مدت زمان درمان سیاتیک معمولاً به نوع و شدت مشکل اساسی بستگی دارد. در حالی که درمان سیاتیک معمولاً در عرض چند هفته برطرف می‌شود، برخی شرایط پزشکی می‌توانند باعث شوند علائم شما تا دو سال ادامه پیدا کند.

زمانی که سیاتیک حاد ممکن است مزمن شود

شرایط رایجی که ممکن است باعث سیاتیک شود، مشکلی در قسمت پایین کمر می‌باشد که ریشه عصب سیاتیک را تحریک یا ملتهب می‌کند، مانند:

• فتق دیسک کمر
• تنگی کانال نخاعی کمری
• بیماری دیسک دژنراتیو کمر
• اسپوندیلولیستزیس
• اسپاسم عضلانی و یا التهاب در عضلات کمر و یا لگن

اگر مشکل کمر شما اخیرا (حاد) به وجود آمده باشد،  سیاتیک حاد را تجربه خواهید کرد که ممکن است به طور متناوب شعله ور شود یا تا 4 تا 6 هفته ثابت بماند.پس از آن، معمولاً خود به خود فروکش می‌کند.

در صورت عدم درمان یا اگر علت زمینه‌ای آن شدید باشد، سیاتیک ممکن است مزمن و پایدار شود و دو ماه یا بیشتر طول بکشد. تخمین زده می‌شود که 20 تا 30 درصد افراد ممکن است‌ به مدت 1 تا 2 سال به سیاتیک ادامه دهند.

 سیاتیک برای همه افراد متفاوت است. تعدادی از ریشه‌های عصبی ممکن است در سیاتیک تحت تأثیر قرار گیرند که هر کدام باعث درد و یا بی حسی در قسمت متفاوتی از ران، ساق و یا پای شما می‌شود. پاسخ به یک درمان خاص نیز ممکن است بین افراد مختلف با تشخیص یکسان برای سیاتیک متفاوت باشد. یافتن درمان مناسب معمولاً یک فرآیند آزمون و خطا است.

برای تسکین درد سیاتیک، ترکیبی از این درمان‌ها را در خانه امتحان کنید:

• یخ درمانی: برای سیاتیک حاد، سعی کنید کیسه یخ را روی لگن عقب خود قرار دهید. یخ درمانی با انقباض عروق خونی، کاهش جریان خون و کاهش التهاب در ناحیه کمر، تقریباً بلافاصله به بی حس شدن درد کمک می‌کند.
• داروهای تسکین دهنده درد: از کرم‌ها ویا ژل‌های مسکن موضعی استفاده کنید یا از داروهای خوراکی بدون نسخه مانند داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAID) استفاده کنید. در حالی که دارو‌های خوراکی در جریان خون تجمع می‌کنند و اثر کل بدن دارند، دارو‌های موضعی ممکن است به دلیل اثر موضعی‌شان سریع‌تر عمل کنند.
• گرما درمانی: اگرسیاتیک مزمن دارید، گرما درمانی ممکن است با شل کردن عضلات سفت و بهبود جریان خون به تسکین علائم شما کمک کند. این اثرات همچنین ممکن است به بهبود بافت های کمر شما کمک کند.
• ماساژ دادن: ماساژ آرام کمر می‌تواند تنش عضلانی را کاهش دهد، گردش خون را بهبود بخشد و اندورفین (هورمون طبیعی احساس خوب بدن شما) ترشح کند. ماساژ می‌تواند به طور موقت اما موثر درد را تسکین دهد و توانایی‌های درمانی بدن را افزایش دهد.

همچنین هنگام نشستن، ایستادن، بلند کردن و راه رفتن، استفاده از وضعیت‌های ارگونومیک ایمن و پشتیبانی شده بسیار مهم است.

ورزش در خانه برای درمان سیاتیک

یک برنامه ورزشی معمول در کنترل درد حاد سیاتیک و همچنین در جلوگیری از شعله ور شدن در آینده مفید است. تمرینات را می‌توان از یک فیزیوتراپ یاد گرفت و در خانه ادامه داد.

قبل از شروع هر برنامه ورزشی، مهم است که برای تشخیص صحیح علت سیاتیک خود با یک متخصص بهداشتی دارای مجوز مشورت کنید. ورزش‌های سیاتیک ناشی از فتق دیسک در مقایسه با ورزش‌هایی که با هدف تسکین علائم ناشی از تنگی ستون فقرات انجام می‌شود، بسیار متفاوت است و هر نوع ورزش ممکن است در صورت انجام نادرست، علت اصلی شما را بدتر یا بیشتر تحریک کند.

درمان دارویی سیاتیک

اگر سیاتیک شما اخیراً حاد باشد، پزشک احتمالاً علت علائم شما را بر اساس سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی و آزمایش‌های تشخیصی، تشخیص می‌دهد. درمان توصیه‌شده معمولاً شامل ترکیبی از موارد زیر است:

• دارو‌های تجویزی برای تسکین درد سیاتیک
• فیزیوتراپی و ورزش
• دستکاری دستی
• تزریق استروئید اپیدورال کمری

مطالعه کنید: تزریق اپیدورال کمری

در موارد نادر،  برای سیاتیک مزمن که به چندین هفته درمان غیرجراحی پاسخ نمی دهد، ممکن است از جراحی حمایت شود.

درمان سیاتیک همراه با بی حسی پیشرونده یا شدید ویا ضعف و تغییرات در حرکات روده ویا مثانه ممکن است نشان دهنده بیماری‌های زمینه ای جدی تری مانند سندرم دم اسبی باشد که باید به صورت فوری درمان شود.

مراقبت از سیاتیک باید بخشی از زندگی روزمره در نظر گرفته شود. در حالی که اکثر علائم در عرض چند هفته بدون عوارض جدی برطرف می‌شوند،  سیاتیک ممکن است ماه‌ها یا سال‌ها در صورت عدم درمان باقی بماند. مهم است که فعالیت بدنی خود را ادامه دهید و با تمرینات معمول و اصلاح شیوه زندگی همراه باشید تا از عود یا شعله ور شدن سیاتیک خود جلوگیری کنید.

برای درمان سیاتیک می‌توانید از شیوه‌های نوین درمان در کلینیک درد مهرگان استفاده کنید. شما می‌توانید با شماره کلینیک درد مهرگان تماس حاصل فرمایید.

کمر درد، اکثرا به دلیل مشکل دیسک در ستون فقرات ایجاد می‌شود. منشأ درد  ناشی از تحریک عصب، یک دیسک بیرون زده یا محتویات آن است. تفاوت کمر درد ناشی از فشار روی عصب با کمر درد ناشی از دیسک دشوار است. پزشکان از اصطلاحات مختلفی برای توصیف مشکل استفاده می‌کنند. اصطلاحاتی مثل لغزش دیسک، بیرون زدگی دیسک، فشرده شدن عصب، و یا دیسک تحلیل رفته، از این دست است.

کمر درد ناشی از فشار بر عصب

این درد زمانی ایجاد می‌شود که دیسک، باعث فشرده شدن مکانیکی، تحریک یا التهاب ریشه عصبی مجاور می‌شود. در این موارد،این دیسک نیست که درد می‌کند. بلکه درد عصبی ناشی از فشار محتویات دیسک بر عصب است. کمر درد ناشی از فشار بر ریشه عصبی در قسمت پایین ستون فقرات، در طول مسیر عصب، به پا انتشار می‌یابد. مشکلات عصبی مانند بی‌حسی، ضعف، گزگز و یا احساس سوزن سوزن شدن، از علائم آن است.

ساختمان ستون فقرات

این نوع کمر درد  رادیکولوپاتی نامیده می شود. هنگامی که رادیکولوپاتی به دلیل تحریک یا فشرده شدن ریشه‌های عصبی خاص در قسمت پایین کمر (L4  تا S3 ) رخ می‌دهد، معمولاً به آن سیاتیک می‌ گویند.

علت کمر درد  می‌تواند ناشی از موارد زیر باشد:

• فتق دیسک
• تنگی کانال نخاعی
• خارهای استخوانی که در نتیجه آرتروز ایجاد می‌شوند.

علت فشار بر روی عصب ممکن است شرایط دیگری مانند تومور، عفونت یا اسپوندیلولیستزیس باشد.

