هم متصل نگه میدارد و درعین حال به ستون فقرات ما اجازه میدهد تا خم شود و بپیچد. فاستها مفاصل سینوویال هستند که با غضروف پوشانده شدهاند، در مایع سینوویال روان شده و توسط یک کپسول مفصلی پوشانده شدهاند. مفاصل فاست سالم هنگام حرکت پشت سر میلغزند، اما از پیچش بیش از حد جلوگیری میکنند.
دردی که از یک یا چند مفصل فاست ایجاد میشود، سندرم مفصل فاست یا آرتروپاتی فاست نامیده میشود. تغییرات دژنراتیو در ستون فقرات ممکن است باعث شود وزن بدن به طور ناهموار به مفاصل فاست منتقل شود. این بار اضافی باعث ساییدگی و پارگی مفصل میشود و به مرور زمان آن را تغییر میدهد: کپسول مفصل نازک میشود، غضروف صاف شکسته میشود و مانند یک خیابان سنگفرش نامنظم میشود و ممکن است خارهای استخوانی ایجاد شود. مشابه آرتریت مفصل زانو، این تغییرات باعث میشود مفصل حرکت سیال را دشوار کند و با ملتهب شدن و تحریک شدن واکنش نشان میدهد. مفصل تحریک شده سیگنالهای درد را از طریق اعصاب کوچک در کپسول به نام اعصاب حسی شاخه داخلی به مغز میفرستد. به نوبه خود، ماهیچههای این ناحیه می توانند سفت و اسپاسم شوند.
علائم
سندرم مفصل فاست
چیست؟
دژنراسیون مفصلفاست میتواند بدون درد باشد تا زمانی که یک رویداد باعث ایجاد علائم شود. علائم متعددی وجود دارد که نشان میدهد درد فرد از مفاصل فاست نشات میگیرد. این درد اغلب یک درد منتشر و مبهم در کمر است که مستقیماً روی ستون فقرات قرار دارد که می تواند به باسن گسترش یابد. در گردن می توان آن را در شانهها و پشت جمجمه احساس کرد.
حرکاتی مانند خم شدن به سمت عقب یا چرخش به پهلو به سمت مفصل آسیب دیده باعث درد میشود. ایستادن یا دورههای عدم تحرک ممکن است درد را بدتر کند. فعالیتهایی که باعث کاهش وزن از روی مفصل میشود مانند نشستن، خم شدن به جلو یا تغییر وضعیت ممکن است درد را کاهش دهد. علائم مفصلفاست نیز ممکن است شبیه درد فتق دیسک باشد. در صورت ایجاد خارهای استخوانی و فشار بر روی اعصاب نخاعی ممکن است درد در بازوها یا پاها احساس شود. درد ممکن است مزمن باشد یا به صورت دورهای تشدید شود.
مفصل فاست
علل چیست؟
با افزایش سن، غضروف مفاصل ما تحلیل میرود. آسیب، حرکات تکراری، چاقی، وضعیت نامناسب و سایر شرایط ستون فقرات که نحوه قرارگرفتن و حرکت مفاصلفاست را تغییر میدهند، میتوانند باعث درد شوند.
تغییرات در مفاصل فاست میتواند با زوال دیسک مهره شروع شود. هنگامی که بار وزن بدن به مفصل فاست منتقل میشود، غضروف شکسته میشود، فضای مفصل باریک میشود و استخوانها به هم ساییده میشوند.
چه کسی تحت تأثیر قرار میگیرد؟
سندرم مفصلفاست هم در مردان و هم در زنان رخ میدهد. این بیماری در سنین 40 تا 70 سالگی و در افرادی که مستعد ابتلا به آرتروز هستند بیشتر شایع است. همچنین ممکن است در افرادی که آسیب ستون فقرات داشتهاند ایجاد شود.
سندرم مفصل فاست چگونه تشخیص داده میشود؟
درد صورت می تواند مشابه سایر بیماریهای ستون فقرات باشد. تشخیص دقیق برای تعیین اینکه آیا مفصلفاست منبع درد شما است یا خیر، مهم است. ارزیابی شامل تاریخچه پزشکی و معاینه فیزیکی است. پزشک تمام اطلاعات ارائه شده از جمله هرگونه سابقه آسیب، محل درد و مشکلات ایستادن یا خواب را در نظر میگیرد.
