دست درمانی برای گرفتگی گردن خوب است یا نه؟

برای دردهای مزمن و گرفتگی گردن، برخی از افراد ممکن است با دست درمانی (درمان دستی یا منوال تراپی) راحت شوند. یعنی اینکه یک متخصص پزشکی از دستان خود برای تنظیم مستقیم ستون فقرات گردنی (گردن) استفاده کند.

انواع روش های تنظیم ستون فقرات

به طور کلی دو روش برای برای تنظیم مستقیم ستون فقرات گردنی وجود دارد:

دستکاری ستون فقرات

فشار های با سرعت بالا و دامنه کم (HVLA) تنظیمات کایروپراکتیک گردن یا درمان های دستکاری استئوپاتیک (OMT) یا درمان دستی نیز نامیده می شوند. با اعمال نیروی کافی برای فشار دادن مفصل ستون فقرات به خارج از محدوده حرکت محدود با هدف بهبود مفصل انجام می شوند. نتیجه، بهبود عملکرد و افزایش دامنه حرکتی و کاهش درد است. به راحتی می توان این صدا را شنید. برخی از افراد احساس تسکین یا لذت بردن از صدای ترک خوردن را گزارش می دهند. در حالی که برخی دیگر اینطور نیستند.

حرکت ستون فقرات

متخصص دست درمانی، با سرعت کم و دامنه کم (LVLA) به تدریج روی مفاصل ستون فقرات، از طریق دامنه های حرکتی قابل تحمل بیمار کار می کند. همچنین مراقب است تا این فشار را فراتر از حد طبیعی اعمال نکند. دست های پزشک متخصص به آرامی مهره ها را حرکت می دهد و سطح ستون فقرات را کشش می دهد. این بار حرکت ستون فقرات معمولاً شامل صدای ترک خوردن گردن نیست.

تکنیک های متعددی برای دستکاری و مانیپولاسیون ستون فقرات وجود دارد. بسته به نیازها و ترجیحات منحصر به فرد بیمار و همچنین مجموعه مهارت های پزشک، ممکن است تکنیک های مختلفی اعمال شود.

اگر درمان دستی روی ستون فقرات گردنی انجام شود، روی ستون فقرات قفسه سینه (بالای کمر) نیز انجام می شود. زیرا این 2 ناحیه به هم مرتبط هستند و می توانند درد و گرفتگی گردن را نشان دهند.

 

خطرات درمان دستی

به عقیده پزشکان فوق تخصص ستون فقرات کلینیک درد مهرگان، درمان دستی ستون فقرات گردنی نسبتا بی خطر است. از آنجایی که دستکاری HVLA شامل حرکت یک مفصل از محدوده حرکتی طبیعی آن می شود، مهم است که قبل از انجام یک دستکاری با سرعت بالا در ستون فقرات گردنی، هرگونه بیماری زمینه ای جدی مانند بی ثباتی ستون فقرات یا میلوپاتی گردنی را رد کنید.

با اینکه که بسیار نادر است. گزارش هایی از سکته مغزی ناشی از شریان مهره ای به دنبال دستکاری ستون فقرات گردنی یا منوال تراپی گزارش شده است. برخی از مطالعات گزارش می دهند که هیچ تفاوتی در خطر بالینی سکته مغزی در بیمارانی که برای گردن درد به کایروپرکتیک مراجعه می کنند در مقایسه با بیمارانی که برای گردن درد به پزشک عمومی (بدون دستکاری) مراجعه می کنند، وجود ندارد.

 

تعریف درمان دستی

درمان دستی یک روش فیزیوتراپی تخصصی است که از تکنیک های خاص و عملی بدون کمک دستگاه ها یا ماشین ها استفاده می کند. فدراسیون بین المللی فیزیوتراپیست های دستکاری ارتوپدی (IFOMPT) درمان دستی را اینگونه تعریف می کند:

حرکات ماهر دست با هدف ایجاد هر یک یا همه اثرات زیر: بهبود انبساط بافت. افزایش دامنه حرکت مجموعه مفصلی؛ تحرک یا دستکاری بافت های نرم و مفاصل؛ ایجاد آرامش؛ تغییر عملکرد عضلات؛ تعدیل درد؛ و تورم بافت نرم، التهاب یا محدودیت حرکتی را کاهش دهد.

فیزیوتراپی دستی به طور کلی شامل دو نوع حرکت است: کار بافت نرم و تحرک یا دستکاری مفصل.

بافت نرم

فیزیوتراپیست های معتبر اغلب کار بافت نرم را انجام می دهند. ماهیچه ها، اعصاب و تاندون ها نمونه هایی از بافت های نرم بدن هستند. اغلب شامل تکنیک های ماساژ، درمان بافت نرم شامل اعمال فشار به بافت های نرم به منظور آرام کردن تنش عضلانی، شکستن بافت اسکار، کاهش التهاب، کاهش درد، یا بهبود گردش خون است.

تلفیق مشترک  دست درمانی

درمان دستی همچنین اغلب شامل تحرک مفصل و دستکاری برای کاهش درد و کمک به بدن برای بازگشت به عملکرد منظم است. رابرت داول، MPT بسیج و دستکاری مشترک را به شرح زیر توصیف می کند:

[این تکنیک] از حرکات اندازه گیری شده با سرعت (آهسته تا سریع)، نیرو (ملایم تا شدید)، و فواصل (به نام دامنه) برای چرخاندن، کشیدن یا فشار دادن استخوان ها و مفاصل در موقعیت استفاده می کند. این می‌تواند به شل شدن بافت‌های سفت اطراف مفصل، کاهش درد در مفصل و بافت اطراف آن، و به انعطاف‌پذیری و هم‌ترازی کمک کند.