مطالعه کنید: فتق دیسک کمر

کمر درد ناشی از دیسک دژنره

اگر منبع مشکل شما دیسک بین مهره‌ای باشد، به آن کمردرد دیسکوژنیک می گویند. دیسک ستون فقرات ممکن است به دلیل ساییدگی یا ضربه تخریب شده، با مکانیسم‌های زیر باعث درد شود.

التهاب با تحلیل رفتن دیسک

پروتئین‌های التهابی ممکن است در فضای دیسک آزاد شوند. یک دیسک تحلیل رفته، ممکن است دچار بیرون زدگی بشود. این موضوع، باعث نشت محتویات التهابی آن می‌شود. این عوامل التهابی ممکن است اعصاب مجاور را تحریک کرده یا ملتهب کنند و باعث درد شوند.

5 روش درمان سیاتیک در خانه

سیاه شدن دیسک

مرور زمان، باعث از دست رفتن آب در دیسک می شود و در نتیجه محتوای مایع از بین می‌رود و چروکیده می‌شود.  سیاه شدن دیسک می‌تواند باعث باریک شدن کانال نخخاعی و منجر به رادیکولوپاتی شود.

انحطاط دیسک همچنین می‌تواند باعث ناپایدار شدن بخش ستون فقرات شود. به این صورت، دیسک دیگر در مقاومت در برابر حرکت در ستون فقرات موثر نیست.

سیاه شدن دیسک

هنگامی که بدن تلاش می کند تا با التهاب، بی ثباتی و درد مقابله کند، ممکن است عضلات ناحیه دچار اسپاسم شوند. اسپاسم می‌تواند باعث درد شدید و تیرکشنده شود و کمر درد را بدتر کند. درد ناشی از دیسک تحلیل رفته، موضعی است. این درد ممکن است به ساق پای شما تیر بکشد (رادیکولوپاتی).

روی علت کمر درد خود تمرکز کنید

با تمرکز برعلت اصلی درد، و نه تسکین علائم به درمان بهتر برسید. با مراجعه به کلینیک درد مهرگان، یک برنامه درمانی مناسب برای تسکین طولانی مدت خواهید یافت. پزشک می‌تواند آزمایش‌های بالینی و تشخیصی مربوطه را برای تأیید علت دقیق درد شما و تنظیم یک برنامه درمانی دقیق انجام دهد.

اگر در حال حاضر از کمر درد شدید رنج می‌بیرید می‌توانید از طریق ویزیت غیر حضوری کلینیک درد مهرگان با پزشکان ما در ارتباط باشید.

کمر درد و رادیکولوپاتی

رادیکولوپاتی کمر، یکی از علائم بارز بیماری دژنراتیو است. برای درمان موثر این بیماری، باید علل مختلف رادیکولوپاتی را در نظر بگیریم. همچنین باید ضایعه اصلی را در میان ضایعات دژنراتیو متعددی که وجود دارد، شناسایی کنیم.  اکثر بیماران به درمان محافظه کارانه پاسخ خوبی می دهند. اما درد رادیکولار مداوم پس از درمان محافظه کارانه و ضعف حرکتی پیشرونده یا عمیق نشان دهنده نیاز به جراحی است. انتخاب مناسب تکنیک جراحی، ویژگی های بالینی بیمار و قضاوت جراح را شامل می‌شود.

درد عصب سیاتیک که از پایین کمر به باسن و ساق پا می‌رسد، که معمولاً به عنوان سیاتیک شناخته می‌شود، می تواند علائم ناراحت کننده ای ایجاد کند و بر فعالیت‌های زندگی روزمره تأثیر بگذارد. هنگامی که خودمراقبتی و درمان‌های خانگی بی‌اثر هستند، ممکن است بخواهید درمان دارویی سیاتیک را برای تسکین علائم سیاتیک خود در نظر بگیرید.

اگر انتخاب‌های بی‌شماری برای درمان دارویی سیاتیک تسکین‌دهنده بر شما غلبه کرده است، در اینجا راهنمایی وجود دارد که به شما کمک می‌کند بفهمید کدام داروها برای تسکین درد عصب سیاتیک بهتر عمل می‌کنند.

داروهای بدون نسخه برای درمان دارویی سیاتیک

چندین داروی بدون نسخه (OTC) ممکن است درد سیاتیک را تسکین دهند. اگر شرایط پزشکی دیگری مانند مشکلات معده، قلب یا کلیه دارید، بهتر است قبل از مصرف هر دارو با پزشک خود مشورت کنید تا خطر عوارض جانبی را کاهش دهید.

داروهای خوراکی ممکن است التهاب را کاهش دهند.

داروهای ضد التهابی غیر‌استروئیدی (NSAIDs)، مانند ایبوپروفن و ناپروکسن به کاهش التهاب در بدن کمک می‌کنند و اثرات تسکین دهنده درد را ارائه می‌دهند.

NSAID ها معمولاً برای بیماران مبتلا به بیماری‌های زمینه‌ای، مانند بیماری مزمن کلیوی، توصیه نمی‌‍‌شوند.

داروهای موضعی ممکن است باعث تسکین فوری و موضعی درد شوند.

چندین پماد، ژل و کرم می‌توانند با تغییر جریان خون، کاهش التهاب و ایجاد اثر بی‌حسی به تسکین درد عصبی کمک کنند. داروهای موضعی رایجی که ممکن است به تسکین سیاتیک کمک کنند عبارتند از:

• متیل سالیسیلات

• منتول

• ترولامین سالیسیلات

• کپسایسین

• کافور

• کانابیدیول (CBD)

مطالعه کنید: علائم سیاتیک

از آنجایی که درمان دارویی سیاتیک موضعی به صورت موضعی عمل می‌کنند، ممکن است باعث تسکین فوری درد شوند. برخی از آماده سازی ها ممکن است باعث تحریک پوست شوند، بنابراین در ابتدا توصیه می‌شود مقدار کمی از آن را امتحان کنید.

چسب‌های دارویی ممکن است باعث تسکین درد طولانی مدت شوند.

چسب‌های حاوی لیدوکائین، یک داروی بی‌حس کننده موضعی، را می‌توان در داخل لباس پوشید و ممکن است یک اثر بی‌حس‌کننده مداوم ایجاد کند و درد سیاتیک را کاهش دهد.

نکاتی برای استفاده از داروهای موضعی برای درمان دارویی سیاتیک

درد سیاتیک از قسمت تحتانی ستون فقرات شما سرچشمه می‌گیرد و از عصب سیاتیک به سمت ران و ساق پا می‌رود.

• هنگامی که از درمان دارویی سیاتیک موضعی استفاده می کنید، کرم، ژل یا چسب لیدوکائین را روی لگن عقبی خود (جایی که ریشه‌های عصب سیاتیک شما قرار دارد) بمالید.
• درمان این ناحیه، به جای ران یا ساق پا که ممکن است درد بیشتر باشد، به کنترل و بی‌حس کردن درد در منشا آن کمک می‌کند و همچنین اعصاب مجاور را آرام می‌کند.

وقتی بعد از استفاده از داروهای موضعی تسکین درد را تجربه کردید، سعی کنید کشش‌های ساده کمر را انجام دهید. حرکات کششی و تمرینات هدفمند می‌توانند با تسکین فشار عصب سیاتیک، تقویت بافت‌ها و بهبود انعطاف پذیری در قسمت پایین کمر، از عود سیاتیک جلوگیری کنند.

داروهای تجویزی برای درمان دارویی سیاتیک

اگر درمان دارویی سیاتیک OTC علائم سیاتیک شما را تسکین نمی‌دهد، با پزشک خود در مورد داروهای تجویزی صحبت کنید.

• ممکن است برای یک دوره کوتاه (2 تا 6 هفته) زمانی که داروهای OTC شکست می‌خورند و قبل از انجام درمان‌های تهاجمی‌تر، مانند تزریق استروئید اپیدورال، تجویز شوند.
• استفاده از این داروها ممکن است در میان برخی پزشکان به دلیل عوارض جانبی بالقوه یا عدم اثربخشی اثبات شده آنها بحث برانگیز تلقی شود.

دوز دارو بسته به نوع داروی مورد استفاده و شدت علائم، کنترل می‌شود.

شل کننده‌های عضلانی ممکن است درد و سفتی کمر را در سیاتیک حاد کاهش دهند.