ممکن است از شما خواسته شود در موقعیتهای مختلف بایستید یا حرکت کنید و به جایی که احساس درد میکنید اشاره کنید. پزشک ممکن است مفاصل شما را دستکاری کند یا روی ستون فقرات احساس حساسیت کند.
ممکن است برای کمک به تشخیص و بررسی سایر مشکلات مربوط به ستون فقرات و لگن، مطالعات تصویربرداری مانند اشعه ایکس، سی تی یا ام آر آی تجویز شود.
تزریق تشخیصی مفصل فاست اغلب برای تایید علت درد انجام میشود. مفصل فاست با یک داروی بی حس کننده موضعی و کورتیکواستروئید تزریق میشود. تزریق با استفاده از فلوروسکوپی اشعه ایکس برای اطمینان از قراردادن دقیق سوزن در مفصل فاست انجام میشود. سطح درد شما قبل از تزریق و 20 تا 30 دقیقه بعد از تزریق ارزیابی میشود و در هفته بعد کنترل میشود. اگر سطح درد شما بیش از 75 درصد کاهش یابد، درگیری مفصل فاست تایید میشود. اگر سطح درد شما بعد از تزریق تغییر نکرد، بعید است که مفصل فاست دلیل درد شما باشد.
چه درمانهایی در دسترس هستند؟
در حالی که آرتریت مفصل فاست قابل برگشت نیست، شواهدی وجود دارد که ورزش، تغییرات سبک زندگی و مدیریت دقیق کمردرد میتواند به کیفیت بهتر زندگی کمک کند. اگر درمانهای محافظه کارانه به شما در مدیریت و کنترل درد کمک نکند، پزشک ممکن است تزریق، ابلیشن (فرکانس رادیویی عصبی) یا جراحی را توصیه کند.
مراقبت از خود:
نگهداشتن وضعیت صحیح و در یک راستا قراردادن ستون فقرات از کارهای مهمی است که میتوانید برای جلوگیری از بروز اپیزودهای دردناک انجام دهید. ممکن است لازم باشد عادات روزانه ایستادن، نشستن و خواب خود را اصلاح کنید. کاهش وزن میتواند بار روی مفاصل فاست را کاهش دهد و درد را کاهش دهد.
فیزیوتراپی ورزشی برای مفصل فاست دردناک بسیار مفید است و میتواند به بهبود سریعتر شما کمک کند. فیزیوتراپیستها میتوانند تکنیکهای صحیح بلند کردن و راه رفتن را به شما آموزش دهند و با شما برای تقویت و کشش ماهیچههای کمر، ساق پا و عضلات شکم شما کار خواهند کرد. اگرچه ممکن است یک فیزیوتراپ تمرینات تقویتی و کششی را به شما نشان دهد، این وظیفه شماست که آنها را دنبال کنید.
داروها:
برخی از بیماران ممکن است به داروهای ضدالتهاب خوراکی یا چسبهای موضعی، کرمها، مرهم یا بریسهای مکانیکی نیاز داشتهباشند. گاهی اوقات شل کنندههای عضلانی برای اسپاسم عضلانی تجویز میشود.
تزریق مفصل استروئیدی:
تزریق مفصل فاست یک روش کم تهاجمی است که شامل تزریق یک کورتیکواستروئید و یک داروی بیحسکننده به مفصل دردناک است. استروئیدها میتوانند تورم و التهاب اعصاب را کاهش دهند. تسکین درد میتواند از روزها تا سالها طول بکشد و به شما اجازه میدهد تا با فیزیوتراپی و یک برنامه ورزشی، وضعیت شما بهبود یابد. در صورت عود درد، می توان این روش را تکرارکرد.
فرسایش با فرکانس رادیویی عصبی:
اگر تزریق استروئید به مفصل موفقیت آمیز باشد اما درد مکرر عود کند، ممکن است یک روش ابلیشن برای سوزاندن اعصاب کوچک کپسول مفصلی توصیه شود. ابتدا یک تست تشخیصی بلوک عصبی برای تعیین اینکه کدام اعصاب باید درمان شوند انجام میشود. بی حس کننده در طول عصب برای “مسدود کردن” درد تزریق میشود. اگر بلوک موفقیتآمیز باشد، فرسایش با فرکانس رادیویی احتمالاً باعث تسکین درد پایدارتر میشود.
