آرتروز شانه چیست؟
خطر ابتلا به آرتروز شانه همراه با درد و محدودیت‌های فیزیکی با افزایش سن افزایش می‌یابد. اما یک آسیب، مانند دررفتگی شانه، می‌تواند منجر به آرتروز شانه حتی در افراد
جوان شود. در اینجا اطلاعاتی در مورد علل و درمان آرتروز شانه ارائه شده‌است. در ادامه بخوانید تا بدانید که آرتروز شانه چگونه می‌تواند بر دامنه حرکتی و توانایی شما برای انجام کارهای روزمره تأثیرا بگذارد و راه‌هایی برای درمان و مدیریت این بیماری کشف کنید.
مطالعه کنید: درد گردن و شانه همزمان به چه علت است؟
استئوآرتریت چیست؟
استئوآرتریت (همچنین به عنوان بیماری دژنراتیو مفصل شناخته می‌شود)زمانی رخ می‌دهد که غضروفی که بالای استخوان‌ها را می‌پوشاند، به نام غضروف مفصلی، تحلیل می‌رود یا فرسوده می‌شود. این باعث تورم، درد، و گاهی اوقات ایجاد استئوفیت،خار استخوانی می‌شود. زمانی که انتهای دو استخوان به هم ساییده می‌شود.
آرتروز شانه چیست؟
شانه از دو مفصل تشکیل شده‌است، مفصل آکرومیوکلاویکولار (AC) و مفصل گلنوهومرال. مفصل AC نقطه‌ای است که استخوان ترقوه یا ترقوه با آکرومیون، که نوک تیغه شانه‌است، برخورد می‌کند. مفصل گلنوهومرال نقطه‌ای است که بالای استخوان بازو یا استخوان بازو با تیغه شانه یا کتف برخورد می‌کند. استئوآرتریت بیشتر در مفصل AC دیده می‌شود.
چه کسانی به آرتروز شانه مبتلا می‌شوند؟
استئوآرتریت اغلب در افراد بالای 50 سال رخ می‌دهد. در افراد جوان تر، استئوآرتریت می‌تواند ناشی از آسیب یا ضربه، مانند شکستگی یا دررفتگی شانه باشد که به عنوان آرتریت پس از سانحه شناخته می‌شود. آرتروز شانه نیز ممکن است ارثی باشد.
علائم آرتروز شانه چیست؟
مانند بسیاری از انواع آرتروز، درد یک علامت کلیدی است. فرد مبتلا به آرتریت شانه احتمالاً هنگام حرکت دادن شانه و پس از حرکت شانه دچار درد می‌شود. حتی ممکن است فرد هنگام خواب درد داشته باشد. علامت دیگر ممکن است محدوده حرکتی محدود باشد. این محدودیت زمانی قابل مشاهده است که می‌خواهید بازوی خود را حرکت دهید. همچنین می‌تواند مشخص باشد که کسی بازوی شما را برای ارزیابی دامنه حرکتی حرکت می‌دهد.
آرتروز شانه چگونه تشخیص داده می‌شود؟
برای تشخیص آرتروز شانه، پزشک یک تاریخچه پزشکی می‌گیرد و یک معاینه فیزیکی برای ارزیابی درد، حساسیت، و از دست دادن حرکت و بررسی سایر علائم در بافت‌های اطراف انجام می‌دهد. در این مرحله، پزشک ممکن است بتواند تشخیص دهد که آیا عضله نزدیک مفصل علائم آتروفی یا ضعف ناشی از عدم استفاده دارد یا خیر.
آزمایشاتی که ممکن است برای تشخیص آرتروز شانه تجویز شوند عبارتند از:
- اشعه ایکس
- آزمایش خون، عمدتاً برای بررسی آرتریت روماتوئید، اما همچنین برای حذف سایر بیماری‌ها
- برداشتن مایع سینوویال، مایع روان کننده در پوشش (سینوویوم) مفصل، برای تجزیه و تحلیل
- اسکن‌های ام آر آی
مطالعه کنید: آرتروز گردن چیست؟
آرتروز شانه چگونه درمان می‌شود؟
اولین درمان‌های آرتروز، از جمله آرتروز شانه، شامل جراحی نمی‌شود. این درمان‌ها عبارتند از:
- استراحت دادن به مفصل شانه که می‌تواند به این معنی باشد که فرد مبتلا به آرتریت باید نحوه حرکت بازو را در حین انجام فعالیت‌های روزمره تغییر دهد. به عنوان مثال، فرد ممکن است به جای لباسی که روی سرش می‌رود، لباسی بپوشد که جلوی زیپ را بالا می‌برد.
- مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا آسپرین. این داروها که NSAIDs نیز نامیده می‌شوند، التهاب و درد را کاهش می‌دهند. با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که می‌توانید این داروها را با خیال راحت مصرف کنید.
- انجام فیزیوتراپی طبق دستور پزشک
- انجام تمرینات دامنه حرکتی: این تمرینات به عنوان تلاشی برای افزایش انعطاف پذیری استفاده می‌شود.
- اعمال حرارت مرطوب
- گذاشتن یخ روی شانه: یخ را به مدت 20 دقیقه دو یا سه بار در روز برای کاهش التهاب و درد استفاده کنید
- استفاده از سایر داروهای تجویز شده توسط پزشک. برای مثال، این‌ها ممکن است شامل تزریق کورتیکواستروئیدها باشد
- مصرف مکمل‌های غذایی گلوکزامین و کندرویتین. بسیاری از مردم می‌گویند که با این مکمل‌ها تسکین می‌یابند.
شواهد در مورد اینکه این اقدامات واقعا کمک می‌کنند یا خیر متناقض است. شما باید در مورد استفاده از آنها با پزشک خود صحبت کنید زیرا ممکن است مکمل‌ها با سایر داروها تداخل داشته باشند.
اگر درمان‌های غیرجراحی مؤثر واقع نشد، جراحی‌هایی در دسترس هستند. مانند هر جراحی دیگری، خطرات و عوارض بالقوه خاصی از جمله عفونت یا مشکلات بیهوشی وجود دارد.
درمان‌های جراحی آرتروز شانه عبارتند از:
- تعویض مفصل شانه (آرتروپلاستی کامل شانه)
- تعویض مفصل شانه با یک مفصل مصنوعی معمولا برای درمان آرتروز مفصل گلنوهومرال انجام می‌شود.
- جایگزینی سر استخوان بازو یا استخوان بازو (همی آرتروپلاستی) این گزینه نیز برای درمان آرتریت مفصل گلنوهومرال استفاده می‌شود.
- برداشتن یک قطعه کوچک از انتهای استخوان ترقوه (آرتروپلاستی رزکسیون). این گزینه رایج ترین جراحی برای درمان آرتریت مفصل AC و مشکلات روتاتور کاف مرتبط است. پس از برداشتن انتهای استخوان، فضا با بافت اسکار پر می‌شود.