شل کننده‌های عضلانی، مانند سیکلوبنزاپرین، عضلات سفت و منقبض را شل می‌کنند و اسپاسم را کاهش می‌دهند. اسپاسم عضلانی ممکن است در نتیجه بیماری زمینه‌ای ایجاد شود که باعث سیاتیک می‌شود، مانند مشکل دیسک یا التهاب عضلات کمر ویا لگن. این داروها ممکن است به تسکین سفتی کمر ناشی از اسپاسم عضلانی کمک کنند و ممکن است در درمان سیاتیک حاد مفیدتر باشند.

با توجه به عوارض جانبی بالقوه و خطر سوء مصرف و وابستگی، این داروها با احتیاط استفاده می‌شوند و ممکن است برای افراد مبتلا به مشکلات کبدی، کلیوی و یا قلبی مناسب نباشند.

مطالعه کنید:درمان درد سیاتیک

استروئیدهای خوراکی ممکن است التهاب ریشه عصب سیاتیک را کاهش دهند

استروئیدهای خوراکی مانند متیل پردنیزولون و پردنیزون به کاهش التهاب کمک می‌کنند. پزشکان ممکن است استروئیدهای خوراکی را برای درمان سیاتیک حاد به دلیل التهاب ریشه عصبی نخاعی تجویز کنند. استروئیدها معمولاً برای دوره‌های کوتاه درمان تجویز می‌شوند.

برای سیاتیک مزمن، پزشکان ممکن است داروهای ضد صرع و ضد افسردگی را تجویز کنند که نشان داده است درد عصبی را بهبود می‌بخشد. برای کاهش خطر عوارض جانبی بالقوه، درمان معمولا با دوز کم شروع می‌شود و به تدریج افزایش می‌یابد تا کمترین دوز موثر تعیین شود.

سیاتیک به طور معمول در عرض 4 تا 6 هفته بدون عوارض طولانی مدت بهبود می‌یابد. برای درمان دارویی سیاتیک استفاده کوتاه مدت پزشک شما می‌تواند به انتخاب داروی مناسب برای علت خاص سیاتیک، سن و سلامت عمومی و تحمل کمک کند. برای تسکین درد طولانی مدت و جلوگیری از عود، با پزشک خود در مورد درمان‌های خاص تری برای علت درد خود مانند فیزیوتراپی، دستکاری دستی و ماساژ درمانی صحبت کنید.

ویدئو را ببینید: درمان سیاتیک

تنگی کانال نخاعی می‌تواند باعث ایجاد درد متناوب کمر، بازو یا پاهای شما بشود. علایمی که در این مقاله ذکر می‌شود ممکن است نشان دهنده تنگی کانال نخاعی باشد.

تنگی کانال نخاعی زمانی اتفاق می‌افتد که دهانه‌های استخوانی اعصاب نخاعی (فورامن) و یا طناب نخاعی (کانال مرکزی) باریک شوند. باریک شدن این کانال باعث فشار بر روی اعصاب نخاعی می‌شود. تنگی کانال نخاعی وضعیتی است که بیشتر در افراد بالای 60 سال رخ می دهد و با افزایش سن بدتر می‌شود.

علامت‌های تنگی کانال نخاعی

در اینجا 6 علامت و نشانه معمولی وجود دارد که اگر مشکوک هستید که درد شما ناشی از تنگی کانال نخاعی است باید مراقب آنها باشید. علائم این بیماری بستگی به نوع و محل تنگی کانال دارد.

تنگی کانال نخاعی در ام ار آی

1.لنگیدن نوروژنیک

اگر عصب در کانال فشرده شود، لنگیدن ناشی از اختلال عملکرد عصبی رخ می‌دهد. معمولاً دارای ویژگی های زیراست:

.درد و یا بی حسی مداوم در پاها درهنگام ایستادن

• افزایش درد ویا بی حسی در پاها هنگام راه رفتن در فواصل متغیر و یا هنگام خم شدن ستون فقرات به عقب
• مشکل درانجام تمرینات یا فعالیت های عمودی
• بهبود یا رفع درد و یا بی حسی با استراحت

درد لنگیدن نوروژنیک معمولاً زمانی که ستون فقرات خود را به جلو خم می‌کنید، تسکین می‌یابد. مانند زمانی که به سبد خرید یا واکر تکیه داده‌اید. همچنین در حالت چمباتمه زدن، نشستن و خم شدن به جلو.

پزشک شما احتمالاً باید این درد را از لنگش عروقی که می تواند لنگش عصبی را تقلید کند، متمایز کند

2.سیاتیک

فشرده شدن ریشه های عصبی در قسمت پایین کمر منجر به رادیکولوپاتی کمری یا سیاتیک می‌شود. البته بستگی به ریشه های عصبی آسیب دیده دارد. سیاتیک به صورت درد و ضعف عصبی است که معمولاً در یک پا احساس می‌شود.

درد ممکن است در ناحیه کمر، باسن، ران، ساق پا ایجاد شود. احساس سوزن سوزن شدن، گزگز، ضعف ویا بی حسی نیز ممکن است در نواحی تحت تاثیر درد رخ دهد.

3. افتادگی پا

فشار بر ریشه‌های عصبی L4 و L5 درد ایجاد می‌کند. این فشار در قسمت تحتانی ستون فقرات، باعث ضعف حرکتی در پا و به دنبال آن افتادن پا می‌شود. بیمار ممکن است به طور غیرارادی پای خود را بکشد.

فشردگی ریشه عصبی S1 ممکن است باعث ضعف در حین راه رفتن روی انگشتان پا شود.

فوت دراپ

4.مشکلات راه رفتن

بسته به محل آن در ستون فقرات می‌تواند راه رفتن را تحت تاثیر قرار دهد. به عنوان مثال:

• تنگی کانال نخاعی (در ناحیه کمر) ممکن است به دلیل افتادگی پا باعث مشکلات راه رفتن شود. این عارضه همچنین ممکن است باعث ضعف در عضلات ران و ساق پا، مانند عضلات چهارسر ران و ساق پا شود.
• تنگی کانال نخاعی (درناحیه گردن) همراه با فشردگی طناب نخاعی ممکن است باعث ایجاد مشکل در حفظ تعادل در حین راه رفتن، به خصوص در تاریکی شود.

تغییرات در راه رفتن ممکن است درابتدا به‌ قدری ظریف باشد که نتوان متوجه آن شد. با گذشت زمان، این وضعیت ممکن است با کاهش چشمگیری روبرو شود.

5.تیرکشیدن درد دربازو

تنگی‌کانال نخاعی ممکن است باعث سوزش خفیف تا متوسط ​​یا درد شوک مانند در گردن، شانه و یا بازو شود. احساسات غیر طبیعی، مانند گزگز، خزیدن، و یا بی‌ حسی ممکن است در هر دو دست احساس شود. بازوها و دست ها ممکن است احساس ضعف کنند.

6.مهارت‌های حرکتی ظریف

تنگی کانال نخاعی در ستون فقرات گردنی هم به وجود می‌آید. به دنبال این تنگی، در انجام کارهایی که شامل مهارت های حرکتی ظریف دست است اختلال ایجاد می‌شود. حرکاتی مانند بستن دکمه های پیراهن، مشکل می‌شود. در مراحل پیشرفته ممکن است نوشتن با مشکل مواجه شود. در نهایت در دست گرفتن خودکار غیرممکن می‌شود.

اگر این علائم آشنا به نظر می‌رسد، با پزشک خود مشورت کنید، زیرا این بیماری ممکن است بدون درمان بدتر شود.

علائم هشدار و علائم تنگی نخاعی

به ندرت، تنگی شدید کانال نخاعی ممکن است باعث علائم هشدار، مانند بی‌اختیاری روده ویا مثانه، بی حسی در قسمت داخلی ران‌ها و ناحیه تناسلی و یا ضعف شدید در هر دو پا شود.

این علائم نشان دهنده یک بیماری جدی پزشکی است. سندروم دم اسب باید فورا درمان شود. چون ممکن است عوارض جبران ناپذیر بگذارد.

