دیسک و سیاتیک کمرستون فقراتتزریق اپیدورالکمر دردپا درد

تنگی کانال نخاعی و 6 نشانه آن

تنگی کانال نخاعی می‌تواند باعث ایجاد درد متناوب کمر، بازو یا پاهای شما بشود. علایمی که در این مقاله ذکر می‌شود ممکن است نشان دهنده تنگی کانال نخاعی باشد.

تنگی کانال نخاعی زمانی اتفاق می‌افتد که دهانه‌های استخوانی اعصاب نخاعی (فورامن) و یا طناب نخاعی (کانال مرکزی) باریک شوند. این باریک شدن ممکن است طناب نخاعی و یا اعصاب نخاعی شما را فشرده کند و در نقاط مختلف ستون فقرات شما ایجاد شود. تنگی کانال نخاعی وضعیتی است که بیشتر در افراد بالای 60 سال رخ می دهد و با افزایش سن بدتر می‌شود.

علامت‌های تنگی کانال نخاعی

در اینجا 6 علامت و نشانه معمولی وجود دارد که اگر مشکوک هستید که درد شما ناشی از تنگی کانال نخاعی است باید مراقب آنها باشید. بسته به نوع و محل تنگی، یک یا چند علامت ممکن است تجربه شود.

1.لنگیدن نوروژنیک

هنگامی که اعصاب کمر فشرده می‌شوند، ممکن است لنگیدن عصبی را در پاهای خود تجربه کنید. که معمولاً دارای ویژگی های زیراست:

.درد و یا بی حسی مداوم در پاها درهنگام ایستادن

• افزایش درد ویا بی حسی در پاها هنگام راه رفتن در فواصل متغیر و یا هنگام خم شدن ستون فقرات به عقب
• مشکل درانجام تمرینات یا فعالیت های عمودی
• بهبود یا رفع درد و یا بی حسی با استراحت

درد لنگیدن نوروژنیک معمولاً زمانی که ستون فقرات خود را به جلو خم می‌کنید (مانند زمانی که به سبد خرید یا واکر تکیه داده‌اید، چمباتمه زدن، نشستن و خم شدن به جلو) تسکین می‌یابد.

پزشک شما احتمالاً باید این درد را از لنگش عروقی که می تواند لنگش عصبی را تقلید کند، متمایز کند

2.سیاتیک

فشرده شدن ریشه های عصبی در قسمت پایین کمر ممکن است منجر به رادیکولوپاتی(تیر کشیدن) کمری یا سیاتیک شود البته بسته به ریشه های عصبی آسیب دیده. سیاتیک به صورت درد و ضعف عصبی است که معمولاً در یک پا احساس می‌شود.

بسته به ریشه‌های عصبی آسیب دیده، درد ممکن است در ناحیه کمر، باسن، ران، ساق پا ایجاد شود. احساس سوزن سوزن شدن، گزگز، ضعف ویا بی حسی نیز ممکن است در نواحی تحت تاثیر درد رخ دهد.

3. افتادگی پا

فشردگی ریشه‌های عصبی L4 و L5 در قسمت تحتانی ستون فقرات ممکن است باعث ضعف حرکتی در پای شما و در نتیجه افتادن پا شود. در نتیجه، فرد ممکن است به طور غیرارادی پای خود را بکشد یا تمایل به زمین خوردن در هنگام تلاش برای راه رفتن را داشته باشد.

فشردگی ریشه عصبی S1 ممکن است باعث ضعف در حین راه رفتن روی انگشتان پا شود.

 4.مشکلات راه رفتن

تنگی کانال نخاعی بسته به محل آن در ستون فقرات می‌تواند راه رفتن را به طرق مختلف تحت تاثیر قرار دهد، به عنوان مثال:

• تنگی کانال نخاعی (در ناحیه کمر) ممکن است به دلیل افتادگی پا باعث مشکلات راه رفتن شود. این عارضه همچنین ممکن است باعث ضعف در عضلات ران و ساق پا، مانند عضلات چهارسر ران و ساق پا شود.
• تنگی کانال نخاعی (درناحیه گردن) همراه با فشردگی طناب نخاعی ممکن است باعث ایجاد مشکل در حفظ تعادل در حین راه رفتن، به خصوص در تاریکی شود.

تغییرات در راه رفتن ممکن است درابتدا به‌ قدری ظریف باشد که نتوان متوجه آن شد. با گذشت زمان، این وضعیت ممکن است با کاهش چشمگیری روبرو شود.

5.تیرکشیدن درد دربازو

تنگی‌کانال نخاعی ممکن است باعث سوزش خفیف تا متوسط ​​یا درد شوک مانند در گردن، شانه و یا بازو شود. احساسات غیر طبیعی، مانند گزگز، خزیدن، و یا بی‌ حسی ممکن است در هر دو دست احساس شود. بازوها و دست ها ممکن است احساس ضعف کنند.

6.از دست دادن مهارت‌های حرکتی ظریف

تنگی کانال نخاعی در ستون فقرات گردنی ممکن است در انجام کارهایی که شامل مهارت های حرکتی ظریف دست است، مانند بستن دکمه های پیراهن، مشکل ایجاد کند. در مراحل پیشرفته ممکن است نوشتن با مشکل مواجه شود و در نهایت در دست گرفتن خودکار غیرممکن شود.

اگر این علائم آشنا به نظر می‌رسد، با پزشک خود مشورت کنید، زیرا تنگی کانال نخاعی ممکن است بدون درمان بدتر شود.

علائم هشدار و علائم تنگی نخاعی

به ندرت، تنگی شدید کانال نخاعی ممکن است باعث علائم هشدار، مانند بی‌اختیاری روده ویا مثانه، بی حسی در قسمت داخلی ران‌ها و ناحیه تناسلی و یا ضعف شدید در هر دو پا شود.

این علائم نشان دهنده یک بیماری جدی پزشکی مانند سندرم دم اسب است که باید برای جلوگیری از از دست دادن دائمی عملکرد در پاها، فورا درمان شود.

مطالعه کنید: جراحی لامینکتومی کمری در تنگی کانال نخاعی

گزینه‌های درمان تنگی کانال نخاعی

تشخیص دقیق توسط یک پزشک متخصص برای تعیین علت زمینه ای تنگی‌کانال نخاعی ضروری است. بسته به علت و شدت آن، پزشک ممکن است درمانهای غیرجراحی مانند فیزیوتراپی، داروهای تسکین دهنده درد و یا اصلاح فعالیت را پیشنهاد کند. گاهی ممکن است روش‌های کم تهاجمی مانند تزریق استروئید اپیدورال توصیه شود. جراحی به ندرت به عنوان درمان خط اول توصیه می شود مگر اینکه علائم شدید یا نقص عصبی وجود داشته باشد.

تماشا کنید:

درباره آناهیتا سلیمی