یک روش فرسایش عصبی مشابه بلوکهای عصبی انجام میشود. هنگامی که سوزن در جای خود قرار گرفت، یک الکترود وارد میشود و یک جریان فرکانس رادیویی برخی از رشتههای عصبی شاخه داخلی حامل سیگنالهای درد در مفصل را از بین میبرد. تسکین درد ممکن است از 9 ماه تا بیش از 2 سال طول بکشد. این امکان وجود دارد که عصب از طریق ضایعه سوخته ایجاد شده دوباره رشد کند.
جراحی:
اگر تمام درمانهای دیگر تسکین درد را فراهم نکنند، جراحی فیوژن ستون فقرات ممکن است یک گزینه باشد. این معمولاً زمانی اتفاق میافتد که تحت فشار قرار گرفتن ریشه عصبی ناشی از بزرگ شدن مفاصل فاست، بیماری دژنراتیو دیسک یا بیثباتی ستون فقرات باشد.
بهبودی و پیشگیری درد مفصل فاست
مهم است که به خاطر داشته باشید که تزریقات و فرسایش فرکانس رادیویی ممکن است به علائم کمک کند، اما انحطاط زمینه ای ستون فقرات را تغییر نمیدهد.
تمرینات کششی، تقویتی و قلبی عروقی منظم ممکن است روند انحطاط را کاهش دهد و با بهبود قدرت و وضعیت کلی کمر و کاهش التهاب در بدن، استرس مفاصل فاست را کاهش دهد.
آرتروپاتی فاست کمری بیشتر در سطوح نخاعی L4-L5 و L5-S1 شایع است. علائم و نشانههای آرتروپاتی فاست شامل درد پشت یا گردن، بسته به محل مفصل فاست آسیبدیده است که با پیچ خوردن، ایستادن یا خم شدن به عقب بدتر میشود. درد معمولاً در یک قسمت خاص از ستون فقرات متمرکز است. با این حال، گاهی اوقات می تواند به عنوان یک درد مبهم در هر دو طرف کمر ظاهر شود. مفاصل آسیب دیده ممکن است بزرگ شده و بر ریشه های عصبی فشار وارد کنند و باعث ایجاد درد در اندام تحتانی شوند. درد آرتروپاتی فاست معمولاً با خم شدن به جلو با کاهش فشار روی مفاصل فاست تسکین می یابد.
با گذشت زمان، آرتروپاتی فاست میتواند منجر به عوارضی مانند استئوفیتها (یعنی خارهای استخوانی) شود که برآمدگیهای استخوانی کوچکی هستند که فضاهای موجود در ستون فقرات را برای عبور ریشههای عصبی باریک میکنند و در نتیجه باعث تنگی نخاع و درد بالقوه نوروپاتیک میشوند.
آرتروپاتی فاست چگونه تشخیص داده می شود؟
تشخیص آرتروپاتی فاست معمولاً با شرح حال کامل بیمار و معاینه فیزیکی شروع می شود. برای ارزیابی ستون فقرات و شناسایی شواهد دژنراسیون مفصل فاست میتوان آزمایشهای تصویربرداری از جمله MRI، سیتی اسکن یا اشعه ایکس را نیز انجام داد. تزریق استروئیدهای ضد التهابی به مفاصل فاست نیز می تواند به تایید تشخیص کمک کند. اگر علائم پس از تزریق برطرف شد، احتمالاً فرد مبتلا به آرتروپاتی فاست است.https://youtu.be/ttZo5G7P-2o?si=ocVxzIhb7jxJtvET
فتق دیسک کمر زمانی اتفاق میافتد که مرکز ژلمانند دیسک از یک ناحیه ضعیف در دیواره بیرونی سخت پاره میشود، شبیه به پرکردگی دونات ژلهای خارج میشود. درد پشت یا پا بیحسی یا سوزن سوزن شدن رخ میدهد. درمان با استراحت، مسکن، تزریق نخاعی و فیزیوتراپی اولین قدم برای بهبودی است. اکثر افراد در 6 هفته بهبود می یابند و به فعالیت عادی باز می گردند. اگر علائم ادامه یابد، ممکن است جراحی توصیه شود.
آناتومی دیسکها
ستون فقرات شما از 24 استخوان متحرک به نام مهره تشکیل شدهاست. قسمت کمری ستون فقرات بیشتر وزن بدن را تحمل میکند. 5 مهره کمر با شماره L1 تا L5 وجود دارد. مهرهها توسط دیسکهای بالشتکی از هم جدا میشوند که به عنوان ضربه گیر عمل میکنند و از ساییدگی مهرهها به یکدیگر جلوگیری میکنند. حلقه بیرونی، دارای نوارهای فیبری است که بین بدن هر مهره متصل میشود.