مطالعه کنید: جراحی لامینکتومی کمری در تنگی کانال نخاعی

گزینه‌های درمان تنگی کانال نخاعی

تشخیص دقیق توسط یک پزشک متخصص برای تعیین علت زمینه ای تنگی‌کانال نخاعی ضروری است. بسته به علت و شدت آن، پزشک درمان می‌کند. درمانهای غیرجراحی مانند فیزیوتراپی، داروهای تسکین دهنده درد و یا اصلاح فعالیت انجام می‌شود. گاهی ممکن است روش‌های کم تهاجمی مانند تزریق استروئید اپیدورال توصیه شود. جراحی به ندرت به عنوان درمان خط اول توصیه می شود مگر اینکه علائم شدید یا نقص عصبی وجود داشته باشد.

تماشا کنید:

اعصاب نخاعی کمری، از قسمت پایین ستون فقرات شروع می‌شوند. سپس به سمت پاها می‌روند.وقتی که ریشه های این اعصاب تحت فشار قرار گیرند، پا درد ایجاد می‌شود. اگر این عصب در لگن، زانو یا پا تحت فشار باشد، باعث پا درد می‌شود.

این مقاله فهرستی از علل رایج درد پا و نکات مفیدی را ارائه می‌دهد تا به شما در درک منشاء پا‌درد کمک کند.

پا درد ناشی از مشکل در ستون فقرات

تحریک یا فشرده شدن ریشه عصب در ستون فقرات کمری یا ساکرال، باعث ایجاد درد سیاتیکی از کمر به سمت پا می‌شود. به فشرده شدن ریشه عصب S1 سیاتیک گفته می‌شود. این تحریک باعث ایجاد درد در ناحیه خارجی پا می‌شود.

ریشه‌های عصبی ممکن است به دلایل مختلفی فشرده یا تحریک شوند. نمونه‌های رایج عبارتند از:

1. فتق دیسک کمر: نشت محتویات داخلی دیسک بین مهره‌ای
2. بیماری دژنراتیو دیسک کمر: تغییرات مرتبط با افزایش سن که باعث باریک شدن و کوچک شدن دیسک می‌شود.
3. لغزش مهره بر روی مهره زیر آن(Spondylolisthesis)
4. تنگی ستون فقرات کمری: باریک شدن دهانه‌های استخوانی برای اعصاب نخاعی و یا طناب نخاعی

What’s Causing My Lower Back and Leg Pain

ناتوانی در بلند کردن قسمت جلوی پا یا زمین خوردن مکرر هنگام راه رفتن ممکن است به دلیل وضعیتی به نام افتادگی پا باشد. این وضعیت معمولاً به دلیل فشرده شدن ریشه عصبی L5 ایجاد می‌شود. به ندرت، فشردگی ریشه‌های عصبی L4 و یا S1 ممکن است باعث افتادگی پا شود.‌

پا درد ناشی از فشرده شدن اعصاب در لگن، زانو یا ساق پا

زمانی که اعصاب در امتداد مسیر خود در لگن، زانو یا ساق تحت فشار قرار می‌گیرند یا آسیب می‌بینند، می‌تواند رخ دهد. مثلا:

• نوروپاتی پرونئال، وضعیتی است. که در آن عصب پرونئال در نزدیکی زانو فشرده شده یا آسیب می‌بیند. ممکن است. باعث پا‌درد و افتادگی پا در هنگام حرکت دادن پا شود.
• نوروپاتی سیاتیک یا آسیب به عصب سیاتیک در ناحیه لگن ممکن است باعث درد پا در امتداد بالای پا با درجاتی از ضعف شود.
• سندرم تونل تارسال یا اختلال عملکرد عصب تیبیال در تونل تارسال مچ پای داخلی ممکن است باعث ایجاد درد شدید در ناحیه مچ پا و در امتداد کف پا شود.
• گیر افتادن عصب سورال می تواند در ساق پا یا نزدیک مچ پا رخ دهد. این موضوع باعث درد تیرکشنده در امتداد قسمت بیرونی مچ پا و پا می‌شود.

علاوه بر این، ممکن است میخچه روی پوست اطراف انگشتان پا ایجاد شود. میخچه به مرور زمان در نتیجه اصطکاک بیش از حد رشد می‌کند. میخچه می‌تواند اعصاب مجاور را فشرده کند و باعث درد شود. یکی دیگر از دلایل احتمالی درد عصبی در ، پا، نوروم مورتون است که ضخیم شدن بافت اطراف عصب پا است.

مطالعه کنید: عصب کشی مفاصل ستون فقرات

چگونه منشا درد خود را تشخیص دهید؟

با وجود تمام دلایل احتمالی درد عصبی در پا، تشخیص دقیق علت اصلی آن ممکن است دشوار باشد. در اینجا چند علامت مفید وجود دارد که به شما کمک می کند منبع پا درد خود را شناسایی کنید:

• پا‌درد ناشی از ضربه اخیر به کمر، لگن، زانو یا مچ پا. این درد به نشان دادن محل آسیب عصبی کمک می‌کند.
• پا‌درد به دلیل فشردگی ریشه عصبی یا سیاتیک ممکن است با علائم دیگری مانند درد، بی‌حسی و یا ضعف در باسن، ران و ساق پا همراه باشد. و به طور معمول یک پا را در یک زمان تحت تاثیر قرار می‌دهد.
• پا‌دردی که با پوشیدن چکمه یا کفش تنگ ایجاد می‌شود. این درد ممکن است نشان‌دهنده فشردگی عصب پرونئال یا سورال در نزدیکی زانو یا مچ پا باشد.
• پا‌درد که پس از تزریق لگن یا جراحی لگن ایجاد می‌شود ممکن است نشان دهنده نوروپاتی سیاتیک باشد.

درد عصبی در پا همچنین ممکن است به دلیل آسیب عصبی ناشی از شرایط سیستمیک مانند دیابت یا مولتیپل اسکلروزیس رخ دهد.

پیچ خوردن، خم شدن یا ضربه مستقیم به مچ پا و پا از علل درد است. به استخوان‌های پا، مفصل مچ پا، رگ‌های خونی، ماهیچه‌ها و یا تاندون‌ها آسیب برساند و باعث درد پا شود.

نکته مهم در مورد تشخیص پا درد

اگر درد پا ممکن است ناشی از مشکلی در ناحیه کمر باشد، بهتر است برای تشخیص کامل شرایط بالقوه کمر که ممکن است باعث پا درد و پا درد شود، به متخصص ستون فقرات مراجعه کنید.

تماشا کنید: کلینیک درد مهرگان

برای ویزیت به قسمت ویزیت غیر حضوری سایت مهرگان مراجعه کنید

مهم است که برای تشخیص دقیق علت پا‌درد با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. درمان برای پا‌درد می‌تواند بسیار متفاوت باشد و باید در جهت رفع علت اصلی باشد. نه فقط پنهان کردن علائم، برای مثال: فتق دیسک کمر ممکن است به گرما درمانی و ورزش نیاز داشته باشد، در حالی که میخچه روی انگشت پا اغلب با کفش‌های مخصوص و آب گرم درمان می‌شود.

توصیف درد پا

علائم درد، صرف نظر از اینکه روی چه قسمتی از بدن تأثیر می گذارد، می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد. درد ممکن است مبهم، تیز، ثابت یا متناوب باشد. اما نوع درد پا که احساس می کنید ممکن است به تعیین منبع ناراحتی شما کمک کند.

اگر علائم شما عبارتند از:

دردی که به پایین ساق پا می رسد
ضعف عضلانی در پای شما
سوزن سوزن شدن، بی حسی، یا احساس سوزش در پای شما
علائم دردی که فقط روی یک پا تاثیر می گذارد
احساس شوک الکتریکی که روی پای شما حرکت می کند
مشکل در راه رفتن
ممکن است همه این علائم را تجربه نکنید. اگر هر یک از این علائم با نوع درد پا که تجربه می‌کنید مطابقت دارد نیاز به بررسی دارد. ممکن است. زمان آن فرا رسیده باشد. که به جای جستجوی درمان برای پاهای خود، به مشاوران ستون فقرات کلینیک درد مهرگان برای ارزیابی ستون فقرات و کمر خود مراجعه کنید.

مشکلات کمر که باعث درد پا می شود

تقریباً هر فردی در مقطعی از زندگی خود دچار کمردرد می شود. این قسمت از پشت شما شامل ستون فقرات کمری می شود که مسئول تحمل بیشتر وزن بالای بدن شما است.

