کمر درد و ورزش
کمر درد و درمان آن توسط ورزش چگونه امکان پذیر است؟ تمرینات کمر تقریباً همیشه برای بازتوانی ستون فقرات و کاهش کمر درد ضروری است. معمولاً یک برنامه تمرینی کنترل شده و تدریجی که برای یک فرد طراحی می شود.
یک درمان معمولی برای کمردرد این است که کمر را ریلکس کنید – ماندن در رختخواب یا حداقل توقف فعالیت های شدید – استراحت بیش از یک یا دو روز در واقع می تواند روند بهبودی را تضعیف کند و درد را بدتر کند.
فواید ورزش
ورزش هنگامی که به صورت کنترل شده انجام شود، برای تسکین درد عالی است .تمرینات برای تسکین کمر درد فواید زیادی دارند، از جمله:
- تقویت عضلات حمایت کننده از ستون فقرات، برداشتن فشار از دیسک های ستون فقرات و مفاصل فاست
- کاهش اسپاسم و بهبود تحرک
- بهبود گردش خون برای توزیع بهتر مواد مغذی در بدن، از جمله به دیسک های ستون فقرات
- ترشح اندورفین که به طور طبیعی می تواند درد را تسکین دهد. ترشح مکرر اندورفین می تواند به کاهش وابستگی به داروهای مسکن کمک کند. اندورفین همچنین می تواند خلق و خوی را بهبود بخشد و علائم افسردگی را تسکین دهد، که یک اثر رایج درد مزمن است.
- به حداقل رساندن دفعات اپیزودهای کمردرد یا گردن، و کاهش شدت درد در صورت وقوع
یک تمرین متعادل باید شامل ترکیبی از حرکات کششی و تقویتی و همچنین ورزش های هوازی باشد که ضربان قلب را افزایش می دهد.
ورزش نسخه ای برای درمان کمر درد
یک برنامه موثر از تمرینات کمر باید جامع باشد و تمام بدن حتی زمانی که کمر را هدف قرار می دهید فعالیت کند. ورزش را می توان به عنوان هر نسخه بهداشتی دیگری در نظر گرفت: یک متخصص سلامت واجد شرایط ، ورزش را بر اساس عوامل مختلفی برای بیمار سفارشی می کند. این عوامل معمولاً عبارتند از:
- تشخیص بالینی
- درد خفیف، متوسط یا شدید ، کدام مدل است
- تسکین درد برای تحمل فعالیت
- تعداد تمرینات تجویز شده
- فرم صحیح و وضعیت بدنی مورد نیاز برای انجام تمرینات
حفظ برنامه تمرینی در طول زمان
پایبندی به ورزش یکی از مهم ترین عوامل برای تسکین درد طولانی مدت است. با این حال، ورزش کردن به دلایل مختلفی از جمله بدتر شدن درد ناشی از فعالیت، محدودیت های اقتصادی و انگیزه کم می تواند دشوار باشد.در یک مطالعه، شایع ترین دلیل عدم پایبندی به ورزش، افزایش درد ناشی از فعالیت بود. در این مورد ، یک متخصص ورزش می تواند کاهش درد و مدیریت آن را به عنوان بخش های اصلی برنامه تمرینی بگنجاند.
خود بیمار نیز در پایبندی نقش دارد – به عنوان مثال، اگر یک برنامه ورزشی خیلی دردناک یا لذت بخش نباشد، احتمال دارد که به طور منظم انجام نشود و موثر واقع نشود.