هر دیسک دارای یک مرکز پر از ژل به نام هسته است. یک جفت عصب نخاعی از نخاع خارج شده و به بدن شما منشعب میشود. نخاع و اعصاب نخاعی شما به عنوان یک «تلفن» عمل میکنند و به پیامها اجازه میدهند بین مغز و بدن شما به عقب و جلو حرکت کنند تا حس را منتقل کنند و حرکت را کنترل کنند.
فتق دیسک
فتق دیسک کمر چیست؟
فتق دیسک کمر زمانی اتفاق میافتد که مرکز ژل مانند دیسک شما از طریق پارگی در دیواره سخت دیسک (حلقه) پاره میشود. مواد ژل باعث تحریک اعصاب ستون فقرات شما میشود و چیزی شبیه به تحریک شیمیایی ایجاد میکند. درد ناشی از التهاب عصب نخاعی و تورم ناشی از فشار فتق دیسک کمر است. با گذشت زمان، فتق تمایل به کوچک شدن پیدا میکند و ممکن است تسکین جزئی یا کامل درد را تجربه کنید. در بیشتر موارد، اگر کمردرد یا پا درد برطرف شود، در حدود 6 هفته برطرف خواهد شد.
مطالعه کنید: جراحی فتق دیسک
ممکن است از اصطلاحات مختلفی برای توصیف فتق دیسک کمر استفاده شود. برآمدگیدیسک زمانی اتفاق میافتد که حلقه دیسک دست نخورده باقی بماند، اما بیرونزدگی را تشکیل میدهد که میتواند به اعصاب فشار وارد کند. فتق دیسک زمانی رخ میدهد که حلقه دیسک ترک خورده یا پاره میشود. این پارگی به مرکز پر از ژل اجازه میدهد به بیرون رانده شود. گاهی اوقات فتق آنقدر شدید است که یک قطعه آزاد ایجاد میشود. یعنی یک قطعه کاملاً از دیسک جدا شده، در کانال نخاعی قرار میگیرد.
بیشتر فتق دیسک کمر در ستون فقرات کمری اتفاق میافتد، جایی که اعصاب نخاعی از بین مهرههای کمری خارج میشوند و سپس دوباره به هم میپیوندند تا عصب سیاتیک را تشکیل دهند که از پایین پای شما میگذرد.
علائم فتق دیسک کمر چیست؟
علائم فتق دیسک کمر بسته به محل فتق و پاسخ به درد، بسیار متفاوت است. اگر فتق دیسک کمر دارید، دردی را احساس میکنید. این درد از ناحیه کمر، پایین یک یا هر دو پا، و گاهی اوقات به پاها منتشر می شود. ممکن است دردی مانند شوک الکتریکی را احساس کنید که چه در حالت ایستاده، راه رفتن یا نشستن شدید است. فعالیتهایی مانند خم شدن، بلند کردن، چرخاندن و نشستن ممکن است باعث افزایش درد شود. خوابیدن به پشت با زانوهای خم شده راحتترین حالت است. زیرا فشار رو به پایین روی دیسک را کاهش میدهد.
گاهی اوقات درد با بیحسی و گزگز در ساق یا پای شما همراه است. ممکن است دچار گرفتگی یا اسپاسم عضلانی در پشت یا ساق پا شوید.
علاوه بر درد، ضعف عضلات پا، یا از دست دادن رفلکس زانو یا مچ پا هم به وجود میآید. در موارد شدید، ممکن است دچار افتادگی پا (هنگام راه رفتن پای شما میافتد) یا از دست دادن کنترل روده یا مثانه. اگر ضعف شدید پا یا مشکل در کنترل عملکرد مثانه یا روده دارید، باید فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید.
فتق دیسک کمر
علت فتق دیسک کمر چیست؟
دیسکها ممکن است به دلیل آسیب و بلند کردن نامناسب، بیرون زدگی یا فتق ایجاد کنند یا میتوانند خود به خود ایجاد شوند. پیری نقش مهمی دارد. با افزایش سن، دیسکهای شما خشک میشوند و سختتر میشوند. دیواره بیرونی فیبری سخت دیسک ممکن است ضعیف شود. هسته ژل مانند ممکن است از طریق پارگی در دیواره دیسک، برآمده یا پاره شود و هنگام لمس عصب باعث ایجاد درد شود. ژنتیک، سیگار کشیدن و تعدادی از فعالیتهای شغلی و تفریحی منجر به انحطاط زودرس میشود.