افزایش سن و استرس ناشی از وزن بدن منجر به تحلیل رفتن اجزای تشکیل دهنده ستون فقرات از جمله دیسک ها، رباط ها، غضروف ها و مهره ها می شود. این تغییرات دژنراتیو اغلب منشأ کمردرد و همچنین درد پا هستند. مشکلات کمر که باعث پا درد می شود عبارتند از:

سیاتیک

اگر درد شما از پشت از طریق باسن و به یکی از پاهای شما تابیده می شود، ممکن است سیاتیک داشته باشید. این وضعیت درد رایج از تحریک عصب سیاتیک  رخ می دهد. سیاتیک یک عصب حسی و حرکتی ضخیم است.  این عصب از ستون فقرات کمری از طریق باسن و به پاهای شما در دو طرف بدن شما حرکت می کند. فتق دیسک و خار استخوان شایع ترین علل سیاتیک هستند.

تنگی کانال نخاعی

درد یا گرفتگی در یک یا هر دو پا هنگام ایستادن یا راه رفتن برای مدت طولانی ممکن است نشانه‌ای از تنگی کانال نخاعی باشد. این وضعیت رایج کمر با باریک شدن فضای ستون فقرات شما مشخص می شود که بر روی اعصابی که از آن عبور می کنند فشار می آورد. علائم ناشی از تنگی کانال نخاعی با گذشت زمان بدتر می شود.

بیماری دژنراتیو دیسک

اگرچه تخریب دیسک یک واقعیت مربوط به افزایش سن است، اما همه افراد به بیماری دژنراتیو دیسک مبتلا نمی شوند. کمردرد شایع ترین علامت بیماری دژنراتیو دیسک است، اما تغییرات در سلامت دیسک های شما نیز ممکن است باعث دردی شود که به پاهای شما سرایت می کند. یا در مورد آسیب ریشه عصبی، ضعف پا یا افتادگی پا.

تسکین درد پا

هنگامی که مشکل کمر را که باعث درد پای شما می شود، شناختید، می توانید درمان مورد نیاز خود را برای کاهش ناراحتی و بهبود سلامت کمر دریافت کنید. ما در مشاوران ستون فقرات تگزاس در تشخیص و درمان بیماری‌های ستون فقرات تخصص داریم و درمان‌های زیادی برای درد پا ارائه می‌دهیم، از جمله:

مدیریت درد
فیزیوتراپی
ماساژ درمانی
تزریقات اپیدورال
بلوک های عصبی

جراحی به عنوان آخرین راه حل برای درمان پا درد، در نظر گرفته می شود. جراحان ستون فقرات ما از پیشرفته ترین تکنیک های کم تهاجمی، برای برداشتن دیسک های تحریک کننده اعصاب استفاده می کنند.

جراحی سیاتیک زمانی در نظر گرفته می‌شود که درد و یا ضعف ساق پا پایدار یا پیشرونده باشد. وقتی جراحی میکنیم که چندین روش برای درمان سیاتیک غیر جراحی پاسخ ندهد. در موارد معدودی، ممکن است جراحی به عنوان اولین گزینه در نظر گرفته شود.

چند نمونه که جراحی به عنوان اولین گزینه در نظر گرفته می شود عبارتند از:

سندرم دم اسب

یک اورژانس پزشکی است.  در این مورد ریشه های عصبی دم اسب فشرده شده، عملکرد حرکتی و حسی در قسمت تحتانی بدن از بین می‌رود.

تومورها

جمع آوری شدن مایعات (کیست یا آبسه)، یا شکستگی های شدید در ستون فقرات کمری
سیاتیک دو طرفه – علائم سیاتیکی است که هر دو پا را تحت تأثیر قرار می دهد. ممکن است ناشی از فتق دیسک چند سطحی، فتق شدید تک سطحی یا تنگی مرکزی ستون فقرات باشد.

عفونت در ناحیه لگن

عفونت هایی که به دارو پاسخ نمی دهد. علاوه بر این، زمانی که درد و یا ضعف ساق پا برای بیش از 6 تا 8 هفته با وجود درمان های غیر جراحی وجود داشته باشد جراحی لازم است. زمانی که درد بر فعالیت های روزمره تأثیر می گذارد، ممکن است عمل جراحی در نظر گرفته شود.

جراحی با هدف از بین بردن علت سیاتیک و کنترل علائم ساق پا مانند درد و ضعف انجام می شود. با این حال، کمردرد همراه با سیاتیک ممکن است پس از جراحی بهبود نیابد.

میکرودیسککتومی به جای جراحی سیاتیک

میکرودیسککتومی یک روش جراحی رایج است که برای درمان سیاتیک ناشی از فتق دیسک کمر استفاده می شود. در این جراحی قسمت کوچکی از عناصر دیسک زیر ریشه عصبی و یا استخوان روی ریشه عصبی خارج می شود. این عمل از نظر فنی یک جراحی باز است، میکرودیسککتومی از تکنیک های کم تهاجمی استفاده می کند و می تواند با یک برش نسبتا کوچک و حداقل آسیب بافتی انجام شود.

تحقیقات نشان می دهد که تا 86 درصد از بیماران ممکن است پس از جراحی میکرودیسککتومی تسکین درد سیاتیک را تجربه کنند.

جراحی های کمر برای رفع فشار

تعدادی از روش های جراحی برای تسکین علل مختلف فشار یا تحریک ریشه عصبی به جز عمل سیاتیک موجود است، مانند:

لامینکتومی

در این روش قسمتی یا تمام لامینا برداشته می شود تا فضای بیشتری برای اعصاب نخاعی فراهم شود. معمولاً برای درد سیاتیک ناشی از تنگی ستون فقرات کمری انجام می شود.  75 تا 90 درصد بیماران پس از جراحی لامینکتومی بهبود پیدا می‌کنند.

فورامینوتومی

در این روش، نوروفورامن با از بین بردن رشد بیش از حد استخوانی بزرگ می شود. این عمل فضای بیشتری برای ریشه عصب فراهم می کند که از طریق این دهانه کانال ستون فقرات باز می شود.

فاستکتومی

این جراحی برای از کم کردن فشار از روی عصب استفاده می‌شود. مفاصل فاست برای از بین بردن فشار عصب، برداشته می شوند. 85 درصد از بیماران پس از عمل جراحی فاستکتومی بهتر می‌شوند.

در صورت لزوم، این روش ها با هم ترکیب می‌شوند. گاهی همزمان انجام می‌شوند. به عنوان مثال، عمل لامینکتومی ممکن است همراه با فورامینوتومی انجام شود. این جراحی لامینوفورامینوتومی نامیده می‌شود. روش های دیگر ممکن است در ترکیب با موارد فوق انجام شود، شامل برداشتن رباط ، استئوفیت (رشد غیرطبیعی استخوان) و یا هیپرتروفیک (رشد بیش از حد) رباط.

چه کسانی کاندیدای مناسب برای جراحی سیاتیک هستند؟

پزشکان به طور کلی جراحی سیاتیک را برای افرادی که پس از چند ماه از گزینه های درمانی محافظه کارانه تسکین نمی یابند توصیه می کنند. آنها معمولاً توصیه می‌کنند که با کم‌تهاجمی‌ترین گزینه‌های منبع معتمد، مانند استراحت یا درمان گرما و سرما، قبل از پیشرفت به سمت داروهای تجویزی، تزریق‌های پشتی یا جراحی شروع کنید.

در صورت داشتن عوارضی مانند:

سندرم اسب اسب دمی
سیاتیک در هر دو طرف
تومور ستون فقرات
شکستگی شدید ستون فقرات
ضعف پا، افتادگی پا، یا از دست دادن رفلکس های طبیعی
بی اختیاری
افرادی  سلامت کلی ضعیفی دارند. بعضی مشکلات سلامتی متعدد دیگری مانند دیابت کنترل نشده یا فشار خون بالا دارند.

خطرات جراحی سیاتیک

جراحی رفع فشار کمر به طور کلی بی خطر است، اما همه جراحی ها با درجاتی از خطر همراه هستند.

خطرات جراحی سیاتیک عبارتند از:

لخته شدن خون
حمله قلبی
عفونت
آسیب به نخاع یا سایر اعصاب شما
واکنش به داروهای بی حس کننده یا آرام بخش

جراحی سیاتیک یا درمان غیر جراحی؟

تحقیقات نشان می دهد که عمل سیاتیک در مقایسه با درمان های غیر جراحی ممکن است باعث کاهش بییشتر درد و بهبود نتیجه تا ۱ سال شود. با این حال، در دراز مدت (4 تا 10 سال)، نتایج برای هر دو رویکرد معمولا مشابه است.