تسکین کمردرد حاد و مزمن

درمان دستی می تواند به ویژه برای تسکین کمردرد حاد و مزمن مفید باشد. مفاصل فاقد دامنه حرکتی به دلیل شرایط اسکلتی عضلانی می توانند باعث ناراحتی قابل توجه، ناامیدی و ناتوانی در انجام کارهای روزمره شوند. تکنیک های درمان دستی شامل بازگرداندن تحرک و کاهش تنش است.

کمردرد مزمن ناشی از مشکلات مفصلی را می توان با دستکاری و تحرک مفصل برطرف کرد. با این حال، کمردرد حاد – که اغلب به دلیل آسیب بافت نرم ایجاد می شود – می تواند با کار بافت نرم بهبود یابد.

 

منشا درمان دستی

وجود درمان دستی در سراسر جهان در طول هزاران سال گسترده است. اگرچه برای اولین بار در حدود 400 سال قبل از میلاد در اروپا به آن اشاره شد، اما به موازات آن در سراسر جهان توسعه یافت.

در قرن نوزدهم، متخصصان پزشکی با پیشینه‌های مختلف شروع به بررسی جدی پیامدهای درمان دستی کردند. با افزایش محبوبیت این روش، در درجه اول برای درمان مشکلات ستون فقرات و اسکلتی عضلانی در جوامع بهداشتی جایگزین مورد استفاده قرار گرفت. متخصصان در زمینه پزشکی اغلب نظرات قوی یا موافق یا مخالف این تکنیک داشتند.

هنگامی که فیزیوتراپیست ها شروع به کاوش و استفاده موثر از درمان دستی کردند، پذیرش این تکنیک به سرعت گسترش یافت. امروزه بسیاری از فیزیوتراپیست ها آموزش های تخصصی درمان دستی را می بینند.

درمان دستی چه مشکلاتی را می تواند درمان کند؟

درمان دستی اغلب برای مشکلات ناشی از ستون فقرات، از جمله کمردرد حاد و مزمن استفاده می شود. با این حال، این تکنیک اغلب برای درمان طیف گسترده ای از مسائل، از جمله:

گردن درد
آسیب های گردن
مشکلات دست، مچ، آرنج یا شانه
مشکلات لگن، زانو، مچ پا یا پا
صدمات ناشی از تصادف
صدمات ناشی از کار
اسپاسم یا تنش عضلانی

 

درمان گرفتگی گردن چیست؟

 

تکنیک های خاص درمان دستی

قبل از شروع هر روش درمانی دستی (یا سایر روش‌های فیزیوتراپی)، درمانگر معمولاً ارزیابی کاملی از استخوان‌ها، ماهیچه‌ها و تامین خون و اعصاب بیمار انجام می‌دهد تا از عدم بروز عوارض بیشتر اطمینان حاصل کند. بسته به نتایج ارزیابی، فیزیوتراپیست ممکن است. تکنیک هایی از جمله، اما نه محدود به، انواع مورد بحث در زیر را انتخاب کند.

تحرک بافت نرم

تحرک بافت نرم اغلب برای شکستن بافت ماهیچه ای فیبری و کاهش تنش عضلانی استفاده می شود. به عنوان مثال، یک درمانگر ممکن است حرکت بافت نرم را در اطراف تجمع بافت اسکار ناشی از آسیب کمر انجام دهد. خود این تکنیک شامل کشش و فشار مکرر در اطراف عضله هدف است.

دست درمانی چند وجهی

حرکت مفصل برای شل کردن مفصل محدود شده و افزایش دامنه حرکتی انجام می شود. تکنیک بدون درد شامل کاهش سرعت و فاصله حرکت در مانع مفصل هدف است. حرکت مفاصل اغلب باعث تسکین پایدار درد عضلانی می شود که استراحت و یخ زدن موقتاً تسکین می یابد، زیرا ریشه مشکل در خود مفصل است.

کرنش-کنترسترین

این تکنیک مسائل ساختاری و وضعیتی را که از رفلکس های عصبی عضلانی غیرطبیعی ناشی می شود، تصحیح می کند. اجرای تکنیک فوق العاده ملایم است. بنابراین، درمانگران ممکن است این روش را به جای سایر روش‌های بسیار دردناک برای درمان مشکلات حاد یا ظریف کمر ترجیح دهند.

تکنیک های انرژی عضلانی (METs)

MET ها از انقباض ارادی عضله در برابر نیروی متقابل برای تحرک مفاصل و بلند کردن عضلات کوتاه شده استفاده می کنند. رابرت داول، MPT درمان دقیق را توضیح می دهد:

پس از یک انقباض 3-5 ثانیه ای، اپراتور مفصل را به سد جدید خود می برد، جایی که بیمار دوباره انقباض عضلانی را انجام می دهد. این ممکن است دو یا چند بار تکرار شود. این تکنیک برخلاف روش غیرفعال که در آن اپراتور تمام کارها را انجام می دهد. تکنیک های انرژی عضلانی به طور کلی توسط بیمار به خوبی تحمل می شود و به مفصل فشار نمی آورد.

دکتر مجید نجفی، مدیر کلینیک درد مهرگان