فتق دیسک کمر چهکسانی را بیشتر تحت تاثیر قرار میدهد؟
این بیماری در افراد 30 تا 40 ساله شایعتر است، اگرچه افراد میانسال و مسنتر اگر درگیر فعالیتهای بدنی شدید باشند کمی بیشتر در معرض خطر هستند. فتق دیسک کمر کمر یکی از شایعترین علل کمردرد است که با درد پا همراه است و 15 برابر بیشتر از فتقدیسک گردن رخ میدهد. فتقدیسک در 8% مواقع در ناحیه گردن و تنها 1 تا 2% مواقع در ناحیه فوقانی تا وسط پشت (سینه) رخ می دهد.
تشخیص فتقدیسک
هنگامی که برای اولین بار درد را تجربه کردید، با پزشک خانواده خود مشورت کنید. پزشک شما یک تاریخچه پزشکی کامل میگیرد تا علائم شما، هرگونه آسیب یا شرایط قبلی را درک کند و تعیین کند که آیا عادت های سبک زندگی باعث ایجاد درد میشود یا خیر. سپس یک معاینه فیزیکی برای تعیین این مورد انجام میشود که منبع درد و تست هرگونه ضعف یا بی حسی عضلانی است.
پزشک شما ممکن است یک یا چند مورد از مطالعات تصویربرداری زیر را تجویز کند: اشعه ایکس، اسکن MRI، میلوگرام، سی تی اسکن یا EMG. بر اساس نتایج، ممکن است برای درمان به متخصص مغز و اعصاب، ارتوپد یا جراح مغز و اعصاب ارجاع داده شوید.
اسکن رزونانس مغناطیسی (MRI)
سی تی اسکن
یک اشعه ایکس تخصصی است که در آن رنگ از طریق یک شیر نخاعی به کانال نخاعی تزریق می شود. سپس یک فلوروسکوپ اشعه ایکس تصاویر تشکیل شده توسط رنگ را ثبت می کند. رنگ مورد استفاده در میلوگرام در عکس اشعه ایکس سفید نشان داده می شود. و به پزشک اجازه می دهد تا نخاع و کانال را با جزئیات مشاهده کند. میلوگرامها میتوانند عصب را در اثر فتق دیسک، رشد بیش از حد استخوان، تومورهای نخاعی و آبسه نشان دهند. سی تی اسکن ممکن است به دنبال این آزمایش انجام شود.
یک آزمایش غیرتهاجمی است که از پرتو اشعه ایکس و کامپیوتر برای ایجاد تصاویر دو بعدی از ستون فقرات شما استفاده میکند. ممکن است ماده حاجب تزریق شده به جریان خون انجام شود یا نشود. این تست به ویژه برای تایید اینکه کدام دیسک آسیب دیده مفید است.
الکترومیوگرافی (EMG) و مطالعات هدایت عصبی (NCS).
تست EMG فعالیت الکتریکی عضلات شما را اندازه گیری میکند. سوزنهای کوچکی در ماهیچههای شما قرار داده میشود و نتایج بر روی دستگاه مخصوص ثبت میشود. NCS مشابه است، اما اندازه گیری میکند که اعصاب شما چگونه سیگنال الکتریکی را از یک انتهای عصب به انتهای دیگر منتقل میکنند. این تست ها میتوانند آسیب عصبی و ضعف عضلانی را تشخیص دهند.
اشعه ایکس مهره های استخوانی را در ستون فقرات شما مشاهده میکند و میتواند به پزشک شما بگوید که آیا هر یک از آنها خیلی به هم نزدیک هستند یا تغییرات آرتروز، خار استخوانی یا شکستگی دارید. تشخیص فتق دیسک تنها با این آزمایش امکان پذیر نیست.
چه درمانهایی در دسترس هستند؟
درمان غیرجراحی محافظه کارانه اولین گام برای بهبودی است و ممکن است شامل دارو، استراحت، فیزیوتراپی، تمرینات خانگی، آب درمانی، تزریق استروئید اپیدورال (ESI)، دستکاری کایروپراکتیک و مدیریت درد باشد. با رویکرد تیمی به درمان، 80 درصد از افراد مبتلا به کمردرد در حدود 6 هفته بهبود مییابند و به فعالیت عادی باز میگردند. اگر به درمان محافظه کارانه پاسخ ندهید، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند.