تصمیم به جراحی سیاتیک معمولاً انتخاب بیمار است مگر اینکه یک اورژانس پزشکی مانند سندرم دم اسبی وجود داشته باشد. تصمیم بیمار برای انجام جراحی بر اساس میزان درد و اختلال عملکرد، مدت زمانی که درد ادامه دارد، سلامت کلی بیمار و همچنین ترجیحات شخصی بیمار است. برای مشاوره بهتر با پزشکان متخصص ما در کلینیک درد مهرگان تماس بگیرید. همچنین می توانید از طریق ویزیت غیر حضوری درد کمر کلینیک درد مهرگان مستقیماً مشکلتان را حل کنید.

درمان درد سیاتیک برای فرد مبتلا برای جلوگیری از پیشرفت علائم در اسرع وقت توصیه می شود. درمان سیاتیک ممکن است شامل روشهای  غیر جراحی و جراحی باشد. به طور معمول، ابتدا روش های غیرجراحی امتحان می شوند. زمانی که علت اصلی آن جدی باشد ( مانند پارگی کامل دیسک)و یا نقایص عصبی پیشرونده مانند ضعف شدید پا رخ دهد، ممکن است جراحی گزینه اول جراحی باشد.

درمان غیر جراحی سیاتیک

درمان‌های خط اول سیاتیک معمولاً شامل ترکیبی از فیزیوتراپی، داروها، تزریق‌های درمانی (و در مواردی عمل بسته یا لیزری)و درمان‌های جایگزین است.

سیاتیک حاد معمولا با 4 تا 6 هفته درمان غیرجراحی بهتر می شود. برای سیاتیک مزمن با درد بیش از 8 هفته، زمان درمان ممکن است بیشتر طول بکشد و ممکن است به علت زمینه‌ای آن بستگی داشته باشد.

فیزیوتراپی برای سیاتیک

فیزیوتراپی ترکیبی از تقویت و کشش  را شامل می شود و جزء اصلی تقریباً هر طرح درمانی سیاتیک است. تمرینات درمانی نیز ممکن است به برنامه فیزیوتراپی اضافه شود.

اهداف فیزیوتراپی و تمرینات برای درمان درد سیاتیک عبارتند از:

• تقویت ستون فقرات و عضلات کمر، شکم، باسن و لگن
• افزایش استحکام هسته دیسک
• کشش عضلات سفت و غیر قابل انعطاف مانند همسترینگ
• افزایش تبادل مایعات و مواد مغذی در بدن با تمرینات هوازی سبک مانند پیاده روی، شنای سبک یا استخر درمانی.

در حالی که ممکن است کمی استراحت یا اصلاح فعالیت ضروری باشد، مهم است که تا حد امکان فعالیت خود را حفظ کنید و از دوره‌های طولانی عدم فعالیت فیزیکی یا استراحت در تخت خودداری کنید.(به جز در موارد خاص با دستور پزشک)

دارو برای درمان درد سیاتیک

چند نمونه از داروهای مورد استفاده برای درمان درد سیاتیک عبارتند از:

• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن
• استروئیدهای خوراکی، مانند پردنیزولون
• داروهای ضد تشنج، مانند گاباپنتین
• داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، مانند آمی تریپتیلین
• مسکن های اپیوئیدی، مانند ترامادول یا اکسی کدون

این داروها معمولاً به منظور تسکین درد و امکان شرکت بیمار در فیزیوتراپی مصرف می شوند. داروهایی مانند مسکن های اپیوئیدی معمولاً برای مدت کوتاهی برای جلوگیری از اعتیاد تجویز می شوند.

توجه داشته باشید که این داروها بایستی توسط پزشک شما تجویز شوند.

ماساژ درمانی

اشکال خاصی از ماساژ درمانی، مانند ماساژ بافت عمیق، ممکن است برای تسکین درد مفید باشد. مزایای ماساژ درمانی عبارتند از:

• بهبود گردش خون که به نوبه خود پاسخ درمانی بهتری در بدن ایجاد می کند
• شل کردن عضلات سفت، که ممکن است به درد کمک کند
• ترشح اندورفین، هورمون هایی در بدن که به عنوان مسکن های طبیعی عمل می کنند

تزریقات درمانی کمری برای سیاتیک

تزریق‌های درمانی کمری ممکن است به درمان درد ناشی از شرایطی که بر عصب سیاتیک تأثیر می‌گذارد کمک کند.

از تزریقات با هدف تسکین و درد مواردی درمان  استفاده می‌شود تا بیمار بتواند به طور کامل در برنامه فیزیوتراپی شرکت کند و از آن بهره‌مند شود. تزریق ها همچنین نقشی در تشخیص منبع درد دارند و ممکن است برای شناسایی اعصاب هدف استفاده شوند.

رایج ترین انواع تزریق برای تسکین درد سیاتیک عبارتند از:

تزریق استروئید اپیدورال

درمان سیاتیک با تزریق اپیدورال امکان پذیر اتس. همچنین تزریق استروئید اپیدورال به تسکین درد سیاتیک ناشی از شرایطی مانند تنگی ستون فقرات، فتق دیسک یا بیماری دژنراتیو دیسک کمک می کند. اهداف اولیه این درمان عبارتند از:

• کنترل پاسخ التهابی اطراف عصب سیاتیک ناشی از منابع شیمیایی و مکانیکی درد، مانند فتق دیسک یا دیسک تحلیل رفته.
• کاهش فعالیت سیستم ایمنی برای کاهش تولید سلول های التهابی در بدن.

استروئیدهای تزریق شده در فضای اپیدورال در انتهای عصب و سایر بافت‌ها پراکنده می‌شوند و اثر ضد التهابی را در ساختارهای انتقال دهنده درد از بین می‌برند.

بلوک‌های انتخابی ریشه عصبی (تزریق فورامینال)

این نوع تزریق در نزدیکی عصب نخاعی به هنگام خروج از سوراخ بین مهره ای (دهانه استخوانی بین مهره های مجاور) انجام می شود. این دارو التهاب را کاهش می دهد و درد منتقل شده توسط عصب را بی حس می کند. بلوک‌های انتخابی ریشه عصبی ممکن است روی یک یا چند ریشه عصبی از L4 تا S3 برای کنترل درد سیاتیک انجام شود.

برای اکثر تزریق‌های درمانی، نتایج به طور گسترده ای متفاوت است. برخی از افراد ممکن است تسکین درد فوری و پایدار را تجربه کنند، برخی ممکن است تنها برای چند هفته یا چند ماه تسکین درد داشته باشند، و برخی ممکن است اصلاً تسکین درد نداشته باشند.

فهرست فوق از درمان‌های بالقوه به هیچ وجه کامل نیست. برای هر کسی که درد سیاتیک را تجربه می کند، توصیه می‌شود برای درمان با متخصصین یا فوق تخصص دردو یا متخصص جراحی مغز و اعصاب و ستون فقرات ویا به متخصص طب فیزیکی و توانبخشی واجد شرایط مشورت کند. به عنوان یک قاعده کلی، اگر روش‌های غیرجراحی بعد از 6 تا 8 هفته درمان نتوانند هیچ گونه نتیجه ای به همراه داشته باشدو  یا اگر نقایص عصبی (مانند ضعف شدید پا) افزایش یابد، ممکن است جراحی در نظر گرفته شود.

فتق دیسک کمر بسیار آزاردهنده و طولانی مدت است. دیسک‌های ستون فقرات نقش مهمی در قسمت پایین کمر دارند. آنها به عنوان ضربه‌گیر بین مهره‌ها عمل و قسمت بالایی بدن را پشتیبانی و طیف وسیعی از حرکت را در همه جهات امکان‌پذیر می‌سازند.

با این حال، اگر دیسک فتق کند و مقداری از مواد داخلی از آن نشت کند، دیسک می‌تواند به سرعت از حالت عادی زندگی روزمره به درد شدید  عصبی تبدیل شود و باعث ایجاد کمردرد و احتمالاً درد و علائم عصبی در پا شود.

