سندرم آرنج تنیس بازان
سندرم آرنج تنیس بازان درد شدید قسمت خارجی دست در‌محل آرنج و روی دست و ساعد است که با کمترین و ساده ترین روش‌های درمانی معالجه می شود.
این بیماری مرتبط به تادون و عضلات آرنج می باشد. به طوری که عضله روی دست متصل به استخوان آرنج و تاندون می باشد و با استفاده مداوم از بازو و دست و انجام حرکات تکراری و کششی شدید باعث ایجاد التهاب و حتی پارگی های مختصر در آرنج می شود. در‌پی این آسیب فرد دچار درد شدید روی دست و ساعد و حتی قادر به بلند کردن اجسام نیز نمی باشند.
این آسیب ورزشی شایع اغلب در سنین 35 تا 50 سال رخ داده و با درد و ناراحتی در قسمت خارجی آرنج همراه است.
سندرم آرنج تنیس بازان یکی از شایع ترین دلایل درد و ناراحتی در آرنج است و انجام فعالیت های تکراری که با حرکات مکرر آرنج و دست همراهند مهمترین عامل زمینه ای در بروز آن است.
التهاب تاندون عضلاتی که در قسمت خارجی ساعد قرار دارند و به حرکت مچ دست و انگشتان کمک می کنند در طی این آسیب رخ می دهند.
درد و التهاب در محل اپی کوندیل خارجی مهم ترین مشخصه این بیماری است.
انجام حرکات مقاومتی و کششی آرنج در افراد مبتلا به سندرم آرنج تنیس بازان با سختی همراه است.
بیماران مبتلا به سندرم آرنج تنیس بازان اغلب در وضعیت استراحت نیز درد داشته و گاهی دچار اسپاسم های عضلانی هنگام حرکات دست و آرنج می شوند.
این بیماری نیازمند درمان است و بطور خودبخودی بهبود نمی یابد و در صورت عدم درمان مشکلات بیمار تشدید می شود.
افزایش فشار به تاندون های دست در صورت عدم توقف فعالیت ورزشی و عدم انجام اقدامات درمانی می تواند سبب التهاب مزمن آرنج شود.
عواملی موثر در سندرم آرنج تنیس بازان
- فعالیت هایی که باعث ایجاد فشار و کشش روی تاندون آرنجتان می شود، مثل تنیس و بدمینتون
- فعالیت هایی که زمان بر و حرکت تکراری باید انجام شود، مثل بریدن درخت،نقاشی کردن و نجاری
- نواختن برخی سازهای موسیقی که به آرنج و عضلات ساعد فشار زیادی وارد می شود.
علائم سندرم آرنج تنیس بازان
- درد شدید و مداوم روی دست و ساعد
- تشدید درد با بلند کردن اجسام
- التهاب در مفصل آرنج
- حس درد شدید حتی با لمس عضله روی دست
درمان آرنج تنیس بازان
- استفاده از مسکن ها مثل ایبوبروفن و ناپروکسن
- انجام ورزش های کششی
- فیزیوتراپی
- در موارد حاد پس از طولانی مدت، تزریق مستقیم داروهای ضد التهاب توسط پزشک متخصص