درمانهای غیر جراحی فتق دیسک کمر
خودمراقبتی:
در بیشتر موارد، درد ناشی از فتق دیسک ظرف چند روز بهبود مییابد و در عرض 4 تا 6 هفته کاملا برطرف میشود. محدود کردن فعالیت، یخ یا گرما درمانی و مصرف داروهای بدون نسخه به بهبودی شما کمک میکند.
دارو:
ممکن است پزشک مسکنها، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)، شلکنندههای عضلانی و استروئیدها را تجویز کند.
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)، مانند آسپرین، ناپروکسن (Alleve، Naprosyn)، ایبوپروفن (Motrin، Nuprin، Advil)، و سلکوکسیب (Celebrex)، برای کاهش التهاب و تسکین درد استفاده میشوند.
مسکنها، مانند استامینوفن (تیلنول)، میتوانند درد را تسکین دهند، اما اثرات ضد التهابی NSAIDها را ندارند. استفاده طولانی مدت از مسکنها و NSAIDها ممکن است باعث زخم معده و همچنین مشکلات کلیوی و کبدی شود.
شل کنندههای عضلانی، مانند متوکاربامول (روباکسین)، کاریسوپرودول (سوما) و سیکلوبنزاپرین (فلکسیریل)، ممکن است برای کنترل اسپاسم عضلانی تجویز شوند.
ممکن است استروئیدها برای کاهش تورم و التهاب اعصاب تجویز شوند. داروها به صورت خوراکی در دوز کاهش یافته در یک دوره پنج روزه مصرف میشوند. این مزیت تسکین تقریباً فوری درد در یک دوره 24 ساعته را دارد.
تزریق اپیدورال
: این روش تحت فلوروسکوپی اشعه ایکس انجام میشود و شامل تزریق کورتیکواستروئیدها و یک عامل بی حس کننده به فضای اپیدورال ستون فقرات است. دارو در کنار ناحیه دردناک برای کاهش تورم و التهاب اعصاب تزریق میشود. حدود 50 درصد از بیماران پس از تزریق اپیدورال متوجه تسکین میشوند، اگرچه نتایج موقتی هستند. ممکن است برای رسیدن به اثر کامل تزریقهای مکرر انجام شود. مدت زمان تسکین درد متفاوت است و هفتهها یا سالها طول میکشد. تزریقات همراه با فیزیوتراپی یا برنامه ورزشی خانگی انجام میشود.
تزریق اپیدورال
فیزیوتراپی:
هدف فیزیوتراپی این است که به شما کمک کند هر چه زودتر به فعالیت کامل بازگردید و از آسیب مجدد جلوگیری کنید. فیزیوتراپیستها میتوانند به شما روشهای صحیح وضعیت بدنی، بلند کردن و راه رفتن را آموزش دهند و برای تقویت عضلات کمر، ساق پا و شکم با شما همکاری خواهند کرد. آنها همچنین شما را تشویق به کشش و افزایش انعطاف پذیری ستون فقرات و پاهای خود میکنند. ورزش و تمرینات تقویتی عناصر کلیدی درمان شما هستند و باید بخشی از تناسب اندام مادام العمر شما شوند.
درمانهای جامع:
در برخی از بیماران طب سوزنی، طب فشاری، تغییرات تغذیه رژیم غذایی، مدیتیشن و بیوفیدبک در مدیریت درد و همچنین بهبود سلامت کلی مفید است.
درمانهای جراحی فتق دیسک کمر
اگر علائم شما با درمان های محافظه کارانه بهبود قابل توجهی نداشته باشد، جراحی برای فتق دیسک کمر، به نام دیسککتومی، ممکن است یک گزینه باشد. در صورت مشاهده علائم آسیب عصبی مانند ضعف یا از دست دادن احساس در پاها، ممکن است جراحی نیز توصیه شود.
عمل جراحی دیسک
دیسککتومی میکرو جراحی: جراح یک برش 1 تا 2 اینچی در وسط کمر شما ایجاد میکند. این برش برای رسیدن به دیسک آسیب دیده انجام میشود. ماهیچهها را باز میکنند تا مهره نمایان شود. بخشی از استخوان برداشته میشود تا ریشه عصب و دیسک نمایان شود. بخشی از دیسک پاره شده که به عصب نخاعی فشار میآورد، با استفاده از ابزارهای مخصوص به دقت برداشته میشود. حدود 80 تا 85 درصد از بیماران با موفقیت پس از دیسککتومی بهبود مییابند و میتوانند در عرض 6 هفته به کار عادی خود بازگردند.