علائم فتق دیسک معمولاً بدون هیچ دلیل مشخصی شروع می شود. یا ممکن است زمانی اتفاق بیفتند که شخصی چیز سنگینی را بلند کند و یا کمر را بپیچاند، حرکاتی که فشار بیشتری بر دیسک‌ها وارد می‌کند.

فتق دیسک کمر یک مشکل پزشکی گسترده است که اغلب افراد 35 تا 50 ساله را تحت تاثیر قرار می دهد.

این مقاله نحوه ایجاد فتق دیسک کمر، روش تشخیص دیسک کمر و گزینه های درمانی جراحی و غیرجراحی موجود را بررسی می کند.

نحوه ایجاد فتق دیسک کمر

یک حلقه بیرونی سخت به نام آنولوس از ژل داخل دیسک   محافظت می کند که به عنوان نوکلئوس پالپوزوس شناخته می شود.

به دلیل پیری و فرسودگی بدن، دیسک‌ها مقداری مایع را از دست می‌دهند که آن‌ها را انعطاف‌ ناپذیر و اسفنجی می‌کند. در نتیجه، دیسک ها صاف تر و سخت تر می شوند. این فرآیند – که به عنوان انحطاط دیسک شناخته می شود –  از همان اوایل زندگی شروع می شود و اغلب در آزمایشات تصویربرداری در اوایل بزرگسالی خود را نشان می دهد.

هنگامی که فشار یا استرس بر ستون فقرات وارد می شود، حلقه بیرونی دیسک ممکن است برآمده شود ، ترک بخورد یا پاره شود. اگر این موضوع در قسمت تحتانی کمر اتفاق بیفتد، بیرون زدگی دیسک ممکن است به ریشه عصب نخاعی نزدیک فشار وارد کند. یا مواد التهابی از داخل ممکن است عصب را تحریک کند. نتیجه، ایجاد درد در باسن و پایین پا است.

ممکن است پزشک به فردی که دچار فتق دیسک است، بگوید که بیماری دژنراتیو دیسک منجر به فتق دیسک کمر شده است. این اصطلاح می تواند هشدار دهنده و گمراه کننده باشد. بیماری دژنراتیو دیسک به خودی خود یک بیماری پیشرونده نیست و همیشه باعث مشکلات مزمن یا مداوم نمی شود.

علائم کوتاه مدت

در حالی که فتق دیسک کمر می تواند بسیار دردناک باشد، اما برای اکثر افراد این علائم طولانی مدت نیستند. حدود 90 درصد از افرادی که فتق دیسک کمر را تجربه می کنند، شش هفته بعد هیچ علامتی نخواهند داشت، حتی اگر درمان دارویی نداشته باشند.

کارشناسان بر این باورند که علائم فتق دیسک کمر ممکن است به سه دلیل خود به خود برطرف شود:

• بدن به عنوان یک ماده خارجی به فتق حمله می کند و اندازه ماده فتق را کوچک می کند و میزان پروتئین های التهابی نزدیک ریشه عصبی را کاهش می دهد.
• .با گذشت زمان مقداری از آب داخل دیسک جذب بدن شده و باعث جمع شدن دیسک می‌شود. دیسک کوچکتر کمتر باعث تحریک می شود.
• تمرینات اکستنشن کمر ممکن است ناحیه فتق را از دیسک های ستون فقرات دور کند. اینکه آیا ورزش می تواند این امر را محقق کند یا خیر، موضوع بحث در جامعه پزشکی است.

تصور می شود که علائم بهتر می‌شوند. مواد کوچکتر، تحریک کمتری می‌دهند.

فتق دیسک کمر معمولاً زمانی که دردناک می‌شود توجه را به خود جلب می‌کند. تحقیقات پزشکی نشان داده است که خیلی افراد دچار فتق دیسک کمر در ستون فقرات کمری خود می‌شوند. اما هیچ درد یا علائم دیگری وجود ندارد.

به همین دلیل است که باید در تشخیص دقت شود. فتق دیسک کمر باعث این مشکل می‌شود.

سایر شرایط برای فتق دیسک: دیسک لغزنده، دیسک پاره

فتق دیسک ممکن است با نام های زیادی مانند دیسک لغزنده یا پارگی یا برآمدگی دیسک شناخته شود. اصطلاح دیسک لیز خورده می‌تواند باعث سردرگمی شود. زیرا دیسک‌های ستون فقرات محکم به مهره‌ها چسبیده‌اند و نمی‌لغزند و حرکت نمی‌کنند. بلکه فقط مواد ژل مانند درونی دیسک از داخل «لغزش» می‌کنند.

یکی دیگر از اصطلاحات رایج برای فتق دیسک، فشار روی عصب است. این اصطلاح تأثیری را که مواد بیرون زده از  دیسک بر روی عصب مجاور می‌گذارد را توصیف می‌کند.

فتق دیسک کمر نیز ممکن است با اشاره به علائم اصلی آن، مانند سیاتیک، که به دلیل نشت مواد دیسک بر روی عصب سیاتیک بزرگ ایجاد می شود، توصیف شود. هنگامی که یک ریشه عصبی در قسمت تحتانی کمر که به عصب سیاتیک بزرگ می‌رسد تحریک می‌شود، درد و علائم ممکن است در طول مسیر عصب سیاتیک به پایین پشت ساق پا و پا و انگشتان پا کشیده شود.

سیاتیک همچنین ممکن است با اصطلاح پزشکی اصلی آن، رادیکولوپاتی، شناخته شود.

دژنراتیو دیسک به بیماری در ستون فقرات کمری یا کمر به سندرمی اطلاق می شود. در این بیماری ساییدگی و پارگی دیسک ستون فقرات ناشی از افزایش سن باعث کمردرد می شود.

ساختار دیسک کمر

دیسک‌های بین مهره‌ای ساختارهای فیبری و سختی هستند که به عنوان رباط بین مهره‌ها عمل می‌کنند. این دیسک ها فشار را جذب و برای ستون فقرات بالشتکی ایجاد می‌کنند. آنها انعطاف‌پذیر و در عین حال به اندازه کافی محکم هستند تا حرکت‌هایی مانند خم شدن به جلو، عقب و پهلو به پهلو را تسهیل کنند.

علیرغم آنچه از نام آن پیداست، بیماری دژنراتیو دیسک کمر یک بیماری واقعی در نظر گرفته نمی شود. بلکه شرایطی است که با افزایش سن و گذر زمان در برخی افراد ایجاد می شود. دیسک‌ کمر به طور طبیعی با استفاده و افزایش سن سفت و همه افراد دچار انحطاط دیسک می‌شوند. بیماری دژنراتیو دیسک کمر فقط به وضعیت انحطاط دردناک دیسک اشاره دارد. در این حالت با تثبیت تدریجی ستون فقرات، کاهش علائم غیر معمول نیست.

آرایش دیسک‌های بین مهره ای

دیسک بین مهره ای از سه بخش اصلی تشکیل شده است:

1. فیبروز حلقوی
   قسمت بیرونی دیسک کمر از حلقه های متحدالمرکز کلاژن تشکیل شده است. این کلاژن ها با حرکت ستون فقرات پیچ خورده و خم می شوند.
2. نوکلئوس پالپوزوس
   فضای داخلی دیسک مخلوطی ژل مانند از آب و پروتئین است که باعث ایجاد بالشتک بین بدنه های مهره می شود.
3. صفحات انتهایی غضروفی
   بین دیسک کمر و هر جسم مهره ای یک صفحه انتهایی ساخته شده از غضروف قرار دارد. این صفحه دیسک کمر را به مهره ها متصل می کند. صفحه دیسک به عنوان دروازه بان عمل می کند و جریان اکسیژن و مواد مغذی را به فضای دیسک کنترل می کند.

ریشه های عصبی و رگ های خونی فقط به بیرونی ترین ناحیه دیسک های ستون فقرات نفوذ می کنند، به این معنی که دیسک ها توانایی ترمیم و عصب دهی کمی دارند. دیسک ها عمدتاً از انتشار سلول های خونی از طریق صفحات انتهایی تغذیه می شوند.

دیسک تحلیل رفته با کاهش قابل توجهی در هیدراتاسیون مشخص می‌شود. باعث می شود دیسک کمر انعطاف ناپذیر، کوچکتر و مستعد پارگی در قسمت بیرونی باشد. هنگامی که یک دیسک تحلیل می‌رود، می‌تواند .

ساختار و مکانیک ستون فقرات کمری، را تغییر دهد.