دیسککتومی میکروآندوسکوپی با حداقل تهاجمی: جراح یک برش کوچک در پشت ایجاد میکند. لولههای کوچکی به نام گشادکننده با افزایش قطر برای بزرگ کردن تونل به مهره استفاده میشود. بخشی از استخوان برداشته میشود تا ریشه عصب و دیسک نمایان شود. جراح، دیسک پاره شده را برمیدارد. این تکنیک نسبت به دیسککتومی سنتی آسیب کمتری به عضله وارد میکند.
آزمایشات بالینی
کارآزماییهای بالینی، مطالعات تحقیقاتی هستند که در آن درمانهای جدید داروها، تشخیصها، رویهها و سایر درمانها بر روی افراد آزمایش میشوند تا ببینند آیا آنها بیخطر و مؤثر هستند یا خیر. تحقیقات همیشه برای بهبود استاندارد مراقبتهای پزشکی انجام میشود. اطلاعات مربوط به کارآزماییهای بالینی فعلی، از جمله واجد شرایط بودن، پروتکل، و مکان آنها در وب یافت میشود.
عضلات لگن
بهبودی و پیشگیری
کمردرد 8 نفر از 10 نفر را در دورهای از زندگی تحت تاثیر قرار میدهد و معمولا در عرض 6 هفته برطرف میشود. نگرش ذهنی مثبت، فعالیت منظم، و بازگشت سریع به کار، همه عناصر بسیار مهم بهبود هستند. پزشک شما می تواند برای مدت زمان محدودی نسخههایی را برای چنین فعالیتهایی تجویز کند.
کلید جلوگیری از عود، پیشگیری است:
تکنیکهای مناسب بلند کردن
وضعیت مناسب در هنگام نشستن، ایستادن، حرکت و خوابیدن
برنامه ورزشی مناسب برای تقویت عضلات ضعیف شکم و جلوگیری از آسیب مجدد
بلوک سمپاتیک کمری تزریق یک بیحس کننده موضعی است که میتواند به تسکین درد مزمن پا و پا ناشی از شرایطی مانند سندرم درد ناحیهای پیچیده، دیستروفی سمپاتیک رفلکس، نارسایی عروقی و زونا کمک کند. داروها به اعصاب سمپاتیک (مجموعهای از سلولهای عصبی) در امتداد سمت جلوی ستون فقرات تحویل داده میشوند. هدف کاهش درد است تا بتوانید فعالیتهای عادی و فیزیوتراپی را از سر بگیرید.
بلوک سمپاتیک کمر چیست؟
اعصاب بلوک سمپاتیک کمری بخشی از سیستم عصبی خودمختار هستند که پاسخ “جنگ یا گریز” ما را کنترل میکنند. آنها میتوانند جریان خون را منقبض کنند و ضربان قلب، تعریق و فشار خون را افزایش دهند. گاهی اوقات این اعصاب میتوانند درد را پس از آسیب منتقل کنند. در طی این روش کم تهاجمی، یک عامل بیحس کننده (لیدوکائین یا بوپیواکائین) تزریق میشود. در برخی موارد کورتیکواستروئید (بتامتازون، تریامسینولون یا دگزامتازون) نیز میتواند تزریق شود. داروها به عقدههای سمپاتیکی که در مجاورت مهرههای L2، L3 و L4 قرار دارند، تحویل داده میشوند. عامل بیحس کننده میتواند درد را تسکین دهد، در حالی که کورتیکواستروئید میتواند التهاب را کاهش دهد.
چهکسانی کاندید انجام بلوک سمپاتیک کمری هستند؟
اگر از دردهای مزمن رنج میبرید، ممکن است از بلوک عصبی سمپاتیک بهرهمند شوید:
سندرم درد ناحیهای پیچیده نوع 1
سندرم درد ناحیهای پیچیده نوع 2
نارسایی عروقی ناشی از انسداد عروق کوچک در پاها
درد اندام فانتوم
عفونت هرپس زوستر (زونا) در پاها
نوروپاتی دردناک دیابتی در پاها که با داروها برطرف نمیشود
بلوک سمپاتیک کمری میتواند تشخیصی و درمانی باشد. اگر عفونت یا مشکلات خونریزی دارید، این روش نباید انجام شود. کورتیکواستروئید ممکن است به طور موقت سطح قند خون را در بیماران دیابتی افزایش دهد. همچنین ممکن است به طور موقت فشارخون یا فشار چشم را در بیماران مبتلا به گلوکوم افزایش دهد. شما باید این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.
اگر فکر میکنید ممکن است باردار باشید یا در تلاش برای بارداری هستید، لطفاً به پزشک خود اطلاع دهید. فلوروسکوپی (اشعه ایکس) ممکن است برای جنین مضر باشد.
چه کسی این روش را انجام میدهد؟
انواع پزشکانی که تزریق بلوک سمپاتیک کمری را انجام میدهند عبارتند از متخصص فیزیوتراپی، رادیولوژیست، متخصص بیهوشی، متخصص مغز و اعصاب و جراح.
قبل از درمان بلوک سمپاتیک کمری چه اتفاقی میافتد؟
پزشک سابقه پزشکی و تصویربرداری شما را بررسی میکند تا بهترین روش برای تزریق شما را برنامه ریزی کند. او قبل از انجام عمل شما با شما ملاقات خواهد کرد و به هر سوالی پاسخ خواهد داد.
بیمارانی که از داروهای رقیق کننده خون (وارفارین، ریواروکسابان و غیره) استفاده میکنند، ممکن است نیاز به قطع مصرف آن چند روز قبل از عمل داشته باشند. داروی خود را با پزشک تجویز کننده خود و همچنین با پزشکی که تزریق را انجام میدهد، در میان بگذارید.
تزریق معمولاً یک روش سرپایی است که تحت فلوروسکوپی انجام میشود.
در طول درمان چه اتفاقی میافتد؟
در زمان انجام عمل بلوک سمپاتیک کمری، باید فهرستی از داروها و آلرژیهای خود داشته باشید. همچنین از شما خواسته میشود که یک فرم رضایت نامه را امضا کنید.
مرحله 1: بیمار را آماده کنید
روی میز اشعه ایکس رو به پایین دراز خواهید کشید. ممکن است به شما یک آرامبخش با دوز کم مانند دیازپام یا میدازولام داده شود. کمر شما با یک محلول تمیز میشود و یک بی حس کننده موضعی برای بیحس کردن پوست تزریق میشود. برای ارائه بازخورد به پزشک خود بیدار خواهید ماند.
مرحله 2: سوزن را وارد کنید
پزشک یک سوزن توخالی را تحت هدایت فلوروسکوپی (اشعه ایکس) از طریق پوست وارد کرده و آن را به گانگلیونهای سمپاتیک کمری هدایت میکند. فلوروسکوپ به پزشک اجازه میدهد تا حرکت سوزن را در زمان واقعی روی مانیتور تماشا کند. ماده حاجب برای اطمینان از قرارگیری مناسب تزریق میشود. مقداری ناراحتی رخ میدهد، اما بیماران معمولاً بیشتر از درد احساس فشار میکنند.
مرحله 3: دارو را تزریق کنید
هنگامی که سوزن به درستی قرار گرفت، دارو تزریق میشود. سوزن برداشته میشود.
بعد از درمان چه اتفاقی میافتد؟
ممکن است احساس گرما یا پری در پای آسیب دیده داشته باشید. همچنین ممکن است کمی بیحسی یا ضعف موقتی در اندام احساس کنید. شما بین 15 تا 30 دقیقه تحت نظر خواهید بود. زمانی مرخص میشوید که بتوانید بدون ضعف راه بروید. شما نمی توانید در روز عمل رانندگی کنید. تا 72 ساعت پس از عمل شنا نکنید و در وان غوطه ور نشوید.
به طور معمول، بیماران روز بعد فعالیت کامل خود را از سر میگیرند. درد اطراف محل تزریق ممکن است با استفاده از یخ و مصرف یک مسکن خفیف (تیلنول) تسکین یابد.
نتایج چیست؟
بسیاری از بیماران تسکین درد و مزایای این روش را تجربه میکنند. معمولاً بیماران برای دستیابی به نتایج طولانی مدت به چندین بلوک سمپاتیک کمری نیاز دارند. زمان انجام روشها بر اساس نتایج درمان تعیین میشود.
خطرات بلوک سمپاتیک کمری چیست؟
تزریق بلوک سمپاتیک کمری یک روش نسبتاً ایمن با حداقل خطر عوارض است. خطرات بلوک سمپاتیک کمری شامل خونریزی، عفونت، واکنش آلرژیک، آسیب عصبی، فلج، افت فشار خون است. عوارض بیهوشی، هماچوری (خون در ادرار)، بی حسی، ضعف و عوارض جانبی دارو.