بیماری دژنراتیو دیسک چیست؟

بیماری دژنراتیو دیسک زمانی است که تغییرات طبیعی که در دیسک های ستون فقرات شما اتفاق می افتد باعث درد می شود. علیرغم نامش، این وضعیت در واقع یک بیماری نیست. دیسک دژنراتیو وضعیتی است که به مرور زمان در اثر صدمات، ورزش، فعالیت های روزانه یا خشک شدن و کوچک شدن دیسک ستون فقرات ایجاد می شود.

دیسک های ستون فقرات چیست؟

این ساختار مانند ضربه گیر بین مهره ها یا استخوان های ستون فقرات شما هستند. آنها به کمر شما کمک می کنند تا انعطاف پذیر بماند تا بتوانید خم شوید و بپیچید. با افزایش سن، آنها می توانند نشانه هایی از ساییدگی و پارگی را نشان دهند. آنها شروع به شکستن می کنند و ممکن است به خوبی کار نکنند.

تقریباً دیسک‌های همه در طول زمان خراب می‌شوند، اما همه احساس درد نمی‌کنند. اگر دیسک های ستون فقرات فرسوده دلیل آسیب شما هستند، به بیماری دیسک دژنراتیو مبتلا هستید.

انواع بیماری دژنراتیو دیسک

انحطاط دیسک معمولاً در قسمت‌هایی از ستون فقرات که بیشترین حرکت را دارند ایجاد می‌شود: کمر یا گردن.

بیماری دژنراتیو دیسک کمر

کمر شما یا ستون فقرات کمری دارای پنج مهره است که بزرگترین استخوان های پشت شما هستند. پزشکان از آنها به عنوان L1 تا L5 یاد می کنند. دیسک های ستون فقرات هر یک از این مهره ها را جدا می کنند. حدود 90 درصد از مشکلات دیسک ناشی از بیماری دژنراتیو دیسک در پایین ترین قسمت های ستون فقرات کمری شما اتفاق می افتد.

عوامل خطر بیماری دژنراتیو دیسک

تعدادی از چیزها خطر انحطاط دیسک را افزایش می دهد. برخی از آنها را می توان اجتناب کرد، در حالی که برخی دیگر نمی توانند.

پیری

با بالا رفتن سن، دیسک های شما شروع به تخریب می کنند. برخی از کارشناسان تخمین می زنند که از هر 10 نفر حدود 9 نفر تا سن 60 سالگی علائم انحطاط دیسک را نشان می دهند. اما این طبیعی است و همیشه باعث درد یا علائم دیگر نمی شود. اگر علائمی دارید، احتمالاً به بیماری دژنراتیو دیسک مبتلا هستید.

چاقی

چندین مطالعه اضافه وزن را با آسیب ستون فقرات، از جمله بیماری دژنراتیو دیسک مرتبط دانسته اند. اضافه وزن به تمام قسمت های ستون فقرات شما فشار وارد می کند. اگر چاقی دارید و بیشتر وزن خود را در وسط خود حمل می کنید، خطر ابتلا به بیماری دژنراتیو دیسک ممکن است بالا باشد.

سنگین کردن و کارهای دستی

برخی تحقیقات نشان می‌دهد که مشاغلی که در آن‌ها مجبور به انجام کارهای سنگین سنگین هستید، ممکن است خطر انحطاط دیسک را افزایش دهند.

سابقه خانوادگی

آیا یکی از والدین شما یا هر دوی آنها بیماری دژنراتیو دیسک داشتند؟ اگر چنین است، ممکن است در معرض خطر بیشتری باشید زیرا ممکن است در خانواده ها ایجاد شود. دانشمندان ژن‌های زیادی را شناسایی کرده‌اند که ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهند.

بیماری دژنراتیو دیسک کمر و عوارض آن از قبیل پارگی دیواره دیسک، تضعیف مرکز دیسک، فروریزش هسته، تشکیل خار استخوان، و غیره می باشد. اما دژنراتیو دیسک کمر یکی از شایع ترین علل کمردرد، گردن درد و همچنین یکی از مشکلاتی است که ممکن است یک روز هر انسانی را درگیر کند.

به عبارت ساده، بیماری دژنراتیو دیسک به علائم کمردرد یا گردن درد ناشی از ساییدگی و پارگی دیسک‌های ستون فقرات اشاره دارد. در برخی موارد، بیماری دژنراتیو دیسک باعث ضعف، بی‌حسی، و درد شدید تیرکشنده در بازوها یا پاها (درد رادیکولار) می‌شود. بیماری دژنراتیو دیسک معمولاً شامل یک درد مزمن با شدت کم، همراه با دوره‌های متناوب درد شدیدتر است.

انحطاط دردناک دیسک در گردن (ستون فقرات گردنی) و قسمت پایین کمر (کمر) شایع است. این نواحی از ستون فقرات بیشترین تحرک و استرس را متحمل می شوند و بیشتر مستعد تخریب دیسک هستند.

بیماری دژنراتیو دیسک کمر نام اشتباهی است

اصطلاح دژنراتیو به طور قابل درک به این معنی است که علائم با افزایش سن بدتر می‌شوند. با این حال، این اصطلاح به علائم اشاره نمی‌کند، بلکه فرآیند تحلیل رفتن دیسک در طول زمان را توصیف می‌کند.

علیرغم آنچه از نام آن پیداست، بیماری دژنراتیو دیسک یک بیماری نیست، بلکه وضعیتی است که در آن ساییدگی و پارگی طبیعی و مرتبط با افزایش سن روی دیسک باعث درد، بی‌ثباتی و سایر علائم می‌شود. این وضعیت معمولاً منجر به ناتوانی طولانی مدت نمی‌شود و بیشتر موارد را می‌توان با استفاده از روش‌های درمانی غیر جراحی درمان کرد.

به عقیده پزشکان کلینیک درد مهرگان، درست است که دژنراسیون دیسک احتمالاً در طول زمان پیشرفت می‌کند، درد ناشی از بیماری دژنراتیو دیسک کمر معمولا بدتر نمی‌شود و در واقع معمولاً با گذشت  زمان کافی احساس بهتری پیدا می‌کند. نظریه آبشار دژنراتیو نحوه عملکرد این فرآیند را توضیح می‌دهد.

انحطاط دیسک بخش طبیعی گذر سن است و با گذشت زمان همه انسانها تغییراتی را در دیسک‌های خود نشان می دهند. با این حال، یک دیسک تحلیل رفته همیشه باعث ایجاد علائم نمی‌شود. در واقع، بیماری دژنراتیو دیسک در ماهیت و شدت آن کاملاً متغیر است.

به گفته دکتر مجید نجفی این مقاله اطلاعات بسیاری را  در مورد جنبه‌های بیماری دژنراتیو دیسک بر اساس اصول پذیرفته شده ارائه می‌کند، مانند اینکه چگونه دیسک تحلیل رفته باعث ایجاپ درد و علائم می‌شود  و درمان‌های رایج آن کدام است‌.

پزشکان مخالف هستند

در ادبیات پزشکی در مورد اینکه چه چیزی تشخیص بیماری دژنراتیو دیسک کمر را مسجل می‌کند و چه چیزی جزو تشخیص نیست، اتفاق نظر کمی وجود دارد. این عدم توافق ممکن است به دلیل ماهیت بیماری باشد که باعث ایجاد علائم در طی سالیان متمادی می‌شود و ردیابی علائم را دشوار می‌کند.

مهم است که توجه داشته باشید که تحلیل رفتن دیسک می تواند منجر به  شروع شرایط بیمار گونه ستون فقرات شود. از عوارض بیماری دژنراتیو دیسک موارد ذیل بسیار پر اهمیت هستند:

• تنگی نخاع، نوعی انحطاط ستون فقرات که منجر به تحت فشار قرار گرفتن ریشه عصبی یا نخاع می شود.
• استئوآرتریت در ستون فقرات، تغییرات در مفاصل فاست در پشت ستون فقرات که در نتیجه انحطاط رخ می دهد.
• اسپوندیلولیستزیس، که در آن یک مهره به دلیل دژنراسیون مفصل فاست روی دیگری به جلو می لغزد.
• اسکولیوز، که در آن دیسک‌ها به‌صورت کج تحلیل می‌روند و «منحنی» می‌تواند در طول زمان ایجاد شود.